محمدسام نيكوزاد
كيفيت اينترنت در ايران همين است كه مي بينيد و از دست كاربران هم كاري برنمي آيد و اين كاربران كه روز به روز بر تعداد آنها نيز افزوده مي شود هر چقدر هم كه پول بدهند نمي توانند حتي به سرعت ۵۶ كيلوبايت در ثانيه كه ISPها آن را به عنوان سند افتخار خود رو مي كنند برسند
وصل شدن به درياي بيكران اطلاعات در اين روزها شده است دغدغه خيلي ها؛ از كودكان و نوجوانان گرفته تا اشخاصي كه ديگر سن و سالي از آنها گذشته است و شايد در دوران جواني پديده اي به نام اينترنت را حتي در خيال خود هم نمي توانستند تصور كنند.
چه جوري
چه جوري مي شود به اينترنت وصل شد؟... اين ديگر جزو سؤال هاي سخت به حساب نمي آيد، چون تقريباً همه آن كودكان و نوجوانان و حتي آنهايي كه سن و سالي ازشان گذشته است مي دانند كه كارت هاي اينترنت را مي توان از دكه هاي روزنامه فروشي و فروشگاه هاي مواد غذايي و سوپرميوه گرفته تا فروشگاه هاي محصولات فرهنگي و لوازم جانبي كامپيوتر تهيه كرد!
سپس كارتي را از ميان اقلام موجود انتخاب كرده و بعد هم...
البته همه آنهايي كه كارت اينترنت مي خرند قطعاً مي دانند كه در ايران براي وصل شدن به اينترنت بايد كامپيوتري داشت كه به مودم مجهز شده است...
خب... كسي كه مي داند تا اين جا ي كار چه بايد انجام بدهد، حتماً مي داند كه در ادامه هم چه اتفاقي قرار است بيفتد...
username و Password وارد شده و با يك كليك و يا فشردن دگمه اينتر، ورود كاربر به دنياي اينترنت خوش آمد گفته مي شود ...
چه جوري؟! خب وقتي كه روي دگمه شماره گير يا همان Dial كليك مي شود، كامپيوتر كاربر از طريق مودم به ISP يا همان شركتي كه كارت آن را خريده است، وصل مي شود و از طريق تجهيزات آن شركت به اينترنت...
البته گاهي اوقات شخص استفاده كننده نه تنها با يك كليك نمي تواند وارد اينترنت شود بلكه بايد بارها و بارها كليك كند تا شايد موفقيتي هرچند كم سرعت نصيبش شود؛ اين ديگر بستگي به كارتي دارد كه مي خرد و شركتي كه خدماتش را انتخاب مي كند...
چه كارتي بهتره
مسئله انتخاب كارت و يا همان ISP مناسب براي وصل شدن به اينترنت، سؤالي است كه بسياري از كاربران اعم از حرفه اي و غيرحرفه اي در ذهن خود و يا با دوستانشان مطرح مي كنند. البته اين مشكل براي حرفه اي ها كمي راحت تر حل مي شود اما براي غيرحرفه اي ها همچنان پابرجاست...
بسياري از كارشناسان معتقدند انتخاب ISP از سوي كاربران، ارتباط مستقيمي با سليقه اين افراد دارد. اما سليقه در اين ميان چه نقشي مي تواند داشته باشد؟
برخي از كاربران حاضرند گران ترين كارت موجود در بازار را انتخاب كنند تا شايد بتوانند از سرعت بالاتر و يا اشغالي كمتر برخوردار شوند و بعضي ديگر در هنگام خريد كارت صرفاً به قيمت آن دقت مي كنند و ترجيح مي دهند پي اشغالي و سرعت پايين را به تن بمالند.
البته كارشناسان اينترنت از ايران كيفيت اتصال و ارتباط با اينترنت را چندان مرتبط به قيمت آن نمي دانند! براي بعضي ها مهمترين عامل، سرعت داونلود است و بعضي ها هم معيار اصلي شان براي انتخاب، برنخوردن به اشغالي هاي مكرر و وصل شدن با نخستين شماره گيري است. اما در اين بين شيوه ديگري نيز براي انتخاب اشتراك اينترنت وجود دارد.
بسياري از كاربران ترجيح مي دهند سرعت پايين و چه بسا قطعي هاي مكرر و اشغالي هاي طولاني مدت يك ISP را تحمل كنند ولي اكانتي كه در اختيار مي گيرند هيچ سايتي را فيلتر نكند و به اصطلاح پروكسي (Proxy) نداشته باشد!
چگونه ممكن است
تقريباً يك سال پيش وزارت پست، تلگراف و تلفن آن روزها و وزارتخانه ارتباطات و فناوري اطلاعات امروز، بنابر مصوبه شوراي عالي اطلاع رساني، همه شركت هاي ارايه دهنده خدمات اينترنتي را ملزم به اخذ مجوز از شركت مخابرات ايران كرد و پس از گذشت مهلت در نظر گرفته شده براي اين كار، با خاطيان و ISPهاي به اصطلاح غيرمجاز و بدون مجوز برخورد كرده و علاوه بر ضبط تجهيزات آنها، ISP موردنظر را از كار منع كرد.
پس از اجراي چنين طرحي به موازات آن مطرح شدن فيلترينگ سايت هاي اينترنتي، همه ISP  هاي مجاز ملزم به مسدود كردن سايت هايي شدند كه در قالب ليست هايي به آنها اعلام شده بود. سايت هايي كه اغلب آنها  غيراخلاقي و بعضاً سياسي تندرو بود.
اما در اين بين هنوز هم ISP هايي بودند (و هنوز هم هستند) كه علي رغم نداشتن مجوز و به اصطلاح غيرمجاز بودن، فعاليت مي كردند و كارت هاي اشتراك آنها را هنوز هم مي توان از تمامي كارت فروشي هاي معتبر، اعم از سوپر ميوه و خدمات جانبي كامپيوتر تهيه كرد!
اشتراك هايي كه اغلب آنها در اين اوضاع بد قيمت و كيفيت اتصال به اينترنت در ايران، جزو بدترين ها هستند، اما به اين دليل كه مجبور به رعايت قوانين مخابرات نيستند هيچ سايتي را فيلتر نمي كنند و...
آخرش چي
بالاخره كيفيت اينترنت در ايران همين است كه مي بينيد و از دست كاربران هم كاري برنمي آيد و اين كاربران كه روز به روز بر تعداد آنها نيز افزوده مي شود، هر چقدر هم كه پول بدهند نمي توانند حتي به سرعت ۵۶ كيلوبايت در ثانيه كه ISPها آن را به عنوان سند افتخار خود رو مي كنند، برسند، چه برسد به سرعتي بيشتر از آن! البته يك كار مي توان كرد؛ بياييد باهم دعا كنيم كه اينترنت پرسرعت هرچه زودتر در ايران راه بيفتد!

ترجمه: مهرداد رهسپار
مردي كه ادعا مي كند به تلويزيون كابلي معتاد شده، عليه يك شركت سرويس دهنده خدمات كابلي اقامه دعوا كرده است.
اين مرد ساكن غرب آمريكا ادعا كرده است تلويزيون كابلي او را معتاد كرده، باعث افزايش وزن همسر او شده و بچه هايش را تنبل كرده است.
به همين دليل او به شركت سرويس دهنده تلويزيون كابلي خود مراجعه و آنها را تهديد به شكايت كرد.
تيموتي داموچل از اين شركت به عنوان غرامت درخواست ۵۰۰۰ دلار پول نقد يا سه عدد كامپيوتر و تامين مادام العمر سرويس اينترنت به طور مجاني كرده است.
كارمندان شركت چارتر كاميونيكشنز، بعدازظهر روز ۲۳ دسامبر بعد از اين كه داموچل شكايت خود را به آنها نشان داد، پليس خبر كردند و به آنها گفتند وي قصد تهديد و مرعوب ساختن آنها را داشته و امنيت كارمندان را به خطر انداخته است.
بنا بر اين گزارش، داموچل به يك كارمند پنج دقيقه فرصت داده است تا يكي از مديران ارشد شركت را براي صحبت با او بياورد وگرنه: «ديدار بعدي آنها در اقيانوس و با كوسه ها خواهد بود!»
داموچل به كارمندان چارتر گفته است به اين دليل از آنها شكايت خواهد كرد كه تجهيزات و كابل هاي ارتباطي خانه وي چهار سال بعد از اين كه وي قصد لغو كردن قراردادش را داشته، دست نخورده باقي مانده بودند.
به همين دليل او و خانواده اش از آگوست سال ۱۹۹۹ تا دسامبر ۲۰۰۳ يك تلويزيون كابلي مجاني داشته اند.
وي گفته است: من معتقدم دليل اين كه من هر روز سيگار مي كشم و نوشيدني الكلي مي خورم و زنم اضافه وزن پيدا كرده به اين دليل است كه ما در سال هاي اخير هر روز تلويزيون نگاه كرده ايم! و من به اين دليل از چارتر شكايت كرده ام كه اجازه نداده من براي خود و خانواده ام، بهترين تصميم ممكن را بگيريم و چهار سال بعد از اين كه من از آنها خواستم برنامه هايشان را قطع كنند، هنوز اين برنامه ها در خانه ما قابل دريافت بود.
پليس اين ادعا را تاييد كرده، او از سال ۹۹ ديگر صورت حسابي پرداخت نكرده درحالي كه هنوز برنامه ها را دريافت مي كرده است.
در شكايت نامه رسمي اين مرد آمده است: او تلويزيون را بعد از قطع كابل در سال ۱۹۹۹ به زيرزمين برده است اما كمي بعد، همسرش آن را برگردانده و كابل را به آن متصل كرده و ديده كه هنوز كار مي كند.
او توضيح مي دهد كه در تصميمي با همسرش، قرار مي شود تا وقتي كه برنامه هاي تلويزيون كابلي كار كرد، او هم اجازه تماشاي تلويزيون را داشته باشد.
او دوباره به شركت مي رود اما آنها مي گويند سرويس او قطع شده است، جان ميلر، مدير شركت چارتر مي گويد: فكر نمي كنم اين پرونده حقوقي براي ما موضوع مهمي باشد.
او افزود: با وجود اين كه ما فكر مي كنيم برنامه هاي ما به شدت سرگرم كننده است، اما هنوز هيچ بررسي علمي - پزشكي اي ثابت نكرده است كه آنها مي توانند اعتيادآور باشند.

هرچقدر پيشرفت فناوري اطلاعات، صاحبان صنايع ديگر را به وجد مي آورد، صاحبان صنعت سينما و موسيقي از خيلي از دستاوردهاي IT دلخورند. آن از DVDها كه كپي هاي محشر و باكيفيت فيلم ها و موسيقي هاي روز را در عرض سه سوت در دنيا مي چرخانند، اين هم از اينترنت برنامه هاي اشتراك فايل.
مخترعان فناوري DVD آن اوايل مي گفتند دنيا را به هفت قسمت تقسيم مي كنند و براي هر كدام سيستم متفاوتي براي ضبط و بازيابي اطلاعات روي DVDها در نظر مي گيرند، اما اين موضوع عملاً يك سال هم دوام نياورد و خيلي ها كه سودشان را در كپي هاي غيرمجاز، سي دي  و دي وي دي مي ديدند، متخصصان كاركشته اي را بسيج كرده اند كه كدها را بشكنند و از دي وي دي ها كپي بگيرند.
در اينترنت هم براي اولين بار نرم افزاري به نام Napster امكان به اشتراك گذاشتن فايل ها را براي كاربران اينترنتي فراهم مي كرد و در اين ميان جذاب ترين فايل ها قطعاً فيلم ها و قطعات موسيقي بودند. بعد از شكايت صاحبان صنايع موسيقي با استناد به قانون حمايت از مالكيت هاي معنوي (كپي رايت)، Napster تعطيل شد. اما نمونه هاي خوش  آب و رنگ تر، جديدتر و سريع تري مثل كازا و ديگران وارد بازار شدند و حالا ديگر با قوي تر شدن اتصالات اينترنتي خيلي ها علاوه بر موسيقي، فيلم هم دان لود مي كنند.
شايد براي ما ايراني ها كه هيچ وقت پول درست و حسابي براي نرم افزار، كاست موسيقي و فيلم نپرداخته ايم و ماكزيمم خرج آنها براي ما ۲۵۰۰ تومان (پول CD) بوده اين موضوع دردناك و قابل درك نباشد. اما چشم هايتان را ببنديد و فكر كنيد مثلاً يك دي وي دي به ارزش ۲۵۰ دلار را مجاني دان لود كنيد...
خب قبول كنيد براي توليدكنندگان زور دارد ديگر...
آيا ما بايد خوشحال باشيم كه در بازار كامپيوترمان نرم افزارها و سيستم عامل ها و بازي هاي رنگ وارنگ با قيمت نازل وجود دارند؟
اين كه ويندوز با آن همه يال و كوپال به جاي ۳۰۰، ۴۰۰ دلار فقط اندازه پول يك سي دي خام به اضافه هزينه كپي كردن آن براي ما ارزش دارد واقعاً خوب است يا بد؟
راستش را بخواهيد ما هم مثل شما ديگر عادت كرده ايم كه بابت نرم افزار پول ندهيم و فكر مي  كنيم «مگه ديوونم» اما واقعيتش اين است كه اتفاقاً اين موضوع خيلي جاها به ضرر ما تمام شده است.
بخشي از آن عدم پشتيباني نرم افزارها از سوي توليد كنندگان است، اينطوري مي شود كه هر از گاهي ويندوزها مي پرد و با خودش كلي از برنامه ها و اطلاعات مورد نيازمان را مي برد، صدايمان هم در نمي آيد و خيلي شيك دوباره فرمت مي كنيم و ويندوز نصب مي  كنيم و خيلي چيزهاي ديگر آيا مي دانيد اگر اين اتفاق براي كامپيوتر كه ويندوز را به طور قانوني و با حق امتياز نصب كرده مي افتاد، مي شد پدر صاحب مايكروسافت را در آورد؟ حالا به نظر شما اين هنگ كردن هاي پياپي، اشكالات مكرر و نبود يك پشتيبان مناسب به اين مي ارزد كه ما پولي بابت نرم افزارها پرداخت نكنيم. اين تازه هيچ ربطي به بحث حمايت از توليد كنندگان داخلي مان ندارد، تصور كنيد خودتان يك نرم افزار نوشته و به بازار فرستاده ايد، درست در لحظه اي كه منتظريد حق الزحمه خودتان را با برگشت پول از فروش سي دي هاي محصولتان بگيريد، چشمتان به جمال نرم افزار خودتان در حالي كه قفلش شكسته و صد بار كپي شده روشن مي شود.
به نظر مي رسد سياستگذاران عرصه اينترنت و فرهنگ كشور بايد آرام آرام بستري فراهم كنند تا به سوي امضاي معاهده كپي رايت برويم اين هم به نفع ما است، هم به نفع توليد كنندگان.
اينترنت سريع ديگر يك آرزو نيست
خطوط پرسرعت اينترنتي به زودي در ايران هم واگذار مي شوند و آرزوي ديرينه كاربران ايراني برآورده مي شود.
يك هفته پيش از استيضاح وزير پست بود كه موافقت اصولي دو شركت سرويس دهنده اينترنت پرسرعت (PAP) مورد تاييد قرار گرفت اما هنوز ۱۶۰ شركت ديگر در انتظار دريافت اين مجوز بودند تا اين كه هفته پيش نام ۱۱ شركت ديگر به اين ليست اضافه شد.
وزارت پست از ميان درخواست هاي ۳۸ موسسه كه نسبت به تكميل فرم مربوطه اقدام كرده بودند پس از بررسي شرايط متقاضيان ۱۱ شركت «آريا جهان گستر»، «آريا رسانا تدبير»، «عصر دانش افزار»، «داده پردازي فن آرا»، «لايزر»، «فناوري علمي خاورميانه»، «گسترش ارتباطات تامين»، «پارس آن لاين»، «فناوري هرد»، «مهرگان دانش پژوه» و «سگال نت» را لايق دريافت موافقتنامه اصولي دانست.
و درست چند روز بعد خبري مطرح شد مبني بر صدور اولين پروانه نصب، راه اندازي و بهره برداري از شبكه ملي انتقال داده ها با پهناي باند پرسرعت (Broadband) در ايران.
هدف از صدور اين پروانه، كه به شركت پارس آن لاين اعطا شده است، ايجاد شبكه هاي مجازي خصوصي، وي پي ان، براي مصرف سازمان ها، بانك ها و شركت هاي دولتي و خصوصي است. از جمله ديگر كاربردهاي شبكه با پهناي باند پرسرعت، ارايه خدمات سريع اينترنت، تلفن بين المللي، خدمات صوتي و تصويري و ويديو كنفرانس است.
عبدا... فاتح، مديرعامل شركت پارس آن لاين، به خبرگزاري هايي چون AFP و بي بي سي گفت: شركت هاي زيادي براي دريافت مجوز تقاضا داده بودند كه اولين مجوز از سه مجوزي كه قرار است صادر شود به اين شركت داده شده است.
شركت پارس آ ن لاين، كه يك شركت خدمات اينترنتي و مكالمات بين المللي است، تلاش دارد تا يك ماه آينده استفاده از شبكه ملي داده ها با پهناي باند پرسرعت را آغاز كند.فاتح همچنين گفت كه بهاي اين خدمات جديد، با توجه به هزينه هاي شبكه انتقال داده ها تعيين خواهد شد. مديرعامل شركت پارس آن لاين همچنين گفت: ارايه شبكه انتقال داده هايي با پهناي باند پرسرعت فقط به شهرهاي عمده محدود نيست و طبق اين مجوز حداقل بيست شهر بزرگ و كوچك در سراسر ايران بايد پوشش داده شود.