مسيح فرزانه - مثل هميشه براي استعداديابي و نحوه آموزش ستارگان جوان فوتبال مي توان به سراغ اروپايي ها رفت و سري به باشگاه هايي مثل آژاكس، منچستر يونايتد و يا ديناموكيف  زد. باشگاه هايي كه ستاره  مي سازند و از بين اين گروه بندي، دسته دوم را به باشگاه هايي اختصاص داد كه فقط ستاره مي خرند. پس رئال مادريد، ميلان، اينتر، بارسلونا و شايد بايرن را بايد به عنوان دسته دومي ها دانست. تيمهايي كه كمتر دست به سازندگي مي زنند و بيشتر پول خرج مي كنند. اما در اين ميان قصد داريم به سراغ ستارگان جوان فوتبال اروپا برويم، بازيكناني كه در آينده مبدل به چهره هاي بزرگي خواهند شد.
۱- استيون پيه نار (كوچولوي دوست داشتني)
باشگاه: آژاكس
مليت: آفريقاي جنوبي
تاريخ تولد: ۱۷ مارس ۱۹۸۲ ژوهانسبورگ
باشگاه قبلي: آژاكس كيپ تاون
اولين بازي ملي:  مي ۲۰۰۲ برابر تركيه
تعداد ديدار ملي: ۱ بازي
افتخارات: قهرماني ليگ هلند ۲۰۰۲ و جام حذفي ۲۰۰۲
يوهان كرويف و پاتريك ويرا چندي پيش هنگامي كه خواستند آژاكس و سيستم كومان را مورد تعريف و تمجيد قرار دهند، به سراغ پيه نار رفتند و رونالد كومان در مورد وي مي گويد: من در تيم به يك بازيكن باهوش نياز داشتم . پيه نار همان كسي است كه من بدنبالش بودم و پت ويرا نيز درباره او مي گويد: استيون در سالهاي آينده تبديل به بازيكن بزرگي خواهد شد.
اما اين ستاره جوان ۲۱ ساله با آژاكس به افتخارات بزرگي رسيد و خودش مي گويد: خيلي ها از اينكه بازيكن مثبتي هستم ،تعجب مي كنند اما بايد به آنها بگويم كه اين امر بدليل آن است كه من بازيكني هستم كه دائما در خدمت تيم هستم و اما حس مي كنم، هنوز خيلي چيزها را ياد نگرفته ام. وي قبل از اينكه به آژاكس بيايد، در زمينهاي خاكي به فوتبال مي پرداخت . خودش در اين مورد مي گويد: خوب در آن موقع خانواده ما فقير بود و ما به پول نياز داشتيم و من مجبور به اين كار بودم.
۲- فابريتزيو ميكولي (مهاجمي كوچك با آينده اي بزرگ)
باشگاه: يوونتوس
مليت: ايتاليايي
تاريخ تولد: ۲۷ ژوئن ۱۹۷۹ ناردو
باشگاه قبلي: كاسارانو، ترنانا، يوونتوس، پروجا
اولين ديدار ملي: فوريه ۲۰۰۳ در مقابل پرتغال
تعداد ديدار ملي: ۱ بازي
فابريتز يوميكولي هنگامي كه با تمام بي مهري ها از يووه به پروجا فرستاده شد، تصميم گرفت تا سال آينده باز به اين تيم بازگردد، اما اين بار قدرتمندتر. اين مهاجم ۲۳ ساله و تكنيكي بزرگ شده سن دوناتو در نزديكي لچه است. وي با توجه به مهاجماني، همچون دل پيه رو، بوبو، ويه ري و پيپو اينزاگي در تركيب تيم ملي ايتاليا بايد فعلاً پشت خط بماند. خودش در اين باره مي گويد: بايد با واقعيت جلو رفت، خود مي دانم كه بايد براي قرارگرفتن در تركيب تيم ملي ايتاليا كمي صبر كنم. او پس از انتقالش به يووه در مورد بازي در اين تيم مي گويد: حضور در كنار بازيكنان بزرگي همچون دل پيرو، ندود و ترزگه واقعا جذاب است.
۳- دكو (برزيلي اروپايي نشين)
باشگاه: اف،سي پورتو
مليت: پرتغالي
تاريخ تولد: ۲۷ آگوست ۱۹۷۷ سائوبرناردو دو كامپو، برزيل
باشگاه قبلي: گواراني، پالميراس، ناسيونال سائوپائولو، كورينتيانس، آلاگوانو، الوركا، سالگيروش
اولين ديدار ملي: مارس ۲۰۰۳ مقابل برزيل
تعداد ديدار ملي: ۲ بازي و ۱ گل
افتخارات: ليگ حذفي پرتغال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۱
هنگامي كه مسئولان فوتبال برزيل شنيدند، دكو بازيكن ۲۵ ساله اين كشور با قبول مليت پرتغالي در تيم ملي اين كشور حضور خواهد داشت، از كوره به در رفتند و او را از تركيب تيم ملي كنار گذاشتند. حتي روي كاستا و لوييز فيگو در مورد اين حركت بشدت انتقاد كردند و كاستا در اين باره ذكر كرد: اگر واقعا شما فرد ميهن پرستي باشيد و عرق ملي داشته باشيد، مطمئنا براي تيم ملي كشور خودتان بازي مي كنيد. اما خود دكو در اين مورد مي گويد: هنگامي كه اين تصميم را گرفتم، هيچگاه احساس فشار و يا استرس نكردم و براي اين كار دليل قانع كننده اي داشتم، زيرا مطمئن بودم با توجه به بازيكنان فراواني كه در تركيب تيم ملي برزيل هستند، هيچگاه بازي به من نمي رسيد و از اينكه عضو تيم ملي پرتغال هستم، احساس غرور مي كنم.
۴- كارلو كوديچيني (زير سايه جي جي بوفون)
باشگاه: چلسي
مليت: ايتاليايي
تاريخ تولد: ۶ سپتامبر ۱۹۷۳ ميلان
باشگاه قبلي: ميلان، كومو، پراتو، لاتزيو و كاستل دي سانگرو
او از يك خانواده كاملا فوتبالي متولد شد. پدر او فابيو در سال ۱۹۶۸ با ميلان قهرمان سري A شد، اما خود وي هميشه در حاشيه و كنار بود. وي فوتبال را از سن ۱۳ سالگي و از باشگاهي محلي درميلان آغاز كرد. سپس در سن ۲۰ سالگي بصورت قرضي به كومو رفت و براي اين تيم شش بازي انجام داد اما فوق العاده ضعيف كار كرد و تقريبا ۲ سال از فوتبال بدور ماند. اما سالها سپري شد تا اينكه در سال ۱۹۹۹ مانچو دوست نزديك لوكا ويالي به وي پيشنهاد داد كه يك دروازه بان با آتيه را به تيمش بياورد و او كارلو را به چلسي آورد و پس از طي چند ماه مصدوميت اددي گوتي به وي فرصت داد تا او در تركيب ثابت قرار گيرد و اين درخشش ها تا جايي ادامه پيدا كرد كه الكس فرگوسن تصميم گرفت او را در سال گذشت به تيمش بياورد.
۵- كرگ بليمي (مرد اميدهاي رابسون)
باشگاه: نيوكاسل
مليت: ولز
تاريخ تولد: ۱۳ جولاي ۱۹۷۹ كارديف
باشگاه قبلي: نوورويچ، كاونتري
اولين ديدار ملي: مارس ۱۹۹۸ مقابل جامائيكا
تعداد ديدار ملي: ۲۰ بازي
بازيكن بداخلاق، سنت جيمز پارك هميشه عصاي دست رابسون بوده است. اما اين اخلاق و رفتار خشن او هميشه او را در مقابل داوران شرمنده كرده است. او در تيم ملي ولز نيز كمك خوبي براي مارك هيوز است و هميشه روي وي حساب ويژه اي باز مي كنند. در سال گذشته نيز منچستر يونايتد قصد داشت تا با قرارداد ۱۵ ميليون پوندي و دستمزد هفتگي ۴۰ هزار پوند وي را به خدمت بگيرد، اما او ترجيح داد در نيوكاسل بماند و امسال نگاه به قهرماني در ليگ برتر دوخته است.
۶- آدرين موتو (شير رومانيايي)
باشگاه: چلسي
مليت: رومانيايي
تاريخ تولد: ۸ ژانويه۱۹۷۹ كالينستي
باشگاه قبلي: آرگس پيتستي، دينامو بخارست، اينترميلان، ورونا، پارما
اولين ديدار ملي: مارس ۲۰۰۲ مقابل يونان
تعداد ديدار ملي: ۲۶ بازي و ۳ گل
موتو، از جايگاه آن دسته از بازيكنان روماني برخاست كه بايد جانشين بزرگاني، همچون گئورگي هاجي، دن پترسكپو و پاپوپسكپو مي شدند. وي با درخشش در دينامو بخارست چهره شد و پايش به تيم بزرگي همچون اينتر باز شد، اما در اينتر آن زمان حضور توأمان رونالدو، بوبو، ويري و ركوبا به او فرصت حضور نداد. وي بصورت قرضي به ورونا آمد، اما پس از سقوط ورونا به سري B به پارما فروخته شد و خودش در اين خصوص مي گويد: تيم پارما، روند رشد فوتبال مرا سرعت بخشيد. من بيش از ۳ سال در ايتاليا فوتبال بازي كردم و ياد گرفتم كه در اينجا بايد با فوتبال زندگي كرد.
اما با درخشش در پارما، چلسي و آبراموويچ بدنبال وي آمدند و او با كمك جيوواني بچالي وكيلش به لندن منتقل شد.

كارلو كوديچيني فوتبال را از سن ۱۳ سالگي و از باشگاهي محلي درميلان آغاز كرد. سپس در سن ۲۰ سالگي به صورت قرضي به كومو رفت و براي اين تيم شش بازي انجام داد اما فوق العاده ضعيف كار كرد و تقريبا ۲ سال از فوتبال به دور ماند. اما سالها سپري شد تا اينكه در سال ۱۹۹۹ مانچو دوست نزديك لوكاويالي به وي پيشنهاد داد كه دروازه باني با آتيه را به تيمش بياورد و او كارلو را به چلسي آورد

۷- بنوپدرتي (مثل يك زيدان)
باشگاه: سوشو
مليت:  فرانسوي
تاريخ تولد: ۱۲ نوامبر ۱۹۸۰، اودين كورت
باشگاه قبلي: اودين كورت
اولين ديدار ملي: نوامبر ۲۰۰۲ مقابل يوگسلاوي
تعداد ديدار ملي: ۳ بازي
در كشور فرانسه لاشامپيونه، عموما تفكري وجود دارد كه همه، تيمهايي نظير سوشو، مونت پوليه و يا نيس و گنگان را به عنوان بازيكن ساز مي دانند و اين بار نوبت سوشو است، تيمي كه اسپانسر اصلي اش، باشگاه پژو است. اما بنوپورتي از آن دسته بازيكناني است كه هميشه در خدمت تيم است، يك هافبك ۲۲ ساله ريزنقش، اما خوش تكنيك. ژاك سانتيني مربي تيم ملي فرانسه درمورد او مي گويد: اگر بخواهم بازيكني را انتخاب كنم كه نظم تيمي داشته باشد، در خدمت تيم باشد و به سختي تلاش كند، به سراغ پورتي خواهم رفت .وي كه سابقه عضويت در تيم زير ۲۱ ساله هاي فرانسه را نيز داراست در ماه مارس، در مقابل مالت بصورت كامل در زمين بازي كرد و به عنوان يك هافبك دفاعي، موفق عمل كرد. خود وي  مي گويد: من احتياج دارم تا با سرم و پاي چپم بيشتر بازي كنم، و اين نياز زماني نمايان تر شده كه من به تيم ملي دعوت شدم و حالا بايد جزو بهترين ها باشم. خوزه فرناندز، مديريت سوشو نيز درباره وي مي گويد: اين پسرك جوان، مثل ستاره هاي بزرگ حرفه اي فوتبال بازي مي كند. درست است كه او يك هافبك دفاعي است، اما خاصيت هاي هجومي فراواني دارد و بازي اش مرا به ياد ديديه دشام مي اندازد. و خود پورتي مي گويد: الگوي من در فوتبال، زيدان و ويرا هستند، دوست دارم روزي از همين تيم سوشو به تيمهاي بزرگ اروپايي راه پيدا كنم و در ليگ قهرمان بازي كنم.
۸- استليوس جياناكوپولوس (صخره سخت يوناني)
باشگاه: المپياكوس
مليت: يوناني
تاريخ تولد: ۱۲ جولاي ۱۹۷۴ آتن
اولين ديدار ملي: آگوست ۱۹۹۷ مقابل قبرس
تعداد ديدار ملي: ۲۲ بازي و ۴ گل
افتخارات: قهرماني در ليگ يونان ۱۹۹۷ ، ۹۸ ، ۹۹، ۲۰۰۰ ، ۲۰۰۱ و جام حذفي ۱۹۹۹
يوناني ها عموما فوتبال را خشك بازي مي كنند و يكنوع ديسيپلين آلماني هميشه در سبك بازي شان وجود دارد.
اين پيستون راست ۲۸ ساله ،فوتبال خود را از تيم اتنيكوس آغاز كرد و سپس به پانيلياكوس پيوست اما در اين تيم مورد بي مهري قرار گرفت و در سال ۱۹۹۶ بود كه به المپياكوس آمد، يك قطب قدرتمند، در فوتبال يونان.
اين پيستون كه از مشخصاتش مي توان به قدرت حمل توپ بالا و شركت در حمله عنوان كرد در مورد دوران فوتبالش مي گويد: هميشه در زمين بازي نيمي از انرژي ام را براي گل زدن حفظ مي كنم. در اين چند ساله هميشه روي فرم بودم و دچار مصدوميت بدي نشدم و تصميم گرفته ام كه با المپياكوس به هفتمين قهرماني در ليگ برسيم.
۹- پابلو كاوايه رو (نسخه اي مثل ميگوييتا)
باشگاه: سلتا ويه گو
مليت: آرژانتين
تاريخ تولد: ۱۳ آوريل ۱۹۷۴ لوماس دي زامورا
باشگاه قبلي: ولز سارز فيلد، يونيون سانتافي، اسپانول
اولين ديدار ملي: اكتبر ۱۹۹۶ مقابل ونزوئلا
تعداد ديدار ملي: ۱۲
افتخارات :نايب قهرماني در المپيك سال ۱۹۹۶
پابلو كاوايه رو هر چه توان داشت براي آرژانتين در جام جهاني خرج كرد اما با اين حال اين تيم حذف شد اما او ايوان بورگوس را نيمكت نشين كرده است. اما او در حالي در سال ۲۰۰۲ در تركيب ثابت تيم ملي آرژانتين قرار گرفت، كه قبل از آن براي قرارگرفتن در تيم مشكلات عديده اي داشت. او يك دروازه بان نسبتا كامل است اما خروج هايش كمي مشكل دارد، اما در تك به تك، گرفتن توپها و جايگيري مسئولان سلتا را راحت كرده است! او درمورد بازي هاي باشگاهي در اسپانيا مي گويد: مدتي است كه در خدمت تيم ملي نبودم و حالا كل انرژي ام را براي لاليگا و سلتا خرج خواهم كرد و براي نشان دادن شايستگي هايم، هر كاري خواهم كرد. من مدتها در ولز سارزفيلد، در سايه چيلاورت قرار داشتم، اما هم اكنون زمان اثبات كردن خيلي چيزهاست.
۱۰- احمد حوسام (زير سلطه رباماجر)
باشگاه: سلتاويه گو
مليت: مصري
تاريخ تولد: ۲۳ فوريه ۱۹۸۳، قاهره
باشگاه قبلي: الزمالك، خنت بلژيك، آژاكس هلند
اولين ديدار ملي: ژانويه ۲۰۰۱ مقابل امارات
افتخارات: جام حذفي و ليگ هلند سال ۲۰۰۲
خيلي ها فوتبال را در ساق بازيكناني همچون رونالدو و يا بكهام مي دانند، اما احمد حوسام، ملقب به ميدو يكي از معدود مهاجماني است كه بي حاشيه و مثبت بازي مي كند. وي كه اولين بار در ۱۸ سالگي به تيم ملي دعوت شد با آژاكس رونالدكومان اوج گرفت . كومان در مورد وي مي گويد: در تيم من اگر كسي فكر كند كه خود مهمتر از كل تيم است، هيچ جايگاهي نخواهد داشت. ميدو چنين تفكري داشت. هم اكنون بازيكنان بزرگي مثل ريوالدو و يا پل اسكولز بر روي نيمكت تيمشان مي نشينند، اما ميدو ۲۰ ساله از اين وضعيت ناراضي بود، او كم سن و سال است و بايد چيزهاي فراوان ياد بگيرد.
كومان يكي از دلايل استفاده نكردن از ميدو را در اختيار تيم نبودن او مي دانست و شخصي مانند رونالد كومان دوست دارد بازيكنانش ۱۰۰درصد در اختيار تيم باشند . ميدو در اين باره مي گويد: كومان بر اين عقيده بود كه من بازيكن مثبتي نيستم، و خوب من هم آژاكس را ترك كردم و در سلتا به او اثبات خواهم كرد كه سخت در اشتباه است.
به هر صورت تيمهاي اروپايي و باشگاه هاي كوچكي مثل سلتا، سوشو و يا المپاكوس، براي زنده ماندن به چنين بازيكناني نياز دارند. جوان، پرانگيزه، و البته هدفمند. اين اسلوب فوتبال اروپا است، آنها كه دارند خرج مي كنند و ستاره مي خرند و آنها هم كه ندارند، بازيكناني مي سازند و مي فروشند. اين هم مثل زندگي انسانهاست. يك مبادله دوطرفه، اما نامتعادل و ناحق!

۴۰۰ ميليارد دلار درآمد تبليغات ورزشي در سال ۲۰۰۲
شركت هاي بزرگ جهان در ۳۰ سال اخير توجه خاصي به فوتبال و ورزش داشته و نقش اسپانسرها نه تنها در ميدان مسابقات، بلكه به صورت هاي گوناگون در پيشبرد اهداف باشگاه ها و فدراسيون ها مشهود بوده است.
بزرگ ترين نمونه در زمينه حمايت اسپانسرهاي مالي از ورزش ،كره جنوبي است. در سال ۱۹۸۸ زماني كه جنگ سرد شبه جزيره كره در اوج قرار داشت،اين كشور توانست با حمايت هاي شركت هاي بزرگ خود همچون دوو، هيوندا، سامسونگ و ال جي ، المپيك آن سال را به شكل خيره كننده اي پشت سر بگذارد. اهميت اسپانسرها و حمايت كنندگان در چنين موقعيت هايي نقش خود را به وضوح نشان مي دهند.
همچنين كره با حمايت همين شركت ها، از همان سال ۸۸ به فكر برگزاري جام جهاني فوتبال افتاد و شاهد بوديم كه در سال ۲۰۰۲ به اين مهم نيز دست يافت.
مانوسي فر،كارگزارفيفا با بيان اينكه امروزه ورزش و فوتبال صنعتي اشتغال زا است يادآور شد: اكنون ما از اين صنعت دور هستيم و نتوانسته ايم به واسطه شرايط كشورمان اين امر را ميسر سازيم. به طوري كه شركت هاي بزرگ چند مليتي در صورت علاقه به سرمايه گذاري در ورزش ايران، شرايط براي آنها مهيا نيست.
شركت هاي بزرگي همچون شارپ، سوني، فيليپس، تويوتا، فورد، آديداس، پژو، رنو، كوكاكولا، مرسدس بنز، آگفا، كانن، فوجي، آي بي ام و چندين شركت ديگر با حضور در ورزش جهان ضمن ايجاد رونق در اين بخش و ارتقا سطح آن، چرخه هاي ورزش را به حركت درآورده اند. به عنوان مثال شركت امارات ايرلاين در قراردادي با باشگاه چلسي انگلستان حق تبليغ اين با شگاه را به مبلغ ۱۰ ميليون دلار بر عهده گرفت. در اين بين، از يك طرف باشگاه از لحاظ مالي رونق بسيار بالايي را پيدا مي كند و از طرفي ديگر، شركت مربوطه به توسعه برنامه هاي اشتغال زايي و تبليغ نامش بر شهرت خود مي افزايد.
وي با بيان اينكه در سال ۲۰۰۲ سهم تبليغات جهان در ورزش بالغ بر ۴۰۰ ميليارد دلار بود افزود: ۸۵ درصد اين رقم خيره كننده، در فوتبال بوده است و با اين وجود تفاوت خود را با جهان در مي ِيابيم. البته كشور ما هم به نوبه خود فعاليت هايي را انجام داده كه بايد عملكرد خود را سريع تر كنيم.
صنعت اسپانسر شيپ نه تنها در اروپا و آمريكا، بلكه در آسيا نيز جاي خود را باز كرده است. در اين قاره كهن، پس از ژاپن و كره، اكنون چين در اين راه قدم هاي مثبتي را برداشته است و احتمالا در ۱۰ سال آينده، قدرت اول آسيا به لحاظ حمايت هاي مالي در ورزش خواهد بود. اين مساله به خوبي در گوشه و كنار ورزش چين به چشم مي خورد.
در ايران، چند سال اخير حركت هاي خوبي آغاز شده و شاهد حضور شركت ها در ورزش و به خصوص فوتبال كشور بوده ايم. تا جايي كه تبليغات ليگ حرفه اي در سال گذشته به مبلغ يك ميليارد و ۲۲۰ ميليون دلار رسيد كه مطمئنا در سال هاي آتي افزايش چشمگيري خواهد داشت. اين مساله را در حالي مي توان شروع خوب تلقي كرد كه اين مبلغ در سه سال قبل ۳۵۰ ميليون تومان بوده است. در حقيقت رشد اسپانسر شيپ در ورزش ايران در سه سال اخير ۴ برابر شده است.
پخش تلويزيوني مسابقات باعث شده تا شركت ها علاقه بيشتري به حضور در ورزش ايران داشته باشند.لذا منافع شركت هاي تجاري براي حضور در ورزش تا حدودي مرتفع شده است.
كارگزار رسمي فيفا عدم هماهنگي متوليان ورزش كشور را باعث ضعف بخش اسپانسرشيپ در ايران دانست و يادآور شد: در حالي كه حركت هاي خوبي در جهت رونق اسپانسر شيپ در ايران صورت گرفته است ولي عدم هماهنگي متوليان ورزش كشور با بخش خصوصي و شركت هاي تجاري، صنعتي به ضعف اين صنعت بزرگ جهان در كشور منجر گشته است.
سمينار خشونت در فوتبال
اولين سمينار علمي ـ تخصصي «خشونت در فوتبال»، ۱۰ آذر ماه در دانشگاه تهران برگزار مي شود.
دكتر بهرام قديمي رئيس گروه علمي ـ تخصصي جامعه شناسي ورزش با اعلام اين مطلب گفت: در راستاي فعاليت هاي گروه علمي ـ تخصصي جامعه شناسي ورزش كه از مهرماه سال جاري فعاليت خود را آغاز كرده است، در اولين حركت، نخستين سمينار بررسي علل  «خشونت در فوتبال» را با هدف ريشه يابي و آسيب شناسي خشونت در ورزش فوتبال، در دانشگاه تهران برگزار خواهد كرد.
وي ادامه داد: بررسي چالش هاي خشونت در بين تماشاچيان، بازيكنان و مربيان تيم هاي فوتبال و تأثيرات مخرب و نابهنجار آن در سطح جامعه از مهم ترين موضوعاتي است كه توسط دكتر مهدي رحيمي جامعه شناس و استاد تربيت بدني دانشگاه در اين سمينار بدان پرداخته خواهد شد.
شركت كليه دانشجويان علاقه مند در اين سمينار آزاد است .
قديمي گفت: علاوه بر اين قصد داريم چندين سمينار با موضوعات ورزش و مردم شناسي و همچنين نقش تعليم و تربيت از طريق ورزش در بافت هاي اجتماعي را از طريق گروه علمي ـ تخصصي جامعه شناسي ورزش برگزار كنيم.

محمد نصيري نابغه اي بزرگ
محمدرضا منصوريان
كمتر كسي است كه تاريخ وزنه برداري ايران را ورق بزند و نامي از محمد نصيري وزنه بردار استثنايي و پرقدرت ايراني را بر زبان نياورد. محمد از اواخر دهه ۶۰ و دهه ۷۰ ميلادي از جمله بزرگ ترين وزنه برداران دنيا بود كه در سال هاي حضورش ۵ مدال طلا از مسابقه هاي جهاني و المپيك براي كشورمان به ارمغان آورد.
نصيري هنوز هم چهره اي شناخته شده در جهان وزنه برداري است و با ۵۸ سال سن در شهر ونكوور كانادا همان محلي كه امروز وزنه برداران دنيا در صحنه مسابقه هاي جهاني شركت كرده اند، زندگي مي كند و مربي تيم وزنه برداري اين شهر است.
اين قهرمان فراموش نشدني با كوله باري از تجربه به ياري وزنه برداران اعزامي ايران به ونكوور آمده است و مي گويد: حضور مردان بزرگ وزنه برداري ايران در كانادا افتخار بزرگي براي ايرانيان ساكن اين كشور است و من در هركجاي دنيا كه باشم هميشه قلبم براي وطنم مي تپد و همواره خواستار سربلندي هموطنانم هستم. او مي افزايد: ورزش وزنه برداري ايران هميشه مردان بزرگي داشته است و امروز نيز چهره هايي نظير رضازاده، توكلي، باقري و... جانشينان لايقي براي مردان بزرگ اين رشته در گذشته شده اند.
نسل امروز شايد ندانسته و يا نتوانسته است اين همه قدرت و صلابت را نزد بزرگان رشته وزنه برداري ايران مورد شناسايي قرار داده و يا به اهميت كار آن ها پي برده باشد. كه اگر به درستي آن ها را مورد تجزيه و تحليل قرار داده و به اهميت كار آن ها پي ببرد، آن وقت به درستي مي تواند به مرحله اي از كمال برسد كه بداند وارث چه گنجينه هاي گرانبهايي است. محمد نصيري و سربلندي اش در جهان وزنه برداري تنها گوشه اي از تاريخ زرين ورزش سرزمين ما است: نصيري زماني كه وزنه برداري بسيار جوان و كم تجربه بود، در مسابقه هاي جهاني ۱۹۶۵ تهران و ۱۹۶۶ برلين شركت كرد كه در تهران مقام چهارم و در برلين عنوان سومي جهان را به دست آورد. نصيري در بازيهاي المپيك ۱۹۶۸ مكزيكو به لطف سبكي وزن نسبت به رقيب سرسخت مجاري اش «ايمره فولدي» فاتح مدال طلاي وزن ۵۶ كيلوگرم (خروس وزن) شد. او سال بعد در مسابقه هاي وزنه برداري قهرماني جهان كه در ورشو برگزار شد بازهم به مقام نخست وزن ۵۶ كيلوگرم رسيد و اين مهم را در مسابقه هاي جهاني ۱۹۷۰ در ليما نيز تكرار كرد.نصيري سال بعد عنوان جهاني اش نزول كرد و در مقام سوم قرار گرفت و عليرغم تلاش فراواني كه از خود نشان داد تا در دومين حضورش در المپيك يعني بازي هاي ۱۹۷۲ مونيخ باز هم به مدال طلا برسد، متأسفانه سهمي بيشتر از مدال نقره نبرد.
يك سال بعد او تغيير وزن داد و با تحمل مشقت فراوان به يك وزن پائين تر رفت. او در مگس وزن (۵۲ كيلوگرم) هم با درخششي خيره كننده به مقام قهرماني دنيا رسيد. در مسابقه هاي جهاني هاوانا در كشور كوبا ،چهره محمد نصيري با سر تراشيده (او سرش را به منظور رساندن وزنش به وزن قانوني مگس وزن ها از ته تراشيده بود) و ركوردهاي خارق العاده اي كه در آن زمان به جا گذاشت ،هنوز هم از خاطره دوستداران وزنه برداري بيرون نرفته است.نصيري در جريان اين مسابقه ها به يكباره ۵/۷ كيلوگرم ركوردهاي دوضرب و مجموع مگس وزن دنيا را بهبود بخشيد. نصيري ۱۴۰ كيلوگرم دوضرب و ۲۴۰ كيلوگرم در مجموع وزنه برداشت كه اين ركوردها تا سال ۱۹۷۶ توسط هيچ وزنه برداري در دنيا جابه جا نشد.
نابغه وزنه برداري ايران در سال ۱۹۷۴ در شهر مانيل باز هم موفق به تكرار مقام قهرماني اش در مگس وزن شد و بدين ترتيب شمار طلاهاي جهاني و المپيك وي به ۵ رسيد.در المپيك مونترال نصيري به مقام سوم قناعت كرد و در مسابقات جهاني ۱۹۷۷ در شهر اشتوتگارت آلمان نيز او تنها در حركت دوضرب صاحب مدال نقره جهان شد. نصيري علاوه بر حضور موفقيت آميزش در صحنه هاي جهاني و المپيك در قاره پهناور آسيا نيز يك وزنه بردار كم نظير بود. او ۳ مدال طلا نيز از سه دوره شركتش در بازي هاي آسيايي به يادگار دارد. بازي هاي آسيايي ۱۹۶۶ ، ۱۹۷۰ و ۱۹۷۴ كه دوتاي اولي در خروس وزن و سومي در مگس وزن به دست آمده است. واسيلي الكسيف چهره معروف وزنه برداري شوروي سابق و جهان جمله زيبايي را در باره محمد نصيري برزبان آورده است، او گفته است: نصيري يك تكنسين كامل ، آگاه و يك قلدر طراز اول در وزنه برداري بود.تمركز واعتماد به نفس وتوان روحي او درمسابقاتي كه دركنارش بودم همواره مورد توجه من بود و درزمان مابطور مطلق نصيري بهترين وزنه بردار دنيا بود.
تشكيل فدراسيون مستقل پرورش اندام آرزوي بدنسازان است
«سهراب سرابي» از ورزشكاران قديمي پرورش اندام ايران و قهرمان طلايي ۱۲ دوره مسابقات آسيايي و جهاني، تشكيل فدراسيون مستقل براي «پرورش اندام» را آرزوي خود و تمام ورزشكاران بدنساز اعلام كرد.
قهرمان چند دوره پيشكسوتان آسيا با گلايه از مسئولان سئوال كرد: آيا مدال طلاي قهرمانان پرورش اندام از مدال ساير رشته هاي ورزشي بي ارزش تر است؟
«سرابي» همچنين گفت: رييس فدراسيون وزنه برداري و پرورش اندام و پاورليفتينگ كه سه رشته ورزشي را در قالب يك فدراسيون رياست مي كند، اصلا نگاه محبت آميزي به اين رشته ندارد.وي تاكيد كرد: رييس فدراسيون اصلا از رشته پرورش اندام خوشش نمي آيد و وانمود مي كند كه اين ورزش به وي و سازمان تربيت بدني تحميل شده است.سرابي تصريح كرد: اين مسئول در مصاحبه ها، شركت تيم پرورش اندام در مسابقات آسيايي و جهاني را اعلام نمي كند و حتي به قهرماناني كه موفق به كسب مدال هاي رنگين گرديده اند، روي خوش نشان نمي دهد و از آنان استقبال نمي كند.