اولي هسه ليشتن برگر
ترجمه: آران
اولي هسه آلماني همزمان با برگزاري فينال چهارشنبه شب ليگ قهرمانان بخشهاي مختلف مقاله زير را به صورت زنده روي سايت ساكرنت فرستاده است كه با هم مي خوانيم:
•••
ساعت هفت و ربع شب به وقت منچستر
تنها نيم ساعت به فينال ليگ قهرمانان باقي مانده كه فرانتس بكن باوئر آن را «بهترين بازي دوران» مي نامد. من مطمئن نيستم قيصر در اين مورد جدي بوده باشد. وقتي طرفتان بكن باوئر باشد تكليفتان معلوم نيست. شايد او فقط خواسته به زخم بازيكنان بي انگيزه بايرن نمك بپاشد و به آنها حالي كند كه كشورهاي ديگر به چيزي جز فتح ليگ قهرمانان فكر نمي كنند، به خصوص اگر بايرن مونيخ فراموش كند به مراحل بالاتر صعود نمايد. چند ساعت جلوتر هواداران فوتبال آلماني مي گفتند: «مي بينيد؟ ديگر جام اروپايي يا ليگ قهرمانان معنايي ندارد. اين يك فصل است با عنوان «ليگ قهرمانان اروپا» پس نتايج تلخ بايرن در آغاز فصل را بايد به فراموشي سپرد. »
هفته قبل بعضي از آنها به من مي گفتند شكل فعلي رقابت ها به ظرايف و دقايق عجيب و غريب منجر شده است. مثل بارسلونا كه پانزده بازي متوالي بدون شكست پيش رفت و يازده پيروزي پي در پي به دست آورد اما نتوانست به نيمه نهايي راه يابد. همچنين ميلان كه طي دو بازي بي خاصيت مقابل اينتر كه هر دو در سن سيرو برگزار شد نهايتاً در بازي برگشت فرضي (به ميزباني فرضي اينتر) به لطف گل زده در خانه حريف!! صعود كرد يا لوركوزن نايب قهرمان فصل پيش كه همان ابتداي راه براي رضاي خدا ۶ بر ۲ مقابل يك تيم يوناني باخت. ده سال پيش در اولين دوره ليگ قهرمانان ميلان همه حريفانش را قلع و قمع كرد تا به فينال برسد اما آنجا به مارسي باخت.تيمي كه در مراحل قبلي با استوآ بخارست روماني، اسپارتاك مسكوي روسيه گلاسكو رنجرز اسكاتلند مساوي كرده بود. در فصل ۶۹ - ۱۹۶۸ در شكل قديم رقابت ها، بارسلونا در بازي رفت دو بر يك اسلوي نروژ را شكست داد، اما جالب اينجا بود كه تساوي ۲ - ۲ دو تيم در بازي برگشت به لطف گل دير هنگام اسپانيايي ها باعث حذف نروژي ها شد در شرايطي كه هر دو بازي در زمين بارسلونا انجام گرفته بود.
|
|
و بالاخره بايد يادآوري كنم باخت ۶ بر ۲ لوركوزن در فصل جاري تنها شكست يك غول آلماني با چنين نتيجه اي نيست. در فصل ۹۲ - ۹۱ بايرن مونيخ هم براي رضاي خدا در خانه رقيب دانماركي اش ۶ بر ۲ باخته بود و اين نشان مي دهد فوتبال هنوز همان بازي قديمي است و تازه بايد خدا را شكر كرد لوركوزن با وجود آن شكست آغازين به مرحله دوم گروهي راه پيدا كرده.
۴۵/۶ (آغاز بازي)
يك بار «هري پيرسون» نويسنده انگليسي نظريه اي در باب «فوتبال و دندانپزشكان» صادر كرده بود. «هوگو سانچس» مهمان فينال چهارشنبه در اولدترافورد، هم دندانپزشك است همانطور كه «پاك دو ايك» (زننده گل پيروزي كره شمالي به ايتاليا در جام جهاني ۱۹۶۶) و «گئورگي هاگي» ديگر مهمانان اولدترافورد، صاحب يك كلينيك دندانپزشكي هستند. به ليست مهمانان ويژه ديدار فينال بايد «جيم كريگ» اسطوره سلتيك، «پيتر كونتر» دروازه بان فرانكفورت و البته داور بازي «ماركوس مرك» را اضافه كنم. او بهترين آلماني عضو تشكيلات يوفا است، گرچه او هم حرف چنداني براي گفتن ندارد، هواداران آرسنال هنوز هم به «هربرت فاندل» ديگر داور آلماني بدو بيراه مي گويند. البته او از اين نظر كه دندانپزشك باشد به بحث ما ربط پيدا نمي كند چون فاندل يك پيانيست است. اما او همتاي مرك است. در وقت هاي تلف شده بازي آژاكس و رم كه در المپيك رم يك بر يك خاتمه يافت، فاندل از اعلام يك پنالتي براي ميزبان طفره رفت. در حالي كه پيروزي رم مي توانست آرسنال را به مرحله حذفي ليگ قهرمانان بفرستد. پس همان قدر كه از حضور مرك به عنوان تنها نماينده آلمان در فينال خوشحالم، اميدوارم او اشتباه بزرگي مرتكب نشود.
|
|
۳۵/۸ (بين دو نيمه)
ميلان در حد و اندازه يك فينال اروپايي بازي كرد در حالي كه يووه هنوز دارد دور و برش را نگاه مي كند تا بفهمد كجا ايستاده. به نظر مي رسد آنها سنگين حركت مي كنند و مشكلات عمده اي براي سرعت دادن به بازي شان دارند. فكر نمي كنم اين طمانينه يوونتوس به خاطر اعصاب بيش از اندازه قوي آنها باشد. پس ممكن است نيمه اول مطابق برنامه هاي ليپي پيش نرفته باشد. شايد گورخرها انتظار داشته اند ميلان در حال و هواي سري آ باشد. اما مردان آنچلوتي شجاعانه جلوي زمين را اشغال كرده بودند و اكثر توپ هاي ميانه ميدان را مي بردند. مثل هميشه، صاحب توپ بودن اعتماد به نفس مي آورد. در همين رابطه يك صحنه قابل ذكر در دقيقه ۲۵ بازي روي داد. سيدورف با زمان سنجي فوق العاده اي يك پاس تودار براي اينتزاگي فرستاد كه نتيجه پنجمين كرنر ميلان بود. هر پنج دقيقه يك كرنر!
درست چند ثانيه بعد، داويدز در موقعيتي مشابه همتاي هموطنش قرار گرفت ولي پاس او كه به مقصد ترزگه فرستاده شده بود به توپ جمع كني رسيد كه هيچ شباهتي ظاهري با ترزگه نداشت. مشكل ميلان تا اين جاي كار، گل نزدن در نيمه نخست بوده است. طفلكي مرك هم تقصيري نداشت كه گل شوچنكو را آفسايد گرفت.او داور بازي بود و بالاخره بايد يك واكنشي به اين قانون آفسايد مزخرف نشان مي داد. ليپي بايد يك يووه متفاوت را به نيمه دوم گسيل كند.
۳۵/۹ (پايان نيمه دوم)
نظرم در مورد ليپي درست بود. يووه هنوز متوجه اين نشده كه دارد در يك فينال اروپايي بازي مي كند نه يك سيرك ايتاليايي. اما لااقل آنها اين نيمه را جنگيدند. سياه و سپيدپوشان فرصت هاي كمتري نسبت به ميلان داشتند ولي بالاخره نشان دادند فوتبال بازي كردنشان از قدرت بدني شان بهتر است. البته آنها انتخاب ديگري نداشتند و من حدس مي زنم امشب شب يوونتوس نباشد حقيقت اين است كه مسابقه بازتر از آن است كه گورخرها فقط با زور آن را به نفع خود پايان دهند.آنچه باعث شد از ميلان امشب خوشم بيايد اين است كه آنها پس از يك افت نسبي بازگشتند و دست برنده را از آن خود كردند، علي رغم اينكه يووه ابتداي نيمه دوم را طوفاني آغاز كرد و برخورد ضربه سر كونته به تير دروازه ديدا يك شوك بزرگ به ميلان وارد كرد. اگر ميلان ليگ قهرمانان را ببرد بايد آنها را به خاطر بازي خوب امشبشان مستحقق دانست و اگر يووه جام را فتح كند استحقاقش بيشتر از بابت حذف رئال بوده است.
۲۵/۱۰ (پايان ضربات پنالتي)
سيزده ماه و سه هفته پيش من و كارلو آنچلوتي بر يك آسانسور پايين مي رفتيم. آنجا ده - پانزده ژورناليست ديگر هم بودند و همه ما به جاي زل زدن به چهره آنچلوتي درصدد بوديم زودتر خودمان را به طبقه همكف برسانيم. ميلان او با نتيجه ۴ بر صفر توسط دورتموند ما خرد شده بود و هيچ كس دلش نمي خواست به آن مربي شكست خورده و سرافكنده توجهي كند. به خاطر همين حالا كه او مهم ترين جام اروپايي را برده من اين قدر براي او خوشحالم. اگر از سي دقيقه وقت اضافه كه ترسي ناشناخته بر شاگردان او مستولي شده بود بگذريم بايد ميلان را تيم برتر فينال امشب دانست. نمادين ترين اتفاق به هدر رفتن پنالتي ترزگه و گل شدن پنالتي شوچنكو بود. اولي انگار اصلاً در بازي امشب حضور نداشت و دومي از ران هايش حسابي كار كشيد. هديه من براي اختتاميه فينال و مقاله ام، يادآوري جمله بكن باوئر است: «بهترين ليگ قهرمانان تمام دوران» براي چنين توصيفي من عملكرد سال گذشته بايرلوركوزن را ترجيح مي دهم كه چهره مغمومشان در پايان بازي و پايان فصل بدون بردن هيچ عنواني، هنوز از خاطرم نمي رود.البته آن ضربه جادويي زيدان سير پيشرفت خارق العاده لوركوزن را قطع كرد اما خب چه كنم؟ من يك آلماني هستم!
|
|
حالا ساعت ۵/۱۰ شب است و ميلان جام را بالا مي برد.
تكرار تاريخ پس از ۴۰ سال
پيش از شروع بازي فينال ليگ قهرمانان اروپا، هواداران دو تيم فيناليست در التهاب و دلهره عجيبي قرار داشتند. اين نگراني در بين بازيكنان و مربيان دو تيم نيز به وضوح به چشم مي خورد، شايد به همين دليل بود كه در دقايق ابتدايي بازي آن قدر به دور از اعتمادبه نفس به توپ ضربه مي زدند. اما در بين چشم هاي نگران طرفداران ميلان، يكي از همه مضطرب تر بود. چزاره مالديني پدر پائولوي بزرگ علاوه بر احساساتي كه در وجودش براي ميلان غليان مي كرد به فكر فرزندش بود كه پس از سال ها با بستن بازوبند كاپيتاني به ديدار نهايي جام باشگاه هاي اروپا قدم گذاشته بود.
ركورد پسر و پدر
چزاره مالديني به اين موضوع فكر مي كرد كه اگر امشب ميلان بر حريف راه راه پوش سختكوش غلبه پيدا كند، پس از چهل سال تاريخ براي خانواده مالديني تكرار خواهد شد. در پايان بازي وقتي پائولو جام قهرماني را بالاي سر برد، چزاره در يك فلاش بك كوتاه به چهل سال قبل بازگشت، زماني كه به اتفاق هم تيمي هايش در بازي فينال جام باشگاه هاي اروپا بر بنفيكاي پرتغال پيروز شدند و جشن قهرماني را در ويمبلي برگزار كردند. آن روز چزاره كاپيتان ميلان بود و حالا هم پائولو توانسته افتخار پدر را تكرار كند.
با قهرماني ميلان يكي از نادرترين اتفاقات ـ قطعاً تنها مورد ثبت شده در اروپا ـ يعني قهرماني دو نفر از اعضاي يك خانواده در شرايطي يكسان پديد آمد.
اين پدر و پسر البته به غير از قهرماني هاي ياد شده قهرماني هاي ديگري هم به دست آورده اند. چزاره مالديني علاوه بر قهرماني در سال ،۱۹۶۳ در سال ۱۹۶۹ هم جام را بالاي سر برده است. در آن سال چزاره دستيار مربي تيم يعني نريو روكو بود و حالا در هفتاد سالگي به فكر بازنشستگي است. از سوي ديگر قهرماني اين دوره، چهارمين جام پائولو مالديني است. او در سال هاي ،۱۹۸۹ ۱۹۹۰ و ۱۹۹۴ هم موفق به كسب قهرماني جام باشگاه هاي اروپا با يكي از بهترين تيم هاي باشگاهي در دهه نود شده است. علاوه بر اين دو بار هم در سال هاي ۱۹۹۳ و ۱۹۹۵ به همراه ميلان به فينال جام باشگاه هاي اروپا رسيده كه در آن سال ها المپيك مارسي و آژاكس فاتح بازي نهايي بوده اند. اما ششمين حضور پائولو در فينال جام باشگاه هاي اروپا افتخار ديگري براي او بود. حالا فقط فرانسيسكو جنتو با هشت بار حضور در فينال و آلفردو دي استفانو با هفت بار حضور بالاي سر پائولو هستند.مالديني پسر بعد از پايان بازي در حالي كه غرق در احساسات و شور و شعف بود گفت: «اين افتخاري است كه من و پدرم مشتركاً به دست آورده ايم. شايد فقط در ميلان چنين چيزي قابل رخ دادن باشد، با اين حال فقط مي توانم بگويم كه كلمات قادر به بيان احساساتم نيستند. »
سه گانه سيدورف
در پايان بازي فينال ۲۰۰۳ پائولو مالديني چهارمين قهرماني عمرش را در اروپا جشن گرفت. قبل از او فرانسيسكو جنتو با شش بار قهرماني به همراه رئال مادريد در صدر ايستاده است. البته پائولو يك شريك جدي نيز در كنار خود مي بيند. الساندرو كاستا كورتا هم كسي است كه دقيقا مثل مالديني چهار قهرماني را با ميلان به دست آورده، منتها او يك فينال كمتر را در صندوق خاطراتش دارد.
|
|
يك خط جلوتر از مالديني و كاستاكورتا، كلارنس سيدورف نيز با قهرماني چهارشنبه شب به تاريخ پيوست، حالا او اولين كسي است كه با ۳ پيراهن مختلف به قهرماني اروپا دست پيدا كرده است. سيدورف پيش از اين بازي در زمره ده نفري بود كه با دو پيراهن مختلف جام را بالاي سر برده بودند. او قبلاً با پيراهن آژاكس در سال ۹۵ ميلان را در فينال مغلوب كرده بود و در سال ۹۸ هم با لباس رئال مادريد يوونتوس را شكست داده بود.اما در نيمكت ذخيره هاي دو تيم هم نكات جالبي وجود دارد.مارچلو ليپي مربي كم حرف و مرموز يوونتوس نيز براي چهارمين بار با يووه به فينال پا گذاشته بود. يووه با رهبري او سه بار در سال ۹۶ و ۹۸ و ۲۰۰۳ به نائب قهرماني رسيد و تنها در سال ۹۶ بود كه مزه قهرماني را زير دندان هايش احساس كرد.
از سوي ديگر كارلو آنچلوتي مربي ميلان نيز با اين قهرماني ركورد جالبي به دست آورد. او در حال حاضر تنها فردي است كه در جام باشگاه هاي اروپا هم در مقام بازيكن و هم در مقام مربي به قهرماني رسيده است. آنچلوتي در سال هاي ۸۹ و ۹۰ در حالي كه يك خط جلوتر از مالديني بازي مي كرد قهرماني را به دست آورد.
باشگاه ميلان نيز با قهرماني در سال ۲۰۰۳ توانست ششمين قهرماني تاريخش را به دست آورد. اين قهرماني پاداش خيال انگيزي براي دويست و پنجاهمين بازي ميلان در جام باشگاه هاي اروپا است، در حالي كه فقط رئال مادريد با ۹ قهرماني بيش از ميلان افتخار به دست آورده است.البته با يك نگاه بدبينانه مي توان يك نمره منفي هم به اين بازي سرشار از ركورد داد. اين بازي چهارمين فينال بدون گلي بود كه در نهايت ضربات پنالتي سرنوشت آن را مشخص كرد.