عميد نمازي خواه
بتازگي محققان دانشگاه شيكاگو در ايالات متحده كشف كرده اند كه تكامل انساني در مهمترين عضو بدن او يعني مغز ادامه دارد. اين محققان در جديدترين مقاله علمي خود كه در تاريخ 9سپتامبر در مجله ساينس منتشر شده است نشان داده اند كه دو ژن كه مربوط به اندازه مغز انسان هستند سريعا در حال تكاملند.
دكتر بروس لان، استاد ژنتيك انساني در دانشگاه شيكاگو و يكي از محققان انستيتو پزشكي هواردهيوز كه مديريت انجام تحقيقات را در اين زمينه به عهده داشته در اين مورد چنين عنوان مي كند: تحقيقات ما مشخص مي كنند كه روشي كه شخصيت تعريف كننده تكامل بشر است- افزايش اندازه و پيچيدگي مغز- هنوز در حال اتفاق افتادن است. اين در حالي است كه محيط زندگي ما و مهارت هايي كه ما براي بقا در آن به آنها احتياج داريم سريع تر از آن چيزي كه ما فكر مي كرديم در حال تغيير هستند. من انتظار دارم مغز انسان همان طور كه تا به حال توانسته است خود را با شرايط تطبيق دهد با اين تغييرات جديد هم سازگار شود.
به گفته لان، تكامل در سطوح گونه ها اتفاق نمي افتد. بنابراين، برخي نمونه هاي فردي در ابتدا به جهش ژنتيكي نيازمند هستند.
لان در اين مورد مي گويد: تكامل در سطح گونه ها پديدار نمي شود، بلكه در برخي گونه ها ، در موارد محدودي به صورت تكي هم وجود دارد. در اين موارد جهش ژنتيكي ويژه اي اتفاق مي افتد كه در نهايت قابليت حفظ بقا را در جمعيت افزايش مي دهد . لان در اين مورد مي گويد: ما دو نمونه انتشار وسيع بدين صورت را مشاهده كرده ايم. موضوع انتشار در هر مورد تنوع ژنتيكي در يك ژن جديد بود كه كنترل اندازه مغز را به عهده دارد .
لان پيشتر نشان داده بود كه بين ژن هاي عصبي انسان كه ميكروسفالين را هم شامل مي شود تكامل شتاب يافته اي وجود دارد. اكثر اين ژن ها در تعيين اندازه مغز انسان نقش اساسي دارند و بنابراين بنا به گفته لان: نامزدهاي خوبي براي يافتن انتخاب به شمار مي رفتند و البته ما به چنين نشانه هايي هنگامي كه مغز انسان را با ديگر گونه ها مقايسه مي كرديم دست يافتيم .
در مقاله اي كه بدان اشاره شد، محققان به گوناگوني ميكروسفالين و ژن ديگري موسوم به ASPM در ميان انسان هاي مدرن پرداختند. آنها به نشانه هايي دست يافتند كه نشان مي داد اين دو ژن به تكامل يافتن ادامه مي دهند. براي هر ژن يك كلاس گوناگوني بتازگي ايجاد شده و سريعا پخش شده است، چون توسط انتخاب ها برگزيده شده است. براي ميكروسفالين، گوناگوني جديد از 37هزار سال پيش پديد آمده است و امروزه در بين 70 درصد مردم وجود دارد. براي ASPM، كلاس گوناگوني 5800 سال پيش به وجود آمده است و اكنون حداكثر در بين 30 درصد انسان هاي امروزي وجود دارد. اين بازه هاي زماني به صورت خارق العاده اي در مبحث تكامل كوتاه هستند كه نشان مي دهد گوناگوني هاي جديد در بازه هاي بسيار كوتاه زماني متاثر از فشارهاي بيروني به تكامل مي رسند؛ يعني هر دو پس از 20 هزار سال از پيدايش انسان هاي مدرن.
هر گوناگوني تقريبا همزمان با ظهور رفتارهاي فرهنگي انسان به وجود آمده است. ميكروسفالين همزمان با پيدايش هنر و موسيقي، فعاليت هاي مذهبي و بروز تكنيك هاي بارز ساختن ابزار كه همگي به 50هزار سال پيش بازمي گردند، پديد آمده است. پيدايش ASPM هم همزمان با پيدايش تمدن هاي بزرگ اوليه همانند بين النهرين، يعني در 7000 سال پيش از ميلاد است. بنا به گفته محققان: ميكروسفالين همزمان با پيدايش انسان هاي مدرن به روش تكامل خود ادامه داده است . محققان براي اندازه گيري دامنه گوناگوني دو ژن ياد شده بيش از يكهزار نفر از 59 نژاد گوناگون در سراسر دنيا را مورد بررسي قرار دادند. براي هر ژن، محققان تعداد زيادي از كپي هاي ژن ها را مشخص كردند. آنها متوجه شدند يك كلاس از هاپلونايپ ها (كپي ژن ها) موسوم به هاپلوگروهD ، دو نوع شخصيت متمايز را نشان مي دهد. اول اينكه آنها بسيار جوان هستند و دوم اينكه آنها سريعا گسترش يافته و پخش شده اند. لان در اين مورد مي گويد: اين كلاس گوناگوني در زمان بسيار كمي از يك كپي به تعداد بسيار زيادي تبديل شده است. اين بدان معنا است كه اين گسترش به خاطر انتخاب مثبت صورت گرفته است . اين در حالي است كه هر گروه ژني با اين ميزان طول عمر نمي تواند سريعا پخش شود. تيم تحقيقاتي همچنين شرايط جغرافيايي را هم در تحقيق لحاظ كردند. مثلا آنها متوجه شدند اين پديده براي اروپايي و جمعيت هاي اطراف آنها همانند خاورميانه اي ها، شمال آفريقايي ها وجنوب شرقي ها براحتي اتفاق مي افتد، اما براي شرق آسيايي ها و جنوب آفريقايي ها، پديده با سرعت كمتري اتفاق مي افتد. جالب اينجاست كه نحوه فعاليت بيوشيميايي اين ژن ها هنوز مشخص نشده است. طي يكسري تحقيقات انجام شده مشخص شده است بين اندازه مغز و ضريب هوشي افراد رابطه اي دو سويه برقرار است البته در اين بين مثال هاي نقضي هم وجود دارد. مثلا هر چند به صورت ميانگين مغز مردها 3تا 4 درصد بزرگتر از مغز زنان است، اما هر دو جنس تقريبا ضريب هوشي يكساني دارند. لان در اين مورد تاكيد دارد كه اندازه مغز تا حد بسيار زيادي وراثتي است و نوع تغذيه بر آن تاثيري ندارد. لان و همكارانش تاكيد دارند كه اين تحقيق فقط روي دو ژن انجام شده است و گوناگوني ژنتيك در يك جمعيت به بزرگي ميزان تفاوت هاي بين گروه هاي انساني است. به طور قطع چندين ژن ديگر هم هستند كه بر اندازه مغز تاثير بسيار زيادي دارند. اين تحقيق تنها جرقه اي است براي روشن كردن راهي به سوي دست يافتن به نايافته هاي مغز. محصولات بسيار زيادي كه در مقايسه با داشته هاي ما از مغز همچون توپي روي زمين در برابر اجرام آسماني تمام عالم مي نماياند.

تكامل مغز ادامه دارد
تكامل انسان در مهمترين عضو يعني مغز او ادامه دارد. روند افزايش اندازه و پيچيدگي مغز همچنان در حال اتفاق افتادن است و در اين ميان دو ژن ميكروسفالين و ASPM تكامل شتاب يافته اي دارند. محققان، تحقيقات گسترده اي در زمينه روند تكامل اين دو ژن بر نژادهاي گوناگون انجام داده  اند و با تحقيقات انجام شده نشان مي دهند كه شرايط جغرافيايي در روند تاثير اين دو ژن و تكامل آنها موثر است. با اين حال هنوز نحوه فعاليت بيوشيميايي اين ژن ها مشخص نشده است. اين تحقيق آغاز راه تحقيقات گسترده تري در اين زمينه است.

از آنجا كه خواص ريز ذرات تا حد زيادي به اندازه آنها وابسته است، اين روزها دستيابي به روش هايي براي كنترل اين ساختارهاي بسيار كوچك مورد توجه محققان ودانشمندان قرار گرفته است.
بتازگي تيمي تحقيقاتي از انستيتو فن آوري جورجيا و دانشگاه دركسل، مكانيزم عجيبي را كشف كرده اند كه نانوكمپوزيت ها به وسيله آن رشد ذرات را كنترل مي كنند. با استفاده از اين روش مي توان به ابزار جديدي براي كنترل شكل گيري ذرات دست يافت.
در حال حاضر رشد دادن ذرات در ساختارهاي پليمري، روشي فراگير براي كنترل ريزذرات است. پس از اين كار پوشش ذرات از روي آنها برداشته مي شود يا به صورت كمپوزيت از آنها استفاده مي شود.
يك تيم تحقيقاتي كه در اين زمينه كار كرده است طي يكسري آزمايش هاي متعدد متوجه شد كه بين واكنش هاي شيميايي پليمرها و اندازه و شكل نانو ذرات بدست آمده، رابطه اي بسيار قوي وجود دارد .
رينا تاننبوم استاد مدرسه علوم و مهندسي مواد جورجيا در اين مورد چنين عنوان مي كند: ما روي واكنش هاي پليمري و اينكه چگونه روند رشد ذرات را تسريع مي دهند تمركز كرديم.
خانم تاننبوم و همكارانش درچندين آزمايش متفاوت با استفاده از فيلم هاي پليمري گوناگوني از قبيل پلي تيرن، پلي تيل متاكريلات، پلي ويني ديلين دي فلوئورايد و پلي سولفون ريز ذرات اكسيد آهن توليدكردند. سپس ماتريكس پليمري با استفاده از حرارت از ذرات جدا شده تا ذرات با استفاده از انتقال ميكروسكوپي الكترون شكل بگيرند.
خانم تاننبوم در اين مورد مي گويد: پليمرها از گونه هاي متفاوتي كه از لحاظ ساختاري با هم تفاوت هايي داشتند، انتخاب شده بود. ما در طول آزمايش هاي متفاوت متوجه شديم با افزايش قدرت واكنش پليمرها با ذرات اكسيدآهن، اندازه آنها كوچك شد. پس از انجام  آزمايش ها مشخص شد كه ذرات اكسيد آهني كه واكنش بين آنها و پليمرها قوي بوده است، كوچك( 10تا۲۰ نانومتر قطر) و هرمي شكل هستند، اما ذراتي كه واكنش بين آنها و پليمرها ضعيف بود بزرگتر (40 تا۶۰ نانو متر قطر) و كروي هستند. محققان همچنين متوجه شدند كه طول زنجيره پليمري، تاثير كمي بر رشد ذرات دارد. اين بدان معناست كه محققان حتي با استفاده از مولكول هاي كوچكتري هم مي توانند به نتايج مورد نظر دست يابند. نتايج تحقيقات خانم تاننبوم و همكارش نيلي دن از دانشكده مهندسي شيمي دانشگاه دركسل مي تواند راهنماي بسيار خوبي براي ديگر محققاني كه مي خواهند با استفاده از واكنش هاي پليمري، نانو ذرات متفاوتي را رشد دهند، باشد.
تاننبوم و همكارش خانم دن در واقع با اين كار نحوه فعاليت  لايه هاي پليمري را هنگامي كه يك نانو ذره در حال رشد است، تئوريزه مي كنند. اين نحوه فعاليت لايه هاي پليمري احتمالا به انرژي آزادشده لايه هاي پليمري جذب شده مربوط مي شود. در اين سري آزمايش هاي فقط اكسيد آهن توليد شده است، اما به گفته محققان دست اندركار اين پروژه، ديگر نانو ذرات را هم به وسيله همين مكانيزم مي توان رشد داد.
قدم بعدي در اين راه، بررسي نحوه كار پليمرها در محلول هاست كه كمي پيچيده تر است و متغيرهاي بيشتري را در بر مي گيرد. تاننبوم در اين مورد مي گويد: در محلول ها موقعيت، بسيار پيچيده تر است. زنجيره هاي پليمري بسيار ناپايدار هستند و مواد حل كننده، آنها را براي جدا شدن تحريك مي كنند. در اين حالت زنجيره براي اينكه جذب سطح نانو ذره شود، با مشكل روبه رو مي شود و به همين خاطر نانو ذراتي كه در اين روش به دست مي آيند، بزرگتر از نمونه هايي هستند كه در روش ذوب حاصل مي شوند. در محلول، وزن مولكولي حلقه پليمر كم خواهد شد. اين پروژه قسمتي از پروژه اي بزرگتر است كه رفتار نانو ذرات را هنگامي كه با پليمرها مواجه مي شوند مورد بررسي قرار مي دهد، بخصوص برخورد نانو ذرات با زنجيره  پليمري.
خانم تاننبوم در اين مورد مي گويد: اين برخورد خواص اساسي زيادي دارد. هنگامي كه نانو كمپوزيت ها را مورد بررسي قرار مي دهيد، محدوده مشترك ذرات، بخش بسيار بزرگي از كل ساختار است. شما نمي توانيد يك كمپوزيت را به دو بخش يا دو نوع ماده تقسيم كنيد، بلكه محل مشترك برخورد، بخش سوم است .نانو كمپوزيت ها علاوه بر نقش فعالي كه در رشد دادن نانو ذرات دارند، كارايي هاي متنوع ديگري هم دارند كه از ميان آنها مي توان به صنايع اپتيكي اشاره كرد.

جديدا پوششي پليمري اختراع شده است كه مي تواند قطره هاي كدر آب را به نقاط شفاف تبديل كند. بهترين گزينه براي استفاده از اين شيشه ها در حال حاضر، شيشه هاي خودروها، آينه هاي اتاق هاي مرطوب مانند حمام ها و مناطقي است كه مه غليظ در آنها وجود دارد.
مايكل رابنر، شيميدان انستيتو فن آوري ماساچوست و رئيس تيمي كه اين شيشه جديد را اختراع كرده است، در مورد اين شيشه چنين مي گويد: شما هرگز نمي توانيد از پخش شدن باران روي يك سطح جلوگيري كنيد، اما اگر بتوانيد سطحي بسازيد كه آب روي آن به نحو مطلوبي پخش شود، مي توانيد يكي از بهترين ابزارهاي مقابله با مه و بخار را در اختيار داشته باشيد. در واقع در اين هنگام آب هنوز روي سطح جلو چشم شما وجود دارد، اما شما نمي توانيد آن را ببينيد.
بخار روي شيشه ها هنگامي توليد مي شود كه آب روي شيشه به صورت بخار پخش مي شود و سپس به دليل نيروي جاذبه سطحي، دوباره به قطرات آب تبديل مي شود. مولكول هاي آب با يكديگر جاذبه بيشتري دارند تا نسبت به مولكول هاي هوا، و به همين خاطر اين مولكول ها براي اينكه تماس بيشتري با يكديگر داشته باشند، به صورت قطره درمي آيند، اما آب همچنين جذب شيشه هم مي شود. در فن آوري هاي پيشين ضد مه از دي اكسيد تيتانيوم استفاده مي شد و اين امر باعث مي شد آب بيشتري جذب شيشه شود و به صورت لايه هايي روي شيشه ظاهر شود و از شدت بخار و مه روي آن كاسته شود، اما اين فن آوري ها داراي نقائص و مشكلاتي بودند؛ اول اينكه بايد توسط نور مادون بنفش شارژ مي شدند و اين بدان معناست كه نمي توان از آنها براي مدت زمان زيادي در تاريكي استفاده كرد و مسئله دوم اينكه حداكثر كارايي آنها فقط سه ماه بود و پس از اين مدت، كارايي خود را از دست مي دادند.
اما وضع در مورد فن آوري جديد به گونه ديگري است. بنابر اعلام رابنر و همكار او باب كوهن، اين فن آوري جديد تحت هر شرايطي كارايي خود را حفظ مي كند و حداقل كارايي آن يك سال است. راز موفقيت اين فن آوري جديد، جذب آب توسط شيشه به دو روش متفاوت است. در اين شيشه هاي جديد از پليمرهاي ويژه اي استفاده شده است كه به آنها پليمرهاي آب دوست مي گويند. ويژگي بارز اين پليمرها، همان طور كه از اسم آنها مشخص است، ميزان جذب بالاي آب است، اما كار جذب آب به اينجا ختم نمي شود. شيشه هاي جديد علاوه بر خواص شيميايي جذب كننده آب، خاصيت فيزيكي جالبي هم دارند. در سطح اين شيشه، سوراخ هاي ريز كوچكي وجود دارد كه همانند كانال، آب را به درون شيشه هدايت مي كند.
مجموع اين خواص فيزيكي و شيميايي، اين شيشه هاي جديد را به كارآمدترين ابزار مقابله با مه و بخار تبديل كرده است.

عرب نيوز
روزنامه عرب نيوز عكس و خبر اول خود را به پايان رسمي عقب نشيني رژيم صهيونيستي اختصاص داده است.اين روزنامه نوشته است، آخرين پرچم هاي رژيم صهيونيستي در شهرك هاي صهيونيست نشين نيز به نشانه خروج كامل صهيونيست ها از نوار غزه پايين كشيده شدند.با پايان عقب نشيني رژيم صهيونيستي از نوار غزه، پرچم ملي فلسطينيان بر فراز شهرك هاي صهيونيست نشين كه اكنون تخليه شده اند، برافراشته شد.
آركانزاس دموكرات گازت
روزنامه آركانزاس دموكرات گازت موضوع موحش و تكان دهنده جمع آوري اجساد در شهر نيواورلئان را براي عنوان خبر اول خود برگزيده است.
طي اين عمليات دشوار و دردناك قرار است اجساد امدادگراني كه به نجات بازماندگان تندباد كاترينا در شهر نيواورلئان شتافته بودند، از روي آب جمع آوري شوند. در جريان اين عمليات نيروهاي پليس همچنين به جست وجوي همكاران ناپديد شده خويش مي پردازند.
ال موندو
روزنامه ال موندو از امضاي توافقنامه اي ميان دولت اسپانيا و گروه جدايي طلب باسك (ETA) خبر داده است. به نوشته اين روزنامه جزئيات اين توافق محرمانه كه به طور كاملا غيرمستقيم حاصل آمده است، طي سه ماه آينده از سوي دولت اسپانيا اعلام خواهد شد.بنابر همين گزارش، ثمره ارتباط نهاني ميان قوه مجريه و اين گروه تروريستي در ميانه تابستان سال جاري به بار نشست.پس از انتشار مفاد اين توافق، خوسه لوئيس ساپاترو، نخست وزير اسپانيا در كنگره درخواست مذاكره مستقيم با اتا را مطرح خواهد كرد.
نوئسترو دياريو
روزنامه نوئسترو دياريو عكس اصلي خود را به مناسبت سالگرد يازده سپتامبر به اين فاجعه دلخراش اختصاص داده است.مراسم يادبود قربانيان حملات يازده سپتامبر 2001، در محل ويرانه هاي اين برج در نيويورك برگزار شد.مايكل بلومبرگ شهردار نيويورك در ابتداي اين مراسم اعلام كرد: ما امروز دوباره شهري هستيم كه در اندوه گرد هم مي آيند .برادران و خواهران قربانيان، اسامي 2 هزار و 749 قرباني اين واقعه را براي حضار خواندند.

پروفسور لطفي زاده در سال 1921 در شهر باكو پايتخت جمهوري آذربايجان به دنيا آمد. مادرش پزشك و پدرش يك روزنامه نگار از اهالي آذربايجان ايران بود. در سن 10 سالگي، همزمان با حكومت ديكتاتوري استالين در اتحاد شوروي سابق، همراه خانواده اش مجبور به مراجعت به ايران شده و در شهر تهران ساكن شد. لطفي زاده تحصيلات ابتدايي را در تهران ادامه داد و دوره متوسطه را در كالج البرز (دبيرستان البرز فعلي) به پايان رسانيد و در كنكور ورودي دانشگاه تهران شركت و رتبه دوم را احراز كرد. وي پس از فراغت از تحصيل از دانشكده فني دانشگاه تهران در رشته مهندسي برق در سال 1942، به آمريكا مسافرت كرد و دوره فوق ليسانس مهندسي برق را در انستيتوي تكنولوژي ماساچوست (MIT) واقع در شهر بوستون طي كرد. آنگاه وارد دانشگاه كلمبيا در نيويورك شده و در سال 1949 با درجه دكتري از اين دانشگاه فارغ التحصيل شد.
پروفسور لطفي زاده كارهاي پژوهشي خود را در رشته تئوري سيستم، از دانشگاه كلمبيا آغاز كرد. در سال 1956، وي به عنوان دانشمند مدعو در انستيتوي مطالعات پيشرفته در دانشگاه پرينستون مشغول تدريس و تحقيق بود. علاوه بر آن، پروفسور لطفي زاده مشاغل علمي افتخاري متعددي را احراز كرده است . در فاصله سالهاي 1968ـ،۱۹۶۳ وي رياست دانشكده مهندسي برق دانشگاه كاليفرنيا در بركلي را عهده دار بود. گرچه پروفسور لطفي زاده در سال 1991 رسما بازنشسته شد، ولي همچنان به فعاليت هاي علمي خويش در دانشگاه كاليفرنيا ادامه مي دهد. در حال حاضر پروفسور لطفي زاده به عنوان استاد ممتاز
(Professor Emeritus) مهندسي برق، مديريت مركز نرم افزار كامپيوتري دانشگاه بركلي را عهده دار است. اين مركز بيش از دوهزار نفر عضو دارد و يكصد موسسه علمي به آن وابسته اند. تا سال 1965، تحقيقات پروفسور لطفي زاده عمدتا در زمينه تئوري سيستم ها و تجزيه و تحليل تئوري تصميمات بود. در آن سال، وي تئوري مجموعه فازي Fuzzy را پايه گذاري كرد و سپس در زمينه كاربردهاي اين تئوري در حافظه مصنوعي، زبان شناسي، منطق، تئوري تصميمات، تئوري كنترل، و شبكه هاي اعصاب به تحقيقات گسترده اي پرداخت. در حال حاضر تحقيقات پروفسور لطفي زاده در زمينه منطق فازي
Fuzzy Logic نرم كامپيوتري، محاسبات كامپيوتري بر مبناي كلمات، تئوري كامپيوتري ادراك و زبان طبيعي است. پروفسور لطفي زاده به عنوان كاشف و مبتكر منطق فازي شهرت جهاني دارد. وي طي يك مقاله علمي كلاسيك كه در سال 1965 به چاپ رسيد، مفهوم مجموعه فازي را كه اساس تئوري تجزيه و تحليل سيستم هاي پيچيده است، معرفي كرد كه در آن زبان طبيعي به جاي متغيرهاي عددي براي تشريح رفتار و عملكرد سيستم ها به كار مي رود. پروفسور لطفي زاده موفق به دريافت 9 مدال علمي شده است كه از اين تعداد و پنج مدال به مناسبت هاي گوناگون توسط انستيتوي مهندسي برق و الكترونيك آمريكا و چهار مدال ديگر توسط انستيتوي مهندسي مكانيك آمريكا، انجمن علوم مهندسي آمريكا، آكادمي علوم جمهوري چك و انجمن بين المللي سيستم هاي هوشيار به وي اهدا شده است. به علاوه، پروفسور
لطفي زاده 14 جايزه علمي دريافت كرده كه از آن جمله مي توان به جايزه اهدايي بنياد معروف هونداي ژاپن اشاره كرد.
استاد در حال تدريس در دانشگاه MIT
پروفسور لطفي زاده بتنهايي بيش از 200 مقاله تاليف كرده است و در حال حاضر عضو هيات تحريريه بيش از 50 نشريه علمي است. وي عضو هيات مشورتي مركز فازي آلمان، عضو هيات مشورتي مركز تحقيقات فازي دانشگاه تگزاس، عضو كميته مشورتي مركز آموزش و تحقيقات سيستم هاي فازي و حافظه مصنوعي روماني، عضو هيات مشورتي موسسه بين المللي مطالعات سيستم ها، عضو هيات مديره انجمن بين المللي شبكه هاي اعصاب، رئيس افتخاري اتحاديه سيستم هاي فازي بيومديكال ژاپن، رئيس افتخاري اتحاديه منطق و تكنولوژي فازي اسپانيا، عضو هيات مشورتي انستيتوي ملي انفورماتيك توكيو و عضو هيات مديره انستيتوي سيستم هاي دانا (ايلي نوي ـ آمريكا) است. پروفسور لطفي زاده قبل از كشف مجموعه فازي در سال 1965، به مناسبت تحقيقات بنيادي خويش درباره تئوري سيستم ها در سطح جهاني شناخته شده بود. وي طي مقاله اي كه در سال 1950 در ژورنال فيزيك عملي به چاپ رسيد، به تعميم تئوري Wiener پرداخت كه بعدها اين تئوري كاربردهاي فراواني در طراحي فيلترهاي حافظه پيدا كرد. در سال 1952، لطفي زاده با همكاري راگازيني Ragazzini ترانسفورماسيون Z را براي تجزيه و تحليل سيستم هاي داده به كار گرفت كه در طراحي سيستم هاي كنترل و فيلترهاي ديجيتال كاربرد گسترده اي يافتند. در سال 1963 پروفسور لطفي زاده به اتفاق چارلز دوسور Desoer كتابي درباره تئوري حالت ـ فضا در سيستم هاي خطي نوشت. انتشار اين كتاب به عنوان حادثه بنيادي در تاريخ علوم و مهندسي كنترل و تجزيه و تحليل سيستم ها به شمار مي رود و امروزه اين كتاب به عنوان ابزاري استاندارد در تجزيه و تحليل سيستم ها، از روبوت هاي صنعتي گرفته تا سيستم هاي هدايت و كنترل فضايي، به طور وسيع مورد استفاده قرار مي گيرد.
مقاله كلاسيك پروفسور لطفي زاده درباره مجموعه فازي كه در سال 1965 به چاپ رسيد، سرآغاز جهتي نوين در علوم و مهندسي سيستم و كامپيوتر بود. پس از آن، پروفسور لطفي زاده به پژوهش هاي خود در زمينه مجموعه فازي ادامه داد تا آنكه در سال 1973 طي يك مقاله كلاسيك ديگر تحت عنوان شرحي بر ديدي نو در تجزيه و تحليل سيستم هاي پيچيده و فرايندهاي تصميم گيري مفهوم استفاده از متغيرهاي زباني را در سيستم هاي حافظه و كنترل مطرح كرد.
اين مقاله، اساس تكنولوژي كنترل بر مبناي منطق فازي است كه در آينده اثرات عميقي در طراحي سيستم هاي كنترل هوشيار خواهد داشت.گرچه منطق فازي، كاربردي خيلي وسيع تر از منطق متداول دارد، ولي پروفسور لطفي زاده معتقد است كه منطق فازي اكسير و نوشدارو نيست. وي مي گويد كارهاي زيادي هست كه انسان مي تواند به آساني انجام دهد، در حالي كه كامپيوترها و سيستم هاي منطقي قادر به انجام آنها نيستند .