مريم غفاري: براي ۵/۷ ميليون كودك زير پنج سال در كشور تنها ۹۰ دندانپزشك كودكان در ايران وجود دارد.
به گزارش همشهري، دكتر يحيي برادران نخجواني، دبير سومين كنگره دندانپزشكي كودكان در گفتگوي اختصاصي با خبرنگار ما گفت: اين كنگره با هدف آشناسازي دندانپزشكان متخصص كودكان و دندانپزشكان عمومي با جديدترين دستاوردهاي علمي روز همچنين آموزش و پيشگيري براي دو گروه والدين و كودكان و نيز دندانپزشكان برگزار مي شود.
وي محور اصلي اين همايش را بررسي نقش «فلورايد» در پيشگيري از پوسيدگي دنداني و «فيشور سيلنت» يا شيار يوش دندانهاي دائمي ذكر كرد و گفت: بيماريهاي لثه، ارتودنسي، ليزر، بهداشت دهان و دندان، ايمپلنت و بررسي مشكلات بيماران داراي شكاف كام نيز در اين كنگره مورد بحث و تبادل نظر قرار خواهد گرفت.
دكتر نخجواني در خصوص جايگاه دندانپزشكي كودكان در كشور گفت: خوشبختانه در چند سال اخير مسئولين بهداشتي كشور نگاه ويژه اي به اين امر نموده اند و والدين نيز به دليل افزايش آگاهي شان به اين مهم توجه بيشتري داشته اند ولي اين امر به دليل مشكلات فرهنگي و بهداشتي به وضعيت مطلوب نرسيده و هنوز هم بسياري از خانواده ها با تفكر غلطي كه دندانهاي شيري كودكان موقتي است و به زودي خواهند افتاد سعي در بهداشت و سلامتي آنها ندارند و بي دغدغه ترين و كم هزينه ترين راه را براي خلاصي از دندان درد كودكشان را كشيدن آن مي دانند.
وي عدم تخصيص بودجه معين براي تامين سلامتي و بهداشتي دهان و دندان از طرف مسئولين و خانواده ها و تربيت اندك متخصصان دندانپزشكي كودكان را از مهمترين مشكلات فعلي خواند و تلاش براي تامين سلامتي كودكان را در پيشگيري و درمان بيماريها، حق آنها دانست و افزود : متاسفانه بعضي از خانواده ها در اولويت بندي هزينه ها در زندگي براي كودكانشان هزينه خدمات دندانپزشكي كودكان را اولويتهاي آخر دانسته و يا در نهايت آنها را حذف مي كنند.
دكتر نخجواني، تعداد دندانپزشكان كودك را در كل كشور ۹۰ نفر اعلام كرد و گفت: تعدادي از دندانپزشكان عمومي به دليل سخت بودن كار بر روي دندانهاي كودكان و عدم همكاري آنها و بروز خطرات ناشي از صدمات مته دندانپزشكي به دهان كودك تمايلي به كار روي دندان كودكان ندارند.
وي افزود: اين تعداد محدود نيز فقط در تهران و شهرهاي بزرگ مثل تبريز و مشهد و شهرهايي كه داراي دانشكده دندانپزشكي هستند فعالند.
وي افزود: اكثر كودكان دندانهاي خود را يا اصلا مسواك نمي زنند و يا اين كار را بطور ناقص انجام مي دهند و موجب بروز ايجاد پوسيدگي در دندانها مي شوند لذا استفاده از «فيشور سيلنت» يا مواد مسدودكننده شيارهاي دندان در جلوگيري از خرابي دندان بسيار موثر است.
دبير كنگره دندانپزشكي كودكان افزود: سيلانت ها، شيارها و منافذ سطوح دندان ها را مهر و موم نموده و ريسك و استعداد ايجاد پوسيدگي را كاهش مي دهند اين عمل را مي توان به دوغاب نمودن موزائيك توسط بناها تشبيه نمود. وي مناسب ترين زمان براي انجام اين كار را يك سال و نيم اول رويش دندانهاي دايمي كودكان ذكر كرد و گفت: سيلانتها تا ۵۰درصد مي توانند كودك شما را از پوسيدگي دنداني محافظت كرده و بالتبع از هزينه زياد پر كردن دندانها جلوگيري خواهد شد.
دكتر نخجواني درخصوص نقش فلورايد تراپي در كودكان گفت: فلورايدتراپي از پوسيدگي و تخريب ميناي دندان كه از تخمير مواد قندي مصرف شده در دهان ايجاد مي شود جلوگيري مي كند.
وي با تأكيد بر اينكه كودكان قادر به شستشوي دقيق دهان و دندانهاي خود نمي باشند و از طرفي نمي توان آنها را از مصرف مواد قندي منع كرد و گفت: مناسب ترين راه در كنار رعايت بهداشت، فلورايدتراپي و بازديد دوره اي دندانپزشكان از دندانهاي كودكان است. اين امر از دو طريق سيستميك يعني خوراكي با تجويز يك ميلي گرم در روز از طريق تغذيه و آب آشاميدني با تجويز دندانپزشك مي باشد و نوع دوم فلورايد موضعي كه از راه استفاده از خمير دندان ها و دهان شويه هاي حاوي فلورايد و يا حتي آدامس هاي داراي فلورايد تامين شود.
بنابراين، گزارش كنگره دندانپزشكي كودكان ۲۴ تا ۲۶ تيرماه جاري از سوي انجمن دندانپزشكان كودكان ايران با حضور متخصصان دندانپزشكي كودك و جمعي از پزشكان متخصص كودكان و نوزادان و متخصصان خارجي از كشورهاي انگلستان،  آمريكا و هند برگزار مي شود.

پذيرش فرزند از مراكز بهزيستي يا فرزند خواندگي همواره با مشكلات و مسايلي براي خانواده هاي مشتاق داشتن فرزند همراه بوده است. خانواده ها عموماً به جنبه عاطفي موضوع از جمله داشتن فرزند، در آغوش گرفتن يك طفل و بهره بردن از مهر مادر و سايه پدر فكر مي كنند و سازمان هاي مسئول به تأمين آينده طفل و اينكه كودك تضميني براي زندگي آينده خود دارد، به ويژه پشتوانه مالي كه بتواند در فراز و نشيب زندگي ياريش دهد. از سوي ديگر كودكي كه پدر و مادر ندارد و به عنوان فرزند خوانده پذيرفته مي شود، از ابتداي زندگي بار غمي بزرگ را با خود يدك مي كشد كه استعداد تبديل شدن به مشكلات بزرگتر را دارد؛ مشكلاتي كه تحمل آن از توان اين كودكان خارج است و آينده اي نه چندان روشن از براي آنها ترسيم مي كند.
به همين منظور، براي سپردن كودكان بي سرپرست به خانواده ها ضوابط و مقررات ويژه اي در نظر گرفته شده كه شايد در مراحل اوليه خيلي به مذاق خانواده هاي مشتاق پذيرش خوش نيايد. اما پافشاري بر اين قوانين بخش زيادي از مشكلات اين كودكان را در آينده حل خواهد كرد.
يكي از اين قوانين، لزوم بهره بردن فرزندخوانده از ارث والدين است كه براساس آن بايد بخشي از اين ارث به طور رسمي به وي تعلق گيرد. در اين مورد بحثها و گفتگوهايي وجود داشته و از جنبه هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفته است.
نبي الله عشقي مدير كل دفتر امور شبه خانواده بهزيستي در گفت وگو با خبرگزاري مهر، از بررسي و اصلاح قانون ارث در موضوع فرزند خواندگي خبر داده و مي گويد: براساس مباحث فقهي و قانون فعلي كشورمان در حال حاضر در درجه اول فرزندان و پس از آن اقوام و بستگان درجه اول از ارث بهره مند مي شوند و فرزند خوانده ها از اين قضيه مستثني بوده و در صورت فوت والدين از آنها ارث نمي برند اما از آنجا كه هر فرد در دوران حياتش مي تواند براي يك سوم از اموال خود پس از فوت وصيت كرده و موارد مصرف آن را تعيين كند، بنابراين تلاش مي شود تا قانوني وضع شود كه به موجب آن مرد و زني كه كودكي را به فرزندخواندگي مي پذيرند، در همان ابتدا براساس يك تعهد محضري يك سوم مابقي اموال را به فرزندخوانده اختصاص دهند.
وي همچنين مي گويد: در حال حاضر نيز پيش از واگذاري كودك براساس يك تعهد محضري يك سوم اموال به نام فرزند خوانده مي شود اما اين كار به صورت توافقي بوده و هنوز قانون مشخص و محكمي در اين زمينه وضع نشده است.
مدير كل دفتر امور شبه خانواده در ادامه مي افزايد: تاكنون جلسات بحث و كارشناسي زيادي در خصوص زمينه هاي اجرايي و مشكلات اين موضوع در سازمان بهزيستي صورت گرفته كه با روشن تر شدن مسائل و نكات ابهام، اين پيشنهاد براي تصميم گيري نهايي از سوي اين سازمان به قوه قضائيه پيشنهاد خواهد شد.

«بررسي مقايسه اي خصوصيات روانشناختي زنان ويژه با زنان عادي» عنوان پژوهشي است كه شهربانو كامراني فكور از دانشگاه تربيت مدرس به عنوان رساله كارشناسي ارشد خود با راهنمايي دكتر عباسعلي اللهياري در سال ۱۳۸۱ انجام داده است.
هدف اصلي اين پژوهش، شناخت ويژگي هاي روانشناختي زنان ويژه به منظور ارائه راهبردهاي درماني مؤثرتر است.
در بخشي از چكيده اين پايان نامه آمده است: انحرافات اجتماعي و بويژه انحرافات زنان، سلامت و امنيت رواني، اجتماعي و حتي سياسي و اقتصادي جامعه را تهديد مي كند و جامعه  براي بقا و پايداري خود بايستي تدابير مناسبي جهت جلوگيري از پديد آمدن زنان بزهكار و اقداماتي براي بازپروري آنها انجام دهد. اين امر به غير از شناخت دقيق عوامل زمينه ساز و تشديدكننده گرايش به انحرافات، امكان پذير نيست.
براي بررسي فرضيه هاي مطرح شده در اين پژوهش، از ميان زنان ويژه (بزهكار) ۱۵ تا ۳۵ ساله تعداد ۶۰ نفر انتخاب شدند كه ۳۰ نفر آنان از مراكز بازپروري زنان آسيب ديده اجتماعي سازمان بهزيستي و ۳۰ نفر ديگر از زناني كه به دليل ارتكاب جرائم منكراتي و روسپيگري  در  بازداشتگاه اوين زنداني شده بودند، انتخاب شدند.
علاوه بر آن، تعداد ۶۰ نفر از زنان ساكن در چهار منطقه شمال، جنوب، شرق و غرب تهران به عنوان گروه كنترل به روش تصادفي انتخاب شدند. همچنين آزمودني هاي گروه كنترل از لحاظ متغيرهاي سن، تحصيلات و تا حدودي شرايط اقتصادي، اجتماعي با گروه آزمايش همتا شدند.
نتايج آزمون فرضيه ها نشان داد كه ميزان هيجان طلبي زنان ويژه (بزهكار) به صورت معناداري بالاتر از زنان عادي است. به علاوه نتايج حاصل از اجراي آزمون T در خرده  عامل هاي مقياس هيجان خواهي نشان داد كه زنان ويژه (بزهكار) در عوامل ملال پذيري، بازداري زدايي و تجربه طلبي به صورت معناداري نمرات بالاتري در مقايسه با زنان عادي دارند. اما تفاوت حاصل شده در عامل هيجان طلبي و ماجراجويي ميان زنان ويژه (بزهكار) و عادي معناداري نبود. همچنين نتايج نشان داد كه زنان ويژه (بزهكار) از لحاظ بهره هوشي نمرات پايين تري نسبت به زنان عادي به دست آوردند يعني ميانگين هوش زنان عادي ۱۰۹ و زنان ويژه (بزهكار) ۹۵ است. زنان ويژه (بزهكار) در مقايسه با زنان عادي از عزت نفس كمتري برخوردارند. اما در بعد هويت عقيدتي و هويت بين شخصي، ميان دو گروه زنان ويژه (بزهكار) و زنان عادي تفاوت معناداري مشاهده نشده است. از لحاظ قرار گرفتن درچهار منزلت هويتي «سردرگم»، «دنباله رو»، «بحران زده» و «هويت يافته» توزيع فراواني دو گروه زنان ويژه و عادي با هم يكسان است.

كميسارياي  عالي  پناهندگان  سازمان  ملل  دفتر مشهد اعلام  كرد تسهيلات  خود راصرفا در اختيار مهاجرين  داراي  مدرك  مورد تاييد اتباع  خارجي  وزارت  كشور جمهوري  اسلامي  ايران  قرار مي دهد.
اين  نهاد بين المللي  ديروز در نشريه  بازگشت  نوشت : ادارات اتباع  خارجي  وزارت  كشور براي  تمام  پناهندگان  قانوني  شركت كننده  در طرح آمايش  مدرك  قانوني  اقامت  صادر كرده  است .
نشريه  بازگشت  همه  ماهه  از سوي  دفتر كميسارياي  عالي  پناهندگان  سازمان ملل  در مشهد منتشر و به  صورت  رايگان  در بين  مهاجرين  افغان  توزيع  مي شود.
كميساريا در اين  نشريه  اعلام  كرد: به  پناهندگان  فاقد مدرك  قانوني  موردتاييد اداره  اتباع  خارجي  ايران  هيچ  تسهيلاتي  ارايه  نمي دهد.كميسارياي  عالي  سازمان  ملل  همچنين  از مهاجرين  افغان  خواست  پيش  از عزيمت به  كشورشان  جهت  مصاحبه  و دريافت  فرم  بازگشت  به  يكي  از دفاتر اين  نهادمراجعه  نمايند.
كميساريا دليل  اينكار را جلوگيري  از مشكلات  به  وجود آمده  براي  مهاجرين افغان  پس  از خروج  از ايران  اعلام  كرد.
اين  نهاد همچنين  از مهاجرين  افغان  مقيم  ايران  خواست  هنگام  بازگشت  كارت  واكسن  اطفال  خود را نيز به  همراه  داشته  باشند.

علي شاكري
همه ساله با رسيدن به روزهاي پاياني خردادماه بحث اوقات فراغت بدل به سوژه داغ مطبوعات و رسانه هاي شنيداري و ديداري مي شود.
اوقات فراغت در جهان كنوني خاصه در كلانشهرها مشكلي است فراروي برنامه ريزان شهري كه چگونه بتوانند بر اين مشكل بزرگ فائق آيند. گذران اوقات فراغت كاركردي است كه فرد وراي تعهدات شغلي خود به آن روي مي آورد. جامعه شناسي «فراغت» بر آن است كه گسترش اوقات فراغت بدون امكانات مادي و معنوي آهنگي زيانبار به خود مي گيرد، چرا كه گسترش اوقات فراغت به تنهايي نمي تواند از بار دشواري هاي اجتماعي بكاهد و حتي موجب افزايش آن نيز مي شود.
از اين رو كارشناسان اعتقاد دارند اوقات فراغت تنها هنگامي مي تواند به تنش ها و ناكامي نينجامد كه زمينه هاي مناسب براي پر كردن آن وجود داشته باشد.
در جهان پرتنش امروز كه فراغت در زندگي روزمره مردم جايي براي خود گشوده، مردم خواستار آنند كه بسياري از نيازهاي فردي و اجتماعي خود را در دل اين اوقات تأمين كنند و اين ميسر نمي شود مگر با برنامه ريزي و فراهم آوردن امكانات لازم.
پديده فراغت در شهرهاي جديد به ويژه كلانشهرها به دلايل اقتصادي، اجتماعي، فني و فرهنگي كيفيتي نوين و پيچيده اي به خود گرفته و به يكي از كانونهاي اساسي در ساماندهي حيات شهري تبديل شده است.
امروزه حتي چگونگي فرهنگ فراغت به يكي از شاخص هاي اصلي ارزيابي كيفيت زندگي شهري بدل شده و برنامه ريزي و طراحي شهري همواره به سوي اهداف فراغتي گرايش مي يابد. نكته مهم آنكه در جامعه جوان ايران امروز هنوز تعريف درستي از اوقات فراغت در نزد ارگانهاي ذيربط و مشمول در دست نيست و هر كدام در اين رابطه ساز خود را مي زنند. كمتر در سالهاي اخير شاهد تعامل دستگاههايي چون آموزش و پرورش، سازمان تربيت بدني، سازمان ملي جوانان، شهرداري و... در اين زمينه با هم بوده ايم.
انجام كارهاي موازي موجب شده تا هرگز برنامه ريزي هاي صورت گرفته از كانالي متمركز صورت نپذيرد. عدم استفاده بهينه از امكانات موجود هم سبب شده تا بسياري از نوجوانان و جوانان در فصل تابستان نتوانند از اوقات فراغت حاصله از تعطيلي مدارس سود برده و حتي در بسياري از موارد به دليل تنگناهاي مالي دچار سرخوردگي شوند.
تحت پوشش قرار دادن ميليون ها دانش آموز بي ترديد عزم ملي را طلب مي كند و تنها در سايه يك برنامه ريزي دقيق و منسجم بين ارگانهاي ذيربط مي توان به بخشي از اهداف ترسيم شده جامه عمل پوشيد.

نتايج يك پژوهش نشان مي دهد كه استقلال از خانواده و ارتباط نوجوانان با دوستان و گروه همسالان مي تواند منشا مجموعه اي از رفتارهاي پر خطر باشد.
به گزارش ايسنا، نتايج تحقيقات سرور پرويزي، دانشجوي دكتري آموزش پرستاري و دكتر فضل الله احمدي، استاديار دانشگاه تربيت مدرس در بررسي «عوامل مؤثر بر سلامت از نگاه نوجوانان» حاكي است: نوجوانان جامعه سالم را مهمترين عامل سلامت و فقدان آن را مهمترين مانع سلامت مي دانند.
همچنين، بيان ارتباطات مطلوب، سلامت روان، آينده مطلوب را از عوامل زمينه ساز سلامت عنوان كرده و زير گروه هاي اشتغال، برنامه ريزي و داشتن الگو را لازم دانسته اند.
از طرفي اين پژوهشگران سلامت جسمي را با درون مايه هاي فرعي تغذيه سالم، فقدان بيماري و آگاهي جنسي را پيش شرط سلامت ذكر كرده اند.
يافته هاي  اين پژوهش در زمينه تهديدات سلامت از ديدگاه نوجوانان نشان مي دهد: نوجوانان بيكاري و نداشتن سرگرمي مناسب  جامعه سالم شامل رواج سيگار، الكل، مخدرها، فيلم هاي مبتذل و پارك ها و مكان هاي عمومي آلوده به آنها همچنين محدوديت، ارتباطات ناسالم، فقدان سلامت روان، مدارس نامطلوب و اختلافات خانوادگي را از جمله اين تهديدات ذكر كرده اند.

بهروز اميدوار
در مرحله گذار از دوره نوجواني به سن جواني، آدمي به جهاني آكنده از رمز و رازها و انكسار جادويي گام مي نهد. جوان هر آن چه را كه مي خواهد و غرايزش مطالبه مي كنند، در هاله اي از آروزهاي شيرين جمع بندي مي كند.
نگاه به آينده به اقتضاي اين دوره از سن، اميد به زندگي را در جوان تقويت مي كند، اما در اين دوره حساس،حفظ تعادل زيستي به مراتب دشوارتر از دوران كودكي يا كهنسالي است. جوان و نيازهاي دروني اش با عامل تعيين كننده تري به نام محيط مرتبط اند. انطباق با محيط مي تواند او را به تعادل برساند و زندگي بالنده اي را براي او رقم بزند و عدم انطباق با محيط، باعث بروز عدم تعادل رواني اضطراب و ناخوشي هاي رواني مي شود. در يك جامعه هر اندازه كه عدالت اجتماعي حضور داشته باشد، پيامد هايي نظير احساس غبن، اندوه، بي آيندگي و خودكشي كمتر اتفاق مي افتد اما در يك جامعه نامتعادل كه بخصوص نابرابري هاي فاحش و عذاب آور اقتصادي، نحوه زندگي و سرنوشت افراد را تعيين مي كند، عدم تعادل روحي، بيماري هاي عصبي و رواني به مراتب بيشتر خواهد بود. اگر جوان در جامعه نامتعادل، دچار عدم تعادل رواني شود، براي فرونشاندن عوارض و آسيب هايي كه در او سربركشيده اند، دنبال واسطه مي گردد. اين سرآغاز يك بيماري است. فرد بيمار بي آن كه خود بخواهد و براي رهايي از تشويش و اضطراب دنبال واسطه مي رود. مسكن هايي كه به طور موقت به او آرامش مي دهند اما در واقع ريشه هاي زندگي او را مي جوند. اين واسطه همان اعتياد است. اعتياد با داروهاي ساده آرام بخش آغاز مي شود و با مصرف مواد مخدر مثل ترياك، هرويين و مرفين ادامه پيدا مي كند و گرفتار افسون كوكنار مي شود. جمعيت كشور ما جوان است. كارشناسان از همان آغاز تغيير هرم سني جمعيت در ايران هشدار داده بودند كه اگر بستر مناسب براي كارآمدي و بالندگي جمعيت جوان كشور فراهم نشود، اين زلال آب، سيلاب خواهد شد. فاجعه اعتياد، بخشي از جمعيت جوان ما را به كام كشيده است و اينكه پس از سالها مبارزه با اعتياد كه در وجود سازمان ها و سازوكارهاي گوناگون تبلور يافته و عبور از مراحل گوناگون آزمون و خطا، دست كم به اين نتيجه رسيده ايم كه ۱- اعتياد يك بيماري است. ۲- صرف برخوردهاي فيزيكي نمي تواند اعتياد را متوقف كند.
بر اين پايه، شايسته است، ريشه ها و عوامل ايجاد اعتياد مورد توجه و دقت بيشتري قرار گيرند. بازنگري در برخي رفتارها و برخوردهايي كه با نسل جوان صورت گرفته از اين مقوله جدا نيست. سخت كردن حلقه هاي انضباطي بدون توجه به نيازهاي غريزي جوانان، معضل بيكاري، تبعيض و نابرابري هاي فاحش اقتصادي مشكل گشا نمي باشد. گام اول رويكرد كارشناسي در تمامي دستگاههاي مسئول و رسيدگي كننده به مشكل اعتياد و مواد مخدر است. در شناخت ريشه ها، ايجاد سامانه پايدار اقتصادي بر مبناي توليد و ايجاد اشتغال، تعامل فرهنگي برپايه شناخت نيازها و غرايز دوره جواني در اولويت قرار دارند.

زنان خياباني يا به تعبيري،زنان ويژه قشري آسيب ديده از اجتماع هستند، كه اكثراً به دليل داشتن مشكلات اقتصادي و معيشتي و ميزاني نارسايي هاي روحي به اين سمت و سو كشيده شده اند. هيچ كدام از مراكز آسيب هاي اجتماعي آماري دقيق از تعداد اين زنان ندارند، اما آنچه مسلم است وجود چنين پديده اي قبل از هر كس و هر چيز خود اين زنان و به دنبال آن خانواده ها و جامعه را تهديد مي كند.
جامعه شناسان اين گروه را قربانيان جامعه  مي دانند و ريشه اين مشكل را قرار گرفتن اين زنان در تنگناهاي اقتصادي و فقر، فضاهاي در هم ريخته خانوادگي و اعتياد والدين مي دانند. به همين دليل به برنامه ريزان اجتماعي توصيه مي كنند، تدابيري را براي توانمندسازي و اشتغال آنان تدارك ببينند. در همين زمينه معاون مركز پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي سازمان بهزيستي از برخي اقدامات اين سازمان براي كمك به تأمين معيشت و بهبود وضع اقتصادي زنان خياباني خبر داده و مي گويد: به زنان خياباني كه قصد زندگي سالم داشته باشند، وام و خدمات ارائه خواهد شد.
غلامرضا رضايي همچنين به ساماندهي زنان خياباني و كمك هاي نقدي و خدماتي به آنها اشاره مي كند و مي افزايد: براي توانمندسازي، اشتغال، بيمه و ارائه وام به زنان خياباني كه قصد اصلاح زندگي گذشته خود و ترك رفتار پيشين را داشته باشند، اعتباراتي دريافت كرده ايم.
وي همچنين مي گويد: غير از خدمات مذكور، حمايت هاي مددكاري و روانشناسي نيز براي اين افراد در مراكز بهزيستي صورت مي گيرد و زناني كه به بزهكاري روي آورند، از حمايت هاي اجتماعي برخوردار نخواهند شد.
معاون مركز پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي در ادامه افزود: اگر زن خياباني، حرفه اي بلد باشد، امكانات اشتغال به كار را براي وي فراهم مي كنيم و اگر قصد آموختن شغلي را داشته باشد، در مراكز بهزيستي آموزش هاي لازم را خواهد ديد.
وي همچنين گفت: براي برخي از اين زنان كه نياز به درمان داشته باشند.خدمات درماني نيز ارائه مي شود تا بتوانند به زندگي سالم خود برگردند.

بنا به پيشنهاد وزارت بهداشت و تاييد شوراي عالي بيمه خدمات درماني و به استناد ماده (۱۰) قانون بيمه همگاني خدمات درماني كشور داروي «دالتپارين» مشمول تعهدات بيمه اي سازمانهاي بيمه گر قرار مي گيرد.
به گزارش ايسنا هيات وزيران در جلسه هفتم تيرماه خود بنا به پيشنهاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و تاييد شوراي عالي بيمه خدمات درماني و به استناد ماده (۱۰) قانون بيمه همگاني خدمات درماني كشور تصويب نمود كه داروي دالتپارين مشمول تعهدات بيمه اي سازمانهاي بيمه گر قرار مي گيرد.

دبير اجرايي  طرح  سنجش  جسماني  و آمادگي  تحصيلي  نوآموزان  پايه  اول  ابتدايي  اعلام  كرد كه  نوآموزان  اول  ابتدايي  براي  شركت  در اين  طرح  تا ۱۶ مردادماه  به  پايگاه هاي  سنجش  مراجعه  كنند.
اجراي  طرح  سنجش  سلامت  جسماني  و آمادگي  تحصيلي  نوآموزان  پايه  اول  ابتدايي از ۱۶ خرداد در ۶۶۷ پايگاه  سنجش  مناطق  مختلف  كشور آغاز شد.
پس  از پايان  مهلت  تعيين  شده ، تنها تعدادي  از پايگاه ها باز خواهد بود وبه  خانواده ها توصيه  مي شود كه  در زمان  تعيين  شده  به  پايگاه هاي  سنجش  مراجعه  كنند.

يكي  از روستاييان  دهستان  «القور» بخش  مركزي  بيرجند مدعي  شد، مسن ترين  مرغ  دنيا را با ۲۱ سال  سن  در اختيار دارد.
«خوش  خو» صاحب  اين  مرغ  به  ايرنا گفت : اين  مرغ  همزمان  با تولد پسرش  به  دنيا آمده  و اكنون  كه  پسر وي  سربازي  خود را تمام  كرده  و مشغول  كار شده  است ، اين  مرغ  هنوز به  حيات  خود ادامه  مي دهد.
وي  افزود: اين  مرغ  تخم گذاري  مي كند، اما به  دليل  كهولت  سن ، پوسته آهكي  تخم  آن  نازك  شده  و يك  پاي  آن  نيز مصدوم  است .
رئيس  اداره  دامپزشكي  بيرجند نيز در اين  زمينه  گفت : اين  پديده  استثنايي و بي سابقه  است  و تاكنون  چنين  موردي  مشاهده  نشده  است .
دكتر محمد رضايي  افزود: بزودي  گروهي  از كارشناسان  دامپزشكي  براي  بررسي  دقيق  موضوع  به  منطقه  اعزام  خواهد شد.
پيش  از اين  گفته  شده  بود مسن ترين  مرغ  دنيا با ۱۴ سال  سن  در ايالت  الاباماي  آمريكا نگاهداري  مي شود.