عكس ها از:عباس جعفري
اشاره:
به منظور پايداري توريسم، بايد در چارچوب ظرفيتهاي بارز نواحي مختلف و در نظر گرفتن
محدوديت هايي كه در تغيير نظام زيستي قابل توجه است برنامه ريزي سازماندهي شده ارائه كرد، چرا كه حفاظت از تنوع زيستي باعث تقويت توريسم مي شود.
توريسم يكي از صنايع دنياست كه همواره رشد فزاينده و چشمگيري دارد و به عنوان بزرگترين منبع درآمد ارزي و اشتغال زايي براي بسياري از كشورهاي در حال توسعه به شمار مي رود و البته تمركز آن بر روي محيط هاي طبيعي قرار دارد. به هر حال، توريسم فعاليتي دو وجهي است؛ در جايي كه مي تواند دستاوردهاي اجتماعي- اقتصادي مثبتي در بر داشته باشد، گاه به دليل عدم كنترل صحيح، يكي از عوامل مهم تخريب محيط زيست عنوان مي شود كه مي تواند منجر به از دست دادن هويت و ارزشهاي بومي و فرهنگ هاي كهن گردد.
منابع زيستي و طبيعي در واقع نعمت هايي هستند كه توريست ها را جذب خود مي كنند. ولي به هر حال اين نكته حائز اهميت است كه فشار ناشي از فعاليت هاي بي رويه و كنترل نشده توريست ها بر گونه هاي زيستي شكننده، باعث تسريع و تشديد از بين رفتن آنها مي شود.
برخي بر اين عقيده اند كه تقويت توريسم منجر به متلاشي شدن محيط زيست طبيعي شده و با كاهش منابع طبيعي، جذابيت هايي كه زيربناي اكوتوريست به حساب مي آيند دچار ركود مي شوند.
تقويت توريسم، اقتضاي منافع اقتصادي است؛ پيشرفت و گسترش اقتصادي مربوط به فعاليت هاي توريسم به ويژه در كشورهاي در حال توسعه، حدود ۵/۱ درصد به توليد ناخالص ملي اين ممالك در دنيا كمك مي كند. همچنين توريسم يك منبع درآمد و اشتغال مهم به شمار مي آيد. توريسمي كه بر پايه محيط زيست طبيعي (اكوتوريسم) بنا شده، بخش حياتي و روبه رشد صنعت توريسم است. علي رغم اثرات منفي، اين واقعيت وجود دارد كه توريسم بخش عظيمي از درآمد هر كشور را به وجود مي آورد و فعاليت هاي متكي به طبيعت با سرعت در حال رشد است و منافعي كه از حفاظت تنوع زيستي و استفاده پايدار از مؤلفه هاي آن حاصل مي شود دلايل قابل توجهي دارد.
يكي از اين منافع، درآمدهاي مستقيم است كه از طريق مالياتها، حق الزحمه ها (يا وروديه ها) به دست مي آيد. از سويي پرداخت هاي داوطلبانه جهت استفاده از منابع زيست شناختي به رشد اين منافع كمك مي كند. اين عايدات مي تواند در راه ترميم و حفاظت نواحي مختلف طبيعي هزينه شوند و يا به عنوان كمك توريسم در توسعه اقتصادي مورد استفاده قرار گيرند. از جمله مي توان به مقوله مهم اشتغال زايي اشاره كرد.
توريسم پايدار مي تواند نگهداري و حفاظت از تنوع زيستي را بهبود بخشد، به ويژه موقعي كه مردم بومي منطقه به طور مستقيم با مسئولان مربوطه رابطه نزديك تري پيدا كنند. اگر بوميان هر منطقه، از يك مؤسسه توريستي به طور مستقيم، عايدي دريافت كنند، ارزش منطقه مربوطه را بيشتر درك خواهند كرد و ذخاير طبيعي را منبع درآمد خود مي بينند كه اين به بهبود وضعيت حفاظت آن مي انجامد.
علاوه بر اين، توريسم پايدار به عنوان فرصتي بزرگ در جهت آموزش محسوب مي شود كه باعث ارتقاي دانش و احترام نسبت به گونه هاي زيستي و ذخاير زيست شناسي مي شود. مزيت ديگري كه مي توان به آن اشاره كرد؛ تقويت زمينه هايي جهت انگيزه بخشيدن به ابقاي هنر و صنايع سنتي هر ناحيه است.
- با توجه به نقش توريسم، در استفاده از ذخاير پايدار زيستي و تنوع آنها، مي توان علل تخريب گونه هاي مختلف را مورد بررسي قرار داد و به دو بخش صدمات محيطي و اجتماعي- اقتصادي تقسيم كرد كه عموماً بخش دوم آن به بوميان تحميل مي شود. البته اندازه گيري و بررسي دقيق چنين آسيب هايي به ذخاير زيستي بسيار دشوار است، حداقل داراي همان اهميتي هستند كه اگر مهم تر از آسيب هاي محيطي در درازمدت نباشند، برابرند.
- استفاده مستقيم از منابع طبيعي، اعم از منابع قابل جايگزين يا غيرقابل جايگزين، به جهت فراهم آوردن تسهيلات توريستي، يكي از مهم ترين صدمات مستقيم توريسم در يك ناحيه است. استفاده از زمين براي اسكان و ديگر تداركات زيربنايي مانند: انتخاب محل، استفاده از مواد ساختماني، همگي از عوامل اساسي هستند؛ جنگل زدايي و استفاده بي رويه از زمين باعث فرسايش و زوال و در نتيجه، از دست دادن تنوع گونه هاي زيستي مي گردد.
امكان صدمه مستقيم به تركيب گونه هاي گياهي و جانوري كه ناشي از رفتارهاي نادرست و فعاليتهاي توريستي غيرمتعارف است، افزايش پيدا مي كند. (براي مثال رانندگي در خارج از جاده، كندن گياهان، شكار كردن، تيراندازي، ماهيگيري، غواصي با ماسك اكسيژن). ديگر اينكه توريست ها و وسايل حمل و نقلشان خطر پديد آمدن گونه هاي زيستي ناسازگار را افزايش مي دهند و حتي امكان دارد رفتار و حضور مكرر انسان باعث آشفتگي رفتار حيوانات گردد. ساخت و سازهاي نابجا كه در رابطه با توريسم انجام مي گيرد باعث تغييرات عظيمي در گونه هاي گياهي و جانوري مي شود.*
|
|
- از جذب توريسم به مناطق ساحلي و كوهستاني سالهاي زيادي مي گذرد. ضايعاتي كه اين گونه توريست ها بر منابع طبيعي وارد كردند بسيار متنوع و بيش از اندازه بود؛ فرسايش و آلودگي ناشي از ساخت و سازهاي مسيرهاي پياده رو، پل هاي ساخته شده بر فراز كوه هاي بلند، اردوگاههاي توريستي، خانه هاي ييلاقي و هتل ها، نمونه هاي بارز اين ضايعات هستند. برخي توريست ها نيز با رعايت نكردن فرهنگ طبيعت، آسيب زيادي به آن وارد مي سازد. از عمده ترين دلايل آسيب شناسي اين اماكن مي توان؛ عدم برنامه ريزي مناسب، رفتار غيرمسئولانه برخي توريست ها و تورليدرها، فقدان آموزش كافي و عدم آگاهي از عواقب تخريب را برشمرد.
توريسم مناطق ساحلي متكي به آب است،ولي با مصرف بالاي آب، توليد زباله كاهش پيدا نمي كند و همچنان بسان يك معضل به قوت خود باقي است. استخراج آبهاي زيرزميني در اثر فعاليت انسانها باعث خشكي و در نتيجه، از دست دادن برخي گونه هاي گياهي و جانوري مي شود. علاوه بر اين ريزش فاضلاب هاي مختلف، (صنعتي، شهري و...) به رودخانه ها، درياچه ها و درياها باعث فعل و انفعالاتي مي گردد كه در نهايت ميكروب هاي بيماري زاي بسياري توليد و زندگي آبزيان را با مشكل مواجه مي سازد.
- هجوم جمعيت و تابعه قرار دادن اهالي محلي به سنتها و ارزش هاي فرهنگي ايشان لطمه مي زند كه از آسيب هاي فرهنگي و اجتماعي- اقتصادي به شمار مي رود.
- فعاليت هاي مرتبط با امور توريست در بعضي مواقع باعث هجوم جمعيت و مهاجرت هاي بي رويه مي شود؛ برخي جهت سرمايه گذاري و برخي جهت يافتن شغل مناسب به مناطق توريستي مهاجرت مي كنند و بالطبع كساني كه در يافتن شغل مناسب ناكام مي شوند به بزه روي مي آورند. اگر شالوده و زيربناي ساختاري اقتصاد را توريسم اشباع كند و ديگر فعاليت ها كم رنگ تر جلوه كند، در هنگام روي دادن حوادث غيرمترقبه و پيش بيني نشده، دچار ركود و در نهايت از دست رفتن موقعيت هاي شغلي و عايدات شاغلين مي شود. در مواردي كه سرمايه گذاري به صورت مستقيم و از خارج كشور صورت مي گيرد، بخش عمده سود به كشور سرمايه گذار باز مي گردد. ضمن اينكه امكان به مخاطره افتادن ارزش هاي فرهنگي داراي ضريب بالايي مي شود، مگر اين كه اهالي بومي نسبت به اين ارزش ها آن قدر شناخت و آگاهي داشته باشند تا تحت تأثير فرهنگهاي وارده قرار نگيرند.
- اگر فرض را بر مبناي بازديد عمده توريست ها از اماكن مشهور فرهنگي- طبيعي بدانيم سرمايه هاي زيادي مي توان جذب كرد كه به وسيله آن مي توان گونه هاي گياهي و جانوري را تقويت كرد.
براي تقويت هرچه بيشتر توريسم يك برنامه ريزي جامع و مديريت پايدار لازم است تا بتوان اكوسيستم هاي زميني، دريايي، ساحلي و كوهستاني را مراقبت نمود و فرهنگ ترويج و حمايت از تنوع زيستي را بنيان نهاد.
* همشهري: مانند كلاردشت و... در ايران