نيما رسول زاده
روزانه ۲۰ هزار نفر به علاقه مندان ارتباط از طريق DSL در سطح جهان افزوده مي شود و در سال ۲۰۰۳، بيش از ۹۳۰ هزار كاربر از اين فناوري براي اتصال به اينترنت استفاده كرده اند
دو هفته اي است كه قلب كاربران اينترنت تندتر مي تپد، زمزمه هاي ارايه اينترنت پرسرعت آنها را به هيجان آورده، به نظر مي رسد كه آنها بعد از مدت ها مي توانند روياي كاركردن با اينترنت، آن هم بدون دغدغه ديسكانكت شدن، سرعت پايين و هزينه هاي بالاي تلفن را تجربه كنند.
هرجا هم صحبت از اينترنت پرسرعت است نام فناوري DSL هم به گوش مي رسد و غير از حرفه اي هاي دنياي شبكه بقيه به DSL به عنوان غول چراغ نگاه مي كنند كه مي تواند آنها را به آرزويشان برساند.
اما DSL واقعاً چيست؟
اينترنت: روش هاي دسترسي
دور نيست زماني كه حجم صفحات اينترنتي به دليل استفاده از متون بدون عكس آنقدر پايين بود كه يك اتصال تلفني از طريق مودم موسوم به Dialup براي آن لاين شدن كافي بود اما امروزه علاوه بر متون، عكس، صدا و تصوير نيز به جزيي جدانشدني از وب تبديل شده اند. كاركردن با يك اتصال ۲۰۰/۱۹ كيلوبيت در ثانيه قريب به نظر مي رسد.
اينترنت تلفني
با اين حال هنوز در تمام دنيا پرمصرف ترين نحوه دسترسي به اينترنت، روش Dialup است، مودم ها سيگنال ديجيتال را به سيگنال آنالوگ و قابل فهم براي خطوط مسي تلفن تبديل مي كنند.
از لحاظ تئوريك سيم مسي با اين روش توانايي ارسال و دريافت داده ها را با سرعت ۶۴ كيلوبيت در ثانيه دارد و با يك مودم ۵۶K مي توان انتظار سرعت دان لودي درحدود ۷ كيلوبايت در ثانيه را داشت.
در عمل البته هيچگاه امكان دستيابي به اين ارقام ايده آل وجود ندارد، چون بين سوئيچ هاي مخابراتي نويزهايي به مسير اضافه مي شود كه سرعت را پايين مي آورد.
اتصال از طريق مودم براي انجام بيشتر استفاده هاي كاربران از قبيل e-mail چت و وبگردي كافي است اما در اين روش اشكال بزرگي نهفته است به نام اشغالي خطوط تلفن.
اما همان طور كه قبلاً ذكر آن رفت، كاربردهاي نوين دنياي وب باعث شد متخصصان به فكر راههاي جديدي باشند تا از خطوط (narrow band) يا ظرفيت پايين به سمت خطوط (Broad band) يا ظرفيت بالا و باند پهن حركت كنيم.
اينترنت كابلي
اختراع فيبر نوري و كاربردهاي آن در صنعت مخابرات يكي از اتفاقات مهم در عرصه اينترنت بود. در اتصال با اين روش كابلي مجزا (همانند سيم تلفن با برق) از سرويس دهنده اينترنتي تا محل سكونت كاربران كشيده مي شود و از طريق مودم هاي مخصوصي با نام cable modem دسترسي ۲۴ ساعته به اينترنت فراهم مي شود.
مسير شركت ارايه دهنده تا محله كاربر با فيبر نوري متصل مي شود و بعد انشعاب آنها به منازل از طريق كابل كواكسيال (كابل هايي كه در آنتن تلويزيون به كار مي روند) سيم كشي مي شوند.
در اين شيوه كه استفاده از آن در آمريكا و كانادا به شدت رايج است سرعت بالايي در اختيار كاربران قرار مي گيرد.
ارتباط wireless
در بسياري از نقاط امكان سيم كشي مجزا و مجدد وجود ندارد و به همين دليل فناوري نويني در دنيا باب شده است كه با استفاده از دكل هاي راديويي مي توان به انتقال سيگنال هاي ديجيتالي پرداخت و دسترسي پرسرعت را براي كاربران فراهم كرد.
نكته مهم در اين روش تاثيرگذاري مسايل نويز و تداخل امواج است و اين كه با توجه به وضعيت آب و هوا سرعت متغيري در اختيار كاربر خواهد بود.
و بالاخره DSL
اما هزينه بالاي كابل كشي مجدد براي تك تك كاربران و قيمت بالاي تجهيزات اينترنت بي سيم، بسياري از كارشناسان را بر آن داشت كه به دنبال فناوري جديد باشند كه از طريق زيرساخت هاي موجود امكانات اينترنت پرسرعت را فراهم كند.
DSL يكي از محبوب ترين روش هايي است كه در پاسخ به چنين نيازي تعبيه شده و امروز به پرمصرف ترين شيوه دسترسي در اروپا بدل گشته است. از مهم ترين دلايل اين محبوبيت مي توان به عناوين زير اشاره كرد:
شما مي توانيد ضمن ارتباط با اينترنت، از خط تلفن خود براي مكالمات صوتي استفاده كنيد.
سرعت اين ارتباط خيلي بالاتر از يك مودم معمولي است (mbps/۱۵ در مقايسه با ۵۶kbps مودم هاي كنوني).
در اين شيوه لزوماً نيازي به كابل كشي جديد نداريد بلكه مي توانيد از خط تلفن معمولي خود براي ارتباط استفاده كنيد.
ارتباط دايمي با شبكه اينترنت و عدم قطعي.
هزينه شارژ ماهيانه پايين تر.
مديريت ساده تجهيزات DSL.
پشتيباني از كليه پروتكل ها و بهره وري از آخرين امكانات سوئيچ ها چون:
IP PACKET FILTERING, TRAFFIC SHAPING, VLAN
هم تلفن هم اينترنت؟
بي شك اولين سؤالي كه در مورد DSL مطرح مي شود اين است كه چگونه از خط تلفن مي توان به طور همزمان براي مكالمات تلفني و ارتباط on line با اينترنت استفاده كنيد؟ همان طوري كه همگي مي دانيد سيستم تلفن استاندارد مبتني بر يك زوج سيم مسي است كه مخابرات منطقه آن را در خانه شما نصب مي كند. سيم هاي مسي داراي مقدار زيادي فضا براي حمل اطلاعات بيش از مكالمات تلفني هستند. استفاده از بخش بسيار كوچكي از كل عرض باند سيم مسي جنبه تاريخي دارد. همچنين محدود شدن فركانس ها از طرف ديگر به سوئيچ ها، تلفن ها و ساير تجهيزات ارتباط دارد كه مسئوليت انتقال صوت را بر عهده دارند. اما در سيستم DSL مبناي كاركد براساس انتقال ديجيتال اطلاعات و صوت پايه گذاري شده به همين دليل بر محدوديت هاي موجود در سيستم آنالوگ كنوني غلبه كرده است.
پس تا اين جا سه مزيت عمده DSL را برشمرديم كه دليل اصلي محبوبيت آن در دنيا (از جمله اروپا و در آسياي دور از جمله كره) است.
اول: A DSL از همان زوج سيم هاي تلفن معمولي استفاده مي كند. يعني نياز به سيم كشي جديد از مركز مخابرات يا ISP به خانه ها نيست و لذا از اين جهت هيچ هزينه اي صرف نمي شود. (برخلاف سيستم هاي cable).
دوم: در A DSL شما همواره به اينترنت متصل هستيد و در عين حال مي توانيد از تلفن يا فاكس خود هم استفاده كنيد، يعني خط تلفن شما هيچ وقت به دليل استفاده از اينترنت اشغال نمي شود.
سوم: تجهيزات سخت افزاري استفاده از DSL بسيار ارزانقيمت هستند. (برخلاف سيستم هاي ماهواره اي).
و علاوه بر اينها شما مزاياي ديگري در اختيار خواهيد داشت مثل داشتن يك IP ثابت يا استاتيك كه در استفاده حرفه اي وب به شدت سودمند است.
ADSL چيست
اما هر جا از DSL صحبت مي شود، پيشوند A نيز با آن وجود دارد، مفهوم A DSL دقيقاً چيست؟
A DSL در واقع يكي از گونه هاي DSL است كه مخفف كلمات Asymmetric Digital line Subscribe است و عموماً براي مصارف خانگي از آن استفاده مي شود.
A DSL در شرايط ايده آل امكان دريافت اطلاعات با سرعتي معادل دو مگابايت در ثانيه و ارسال اطلاعات با سرعتي در حدود ۲۵۶ كيلوبيت در ثانيه را فراهم مي كند.
دليل تاخير
اما چرا تا به حال ايران از چنين فناوري سودمندي محروم بوده است؟
در روش DSL علاوه بر مودم هايي كه كاربر و سرويس دهنده براي ارتباط با هم نياز دارند دو وسيله ديگر لازم است.
اولي splitter به منظور جدا كردن صوت و Data كه به طور همزمان روي خط مسي در تكنولوژي X DSL فرستاده مي شوند، كاربرد دارد و دومي DSLAM كه خطوط ارتباطي جهت يافته از سوي مشتركان را دريافت مي كند و آنها را روي يك خط ارتباطي واحد با ظرفيت بالا به اينترنت منتقل مي كند.
هيچ كدام از اين تجهيزات در مراكز مخابراتي شهري نصب نشده بود و به همين دليل تلاش شركت هاي خصوصي براي ارايه چنين سرويسي به سرانجام نرسيده بود، تا اين كه اخيراً قرار است منطقه به منطقه اين وسايل استفاده شوند و شركت هاي خصوصي نيز سرويس DSL را به كاربران ارايه كنند.
معايب سيستم DSL
عيب اصلي سيستم DSL در اين است كه ميزان بهره گيري شما از DSL مبتني بر فاصله اي است كه شما از سرويس A DSL داريد. DSL يك سرويس حساس به فاصله است همچنان كه ارتباط افزايش مي يابد كيفيت سيگنال كاهش يافته و سرعت ارتباط كم مي شود. حداكثر فاصله جهت سرويس دهي توسط سيستم A DSL مي تواند به ۵۴۶۰ متر برسد.
راه پيش رو
روزانه ۲۰ هزار نفر به علاقه مندان ارتباط از طريق DSL در سطح جهان افزوده مي شود و بنابر تحقيقات انجام شده در سال ۲۰۰۳، بيش از ۹۳۰ هزار كاربر از اين فناوري براي اتصال به اينترنت استفاده كرده اند.
پيش بيني مي شود در ايران نيز استقبال گسترده اي از اين سرويس انجام شود.
اطلاعات فني برگرفته از بخش اينترنت مجله كاپوچينو
WWW.cappuccinomag.com
