ما در هندوستان بين ۹ تيم دوم شديم هند اول. بلافاصله به آنها ۲۰۰ هزار دلار پاداش نقدي دادند در مقابل اگر شما چيزي به ما داده ايد ما هم گرفته ايم
مي دانيد در هندوستان ۲۰۰ هزار دلار يعني چه من فكر مي كردم ۲۰ هزار دلار بوده تحقيق كه كردم گفتند نه ۲۰۰ هزار دلار بوده كه رئيس فدراسيون از طرف دولت پس از پيروزي بر ايران و قهرماني پرداخت كرد مسلماً اگر من هم داشتم و ۵۰ هزار دلار به ملي پوشانم مي دادم آنها را مي زديم
امير حسين ناصري
شكست تيم ملي واليبال نوجوانان در مقابل هند و اينكه به فينال نرسيدند براي برخي منتقدان فدراسيون واليبال مجالي شد براي ضعيف خواندن كار گروهي در اين رشته. اما چه قدر منصف هستيم در مورد تصميم و اظهارنظرهايمان؟ به فرض كه نوبت قبلي، تيم ما در مصر دوم شد و اين بار يك پله سقوط كرد اما واقعاً خودمان به اين انتقادهايي كه مي كنيم عقيده و ايمان داريم؟ اگر سن جوانان ما به سال هاي گذشته قد ندهد شما كه مي داني، من كه مي دانم وضعيت واليبال ايران تا چه حد اسفناك بود.
ما حتي در مقابل تيم هاي دوم و سوم پاكستان هم توانايي بردن نداشتيم. كجا ما توانسته بوديم در رده هاي پايه اي حتي در خاورميانه قدرت نمايي كنيم؟ اگر امروز مي رويم روي سكوي جهاني، اگر امروز يك پله هم سقوط مي كنيم اما كمي به عقب برگرديم و ببينيم چه حركتي باعث شد ما اصلاً تيمي به نام نوجوانان و جوانان داشته باشيم. ببينيم مگر تا ديروز همه مان داد نمي زديم كه آقا قد ما ايراني ها كوتاه است، ژني قد كوتاه هستيم؟ خب اين واليباليست هاي بالاي دو متر از كجا آمده اند؟ فكر كنيم ببينيم وقتي تيم هاي پايه اي ما قهرمان آسيا شدند مگر نگفتيم به خاطر ميزباني بوده و جرقه بوده؟ چرا اين جرقه ها در دوره هاي ديگر اتفاق نمي افتد؟ اما آنها به ما ثابت كردند كه قهرماني ها در پي برنامه ريزي، سازماندهي و اجراي دقيق آنها بوده است.
امروز اگر مدعي هستيم كه دوره پيش دوم شديم پس اين دوره بايد اول شويم به خاطر اين است كه تيم هايي داريم كه قدرت و اعتماد به نفس اظهار نظر به ما داده.
اگر ۱۰ سال پيش ورود به جمع تيم هاي نهايي مسابقات جهاني آرزوي دور و دست نيافتني بود امروز ما روي سكو ايستاده ايم. پس خوشحالي سيدمحمد خاتمي پس از كسب عنوان سومي جهان بي دليل نيست. او در رأس حكومتي است كه نوجوانانش در ميان تبليغات وسيع رسانه روي سكوهاي جهاني قرار مي گيرد. او حق دارد كه در جواب مهرعليزاده كه مي گويد نوبت قبل بهتر بود، دوم شديم، بگويد هيچ فرقي ندارد دوم و سوم هيچ فرقي ندارند، مهم سكوي جهاني است. كمي هم سطح فعاليت در اين رشته را مقايسه كنيم با ديگر رشته ها و آن وقت انتقاد كنيم.
ما سوم شديم. بعضي ها مي گويند چرا سري قبل دوم شديم، اين سري سوم. باباجان ما ايتاليا را برديم، هلند را برديم. روسيه كه ما را برد پنجم شد. در دور مقدماتي برزيل كه قهرمان شد، سه بر صفر از هند خورد.
روي نوجوان و جوان نمي تواني حساب كني. امروز مهتاب است فردا آفتاب.
يعني كاملاً بازي شان تحت تاثير روحياتشان است؟
اگر از شما بخواهند تيم هاي برتر واليبال بزرگسالان را نام ببريد مي گوييد برزيل، ايتاليا، كوبا و. . . اما شما در نوجوانان و جوانان نمي توانيد چنين با قاطعيت از تيم ها نام ببريد. پس اگر دوره قبل ما دوم شديم دليلي ندارد كه حتما امسال هم همان مقام را بياوريم. در اين سن هم مسائل روحي خيلي متغير است و هم جسمي. واليبال نوجوانان يعني ابتداي كار. در تمام رشته ها همين طور است مخصوصاً رشته هاي گروهي. ممكن است حريف شما بيشتر از شما روي تيم كار كرده باشد. در رده نوجوانان و جوانان همه آماتورند. وقتي از اين رده رد مي شوي آنها مي شوند حرفه اي، ما همان آماتور مي مانيم. اگر ما هم حرفه اي شويم، مي توانيم يقه تيم هاي برتر دنيا را هم بگيريم. تا وقتي آماتوريم بايد از آنها شكست بخوريم. اگر ببريم جرقه است. يادم مي آيد ۶ سال پيش آقاي خاتمي در مراسم توزيع جوايز قهرمانان گفتند كه واليبال ما امسال خوب كار كرده ولي اميدواريم جرقه نباشد و اين راه ادامه داشته باشد. ما ثابت كرديم كه جرقه نبوده. چند دوره قهرمان آسيا در نوجوانان و جوانان و الان هم جهاني. ديديم آنها چكار كرده اند ما هم همان را انجام داديم.
حتي آن اوايل ما هم نگران اتفاقي بودن قهرماني ها بوديم.
بله. تمام اينها شايعه بود.دشمن انقلاب تلاش هاي ما را مي برد زير سوال. ميزبان مي شويم مي گويند به دليل همين بوده. ميزباني نمي گيريم، مي گويند صغر سني داشتند. ثابت كنيم، مي گويند اينها به جدول خوب خورده بودند. واقعيت غير اينها است. چرا ما بايد از كره و ژاپن و چين بخوريم؟ الان آنها ضعيف شده اند يا ما قوي شده ايم؟
اگر به دشمن بگويي، مي گويد آنها ضعيف شده اند. اما نه، اين طور نيست. ما بيشتر تلاش كرديم. هفته اي سه جلسه تمرين مي كرديم، حالا روزي ۳ جلسه تمرين مي كنيم.
يعني ۶ برابر گذشته؟
بله، ما قد بلند داريم، بدنسازي كرديم. بهترين غذا، دكتر، ماساژور، فيزيوتراپ، دكتر جسمي، دكتر روحي و. . . خب تيم بايد برود روي سكوي جهاني. حتي اين دوره من هم نرفتم. همه به من توصيه كردند كه شما همراه تيم برو ولي نرفتم.
چرا؟
تيم گردن كلفتي درست كرده بوديم. من مي رفتم چكار كنم؟ اگر بروم، من بايد تيم را هدايت كنم. جاي خودم مهدي دادرس را فرستادم. بنابراين آقاي رئيس جمهور يك پيام دادند و از آقاي مهرعليزاده تشكر كردند و پيام دادند.
آقاي مهرعليزاده هم پيامي كه داد، از همه تشكر و قدرداني كرد. اين نشان مي دهد كه شخص رئيس جمهور كاملا در جريان بوده اند. ايشان حتي پرسيده اند كه تعجب مي كنم هند چطور كار كرده كه توانسته دوم جهان شود. حتي گفته اند كه سومي ارزشش بالاست. از نظر ما دوم و سوم يكي است. روي سكوي جهاني رفته ايد براي ما مهم است. آقاي مهرعليزاده مي گفتند كه آقاي خاتمي خيلي بهتر از من در جريان اخبار واليبال بود.
اين علاقه چقدر در واليبال ما تاثير گذار است؟
ما را خوشحال مي كند. رئيس جمهور اوايل كه آمده بودند اين اطلاعات را در مورد ورزش نداشتند، اما الان هم اطلاعاتش زياد است هم علاقه اش و امكانات خوبي به ورزش داده است.
چه دليلي باعث اين پيگيري شده؟
كار خوب بچه ها با مدال هاي خوبي كه ايران گرفته، ايشان را سر شوق آورده. به هر حال شخصيتي است براي مملكت و ايشان در راس آن. رئيس جمهور و رهبر به اين قهرماني ها افتخار مي كنند. گرفتن ميزباني جوانان جهان چيز كوچكي نيست. در هيچ رشته جمعي در رده جوانان به ما مسابقه جهاني داده نشده است. اين اولين بار است. اينها چه كساني هستند؟ كساني كه در آينده نزديك مي شوند مهم ترين واليباليست هاي جهان.
وقتي اين نفرات در دنيا پخش شوند و به كشورهايشان برگردند قطعاً ذهنيتي در مورد ايران خواهند داشت، پس نحوه برگزاري مسابقات جهاني بسيار مهم است. اين نمره مديريت ورزش و حتي مديريت مملكت ما را بالا مي برد.
من يك بار ديگر مي خواهم بپرسم. به جز خوشحالي شخص رئيس جمهور، دانستن و پيگيري ايشان چه تاثيري در واليبال، از امروز به بعد خواهد داشت؟
به هر حال باعث انبساط خاطر جمع مي شود. اين خيلي مهم و اثرگذار است. اين خوشحالي را ما مفت به دست نياورده ايم، زير سايه كار و فداكاري بوده. در ملاقاتي كه ما چندي پيش در مراسم توزيع جوايز داشتيم، آقاي خاتمي آغوش باز كردند كه ما ممنونيم، افتخار مي كنيم و دعا مي كنيم.
به جز بالا رفتن روحيه چه تاثير كاري ديگري دارد؟
بله. صددرصد تاثير دارد. وقتي شما به موضوعي علاقه مند بشويد، حاضريد در آن سرمايه گذاري كنيد. حاضريد حرف جمع را بشنويد حاضريد برايشان كار كنيد. ما خوشحاليم از اينكه حرفمان در مملكت خريدار دارد. ما از اين موفقيت بايد حداكثر استفاده را براي ورزش ببريم.
چه امتيازي مي خواهيد بگيريد؟ قانون هايي كه مي بريم به مراجع مختلف، تصويب مي كنند. هر چه برديم تصويب كردند. حمايت صددرصد. يكي از آنها معافيت سربازي قهرمانان بود. شما نمي دانيد كه چقدر مشكل ما حل شد. ما ۶ بازيكن سرباز داريم كه در تيم ملي اند. براي هر مسافرت خارجي مشكل داشتيم. بعد هم اهميت دادن به يك قهرمان خيلي مهم است. الان با اين قانون شما به ورزشكار شخصيت داده ايد. يعني ما براي مدال ها ارزش قائل شده ايم. ما بايد به ورزشكار تسهيلات بدهيم. قانون بعدي كه ما مي خواهيم پيشنهاد كنيم اين است كه اگر كسي مدال جهاني و المپيك گرفت تا آخر عمر بيمه كامل باشد، خودش و خانواده اش. چقدر مي شود؟ دنبال اين هستيم كه به قهرمان منزل داده شود. البته ما نمي خواهيم مسئله مالي را با معنويات يا عرق ملي قاطي كنيم. هر كدام جاي خودش. شما بشو پروفسور، مدركت را ببري دم بقالي يك سطل ماست مجاني دست ات نمي دهد. پس معنويات سر جاي خودش، ماديات سر جاي خودش. شما فكر مي كنيد تمام آدم هايي كه دكتر مي شوند فقط به خاطر معنوياتشان است؟ ورزشكار هم همين طور است. اگر ما توقع داريم كه ورزشكار برود مدالي در مسابقات جهاني يا المپيك كسب كند، بايد براي آن مدال و حكم ارزش و تسهيلات مادي نيز قائل شويم. غير از اين باشد ما بيراهه رفته ايم.
اين الگو مي شود براي قهرمانان ديگر. جوان مي گويد فلاني كه راه قهرماني را رفت چه شد كه من بروم؟ مردم حتي از ورزش عمومي هم دلزده مي شوند.
امتيازي كه شما از توجه رئيس جمهور به واليبال براي اين رشته مي گيريد و در نظر داريد چيست؟
ما خودمان را از جامعه ورزش جدا نمي دانيم. هر امكاناتي كه به ورزش داده شود به ما هم مي رسد. امسال بودجه اي كه رئيس جمهور به ورزش داد بي نظير بود. چند برابر بودجه عمراني بود. حتي بودجه جاري ورزش ما افزايش بيشتري نسبت به ديگر جاها داشت. اگر ورزشكاران ما قهرمان نمي شدند كه چنين تسهيلاتي به ما نمي دادند. شخصيت نظام هم مطرح است.
فكر كن اگر بحرين اين مقام را كسب مي كرد آيا همه توجهات به اين كشور معطوف نمي شد؟ كما اينكه الان همه مي پرسند هند چكار كرده كه دوم شده؟
خب، چه كار كرده؟
كار كرده. ۲ سال است كه يك مربي كوبايي را بالاي سر يك عده جوان گذاشته و شبانه روز كار كرده اند.
برتري آنها نسبت به ما چه بود؟
وقت بيشتر. ما ۹ ماه كار كرديم، آنها ۱۸ ماه. به اضافه اين كار، انگيزه مادي عامل ديگر برتري بود. ما در هندوستان بين ۹ تيم دوم شديم، آنها اول. بلافاصله به آنها ۲۰۰ هزار دلار پاداش نقدي دادند. در مقابل اگر شما چيزي به ما داده ايد، ما هم گرفته ايم. مي دانيد در هندوستان ۲۰۰ هزار دلار يعني چه؟ من فكر مي كردم ۲۰ هزار دلار بوده، تحقيق كه كردم، گفتند نه ۲۰۰ هزار دلار بوده كه رئيس فدراسيون از طرف دولت پس از پيروزي بر ايران و قهرماني پرداخت كرد. مسلماً اگر من هم داشتم و ۵۰ هزار دلار به ملي پوشانم مي دادم آنها را مي زديم. شك نكنيد. مسئله مالي شارژ روحي است. حتماً براي دومي جهان هم پاداش ويژه اي مي گيرند.
پس برتري فني نداشته.
چرا. آنها ۹ ماه بيشتر از ما كار كردند.
نه در شرايط مساوي زمان تمرين، به لحاظ فني برتري دارند؟
اگر مساوي بوديم، بله ما مي برديم. الان هم بچه ها ناراحت هستند. مي گفتند در شرايط غيرروحي و حساس آنها را مي بريم. متخصصين ما هم مي گويند. اما من قبول ندارم. مي گويم آنها بيشتر از ما كار كردند. اينكه مي گويند صغر سني داريم و. . . را ول كنيد. چون همان تيم نوجوانان هند ۳ بر ۲ در قطر از بزرگسالان پيكان ما خورده. تيم بسيار قدرتمندي است.
هندي ها مدتي است كه در واليبال پيشرفت زيادي داشته اند.
آنها حدود يك ميليارد جمعيت دارند. به علاوه اينكه آنها از ما در واليبال ريشه دارترند. اصلاً واليبال را آنها به ايران آوردند. به اضافه اينكه هندي ها از لحاظ معدل قدي از ما سرترند. با توجه به رشد اقتصادي هند در چند سال گذشته در ورزش سرمايه گذاري مي كنند و همين باعث شده كه رشد كنند. اگر بودجه ما هر عددي است، ۱۰ برابرش كنند، معدل قدي ما به دو متر و بيست سانتي متر مي رسد. چون سرمايه گذاري بيشتري مي كنم، وقت بيشتري اختصاص مي دهم، آدم هاي بيشتري را جذب مي كنم و تمرين مي دهم. اگر ما قهرماني مي خواهيم بايد سرمايه گذاري كنيم. بازيكن دومتر و بيست سانتي كه با يك سوت به سمت شما نمي آيد. بايد بگردي، پيدا كني، دعوتش كني، هزينه كني، بدنش را اصلاح كني و نتيجه بگيري.
فقط همين؟ يعني فقط سرمايه گذاري كافي است؟
يكي از مهمترين مسائل ورزش علمي است. ما در همين جهت حركت مي كنيم. در كنار تيم ما يك پزشك عمومي، پزشك ارتوپد و فيزيوتراپ در كنار مركز مجهز بيمارستاني، ماساژور، مربي بدنساز، مربي بدنساز ژيمناست، يك مربي تاكتيك، يك مربي تكنيك، مربي تغذيه و يك مربي روحاني حضور دارند. خب علمي كردن يعني چه؟ يعني يك گروه ۱۲ نفره، ۱۲ مربي و دكتر در كنارش هستند به اضافه يك گروه آشپز. گروه آشپز ما غذايي كه مسئول تغذيه سفارش مي دهد تهيه مي كند. وقتي ما خوب كار كنيم، علمي پيش برويم، تيم بايد همه را ببرد، اما مشكل ما در خارج از كشور، مسئله تغذيه است. ذائقه بچه هاي ما با غذاهاي استاندارد خارجي بيگانه است، مخصوصا اگر غذاهاي سنتي كشورهايي مثل هند باشد كه آنها تند مصرف مي كنند و ما مجبوريم كنسرو و نان همراه تيم بفرستيم. البته اينها هم فقط يك بخش كوچكي از نيازها را برطرف مي كند. اين سخت است كه در يك سفر ۱۰ تا ۱۵ روزه، شكم جواني كه بايد سه جلسه كار كند را با كنسرو پر كنيم. در نتيجه تيم دچار افت مي شود.
البته ميزباني تاثيرگذار است.
فقط ميزباني شرط نيست. مگر فوتبال ما ميزباني نگرفت؟ آماده كردن تيم يك مسئله است كه يكي از شرايط مساعدش ميزباني است.
ما حدود يك ماه ديگر ميزباني رقابت هاي جهاني جوانان واليبال را پيش رو داريم. در چه مرحله اي از فعاليت و آماده سازي هستيد؟
تقريبا كارهاي تيم بر اساس برنامه انجام مي شود. اينها به ديدار تداركاتي نياز دارند كه البته با توجه به مسئله سارز و جنگ عراق، اثر منفي در ورزش منطقه را ما هم تجربه كرده ايم. تيم هاي ديگر حاضر نيستند به ايران بيايند. ما را هم بد مي پذيرند. اگر هم بپذيرند راه هاي دور است. مثلاً كانادا ما را دعوت كرده كه سه چهار روز فقط در راه رفت و برگشت خواهيم بود. همين باعث افت تيمي مي شود اما باز هم حاضريم برويم.
از جهت ديگر از لحاظ امكانات و تجهيزات برگزاري رقابت ها، وسايل ما فرسوده شده است. با توجه به اين كه مسابقاتي در اين سطح در مدرن ترين سالن هاي دنيا برگزار مي شود ما مجبوريم همين هايي كه داريم رنگ و روغني بزنيم و استفاده كنيم. كار هتل ها و برنامه ريزي ترانسپورت انجام شده. براي برگزاري مسابقات جهاني از ديگر كشورها چيزي كم نداريم اما به لحاظ كامپيوتر و سيستم داده هاي روز كمي لنگ مي زنيم كه اين خودش تجربه است. دانش VIS و دادن اطلاعات لحظه اي را داريم اما چون تاكنون در ايران به صورت عملي تجربه اي نداشته ايم ضعيف هستيم. قرار است يكسري متخصص بيايند و به ما آموزش دهند. از ديگر مشكلات ما بُعد مسافت وحضور تماشاچي در استاديوم آزادي است. اگر بخواهيم از شركت واحد استفاده كنيم پول اتوبوس ها را ما بايد بدهيم كه اين براي ما قابل تحمل و پذيرش نيست. اگر هم مردم خودشان بخواهند بيايند برايشان سخت است. فرصت از دست رفته زماني و هزينه بالا مشكل ساز است.
اما از طرف ديگر پوشش خوب خبري كمبودها را جبران مي كند. آماري كه ما داريم اين است كه ما توانسته ايم انعكاس خوبي از برگزاري مسابقات بدهيم. همين مسابقات جوانان كه در نوبت قبلي ميزبان بوديم، حدود ۱۸ ميليون بيننده در سايت خبري داشته. سايت خبري ايران اسپورت از طريق شبكه ۳ پخش مستقيم كرد. تمام آمريكا و اروپا را پوشش داد. اين ۱۸ ميليون نفر فقط براي همين سايت است، غير از پخش مستقيم شبكه جهاني جام جم.
در مورد نتيجه گيري فني چقدر اميدواريد؟
ما در جهاني نوجوانان سوم شده ايم، اما در جوانان تاكنون روي سكو نرفته ايم پس عملاً نبايد زياد توقع داشته باشيم. اگر ما جزو ۸ تيم برتر جهان قرار بگيريم خودش افتخار است. نبايد به بچه ها استرس وارد كنيم كه شما حتماً بايد روي سكو برويد كه اگر نرفتند كاري بكنيم كه نابود بشوند. نبايد به جامعه بگوييم ما روي سكو مي رويم. اول بايد ببينيم قدرتمان و ظرفيتمان چقدر است، بر اساس آن حرف بزنيم.
مگر اين افراد، واليباليست هايي نيستند كه دوره قبل نايب قهرمان نوجوانان شدند؟
تقريباً. وقتي ما از آن مسابقات خارج شديم ديگر كشورها سرمايه گذاري بيشتري كردند و ما در حد و توان خودمان. بنابراين اگر بخواهيم مقايسه كنيم، ما با ايتاليا، ما با برزيل و. . . تفاوت هاي اساسي در سرمايه گذاري و مسائل زيربنايي هر رشته اي داريم. ما از ورزشكارمان همانقدر بايد توقع داشته باشيم كه سرمايه گذاري كرده ايم. مدارس، آموزشگاه ها و دانشگاه هاي آنها خيلي بهتر از ما كار مي كنند. همين نوجوانان و جوانان را در نظر بگيريد، در دنيا ۹۹ درصد تيم ها در آموزش و پرورش ساخته و انتخاب مي شوند، اما ۹۰ درصد بچه ها در ايران را ما برايشان سرمايه گذاري كرده ايم.
در رده هاي پايه اي واليبال بيشتر از مربيان ايراني استفاده مي كنيد تا مربيان خارجي. چه دليلي دارد؟
فدراسيون جهاني واليبال به تيم ها امتياز داده كه سرمربي ها مي توانند تا لب خط پيش آمده و صحبت كنند. اگر لازم نبود كه چنين مجوزي صادر نمي شد. اگر مربي خارجي بياوريم اين امتياز را از دست مي دهيم. مترجم هم طبق قانون حق نشستن روي نيمكت را ندارد. در نتيجه مجبوريم از مربيان ايراني استفاده كنيم منتهي در انتقال دانش از مربيان خارجي استفاده مي كنيم.
همين آقاي بوگانيكف، ۱۰ تا ۱۲ سال است كه در ايران است و ما داريم از ايشان استفاده مي كنيم. در تكنيك بهترين مربي است. ايشان بر گردن واليبال ايران حق بزرگي دارد. اما در تاكتيك و اداره كردن تيم مربيان خودمان مثل آقايان كارخانه و شهنازي نمره قبولي گرفته اند منتهي اينها بايد تجربه شان بالا برود. يعني مربي اي كه يك بار رفته كلاس خارجي نبايد توقع داشته باشيد كه با كسي كه از همان جا و از منبع اصلي مي آيد برابري كند. اصلاً قابل مقايسه نيست. تجربه در اداره تيم در مسابقات بين المللي اثر انكارناپذيري دارد. به اين دليل سعي مي كنيم از مربي ايراني در اين رده ها استفاده كنيم كه بتوانند با بازيكنان ارتباط برقرار كنند.
و در بزرگسالان؟
آقاي پارك كه ۱۰ سال كاپيتان تيم ملي كره بوده و ۱۸ سال است كه در ايتاليا مربيگري مي كند، ايشان از روي علاقه با ما كار مي كنند. وقتي يك مربي خيلي عالي باشد، بايد بازيكنان خيلي عالي در اختيارش قرار دهيم. امكانات خيلي عالي هم بدهيم تا بتواند نتيجه بگيرد. در غير اين صورت چه كار مي تواند بكند. تا الان هر چه خواسته در اختيارش گذاشته ايم. بازيكنان هم خودشان را تحت امرش قرار داده اند اما مقايسه بازيكناني كه او در ايتاليا در اختيار داشته و بازيكنان ما كمي غيرقابل امكان است. پس بايد او هم زحمت بيشتري بكشد. ما هنوز حرفه اي نشده ايم.
