رويا ملكي
مكاني كه هنوز درگير و دار سنت و مدرنيته دست و پا مي زند و در بين جمع اضداد سرگردان است، گاهي ممنوع مي شود و گاهي به عنوان مهمترين
عامل جذب توريسم از آن ياد مي شود
به 17ساله ها مي ماند. كوچك مردي كه هنوز پشت لبش سبز نشده. شيشه اي پر از حباب منقوش به رخ ناصرالدين شاه را بغل كشيده است و رگ گردنش با جمع شدن لپ هايش كش مي آيد. بوي سيب دود شده و موزهاي كافوري. چشم هاي ريز شده و لپ هايي كه براي هر پكي از داخل، بهم مي چسبند. اين پك آخر است، كام نمي دهد. داداش يك قليان ديگر. اينجا مرد كسي است كه پك بزند و سرش گيج نرود؛ پكي از جنس مردانگي. قليان قل مي زند، زغال سرخ مي شود و جان پسرك دود مي شود و مي پرد. گريزي نيست، اينجا كفش هاي كنده شده پاي تخت ها، سن ها را مشخص مي كند.
زمان هاي دور، پيرمردها يال و كوپالي داشتند، انگشترهاي عقيق و تسبيح هاي درشت يسر مي چرخاندند. بعدازظهر هر روز در قهوه خانه، نگين و سنگ ساب و تسبيح شاه مقصود خريد و فروش مي كردند يا ساعتي را با گليم پاره اي تاخت مي زدند. بعد دلي به گپ مي دادند و لبي به قليان مي زدند و طعمي از چاي مي گرفتند. روزي ميهمان چاي داشتند و روزي ديگر چاي خورده را ميهمان مي شدند.
اينجا پاتوق پيرمردها بود و موسپيدها، گاهي براي گذران پيري مي آمدند و روزي دگر براي معامله و معاوضه و از همه مهمتر براي باخبر شدن از حوادث و اخبار، راهي قهوه خانه مي شدند.
قلياني چاق مي كردند و ديزي و پياز مشتي مي خوردند. اگر نه، بسنده مي كردند به چاي و درددلي و ساكت شدن بار غمي و بعد باز فردا بود و روزي ديگر. حالا جوان ها مي آيند. آرنج روي زانو مي زنند و مچ زير چانه. دستبندهاي نقره و گردنبندهاي مهره اي جاي انگشتر عقيق را گرفته و سوئيچ هاي سرگردان و زنجيره هاي باريك جاي تسبيح هاي دانه درشت را. جاي نگين و تسبيح و گليم پاره، سي دي و شيشه، كريستال (نوعي مواد مخدر جديدالورود) رد و بدل مي كنند. آنجا ديگر كسي خبر نمي شود، بلكه قهوه خانه ها جايي براي توليد خبر شده است. مكان خبرسازي كه به سرعت برق روي تلكس هاي خبري مي نشيند. آمار 70 درصدي مصرف كنندگان زير 20 سال قليان ، اعتيادآور بودن نيكوتين قليان و اينكه ميزان نيكوتين قليان 10 برابر از هروئين اعتيادآورتر است. مصرف 1/14 درصدي قليان توسط نوجوانان 13 تا 15 ساله كه از اين تعداد، 9/18 درصد را پسران و 9/9 درصد را دختران تشكيل مي دهند اينها اخبار قهوه خانه هاست؛ مكاني كه در تضاد سنت و مدرنيته هنوز جايگاهي نيافته است.
ميوه هاي سرطان زا
دست به دسته قليان و لب به لبه آن چسبانده، پك مي زند و همچون ترن دود از سرش بيرون مي زند. يكي بوي سيب و ديگري توت فرنگي و موز؛ توتون هاي ميوه اي كه سالهاي اخير بازار قهوه چي را داغ داغ كرده است. آن زمان ها بيشتر چاي بود و گاهي قلياني كه لبه آن با دستي پاك مي شد، به دست چروكيده ديگري سپرده مي شد با بوي خالص و طعم توتون.
توتون هاي ميوه اي كه تنها حاصل ته انبارهاي توتون كشورهاي پيشرفته است كه هيچ مصرف ديگري ندارد و دور ريختني است، با افزودن كمي اسانس ميوه به قهوه خانه هاي كشورهاي عقب افتاده و منطقه خليج فارس راه يافته و آنها را به دود و آتش كشيده است. در حالي كه ميزان وجود مواد سرطان زا و منوكسيدكربن در قليان به ترتيب 2 برابر و 5/2 برابر سيگار است.
استكان هاي كمرباريك و قوري هاي گل سرخي نه چندان تميز، پروخالي مي شود. جوان ها مي آيند، اما معلوم نيست براي چه؛ براي آگاهي از خبر يا معامله تسبيح، شايد هم پيدا كردن يك كار يا وقت گذراني. به هر حال مي آيند پول مي دهند و سرطان مي خرند.
توتون هاي ميوه اي با عوارض وحشتناك بر كليه، قلب، ريه، تارهاي صوتي، دهان و دندان ها و نيز اختلال هاي شديد سيستم گوارشي. ولي جوان ها مي آيند، قلياني توي رگ مي زنند و مي روند. اسم اعتياد نوينشان را عادت گذاشته اند. واژه هاي هم خانواده اي كه هر دو يك اثر دارند. مي گويند تفريح نداريم، اين سالم ترين تفريح است، ولي فارغ از اينكه يك قليان پر از تنباكو، معادل كشيدن 20 سيگار است. يك پاتوق، يك قليان و يك قوري چاي، اينجا به جاي خوردن ميوه آنها را مي كشند؛ ميوه هايي كه جوان ها را به اعتياد عادت مي دهد.
دل هاي كاهگلي
تخت هاي چوبي، قاب هاي قديمي، يك تپانچه، يك شمشير، قليان ناصرالدين شاه و شاه عباسي، حوض آب و نقش سهراب، چاي قندپهلوي لبريز و لب سوز و لب دوز، ديوارهاي كاهگلي و آنچه بايد جمع باشد تا حال و هواي سنت را يادي بزند و دغدغه هاي بازگشت را رام كند. گاهي گليم را بر مبل ترجيح مي دهد و گاهي ديگر، نسكافه را به چاي ليمو، گاهي حوض آبي و ماهي دم قرمز را هوس مي كند و گاهي چيزي جز داشتن يك اره ماهي در آكواريوم خانگي اش رضايت بخش نيست، اما هرچه باشد، اگر قصه سهراب نمي خواند، ولي گاهي نيمي از دلش كاهگلي است.
قديم ترها قهوه خانه را قهوه چي ها مي گرداندند با افرادي همچون پاي بساط ، جارچي ، قندگير ، استكان شوي ، قليان چاق كن يا سرچاق كن ، آتش بيار ، ديزي پز و چاي بده كه مي توانست با مهارت 10 استكان چاي را روي دستانش بچيند، بدون اينكه نعلبكي از چاي خيس شود. آن روزها چاي بده با مهارتي خاص ته استكان ها را به نعلبكي مي كوفت و صداي دلنشين خوشامدگويي را مي نواخت، نقالي بود و شعرخواني، ولي امروز، تنها قهوه چي مانده است و كارگراني با لباس هاي سنتي و قديمي كه گاهي هيچ اصالتي ندارند؛ پوشش هاي بي هويت كه تعلقي به هيچ شهر و تباري ندارند.
آن زمان ها ديزي بود و چاي و قهوه، حالا منوي هر نوع غذا و دسر و هرنوع قلياني را مي تواني در قهوه خانه ها بيابي، پيرمردها جاي خود را به جوان ها سپرده اند و سنت و مدرنيته درهم آميخته است.
آرايش سنتي قهوه خانه ها، جايگزيني تخت هاي چوبي و گليم به جاي ميز و صندلي هاي آهني، آمدن توتون هاي ميوه اي و گاه برنامه هاي جانبي، جوانان را به سمت خود مي كشد، جوانان گمشده در سنت و مدرنيسم خسته از كافي شاپ ها، رستوران ها و پارك ها رو به سوي مكاني جديد براي تفريح مي آورند.
به هر حال اين روزها جوان ها مي آيند روي تخت هاي چوبي مي نشينند، صفايي مي كنند. گاهي نقالي مي شنوند و گاهي به ديدن همان راديو هفت موج دلخوشند. قليان هاي دوسيب و توت فرنگي و موز جاي قليان هاي كاشان و اصفهان و خوانسار را گرفته اند. اينجا كسي جواني اش را بيرون نمي برد.
آتش قليان از كجا درافتاد
آن قديم ها، قهوه خانه آينه و قنبر ناصرخسرو بود و قهوه خانه يوزباشي پشت شمس العماره، قهوه خانه سنگ تراش ها در بازار جامع بود و قهوه خانه سرچشمه، قهوه خانه تلميه در كوچه مروي و قهوه خانه سيدعلي در سعدي شمالي و ده ها قهوه خانه ديگر كه مردها مي رفتند و چايي دبش مي خوردند، ولي حالا هر كوچه و پس كوچه اي قهوه خانه اي دارد با سردر سنتي و درهاي چوبي. آن زمان چاي بود و مشتريان سنتي و سن دار، اين روزهاقليان است و هزار چيز ديگر براي مشتريان بي ريش و سبيل و گاهي زنان. كتاب قهوه خانه ايراني به بازگويي تاريخچه تمام آتش هايي كه از سر قليان ها برمي خيزد، پرداخته است: اولين قهوه خانه ايران در دوره صفويه و به احتمال زياد در زمان سلطنت شاه طهماسب
(984 930 قمري) در قزوين برپا شد و زمان شاه عباس اول (1038 ق) به اصفهان توسعه يافت، قهوه خانه آن روزها مكاني بود براي قهوه نوشي، اما با ورود چاي به ايران كم كم چاي جايگزين قهوه شد.
به هر حال دوره رونق قهوه خانه ها قرن سيزدهم هجري و زمان اوج آن در دوره قاجار بود كه در كنار مراكز تجاري و بازارها شكل گرفت و بعدها به رشد خود به صورت كاسبي ادامه داد.
قهوه خانه ها در ايران در سالهاي مختلف دچار دگرگوني شدند و از نسلي به نسل ديگر تغيير سن مشتري داشتند، فراموش شدن كاركرد اصلي قهوه خانه ها، تغيير در نوع طبخ چاي، شيوه هاي سرگرمي، تغيير اصلاحات، تغيير ابزار، تغيير تزئينات و مسائلي از اين نوع قهوه خانه ها را از مكاني براي خوردن چاي و استراحت و تعامل به مكاني پر از آلودگي و سبقت در خودكشي با دود كرده است.
به هر حال مكاني كه هنوز درگير و دار سنت و مدرنيته دست و پا مي زند و در بين جمع اضداد سرگردان است، گاهي ممنوع مي شود و گاهي به عنوان مهمترين عامل جذب توريسم از آن ياد مي شود. متخصص ها از مضرات قليان مي گويند و پيشكسوتان از پايمال شدن سنتي قديمي.
قهوه خانه ها مثل قارچ زياد مي شوند و به جاي چاي، قهوه هم سرو مي كنند، ولي اينجا قليان ها بيشتر از چاي طرفدار دارد. پس بهتر است به قليان خانه تغيير نام دهند تا با هويتشان همخواني داشته باشد.

معاون دفتر امور شبه خانواده سازمان بهزيستي كشور اعلام كرد: بيشترين تماس كودكان تحت پوشش بهزيستي در مراكز از ابتداي سال تا تير ماه با خط تلفن مستقيم (28 درصد) مربوط به نارضايتي در امور رفاهي از جمله پول توجيبي است.
حميدرضاالوند در گفت وگو با ايسنا، افزود: تخصيص اعتبارات در پايان سه ماهه نخست سال، موجب ايجاد وقفه زماني در پرداخت پول توجيبي به كودكان نگهداري شده در مراكز و نارضايتي آنها شده است.
وي تصريح كرد: پس از امور رفاهي ، 23 درصد تماس مربوط به نارضايتي از كاركنان و ضعف مديريت، 11 درصد مربوط به بدرفتاري عاطفي، 11 درصد اشتغال و 11 درصد مشكلات مسكن بوده است.
به اعتقاد معاون دفتر امور شبه خانواده سازمان بهزيستي، جابه جايي مربيان و تغيير و تحول در امنيت رواني كودكان به دليل نياز به سازگاري و تطبيق با مربي جديد، موجبات نارضايتي برخي از آنها را فراهم مي كند.
وي خاطرنشان كرد: طرح ارتباط مستقيم با تلفن گويا در مراكز و خانه هاي نگهداري كودكان بي سرپرست يا فاقد سرپرست با صلاحيت و موثر تحت پوشش بهزيستي از سال 79 افتتاح شد و پوسترهاي اطلاع رساني در تمامي مراكز كشور نصب و كارت هاي تلفن در اختيار كودكان قرار گرفت تا از اين طريق امكان بيان مشكلات از سوي كودكان وجود داشته باشد.
به گفته الوند، اين طرح امكان ارزيابي و كنترل خدمات ارائه شده به كودكان تحت پوشش بهزيستي را در سطح افقي و دو سويه فراهم كرد.
معاون دفتر امور شبه خانواده سازمان بهزيستي به ايسنا گفت: در طول سال گذشته حدود 65 مورد تماس قابل پيگيري با خط تلفن مستقيم صورت گرفت كه از اين ميان 10 مورد مربوط به كودك آزاري كودكان خارج از پوشش سازمان بهزيستي بوده است.
وي با بيان اينكه از 55 مورد تماس از سوي كودكان تحت پوشش بهزيستي، 14 مورد مربوط به بدرفتاري هاي عاطفي از جمله صحبت با لحن عصباني بوده است، افزود: خوشبختانه موارد بدرفتاري هاي جسماني روي كودكان بي سرپرست و فاقد سرپرست با صلاحيت به رغم آنچه در جامعه ترويج شده، از سوي مربيان گزارش نشده است.
الوند اظهار كرد: طبق احكام قضائي جاري كشور سن تكليف، سن استقلال محسوب شده و اعاده طرح دعوا پس از اين سن بايد از سوي خود فرد صورت گيرد، در صورتي كه پيمان نامه حقوق كودك، سن استقلال را 18 سال مي داند. به همين دليل در حال حاضر احقاق حقوق كودكان آزار ديده جسمي تحت پوشش بهزيستي از سوي سازمان وجود ندارد.
وي خاطرنشان كرد: مذاكراتي با قوه قضائيه صورت گرفته تا اين حق به سازمان بهزيستي داده شود كه به عنوان متولي از كودكان تحت پوشش خود در صورت آزار جسمي اعاده دعوي كند.
الوند به ايسنا گفت: همچنين از ميان تماس هاي گرفته شده با خط مستقيم دو مورد مربوط به خشونت همسالان، 2 مورد نارضايتي از انتقال به خانه هاي ديگر، 2 مورد نارضايتي از انتقال به درون خانواده ها يا نزد بستگان، 10 مورد درخواست جابجايي به مركز ديگر، 7 مورد نارضايتي در امور رفاهي شامل پول توجيبي، پوشاك و تغذيه، 3 مورد نارضايتي از مجموعه كاركنان مركز، 6 مورد از مديريت خانه ها، 4 مورد مشكلات اشتغال و كاريابي، 3 مورد مشكل مسكن هنگام ترخيص، 2 مورد مشكلات مالي خانواده و پايين بودن امداد ماهيانه به خانواده هايي كه سرپرستي كودكان را تقبل كرده اند و 2 مورد كمبود نيروي متخصص در خانه ها بوده است.
معاون دفتر امور شبه خانواده سازمان بهزيستي افزود: پس از تماس كودكان تحت پوشش بهزيستي با خط تلفن مستقيم و اطمينان از صحت و سقم آن از طريق مراكز بهزيستي استان ها ظرف 2 هفته نسبت به رفع مشكل اقدام مي شود، البته برخي از مشكلات مربوط به كمبود اعتبارات يا تاخير در تخصيص اعتبار است.

علي اوسط هاشمي در گفت وگو با ايسنا، با بيان اينكه تاكنون هيچ گزارشي از ابتلاي كارتن خواب ها به بيماري وبا ارائه نشده است، افزود: راه حل مقابله با شيوع بيماري وبا متوقف شدن جمع آوري كارتن خواب ها نيست، بلكه بايد پيشگيري و معاينات پزشكي از آنها را تقويت كنيم.
وي با تاكيد بر اينكه كارتن خواب ها نيز همچون ساير افراد داراي حقوقي هستند و بايد مورد حمايت جدي قرار گيرند، تصريح كرد: در صورتي كه پس از جمع آوري، فردي از كارتن خواب ها مشكوك به ابتلا به بيماري وبا باشد، بايد اقدامات درماني به سرعت انجام شود.
اوسط هاشمي در پاسخ به اينكه متوقف شدن جمع آوري كارتن خواب ها از سوي يكي از مسئولان وزارت كشور اعلام شده است، توضيح داد: متوقف شدن جمع آوري كارتن خواب ها اصلا مطرح نيست و هر فردي كه چنين اظهاراتي داشته، بايد پاسخگو باشد و اين مسئله قابل پيگيري است. به گزارش ايسنا، معاون سياسي - امنيتي استاندار تهران در جلسه شوراي برنامه ريزي و توسعه استان از ابتلاي 181 تهراني به بيماري وبا خبر داد و گفت: بر اساس آخرين آمار تا زمان نشر اين خبر، اين تعداد از شهروندان در استان تهران به بيماري وبا مبتلا شده اند كه تعداد فوت شدگان تنها 2 نفر بوده است.
وي افزود: اين در حالي است كه در كشور افغانستان 100 هزار نفر به وبا مبتلا شده و از اين تعداد يكهزار نفر فوت كرده اند كه با توجه به پراكندگي اتباع افغاني در كشور، بايد نسبت به انتقال بيماري از طريق آنها توجه خاصي شود. اوسط هاشمي با اشاره به تحميل خسارت هاي فراوان به كشاورزان با شيوع بيماري وبا گفت: براي جبران خسارت كشاورزان بايد تدابيري اتخاذ و راهكارهايي همچون تغيير كشت اعمال شود. وي افزود: آب يكي از راه هاي انتقال بيماري وبا است، لذا بايد نسبت به حاشيه نشيني و ساخت و سازهاي غيرمجاز در بستر رودخانه ها توجه و از تخريب و ساخت وسازهاي بدون ضابطه ممانعت شود.
معاون استاندار تهران با تاكيد بر حفظ محيط زيست و توجه به سلامتي آب گفت: موردي از ابتلاي شهروندان به بيماري وبا از طريق آب گزارش نشده است، اما بايد توجه ويژه اي به 258 روستاي استان تهران شود.

رئيس بنياد شهيدو امور ايثارگران اعلام كرد: دستگاه هاي استفاده كننده از اعتبارات دولتي موظف شدند به ازاي هر شهيد، جانباز از كارافتاده يا آزاده دستگاه خود، يكي از فرزندان داراي شرايط استخدام را به كار گيرند.
دكتر محمد حسين دهقان، معاون رئيس جمهوري در گفت وگو با ايسنا، با اشاره به ميانگين سني 26 سال فرزندان شاهد و ورود سالانه 10 هزار نفر از اين فرزندان به بازار كار، گفت: در حال حاضر 13 هزار و 500 نفر از فرزندان شاهد فاقد شغل هستند كه در مجموع بايد سالانه حدود 15 هزار فرصت شغلي ايجاد كنيم تا قادر باشيم همواره بر مشكل بيكاري فرزندان شاهد فائق آييم و مانع از بروز بحران و معضل جدي در بخش اشتغال فرزندان شاهد شويم.
وي تصريح كرد: يكي از طرق رفع مشكل بيكاري فرزندان شاهد، استخدام رسمي است كه در گذشته اين فضاي قانوني موجود بود كه 20 درصد ورودي دستگاه هاي دولتي بايد ايثارگران باشند كه 15 درصد اين ميزان را فرزندان شاهد و مابقي را جانبازان و آزادگان تشكيل مي دادند و اين امكان همچنان مستمر است.
دهقان در اين جهت، از اختصاص 10 درصد كل تسهيلات اشتغال به ايثارگران خبر داد و گفت: با توجه به سياست كوچك سازي دولت و اينكه استخدام هاي فرزندان شاهد و جامعه ايثارگري در دستگاه هاي دولتي قابل توجه نيست، لذا بيشترين تلاشمان بايد متوجه كارآفريني در جامعه هدف باشد، به گونه اي كه افراد تحت پوشش با بهره گيري از تمامي توانمندي خود بتوانند منشاء توليد شغل و اشتغال در جامعه باشند تا اينكه منتظر ايجاد فرصت شغلي بمانند تا از آنها به عنوان مستخدمان استفاده شود.
وي خاطرنشان كرد: به نظر مي رسد اگر فضاي كار جمعي و كارآفريني در بعد روحي، رواني و فرهنگي در جامعه هدف ايجاد و تقويت شود، به سرعت مي توان جنبه هاي اشتغال را توسعه داد.
دهقان همچنين با اشاره به توافق صورت گرفته با وزارت كار به منظور استفاده از ظرفيت آموزش هاي فني و حرفه اي و ايجاد و توسعه شغل، گفت: به منظور توسعه اشتغال با اتاق بازرگاني و صنايع تفاهم نامه اي امضاء شده كه ضمن ايجاد امكان كامل استفاده فرزندان شاهد و اعضاي جامعه ايثارگري از آموزش ها و ظرفيت هاي حرفه آموزي و توانمندسازي، بخشي از ظرفيت هاي شغلي دستگاه هاي مرتبط با آنها به جامعه هدف ايثارگري اختصاص يابد.
به گفته وي در همين فاصله كوتاه پس از انجام اين توافق، كار پيشرفت خوبي داشته، به گونه اي كه از ماه جاري فرزندان شاهد در شركت ايران خودرو و وزارت صنايع به كار گرفته مي شوند.
رئيس بنياد شهيد و امور ايثارگران با اظهار اميدواري نسبت به ايجاد امكان مديريت فضاي نياز اشتغال در جامعه هدف، افزود: طي سال گذشته بيش از 8 هزار و 500 نفر از جامعه هدف در سازمان هاي رسمي به استخدام درآمده اند و حدود همين تعداد نيز از طريق خود اشتغالي و كارآموزي به كار مشغول شده اند.
دهقان خاطرنشان كرد: فرزندان شاهد پس از گذراندن دوره هاي حرفه آموزي چنانچه در بخش هاي دولتي مشغول به كارشوند، 70 درصد از حداقل حقوق را طي مدت 12 تا 18 ماه پرداخت مي كنيم تا كارفرما كل حقوق فرد را متقبل نشده و به نسبت به كارگيري اين افراد به منظور كارآموزي و سپس اشتغال دائمي ترغيب شود.
وي اظهار اميدواري كرد كه امسال با ايجاد افزون بر 14 هزار شغل، افراد بيكار و افرادي كه تازه وارد سن كار مي شوند را به كار بگيريم.
معاون رياست جمهوري يادآور شد: با ورود آزادگان به كشور، دولت موظف شد آزادگان را در دستگاه هاي مختلف به كار بگيرد و اين اتفاق رخ داد و به جز 800 نفر از آزادگان مابقي در دستگاه هاي دولتي و وابسته به آن شاغل شدند، ولي در بخش جانبازان و خانواده شاهد، مشكل اشتغال همچنان وجود دارد.
وي با اشاره به اينكه به ازاي دو برابر سالهاي اسارت سابقه خدمت براي آزادگان محاسبه مي شود، افزود: اگر چه اجباري به بازنشسته شدن آزادگان با 30 سال سابقه وجود ندارد، ولي معمولا سازمان ها تمايل دارند پس از اين مدت فرد را بازنشسته كرده و فرد جديدي را به خدمت گيرند، ولي از سوي ديگر مشكلي كه پيش مي آيد اين است كه آزادگان در سنين جواني و ميانسالي بازنشسته و بيكار مي شوند.
وي خاطرنشان كرد: بنابراين بايد به اين سمت رفت كه با اصلاح قانوني، چنانچه فرد با 30 سال سابقه بازنشسته شود، مسير ارتقاي شغلي و حقوق و مزاياي آنها محاسبه شود.
دهقان همچنين گفت: چنانچه افرادي از جامعه ايثارگران مايل باشند به منظور كار درماني و كسب درآمد در مزارع كشاورزي شاغل شوند، مي توانند با اولويت از تسهيلات وزارت كشاورزي برخوردار شوند.

كالاهاي غيربهداشتي قاچاق در بازار لوازم آرايشي كشور
مديرعامل تعاوني توليد كنندگان مواد آرايشي، بهداشتي و شوينده گفت: لوازم آرايشي قاچاق به 8 برابر قيمت اصلي و بدون نظارت بهداشتي به فروش مي رسد.
عباس وطن پرور در گفت وگو با فارس، افزود: 85 درصد بازار مصرف لوازم آرايشي و بهداشتي شهرهاي كلان در اختيار اجناس وارداتي و عمدتا قاچاق است كه اكثر اين اقلام از كنترل وزارت بهداشت هم عبور نكرده است.
وي افزود: مصرف مواد آرايشي و بهداشتي قاچاقي علاوه بر ركود صنعت مشابه داخلي، سلامت جامعه را هم به خطر مي اندازد و رسانه ها بايد در اين زمينه روشنگري كنند.
مديرعامل تعاوني توليدكنندگان موادبهداشتي، آرايشي و شوينده گفت: لوازم آرايشي و بهداشتي كه با مارك هاي معروف خارجي به طور قاچاق واردكشور مي شود و متاسفانه مشتري  پسند هم هست، ساخت كارخانه هاي معتبر نيست، بلكه در كشورهاي اطراف مانند هندوستان، پاكستان و امارات متحده عربي ساخته و بسته بندي شده كه معلوم نيست در چه شرايط و مقرراتي ساخته مي شود.
وطن پرور گفت: اگر كوچكترين كنترل تخصصي بر مواد آرايشي خارجي اعمال شود، متوجه مي شويم كه به هيچ عنوان از نظر بسته بندي و كيفيت، تشابهي بين كالاي قاچاقي و كالاهاي اصلي اروپايي وجود ندارد.
وي گفت: كالاهاي آرايشي، بهداشتي قاچاق به صورت انبوه تمام بازار را به تصرف درآورده و علاوه بر لطمه زدن به توليد ملي، سلامت مردم را هم به خطر مي اندازد.
وطن پرور گفت: ريسك قاچاق در ايران فقط 5 تا 10 درصد است، يعني قاچاقچي با اطمينان 90 تا 95 درصدي، كالاي خارجي را بدون ريسك وارد بازار كشور مي كند.
مديرعامل تعاوني توليدكنندگان آرايشي، بهداشتي و شوينده گفت: يك عامل ديگر تهديدكننده توليد داخلي ورود كالاي متروكه و كشف شده از قاچاق به بازار است كه پس از سپري شدن مهلت قانوني ضبط كالا توسط دستگاه هاي دولتي، دوباره توسط نهادهاي مختلف وارد بازار مصرف مي شود.
وي گفت: همچنين بيش از 30درصد پرونده هاي قاچاق كالا منجر به تبرئه قاچاقچي مي شود و گفته مي شود از كل حجم واقعي قاچاق، حدود 10درصد كشف مي شود. وطن پرور گفت: برخي مسئولان اقتصادي به منظور زمينه سازي براي ورود كشور به سازمان تجارت جهاني به تقويت واردات مي پردازند، در حالي كه مشكلات توليدكنندگان داخلي به مراتب بيشتر از توليدكنندگان كشورهاي همسايه است و توليد كنندگان داخلي قدرت رقابت با توليدكنندگان كالاهاي مشابه را از دست مي دهند. وي افزود: تا زماني كه سود كالاي آرايشي بهداشتي قاچاق بين 200 تا 800 درصد و سود كالاي مشابه داخلي 15 درصد است، فروشنده رغبت بيشتري به عرضه كالاي قاچاق دارد، در حالي كه كالاي قاچاقي در ويترين مغازه، قاچاق محسوب نمي شود.
وطن پرور گفت: اگر به داروخانه ها مراجعه شود، كرم ضد آفتاب ايراني با حاشيه سود 15 درصد يافت نمي شود، ولي كرم آفتاب خارجي مشابه با سود 500 درصد براحتي پيدا مي شود.
وي گفت: ارگان هاي نظارتي هيچ كنترلي روي سود كالاي قاچاق ندارند، در صورتي كه براي كالاي داخلي در مورد عمده فروش 3 درصد و براي خرده فروش 15درصد حاشيه سود تعريف مي كنند و اگر كسي تخطي كند 150 برابر ارزش كالا جريمه مي شود.
وطن پرور گفت: امروز كالاي قاچاق در انبارهاي كل فروشي قاچاق محسوب مي شود و در ويترين مغازه ها قاچاق محسوب نمي شود، گرچه مسئولان گفته بودند كه با كالاي قاچاق حتي در مغازه هم بايد برخورد صورت گيرد، ولي در عمل اين كار انجام مي شود.
كاوش هاي باستاني دركيش
سرپرست هيات كاوش هاي منطقه باستاني حريره كيش در ارائه گزارش نهايي عمليات كاوش اشاره كرد: اين محدوده با حفاري هاي 400 متر مربعي، مشخص و تسطيح شده است. بخش شرقي حريره به هيچ عنوان فاقد ارزش نيست و ادامه حفاري و تحقيقات باستان شناسي در اين بخش و در بخش هاي مختلف باعث مي شود به سئوال ها و خلاء هاي باستان شناسي پاسخ گفته شود.
سامان سورتي جي در گفت وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي ايسنا، با اشاره به اين مطلب اظهار داشت: اين در حالي است كه علاوه بر تغييراتي كه در هويت تاريخي شهر به يادگار نقش بسته و خود تصوير گويايي از توسعه و زوال شهر است، تخريباتي از اوايل دهه 80 در بخش شرقي شهر به وقوع پيوسته است.
وي در توضيح نتايج نهايي و كشفيات طي اين عمليات كاوش گفت: كار در چهار كارگاه و هر يك به وسعت يكصد متر مربع در بخش ساحلي و لبه هاي جنوبي انجام گرفت. محوطه حريره با وسعت حدود 120 هكتار مربع در قسمت شمال جزيره كيش واقع است. اين محوطه دربرگيرنده تپه ها و تل هايي است از جنس لاشه سنگ هاي مرجاني و مصالح خردشده معماري كه ارتفاع آنها به انضمام زمين هاي اطراف، از سطح دريا به حدود 20 متر مي رسد. آثار برجا مانده ساحلي، اعم از يافته هاي سفالي و بلندي هاي دربرگيرنده مواد فرهنگي نشان مي دهد كه اين محوطه در مسير شرق به غرب در حاشيه خليج فارس با عناصر متنوع شهرسازي از قبيل معابر و سيستم هاي مختلف آبرساني و جمع آوري آب، كارگاه هاي مرتبط با حرفه هاي مختلف، خانه هايي با فضاهاي متعدد و نيز مسجد و گورستان ساخته شده و به مرور شكل گرفته است.
او افزود: سابقه حفريات باستان شناختي در بخش هايي از حريره، نشان مي دهد كه اين شهر در طول زمان دستخوش تغييراتي شده و به مرور وسعت آن افزوده و يا كاسته شده است. اضطرار عمليات مزبور در درجه اول در نمايان سازي آثار مختلف منقول و غيرمنقول و استناد به عناصر منقول در برابر اين تصور كه وسعت تسطيح شده فاقد آثار است، خلاصه مي شود.