ساخت اعضاي جديددر بدن توسط نانو تكنولوژي
منبع: Newscientist
ترجمه: طوبي منصوري
دانشمندان انستيتو تكنولوژي ماساچوست و دانشگاه هاروارد به سرپرستي يك دكتر ايراني به نام دكتر محمد كاظم پور مفرد، از دپارتمان مهندسي بيولوژي توانسته اند شبكه رگ هاي خوني را بسازند كه مواد غذايي و اكسيژن را به بافت ها مي رسانند و اين گام مهمي در ساخت اعضاي بدن مانند كليه خواهد بود.
تا كنون روش هاي مهندسي بافت موفق شده اند بافت هاي ساختماني مانند پوست و غضروف را در آزمايشگاه رشد دهند، اما اين بافت ها سيستم عروقي را حمايت نكرده و به همين علت محققان نتوانسته اند در ساخت اعضاي جديد در بدن موفق شوند.
اما اخيراً محققان دانشگاه هاروارد با استفاده از كامپيوتر توانسته اند شبكه وريدي و مويرگي خوني را در مقياس ۱۰ ميكرون با الگوپذيري از رگ هاي بدن طراحي كنند. اين محققان توانسته اند سيستم هاي يك لايه اي از سلول هاي كليه و كبد را با موفقيت به داخل بدن موش براي مدت دو هفته قرار دهند كه ۹۵ درصد سلول ها نيز در اين مدت زنده مانده اند.در مراحل بعدي مي بايست اين آزمايش ها در حيوانات بزرگ تر مانند خرگوش و خوكچه تكرار شود.
دكتر كاظم پور مي گويد: «ما اميدواريم تا ۱۵-۱۰ سال آينده به نقطه اي برسيم كه بتوانيم اين روش را جهت ساخت اعضاي جديد مانند كليه و كبد در انسان انجام دهيم.
روش جديد شناسايي باكتري هاي مضربا استفاده از نانوتكنولوژي
محققان مي گويند تكنيك جديدي را طراحي كرده اند كه در آن با استفاده از ذرات در مقياس نانو، مي توان يك سلول باكتري عامل بيماري را در چند دقيقه شناسايي كرد. براي مثال وجود تعداد كمي باكتري اشرشياكولي در غذا خطرساز است و به همين علت توانايي شناسايي آنها در تعداد كم بسيار مهم است.
در تكنيك هاي معمول شناسايي تعداد باكتري مي بايست در حد شناسايي باشد و با تعداد كمتر نمي توان اين آزمايش ها را انجام داد كه اين تاخير مشكل ساز است، اما اين آزمايش جديد را كه بر مبناي استفاده از علم نانوتكنولوژي استوار است، محققان دانشگاه فلوريدا به عنوان يك راه شناسايي سريع باكتري هاي مضر مطرح كرده اند.
در اين تكنيك از ذرات در مقياس نانو سيليكا - كه يك ماده متخلخل است- حاوي مولكول هاي رنگ كه به مولكول آنتي بادي ضدباكتري موردنظر متصل هستند، استفاده مي شود. با افزودن اين ذرات سيليكا به محلول مشكوك، شناسايي باكتري ميسر خواهد شد.
از اين تكنيك مي توان در صنايع غذايي و پزشكي استفاده كرد.
ميگوي درختي را نجات دهيد!
ميگوي درختي بايد به زندگي ادامه دهد. ميگوي درختي يك حشره كوچك و زشت و در عين حال يكي از نادرترين حشرات در سرتاسر جهان است. محققان استراليايي در نظر دارند اين جانور را كه تا به حال گمان مي رفت نسل آن منقرض شده باشد، رشد و نمو دهند و حتي اگر مجبور شوند كل جزيره را سمپاشي نمايند. روزگاري هزاران ميگوي درختي در جزيره «howe-lord» واقع در درياي جنوب مي خزيدند. اما امروزه فقط ۲۴ نمونه در بيشه اي از درختاني كه برگهايش خشك شده بر روي تخته سنگي در اين جزيره وجود دارد. تقريباً از ۸۰ سال پيش گمان مي رفت، اين جانور ۱۲ سانتيمتري از خانواده گروه حشرات، منقرض شده باشد.
اين جانور سنگين ترين حشره بدون بال است كه به هنگام تولد به رنگ سبز و در سن بلوغ سياه مي شود و فقط در جزيره لرد هاو درياي جنوب استراليا زندگي مي كند و توسط جزيره نشين ها «ميگوي درختي»، ناميده شده و در papua «گينه نو »خويشاوند دارد. يكي از معماهاي بزرگ اين است كه چگونه اصولاً اين حشره بدون بال از پاپوآ «گينه نو »به جزيره لرد هاو كه تقريباً هفت ميليون سال پيش پديد آمده، برده شده است. بر روي دكل كشتي و از طريق دريا يا به عنوان تخم در روده يك پرنده؟ آيا اجداد او بال داشته اند يا نه؟ اگر احتمال آخري درست باشد باز هم چگونه مي توان روشن كرد كه اين مسافت طولاني بيش از ۳۷۰۰ كيلومتري را توانسته بال بزند. به هر حال موش هاي صحرايي كه ميگوي درختي را نابود مي كنند، با كشتي آمده اند.
زماني كه كشتي باري در سال ۱۹۱۸ در كنار جزيره لرد هاو غرق شد، جوندگان توانستند به خشكي پناه ببرند؛ هر چند اين احتمال استثنايي باب ميل ما نيست، اما امكانش هست. تنها مشتي ميگو بر روي صخره كوچك هرم توپي شكل از قتل عام در امان ماندند. اين صخره كوچك در ۲۳ كيلومتري جنوب شرقي جزيره لرد هاو واقع است. سفري كه هيچ كس نمي داند چگونه اين جانور از عهده آن برآمده است. به هر حال دانشمندان احتمال سفر سوم را مستدل مي دانند. در ماه فوريه بعضي از آنها با كشتي به ملبورن و سيدني فرستاده شدند و قرار است بسياري از آنها در آنجا پرورش يابند. يك زوج، خانه اي در يك صندوق شيشه اي در منزل «استفان فلنبرگ» واقع در كمپلتون در نزديكي سيدني يافته اند. فلنبرگ عضو تيم تحقيقات پارك ملي و سرويس خدمات حيات وحش سيدني و عضو تيمي است كه دو سال پيش در سفر كوهنوردي ماجراجويانه، آخرين اردوگاه ميگوي درختي را بر روي هرم توپي شكل پيدا كردند. در هفته هاي گذشته، هفت بچه ميگو در حشره «خانه فلنبرگ» در حومه شهر سيدني از سوراخ بيرون كشيده شدند. «فلنبرگ»، هر روز چند بار كنجكاوانه به آنها سر مي زند تا مطمئن شود كه ۱۴ تخم ديگر به دنيا آمده اند. اين دانشمند مي گويد حدود ده تاي آنها را مي تواند پرورش دهد. باغ وحش ملبورن كه در اين پروژه شركت كرده، توانمندي زيادي دارد. كار اين پروژه فقط پرورش نسل بعدي نيست. زماني كه پروژه «نجات ميگوي درختي» در عرض سه تا پنج سال آينده به اتمام رسد، بايد اين جانوران به محيط وحش بازگردانده شوند، چيزي كه به عنوان يك مبارزه جدي تلقي مي شود: در بيشه روي هرم توپي شكل جاي زيادي براي هزاران ميگو وجود ندارد، ولي در جزيره lord-howe همچنان موش هاي صحرايي سكونت دارند.
قرار است جوندگان با سم پاشي از بين بروند، «فلنبرگ» توضيح مي دهد: بنابراين مجبوريم قبلاً شبيه كشتي نوح، نمونه هايي حتي الامكان از تمام جانوران را به جاي امني ببريم و سپس دوباره آنها را پرورش دهيم.
«فلنبرگ» مي گويد، «شايد مجبور شويم حتي يك ماه تمام جزيره را تحت قرنطينه در آوريم.» همان گونه كه «ديويد پريدل» مدير برنامه پارك ملي و سرويس خدمات حيات وحش در سيدني خبر مي دهد، اين ايده اعتراض شديد صنعت توريسم، به عنوان يكي از مهمترين شاخه اقتصادي جزيره، را به دنبال داشته است. آيا جهان بدون ميگوي درختي، از نظر چهره ظاهري فقيرتر نمي شود؟ «فلنبرگ» مي گويد: «بله همين طور است. اگر انسان گونه اي از جانوران را از طبيعت بگيرد توازن آن به هم مي خورد. بنابراين انسان حق ندارد در روند گزينش طبيعي دخالت كند، اما وظيفه دارد حيوانات و گياهان را در برابر انقراض نجات دهد.»
«فلنبرگ» تأكيد مي كند: «انسان قادر نيست بدون كار پاكيزه سازي حشرات به زندگي ادامه دهد.» او علاوه بر اينها به عنوان «حشره شناس» در مدارس گردش مي كند و عنكبوتها، حشرات، شته هاي بزرگ و جيرجيركهاي خود را نشان مي دهد.
منبع: اشپيگل انلاين
ترجمه: فريده صفري