مشاهده مناظر زننده مواد پلاستيكي پخش شده در طرفين راه هاي كشور، به ويژه راه هاي شمال اسف انگيز است. باورم نمي شود كه رانندگان و مسافران عازم به اين نقاط زيبا و دل انگيز، عامداً اين همه در نابودي مناطبع طبيعي كشور سهيم باشند.
شايد نسل كنوني اصولاً متوجه اهميت گياه در حفظ محيط زيست نباشد. شايد هم ريشه اين دشمني ناخواسته با محيط زيست در زندگي آپارتمان نشيني و پرورش ندادن گياه با دستان خود باشد.
علت، هر چه هست، ما به عنوان والدين، مربي ها، مسئولان و... بايد به كودكان عشق به طبيعت و محيط زيست را بياموزيم. چرا رفتار ما به گونه اي است كه به آنها تفهيم مي نماييم بهترين راه گذراندن زندگي روي شاخه درخت نشستن و قطع نمودن شاخه از بن مي باشد؟ افتخار ورزيدن به تاريخ كشور و نياكان، وقتي رفتارهاي درست آنها با مواهب الهي مثل آب، خاك و گياه را رعايت نكنيم، به چه دردي مي خورد؟ آيا ما نمي دانيم كه پدران و اجداد ما بنيان گذار بسياري از ابداعاتي بودند كه هنوز بشر قرن بيست و يكم از آنها بهره مي برد؟ نمي دانيم آنها چه اندازه براي حفظ اين آب و خاك زحمت مي كشيدند و به طبيعت اطراف خود عشق مي ورزيدند؟ به اطراف خود نگاه كنيد؛ هنوز يادگارهاي بي نظير آنها مانند مهار آب، اهلي نمودن گونه هاي وحشي گياهان، بافت قالي و قاليچه هاي نفيس (عالي ترين و مفيدترين صنعت دستي در جهان) و از همه مهم تر كشت درختاني نظير گردو، توت، خرما، زيتون و... براي استفاده نسل هاي آينده به چشم مي خورد. تنها دل خوش داشتن به آيين ها و روزهايي مانند روز درختكاري، روز زمين پاك، روز هواي پاك، روز آب، هفته محيط زيست، هفته پاك سازي كوهستان و... براي جبران خسارات كنوني كافي است؟ آيا به اطراف خود نگاه نمي كنيم و اين همه آلودگي آب، خاك و نابودي گياهان را نمي بينيم؟ آيا به حاشيه راه هاي كشور كه مملو از مواد پلاستيكي و زباله است توجه نداريم و آب هاي متعفن و بدبو و مملو از زباله نهرها و رودخانه هاي كشور را نمي بينيم؟
چه بر سر ما مردم آمده كه قادر به جمع آوري آشغال هاي پلاستيكي باقيمانده از پيك نيك و اتراق كنار جاده در يك كيسه زباله و انتقال آن به شهر و تحويل آن همراه با زباله منازل به رفتگرهاي محله نيستيم؟ آيا انجام كار به اين آساني، ارزش اين را ندارد تا نسل هاي آينده از ما به نيكي ياد كنند؟ چرا ما هرگز از خود سؤال نكرده ايم مگر طبيعت زباله داني است كه بي محابا هر نوع آشغالي را چه در شهرها، چه در روستاها در آن رها مي كنيم؟ خداوند خرد را به ما عطا فرموده تا براي زندگي بهتر به كار بنديم، اما اين همه آلودگي و نابهنجاري زيست محيطي با عقل و خرد ما مغايرت دارد. به مصداق اين گفته معروف كه افروختن يك شمع بهتر از نفرين كردن تاريكي است، نكاتي را براي كاهش معضلات زيست محيطي كنوني، پيشنهاد مي كنم:
۱- والدين بايد عملاً به كودكان خود عشق به محيط زيست را بياموزند. ساده ترين كار، نظارت بر جمع آوري كليه آشغال هاي باقيمانده از پيك نيك و اتراق كنار جاده در يك كيسه و بردن آن به شهر براي دفع اصولي مي باشد.
۲- مدارس بايد در كليه دروس، بخشي را به محيط زيست از ديدگاه هر درس اختصاص دهند. در اين دروس حفظ محيط زيست با جمع آوري درست زباله ها در محيط  كلاس و حياط مدرسه، مشاركت در جمع آوري كيسه ها و ظروف پلاستيكي، شيشه اي و فلزي در محله هايي كه مدارس در آن واقع شده آموزش داده مي شود. هم چنين عشق به محيط زيست از طريق كشت گياه در باغچه، گلخانه و گلدان ياد داده مي شود.
۳- نصب تعداد قابل توجهي تابلو در دو طرف راه ها (حداكثر به فاصله ۵ كيلومتر) كه روي آنها جملاتي در ارتباط با نريختن زباله و بخصوص مواد پلاستيكي در طبيعت و حاشيه راه ها نوشته شود.
۴- اختصاص حداقل نيم ساعت در روز وقت، از هريك از فرستنده هاي راديويي و تلويزيوني در ارتباط با پرهيز از ريختن زباله، بخصوص مواد پلاستيكي در راه ها و خيابان هاي كشور با نشان دادن تخريب محيط زيست. فيلم هاي آموزنده زيادي در اين ارتباط تهيه گرديده كه مي توان نشان داد.
۵- نشان دادن فرآيند دور ريختن اصولي آشغال و جمع آوري صحيح توسط هر فرد در سريال هاي پرطرفدار تلويزيوني.
۶- كاهش تدريجي مصرف مواد پلاستيكي از طريق جايگزيني آنها با مواد كاغذي و پارچه اي به نحوي كه استفاده از كيسه هاي نايلوني خريد، هزينه سنگيني داشته باشد.
۷- نصب سطل هاي زباله ثابت در حاشيه راه ها در فواصل قابل قبول و تخليه منظم آنها.
كاوه- تهران

خوشحاليم كه ستون «تجربه هاي آزاد» در صفحه سخنگاه با استقبال وسيع مردم صاحب ذوق و هنرمند به ويژه نسل جوان روبه رو شده است و تا كنون آثار قابل توجهي شامل شعر، قصه، طنز، عكس و كاريكاتور دريافت كرده ايم. شما نيز اگر به قول «سهراب سپهري» سرسوزن ذوقي داريد، مي توانيد آثار خود را براي چاپ در اين ستون براي ما بفرستيد. در اين شماره از ميان چند شعر زيبا كه از يك شاعر صاحب ذوق براي ستون «تجربه هاي آزاد» فرستاده شده، يكي را انتخاب و درج كرده ايم. از ديگر شعرهاي شاعر، نيز در شماره هاي آينده استفاده خواهيم كرد. موفق باشيد.
خال لب سيب
نستر ن كبيري
شب شده بود ماه شهدش رادر جام زمين ريخته بود
تاك پلكش سنگين شده بود و گل «كاسه شكن» خواب بيابان مي ديد
باد توي تن پيچك ها راوصله مي زد بر دامن بيد و اقاقي شايد هذيان مي گفت
باد غلتي زد در بستر باغ ماه بوسيدتن خيس علف را آرام
چشم از خواب پريد بغض در پيكر خيسش گم شد
سايه برگ درخت آلو مرهمي ساخت بر زخم ترك خورده نار
عشق در كلبه شب مي رقصيد ماه نقره مي پاشيد بر گونه سيب
و درآن بحبوحهمن شيفته خال لب سيب شدم

تلفن همراه و تصادفات
تصادف خودروها و موتورسيكلت ها به علت استفاده  رانندگان از تلفن همراه به شدت رو به افزايش مي باشد. ممنوع  بودن مكالمه با تلفن همراه در هنگام رانندگي بايد از قوه به فعل درآيد تا از ايجاد مشكلات رفت و آمد- به علت كند يا بي راهه رفتن خودرو- و حوادث ناگوار رانندگي جلوگيري كند. اكنون علي رغم ممنوع  بودن استفاده از تلفن همراه در هنگام رانندگي، همچنان شاهد وقوع اين تخلف در خيابان ها و جاده ها هستيم.
ن _ شهريار _ تهران
مسافران تاكسي در تنگنا
صندلي هاي عقب بعضي از تاكسي هاي خطي و آزاد و خودروهايي كه به صورت رسمي و قانونمند مسافركشي مي كنند، به علت استفاده از صندلي هاي غيراستاندارد و يا تغييراتي كه طبق سليقه راننده خودرو به وجود آمده، آن قدر تنگ است كه مسافران به زحمت در آن مي نشينند. راهنمايي و رانندگي و سازمان تاكسيراني حداقل مي توانند به خودروهايي كه به كار مسافربري اشتغال دارند، تفهيم كنند كه با استفاده از صندلي استاندارد، رفاه مسافران، به ويژه در رديف عقب را رعايت نمايند.
مستوفي زاده _ تهران

خانم ثقفي _ تهران
۱- درباره قنات هاي تهران، دهها مقاله و گزارش تحقيقي تاكنون در همشهري چاپ شده است. مي توانيد با مراجعه به مركز اطلاعات و كتابخانه همشهري از اين مطالب استفاده كنيد.
۲- مبتكر ساخت قنات هاي متعدد در تهران حاج ميرزا آقاسي صدراعظم عهد قاجار بوده است نه ميرزا تقي خان اميركبير كه علاوه بر آثار گوناگون در عرصه هاي فرهنگ و عمران كشور، مدرسه دارالفنون نيز از يادگارهاي زمان اوست. آن جمله معروف در مورد قنات ها، نيز منتسب به حاج ميرزا آقاسي مي باشد، كه خطاب به مقني ها مي گفت، اگر اين قنات ها به آب نرسند، براي شما كه نان دارند!
آقاي نوشين _ چالوس
1- عكس ها و مطالبي را كه در خصوص معضلات شهري از جمله، محدود شدن معابر پياده در شهر چالوس ارسال كرده بوديد، دريافت كرديم كه در همين شماره، يكي از آنها چاپ شده است.
اين هم عكس زيباي ديگري كه از بهار چالوس تهيه كرده ايد با اين مضمون؛ تن مپوشان ز باد بهار...
و با اين توضيح كه عكس واقعي است، كودك روي سنگي نشسته، البته با حمايت دست پدرش. هر چند كه در نگاه اول ممكن است، مونتاژ يا ساخته كامپيوتر (فتوشاپ) به نظر برسد.
آقاي سوداگري _ كرج
۱- مطالبي را كه در مورد تاريخچه و سير تحولات شهر كرج تهيه كرده ايد براي ما بفرستيد، تا پس از بررسي در بخش مناسب روزنامه مورد استفاده قرار گيرد.
۲- عين پيشنهاد شما را جهت اطلاع سازمان ميراث فرهنگي درج مي كنيم:
«ساختمان دانشكده كشاورزي كرج و باغ معروف آن به لحاظ قدمت و معماري زيبا و همچنين تنوع گونه هاي گياهي، از ابنيه ارزشمندي است كه بايد در زمره ميراث  فرهنگي كشور ثبت و مورد مراقبت قرار بگيرد.»
خانم شكوهي _ تهران
۱- نخستين شماره روزنامه همشهري در آذرماه ۱۳۷۱ منتشر شد. پيش از انتشار منظم روزنامه همشهري به عنوان نخستين روزنامه رنگي صبح ايران، نشريه اي تحت همين نام و به صورت ۱۵ روز يك بار توسط روابط عمومي شهرداري تهران منتشر مي شد. اين نشريه تا مدتي پس از انتشار روزنامه همشهري نيز تداوم يافت و بعد انتشار آن متوقف شد. آن نشريه بيشتر شبيه به يك مجله بود و مطالب متنوعي داشت.
۲- پيشنهاد شما مبني بر اختصاص ستوني در روزنامه براي معرفي پوشاك هاي روز را به گروه اجتماعي ارائه كرديم.
۳- خاطره هاي جالب خودتان و دوستانتان را مي توانيد براي ستون خاطرات خوانندگان همشهري ارسال كنيد.