مترجم: منيژه عسگري
سال تحصيلي جديد در راه است و پدران و مادران، فرزندان خود را براي ورود دگرباره به مدرسه آماده مي كنند. گروه علمي فرهنگي همشهري، براي همراهي با خانواده هاي محترم، درصدد است اطلاعاتي را در صفحات فرهنگ و آموزش به خوانندگان عزيز ارائه دهد. آن چه در پي مي آيد ده پيشنهاد اجرايي است كه به وسيله آموزگاران باسابقه، براي شروع يك سال تحصيلي اثربخش، به خانواده ها ارائه شده است:
۱- تنظيم خواب: يك قدم ثابت و قاطع براي آماده سازي فرزند شما جهت مدرسه رفتن و يك راه عملي براي كم كردن تنش اولين روز مدرسه، تنظيم وقت خواب مناسب و زمان بيداري عادي و مرتب است.
كتي سانازاروكه معلم كلاس ششم است، مي گويد: شايد فرزند شما در تمام روزهاي تابستان بيرون خانه به بازي مشغول بوده و يا شنا مي كرده و يا بسكتبال بازي مي كرده است، ولي روز اول مدرسه كه براي او يك تغيير اساسي و روحي و جسمي است، بايد در مدرسه حاضر شود. پس براي برگرداندن او به حالت عادي زمان خواب، تا شب آخر صبر نكنيد، بلكه از همين امروز يك هفته قبل از بازگشايي مدرسه ها اين كار را انجام دهيد تا به راحتي بتواند به زمان عادي خود برگردد.
۲- بهبود در يادگيري: اگر فرزند شما براي برگشتن دوباره به مدرسه، احساس نگراني و دلواپسي مي كند، با وي به شكل مثبت برخورد كنيد. لورين لئو معلم كلاس هاي سوم تا ششم، به والدين پيشنهاد مي دهد كه اتفاقات و خاطرات جالب و خنده دار را يادآوري كنيد. براي مثال اردوها، پيك نيك ها و كارهاي گروهي را كه سال گذشته انجام داده است، دوباره با او مرور كنيد و در او براي فرصت هايي كه جهت يادگرفتن چيزهاي جديد در سال تحصيلي پيش رو خواهد داشت، شوق و اشتياق بوجود آوريد.
۳- همراهي با كودك: همگام بودن و همراهي كردن كودكان كم  سن تر تا ورود آنها به مدرسه و كلاس درس مي تواند در اين انتقال و جابجايي كمك كند.
جولي ساموئل معلم كودكستان است، چنين پيشنهاد مي دهد: در كودكستان با فرزند خود راه برويد و به او نشان دهيد كه كودكستان چگونه جايي است و اگر امكان پذير بود و با معلم و يا هم كلاسي هايش قبل از شروع اولين روز، صحبت كنيد.
همچنين مي توانيد كودك خود را با مكان هاي اصلي و كليدي مانند دستشويي، اتاق بازي، غذاخوري و كتابخانه آشنا كنيد.
اگر فرزند شما در روز اول بداند كه هر چيز در كجاست، احساس دلگرمي و اطمينان بيشتري خواهد كرد.
۴- آماده كردن لوازم تحصيلي آنان: رفتن به خريد براي تهيه لوازم مدرسه به همراه كودك، روش خوبي است. براي اين كه به فرزند هم كمي مسئوليتي بدهيم، بهتر است از او بخواهيم كه كيف مدرسه، ظرف غذا، قمقمه آب، لباس هاي جديد و ساير وسائل اساسي مانند مداد، دفتر و ... خود را انتخاب و بخرد. اگر فرزند شما بزرگ تر است، مي توانيد از او بخواهيد ماشين حساب، لغت نامه و يا اطلس را خودش خريد كند. همچنين اغلب معلمين در روز اول مدرسه، از كودك درباره يك خاطره تابستاني سئوال مي كنند و كودك مي تواند به اين سئوال، جوابي ساده مانند «اولين باري كه عرض استخر را شنا كردم» بدهد.
۵- صحبت در مورد مدرسه: پرسش از كودك درباره مدرسه بسيار مهم است. اين كار به او نشان مي  دهد كه شما به تحصيل و آموزش او اهميت مي  دهيد. سعي كنيد از سئوال هاي رايج و كلي مانند «امروز چطور بود؟» خودداري كنيد. زيرا اين سئوالات، اغلب پاسخ هاي يك كلمه اي در پي دارند. به جاي آن سئوال هاي خاص بپرسيد.
لئو پيشنهاد يك بازي را مي  دهد كه شما مي توانيد در تمام طول سال تحصيلي اين بازي را انجام دهيد. به اين صورت كه شما هر روز كودك خود را تشويق مي كنيد كه به آن روز خود نمره اي بين يك تا پنج بدهد و از او بپرسيد كه چرا به آن روز اين نمره را داده است. بعضي اوقات پاسخ به اين پرسش، مي تواند باعث يك گفت وگوي مناسب بين كودك و والدين شود.
۶- تكليف در خانه: كمك كردن به فرزند در انجام تكاليفش در منزل، راه تأثيرگذاري براي اين موضوع است كه شما به آنچه او در مدرسه ياد مي گيرد، اهميت مي دهيد.
سانازارو هر هفته يك تكليف به شاگردانش مي دهد كه بايد اين تكليف را در خانه با كسي انجام داده و كامل كنند. او مي گويد: من واقعاً متعجب و شگفت زده مي شوم از اين كه مي بينم تعدادي از كودكان نمي توانند كسي را در خانه خود پيدا كنند كه بيست دقيقه وقت صرف خواندن تكليف آنان بكند. وقتي والدين نمي توانند اهميت كاري را كه كودك در مدرسه انجام مي دهد، بفهمند، چگونه خود كودك بايد بتواند درك كند؟
۷- يك قدم پيشتر: درگير كردن خود با اتفاقاتي كه در مدرسه مي افتد، اغلب نشان دهنده حمايت و اشتياق شما به امر يادگيري فرزند شما است.
كارن هال معلم كلاس سوم مي گويد: از جذاب ترين و جالب ترين اوقاتي كه شاگردان من سال گذشته داشتند، مواقعي بود كه والدين آنها به همراه آنها در فعاليت هاي گروهي مانند: بازديدها، اردوها و مهماني ها شركت داشتند. همچنين يك روز قابل اعتماد براي ارتباط با انجمن هاي مدرسه اي، همكاري با مدرسه است. شما مي توانيد اطلاعات زيادي را فقط با صحبت كردن با والدين ساير همكلاسي ها به دست آوريد.
۸- بازكردن چشم ها وگوش ها: اگر عادت غذايي و يا خواب كودك شما به طرز محسوسي تغيير كرد، اين شايد نشانه اين موضوع باشد كه وي در سازگار شدن با شرايط جديد در مدرسه و كلاسش مشكل دارد.
تيم ديكسون معلم كودكستان به اولياء پيشنهاد مي دهد كه به تغييرات رفتار كودك در برخورد با پدر و مادر و يا خواهر و برادر هم دقت داشته باشند. اگر رفتار كودك به گونه اي باشد كه هر روز وقتي به خانه برمي گردد، داستان يا مطلبي درباره آنچه كه در مدرسه شنيده يا ياد گرفته و يا اتفاق افتاده را براي گفتن نداشته باشد، پس ممكن است در مدرسه داراي مشكلاتي باشد.
۹- تمرين خواندن: يك روش فوق العاده براي انجام تكليف مؤثر دو نفره در طول روز، خواندن به همراه فرزندان است. اين كار علاوه بر اين كه جايگزين روش هاي مضر و زمان بر شما در كمك كردن و تمرين با فرزندان است، همچنين يك راه مناسب براي تشخيص ميزان تسلط كودكتان در خواندن هم مي باشد.
كارن هال يك آزمايش ساده را پيشنهاد مي دهد: كودك را وادار كنيد دو صفحه از يك كتاب را بخواند. حال دست خود را مشت كنيد و با هر بار خواندن غلط يك كلمه، يك انگشت خود را بالا بياوريد.
زماني كه هر پنج انگشت شما بالا آمد، يعني اين كتاب براي فرزند شما سخت است و بهتر است شما يك كتاب ساده تر انتخاب كنيد.
۱۰- ارتباط: در ارتباط بودن با معلم فرزندتان طبق يك برنامه منظم و مرتب، بخشي اساسي و واجب از مراقبت و توجه شما به آموزش اوست. معلمان مي توانند هرگونه مشكلات احساسي، اجتماعي و يا تحصيلي فرزندان را كه در مدرسه مشاهده كرده اند به شما يادآوري و اشاره كنند. عكس اين حالت هم انجام مي شود، يعني معلمان بايد از تغييرات احتمالي كودك در منزل كه مي تواند موجب تغيير عادات وي در مدرسه شود، آگاه شوند. بيماري، طلاق، مرگ يكي از اعضاي خانواده، اسباب كشي، جابجايي يا شغل جديد يكي از والدين مي تواند مثال هايي در اين باره باشد.
سانازارو در اين باره مي گويد: «ما همه در اين راه با هم هستيم. من از والديني كه براي صحبت كردن با من وقت مي گذارند و اين نكته را درك مي كنند كه من اينجا هستم تا در مواقع نياز با آنها حرف بزنم، كمال قدرداني را دارم. وقتي معلمين و والدين در قالب يك تيم باشند، حل كردن مشكلات فرزندانمان بسيار ساده خواهد بود» .
منبع : Educational leadership

«ياد ماندگار» ؛ ويژه هفته دفاع مقدس
به مناسبت فرا رسيدن هفته دفاع مقدس، چهارمين شماره از نشريه ياد ماندگار ويژه دفاع مقدس به صاحب امتيازي فرهنگ سراي پايداري (وابسته به سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران)،به مدير مسئولي احسان محمدحسني و زير نظر شوراي سردبيري در ۸۸ صفحه به چاپ رسيد.
در اين شماره از يادماندگار آثاري از شهيد آويني، محمدرضا آقاسي، حسين بهزاد، گل علي بابايي، حميد داودآبادي، مصطفي دالايي و... وجود دارد.از جمله مطالب منتشر شده در چهارمين شماره از ياد  ماندگار مي توان به مطالبي چون: به كجا مي رويم نوشته شهيد آويني، ايالات متحده عمق استراتژيك صدام در جنگ با ايران نوشته مارك پري، گفت وگو با مرحوم محمدرضا آقاسي با عنوان «حكايت آن قلندر خاكي پوش» ، نبرد خرمشهر، ضريح چشمهاي تو نوشته سيدمهدي شجاعي، گفت و گو با مادر شهيد شاهرخ ضرغام با عنوان چنين مادري چنان پسري، مجاهدين بعث در منگنه چهارزبر، گفت و گو با مصطفي دالايي مستندساز جنگ با عنوان عشق حقيقي را بسيجي ها تجربه كردند، آلبوم عكس اسارت، سخنراني رهبر حزب الله در سالگرد ناپديد شدن موسي صدر، گفت و گو با سردار كوثري با عنوان هنر دشوار فرماندهي، نغمه هاي خونين حلقوم هاي بريده به مناسبت انتشار آلبوم «بر دهانه آتشفشان» توسط فرهنگسراي پايداري، چشمي براي تماشا پاسداشت هنرمند شهيد سعيد جانبزرگي نوشته گلعلي بابايي، گذري بر زندگي سردار شهيد افتخاريان (ابوعمار) با عنوان حلاوت دنيا فروشي و بسياري مطالب خواندني ديگر كه در قالب يك صفحه بندي زيبا   كنار هم قرار گرفته اند مي توان اشاره كرد.اين شماره از نشريه يادماندگار (ويژه هفته دفاع مقدس) در تهران ۳۵۰ تومان و در شهرستان ها ۲۵۰ تومان قيمت دارد.
والدين دوقلوها بخوانند
شماره هفتم و هشتم ماهنامه ايما در يك مجلد در شهريور ماه منتشر شد. اين نشريه كه اطلاع رساني خبري، تحليلي و پژوهشي است، موضوع خود را روانشناسي براي زندگي قرار داده است. در اين چارچوب، مسائل مختلفي مانند خانواده، تربيت كودك، بهداشت رواني، اخلاق فردي و جمعي و احساسات و عواطف انساني مورد بررسي قرار مي گيرد. ويژگي طرح اين مسائل در نشريه ايما، ارائه مقالات كوتاه، كاربردي و با زبان ساده است. در شماره جديد اين نشريه، موضوع كودكان دوقلو مورد توجه ويژه قرار گرفته و بخش عمده اي از مطالب به بررسي اين پديده از زواياي گوناگون اختصاص دارد.
ايما در ۶۴ صفحه و با بهاي ۶۰۰ تومان منتشر شده است.

شكوه تقديسيان
جهان سومي ها فقط در قاره هاي آسيا و آفريقا و ساير قاره ها زندگي نمي كنند. جهان سومي هاي بزرگ ترين قدرت جهان را در آمريكا هم ديديم!
جهان سومي هاي آفريقا و آسيا، همه مشكلات مادي و نارسايي هاي اجتماعي و فقر فرهنگي اسفناكشان، عيان و آشكار است و اين لقب چون لكه اي زرد    رنگ برسطح سفيد نقشه جهان،گوياي گفتني هاي بسيار است.
كاتريناي وحشي، ديوانه وار آمد تا مردم جهان بفهمند كه آنجا هم چهره كريه فقر و تنگدستي و اسارت غربت در وطن را مي توان مشاهده كرد. جايي كه مقاماتش روياي سلطه بر جهان را در سر مي پرورانند و ثروتشان بي حساب و افسانه اي است. اما به مردمي كه هموطنشان هستند ترحمي ندارند و اعتنا نمي كنند. بخصوص كه سياه باشند و فاقد ويژگي هاي نژادي سفيد پوستان. بر صفحه تلويزيون، دردناك ترين صحنه هاي فاجعه كاترينا قابل مشاهده بود.
ما ايراني ها، بعد از زلزله تأسف آور بم، شاهد سيل كمك هاي انسان دوستانه بوديم. اما در اين فاجعه هولناك از كمك هاي انسان دوستانه به همنوعان نيواورلئاني خبري نبود و يا آن قدر دير و نابهنگام بود كه اثر بخشي خود را تا حد زيادي از دست داد.
سدي كه بايد با استفاده از آخرين و مدرن ترين تكنولوژي سدسازي ساخته شده باشد، با فشار طوفان شكسته مي شود و آبي كه بايد مايه حيات باشد، آفت جان مي شود، تا تعارض رجز خواني هاي ابرقدرت را در صيحه عبرت انگيز طوفان خشمگين طبيعت نشان دهد. من همان گونه كه براي هموطنان رنج ديده و بهت زده خود بعد از زلزله بم بارها و بارها گريستم، با ديدن اجسادي كه از درخت هاي شكسته نيواورلئان آويزان شده و بر فراز درياچه مصنوعي تازه درست شده، رقص مرگ مي كردند و يا مشاهده چهره زن فرتوتي كه اسارت حقارت آميز دنيايي خود را در محاصره آبها مي ديد و بغضش را فرو مي  داد و كودك سياه پوستي كه بي حال و ناتوان و حيران شاهد استيصال مادر بود، گريه كردم. مگر نه اين است كه «بني آدم اعضاي يك پيكرند».
برنامه اخبار خبر مي دهد كه اين حادثه از قبل پيش بيني و اعلام شده بود و افراد متمكن از شهر خارج شده بودند. جهان اولي ها و جهان دومي هاي نيواورلئان، يعني شهروندان رديف اول، شهر را تحويل ديوانگي هاي طوفان دادند تا بر سر سياه پوستان فقير و كم مايه و بي پناه فرود آيد. بدون كمك و پناه و بدون فرياد رسي مسئول. ناكارآمدي امدادرساني از ابرقدرتي، با آن وسعت و قدرت و تكنيك هاي پيشرفته، واقعاً شگفتي آفرين است. از همه بدتر فجايع انساني غارت و چپاول و تجاوز و دزدي از جمله حوادث تلخي است كه ميزان فقر و جهل مردم در آمريكاي ابرقدرت را همپاي سوءاستفاده كننده ها و لمپن هاي كشورهاي فقير آفريقا نشان مي دهد. اكنون فكر مي كنم، شاخص ابرقدرت بودن چيست؟ ابرقدرت ها تا چه اندازه موجبات رضايت و رفاه مردم خود را فراهم كرده و مي كنند و چگونه در مواقع اضطراري كه قهر طبيعت گريبانگير مردم مي شود، نيروي سحر آميز ابرقدرتي به كار مي آيد.فكر مي كنم رنج جهان سومي هاي اين نيم قاره غني و حاصلخيز، از ساير جهان سومي هاي دنيا عميق تر باشد. زيرا آنان كنار درياي ثروت و قدرت، طعم تلخ بي توجهي و تبعيض و فقر تحميلي را مي چشند و علناً بي  اعتنايي به حقوق شهروندي خود را مشاهده مي كنند.
ايراني هاي غيرتمند و عاطفي، اعلام همدردي و كمك كرده اند، تا مردم دوستي و نوع پرستي خود را نسبت به مخلوقات خداوند، از هر جنس و طايفه نشان دهند.
كليد واژه ها يا به عبارتي گل واژه هاي اين مقاله، كلمات جهان سومي و ابرقدرت است. من سعي مي كنم گذشته از معاني مصطلح، معاني تازه اي برايشان پيدا كنم و تعريف جديدي ارائه دهم. تعريفي كه از واژه ابرقدرت ها شنيده ام با آنچه كه مي بينم، جور درنمي آيد. بايد واژه ها را از نو تعريف كرد و نگاه خود را تغيير داد.