اگر براي مدت طولاني انرژي الكتريسيته قطع شود، اين وظيفه ساعت هاي اتمي است كه زمان را حفظ كنند.با وجود ساعت هاي اتمي قدرتمندي چون NIST-F1 براي ميليون ها سال نگراني از دست دادن زمان تحت هيچ شرايطي وجود ندارد
محمد بدخشان
با شنيدن نام ساعت اتمي شايد انسان به ياد بمب اتمي و فاجعه هيروشيما بيفتد؛ قدرتي عظيم كه از كوچكترين ذره حاصل شد، اما اين بار همين ذره كوچك به كمك بشر آمده و با قدرت خود تحولي عظيم و شگرف پديد آورده است.
به نظر شما آيا مي شود باتري ساعتي را تعويض كرد و براي مدت 5 سال هم كاري به كارش نداشت در عين حال اين ساعت حتي يك دقيقه هم در نشان دادن زمان اشتباه نكند؟ كمتر پيش مي آيد شايد هم اصلا اينطور نباشد، چون معمولا حداكثر عمر مفيد براي باتري هاي ساعت مچي 2 تا 3 سال است، تازه اگر فرض كنيم كه خود ساعت مشكلي نداشته باشد و عقب نماند يا جلو نرود. ساعت هاي ديواري كه با باتري هاي معمولي كار مي كنند نيز هر از چند گاهي احتياج به تعويض باتري دارند. تازه حين تعويض باتري و هنگام تنظيم مجدد ساعتمان ممكن است حتي تا چند دقيقه اشتباه كنيم. به هر حال دقت ساعت هاي معمولي هرچقدر هم كه زياد باشد، باز به دلايلي از قبيل همين تمام يا قطع نشدن منبع تغذيه شان باعث مي شوند لحظاتي از زمان را از دست بدهيم و گاهي هم از آن جلو بزنيم! مساله دقت در مقوله اي همچون زمان بسيار اهميت دارد. امروزه با وجود سيستم هاي پيشرفته از جهت تطابق زماني ديگر انتظار آن مي رود كه در سرتاسر جهان حتي خارج از كره زمين، زمان با دقت پيگيري شود. بالا بردن دقت و تعيين زمان استاندارد از شبكه هاي به هم پيوسته كامپيوتري كه بستر اينترنت را تشكيل مي دهند نيز احتياج به يك سيستم قدرتمند دارد تا لحظه اي از زمان را هم از دست ندهند. تصور اينكه ساعتي ساخته شود كه در هر 300 هزار سال يك ثانيه عقب بماند، شايد كمي دور از ذهن باشد، اما به هر حال اين اتفاق در سال 1975 رخ داد؛ NBS-6، ساعتي مافوق تصور با منبع نوسان اتمي اين اختراع نتيجه كاوش هاي محققاني بود كه از حدود سالهاي 1949-1945 روي پروژه ساخت ساعت هايي كار مي كردند كه عملكردشان برپايه تابش هاي اتمي بود. پروفسور ايزيدور رابي، استاد فيزيك دانشگاه كلمبيا در سال 1930 نظريه اي ارائه داده بود كه در آن از نوسان مغناطيسي در اثر تابش اتمي صحبت مي كرد . در سال 1949 نوعي ساعت اتمي ساخته شد كه براي مدت زمان كوتاهي مي توانست با دقت بسيار بالا زمان را كنترل كند. منبع نوسان اتمي آن ملكول هاي آمونياك بودند. اين ساعت در موسسه ملي استاندارد و تكنولوژي (NIST) زير نظر محققان و مهندسان و برپايه نظريه پروفسور رابي طراحي و ساخته شد. البته كاوشگران NIST پس از آن براي دستيابي به وقت و امكانات بالاتر بيكار ننشستند و سرانجام در سال 1952 با تحقيقاتي كه روي فركانس شديد اتم سزيوم انجام شد، موفق به ساخت دستگاهي شدند كه اين فركانس را با دقت بسيار بالايي اندازه مي گرفت. با ورود اين ابزار راهي جديد به سوي تكنولوژي ساعت هاي اتمي با دقت هاي فوق العاده پيش روي دانشمندان گسترده شد. پيشرفت و گسترش ساعت هاي اتمي تا سال 1955 آنچنان ادامه يافت كه در آن زمان انواع تجاري اين ساعت ها وارد بازار شدند. قيمت متوسط براي هر دستگاه ساعت اتمي تجاري چيزي در حدود 20 هزار دلار بود. اين مبلغ براي ساعتي پرداخت مي شد كه براي مدت بسيار طولاني (در برخي موارد تا 10 سال) احتياج به تنظيم نداشت و در آن به جاي لنگر، پاندول و چرخدنده از مكانيزم تابش اتمي استفاده شده بود. البته دقت اين ساعت ها نسبت به نمونه هاي آزمايشگاهي بسيار پايين تر بود. در سيزدهمين كنفرانس عمومي مقياس و اوزان، نوسان اتم سزيوم به عنوان اساس سنجش نوسان و استانداردي براي تعيين رنج فركانس ها معرفي شد. اين موضوع مربوط به سال 1967 مي شود كه پس از آن با تحقق و بررسي روي اين عنصر كه حالا اعتبار رسمي پيدا كرده بود و مشخصه اتمهاي آن يعني فركانس نوسان آنها به عنوان فركانس معيار شناخته مي شد، نسل جديدي از ساعت هاي اتمي پديد آمد. سال 1975 نقطه عطفي در پيدايش غولهاي زمان سنج به حساب مي آيد. در همان سال بود كه NBS-6 وارد عرصه ساعت هاي اتمي شد. عقب ماندن فقط يك ثانيه طي زمان بسيار طولاني - 300 هزار سال - ديگر مشكل از دست دادن زمان براي سيستم هايي كه به صورت شبكه اي و ماهواره اي كار مي كردند و در نظر داشتند زمان سيستم خود را تنظيم كنند، وجود نداشت. مسئولان پدافند با خيال راحت تمامي سيستم هاي هشداردهنده و شبكه هاي كنترل خود را براي تنظيم زمان و تطابق زماني به اين غول اتمي سپردند، اما زمان و تنظيم و به دست گيري آن، به قدري براي بشر با ارزش و حائز اهميت است كه پس از آن نيز تحقيقات وسيعي روي اين مكانيزم اتمي انجام شد. تا سال 1993، NBS-6 يكه تاز دنياي ساعت هاي اتمي باقي ماند، اما در 1993 ورود يك مدل ساعت اتمي دور رقابت را از آن خود كرد؛ 7NBS-. دقت اين ساعت قدرتمند تقريبا 20 برابر NBS-6 بود. غير قابل تصور بود؛ يك ثانيه به ازاي گذشت 6 ميليون سال! پس از آن و طي گذشت 6 سال يعني در حدود سالهاي 1998-1999 در حالي كه تمامي سيستم ها براي تنظيم زمان از 7NBS- استفاده مي كردند و كسي فكرش را نمي كرد ابزار اتمي دقيق تري ساخته شود، پروژه ساعت هاي اتمي به نقطه اوج خود رسيد. مسئولان و محققان NIST خبري را منتشر كردند كه تمام دنيا را شگفت زده كرد و ساعت اتمي عظيم آن زمان يعني 7NBS-، از اوج شهرت به ابزاري معمولي تبديل شد. تيتر يكي از روزنامه هايي كه خبر را منتشر كرده بود، عدد يك را در مقابل عدد بزرگي قرار داده بود؛ يك در برابر 20 ميليون! NIST-F1، دقيق ترين و كامل ترين ساعت اتمي جهان ساخته شد. از همين حالا تا 20 ميليون سال، ديگر نگران از دست دادن زمان نباشيد؛ NIST-F1 نگهداري زمان را براي مدت زمان بسيار طولاني به دست مي گيرد. اينها از جمله اخباري بودند كه در ابتداي ورود اين پديده عظيم منتشر شد. نمونه هاي قبلي كه حداكثر براي زمان هاي بسيار طولاني در حدود 300 هزار سال و 6 ميليون سال ساخته شده بودند، در مقابل اين مدل ديگر حرفي براي گفتن نداشتند. ديگر زمان با ثانيه هايش به سختي مي تواند راه گريزي از ميان دستهاي قدرتمند دقيق ترين ساعت اتمي جهاني كه همان NIST-F1 است، پيدا كند. مطالعه تاريخچه مختصري از دوره نه چندان طولاني پيدايش ساعت هاي اتمي اين واقعيت را آشكار مي سازد كه زمان چه عنصر باارزشي است. براي همين بشر تمام تلاش خود را كرد تا ابزاري بسازد كه طي گذشت ميليون ها سال حتي ثانيه اي از آن را هم از دست ندهد.
اگر براي مدت بسيار طولاني انرژي الكتريسيته قطع شود، اين وظيفه ساعت هاي اتمي است كه زمان را حفظ كنند. با وجود ساعت هاي اتمي قدرتمندي چون NIST-F1 براي ميليون ها سال نگراني از دست دادن زمان تحت هيچ شرايطي وجود ندارد.
ساعت هاي اتمي همانطور كه در مدلها و ابعاد و با دقت هاي گوناگون ساخته مي شوند، از عناصر مختلفي هم جهت ايجاد نوسان هاي اتمي استفاده مي كنند. 3 عنصر سزيوم، هيدروژن و هليوم رايج ترين عناصري هستند كه در اين ساعت ها به كار مي روند. يك ساعت اتمي براي به دست آوردن و محاسبه ثانيه كه كوچكترين جزو زمان است، از تكنولوژي پيشرفته اي بهره مند مي شود. اين تكنيك كه اساس كارش نوسان هاي اتمي عناصر است، خيلي دقيق ثانيه را به دست مي آورد. با اين روش طي گذشت مدت طولاني مثلا 20 ميليون سال، تنها ممكن است مجموع كسرهاي كوچكي از ثانيه كه در نهايت يك ثانيه مي شوند را از دست بدهد. يكي از سازمان هايي كه وابستگي زيادي به استفاده از اين ساعت ها دارد، ايستگاه فضايي بين الملل است (ISS). در مورد ساعت هاي اتمي كه در فضا كار مي كنند، نكته اي وجود دارد و آن اين است كه چون در فضا سرعت نوسان اتم ها به دليل تغييرات شتاب جاذبه عمومي تغيير مي كند، به واسطه تابش ليزر سرعت موردنياز براي نوسان اتم ها را ايجاد مي كنند. به گزارش سازمان فضايي، ساعت اتمي مرجعي در ايستگاه فضايي قرار داده خواهد شد كه چون از تكنولوژي ريزجاذبه اي استفاده مي كند، پايداري بيشتري نسبت به انواع موجود خواهد داشت و زمان را با دقت قابل توجهي نگهداري مي كند.
گفته مي شود اين ساعت قادر خواهد بود زمان را براي مدت 300 ميليون سال نگهداري كند و فقط يك ثانيه را از دست بدهد. اين ساعت اتمي قدرتمند كه PARCS ناميده مي شود قرار است در سال 2005 به ايستگاه فضايي بين الملل فرستاده شود. پروژه PARCS هنوز در حال آزمايش است و مراحل نهايي را طي مي كند. شايد خيلي ها اطلاع نداشتند كه ما در زمين از ساعت هاي اتمي خيلي استفاده ها مي كنيم، اما لازم به ذكر است خيلي از سيستم ها هستند كه هركدام به نحوي، چه مستقيم و چه غير مستقيم از امكانات ساعت اتمي بهره مند مي شوند. نمونه بارز و شايد پراهميت ترين آنها سيستم موقعيت ياب جهاني است (GPS).
امروزه هركس كه تحت پوشش سيستم موقعيت ياب جهاني باشد، به نحوي با ساعت اتمي سروكار دارد، چون هر ماهواره GPS كه امواج راديويي را ارسال مي كند مجهز به 4 ساعت اتمي است.
خيلي ها هم هستند كه وقتي صحبت از ساعت هاي اتمي مي شود، تصور مي كنند كه اين ساعت ها آلودگي هاي راديواكتيو دربر دارند و برخي هم نگران اين هستند كه ممكن است هر ساعت اتمي بتواند مانند يك بمب اتمي خطرناك باشد، ولي بايد با خيال آسوده از كنار اين مطالب گذشت، چون تمامي واكنش ها و عملياتي كه در يك ساعت اتمي انجام مي شود، تنها برپايه تابش هاي اتمي و تغيير سطح انرژي الكترون هاست. هر الكترون وقتي مكان خود را در اتم تغيير مي دهد، ميكروموج هايي از آن ساطع مي شود كه همان تابش هاي اتمي هستند. فركانس خاصي از اين ميكروموج ها به عنوان معيار ثانيه در نظر گرفته مي شود. اين فعاليت دور از هرگونه آلودگي راديواكتيو و خطرات انفجار است.
تلاش براي رسيدن به دقت بالا در ثبت و نگهداري زمان، با پديد آمدن ساعت هاي اتمي به تحقق پيوسته است و اكنون ديگر بي انصافي است كه نسبت به گذشت آن بي تفاوت باشيم. اميد آنكه هر روز با گذشت ثانيه ها، به ارزش زمان آگاه تر شويم.

بعضي شهرها هم مثل آدم ها يك شبه ثروتمند مي شوند. اگر اين جمله را باور نمي كنيد بد نيست بدانيد كه شهر كن فرانسه از هم اكنون آماده است تا درآمدهاي حاصل از جشنواره فيلم آتي خود را بشمارد.
اريك بونستوپل، مدير مجستيك يكي از برزگترين هتل هاي اين شهر در گفت و گو با خبرگزاري فرانسه مي گويد:
پنجاه و هشتمين فستيوال كن با بركت بسياري همراه خواهد بود. هتل  ما از اواخر سال 2004 تمام اتاق هايش را كاملا اجاره داده است. نيمي از اين اتاق ها را هنرپيشه ها و ستارگان رزور كرده اند. ما هر سال حداقل 15 درصد درآمدمان را در جريان اين جشنواره به دست مي آوريم. به گفته شهردار شهر كن، اين فسيتوال طي 12 روز برگزاري آن تنها حدود 110 ميليون يورو براي اين شهر سوددهي دارد. اين در حالي است كه 300 روز كنگره يك سال حدودا 700 ميليون يورو درآمد ارزي به همراه دارد. نزديك به 60 هزار حرفه اي و همچنين 200 هزار فرد عادي به هنگام برگزاري اين جشنواره بين المللي سينمايي از اين شهر بازديد مي كنند.
هر شب 28 هزار يورو
هتل مجستيك علاوه بر 305 اتاقي كه به خاطر موقعيت فصلي قيمت هاي سرسام آوري معادل هر شب 490 و 900 يورو دارند، بخش هايي مخصوص آگهي هاي تبليغاتي دارد كه آنها را به كمپاني هاي توليد كننده اجاره مي دهد. اجاره بهاي اين 80 قسمت تبليغاتي، 15 تا 35 هزار يورو است. مدير اين بخش مي گويد: امسال وضع به صورتي است كه هم اكنون همه تابلوهاي تبليغاتي مان به اجاره رفته و در مقايسه با سال پيش اوضاع واقعا بهتر شده است. در جاهايي كه به محل برگزاري جشنواره نزديكترند قيمت ها به حد انفجار رسيده اند. در مارتينز، يك سوئيت هزار متري رو به دريا شبي 28 هزار يورو است. كارلتون نيز به خاطر برگزاري جشنواره، سوئيت هاي جديدي افتتاح كرده است كه شبي 12 هزار يورو اجاره مي روند و 400 متر مساحت دارند. افرادي هم هستند كه اتاق هاي روي كشتي هاي تفريحي را ترجيح مي دهند. براي آنها هم دو هفته اقامت در يك اتاق، 400 هزار دلار آب مي خورد.
خودروهاي اجاره اي
قرار نيست هنرپيشه ها و همراهانشان پاي پياده به اين طرف و آن طرف بروند براي همين هم صدها خودرو توسط شركت رنو آماده شده اند تا آنها را جا به جا كنند. يوروپ كار هم كه 4 هزار خودرو دارد همه آنها را پيشاپيش اجاره داده است. آنتوان اوبرگ، مدير بخش تجاري يوروپ كار مي گويد: مرسدس 500 به قيمت 558 يورو در روز بيشترين مشتري را دارد. در مجموع هتل ها به هنگام اين جشنواره تعداد كاركنان خود را دو برابر مي كنند. در مجستيك روزانه 600 نفر كار مي كنند تا شست و شو و اتوي حدود 500 شلوار و پيراهن و 10 هزار پيراهن زنانه و۱۴هزار دستمال و 15 هزار ملافه را به انجام برسانند.
در مارتينز روزانه 5 تن ملافه، دستمال و حوله حمام مورد استفاده قرار مي گيرد و هر روز دست كم 20 تا 25 نفر در طبقات مختلف نگهباني مي دهند تا امنيت جان مسافران تامين شود. از نظر خورد و خوراك هم همه چيز آماده است. در سه رستوران مجستيك، 25 هزار نفر و در مارتينز 2 هزار نفر در روز آماده به كارند. 500 كيلو گوشت، 50 كيلو خاويار، 350 كيلو جگر، 3 تن ماهي و ... نيز براي پذيرايي آماده شده اند.
با پيش بيني چنين درآمدهاي اقتصادي چشمگير، قرار است از ماه ژوئن، 80 ميليون يورو صرف ترميم و گسترش فضاي عمارتي شود كه جشنواره در آن برگزاري مي شود. در سال 2006 اين عمارت  علاوه بر سالن هاي نمايشي و كنفرانس به 20 هزار متر مربع فضاي ديگر مجهز خواهد شد.
با تمام اين سوددهي ها، جشنواره كن پس از اتمام مراسم با مشكلات متعددي مواجه مي شود. اگر براي دفع زباله ها و ضايعاتي كه بر جاي مانده است بشود راه حلي پيدا كرد، چه راهي مي توان جلوي پاي افرادي گذاشت كه دوباره بيكار خواهند شد؟
پس از دو هفته تلاش و كسب درآمد بايد هفته ها وقت صرف كرد تا همه چيز پاكسازي شده و به شكل روز اول در بيايد. به هر حال هر چيزي بهايي دارد و به دست آوردن ثروت يك شبه براي يك شهر مسلما چنين دردسرهايي هم در پي خواهد داشت .

تبليغات در مدارس
فرانكفورتر روندشو: امروزه تبليغات سمت و سويي جديد پيدا كرده و به مدارس هم راه پيدا كرده است. شركت هاي توليدي معتقدند كه دانش آموزان به اين دليل كه حداقل نصف روز خود را در مدارس مي گذرانند نمي توانند تبليغات آنها را آن طور كه مورد نظر است دنبال كنند. توليد كنندگان كشورهاي اروپايي اين روزها به دنبال روش هايي هستند كه از طريق آنها تبليغات خود را با دانش آموزان به سر كلاس  هاي درس ببرند.
به تازگي يك موسسه تبليغاتي در اروپا راه اندازي شده كه حوزه تبليغاتي آن فقط به مدارس محدود است و در واقع مي توان اين موسسه را روزنامه تبليغاتي مدارس ناميد.
عكس ها نيز در اين تبليغات نقش قابل توجهي دارند و با گرفتن عكس هاي جذاب، كار را ساده تر مي كنند. اگر فكر مي كنيد چنين فعاليتي سود چنداني به همراه نخواهد داشت بايد گفت كه كاملا در اشتباه هستيد، چون دانش آموزان جزو بهترين مصرف  كنندگان هستند.
دست اندركاران قدرت خريد دانش آموزان 10 تا 19 ساله را مبلغي بالغ بر 5/14 ميليون يورو تخمين زده اند. در واقع كودكان و نوجوانان با همين پول توجيبي ها مي توانند سرنوشت شركت هاي توليدي را كاملا تغيير دهند، البته به شرطي كه اين مسئله در آينده آنها تاثير منفي نداشته باشد.
سرنوشت زنان كويتي و مشكل حق راي
در كشور كويت، زنان نه تنها حق انتخاب شدن ندارند، بلكه حتي حق انتخاب كردن را نيز ندارند.
مخالفان اعطاي حقوق سياسي به زنان در كويت، معتقدند كه اعطاي چنين حقوقي باعث ناديده گرفتن وظايف شوهرداري، بچه داري و خانه داري توسط زنان مي شود. در هفته هاي آتي قرار است انتخابات شهرداري ها در كويت انجام شود، به همين دليل زنان فعال كويتي تلاش مي كردند كه بتوانند در اين انتخابات نقشي خارج از خانه داشته باشند، اما لايحه اعطاي حقوق سياسي به زنان در مجلس كويت راي نياورد.
نمايندگان اقوام بيابانگرد و عشاير عرب مخالف چنين طرحي هستند و با وجود اينكه رئيس مجلس كويت گفته دو هفته اي ديگر مجددا راي گرفته مي شود، اما به نظر مي رسد كه تا آن موقع دير شده باشد و زنان حق شركت در انتخابات آتي شهرداري ها را از دست بدهند.
زبان و تاثير آن در جذب توريست ها
ديلي تلگراف - توريست هايي كه مي خواهند از ايرلند ديدن كنند بايد يك فرهنگ لغت به همراه داشته باشند. دولت اين كشور قانوني تصويب كرده كه طبق آن در تابلوهاي مختلف از زبان محلي استفاده مي شود. از آنجايي كه همه نشانه هاي موجود به زبان محلي است، صدها توريستي كه به اين كشور مي روند ناچارند زبان محلي ياد بگيرند. طبق گزارش هاي موجود، خارجي ها گاهي 100 كيلومتر مسير را طي مي كنند بي آنكه بتوانند مسير موردنظر خود را پيدا كنند.
دولت ايرلند اين تدبير را به كار گرفته تا زبان محلي مردم را از هجوم زبان انگليسي محافظت كند، اما اين روش هم ممكن است صنعت توريسم را به نابودي بكشاند.
وزير توريسم ايرلند معتقد است كه به اين زودي نمي توان نتيجه را پيش بيني كرد، چون هيچ بعيد نيست كه اين زبان زيباي محلي هم باعث جذب توريست ها شود.

هر روز كه مي گذرد مكتشفان در ايران با يك پديده تاريخي جديد روبه رو مي شوند. ايران با قدمتي چندهزار ساله، منبع عظيمي از جذابيت هاي توريستي و تاريخي است. مثلا چندي پيش گروهي متشكل از متخصصان ايراني و آلماني در اطراف كهن شهر پاسارگاد موفق به كشف اشيايي با قدمت 7 هزار سال شده اند. اين گروه كه در حال تفحص اطراف پاسارگاد (حدود 8 كيلومتري) بوده اند، معتقدند كه اين منطقه در گذشته هاي بسيار دور راه ارتباطي پرسپوليس با مناطق ديگر بوده است، زيرا تفاوت زماني اشياي مكشوفه حاكي از وجود تمدن هاي ماقبل تاريخ يا عصر غارنشيني تا زمان تمدن اسلامي است.
اگر به جذابيت هاي ديگر تاريخي هم نگاه كنيم كه نكته غير واضحي برجا نمي ماند. از تخت جمشيد گرفته تا تپه هاي هگمتانه، از پاسارگاد گرفته تا گنجنامه، همه و همه حاكي از غناي آثار باستاني و جذابيت هاي توريستي ايران است.
چنين كشوري بايد سرمايه گذاري زيادي در زمينه جذب توريست بكند.
چون صنعت توريسم را مي توان يكي از منابع درآمد كشور دانست، پس ما بايد از چنين موقعيتي استفاده كنيم.
تنشهاي كنوني عليه ايران از سوي ايالات متحده آمريكا را شايد بتوان عامل اصلي كمبود توريست دانست. تبليغات بي پايه ، وسيع و گسترده اي در اين ماه هاي اخير در مورد وجود فرقه هاي تروريستي يا حتي ارتباط آنها با ايران كه تاكنون هيچ كدام اثبات نشده را در تمامي سايت ها و شبكه هاي خبري وابسته به غرب مي بينيم. اين موضوع باعث ايجاد تفكري ناشايست در افراد مقيم كشورهاي ديگر شده و علاوه بر آن با ايجاد احساس عدم وجود امنيت در ايران، توريست ها را به سمت كشورهاي ديگر سوق داده و شايدسبب شود آنها از مسافرت به ايران امتناع كنند.
سياستگذاري جذب توريست را هيچ گاه نبايد از ياد ببريم. شايد هم اكنون از نظر تبليغات جهاني ايران در شرايط نامساعدي باشد، ولي با كمي تامل مي توانيم اين وضعيت را به كلي دگرگون كنيم. سياستمداران ضرب المثل جالبي دارند؛ هر تهديد را مي توان به يك موقعيت تبديل كرد.
اكثر شبكه هاي غربي هيچ گاه از نام ايران بدرستي ياد نمي كنند و همواره با اخبار كذب و ناشايست باعث تفكري در ذهن مردم مي شوند، ولي اين را بايد بدانيم كه نام ايران را مي برند و در مورد اين كشور بسيار بحث مي كنند. در اين شرايط بايد از آب گل آلود ماهي گرفت و اين تهديدها را تبديل به يك موقعيت ايده آل كرد. هنگامي كه مي دانيم نام ايران در تمامي شبكه هاي دنيا جزو اولين خبرهاست، ما هم بايد از طرف ديگر شروع به تبليغات گسترده از آثار باستاني، جذابيت هاي توريستي و مناطق خوش آب و هواي كشورمان بكنيم تا مردم دنيا بدانند كه چه گوهر درخشاني در منطقه خاورميانه وجود دارد كه قدمتي چندين هزار ساله دارد. توريست ها چه كشوري را مي توانند انتخاب كنند كه از نظر تمدن، فرهنگ و آب و هوا به غناي ايران باشد؟!
ورود هر توريست خارجي به ايران باعث گشايش يك عقيده صحيح در مورد تمدن و مردم ايران است كه براحتي در دنيا انتشار مي يابد و با اشاعه تفكر آن توريست، راي هاي برنده اي را به نفع خود مي كنيم.
كشوري مانند كويت را در نظر بگيريد كه در راس برنامه هاي خود جذب توريست را دارد و مسئولانش انتظار دارند كه تا سال 2024 ميلادي، ميهماندار 20 ميليون توريست باشند و با اين شرايط مي تواند درآمدي 30 ميليارد دلاري را فقط از صنعت توريسم به دست بياورد.
شايد شما هم همين احساس را داشته باشيد كه اصلا مقايسه كشور كويت با ايران از لحاظ جذابيت هاي توريستي و تاريخي قياسي مع الفارق است.
بايد بستري مناسب و شرايطي امن را براي توريست ها با وجود تبليغات منفي كشورهاي غربي، ايجاد كنيم تا در صنعت توريست با كشورهايي مانند كويت مقايسه نشويم.