پيدايش جام جهاني
جام جهاني ۱۹۹۰ ايتاليا
سومين قهرماني ژرمنها در جام جهاني
|
|
علي راد- ايتاليا دومين كشوري شد كه دوبار ميزباني جام جهاني را برعهده داشته است. آنها در كسب ميزباني جام جهاني با انگلستان، شوروي و يونان رقابت كردند. بازسازي ورزشگاه ها در ايتاليا بيش از حد معمول طول كشيد و برگزاركنندگان از اينكه ورزشگاه ها به موقع آماده نشوند، نگران بودند. به هر حال به نظر آمد بازي ها با چند ورزشگاه نيمه تمام آغاز شود ولي در هشتم ژوئن ۱۹۹۰ همه چيز به موقع آماده برگزاري جام جهاني شد. در بازي افتتاحيه، كامرون ركورد شكست ناپذيري خود از جام ۱۹۸۲ را بهبود بخشيد و موفق شد آرژانتين- قهرمان دوره گذشته- را با مارادونا، يك بر صفر شكست دهد. شيرهاي رام نشدني كامرون باز هم به درخشش ادامه دادند و روماني را با كمك بازيكن سي و هشت ساله خود روژه ميلا شكست دادند اما كار به همين جا ختم نشد و كامرون با ميلا تا يك چهارم نهايي پيش رفت و در يك بازي خاطره انگيز، سه بر دو مغلوب انگلستان شد. نمايش جالب توجه كامرون و مصر باعث شد فيفا سهميه قاره آفريقا را در جام جهاني بعدي افزايش دهد. انگلستان در اين جام، اوقات خوبي را پشت سر نگذاشت زيرا در هر سه بازي مقدماتي مساوي كرد و سه بازي بعد نيز به وقت اضافه كشيد. پل گاسكوئين و گري لينه كر هر چه جام پيش مي رفت، نمايش بهتري از خود ارائه مي كردند. جام جهاني ايتاليا عرصه قدرت هاي قديمي فوتبال بود و تمامي آنها موفق شدند از مرحله مقدماتي صعود كنند. در مرحله نيمه نهايي، چهار تيمي حضور داشتند كه جزء پنجم تيم برتر تاريخ فوتبال بودند و تنها برزيل بود كه با شكست از آرژانتين، از صعود به مرحله نيمه نهايي بازمانده بود. تركيب مارادونا و كاني گيا كافي بود كه برزيل از دور رقابت ها حذف شود. آرژانتين عليرغم صعود به فينال، تنها سايه اي از آن تيم سال ۱۹۸۶ بود اما به لحاظ روحي و تاكتيكي آنقدر بضاعت داشت تا در سطح رقابت هاي جهاني قدرتمند ظاهر شود. آنها در اين دوره بيست و دو كارت زرد و سه كارت قرمز دريافت كردند و اين نشان مي داد كه خشن بازي مي كردند. سرجيوگويكوچه آ پديده جديد آرژانتين بود كه به جاي پومپيدو كه مصدوم شده بود، درون دروازه قرار گرفت. او دوبار باعث پيروزي آرژانتين در ضربات پنالتي شد كه يك بار برابر يوگسلاوي و بار دوم در مرحله نيمه نهايي برابر ايتالياي ميزبان بود كه پنالتي هاي دونادوني و سره نا را دفع كرد. در بازي آرژانتين با ايتاليا در نيمه نهايي، با اينكه تيم ميزبان حتي يك گل هم تا آن مرحله دريافت نكرده بود ولي كاني گيا قفل دروازه زنگا را باز كرد و در نهايت ايتاليا در ضربات پنالتي مغلوب آرژانتين شد. به هر حال زنگا (دروازه بان ايتاليا)، ركورد پانصد و هفده دقيقه بسته ماندن دروازه را ازخود به جا گذاشت. ديگر ركورد جالب اين دوره، متعلق به آلمان غربي بود كه براي سومين بار پياپي به فينال جام جهاني رسيد. لوتارماتيوس و پير ليت بارسكي دو بازيكني بودند كه در هر دو دوره قبلي، عضو تيم ملي آلمان بودند، اما در هر دو به مدال نقره قناعت كردند. ماتيوس بهترين بازيكن جام بود و نمايش فوق العاده اي داشت. او يك كاپيتان بي نظير بود و در تمام زمين حضور داشت و موفق شد چهار گل هم به ثمر برساند. تيم آلمان دو مهاجم بزرگ به نام هاي فولر و كلينزمن در اختيار داشت و يك مدافع چپ جهاني به نام آندرياس بره مه و مثل ديگر تيم هاي قبلي آلمان، مدافعين قدرتمند ديگري نيز در اختيار داشت. ژرمن ها در نخستين بازي خود، چهار بر يك يوگسلاوي را در هم كوبيدند تا قدرت خود را به رخ همگان بكشند. تيم هلند كه قبل از شروع جام جزو بخت هاي قهرماني به شمار مي رفت، شروعي نه چندان جالب داشت و بدون برد از گردونه رقابت ها حذف شد. فان باستن موفق نشد گلي به ثمر برساند و گوليت نيز كه به تازگي از مصدوميت رها شده بود نمايش خوبي نداشت. ديگر شگفتي اين جام، صعود ايرلند جنوبي به مرحله يك چهارم نهايي- بدون حتي يك پيروزي و تنها با مجموع دو گل زده- بود. بازي فينال بين آلمان و برزيل برگزار شد كه آلمان ها در يك بازي يك طرفه با پنالتي آندرياس بره مه، به شايستگي قهرمان جهان شدند. در بازي رده بندي نيز ايتالياي زخمي با نتيجه دو بر يك انگلستان خسته را شكست داد تا در خانه به مقامي بهتر از سومي دست پيدا نكند.
رده بندي نهايي جام
۱- آلمان غربي
۲- آرژانتين
۳- ايتاليا
۴- انگلستان
|