عكس از: كوثري

احمد ايراني خواه ـ كارگردان نمايش ـ در گفت وگو با خبرنگار همشهري درباره اين نمايش گفت: اگر به كليت اثر نگاهي بيندازيم نويسنده اي را مي بينيم كه دغدغه هاي روزمره اي دارد و بسان يك مورخ مي خواهد به چگونگي واقعه شكستن در خانه حضرت علي(ع) و شهادت «فاطمه زهرا(س)» پي ببرد و از اين رو در دنياي خيالي و ذهني اش مي خواهد اين واقعه را ترسيم كرده و به نگارش در بياورد. حالا در ذهنيت سيال خود مي گردد و دو آدمي را كه مسبب اين واقعه بوده اند پيدا مي كند كه در يك سياهچال مخوف قرار گرفته اند. اين دو فرد، دو شخصيت واقعي تاريخ به نام هاي «خالد بن وليد و قنفذ» هستند. «قنفذ» برده اي آزاد شده است و «خالد بن وليد» هم كسي است كه در خانه حضرت علي(ع) را مي شكند تا آن واقعه اتفاق بيفتد. در اينجا نويسنده هر كدام از اين آدم ها را نسبت به آن قضيه محق ديده است. يعني «خالد» از ديد خودش محق است و تصوير عيني خودش را در ارتباط با آن واقعه بازسازي مي كند و «قنفذ» هم همين طور.
«ايراني خواه» با اشاره به اين نكته كه نويسنده ناظر ماجرا و همان تماشاگر بيروني نمايش است كه مي تواند تاريخ را نگاه كند و ورق بزند، مي گويد: نويسنده مي خواهد هركس از ديد و نگاه خودش مقصر اين واقعه را پيدا كند و مثل اين مي ماند كه ما ناظر يك صحنه تصادف در خيابان شويم و آنگاه از ديد خود مقصر را پيدا كنيم و ممكن است هركس يك ديد و نگاه متفاوت به تصادف مذكور داشته باشد. بنابراين وقتي نويسنده ـ مليحه مرادي جعفري ـ تاريخ را ورق زد و روايات مختلفي از اين ماجرا را در متون تاريخي ديد؛ نويسنده اي را پيدا كرد كه در چگونگي بروز اين واقعه مانده است و مي خواهد واقعيت اين واقعه را ببيند و همانطور كه در آغاز نمايش مي بيند تصاوير اسلوموشني از نويسنده در فضايي مه آلود و مبهم به اجرا درمي آيد كه در واقع بيانگر همان حالت ابهامي هستند كه نويسنده نمايش در آن واقع شده است. يعني هنوز نمي داند كه اين واقعه چگونه اتفاق افتاده است و حالا مي آيد اين دو آدم ـ خالد و قنفذ ـ را پيدا مي كند كه آنها هم هركدام از ديد خودشان واقعه مذكور را روايت كرده و ادعاي طرفداري از حضرت علي(ع) سرمي دهند تا خودشان را از آن گناه تبرئه كنند.
«ايراني خواه» در ادامه به حل شدن نويسنده يا مورخ در ماجرا و اسير شدن جبري او در برابر روايت آن دو آدم مي پردازد و مي گويد: در واقع نويسنده خودش، دست و پاي خودش را در برخورد با واقعيت آن واقعه تلخ بسته مي بيند. حالا كه اسير شده و نمي تواند از اين اسارت بيرون بيايد آنجاست كه تاريخ تحريف مي شود. در واقع فضا مثل همين فضاي عصر پسامدرن امروز مي ماند كه ما در آن واقع شده ايم و اينقدر خطوط به هم نزديكند كه نمي توانيم آنها را از هم جدا و متمايز كنيم. پس بين دروغ و واقعيت هيچ مرزي وجود ندارد و به طوري آسان مي توانيم دروغي را واقعيت جلوه دهيم. يعني اصل و بدل به خاطر قرار گرفتن در كنار هم يكي شده اند و نمي توانيم آنها را از هم جدا كنيم و از اين روست كه دچار يك سري شايدها مي شويم و اين شايدهاست كه براي ما سؤال ايجاد كرده است. در واقع ما در اين نمايش مي خواهيم به آن سؤال هاي بي نهايت برسيم، يعني مي شود به گونه هاي متفاوتي اين واقعه را ديد.
«احمد ايراني خواه» در ادامه به روايت زمين و آسمان به عنوان تنها راويان راستين اين فضاي مبهم اشاره مي كند و مي افزايد: ما مي خواستيم بگوييم كه هراندازه كه بتوانيم در تاريخ دست ببريم و بدل را به جاي اصل بگذاريم، اما در نهايت واقعيت اصلي ظاهر مي شود.
پس در اينجا نويسنده نمايش كه »جليل فرجاد» نقش آن را بازي مي كند چيزي را بازگو نمي كند بلكه زمين و آسمان اين واقعه را بازگو مي كنند و اين به همان اعتقاد ما مسلمانان و حتي پيروان اديان ديگر بر مي گردد كه يك منجي مي آيد و هرآنچه را كه در پس پرده هست نمايان مي كند. وي درباره اجراي نمايش مي گويد: در اين نمايش واقعيت از طريق رعد و برقي در صحنه ظاهر و نمايان مي شود. همان طور كه مي بينيم تا زماني كه نمايش به نقطه  اوج مي رسد، «خالد و قنفذ» همچنان از واقعيت طفره مي روند و روايت هاي همديگر را كات مي كنند. گريه و زاري مي كنند، در تاريخ دست مي برند و خودشان را از گناه پاك و مبرا نشان مي دهند ولي همين كه اسرافيلي در صور مي دمد و واقعيت را نمايان مي كند به همه اين مسائل و حاشيه روي ها پايان مي دهند.
«ايراني خواه»  در جواب اين سؤال كه چرا نويسنده نمايش كه در بالاي صحنه قرار گرفته و به بند كشيده مي ِشود، توضيح مي دهد: با اينكه جامعه به ما خط مشي مي دهد ولي گاهي از آن خط مشي تجاوز مي كنيم و اين تجاوز در واقع همان به بند كشيده شدن خالق است ولي آن خالق چشمش را مي بندد. حالا ما بايد در نمايش اين تصوير را به تماشاگر نشان دهيم و اينجاست كه مي آييم و اين نويسنده را طناب پيچ مي كنيم و از آنجا كه نمي توانستيم اين تجاوز را در فضاي ذهني بگذاريم آمديم با ابزار نمايش اين تجاوز را نشان داديم چون ما در نمايش با ابزار نمايش سروكار داريم و تماشاگر با ديدن به مفاهيم مي رسد. بنابراين بايد نويسنده را ببنديم تا نشان دهيم كه ما بعضي وقت ها از حدود خودمان تجاوز مي كنيم.
«ايراني خواه» در ادامه به كاركرد تورهايي آهني كه در طراحي صحنه نمايش تبعيد شده اند پرداخت و تصريح كرد: ما مي خواستيم يك زندان ايجاد كنيم كه «خالد و قنفذ» در بند هستند و زنجيرها را هم به اين خاطر در اين نمايش آورده ايم. مي خواستيم از اين طريق نشان دهيم كه اين دو آدم در سياهچال هستند و مي خواستيم آنها را بسته تر ببينيم و نشان دهيم كه اين دو آدم دارند خودشان را شكنجه مي دهند. «ايراني خواه» با اشاره به ذهني و تخيلي بودن فضاي نمايش مي گويد: اگر دقت كنيد در پرداخت به تورها همه چيز خطي شده و به طرف يك فضاي اكسپرسيونيستي رفته ايم. يعني فضايي تشنج آميز و پر از وحشت و اضطراب و براي نشان دادن اين وحشت و اضطراب از رنگ هاي تند، گرم و قرمزي استفاده شده است و فكر مي كنم طراحي صحنه قابل قبولي از جانب مخاطب داشته باشيم.
كارگردان اين نمايش در خصوص اين سؤال كه آيا مي شود تورها را به تعبيري روزنه تاريخ فرض كنيم كه آدم هاي دنياي امروز تاريخ را در آن مي بينند، گفت: طراحي صحنه اين نمايش دوجداره است يعني ما تاريخ را باز كرده ايم و از بالا داريم آن را نگاه مي كنيم و اين به آنجا برمي گردد كه مي خواستيم تماشاگرمان از منظري بالا به صحنه نمايش نگاه كند. يعني ما آدم هاي جهنمي را طوري نگاه مي كنيم كه شما هم داريد آنها را مي بينيد. در واقع بازيگراني هم كه ماسك بر صورت دارند به تعبيري همان مردم عادي جامعه ما هستند.
«احمد ايراني خواه»  در ادامه به نگاه و اجراي متفاوتي كه در پرداخت به يك واقعه مذهبي داشته است، مي پردازد و مي گويد: در طول تاريخ هركسي به نوعي اين واقعه را ديده است؛ ديدي هم كه من در اين كار دارم اين است كه تماشاگر را درسالن به فكر وامي دارم زيرا عصر امروز عصر فكر كردن است.
وي در ادامه به ضرورت تفكر درواقعه هاي تاريخي جهت ايجاد تحولي در تماشاگر اشاره كرد و سپس به چگونگي طرح عمق  تراژيك ماجراي شهادت «حضرت فاطمه زهرا(س)» در كارش پرداخت و گفت: اين واقعه از عمق تراژيك بالايي برخوردار است و فكر نكنم كه ما قدرت به نمايش درآوردن آن را داشته باشيم و در اين صورت نبايد با احساسات تماشاگرمان بازي كنيم. البته در اين نمايش عمق فاجعه سرجاي خودش وجود دارد ولي ما مي خواهيم تماشاگري را كه در سالن در مقابل اين فاجعه تاريخي قرار گرفته در جايگاهي قرار دهيم كه به انديشه و تفكري در اين باره هم برسد.
«احمد ايراني خواه» كه چندي پيش نمايش «آنتيگونه در نيويورك» را هم در تئاترشهر به روي صحنه برد، اين كارش را هم از لحاظ فرم و ساختار كار در ارتباط با آن نمايش دانست و در پايان عنوان كرد: هر چيزي كه بيروني است از درون آدم ها نشأت مي گيرد و براي نمايشي كردن اين درونيات بايد يك فضاي بيروني و عيني را به تماشاگران القا  كنيم و اين كار در اين نمايش خيلي مدنظر داشتيم.
حامد نصرآباديان، استاد طراحي حركات موزون دانشكده هنر، كه در اين نمايش به عنوان طراح حركات موزون با كارگردان همكاري مي كرد نيز در گفت وگو با خبرنگار همشهري با اشاره به تفاوت حركات موزون اين نمايش با آنچه كه تاكنون در ايران به عنوان حركات موزون نمايشي به ثبت رسيده است، از كليشه شدن حركات موزون در تئاتر ايران انتقاد و تصريح كرد: حركات موزون در ايران به يك سري چرخ و خارج شدن محدود شده است ولي من سعي كردم از اين قالب هاي كليشه اي بيرون بيايم و در عوض با آگاهي و دانش و بهره گيري از دانسته هاي گذشته به آنچه كه مدنظر كارگردان بود نزديك شوم.
وي در ادامه با اشاره به مدت تمرين كمي كه در اين كار داشته اند، اضافه كرد: از طرفي ديگر چون اين كار مذهبي بود و همواره به نحوي در اين حركات تغييراتي بنا به صلاحديد كارگردان و هيأت بازبيني، به عمل مي آمد ولي با اين وجود سعي كردم به فضايي جهنمي، شيطاني، اشقيايي و منفي كه مدنظر بود، برسم. فضايي كه موجوداتي در آن در اسارت هستند و در عين حال اين موجودات هم روي همه اين فضا نظارت دارند و سعي مي كنند همه را در اسارت بكشند.
«نصرآباديان» در ادامه به حركات شوق انگيز و جذبه داري كه در اين نمايش وجود دارند و به يك نوع رقص و سماع پهلو مي زنند پرداخت و تصريح كرد: خود نويسنده در متن همين را خواسته بود. در اصل بازيگراني كه اين حركات را اجرا مي كنند به نوعي يك توطئه چيني در كارشان هست تا بازيگران اصلي نمايش به هدف هاي شوم و پليدشان برسند و وقتي كه بازيگران به اين هدف ها مي رسند؛ آنها هم جشن و پايكوبي و رقص را شروع مي كنند. يعني جذبه و حركتي در كارشان هست، يك نفوذي از بالا دارند يعني مي خواهند همه آدم هاي نمايش را ببندند و همانطور كه يك نفري كه در زير پودس و دريك اشل كوچك تر دارد دست و پا مي زند، آدم هاي ديگر هم در اشلي بزرگ تر دارند دست و پا مي زنند و مي خواهند همه را در اين گرداب به پايين ببرند.
ناگفته نماند كه طراحي صحنه و لباس اين نمايش را «نرمين نظمي» به عهده داشته و «حميدرضا فلاحي» هم آهنگسازي آن را به عهده داشته كه بسيار متفاوت از كارهايي كه تاكنون در اين زمينه اجرا شده عمل كرده است. از ديگر عوامل اين نمايش هم مي توان به اصغر رضايي (دستيار كارگردان) و آيس نوروزي(مدير و منشي صحنه)، آيس كيادربندسري (طراح گريم و ماسك) و ابراهيم حسيني به عنوان عكاس كه پيش از اين دو نمايشگاه از عكس هاي نمايش هاي ضيافت شيطان و آنتيگونه در نيويورك را درتئاترشهر به نمايش گذاشت، اشاره كرد.
جليل فرجاد، رضا خندان، حسين رجايي دوست، انوش معظمي، عباس صفا، محمد ساربان، اصغر رضايي، مينو زاهدي، اشرف اشرف نژاد و... هنرمنداني هستند كه در اين نمايش حضور دارند.
نمايش »خورشيد گمنام» ساعت ۷ بعدازظهر هر روز در تماشاخانه مهر واقع در تقاطع خيابان حافظ و سميه بر صحنه است.

برگزيدگان جشنواره مطبوعات هفته آينده اعلام مي شود
۸۹ نفر با ارائه ۲۶۷ اثر در رشته مقاله، گرايش هاي ادبي - هنري،  ورزشي و علمي - تخصصي در بخش مسابقه دهمين جشنواره مطبوعات شركت كرده اند.
به گزارش ستاد خبري دهمين جشنواره مطبوعات، ۶۶ مقاله ادبي - هنري از ۲۲ نفر در گروه سراسري و ۷۲ اثر از ۲۳ نفر در گروه محلي در گرايش ادبي - هنري، ۳۶ مقاله ورزشي از ۱۲ نفر در گروه سراسري و ۲۱ اثر از ۷ نفر در گروه محلي درگرايش ورزشي و همچنين ۶۰ مقاله علمي- تخصصي از ۲۰ نفر در گروه سراسري و ۱۲ نفر در گروه محلي در گرايش علمي - تخصصي به دبيرخانه دائمي جشنواره مطبوعات ارائه شده است.
براساس همين گزارش مراسم اهداي جوايز برگزيدگان در تاريخ ۱۶ مرداد ماه در تالار وحدت برگزار خواهد شد.

«مرغ دريايي» به روايت رحمانيان
محمد رحمانيان به همراه يك گروه بازيگري دانشجوي نمايش «مرغ دريايي» اثر جاودانه «آنتوان چخوف» را در قالب كارگاهي و به مدت ۳۵ دقيقه در جشنواره (SINAIA) كشور روماني به اجرا درآورد.
گفتني است اين جشنواره از تاريخ ۲۶ - ۱۸ جولاي با حمايت سازمان يونسكو و با شركت گروه هاي مختلف دانشجويي از سراسر دنيا در كشور روماني برگزار شد و اجراي گروه ايراني در اين جشنواره به عنوان برگزيده اجراها مورد تقدير و تشويق قرار گرفت.
يادآوري مي شود در اين نمايش بازيگراني چون:
رويا بختياري، رزيتا قضايي، بهاره شيري، سينا تضامداولايي، سيد مهدي فرخي فريمان و خانم مهتاب نصيرپور و حبيب رضايي به ايفاي نقش مي پردازند.

سردرگمي  تماشاگران
و بيكاري بازيگران
بيكاري بازيگران، معضل مهمي است و اتحاديه هاي بازيگري هم نمي توانند كاري انجام دهند زيرا نمي توانند تهيه كنندگان را مجبور كنند كه به بازيگران نقش بدهند.
پرويز تاييدي ،مدرس و مترجم سينما و تئاتر كه در دومين جلسه آسيب شناسي بازيگري تئاتر سخن مي گفت، اظهار داشت: بازيگران هم بيشتر ستاره هايي هستند كه طبق اقتصاد سينما، ستاره شده اند.
ستاره هايي كه يك شبه كشف شده و در آسمان سينما درخشيده و پول هاي خوبي گرفته اند.
وي كه با موضوع مشكلات فارغ التحصيلان بازيگري سخن مي گفت ادامه داد هر سال ۱۰۰۰ دانشجوي بازيگري فارغ التحصيل مي شوند اما تعداد اندك سالن هاي تئاتر شهر جوابگوي جوانان و هنرمندان حرفه اي نيست.
وي با اشاره به اين كه در برلين كه نيمي از جمعيت تهران را دارد ، ۱۰۰ سالن تئاتر وجود دارد ، گفت: در آلمان علاوه بر سالن هاي خصوصي كه وجود دارد هر سالن را يا دولت يا كارخانه ها زير پوشش حمايت هاي مالي مي گيرند و حتي مكاني دولتي براي حمايت گروه هاي آماتوري هم وجود دارد.
تاييدي با تاكيد بر اين كه در تهران ، سالن هاي غيرفعال بسياري وجود دارد، گفت : يكي از راه هاي جلوگيري از بيكاري فارغ التحصيلان اين است كه هر دانشكده تئاتري ، سالن نمايش داشته باشد در حال حاضر بسياري از دانشجويان ، در تئاتر شهر سالن هاي ويژه گروه هاي حرفه اي را اشغال مي  كنند .
وي نداشتن شناسنامه سالن هاي تئاتر شهر را يكي از مشكلاتي دانست كه موجب سردرگم شدن مخاطب مي شود.
وي با اشاره به حضور اندك بازيگران حرفه  اي و دانشجويان در چنين جلساتي گفت: وقتي دوستان تئاتري، خود اهميتي به اين موضوع نمي دهند مسئولان هم اهميتي نمي دهند كه به اين جلسات بيايند.
مهمان ديگر برنامه، تينوش نظم جو، با بيان اين كه در همه جاي دنيا بازيگري، شغلي فصلي است، گفت: در فرانسه با وجود ۳۵۰ سالن نمايش در پاريس ، بسياري از بازيگران بيكار هستند اما تفاوت در حرفه اي بودن است . در آنجا صنف هايي هستند كه از حرفه اي ماندن بازيگر حمايت مي كنند تا بازيگر مجبور نشود براي گذراندن زندگي با چند شغل سرگرم شود. ضمن اين كه دولت نيز تمام افراد جامعه را بيمه بيكاري مي كند.
وي با تاكيد بر اين كه فرانسه كشور اعتراض هاي بزرگ است، گفت: صنف هاي فرانسه بسيار قوي هستند.
زماني كه دولت خواست امتيازات ويژه هنرمندان را از آنها بگيرد و حقوق آنان را برابر با شهروندان عادي در نظر بگيرد، آنان در اعتراضي گسترده جشنواره اي مانند آوينيون را لغو كردند.
كارگردان نمايش «خرس  هاي پاندا » با تاكيد بر اين كه هنرمندان نبايد از دولت انتظار داشته باشند كه سالن نمايش بسازد، گفت : در فرانسه تا پيش از سال ۱۹۵۰ تمام تئاتر ها در پاريس تمركز داشتند اما پس از اين سال كارگردان ها اعتراض كردند و هر يك در شهري نمايش اجرا كردند. بنابراين پراكندگي و ارتباط با تماشاگر در سطح كشور ، پديد آمد.
در ايران نيز بايد اين اتفاق از سوي تمام هنرمندان رخ دهد اما هنرمندان مي ترسند كه به جز تئاتر شهر در جاي ديگري كار كنند چون مي پندارند كه در شهر هاي ديگر تماشاگر نخواهند داشت.

مجلس تعزيه حضرت فاطمه(س)در امامزاده اسماعيل(ع)
به مناسبت سالروز شهادت دخت گرامي پيامبر عظيم الشان اسلام(ص) و همزمان با تشييع پيكر مطهر ۵ شهيد دفاع مقدس، از سوي شهرداري منطقه يك تعزيه خواني حضرت فاطمه(س) در امامزاده اسماعيل(ع) زرگنده برگزار مي شود.
به گزارش روابط عمومي شهرداري منطقه يك اين مجلس از ساعت ۱۷ روز شنبه يازدهم مرداد ماه اجرا مي شود.
شهرداري منطقه يك در اطلاعيه خود امت خداجوي و شهيد پرور را به حضور در اين مراسم معنوي دعوت كرده است.
گفتني است پيكر مطهر ۵ شهيد دفاع مقدس روز شنبه يازدهم مرداد ماه از ساعت ۵/۸ صبح از امامزاده علي اكبر(ع) چيذر به سمت امامزاده اسماعيل(ع) زرگنده واقع در خيابان شريعتي - نرسيده به پل آيت الله صدر تشييع مي شود.

شب فيلمنامه برگزار نمي شود
شب فيلمنامه حوزه هنري كرج اين هفته به مناسبت شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) برگزار نخواهد شد. به گزارش روابط عمومي حوزه هنري كرج، همچنين برنامه هفته آينده شب فيلمنامه فيلم سينمايي (لئون) به كارگرداني ( لوك سون) و با بازي (ژان رنو) خواهد بود. گفتني است اين فيلم شنبه ۱۸ مرداد ساعت ۳۰/۱۷ در محل تالار نقش اين حوزه به نمايش درمي آيد.

نمايشگاه بزرگ تابستاني
نمايشگاه بزرگ تابستاني ۱۰۰ اثر - ۱۰۰ هنرمند عصر امروز، در گالري گلستان گشايش مي يابد. اين نمايشگاه كه مجموعه اي ديدني از ۱۰۰ هنرمند را در بر دارد از امروز تا ۳۰ مرداد براي بازديد علاقه مندان داير خواهد بود.
هنرمنداني كه در اين نمايشگاه حضور دارند به ترتيب حروف الفبا عبارتند از: محمد احصايي، احمد اسفندياري، ناصر اويسي، احمد وثوق احمدي، يعقوب امداديان، فاطمه امداديان، فرح اصولي، عبدي اسبقي، نوشين ايپكچي، اليكا ابراهيمي قاجار، پويا آريان پور، ناهيد آرين، شهلا احمدي مقدم، مهدي آزمون، الهام اسلاميان، مريم اوحدي، بنفشه اشرفي، سيما اسدي نظري، ژيلا ارجمندي، جهاندار احياء، شيرين بزرگمهر، بيژن بصيري، شاه پري بهزادي، فرزاد بياني، اكرم بافته چيان، اميد بامداد، فرامرز پيل آرام، شيرين پيله وري، رضا پناهي، صادق تبريزي، شيده تامي، گلي توكلي، علي ترقي جاه،محمد ابراهيم جعفري، رستم جلاير، سارا جعفري، مهوش جورابچي، حميد جوادي، عباس جليلي ميلاني، فاطمه جهرودي، لادن جواهريان، ابراهيم حقيقي، ايرج حضرتي، نسرين حقيقي، صلاح حسني، رويا حسني، كامبيز درم بخش، بهرام دبيري، مصطفي دشتي، مصطفي دره باغي، مرتضي دره باغي، سهيلا دولت آبادي، شهلا داداش نژاد، شكوفه رخام، مهوش رفيعي راد، نعيمه رزاقي، فريسا رئيس روحاني، علي  زعيم، گيزلاسينايي، مريم ساوجي، رامين سعادت، ياسمن سينايي، مهديه سعيدي،  مارينا سركيسيان، كوروش شيشه گران ، چنگيز شهوق، شيوا شهلا، فائزه شاملو، محمدرضا شريفي، بهجت صدر، كوروش صفي نيا، لقا صادقي، مريم طاهريان فر، سميرا عليخان زاده، معصومه عبيري نيا، لادن علوي، عفت عبيري، صفورا عظيمي، شقايق عربي، راضيه عبدالرحيمي، چكاوك غيوري، رعنا فرنود، آريو فرضي، گلناز فتحي، علي فولادي، گلناز قديري، فريده قناعت، پرويز كلانتري، ژاله كاظمي، ميترا كاويان، فخري گلستان، علي گلستانه،ژيلا لباسچي، رضا مافي، منوچهر معتبر، حسين محجوبي، نصرت الله مسلميان، شهره مهران، شهرزاد محتشم سلطاني، حافظ ميرآفتابي، پرويز معزز، صديقه مهدوي، مينا مختارزاده، مرجان مدرسي، فريده ميرپوريان، ساشا مشهدي زاده، سليمه معتمدي، حسن محمدي، فرخ ملائكه، شهرزاد ميرزا حسابي، مرضيه مهرخان، مجيد محققي، روزبه مشهدي زاده، رايكا ميلانيان، الهام مويدنيا، غلامحسين نامي، بهمن نيكو، سليم ناظريان، كاوه نجم آبادي، مرجان نعمتي،  مينا نادري، محسن وزيري مقدم، ژيلا هدايي و شمسي هاشمي.
گالري گلستان در خيابان دروس،  خيابان شهيد كماسايي، شماره ۴۲ واقع شده و ساعت بازديد آن ۵ تا ۸ بعدازظهر هر روز است.

نوار ساحلي درياي خزر از جاذبه هاي بي نظير گردشگري كشورمان است كه همه ساله به جان هاي خسته ميليون ها گردشگر داخلي و خارجي آرامش مي بخشد؛ اما همه ماجرا اين نيست. بر اساس گزارش خبرنگاران ايرنا و گزارش هاي رسمي مراجع دست اندركار، تعداد قربانيان دريا طي يك ماه گذشته از مرز يكصد تن گذشته است.
سال گذشته تعداد قربانيان سواحل درياي خزر و آب هاي داخلي استان مازندران ۲۰۴ تن اعلام شد.
گرچه علت اين حوادث، شناي خارج از طرح سالم سازي و ناآشنايي به فن شنا ذكر مي شود، اما اين موضوع نبايد موجب سلب مسئوليت و بي توجهي به روند اين حوادث فاجعه آميز شود. دامنه اين حوادث تلخ از حوزه تا سواحل درياهاي كشور مان و به آبگير هاي داخلي، پشت درياچه هاي سدها و رودخانه هاي شهرهاي كشورمان نيز دامن كشيده است. فقط طي هفته گذشته صداي هلهله و شادي ۱۳ دانش آموز كه به روياي شنا، خود را به آب هاي درياچه درود زن سپرده بودند، خاموش شد.
به نظر مي رسد موضوع امنيت گردشگران و برنامه ريزي براي استفاده از مواهب دريا به عنوان مهم ترين و پرجاذبه ترين كانون جذب گردشگري در استان هاي شمالي كشور به رغم رخدادهاي ناگواري كه هر ساله به مرگ صدها جوان و نوجوان منتهي مي شود، آن گونه كه بايد مورد توجه قرار ندارد.
هر چند مهم ترين طرح و محور هاي مورد توجه، اجراي طرح هاي جديد مبني بر ايجاد مجتمع هاي گردشگري و پارك هاي جنگلي با هدف جذب گردشگران است، اما بايد اين واقعيت را پذيرفت كه در استان هاي شمالي، دريا مهم ترين كانون گردشگري و توجه به اين مسئله انكار ناپذير است.
متاسفانه به رغم افزايش سيل گردشگران به استان گيلان كه تعداد آنها سالانه حدود ۳ ميليون نفر ذكر مي شود، تعداد طرح سالم سازي و بهره وري از دريا در طول ۳۰۰كيلومتر ساحل درياي خزر در استان گيلان تنها به ۱۵ طرح محدود مي شود.
از طرفي به علت ساخت و سازهاي بي رويه در مناطق ساحلي و نبود علائم راهنمايي دسترسي به اين طرح هاي محدود براي مسافران كار آساني نيست و آنان ناخواسته به سمت مناطق خارج از طرح كشيده مي شوند.
به همين جهت اطلاع رساني در خصوص وضعيت سواحل و طرح پاكسازي و تسطيح اين مناطق به عنوان نخستين اقدام براي پيشگيري از حوادث تلخ و ناگوار و بهره وري از دريا بايد مورد توجه قرار گيرد و به موازات آن طرح هاي سالم سازي سازماندهي و گسترش يابد.
بررسي هاي گزارشگران ايرنا از نوار ساحلي استان گيلان نشان مي دهد كه جغرافياي ساحل درياي خزر به علت سازه هاي بي رويه و غير اصولي و عدم تسطيح شكل طبيعي خود را از دست داده و به سواحل صخره اي و خطرناك تبديل شده است.
نتايج تحقيقات انجام شده نشان مي دهد كه تغييرات زيست محيطي و جغرافيايي در سواحل گيلان از يكسو، و نبود برنامه و طرح هاي مدون بهره وري و امكانات امدادي و اطلاع رساني از سوي ديگر مهم ترين عامل غرق شدن و جان باختن تعداد زيادي از هموطنان در درياي خزر است.
در اين تحقيقات كه توسط گروه پژوهشي خبرگزاري استان گيلان انجام شده، ۳۰ نقطه از نوار ساحلي درياي خزر در محدوده استان گيلان از بندر آستارا تا چابكسر، از طريق مشاهده حضوري، كسب نظرات كارشناسان و گفت وگو با ناجيان غريق و مردم مورد مطالعه قرار گرفته است.
اين بررسي نشان مي دهد كه در نتيجه دگرگوني ناشي از پيشروي ساخت و سازهاي انساني به سوي دريا، جغرافياي طبيعي سواحل درياي خزر دستخوش تغييرات جدي شده و شكل طبيعي آن از بين رفته است.
شناگران و مربيان شنا معتقدند: وجود پستي و بلندي  و پرتگاه هاي متعدد در نوار ساحلي، وضعيت درياي خزر را براي شنا مخاطره آميز كرده است.
وجود پرتگاه ها، نماها و تاسيسات ساختماني در زير آب، از بين رفتن شيب ملايم نوار ساحلي، تبديل سواحل ماسه اي به سواحل صخره اي و عدم پاكسازي و تسطيح مناطق ساحلي از جمله عوامل اصلي خطرآفرين در سواحل درياي خزر ارزيابي مي شوند.
۹۰ درصد قربانيان حوادث شنا در درياي خزر به هنگام شنا در اين گونه مناطق، گرفتار شده و جان خود را از دست داده اند.
از طرفي اقدام هاي مهار كننده شامل:  ايجاد ديواره ها، خاكريزها و سازه هاي متعدد در مناطق ساحلي عرصه را بر درياي خزر تنگ كرده و مانع از آن مي شود كه كار بستر سازي طبيعي توسط امواج صورت گيرد.
كارشناسان معتقدند: امواج دريا به شكل طبيعي مي تواند بستر ساحلي را تسطيح و هموار كند، اما با توجه به شرايط فعلي،  ميدان رفت و برگشت امواج محدود شده و همين امر يكي از دلايل نامساعد بودن نوار ساحلي براي شنا ارزيابي مي شود.
سواحل انزلي در مقايسه با ساير نقاط ساحلي استان گيلان، شاهد بيشترين تخريب محيطي و تغييرات جغرافيايي طي سال هاي اخير بوده به همين دليل بالاترين شمار قربانيان شنا هر ساله از اين منطقه گزارش شده است.
علاوه بر اين نبود امكانات و خدمات امدادي ثابت و سيار در مناطق ساحلي به ويژه در مناطق خارج از طرح، موجب شده تا حوادث عادي منجر به مرگ غريق شود.
رئيس هيات نجات غريق مازندران مي گويد: شنا در دريا به طور كلي آسان تر از استخر است به شرط آنكه شناگر حالات مختلف دريا را به خوبي بشناسد.
«محمد ابراهيم طالبي پور» افزود: متاسفانه به دليل وجود عمق هاي زودرسي كه در اثر پيشروي آب ها به وجود آمده خطر غرق شدن در دريا دو چندان شده است.
وي وجود چاه هاي قديمي كه در منازل كنار ساحل حفر شده بود و اكنون در داخل دريا است را بزرگ ترين خطر براي شنا در درياي خزر دانست. بخشي از سواحل درياي خزر كه اكنون مردم از آن به عنوان مكان شنا كردن استفاده مي كنند در گذشته جزو مناطق مسكوني بوده است.
طالبي پور اضافه كرد: چه بسا بسياري از اين چاه ها عامل غرق شدن افراد مي شود. وي نوع موج هاي دريا را متفاوت خواند و گفت: در اثر وزش باد و شدت آن، امواج مختلفي به ساحل مي رسد كه برخورد با آن نيز متفاوت است.
وي از مسافران و افراد ساكن سواحل خواست حتماً در مناطقي كه طرح سالم سازي دريا وجود دارد به آب بزنند.
وي گفت: امسال به نسبت سال گذشته دريا ناآرام تر و امواج آن بيشتر است.
وي با اشاره به اينكه در مواردي اعضاي يك خانواده به هنگام تلاش براي نجات يكديگر غرق شده اند،  گفت: افرادي كه فن شنا را نمي دانند نبايد هيچ گونه اقدام مستقيمي براي نجات افراد در حال غرق شدن انجام دهند.
وي تعداد طرح هاي سالم سازي فعال در سواحل مازندران را ۴۷ طرح خواند و گفت: طرح هاي مزبور هم جوابگوي جمعيت شناگر نيست و هم استقبال از طرح ها كم است.
به گفته وي، دو هزار ناجي و قايقران براي كمك به شناگران در ساحل درياي خزر در مازندران فعاليت مي كنند. مسئولان امور گردشگري مازندران پيشتر اعلام كرده بودند امسال ۷۵ طرح سالم سازي دريا در اين استان ايجاد مي شود، اما به نظر مي رسد كه برخي از اين طرح ها فعال نيست. در اين حال، شنا در مناطق ممنوعه، ناآشنا بودن به دريا، توجه نكردن به هشدارهاي مامورين و وضعيت سواحل و امواج ازعلل اصلي غرق شدن افراد ذكر مي شود. اگر چه اينها دلايل انكار ناپذير غرق شدن در دريا هستند اما مردم مي گويند با اتخاذ تدابيري براي دادن هشدارهاي موثر و افزايش تعداد طرح هاي سالم سازي، بهبود وضعيت اين طرح ها و حل مشكلات موجود، مي توان از شنا كردن افراد در مناطق ممنوعه كاست. به گفته مسافران تعداد طرح هاي سالم سازي و امكانات آنها مناسب نيست و از نظر تقسيم جغرافيايي نيز وضعيت مناسبي ندارند و گاه فاصله دو طرح از هم بسيار زياد است.
افرادي كه خارج از طرح شنا مي كنند،  مي گويند: ازدحام در برخي از اين طرح ها آن قدر زياد است كه به استخر شباهت دارد و در اين شرايط عده اي ترجيح مي دهند در خارج از طرح ها شنا كنند.
يك مسافر مي گويد: وقتي شما مسافت زيادي را براي رسيدن به دريا طي مي كنيد و شناخت درستي از وضعيت دريا نداريد به خطرات آن چندان توجه نمي كنيد و فقط مي خواهيد در اولين نقطه ممكن وارد آب شويد، علائم هشداردهنده هم وجود ندارد.
برخي خانواده ها مي گويند دوست دارند با هم وارد دريا شوند و چون اين امكان در داخل طرح وجود ندارد به خارج از آن مي روند.

خون  گرم  ايراني  سرچشمه  همه  محبت ها و دوستي هاست  و مايع  حيات  بخشي  است كه  تمام  ملت  ايران  را به  هم  متصل  مي كند.
همين  خون  گرم  وداغ  است  كه  سرچشمه تمام  داستان ها و رشادت هاي  ايراني ها است  و قرمزي  اين  خون  در رگ هاي  رستم جاري  بوده  است . چه  خوب  است  حالا كه راضي  به  قسمت  نانمان  با هم  هستيم ، بياييم و اين  خون  گرم  و داغ  را كه  مظهر عشق  ودوستي  و نشانه  ايراني  بودنمان  است  با هم قسمت  كنيم  تا هزاران  هزار نفر را از خطر مرگ  نجات  دهيم .
شايد هشت  تا چهارده  مرداد كه  هفته  انتقال خون  است ، بهترين  زمان  براي  نشان  دادن عشق  خود به  مردم  باشد. شايد اگر خون خود را اهدا كنيم ، هم  ازخداي  خود و هم  ازروح  پاك  شهيدان  خود بتوانيم  به  خاطرنعمت  دوباره  زيستن  سپاسگزاري  كنيم .
شايد زندگي  سبز رنگ  باشد شايد هم آبي  وشايد سفيد، ولي  تنها قدرت  دوباره  ديدن اين  رنگ هاي  زيبا مايه  سرخ  خون  ماست  كه مي تواند هر دقيقه  يك  انسان  را براي  ديدن اين  رنگ هاي  زيبا زنده  نگه  دارد.
وقتي  نانمان  را با ميهمان  خود تقسيم مي كنيم ، مراقبيم  كه خراب  نباشد تاميهمانمان  را مريض  نكند و ناراضي  از خانه ما نرود پس  چه  خوب  است  اگر زمان  تقسيم خونمان  مراقب  باشيم  كه  خون  سالمي  به ميهمانمان  اهدا كنيم  تا او از درگاه  ما ناراضي بيرون  نرود.
به گزارش  سازمان  بهداشت  جهاني ، خون سالم خوني  است  كه  عاري  از هر ويروس ،انگل ، دارو ،الكل ، مواد شيميايي  مضر و يابيماري زا باشد.
لذا اهداكننده  خون  نه  تنها بايد فردي  سالم باشد بلكه  بايد فاقد هر نوع  بيماري  جدي بوده  تا بيماري  را به فرد اهداشونده  منتقل نكرده  و او را دچار آسيب  نكند.
در اين  راه  تغذيه  سالم  و كافي ، بهداشت مناسب  و زندگي  سالم  بسيار موثر است .خوشبختانه  با نگاه  انسان  دوستانه  و پرمحبت  ايرانيان ، ايران  از لحاظ خون وفرآورده هاي خوني  بي نياز است ، اما چرابايد در بخش  فرآورده هاي  پلاسمايي  كه براي  بيماران  هموفيلي  مورد استفاده  است ،نيازمند واردات  باشيم .
حالا كه  پالايشگاه  خون  ايران  در خاورميانه منحصر به  فرد است  و در دو سال  گذشته يك  چهارم  نياز كشور به اين  مايه حياتي  را تامين  كرده پس  چرا نبايد اين  معضل حل  شود. فراموش  نكنيم  كه  در اسلام  وفرهنگ  ملي   ما، كمك  به  ديگران و انجام  كارهاي  خير و پيشي  گرفتن  دركارهاي  اجتماعي  و عام المنفعه  بيش  از هر امر ديگري  سفارش  شده  است .
ملت  ما بارها و بارها به  هنگام  حوادث غيرمترقبه  همچون  سيل  ، زلزله  ، قحطي  وخشكسالي  از خود عملكردي  مثبت  داشته و با جان  ودل  به  كمك  و ياري  آسيب ديدگان  شتافته  و ما همان  انسان ها هستيم .پس  اگر از سلامت  كامل  برخورداريم  ،مي توانيم  عاشق  خوبي  براي  ميهن  و هم ميهنانمان  باشيم .

۲۲۰ طرح  پژوهشي  درزمينه هاي  زيست  محيطي  در حال  انجام است 
دبير شوراي  پژوهشي  سازمان  حفاظت محيط زيست  كشور گفت : در حال  حاضربيش  از ۲۲۰ طرح  پژوهشي  و تحقيقاتي  درزمينه هاي  مختلف  زيست محيطي  دركشوردر حال  انجام  است .
دكتر (مهناز مظاهري  اسدي ) روز پنجشنبه در گفت وگو با ايرنا افزود: اين  پژوهش هاعموماً در مباحث  محيط زيست انساني ومحيط زيست  طبيعي  و دريايي است.وي  با تاكيد بر اينكه  تحقيقات  به طور يقين پشتوانه  تصميمات  است  گفت : براي تصميم گيري  بايد محيط را كاملا شناخت وآلودگي ها، تهديدها،تخريب هاو بحران هاي زيست  محيطي  را از طريق  تحقيقات شناسايي  كرد.
وي  معتقد است : تنها از طريق  نتايج  حاصل از اين  تحقيقات  مي توان  براي  آن  راه  حل  وبرنامه  تنظيم  و مشخص  كرد چگونه  و طي  چه  مدتي  و با چه  شيوه اي  عمل  كنيم  كه به  نتيجه  برسيم . وي  گفت : پژوهش ها وتحقيقات  مي تواند منجر به  سياستگذاري درست  و توسعه  اقتصادي  شود و در واقع نتايج  حاصل  همين  پژوهش هاست  كه  دركشورهاي  توسعه  يافته ، منجر به  پيشرفت شده  است .
مظاهري  با اشاره  به  اينكه درايران  هم اقداماتي  در اين  جهت  شروع  شده  گفت : درتمامي  بخش هاي  اجرايي ، تحقيقات  جايگاه يافته  است . به  گفته  وي ، دراين  ميان  هنوزحلقه هاي  مفقوده اي  هم  وجود دارد كه نيازمند توجه  بيشتر است و اين  بحث  درسازمان  حفاظت  محيط زيست  نيز از جايگاه و اهميت  ويژه اي  برخوردار است . مشاوررئيس  سازمان  حفاظت  محيط زيست افزود: اين  سازمان  در مباحث  مختلف پژوهشي  زيست  محيطي  صاحب  نظر است و در حال  حاضر ۹۶ متخصص  برجسته كشور در بحث  تحقيقات  با اين  سازمان همكاري  مي كنند.
وي  عنوان  داشت : اين  سازمان  همچنين  با۲۰ دانشگاه  نيز تفاهم نامه  امضا كرده  و الويت هاي
زيست  محيطي  مد نظرسازمان رابراي  انجام  تحقيقات  در اختيار آنان  قرارداده  كه  با همكاري  متخصصان  اين  سازمان انجام  مي شود.
۱۴۰ مركز درماني از مردم تهران خون گرفتند
مديركل منطقه  آموزشي انتقال خون استان تهران گفت: ۱۴۰ مركز درماني از ساعات اوليه صبح ديروز اقدام به دريافت خون اهدايي شهروندان تهراني كردند.
«زهره عطارچي» روز پنجشنبه در گفت وگو با خبرنگار ايرنا مركز استان تهران، به سالروز تأسيس سازمان انتقال خون در نهم مردادماه اشاره كرد و افزود: مردم نوعدوست تهراني از صبح امروز با حضوري پرشور و بي سابقه، با ياري ديگر هموطنان خود كه چشم به دستان مهر آنان دارند، وظيفه انساني و اسلامي خود را ادا كردند.
وي اظهار داشت: امنيت و سلامت «دو نعمت ناشناخته» براي انسان و جامعه هستند و تأمين آن بر عهده سازمان انتقال خون و مردم پرمهر تهران است.
وي با اشاره به اهداي ۳۲۰ هزار واحد خون طي يك سال گذشته از سوي شهروندان تهراني، تأكيد كرد: اگر امنيت و سلامت در جامعه وجود داشته باشد و برنامه ريزي درستي براي تقويت آن صورت گيرد، در همه عرصه هاي اجتماعي، فرهنگي، سياسي و اقتصادي رشد و پيشرفت خواهيم داشت.
اين مقام مسئول پايگاه هاي انتقال خون «انقلاب، آزادي، امام حسين(ع)، پيروزي، تجريش و صادقيه» را به عنوان شلوغ ترين مراكز انتقال خون تهران از ساعات اوليه صبح امروز نام برد.
وي از خون سالم به عنوان يك ماده فوق العاده مهم و حياتي درحفظ بهداشت و سلامت جامعه نام برد و از شهروندان تهراني خواست با اهداي خون خود تلاش كنند تا اين نعمت بي بديل الهي در دسترس نيازمندان قرار گيرد.
عطارچي تصريح كرد: در جوامع پيچيده امروز، انجام روش هاي درمان و جراحي، بروز حوادث و سوانح متعدد براي انسان ها از جمله تصادفات رانندگي و كاربردهاي پيشرفت علم نياز به در اختيار داشتن خون به اندازه كافي دارد.به گفته وي، جامعه و آحاد آن بايد امنيت داشته باشند و هرگاه نياز به اين ماده حياتي احساس كنند، به آن دسترسي داشته باشند.