سولماز شريف
او يك رئيس فدراسيون است. فدراسيوني به نام ورزش بانوان با ۳۶ شاخه مختلف. او صاحب ساختماني است وسيع و گسترده در خيابان حجاب تهران با تابلويي تحت عنوان «معاونت ورزش بانوان كل كشور» كه در آنجا به امور مربوطه دختران ورزشكار رسيدگي مي شود. در چارت تشكيلاتي سازمان، يك معاون آگاه در امور بانوان در نظر گرفته شده است تا بتواند هدايت انجمن هاي مختلف را برعهده گيرد. او نيز تا آنجا كه مورد نياز بود با تشكيل انجمن ها موافقت كرد. امروز ۳۶ انجمن وجود دارد كه به طور مستقل و جداگانه از فدراسيون ها به كار مشغول هستند.
حال از ضعف مسئولين انجمن است يا از توانايي بسيار وي، تمام امور اين اداره از ريز تا درشت تحت فرمان و دستور او انجام مي شود.در خصوص طاهره طاهريان مي گوييم. كسي كه ۳۰ سال خدمت كرده و ۱۶ سال اخير را به دختران ورزشكار اختصاص داده است.او از وزارت آموزش و پرورش و از معلمي شروع به كار كرد و با رياست ورزش بانوان به پايان رسيد.
طاهريان ۱۶ سال تلاش كرد تا جشن بازنشستگي اش با جشن ديگري تلفيق شود و موفق نيز شد. سال گذشته عنوان «واحد برگزيده ملي» را كسب كرد و كارنامه اي درخشان باقي گذاشت ولي آيا به راستي عملكرد اين واحد آن گونه كه بايد باشد، بود؟اين سوال را در حالي مطرح مي كنيم كه طاهره طاهريان در دفتر كارش نشسته و منتظر ابلاغ بازنشستگي است تا مسند قدرت را با نفر بعدي عوض كند.
آيا نفر بعد تا به اين حد سياستمدار و سخن ور خواهد بود؟ و آيا نفر بعد نيز كليه امور را خود برعهده خواهد گرفت و تنها نمادهايي از انجمن و فعاليت مديران ورزشي باقي خواهد گذاشت؟
ما در اين كالبد شكافي ضعف ها و قدرت ها را نمايان خواهيم كرد تا مهندس مهرعليزاده (رئيس سازمان تربيت بدني) را در انتخاب نفر بعد همراهي كنيم. هرچند شايعات بي شماري در خصوص فرد جايگزين شنيده مي شود.
البته شناخت ما از مهندس مهرعليزاده مي گويد، او تا آخرين لحظات دست خود را رو نخواهد كرد و نمي توان پيش بيني قطعي از تصميمات وي داشت. اما آنچه واضح و مبرهن است، شناخت و تسلطي است كه ايشان نسبت به ورزش بانوان دارند و اين خود امتياز مثبتي به حساب مي آيد تا در امر بهينه سازي ورزش كمك كند. هرچند طرح ادغام ورزش بانوان و فدراسيون هاي مختلف نيز در رأس و كانون توجه قرار دارد كه هنوز به نتيجه نرسيده و حتي دليل مخالفت ها و موافقت ها نيز مشخص نشده است.
با اين حال، طاهريان ۱۶ سال گذشته را بسيار موفق مي داند و بيشترين تلاش را به ايجاد باور ميان مردم معطوف مي دارد. او معتقد است: «در زمان بسيار سختي بر مسند معاونت تكيه زده كه بيشترين وقت را ايجاد باور ميان مردم به خود اختصاص مي داده است ولي با وجود اين به ابعاد ديگر ورزش، همچون ورزش قهرماني نيز توجه شده است. »
طي سال هاي گذشته ۱۵ رشته ورزشي سفر برون مرزي داشته كه اين مهم ترين بخش ماجرا است. هر رشته ورزشي با حضور در ميادين مختلف و كسب نتايج قابل توجه زنده است و رونق دارد.از ميان اين ۱۵ رشته (كه اكثراً با مشكلات جدي چون كمبود بودجه، عدم امكان در كليه رقابت ها و پوشش اسلامي دست به گريبان هستند) شطرنج ۱۵ بار و تيراندازي ۱۳ بار به رقابت وارد و اعزام شده اند.
گفتني است رشته تيراندازي همچنان موفق به نتيجه و يا مقام درخور توجهي نشده به جز مدال برنز مسابقات آسيايي كه در سايه ذكاوت مسئول انجمن و ثبت نام به موقع او به عنوان سومين تيم شركت كننده موفق به كسب مدال برنز براي كاروان ايران شد. عليرغم تمام تلاش ها اما همچنان در كشورمان از ضعف اطلاعات مردمي در خصوص ورزش بانوان در رنج هستيم و اين فقدان را احساس مي كنيم. هنوز كه هنوز است نه كسي به استقبال ورزشكاران در فرودگاه مي آيد، نه نشريه اي فضاي درخور شأن اين گروه را در اختيارشان قرار مي دهد و نه رشته هاي اعزام شونده به رقابت هاي برون مرزي، اجازه برگزاري مسابقاتشان را با حضور آقايان دارند.
تا همين جا نيز زير سايه تلاش و زحمت مسئول روابط عمومي و. . . به ثمر نشست كه دست آخر نيز مجبور به استعفا شد!
مهم ترين فعاليت ورزش بانوان ايران، برگزاري سه دوره مسابقات بانوان مسلمان بوده است كه در سومين دوره ۲۳ كشور در ۱۵ رشته ورزشي شركت كردند ولي در كمال تعجب تيم ايران بيش از ۶۰ مدال طلا را از آن خود كرد!
گفتيم در كمال تعجب، چرا كه تيم هاي بانوان ايران ضعيف كار مي كنند و در قياس با يك تيم صاحب نام اختلاف فاحشي دارند. البته اين مورد را به همه رشته ها تعميم نمي دهيم. چرا كه برخي از مسئولين انجمن ها حداقل سعي كردند از طرق مختلف راهي براي رشد و شكوفايي پيدا كنند ولي در عمل، اكثر رشته ها دچار ضعف مديريتي شديدي هستند به همين دليل اين انجمن ها در ركود خاصي به سر مي برند.
در هر حال، سخن كوتاه كنيم و اين پيشنهاد را به سازمان تربيت بدني بدهيم كه فرد جديد راه همواري پيش رو خواهد داشت اگر با ورزش آشنا باشد و كادري مدير و مدبر از جنس ورزش برگزيند. ورزش بانوان بيشتر از هر چيز احتياج به تبليغات، خودباوري و شهامت دارد تا بدون در نظر داشتن منافع شخصي به پيش رفتن!

هر وقت پاي صحبت يك رزمي كار مي نشيني، از شهامت و جسارت سخن مي گويد و عاملش را رشته رزمي و محيط حاكم بر آن مي داند. رزمي كاران معتقدند پس از حضور در كلاس هاي سبك هاي مختلف رويه زندگيشان تغيير مي كند و به گونه اي ديگر مي شود. يعني جسورانه و قدرتمندانه تر.
مصداق بارز اين ادعا دختران تكواندوكار ايراني هستند كه سال گذشته توانستند پس از زحمات فراوان و اثبات شايستگي مجوز حضور در ميادين بين المللي را با پوشش اسلامي كسب كنند و پرونده درخشاني را براي خود باقي گذارند.
اگر چه اين شرايط براي ساير رزمي كاران نيز وجود داشت ولي پشتكار و برنامه ريزي علمي انجمن تكواندوي بانوان بود كه موجب شد تكواندوكاران ايراني در رقابت هاي آسيايي بوسان شركت و اتفاقاً مدال نيز كسب كنند. اين در حالي است كه رشته تكواندو در مقطع جهاني به تازگي مجوز حضور در المپيك را به دست آورده است.
در هر حال، سال گذشته يك اردوي دوستانه و رقابتي تداركاتي در كره جنوبي برگزار شد و تيم ملي دختران ايران با حضور در آنجا استارتي قوي زد تا بتواند با الگوبرداري مناسب از تيم صاحب نام كره، در مسابقات بوسان يك مدال برنز در وزن پنجم را از آن خود كند و جلوي هر حرف و حديثي اعم از نداشتن بودجه و يا شرط گذاري مبني بر قول كسب مدال را بگيرد.
شاخصه بارز ديگري كه در اين دختران مشهود است، اعتمادبه نفس فوق العاده آنان است كه موجب گشته امسال خود را براي حضور در رقابت هاي جام جهاني فرانسه آماده كنند. موفقيت در اين رقابت ها، مجوز المپيك آتن را در بر خواهد داشت. البته الهه عرب عامري (مسئول انجمن تكواندو) معتقد است، حتي حضور موفق و قابل توجه بازيكنانش در اين بازي ها نيز براي او افتخار بزرگي خواهد بود. وي كه فوق ليسانس رشته تربيت بدني و عضو هيات علمي دانشگاه تهران نيز است طي يك برنامه ريزي، عليرغم نداشتن بودجه و با كمك و همكاري معاونت ورزش بانوان ايران، اردوي آمادگي براي تيم ملي در نظر گرفت. اين اردو به مدت يك ماه به طول انجاميد و در پايان تيم چهار نفره به اتريش اعزام شد. گفتني است اواخر سال گذشته پس از برگزاري رقابت هاي مختلف درون كشوري دعوت شدگان به تيم ملي چهره هاي جديد و جواني بودند كه هدف از اين كار سرمايه گذاري بر روي آينده و آتيه آنان بود به نحوي كه حتي برگزاري رقابت هاي رده نونهالان نيز در برنامه كاري گنجانده شد. تيم ملي بانوان ايران متشكل از نازيلا نظامي (وزن اول) ، ريحانه زين العابديني (وزن ششم) ،افسانه شيخي و مهروز ساعي (هر دو در وزن هفتم) ساعت پنج صبح روز پنج شنبه به همراه مليحه بكائل (سرپرست) و پروانه محمد تقي پور تهراني (سرمربي) پس از ۲۱ روز جدل براي كسب ويزا، راهي اتريش شدند تا در مسابقات اوپن اين كشور شركت كنند.
اگر چه آنان بسان هميشه در سكوت و بدون حضور هواداران پرواز كردند ولي به كسب نتيجه اي خوب اميدوارند. البته هنوز رقبا براي كادر تيم ملي كشورمان شناخته شده نيستند ولي مبارزات فوق تا روز دوشنبه هفته جاري ادامه خواهد داشت. گفتني است پروانه محمدتقي پور (دارنده مدال برنز بازي هاي آسيايي بوسان) است كه پس از بازگشت از آن رقابت ها، با توجه به تجربه كسب كرده و با توجه به سن و سالش در كسوت مربيگري به خدمت تيم ملي درآمد. وي ۳۱ ساله است و در المپيك آتن مربي ۳۵ ساله و ان شاءالله موفق. همچنين مهروز ساعي، خواهر كوچك هادي ساعي (تكواندوكار ارزنده كشورمان) است كه انتظار مي رود برادرش با تمرين و توجه به تكنيك و قدرت بدني وي، او را در امر رسيدن به موفقيت ياري دهد تا افتخاري براي خانواده خود و ايران زمين كسب شود.

سهيلا قاسمي
فصل ۲۰۰۳ ـ ۲۰۰۲ واقعاً فصل عجيبي بود. هم فصل تحقير بود و هم همبستگي مشترك، اما ارزش هاي قابل توجهي را هم به نمايش گذاشت. منچستر يونايتد در ليگ انگلستان برتري خود را نشان داد، رئال مادريد دوباره وضعيت خود در اسپانيا را ثبات بخشيد و يوونتوس نيز كالچو را به بهترين شكل ممكن زير پا گذاشت. ليگ دسته اول فرانسه هم دوباره ناچار شد برتري المپيك ليون را بپذيرد. آيا بايد از پيروزي دوباره ليون شاد بود؟ ليون عليرغم هشت شكست در لوشامپيونا، بازي هاي ضعيف در ليگ قهرمانان و همچنين حذف زودهنگامش در جام حذفي فرانسه و جام يوفا توانست براي دومين بار قهرمان شود.
عنوان قهرماني در ليگي كه متوسط گل هايش در هر بازي تنها ۲/۲ (اين تعداد در فصل گذشته ۳۳/۲ بود) است، ستارگانش ژروم روتن و ويكاش دوراسو هستند و نامي مثل زين الدين زيدان و ديويد بكام به گوش نمي رسد، چه ارزشي مي تواند داشته باشد؟ هيچ كس نمي تواند منكر شود كه ليگ فرانسه به ليگي ضعيف و سطح پايين تبديل شده است. ليون در ۱۲ بازي باقي مانده تا آخر فصل، ديگر از بهترين تركيب خود استفاده نمي كرد. از ادميلسون برزيلي هم ديگر خبري نبود.
پشت سر ليون كه سنگين ترين شكستش در اين فصل در روز ۲۴ ماه مه و در برابر گنگان به دست آمده است (شكست يك بر چهار در استاديوم ژرلان)، آ اس موناكو و المپيك مارسي قرار دارند. اين دو نام پراعتبارترين هاي فوتبال فرانسه هستند و آنها هم در برابر واقعيت هاي فوتبال اروپا سر خم كرده اند. باشگاه موناكو با اين همه آبرو و اعتبار و با وجود نايب قهرماني، ديگر در فصل آينده در ليگ دسته اول نخواهد بود.
عنوان «موناكو به دسته دوم سقوط كرد» در چند روز گذشته در تمامي نشريات ورزشي و غيرورزشي به چشم مي خورد. ليگ ملي فوتبال فرانسه اين تصميم را اتخاذ كرده است و خيلي افراد اين سوال را در ذهن دارند كه چگونه ممكن است يك نايب قهرمان چنين سقوط دردناكي را تجربه كند. اين باشگاه سلطنتي هر كاري كرد نتوانست ژاك پونتيو، رئيس مديريت ملي كنترل هاي اداري را منصرف كند. موناكويي ها سالي دشوار راپشت سر گذاشتند. استخدام هاي پيش بيني نشده و مهاجرت ستارگان براي آنها ۵۵ ميليون يورو بدهي به همراه داشت (برخي منابع حاضر در باشگاه اين رقم را ۸۰ ميليون اعلام كرده اند). روساي باشگاه تمام تلاش خود را كردند تا از نايب قهرماني خود استفاده كرده و در جايگاهشان باقي بمانند اما تمامي اين تلاش ها بيهوده بود.
در نهايت مهلتي به باشگاه سلطنتي موناكو داده شد تا ضمانت هاي بانكي كافي خود را عرضه كنند و سپس در برابر متخصصين مالي اين سازمان حاضر شده و پاسخگو باشند. آينده تيم خوب ديديه دشان بسيار مبهم است. اما شايد در روزهاي آتي حادثه اي همه چيز را تغيير دهد. يعني ممكن است در پاله روايال انقلاب كوچكي رخ دهد؟
احتمال كمي وجود دارد كه پرنس آلبر و پدرش بي هيچ حرفي باشگاه را نجات دهند. ژان ـ لويي كامپورا از سال ۱۹۶۵ رياست اين باشگاه را به عهده دارد و به دليل مسائل فعلي هم محكوم شده است. روز بيست و هشتم آوريل، او اعلام كرد: «همه چيز به علت ورود سرمايه گذاران جديد در باشگاه تغيير كرده است. » در ماه دسامبر براي اولين بار پاله كامپورا را مذمت كرد. در آن زمان پرنس ها گرفتن باشگاه توسط فدكامينوست را به وتو گذاشته بودند. فدكامينوست تا اين زمان فقط اسپانسر بود. در اين مدت تعيين شده يك گروه روسي به نام خانواده رينر نيز مي تواند واقعاً موناكو را نجات دهد.سازمان مديريت ملي كنترل اداري تصميم هاي قابل توجه ديگري هم براي لوشامپيونا گرفته است. نيس (تيم دهم) و لانس (سيزدهمين تيم دسته دوم) فصل آينده بايد به شكل كنترل شده اي بازيكن استخدام كنند. همچنين آنها حق ندارند فقط به دليل مسائل مالي بازيكن استخدام كنند. از طرف ديگر نانسي (تيم پانزدهم در دسته دوم) هم بايد استخدام هاي كنترل شده اي داشته باشد و محدوديت تعداد حقوق بگيران و سلامت بودجه باشگاه را در نظر بگيرد.
هر چند سقوط موناكو بسيار بعيد به نظر مي رسد، اما در صورت وقوع چنين حادثه اي لوهاور اولين باشگاهي كه در معرض سقوط قرار دارد بيش از همه سود خواهد كرد. ژان فرانسوا دومرك مربي اين باشگاه در مصاحبه با خبرگزاري فرانسه اعلام كرده است: «هر چند كه هنوز چيزي مشخص نيست، اما اميدوارم كارها سريع پيش روند. ما ناچاريم منتظر بمانيم و ببينيم آيا موناكو سقوط خواهد كرد تا ما بتوانيم به تغيير شرايطمان اميدوار باشيم يا نه. »

بازتاب ها
پاتريس اورا (تريبون فرانس ۲): «پرنس اجازه نخواهد داد باشگاهش اين چنين سقوط كند. ما بسيار مأيوس شديم. در زمين بازي همه ما نهايت تلاش خود را كرديم. واقعاً مطمئنم كه پرنس نمي گذارد سقوط كنيم.»
ژروم روتن (تريبون فرانس ۲): «باشگاه نجات پيدا مي كند. ما يك هفته فرصت داريم تا راه حلي پيدا كنيم. فصل ورزشي بسيار زيبايي را پشت سر گذاشتيم و حالا اميدواريم كه جايگاه خود را حفظ كنيم. »
از حرف تا واقعيت
در ايان تنها چيزي كه مي توان گفت ماهيت سياسي باشگاه موناكوست.باشگاهي كه همواره از حمايت خاندان هاي سلطنتي قديمي اروپا بهره مند بوده است.

• بانوان در عرصه جهاني
اينكه براي مسابقات مختلف ـ مردان ـ خانم ها داوري كرده باشند، بي سابقه نيست، اما وقتي سه داور بين المللي زن از ايران براي مسابقات جهاني انتخاب مي شوند، تا حدي بي نظير است.
خانم ها شهناز كرد،پري شوقيان و پروين اسحاقي كه هر سه داور بين المللي هستند مسابقات جام جهاني شمشيربازي تهران را در كنار ديگران قضاوت خواهند كرد. اين انتخاب به پيشنهاد مسئول كميته داوران مسابقات جهاني تهران و با موافقت رئيس فدراسيون شمشير بازي انجام شد.

• صميمي به مرحوم كثيري رسيد
عباس صميمي پيش از اين گفته بود كه مي خواهد ركورد مرحوم جلال كشميري را بشكند. او در مسابقات بين المللي جايزه بزرگ قاره آسيا در شهر حيدرآباد هند موفق شد اولين گام را بردارد و به ركورد آن مرحوم برسد يعني پرتاب ديسك به مسافت ۰۶/۶۱ متر.
اين ملي پوش در جريان اين رقابت ها در ورزشگاه شهر حيدرآباد مركز ايالت آندراپرادش ركورد جديد خود را ثبت كرد. صميمي با اين پرتاب موفق به كسب مدال طلا هم شد. پس از او آنيل كومار هندي با ۸۳/۵۶ متر و سلطان الداودي عربستاني با پرتاب ۶۰/۵۵ متر در مكان هاي دوم و سوم اين رقابت ها قرار گرفتند. او سه دوره مسابقات ديگر كه اتفاقاً پي درپي است را پيش رو دارد تا به قولش عمل كند.

• مجاني قايقراني كنيد
اگر برخي ورزش هاي ما قادر به مدال آوري نيستند اما در عوض طرح هاي خوبي مي دهند كه مورد پذيرش همگان است. در حالي كه اغلب كشورها براي كسب مدال تلاش مي كنند اين نوع فعاليت ها بايد بر دوش عده اي باشد كه خارج از گود هستند.
به طور مثال چندي پيش رئيس فدراسيون قايقراني ايران به فدراسيون جهاني نامه نوشت و طرحي داد كه مورد موافقت قرار گرفت.بنا به طرح ايران اول ژوئن (۱۱ خرداد ماه) روز جهاني قايقراني با شعار «آب ها را پاكيزه نگاه داريم» معرفي شده است. در اين روز اكثر فدراسيون هاي ملي و باشگاه هاي قايقراني سراسر جهان با معرفي اين رشته به مردم، مسابقاتي را برگزار خواهند كرد.
در ايران نيز به مناسبت گرامي داشت اين روز ضمن چاپ پوستري در رابطه با دومين دوره برگزاري روز جهاني قايقراني، در تمامي پايگاه هاي ورزش قايقراني، امكاناتي براي پرداختن رايگان علاقه مندان به اين رشته و برگزاري رقابت هاي دوستانه با قهرمانان قايقراني كشورمان در نظر گرفته شده است.
به هر حال اگر به اين رشته علاقه منديد و نمي توانيد هزينه هاي سرسام آور اين رشته را بپردازيد مي توانيد از اين روز به خوبي استفاده كنيد.