شنبه ۸ شهريور ۱۳۸۲ - شماره ۳۱۵۲- Aug, 30, 2003
نقد وبرنامه چهارم توسعه
دچار روزمرگي
زير ذره بين
در رابطه با اروپا نيز بايد بدون دلخوشي به تعارفات اروپاييان رويكرد آينده نگرانه اي در مسائل منطقه اي و جهاني خود با اين اتحاديه ترسيم نماييم و سياستهاي تاكتيكي آنان را به كمك استراتژي بلند مدت در روابط تجاري، اقتصادي، سياسي تغيير دهيم. آنها پيوسته از موقعيت بسيار مهم و استراتژيك ما سخن مي گويند، اما با سياستهاي مشروط خود اهميت و جايگاه ما را در معادلات منطقه اي به رسميت نمي شناسند.
008335.jpg
دكترمحمود محمدي
بخش دوم نوشته دكتر محمدي در باره نقد برنامه چهارم توسعه به موضوع هاي مختلفي از جمله چالش جايگاه جهاني در شبكه قدرت جهاني ،چالش سياستگذاران و چالش توسعه نيافتگي مي پردازد.
شرط لازم توسعه پايدار انسجام و ثبات در داخل و تعامل فعال بجاي سازگاري منفعلانه با محيط بين المللي است و چنانچه اين دو امر تحقق نيابد ما نمي توانيم به سه هدف زير نائل آييم:
۱- بسيج امكانات و ظرفيت ملي و هدايت آن در جهت اهداف ملي (اعم از اهداف سياسي، اقتصادي، دفاعي، فرهنگي، اجتماعي و زيست محيطي) .
۲- جذب امكانات، دانش و فناوري بين المللي به منظور ارتقاي بنيه و توان علمي، اقتصادي و دفاعي كشور.
۳- تبديل «اهميت» به قدرت و صلاحيت سياسي و براي كسب جايگاه متناسب با ظرفيتهاي ملي در معادلات منطقه اي و بين المللي.
به منظور تحقق سه عامل فوق نگاه واقع بينانه و مقايسه اي به ظرفيت و وضعيت ملي و ظرفيت و وضعيت جهاني ضروري است، بويژه درباره «انرژي» (به عنوان مهمترين عامل اقتدار و درآمد) كه تأثير مستقيم بر توليد ناخالص داخلي (GDP) و درآمد سرانه ملي (GNP Per Head) با توجه به شرايط بحراني منطقه و  آينده مبهمي كه در پيش روي داريم حائز اهميت است.
سيطره آمريكا بر نفت عراق به منزله سيطره بيشتر بر جهان سياست و موازنه بيشتر قدرت در مقابل ديگر هم پيمانان معنا مي دهد، ضمن اين كه شرايط رقابت ميان توليدكنندگان و مصرف كنندگان نفت را نيز تشديد مي نمايد.
مؤسسه تحقيقات وابسته به وزارت انرژي آمريكا برآورد كرده است كه ظرفيت توليد نفت اوپك در سالهاي ۲۰۲۰-۲۰۰۵ از ۲/۳۴ ميليون بشكه در روز در سال ۱۹۹۹ به ۴/۶۲ ميليون بشكه تا سال ۲۰۲۰ افزايش مي يابد كه ايران به ۴ ميليون بشكه تا سال ۲۰۰۵ و ۸/۴ ميليون بشكه تا ۲۰۲۰ افزايش توليد خواهد داشت، در حالي كه عراق از ۸/۲ ميليون بشكه به ۸/۵ بشكه و عربستان از ۴/۱۱ ميليون بشكه در سال ۱۹۹۹ به ۶/۱۲ تا ۲۰۰۵ و ۱/۲۳ ميليون بشكه تا ۲۰۲۰ خواهد رسيد.
اختلاف ظرفيت توليد بين عربستان با ايران ازز ۵/۷ ميليون بشكه به ۳/۱۸ ميليون بشكه تا ۲۰۲۰ و اختلاف درآمد نفتي عربستان نسبت به ايران از حدود ۲۹ ميليارد دلار در سال ۱۹۹۹ به حدود ۱۲۶ ميليارد دلار در سال ۲۰۲۰ افزايش خواهد يافت. اين در حالي است كه درآمد ايران از ۱/۱۸ ميليارد دلار در سال ۲۰۰۵ به ۴/۲۱ ميليارد دلار در سال ۲۰۲۰ و درآمد عراق از ۵/۱۰ به/۲۵ ميليارد دلار تا ۲۰۲۰ و كويت از ۸/۱۷ به ۴/۲۷ ميليارد و عربستان از ۷/۸۰ ميليارد دلار به ۲/۱۴۷ ميليارد دلار و امارات متحده عربي از ۹/۱۸ ميليارد به ۶/۳۴ ميليارد دلار افزايش خواهد يافت.
بديهي است كه اين نابرابري در توليد و درآمد بين ايران با هر يك از كشورهاي حوزه خليج فارس با توجه به اين كه مجموعه آنها كمتر از نصف ايران جمعيت دارند اما ده برابر ايران درآمد خواهند داشت موازنه قدرت را به زيان ايران تغيير خواهد داد و ايران در زمره كشورهايي با درآمد سرانه اندك قرار خواهد گرفت. در چنين شرايطي نه تنها درآمد سرانه ايران به ۲۳۸۰ دلار پيش بيني شده در برنامه چهارم توسعه نخواهد رسيد بلكه حتي با اين مبلغ در مقايسه با رشد درآمد سرانه ديگر كشورهاي منطقه فاصله فقر و غنا در دوسوي خليج تشديد خواهد شد. در چنين شرايطي رشد بيكاري از ۳ ميليون نفر كنوني به حدود ۸ ميليون نفر افزايش مي يابد كه معضلات اجتماعي، سياسي و امنيتي خاص خود را به دنبال خواهد داشت.
نتيجه گيري
با توجه به تبيين وضعيت سياست جهاني و وضعيت و شرايطي كه در آن قرار داريم در چشم انداز آينده خود با سه چالش جدي روبه رو هستيم:
۱- چالش جايگاه در شبكه قدرت جهاني: ما در عين حال كه داراي عناصر حياتي براي بقاء (نظير انرژي - قلمرو ژئوپلتيك- ايدئولوژي) و كسب جايگاه برتر در معادلات منطقه اي و بين المللي هستيم اما به دليل عدم ايفاي نقش موثر منطقه اي در حال به حاشيه رانده شدن از معادلات منطقه اي و جهاني قرار داريم كه متضمن سياستهاي توسعه اي و حتي ثبات و امنيت ما نمي باشد.
عليرغم دوراني كه با رويكرد گفت وگوي تمدنها پشت سرگذاشته ايم، هنوز فاقد تمهيدات و تعهدات متقابل سياسي، امنيتي و حتي اقتصادي در شمال و جنوب كشورمان هستيم. چنانچه نتوانيم از مزيت اعتقادي در جنوب، براي توازن منطقه اي (در پرتو يك سيستم امنيت جمعي در خليج فارس) و از امتياز ترانزيت نفت جمهوريها از شمال و تنفس استراتژيك از طريق ايران در جهت مكانيسم مطمئن سياسي، امنيتي در درياي خزر استفاده نماييم؛ در آينده معادلات منطقه اي به حاشيه رانده خواهيم شد.
در رابطه با اروپا نيز بايد بدون دلخوشي به تعارفات اروپاييان رويكرد آينده نگرانه اي در مسائل منطقه اي و جهاني خود با اين اتحاديه ترسيم نماييم و سياستهاي تاكتيكي آنان را به كمك استراتژي بلند مدت در روابط تجاري، اقتصادي، سياسي تغيير دهيم. آنها پيوسته از موقعيت بسيار مهم و استراتژيك ما سخن مي گويند، اما با سياستهاي مشروط خود اهميت و جايگاه ما را در معادلات منطقه اي به رسميت نمي شناسند. بايد با اروپا يا به مرحله تعهدات متقابل سياسي براي تأمين منافع اقتصادي، تجاري با پشتوانه هاي سياسي، امنيتي «مجموعه اتحاديه اروپايي» برسيم تا نقش خود را به عنوان يك كشور مهم منطقه در آينده معادلات منطقه و بين المللي ايفا كنيم و يا روابط خارجي خود را بين شبكه قدرت جهاني به گونه اي تنظيم كنيم كه كم و زياد شدن فشار بر ايران از ناحيه هر يك به منزله به هم خوردن توازن قدرت در منطقه و جابه جا شدن مناسبات و روابط آنان با ايران و با اعضاي شبكه قدرت از سوي ديگر باشد.
۲- چالش سياستگذاري: نقص برنامه ريزي طي چهار برنامه گذشته ما تنها به حاكم كردن نگرش اقتصادي بر مقوله فرهنگ و عقيده و سياست و روابط انساني و اجتماعي خلاصه نمي شود كه همه باورهاي ما را به چالش كشيده است بلكه اصولاً «سياست گذاري» كمترين جايگاه را در برنامه ريزي ما دارا بوده است. اگر ما همچنان از يك سياست خارجي كه بتواند اهميت را به قدرت ايفاي نقش مبدل سازد و سياست انرژي كه از اين مقوله به عنوان عامل اقتدار استفاده كند به همان ميزان محروميم كه از سياست صنعتي، سياست اقتصادي، سياست فرهنگي و ... ريشه دركم توجهي ما به سياستگذاري قبل از برنامه ريزي دارد. چگونه ممكن است ما از توسعه پايدار براي يك افق ۲۰ ساله سخن بگوييم اما دچار روزمرگي، سردرگمي و دغدغه خاطر نسبت به آينده باشيم؟
۳- چالش توسعه نيافتگي: توسعه يك تصميم سياسي و حكومتي است كه شرط لازم آن انسجام و ثبات در داخل و تعامل و سازگاري در محيط بين المللي است.
بايد بجاي اتخاذ نگاه واقع گرايي مطلق ويا نگاه آرمان گرايي مطلق ،رويكرد آرمان گرايي واقع بينانه را برگزينيم ،تا دراين چارچوب بپذيريم كه بدون بزرگ نمايي ويا كوچك نمايي عالم واقعيات ،بايد براي رسيدن به وضعيت مطلوب وآرماني ملزومات آن را فراهم كنيم.
مي خواهيم توسعه يافته باشيم، اما نمي خواهيم نظم و آرامش اجتماعي و قانونمداري و توسعه منابع انساني كه از ملزومات جوامع در مسير توسعه هستند را براساس تفكر علمي ايجاد كنيم. در چنين شرايطي، كشور در برابر رشد بيكاري، رشد جمعيت و رشد تورم دچار نوعي آنارشيسم سياسي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي مي شود كه به روابط اجتماعي و نظام سياسي لطمه جبران ناپذيري را وار مي كند.
بنابراين چشم انداز توسعه پايدار ملي با رويكرد جهاني، زماني مي تواند «موقعيت و وضعيت» جهاني رامشخص و برنامه ۵ ساله خود را تحقق بخشد كه پاسخ روشني به نحوه انسجام دروني- همگرايي منطقه اي و سازگاري در سطح جهان بدهد، چرا كه اگر اين سه حلقه كه اولي متضمن وحدت و هويت و انسجام ملي و دومي موجب كاهش هزينه هاي امنيتي و سومي به حداقل رساندن تهديدات بين المللي و برخورداري از مزيتهاي جهاني شدن است را ايجاد نكنيم، به چشم انداز روشن و عملي در جهت توسعه پايدار تأمل نخواهيم آمد.
منابع و مأ خذدر روزنامه موجود است.

جلوگيري چين از رشد كاذب اقتصادي
008350.jpg
نظر به سرازير شدن سرمايه هاي هنگفت خارجي، بانك مركزي چين تلاش دارد از رشد اقتصادي شتابان جلوگيري كند. بانك مركزي چين از بانك هاي اعتباري خواسته است تا سرمايه هاي ذخيره خود را از ۶ درصد به ۷ درصد افزايش دهند.
به گزارش راديو آلمان، دولت چين در حال مبارزه با رشد مفرط اقتصادي است. در هفته گذشته بانك مركزي كشور از تمامي بانك هاي داخلي خواست به ميزان يك درصد به سرمايه هاي ذخيره خود بيافزايند. اين تصميم از ۲۱ سپتامبر عملي خواهد شد و در اثر آن ۱۵۰ ميليارد يوآن، برابر با ۱۷ ميليارد يورو پول كمتري در گردش خواهد بود.
در اثر سرازير شدن بي وقفه سرمايه هاي خارجي، بانك هاي چين از ميزان بالايي از سوددهي برخوردار شده اند، طي سال گذشته ۵۲ ميليارد دلار آمريكايي سرمايه خارجي به چين سرازير شده است. بدين ترتيب ميزان موجود در نيمه اول سال رشدي بالغ بر ۲۱ درصد داشته و نه ۱۸ درصد كه انتظارش مي رفت. بانك ها در مدت ۷ ماه اول سال بيش از تمام سال گذشته اعتبار داده بودند. نگراني ناشي از تورم فزاينده باعث شده كه مسئولان درصدد ايجاد ثبات در نظام بانكي برآيند كه اعتبارات كاذب وجه مشخصه اين نظام بانكي است.

پاكستان و رقابت در ترانزيت
استفاده از مزيت هاي جغرافيايي در همه كشورها يك استراتژي است. ايران نيز قصد دارد از اين مزيت استفاده كند و در مرزهاي شرقي خود با پاكستان رقابت شديدي دارد. پاكستاني ها، نيز برنامه هاي جدي دارند تا در اين رقابت عقب نيفتند.
يك  روزنامه  پاكستاني  نوشت : پاكستان  به  افغانستان  و كشورهاي  آسياي  ميانه اجازه  مي دهد براي  دسترسي  تجاري  به  آبهاي  آزاد از خاك   اين  كشور استفاده كنند.
روزنامه  اردو زبان جنگ  چاپ  راولپندي  با اعلام اين  خبر افزود: اين  تصميم  توسط يك  مقام  پاكستاني  در كنفرانس  بين المللي  مشترك  بانك  جهاني و سازمان  ملل  متحد در نيويورك بطور رسمي اعلام  خواهد شد.
به  نوشته اين  روزنامه ، درصورت  موافقت  پاكستان ، افغانستان  و ساير كشورهاي محصور در خشكي  آسياي  ميانه  خواهند توانست  با استفاده  از بزرگراه ها و راه آهن  پاكستان  با ساير كشورهاي  منطقه  و جهان  ارتباط تجاري  برقراركنند.

ديدگاه
ثروت خزر
منبع: اينترنت
ترجمه از: مونا مشهدي رجبي
طبق آمار، كشورهاي غربي براي استفاده از يك كيلوگرم خاويار فيل ماهي ۳ هزار دلار پرداخت مي كنند.به همين دليل كشورهاي اطراف درياي خزر به منظور افزايش درآمدهاي خود اقدام به صيد بيش از حد فيل ماهي و ماهي استورژن كردند. اما از آنجا كه درياي خزر منبع اصلي و عظيم ماهي استورژن است صيد بيش از حد ، تداوم نسل اين ماهي مؤثر و مفيد را به خطر انداخته است.
دهها سال كشورهاي اطراف درياي خزر در مقابل مداخله گروههاي متخصص كشورهاي ديگر به منظور حفاظت از ماهي ها و افزايش تعداد آنها و تعيين سطح مجاز صيد مقاومت كردند. اما اخيراً مشخص شد كه قزاقستان به پيمان خود پايدار نبوده است و به بزرگترين گروه تحقيقاتي و حفاظتي اجازه بررسي و تحقيق روي اين منطقه را داده است. اين گروه در قزاقستان گروهي هستند كه سال گذشته تلاش كرده بودند از طريق روسيه به اين منطقه دست پيدا كنند اما روسيه مانع ادامه كار آنها شده بود. به هر حال بعد از موافقت مسئولان قزاقستان دو دانشمند نيويوركي از طرف جامعه حمايت از حيات وحش به منطقه آمدند و ۲۳۱ نوزاد فيل ماهي و استورژن را علامت گذاري كردند. هدف تحقيق ، يافتن پاسخ سؤالي بود كه مدتها ذهن همگان ، خصوصاً كشورهاي اطراف خليج فارس را به خود مشغول كرده بود:
008345.jpg

سؤال مورد نظر اين بود: يك كشور چه سهمي از ماهي ها را مي تواند از آن خود بداند؟
آدبيگاري كايرالاپوف ، مدير بخش صيد رودخانه اورال در قزاقستان گفت: ما مي خواهيم بدانيم ماهي هاي ما به كجا مي روند.
وي اعلام كرد: ما سالانه يك ميليون نوزاد فيل ماهي (بلوگا) را به درياي خزر مي ريزيم و نمي دانيم كه سال آينده در كجا خواهند بود.
نوزادان علامت گذاري شده در طول نخستين سال زندگيشان حداكثر به اندازه طول يك انگشت رشد خواهند كرد. آ نها از محل رودخانه مي روند و بعد از ۱۵ سال كه به سن تخم ريزي مي رسند به محل تولدشان باز مي گردند، بعد از صيد آنها دانشمندان مي توانند سهم ماهي هاي زنده مانده طي اين ۱۵ سال و سهم ماهي هايي كه به محل زندگيشان برمي گردند را برآورد كنند. تحقيقات نشان داده كه ماهي ها هنگام تخم ريزي به محل تولدشان باز مي گردند سپس مي توان به راحتي جمعيت ماهي هاي علامت گذاري شده اي كه زنده مانده اند را تشخيص داد.
با توجه به اينكه رودخانه اورال تنها بستر تخم ريزي ماهي هاي استورژن است به راحتي مي توان تعداد ماهي ها را برآورد كرد. از طرفي آگاهي از نرخ ماهي هاي مولد ممكن است كشورهاي ديگر را بيشتر به فكر حفظ اين منبع غذايي با ارزش بيندازد. امروزه قزاقستان بيش از ۶ تن خاويار حاصل از فيل ماهي (بلوگا) را صادر مي كند. در حالي كه سهم صادرات روسيه عليرغم وسعت محدوده درياي خزر در مرز اين كشور تنها ۲ تن است.
صادرات خاويار حاصل از فيل ماهي ايران نيز۳ تن است.
اما علاوه بر صيد قانوني، بخش زيادي از ماهي هاي منطقه به صورت غيرقانوني صيد مي شوند. محققان اعلام كردند صيد غيرقانوني ماهي استورژن سالانه ده هزار تن است. در حالي كه مجموع صيد قانوني در همه كشورهاي اطراف درياي خزر برابر۶۵۰ تن است. با توجه به قيمت زياد خاويار حاصل از فيل ماهي (۳۰۰۰ دلار براي هر كيلوگرم خاويار) اين محصول از با ارزش ترين توليدات حيات وحش دنيا و ماهي توليد كننده آن با ارزشترين حيات وحش جهان است.
به همين دليل حفظ بقاء اين گونه ماهي  براي تمام جهانيان بسيار با اهميت است. اما متأسفانه صيد غيرقانوني فيل ماهي در روسيه بسيار زياد است و فروش خاويار با نرخ ۲۰۰ دلار براي هر كيلوگرم يعني يك پانزدهم نرخ واقعي آن در جهان موجب آسيب رسيدن به كل اقتصاد كشور شده است.
جامعه حفاظت از حيات وحش آمريكا در نظر دارند با علامتگذاري نوزادان علاوه بر بررسي شرايط ذكر شده، كل جمعيت استورژن باقي مانده در درياي خزر را نيز تعيين كنند.
محققان اعلام كردند، مسئول حفاظت فيل ماهي ها در روسيه به دنبال يافتن راهي براي افزايش تعداد ماهي ها و ايجاد شرايط مناسب براي زندگي و توليد مثل براي آنها است.
به علاوه آنها تقاضاي نصب علائم ماهواره اي را روي ماهي استورژن درياي خزر كردند تا با كمك آنها بتوانند بررسي كنند ماهي هاي مورد نظر حد فاصل بين تولد تا سن تخم ريزي كه معمولاً ۱۵ سال است را در كجا مي گذرانند.
محققان تقاضا كرده اند فيل ماهي استورژن در فهرست حيات وحش در حال انقراض درج شود و خواستار حفاظت از اين گونه سودآور و مفيد شدند. به گفته مسئولان مركز خدمات حيات وحش و شيلات پاسخ اين درخواست ژانويه آينده اعلام مي شود.

سايه روشن اقتصاد
تناقض  و تراكم
عضو شوراي اسلامي شهر تهران گفت: مشكل مسكن و فروش تراكم در تهران با اظهار نظرهاي متناقض مسئولان حل نمي شود بلكه آنان با اين كار بر مشكلات موجود در اين زمينه دامن مي زنند.
مسعود زري بافان در گفت و گو با خبرگزاري مهر  افزود: مشكل مسكن در تهران مسئله اي پيچيده است و راه حل آن با بررسيهاي كارشناسان و تدوين طرح توسعه شهر تهران به دست مي آيد در حالي كه مطبوعات با درج اظهارنظرهاي ضد و نقيض و متناقض بر مشكلات موجود در اين بخش مي افزايند.
وي ادامه داد: بهترين كاري كه مسئولان و مطبوعات براي حل مسئله مسكن، ساخت و ساز و فروش تراكم در تهران مي توانند انجام دهند اين است كه سكوت پيشه كنند و از اظهار نظرهاي غيركارشناسي كه موجب افزايش قيمت مسكن مي شود بپرهيزند.
وي گفت: در يك زمان مسئولي سخن از فروش تراكم مي زند اما پس از چندي مسئول ديگري سخن از توقف فروش تراكم در تهران به ميان مي آورد، نتيجه اين همه تناقض گويي و سخنان ضد و نقيض تنها سود سرشاري است كه نصيب سودجويان و باندهاي مافيايي بخش مسكن مي شود و جز ضرر و گراني مسكن حاصلي براي مردم ندارد.
وي افزود: مطبوعات تنها به فكر مصالح صنفي و به دست آوردن خبرهاي داغ و جذاب هستند و به هيچ وجه مصالح مردم را در نظر نمي گيرند در حالي كه بايد براي حفظ مصالح مردم مسئله ساخت و ساز و خريد و فروش تراكم را از ديگر مسائل جدا كنند و قبل از اينكه نتيجه قطعي و تصميم بلندمدتي در اين زمينه اتخاذ شود از درج هر نوع اظهار نظر در اين زمينه خودداري كنند.

عدم اعلام درآمد واقعي
008340.jpg

محمدرضا نعمت زاده معاون وزير و مديرعامل شركت صنايع پتروشيمي گفته است: برنامه ريزان و سياستگذاران نمي خواهند درآمد سرانه واقعي ايران را اعلام كنند.
به گزارش خبرگزاري كار ايران، معاون وزير نفت، در دومين روز همايش ديپلماسي اقتصادي ايران، با اشاره به نقش محوري درآمد سرانه در رشد اقتصادي ، افزود: متأسفانه در سال هاي اخير، برنامه ريزان كشور، نخواسته اند رقم واقعي درآمد سرانه را اعلام نمايند؛ اما با تك نرخي شدن ارز اين رقم بايد به صورت شفاف و واقعي، اعلام شود.
به گفته وي، صنايع و تجهيزات داخلي با وجود فعاليت همه جانبه پاسخگوي نياز صنعت نفت و پتروشيمي نيست.
مديرعامل شركت ملي صنايع پتروشيمي، درخصوص حمايت ديپلماسي ايران از اقتصاد و توليد گفت: براي واردات و صادرات كالاهاي داخلي، نيازمند تعرفه هاي مناسبي هستيم، در حالي كه تاكنون تعرفه هاي موجود امكان فراهم آوردن چنين زمينه اي را بوجود نياورده است.
با اين كه رشد تجارت خارجي از جايگاه برجسته اي در ساير كشورها برخوردار است اما تاكنون در ايران توجه چنداني به اين مسئله نشده است.

اقتصاد
ادبيات
سفر و طبيعت
سياست
فرهنگ
مدارا
ورزش
|  ادبيات  |  اقتصاد  |  سفر و طبيعت  |  سياست  |  فرهنگ   |  مدارا  |  ورزش  |
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   چاپ صفحه   |