ا روپايي ها از نمايشگاه لباس ايراني استقبال كردند
نماد فرهنگ ايراني در اروپا
|
|
|
|
استقبال از پوشش ايراني- اسلامي
طراح لباسي كه با همكاري سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي ۶۰ دست لباس خود را در اروپا به نمايش در آورده است، مي گويد: اين لباس ها كاملا بر اساس شئونات اسلامي طراحي و كاملا پوشيده بوده و به سه دسته لباس هاي مناسب براي حضور در اجتماع ، لباس هاي عصر و ميهماني و لباس هاي عروسي، نامزدي و شب تقسيم مي شد. در دسته آخر، 7 چادر براي مناسب هاي مختلف و در رنگ هاي شاد و طرح هاي مختلف وجود داشت كه تماشاچيان استقبال زيادي از آنها كردند
گروه شهري- مريم پاپي- همه كف مي زنند، 45 دقيقه تمام ... لباس ها بر قامت زنان كروات مي آويزد، مي چرخد و با حركاتي منظم هنر ايراني را به نمايش مي گذارد. سفير يكي از كشورهاي اسلامي چند بار وسط مراسم از جايش بلند مي شود و با كنسول سوم سفارت ايران كه در جوار نشسته دست مي دهد.
مردم كشورهاي كرواسي، صربستان و مونته نگرو فوريه 2005 د ر نمايشگاه بين المللي مد و زيبايي زاگرب به تحسين لباس هاي ايراني نشستند، اين اتفاق زمينه سازي بود براي تكرار شركت ايران در اين نمايشگاه و برگزاري نمايشگاه هاي ديگري كه اسفند ماه 1385 (مارس 2006) در مركز اسلامي زاگرب و موزه تاريخ يوگسلاوي سابق برپا شد.
افسانه ريحاني فرد، طراح لباسي كه با همكاري سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي ۶۰ دست لباس خود را در اروپا به نمايش در آورده است، مي گويد: اين لباس ها كاملا بر اساس شئونات اسلامي طراحي و كاملا پوشيده بوده و به سه دسته لباس هاي مناسب براي حضور در اجتماع (مانتو-دامن، مانتو-شلوار و كت-شلوار) ، لباس هاي عصر و ميهماني و لباس هاي عروسي، نامزدي و شب تقسيم مي شد. در دسته آخر، 7 چادر براي مناسب هاي مختلف و در رنگ هاي شاد و طرح هاي مختلف وجود داشت كه تماشاچيان استقبال زيادي از آنها كردند. در كنار اين لباس هاي مدرن، تعدادي لباس سنتي هم از مناطق مختلف ايران و همچنين عروسك هاي زيبايي با لباس هاي محلي به نمايش درآمد.
روزنامه ها نوشتند نفس شرقي در بلگراد و ملكه مدهاي شرقي . روزنامه هاي وچرنيه، نووستي، گلاس ساونوست، پوليتيكا، مجله انگليسي زبان ركورد، شبكه هاي تلويزيوني استوديوب، شبكه سراسري آر.تي.وي صربستان و تلويزيون بلگراد، در حالي به پاك كردن ذهنيت غلط دنيا درباره پوشش زنان ايران پرداختند كه همگي بحث هسته اي ايران را نيز با طراح لباس ايراني پيش مي كشيدند. ريحاني فر يكي از بازديدكنندگان نمايشگاه بين المللي زاگرب را به ياد مي آورد كه گفته بود: فكر مي كردم پوشش زنان ايراني تنها چادري است كه سر مي كنند و فقط نوك كفش هايشان پيداست.
ريحاني فرد نخستين نمايشگاه لباس خود را در اروپا، سال 1384 برگزار كرد؛ زماني كه از سوي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي براي برگزاري نخستين نمايش زنده لباس با پوشش اسلامي دعوت به همكاري شد. اين برنامه ها در سه پايتخت اروپايي لندن، سارايوو و كرواسي با همكاري رايزني هاي فرهنگي و سفارتخانه هاي ايران در اين كشورها برگزار شد. اين طراح لباس مي گويد كه همه مقدمات كار پيش از ورود او به اين كشورها فراهم مي شود.
افسانه ريحاني فرد كه 15 سال در اين حرفه سابقه دارد و فارغ التحصيل تكنولوژي، طراحي و دوخت لباس از دانشگاه سوره است، با اعتقاد به نقش مهم نمايش زنده لباس در فرهنگ سازي، مي گويد: اكنون مجري طرح، سفارتخانه هاي ايران در ساير كشورها هستند و به همين دليل طرح هزينه بري است. در حالي كه چنين اقداماتي اگر با مشاركت سازمان ها و نهادهاي مختلف داخل ايران انجام شود چنين هزينه اي را در بر ندارد.هدف اصلي كه ريحاني فر براي كار خود عنوان مي كند، پاك كردن چهره غيرواقعي از زن ايراني در ذهنيت خارجي ها و ارايه تصوير درستي از پوشش خاص زن ايراني به جهان است. اين طراح لباس عنوان مي كند، به رغم اينكه مخاطبش را زنان مسلمان و محجبه در نظر گرفته است، ولي طرح هاي لباس ايراني كه به نمايش در آورده ، مورد توجه بسياري از زنان اروپايي غير مسلمان نيز واقع شده است. به طوري كه بعضي از مانكن هاي كرواسي به قدري از نحوه پوشش سر با سربندهاي خاصي كه برايشان طراحي شده بود خوششان آمد كه مي گفتند از اين به بعد به همين شيوه هنگام نمايش لباس روسري سر مي كنيم.
روزنامه نگاري در وصف لباس هاي زنان ايراني در يكي از روزنامه هاي زاگرب نوشت: نمايشگاه لباس زنان ايران خط بطلاني بر پيشداوري هاي سو مي كشد، زيرا مملو از خط، رنگ و مدرنيته است.
خانم شولتس، وزير فرهنگ كرواسي نيز طي ديدار از اين برنامه گفت: جاي خوشحالي است كه مي بينيم خانم هاي ايراني تا اين حد هنرمند هستند و لباسهاي زيبا مي پوشند، لباس هاي ايراني كم از لباس هاي اروپايي ندارد.
ايران اسفندماه سال 1384، براي دومين بار در غرفه اي از نمايشگاه بين المللي مد و زيبايي زاگرب و به صورت نمايش زنده در سالن هاي نمايشگاه شركت كرد. اين اقدام اگر در ايران هم صورت گيرد، مي تواند گامي باشد در اين جهت كه بازار ايران به جاي لباس هاي ترك و چيني، از لباس هاي ايراني پر شود. علاوه بر مسئولان اقتصادي، مسئولان فرهنگي ايران نيز بايد پاسخگو باشند كه چرا شرايط فرهنگي جامعه و بازار را به سمتي برده اند كه چيني ها و ترك ها مخصوص زنان ايراني لباس طراحي كنند. در كنار همه اين مسائل بايد به اين موضوع توجه داشت كه حتي با بازگشت به گذشته ايران نيز مي توان مدلهاي مختلف پوشش زنان و مردان را يافت كه قابليت تبديل شدن به يك لباس مدرن و امروزي را دارند. اين در حالي است كه ريحاني فر از فقر منابع مطالعاتي در خصوص طراحي لباس در ايران انتقاد مي كند.
وي با اشاره به اينكه بشر به طور طبيعي تنوع را دوست دارد و مد يعني تنوع طلبي ، معتقد است، اگر به اين نياز در كشور خودمان جواب داده نشود، توسط منابع خارجي و جاهايي كه نمي دانيم تامين مي شود.
وي مي گويد: وضعيت طراحي لباس ما معلوم نيست. اگر افراد مسئول از متخصصان اين رشته كمك بگيرند، طبيعي است كه لباس هايي بر اساس سليقه، فرهنگ و نياز جامعه براي طبقات مختلف اجتماعي ارايه خواهد شد و مي توانند الگوي مصرف مناسبي در اختيار افرادي كه به مد گرايش دارند قرار دهند. ما بدون شك مي توانيم با استفاده از دانش و هنر طراحان ايراني گام مؤثري در ايجاد چنين فضايي برداريم.
مردم اروپا در حالي به تماشاي آخرين مدل هاي لباس ايراني كه به گفته خودشان چيزي از مدل هاي اروپايي كم نداشت پرداختند كه مردم ايران هر روز درگير اظهار نظر متفاوتي در خصوص پوشش خود مي شوند و هنوز حتي الگوي ذهني مناسبي براي پوشش خود ندارند.
|