كارشناس دفتر آسيب ديدگان سازمان بهزيستي گفت: ۹۰ درصد دختران فراري از ترس پذيرفته نشدن از سوي خانواده و ادامه آزار و اذيت والدين تمايلي براي بازگشت مجدد به خانواده ندارند.
حسين اسد بيگي در گفتگو با خبر گزاري مهر با بيان اين مطلب گفت: مشكلات خانوادگي بويژه كودك آزاري جنسي و جسمي واعتياد والدين، از دلايل عمده فرار دختران در ساير كشورهااست اما در ايران بر اساس پژوهشهاي انجام شده، ناسازگاري با ناپدري و نامادري، برملا شدن رابطه نامشروع و يا ترس از فاش شدن آن، ازدواج اجباري، استقلال خواهي بيش از حد دختران، وضعيت پائين اقتصادي و اجتماعي خانواده و محدود شدن از سوي خانواده از شايعترين علل فرار نوجوانان از منزل است.
وي به نقش خانواده در جلوگيري از فرار مجدد دختران خود اشاره كرد و افزود: اغلب خانواده اين دختران آمادگي ندارند تا دختري كه مدتي در محيط خانواده نبوده را بپذيرند،به همين دليل اين دختران از ترس برخورد هاي اطرافيان و تنبيه هاي شديدي كه ممكن است از سوي والدين اعمال شود، تمايلي براي برگشتن به خانه را نداشته و وضعيت و شرايط به مراتب سخت تري را پس از بازگشت مجدد در محيط خانه براي خود پيش بيني ميكنند، لذا اكثر اين دختران بازگشت مجدد به خيابان را به بازگشت به نزد خانواده ترجيح مي دهند.
اين كارشناس به لزوم هشياري خانواده ها در خصوص اولين نشانه هاي فرار دختران از خانه اشاره كرد و اظهار داشت: رفتارها و ارتباطات مشكوك با برخي افراد، برداشتن مخفيانه شناسنامه، جمع آوري لباس و بستن ساك به طور پنهاني از نشانه هاي مشترك اقدام به فرار در ميان نوجوانان فراري و به خصوص دختران است.
مشكل بحران هويت دختران شدت مي گيرد
نتايج تحقيقات نشان مي دهد عدم شناخت و بي برنامگي برخي مسؤولان در ارتباط با نسل جوان در ابعاد تربيتي و آشفتگي هاي اجتماعي، سياسي و اقتصادي از عوامل مهم در تشديد بحران هويت جوانان به ويژه دختران ايراني به شمار مي رود.
به گزارش ايسنا، دكتر مرتضي منطقي، عضو هيأت علمي دانشگاه تربيت معلم در پژوهشي كه به «بحران هويت دختران» پرداخته است، مي افزايد: از گذشته تاريخ، جواني همراه با بحران ديده شده و تبيين مي شد.اما در عصر حاضر به سبب شكافي كه ميان بلوغ زيستي و بلوغ اقتصادي به وجود آمده است، شاهد مضاعف شدن مشكلات جواني نيز شده ايم.
براين اساس، شرايط خاص جوامع انقلابي و در حال گذار همچون، حركت پاندولي اخلاقيات در جوامع انقلابي، گذر جامعه از سنت به تجدد و ويژگي هاي خاص جامعه ايران معاصر مانند عدم شناخت و بي برنامگي مسئولان جامعه در ارتباط با نسل جوان، تحجرگرايي اولياي امر جوانان در ابعاد تربيتي و آشفتگي هاي اجتماعي، سياسي و اقتصادي از ديگر عوامل مهمي هستند كه در تشديد بحران هويت جوان خاصه دختران ايراني مؤثر هستند.
نتايج اين پژوهش حاكي از آن است كه افزايش آمار دختران فراري (در حدي كه بيشتر كودكان و نوجوانان فراري، دختر هستند)، كاهش سن فرار دختران، كاهش سن فحشا در ايران، افزايش ميزان طلاق و كاهش ازدواج، افزايش ميزان تجرد قطعي زنان كه طي سالهاي ۱۳۴۵ تا ۱۳۷۵ به بيش از ۹ برابر افزايش يافته است.
همچنين، افزايش ميزان انحرافات دختران جامعه و ارتكاب جرايم مردانه توسط آنان، افزايش ميزان اعتياد و مانند آن، از جلوه هاي بارز بحران هويت دختران ايراني است.
علاوه بر اين، مواردي مانند كسب استقلال اقتصادي و فزوني گرفتن رقم پذيرفته شدگان دختر در دانشگاه هاي كشور طي سال هاي اخير، با وجود آن كه براي جامعه دختران و زنان ايراني حاوي ابعاد مثبتي است، اما رگه هايي از ترديد را نيز با خود به همراه دارد كه بايد بدان ها هم توجه لازم را معطوف داشت.
به زعم محقق، با توجه به عوامل بحران آفريني كه در جهان و خاصه در ايران در سطح جوان ها ملاحظه مي شود و ثانيا به دليل نقش مهم زنان در جامعه كه ۴۹/۲ درصد جامعه را تشكيل مي دهند و ۲۱ درصد آنها در سنين ۱۵ تا ۲۱ سال قرار دارند و اهميت آنها در تربيت نسل آينده و نيز با توجه به احتمال هنجار شكن شدن دختران جامعه، نياز به بررسي هويت و بحران هويت دختران ايراني به شدت احساس مي شود.