مجيد نيك نامي
فرمانده دسته كماندوهاي ارتش آمريكا مشغول مشاهده تصاوير ويدئويي ارسالي از يك ريز پرنده، در دستگاه ديجيتالي شخصي خود است. بالاي سر كماندوها يك ريزپرنده با موتور توربوفن مجرا دار مشغول انجام پرواز ايستايي ست و مي تواند منظره اي كامل از تمام شهر را ارسال كند. كمي پايين تر يك پهپادبال ثابت كه ابعاد آن از كف دست تجاوز نمي كند، يك خودرو حامل تروريست هاي مظنون را ردگيري مي كند.
يك پهپاد بال متحرك قابل حمل مشغول بازرسي از يك ساختمان است و با انجام پرواز ايستايي مقابل پنجره اين ساختمان يك ريز پرنده بال زن بسيار كوچك را به درون ساختمان پرتاب مي كند. اين پرنده اتاقي كه مظنونان در آن قرار دارند را پيدا مي كند. با ارسال تصاوير به فرمانده دسته، وي آنها را تروريست تشخيص داده و مختصات جغرافيايي آنها را به پمپادي مسلح كه در آن منطقه در حال گشت زني ست ارسال مي كند. لحظاتي بعد موشكي به سمت ساختمان شليك مي شود.
سناريوهايي از اين دست، تحقيقات را به سمت پهپادهاي كوچك و كوچكتر كه قابليت انجام عمليات در خيابان ها، تونل ها و راهروها را داشته باشند، هدايت كرده است. اين پهپادها تحت عنوان ريز پرنده شناخته شده، اما اين عبارت، گستره وسيعي از ابعاد را شامل مي شود.
آژانس تحقيقاتي دفاعي پيشرفته ايالات متحده (دارپا) دو پروژه مختلف براي اين نوع پهپادها تعريف كرده است؛ اولي پهپادي در رده وزني 500 گرم و دومي پهپادي به وزن تقريبي 7 كيلوگرم است. هم اكنون دارپا با ادامه برنامه نانو پرنده كه وزن آن از 10 گرم تجاوز نمي كند، تعريف جديدي به اين مجموعه اضافه كرده است.
در اين ضمن، دفتر تحقيقاتي اروپايي ارتش ايالات متحده در ماه گذشته (سپتامبر) مسابقاتي در زمينه ريزپرنده ها در Garmisch Parten Kirchen آلمان برگزار كرد. شرايط شركت پرنده ها از اين قرار بود؛ حداكثر وزن 500 گرم، بزرگترين طول (طول بدنه يا دهانه بال) حداكثر 500 ميلي متر، حداكثر مسافت پروازي 500 متر و مداومت پرواز نهايي 30 دقيقه. در اين مسابقات 16 تيم شركت كردند كه از ميان آنها 12 تيم با هواپيماي بال ثابت، 3 تيم با پرنده هاي بال چرخان و يك تيم با پرنده بال زن شركت كرده بودند. دومين دوره اين مسابقه ها در ماه اكتبر سال 2006 ميلادي در پايگاه هوايي اگين ايالت فلوريداي آمريكا برگزار خواهد شد.
تست ميداني
اولين برنامه ريزپرنده دارپا كه در سال 1997 آغاز شد، منجر به توليد پهپاد Wasp محصول شركت Aeroviron ment شد. ريزپهپادي كنترل از راه دور، به شكل بال پرنده كه دهانه بال آن 330 ميلي متر، وزن آن 170 گرم، منبع انرژي آن باتري و مداومت پروازي آن در حدود يك ساعت بود.
اين پرنده هم اكنون توسط ارتش آمريكا تست ميداني خود را پشت سرگذاشته است. ريزپهپاد ديگري كه توسط ارتش آمريكا آزمايش شده، پرنده اي
تمام خودكار به وزن 608 كيلوگرم با موتور توربوفن مجرادار است كه سوخت آن بنزين است. برد آن 10 كيلومتر و مداومت پروازي آن 40 دقيقه است. اين ريزپهپاد محصول شركت Honey well است.
برنامه جديد دارپا كه همان برنامه نانو پرنده است، بازگشتي به تلاش هاي گذشته براي توليد ريزپهپاد است،  اما اين بار مقتضيات و نيازمندي هاي چالش برانگيز اين برنامه تنها با پهپادهاي بال چرخان يا بال زن برآورده مي شود.
Darryl Pines مدير پروژه نانو پرنده مي گويد: تعداد بسيار كمي از ريزپرنده ها در مقياس نانوپرنده قرار دارند، اما آنها هنوز به تكامل نرسيده اند و عملكرد آنها مطابق با شرايط و نيازهاي اين برنامه نيست . وي مي افزايد: اما ريز پرنده ها انگيزه را فراهم كرده اند و ما در عرض 8 تا 10 سال آينده فهم بهتري از مباني فيزيك و چگونگي پرواز حشرات و پرندگان خواهيم داشت .
با انجام عمليات نظامي ارتش آمريكا در افغانستان و عراق انتظارات از پهپادها به تكاملي قابل قبول رسيده است؛ نياز به پهپادهايي به قدر كافي كوچك براي انجام عمليات در داخل تونل ها، غارها و ساختمان ها. Pines مي افزايد: ريزپرنده ها براي عملياتي از اين دست بسيار بزرگ هستند؛ ما به چيزي بسيار بسيار كوچك نياز داريم . وي مي افزايد: برنامه نانو پرنده جهت روشني به منظور توليد يك سامانه مفيد در جنگ را فراهم مي كند .
دارپا به دنبال يك پهپادي ست كه در هيچ كدام از ابعاد از 75 ميلي متر بزرگتر نباشد، حداكثر وزن آن
10 گرم باشد و توانايي پرواز تا مسافت يك كيلومتري با سرعت 7 تا 10 متر بر ثانيه، سرعت گشت زني 505 متر بر ثانيه براي مدت بيشتر از 60 ثانيه و انجام پرواز ايستايي براي مدت زمان بيشتر از يك دقيقه و ارسال تصاوير به متصدي پرنده را داشته باشد.
همچنان كه اولين نسل ريز پرنده ها توسط Wasp به نمايش درآمد و به دست كاربران نظامي رسيده، مسابقات ريزپرنده ايالات متحده كه در آلمان برگزار شد، آينده اي اجمالي از ريزپرنده ها را به نمايش گذاشت.
تيم پيروز اين مسابقات يك هواپيماي بال ثابت بود كه در حين پرواز خودكار و تعقيب نقاط مسير
(Way Points) از طريق GPS با استفاده از يك نرم افزار كنترل و ناوبري با نام Paparazzi كه در اصل توسط كالج هوانوردي اناك (Enac) فرانسه طراحي شده بود، تصاوير ويدئويي را نيز ارسال كرد. اين تيم از طرف دانشگاه آريزونا شركت كرده بود.
گروه فن آوري پمپا كه از دانشگاه لينكوپينگ سوئد با هواپيماي لينك شركت كرده بود، در بخش پرنده هاي بال چرخان، تيم اول شد. اين پرنده تنها پرنده بال چرخان بود كه توانست همه مراحل عمليات كه شامل يك پرواز بلندمدت به سمت يك ساختمان مجازي و تشخيص تروريست ها بود را انجام دهد، اما تنها پرنده بال زن اين مسابقات دل فلاي محصول دانشگاه صنعتي Delft بود كه به گفته تيم سازنده قادر به پرواز از ميان پنجره ها و انجام پرواز شبه ايستايي بود.
جنبش توسعه
فن آوري هاي موردنظر براي نانوپهپادي كه دارپا به دنبال آن است از سال ها پيش در آزمايشگاه هاي دانشگاه ها تحت تحقيق و توسعه قرار داشته است، اما اين برنامه براي ايجاد عزمي جدي به منظور يكپارچه كردن اين فن آوري ها براي توليد يك پرنده با قابليت هاي نظامي و عمومي در نظر گرفته شده است.
به گفته پينز ما يك نظام و مجموعه كامل مي خواهيم تا اين فن آوري عملي شود . چالش هاي اصلي در اين موضوع ابعاد است كه از 50 ميلي متر به 75 ميلي متر افزايش يافت و مسئله وزن كه به تجربه ثابت شده كه براي پرنده اي در اين ابعاد 10 گرم وزن سنگيني به شمار مي رود.
راه هاي مختلفي براي توليد يك نانوپرنده يا ريزپرنده كه توانايي پرواز ايستا يا نشست و برخاست همانند پرندگان را داشته باشد، وجود داد. شركت Aerovironment يك پهپاد با نام هاورفلاي طراحي و توليد كرده است. اين پهپادبال پرنده با وزن 180 گرم كه منبع انرژي آن باتري ست از يك موتور ملخي با دو ملخ، دو پره هم محور نيرو مي گيرد كه قابليت نشست و برخاست عمودي را دارد و مي تواند براي مدت 7دقيقه يا بيشتر پرواز ايستا انجام دهد و توانايي تغيير پرواز از حالت ايستايي به حالت روبه جلو و انجام پرواز مسير براي مدت 13 دقيقه را دارد. اين شركت همچنين ريزپرنده ديگري با نام خفاش كوچك كه يك پرنده بالزن با منبع انژري باتري و وزن 12 گرم و مداومت پروازي 2 دقيقه است را با موفقيت آزمايش كرده است.
دل فلاي كه محصول دانشگاه هلند است تنها
۱۷ گرم وزن دارد و از بال هاي خود كه در حالت X قرار گرفته اند براي توليد همزمان نيروي برآ و جلوبرنده بهره مي برد. اين پرنده توانايي پرواز در سرعت هاي بسيار كم را دارد، اما توان انجام پرواز ايستايي به طور صحيح را ندارد.
مركز تحقيقات نيروي دريايي آمريكا نيز پرنده اي به وزن 300 گرم با منبع انرژي باتري توليد كرده كه موتور آن از دو ملخ تك پره هم محور كه در خلاف جهت يكديگر مي چرخند، استفاده مي كند. نام اين پرنده سامارا است چون قرارگيري ملخ هاي آن همانند سامارا، دانه درخت افراست كه هنگام جدا شدن از درخت، همانند يك هلي كوپتر نزول مي كند. ريزپهپاد منتور كه توسط موسسه بين المللي SRI و دانشگاه تورنتو طراحي و توليد شده، يك هلي كوپتر بالزن است كه از روش پرندگان و پروانه ها براي توليد نيروي برآ استفاده مي كند كه همان باز و بسته كردن بال است كه منجر به مكش و متراكم كردن پيوسته هوا مي شود و توليد نيروي برآ مي كند.
پهپاد، ديگر محصول موسسه تحقيقاتي جورجيا (GTRI) است با نام انتوموپتر كه از الگوي حشرات الهام گرفته شده است. چيدمان بال هاي اين پرنده به صورت X و دهانه بال آن 150 ميلي متر است. اين پرنده از مفاصل شيميايي تناوبي (RCM) نه تنها براي
بال زدن، بلكه براي توليد انرژي الكتريكي و توليد گاز براي كنترل جريان چرخشي روي بال كه كنترل عرضي پرنده را نيز فراهم مي كند، بهره مي برد.
برخي از اين ايده ها مي توانند نامزد مناسبي براي نانوپهپاد باشند، اما انتقال اين ايده ها از آزمايشگاه تا مرحله تست ميداني همانند اثبات اصلي ترين مشكلات است. به گفته كوين جونز دستيار تحقيقاتي در موسسه تحقيقاتي نيروي درياي ايالات متحده آمريكا در كاليفرنيا- موضوع اصلي ابعاد است نه وزن. وي از 10 سال پيش تاكنون روي پرنده هاي بالزن مشغول تحقيق است. وي مي افزايد: مهم ترين موضوع عدد رينولدز است .
عدد رينولدز يك كميت آيروديناميكي ست كه نسبت نيروهاي اينرسي به نيروهاي لزج را بيان مي كند و با سرعت و ابعاد جسم پرنده در ارتباط است. هواپيماهاي عادي داراي عدد رينولدزي بين چند ميليون تا 70 ميليون براي بوئينگ 747 هستند. براي ريزپرنده ها اين عدد از مرتبه يكصد هزار و براي نانوپهپادها مي تواند فقط چند هزار باشد. وقتي عدد رينولدز خيلي بزرگ باشد به اين معني ست كه نيروهاي اينرسي نسبت به نيروهاي لزج بسيار قوي تر و قابل توجه تر هستند، اما هنگامي كه اين عدد كوچك مي شود لزجي و اصطكاك پوسته به حالت بحراني مي رسند و جدايش جريان از روي سطح، يك مسئله غالب مي شود.
لزجي از سرعت سيال روي جسم مي كاهد و باعث جدا شدن جريان لايه مرزي آرام از روي بال و كاهش نيروي برآ و افزايش پسا مي شود. وي مي افزايد: بزودي نسبت نيروي برآ به پسا به عدد يك نزديك مي شود كه كاربردي ندارد .
با توجه به سخنان جونز يك مزيت براي پرنده هاي بالزن وجود دارد. كارايي به اعداد رينولدز بالا نزديك تر است، اگر جريان پايدار باشد . وي يادآوري مي كند كه حشرات براي توليد نيروي برآ و جلوبرندگي، از يك ميدان جريان بسيار ناپايدار استفاده مي كنند. به گفته جونز نياز دارپا براي پرنده اي به اين كوچكي كه بتواند پرواز ايستايي انجام دهد و نسبتا سرعت روبه جلو بزرگي هم داشته باشد، يكي از چالش انگيزترين مسائل است. وي مي افزايد: براي كاهش ابعاد پرنده مي توان از هلي كوپترهاي هم محور استفاده كرد، اما آنها به طرز چشمگيري پايدار هستند كه معضلي براي سرعت به حساب مي آيد . جونز مي افزايد: نيازمندي هاي اين برنامه دارپا، طراحان را با مشكلاتي در زمينه هاي كنترل و سازه جسم پرنده نيز مواجه خواهد ساخت .
فن آوري هاي موجود
پينز مي گويد كه دارپا علاقه مند به استفاده از فن آوري هايي ست كه قبلا مورد استفاده قرار گرفته، از جمله باتري هاي پليمري ليتيوم. وي مي افزايد: باتري هاي تجاري موجود در بازار تقريبا جوابگوي چگالي توان مورد نياز هستند. پيشرفت ها در فن آوري باتري هاي تلفن همراه از جمله باتري هاي پليمري ليتيوم و باتري يون ليتيوم ميزان چگالي انرژي موجود در باتري ها را افزايش داده است. تمامي تيم هاي شركت كننده در مسابقه هاي ريزپرنده كه در آلمان برگزار شد براي رسيدن به مداومت پروازي 30 دقيقه اي از اين باتري ها بهره بردند.
سلول هاي سوختي نيز كه اغلب به عنوان وسيله اي براي نيرو دادن به اتومبيل ها استفاده مي شود، قبلا براي اولين بار در ريزپرنده ها به كار گرفته شده. اولين ريزپهپادي كه از اين وسيله استفاده كرد ريزپهپاد زنبور ساخت شركت Aerovironment بود كه يك بال پرنده كنترل از راه دور با وزن 170 گرم و دهانه بال 380 ميلي متر بود؛ در اين ريزپرنده سلول هاي سوختي بخشي از بال را تشكيل مي دادند و از ساچمه هايي استفاده مي كردند كه با قرار گرفتن در معرض آب، هيدروژن آزاد مي كردند و از واكنش اين هيدروژن با هوا توان مورد نياز اين پرنده براي پرواز كه در حدود 10 وات بود تامين مي شد: RCM يك دستگاه مولد است كه از مخلوط كردن پراكسيد هيدروژن با آب براي توليد بخار به منظور توليد حركت و توليد جريان الكتريكي بدون جرقه استفاده مي كند.
با سرمايه گذاري هاي دارپا و ناسا موسسه GTRI يك نمونه غيرپروازي را به نمايش گذاشت كه در آن RCM قابليت انجام عمليات بال زدن،  توليد جريان الكتريسيته و توليد گاز براي كنترل عرضي پرنده از طريق بهبود جزئي نيروي برآ روي بال را دارا بود.
تاكيد دارپا بر سر اين موضوع است كه تمامي فرآيندها و فن آوري ها به يك نظام يكپارچه طراحي تا توليد ختم شود تا يك نمونه اثباتگر فن آوري.
براي مثال نياز به كم كردن وزن و استفاده از حسگرهاي تصويري براي هدايت بر مبناي تصوير يا آگاهي از موقعيت كه براي اين منظور از تكنيكي به نام جريان نوري كه حشرات از آن بهره مي برند، استفاده مي شود؛ به اين صورت كه سرعت اشيايي كه از ميدان ديد پرنده عبور مي كنند اندازه گيري مي شود و اجسام با سرعت بالا، اجسام نزديك و اجسام با سرعت پايين اجسام دور در نظر گرفته مي شوند. اين موضوع نيز يكي ديگر از الهام هاي طبيعت براي طراحان و سازندگان پهپادها در اين ابعاد است.

الهام طبيعت
طرح هاي نوين پروازي ايالات متحده بيش از آنكه غيرواقع بينانه به نظر برسند، جاه طلبانه و غيرممكن به نظر مي رسند. بيشتر مي توان گفت ايالات متحده رقابتي را شروع كرده كه در هر صورت برنده آن، خود اوست. اينكه ايالات متحده رويكرد خود را در توليد ماشين هاي پرنده تغيير داده، متاثر از رويكرد پيشرفت هاي بسيار پرشتاب فن آوري ست. تا يك دهه پيش، توليدات و بخصوص ماشين هاي پرنده از لحاظ كمي، جهش هاي زيادي داشتند. اما در آن بحبوحه رقابت، هيچ كس فكر نمي كرد روزي ساختن پرنده هايي به اندازه كف دست بتواند برتري كشوري را در زمينه هوا فضا اثبات كند. دليل اصلي در آن زمان اين بود كه هيچ كس فكر نمي كرد بشر بتواند روزي چنين پرنده هايي را توليد كند، اما بشر هر چه بيشتر به طبيعت نگريست بيشتر متوجه شد، مي تواند آرزوهاي ديرينه خود را از طريق همين يار ديرينه اش تحقق بخشد. الهام گيري از طبيعت به حدي براي بشر جذاب شد كه چندين شاخه متفاوت علمي در همين زمينه ايجاد شدند. يكي از همين زمينه ها الگوبرداري از پرواز پرندگان بسيار كوچك و در مراحل پيشرفته تر الگوبرداري از پرواز حشرات بود تا ماشين هاي پرنده بسيار كوچك و چندمنظوره اي ساخته شوند.

لزاكو
روزنامه لزاكو خبر اول خود را به قرارداد بسيار مهم و بي سابقه چيني  ها براي خريد حدود يكصد فروند هواپيماي ايرباس اختصاص داده است. اين هواپيماها از نوع 320I خواهند بود و ارزش مجموع آنها به بيش از 7 ميليارد دلار مي رسد.امضاي اين قرارداد موقعيت مناسبي را براي ايرباس به وجود آورده تا بتواند بازار مناسبي را در چين به دست بياورد. تاكنون بوئينگ - رقيب آمريكايي ايرباس حاكم اصلي بازارهاي چين بوده است.
ديلي استار
روزنامه ديلي استار عكس و خبر اول خود را به كشف يك گور دسته جمعي در لبنان اختصاص داده است. اين گور دسته جمعي حداقل 20 جسد را در خود جاي داده است.
هنوز مشخص نشده كه دولت لبنان چطور به محل اين گور پي برده است. يك ماه پيش، 24 جسد ديگر در يك گور دسته جمعي در شرق بيروت كشف شد.
چاينا ديلي
روزنامه چايناديلي عكس اصلي خود را به تجمع هزاران نفر از فارغ التحصيلان دانشگاه در استان هنان چين اختصاص داده است.
حدود 10 هزار نفر از فارغ التحصيلان اين استان مركزي چين، روز يكشنبه در ژنگ شوا مركز اين استان- براي استخدام جمع شده بودند كه تجمع بي سابقه آنها، سرانجام به دخالت نيروهاي پليس منجر شد. پيش بيني مي شود كه سال آينده تعداد فارغ التحصيلان اين استان چين با 30 درصد افزايش به 220 هزار نفر برسد.
ميامي هرالد
روزنامه ميامي هرالد عكس و خبر اول خود را به تظاهرات صدها نفر از مردم بوگوتا، پايتخت كلمبيا- عليه تصويب قوانين جديد اين كشور در مورد سقط جنين اختصاص داده است.اين اعتراضات و تظاهرات ها بعد از دستگيري دو زن كه اقدام به سقط جنين كرده بودند، آغاز شده است. مردم بوگوتا سعي دارند با ادامه دادن مخالفتشان با قوانين جديد كه ممنوعيت سقط جنين در اين كشور را اعمال مي كند، اين موضوع را به حالت قانوني سابقش برگردانند.

آبل
آبل، رياضيدان نروژي بود كه در شهر فينوي متولد شد. در سال 1815، او وارد مدرسه كليساي جامع كريستينا(اسلو امروزي) شد. سه سال بعد نشانه هاي نبوغ رياضي در او ظاهر شد. در همين زمان پدر او كه يك كشيش فقير بود، درگذشت و خانواده اش را در كمال فقر و بي چيزي، تنها گذاشت. اما يك مقرري ناچيز كه از پدر به جا مانده بود، اجازه مي داد تا آبل وارد دانشگاه كريستينا شود. اولين كار برجسته او اثبات امكان حل معادلات درجه پنجم به وسيله راديكال بود. اين تحقيق در سال 1824 براي اولين بار منتشر و جزئيات بيشتري از آن در سال 1826 در مجله كرل منتشر شد. او در سال 1825 به آلمان رفت و در حدود 6 ماه در برلين ماند . در آنجا با آگوست كرل رياضيدان آلماني آشنا شد . در همين موقع دست به انتشار مجله رياضي زد. اين كار آبل را دلگرم كرد تا دست به يك ريسك براي رسيدن به موفقيت بزند. بنابراين از برلين به فرايبورك رفت و در آنجا به پژوهش در مورد نظريه توابع جبري پرداخت. در سال 1826 به پاريس رفت و در طول اقامت 10 ماهه اش، رياضيدان برجسته فرانسوي را ملاقات كرد، اما استقبال آنها از كار و پژوهش او، بسيار ناچيز بود. فروتني و تواضع او باعث شد تا او نتواند به طور گسترده تحقيقات خود را ارائه كند و به علت بي پولي و نداشتن آزادي عمل نتوانست به موفقيتي دست يابد و سرانجام به نروژ بازگشت. در بازگشت به نروژ مقداري از وقت خود را صرف تدريس در دانشگاه كريستينا كرد. در آوريل 1829 پست استادي براي او در دانشگاه برلين پيشنهاد شد، ولي نامه حاوي اين مطلب، 2 روز بعد از مرگ او به علت سل به مقصد رسيد. او در موقع مرگ تنها 26 سال داشت.
آبل كارهاي مهمي را در زمينه جبر انجام داد. آبل عهده دار توسعه هاي اساسي نظريه توابع جبري ست و مهمترين كار او نيز همين بود. عبارت آبلين مانند گروه آبلي در جبر نيز از نام او گرفته شده است.
ادوين هابل
ادوين هابل در بيستم نوامبر 1889 در مارش   فيلد ميزوري ايالات متحده به دنيا آمد. او پس از اخذ مدرك حقوقي از دانشگاه شيكاگو در سال 1910 به رياضيات و ستاره   شناسي روي آورد، به تحصيلات خود در رشته فلسفه حقوقي ادامه داد و در سال 1912 از دانشگاه آكسفورد در همين رشته فارغ   التحصيل شد. در سال 1913 ادوين كار خود را رسما به عنوان يك حقوق   دان شروع كرد، اما علاقه بسيار زياد او به نجوم، او را مجبور كرد كار حقوقي را رها كند و به بزرگترين علاقه زندگي   اش بپردازد. اين تغيير در زندگي او را مي   توان به نوعي تغيير تاريخ معاصر ستاره   شناسي دانست، چون فعاليت   هاي هابل در زمينه ستاره   شناسي تاثير بسيار زيادي بر نجوم برجا گذاشته است. او فعاليت   هاي ستاره   شناسي خود را از سال 1914 شروع كرد و زمينه كاري او سحابي   ها بودند. ملاك طبقه   بندي هابل قرار داشتن يا قرار نداشتن سحابي   ها در كهكشان راه شيري بود. او سه سال پس از آغاز فعاليت   هاي نجومي   اش در سال 1917 داوطلبانه وارد ارتش آمريكا شد و در جنگ جهاني اول خدمات شاياني كرد. در سال 1919 هابل پس از جنگ جهاني اول به آمريكا بازگشت و فعاليت   هاي خود را در رصدخانه مانت ويلسون در پاسادنا كاليفرنيا پي گرفت. او دوباره به مطالعه سحابي   ها پرداخت و با استفاده از تلسكوپ انكساري 100 اينچي (254 سانتي   متري) به مشاهدات خود ادامه داد. رصدخانه مانت ويلسون پس از آن، محل كار هميشگي هابل شد و اين ستاره   شناس تا پايان عمر در اين رصدخانه به مطالعات ستاره   شناسي پرداخت.
در سال 1923 او از ستاره   هاي متغير قيقاوسي به عنوان ملاك اندازه   گيري فاصله استفاده كرد و فاصله سحابي امراه    السلسله را كه امروزه كهكشان
امراه    السلسله ناميده مي   شود، تعيين كرد. او همچنين نشان داد اين سحابي خارج از كهكشان راه شيري قرار دارد. او تا يك سال بعد سحابي   هاي بسيار زيادي را كشف كرد و ثابت كرد كه اين سحابي   ها، برخلاف تصور، سحابي نيستند، بلكه كهكشان هستند.
در سال 1925 او توجه خود را معطوف به ساختار كهكشان   ها مي   كند و آنها را طبق شكلشان طبقه   بندي كرد. او بعدا فاصله آنها از كهكشان راه شيري و سرعت آنها در فضا را هم مورد مطالعه قرار داد. در سال 1929 هابل عنوان كرد كهكشان   ها با سرعت بسيار زيادتري از ما در فضا حركت مي   كنند و ارتباط بين سرعت يك كهكشان و فاصله   اش از زمين را به عنوان قانون هابل ارائه كرد. نسبت اين دو عدد را عدد ثابت هابل مي   نامند.
او در تمام سال   هاي دهه 1930 به مطالعه كهكشان   ها و پراكندگي آنها در فضا پرداخت.
در سال 1940 انجمن سلطنتي ستاره   شناسي انگليس در لندن، مدال طلاي انجمن را به پاس خدمات شايان هابل در زمينه ستاره   شناسي به وي اعطا كرد. اين آخرين باري نبود كه شايستگي   هاي علمي هابل، براي او افتخار به همراه آورد. در سال 1946 رياست   جمهوري وقت آمريكا هم به او مدال طلايي به پاس خدمات علمي   اش اهدا كرد. دو سال بعد با اتمام مراحل ساخت تلسكوپ 300 اينچي (508 سانتي   متري) هابل در مانت پالامار ، ادوين مطالعه جرم   هاي دوردست را با استفاده از اين تلسكوپ آغاز كرد. او تا سال 1953 به مطالعه اجرام آسماني ادامه داد، اما در اين سال زندگي را براي هميشه بدرود گفت و علم نجوم را در فقدان خود عزادار ساخت. در سال 1990 به افتخار ادوين هابل، تلسكوپي فضايي با نام هابل به فضا پرتاب شد تا ذرات ريز و بزرگي را كه در فاصله   هاي بسيار دور قرار دارند، مورد مطالعه قرار دهد. نكته اي مهم كه در زندگي علمي هابل وجود دارد و اين است كه ستاره   شناسي رشته دانشگاهي شغل هابل نبوده، بلكه او به صورت آماتور و از روي علاقه به مطالعه ستاره   ها پرداخته است.