در كلاس بدون زرق و برق در مدرسه اي در ناحيه مركزي ژاپن، چندين نوجوان در برابر تخته سفيدي نشسته اند كه روي آن معادلات رياضي طولاني نقش بسته است و آموزگار بي وقفه درباره انرژي جنبشي صحبت مي كند. اين دانش آموزان ۱۷ ساله كه همگي لباس همسان پوشيده اند، مانند دانش آموزان عادي به نظر مي آيند كه به تكاليف روزمره مدرسه اي مشغول هستند. اما ظاهر شان شايد فريبنده باشد؛ آنان كارمند ان شركت خودروسازي تويوتا هستند. خودروسازي كه دبيرستان دارد؟
به گزارش رويتر، بزرگترين خودروساز ژاپني پارسال درآمدي بيش از مجموع درآمد سه شركت بزرگ خودروسازي آمريكايي در ديترويت يعني جنرال موتورز، فورد و دايملر كرايسلر داشت و اين طور كه پيش مي رود براي چهارمين سال پياپي به بالاترين سود خود دست خواهد يافت.
در زماني كه خودروسازان رقيب در غرب نظاره گر نزول درآمد و كاهش سهم خود از بازار داخلي هستند، يك پرسش همواره در ذهن ناظران و مديران صنعت شعله ور بوده است: چرا تويوتا اين قدر موفق است؟
درباره اين موضوع كتابها نوشته شده است، كتابهايي كه موضوع آن «نظام توليد انعطاف پذير» مشهور تويوتا تا فرهنگ شركتي آن موسوم به كايزن يا بهبود مستمر بوده است. اما يك پاسخ آن را مي توان در شهري كه قديمي ترين كارخانه تويوتا در آن قرار دارد پيدا كرد، يعني در آموزشگاه مهارتهاي فني تويوتا.
اين مدرسه كه ۳۰۰ دانش آموز بين ۱۵ تا ۱۹ ساله دارد، نقشي منحصر به فرد در سومين شركت بزرگ خودروسازي جهان دارد. اين آموزشگاه خاستگاه گروهي نخبه از ناظران آتي در عرصه هاي مكانيك، ماشين آلات و ساير زمينه هاي فني دارد كه هسته هر شركت توليدي است.
اين سنتي است كه قدمت آن تقريباً به اندازه عمر شركت است. اين مدرسه در سال ۱۹۳۸ يعني يك سال پس از تأسيس تويوتا افتتاح شد، محصول انديشه بنيانگذار فقيد تويوتا كي ايمپيرو تويودا است كه معتقد بود آموزش رمز تحقق روياي پدرش در مورد ساخت خودروي ملي است.
منابع داخلي تويوتا مي گويند برنامه هاي آموزشي تويوتا شالوده موفقيت آن در تبديل شدن از يك شعبه كوچك يك كارگاه نساجي به ثروتمند ترين خودروساز دنياست كه سود نهايي آن تقريباً ۸ ميليارد دلار است. ماموروساكاموتو مدير آموزشگاه گفت: «هزينه اداره اين آموزشگاه بسيار زياد است، اما ما آن را سرمايه گذاري براي آينده مي بينيم. اگر فارغ التحصيل اين آموزشگاه را با يك كارمند بدون تجربه تازه كار مقايسه كنيم، تفاوت آن چشمگير است.»
آموزش پرهزينه
آموزشگاه مهارتهاي فني تويوتا يكي از پنج دبيرستان حرفه اي است كه پس از تعطيلي صدها مدرسه فني شركتهاي ديگر به كار خود ادامه داده است. اين مدرسه هر سال۷۰ دانش آموز ۱۵ ساله را مي پذيرد كه با ثبت نام به طور خودكار در جرگه كاركنان تويوتا درمي آيند. براي پذيرش در مدرسه رقابت شديدي وجود دارد و از هر چهار متقاضي يك نفر قبول مي شود.
تويوتا مبلغي را كه صرف اداره مدرسه مي كند افشا نمي كند. اين شركت هر سال ۱۰۰ فارغ التحصيل دبيرستان را براي آموزش فني پيشرفته پذيرش مي كند. علاوه بر هزينه اداره، هر دانش آموز ساليانه معادل۴۰۰/۱۷ دلار دريافت مي كند. اين مدرسه شهريه ندارد.
ساير خودروسازها هم برنامه آموزش كارمند دارند، اما هيچ كدام پرهزينه تر از برنامه تويوتا نيست و از اين سن پايين آغاز نمي شود. جنرال موتورز، غول خودروسازي آمريكا كه سود متوسط آن از رهگذر توليد هر خودرو ۲۰۰ دلار است، آموزش اينترنتي به كاركنان خود ارائه مي كند. سود مشابه تويوتا۱۲۶۰ دلار است.
اچ كنت باون استاد دانشكده اقتصادي هاروارد و يكي از دو نويسنده مقاله اي در مورد نظام توليد تويوتا گفت: «تويوتا كاركنان خود را به روشي متفاوت از شركتهاي ديگر آموزش مي دهد.»
نگرش سقراطي
مطابق فلسفه كاري تويوتا موسوم به «گنچي گن بوتسو» يا «برو و خودت ببين» دانش آموزان آموزشگاه ياد شده وقت زيادي را به همراه ناظران آتي خود صرف آموزش مي كنند. باون گفت: «بيشتر آموزش برعهده ناظر دانش آموز است. وقتي كارگري نياز به آموزش دارد، مربي همواره در كنار اوست.»
به گفته باون، ناظران تويوتا نگرشي سقراطي نسبت به آموزش دارند- يعني ارائه پاسخ از طريق پرسش- تا كارگران را به داشتن ذهن مستقل براي بهبود كار تشويق كنند. وي گفت: «ديد نسبت به افراد به طور كلي متفاوت است. انجام هميشگي بهبودهاي كوچك... رمز موفقيت تويوتاست.»
دانش آموزان اصول اجرايي كار مانند «سيستم جعبه اي پيشنهاد» را مي آموزند. اين امر به اين معني است كه كاركنان در تمام سطوح و زمينه ها توصيه هايي براي بهبود عمليات صورت دهند.
توصيه هاي خوب پاداشي تا چند صد دلار به همراه دارد.
شيوه تويوتا
آموزش صرفاً به صورت حرفه اي است. دانش آموزان طي سه سال دوره درسي آزمايشهاي دشوار جسمي را پشت سر مي گذارند، مانند صعود به قله۳۰۰۰ متري، شنا به مدت دو ساعت در دريا و دويدن مسافتي به فاصله نصف ماراتن.
هاجيمه سوجيتا از فارغ التحصيلان آموزشگاه كه اكنون مديرعامل آن است، گفت: «هدف اين است كه هر دانش آموز اين تكاليف را طوري به پايان برساند كه از نظر فكري و جسمي نيرومند شود. نمي خواهيم آنان ضعيف بار بيايند.»
در حالي كه تويوتا كارخانجات بيشتري را در كشورهايي از چين تا جمهوري چك افتتاح مي كند، آموزش كاركنان را يك گام به جلو برده است. پارسال مؤسسه تويوتا را در مركز ژاپن تأسيس كردند تا اهميت «شيوه تويوتا» را به مديران خارجي كه قرار است كاركنان محلي را آموزش دهند، بياموزند.
كازويوكي كاوايي رئيس بخش منابع انساني تويوتا گفت: برطرف كردن تفاوت فرهنگي يك چالش است، چرا كه حدود۲۵۰۰۰۰ كارمند تويوتا در سراسر كشورها مشغول به كار هستند.
وي گفت: «مثلاً در آمريكا افراد درباره كار تعريفي سختگيرانه دارند. كار براي آنها مانند شناي امدادي است؛ تنها وقتي شخص به آب مي پرد كه دست شخص قبلي به ديوار خورده باشد. اما در ژاپن رويكرد مشابه دووميداني است. منطقه اي كه چوب امداد دست به دست مي شود، گسترده تر و نامشخص تر است.»
مترجم: وحيد رضا نعيمي