|
ديدار با سالمندان شهر در فرهنگسراي بهمن
يادآورصفاي روزگاران سپري شده
|
|
|
عكس : گلناز بهشتي
شهره مهرنامي
فكر نمي كنم كسي با ديدن اشياي قديمي به وجد نيايد، همه ما وقتي صندلي لهستاني يا گرامافون روسي مي بينيم قبل از هر چيز به دنبال تاريخ ساخت و قيمت آن هستيم، مي خواهيم بدانيم اين اشياي زيبا از چه تاريخي براي ما باقي مانده اند و وقتي به آنها نگاه مي كنيم اين فكر به ذهنمان خطور مي كند كه اين اشياء چه صفحاتي از تاريخ را به خود ديده اند و چه سرگذشتي داشته اند تا به اينجا كه ما هستيم رسيده اند، غافل از اينكه اگر زبان داشتند حتما برايمان مي گفتند كه چه كساني با چه سرگذشتهايي از آنها استفاده كرده اند و تا امروز چه روزهايي را به خود ديده اند.
هميشه يكي از پناهگاه هاي اين اشياي قديمي و با قيمت خانه پدر بزرگ ها و مادر بزرگ هاست. شايد براي همين هم خانه هاي آنها آنقدر آرامش بخش و دوست داشتني است چون آنها همچون وسايل قديمي دلي پر از خاطره دارند، از روزگاراني كه ما نبوده ايم و نديده ايم.
آنهايي كه سفره دلشان را به شرط همراه شدن، با دست نوازشگرشان برايمان باز خواهند كرد.
هميشه به دنبال قدمت و قيمت اشياء هستيم و هميشه مي خواهيم آنها را در كنار خود داشته باشيم اما غافليم از اينكه بزرگاني در شهر و جامعه ما هستند با قدمتي بالا كه نمي توان قيمتي بر تجربيات و سرگذشت آنها گذاشت؛ انسان هايي كه بيش از يك قرن را پشت سر دارند و زبان باز مي كنند، تا سرگذشت ديده هايشان را برايمان بگويند. آنها تاريخ شفاهي ما هستند. در جشنواره (+۱۰۰) كه براي تجليل از سالمندان بالاي صد سال تهران از سوي فرهنگسراي سالمند برگزار شد با جمعي از آنها ملاقات كردم.
اگر هم حرف نمي زدند چين و چروك هاي صورتشان به تنهايي گوياي تاريخ از سرگذشته شان بود، اين قيمتي ترين هاي جامعه كه گاهي به دست فراموشي سپرده مي شوند، وقتي كنار هم قرار مي گيرند ما را متوجه گنجينه بزرگي از تاريخ مي كنند كه از آن بي خبريم. ما صاحب اين همه قدمت و قيمت هستيم!
به گفته خانم شاهرخي، رئيس فرهنگسراي سالمند، درسال ۷۵ از طريق اداره آمار ۱۶۰۰ سالمند بالاي صد سال در شهر تهران شناسايي شده اند كه امروز در سال ۸۵ از طريق رسانه ها تنها ۳۵ نفر آنها شناسايي شده و تنها ۸ نفر از آنها حاضر به شركت در اين جشنواره شدند.
وقتي مجري برنامه سال تولد شهروندان ارشد را مي خواند ،۱۲۸۰ ۱۲۷۷ ، ۱۲۸۵ و ۱۲۷۸ تا براي دريافت نشان شهروندارشد روي صحنه بروند، به وجد مي آمدم؛ خداي من! كسي كه ۱۰۵ ، ۱۰۸ ، ۱۰۷ سال عمر از خدا گرفته چه چيزهايي ديده، مشروطه را به چشمش ديده، احمد شاه قاجار را پشت سر گذاشته، در دوره كشف حجاب پهلوي زندگي كرده كودتاي ۱۲۹۹ را ديده، خداي من اينها خود تاريخند.
شهردار تهران به همراه، رئيس سازمان فرهنگي هنري شهرداري در كنار رئيس فرهنگسراي سالمند هفت شهروند ارشد را فرا خواندند و شهردار نشان شهروند ارشد را بر سينه آنها نصب كرد.
عباس نيك آئين متولد ،۱۲۹۱ حاج احمد غريب متولد ،۱۲۹۰ سيد مرتضي سرگذري متولد ،۱۲۷۷ خانم محلاتي متولد ،۱۲۷۹ قربان علي منظوري متولد ،۱۲۸۵ يدالله قلي زاده متولد ۱۲۸۵و عين الله عباسي مقانكي متولد ۱۲۷۸ شهروندان ارشد تهراني بودند كه اين جشنواره را از آن خود كرده بودند.
محمد باقر قاليباف، شهردار تهران خطاب به سالمندان شهرمان در اين جشنواره گفت: ما لحظه لحظه زندگي مان را مديون ايثارگري شما عزيزان هستيم، شما كه سلامتي و وجود خود را مانند شمع آب كرديد تا امروز ما بتوانيم زندگي قابل قبولي را در ابعاد مادي و معنوي داشته باشيم. هر منصفي بايد اين گونه قضاوت كند كه زندگي خود را مديون شما بزرگ ترهاست. ما شهرمان را از شما به امانت گرفته ايم، و وظيفه ما اين است كه زحمات شما را پاس بداريم و توجه به شما بدون شك به نفع همه ماست.
شهردار تهران گفت: من فقط بابت عرض ارادت و خسته نباشيد به شما بزرگان آمده ام و تنها براي اينكه به خودم متذكر باشم كه هر كجا كه هستم به ياد شما هستم، شما هم به ياد ما باشيد. شهروندان ارشد شهرمان به همراه فرزندانشان در جشنواره حضور داشتند و آنقدر سرزنده و سرحال بودند كه به انسان شوق زندگي مي دادند، صد سال زندگي آنها را خسته و درمانده نكرده بود؛ هنوز هم استوار بودند. آقاي جهان ديده و همسرش در لباس عروسك هاي نماينده از سوي سالمندان در جشنواره حاضر شدند و خطاب به شهردار گفتند كه آيا بعد از ۳۰ سال خدمت تنها لايق يك كارت منزلت هستند كه بتوانند به صورت رايگان از اتوبوس و مترو استفاده كنند، تازه با اين همه پله و شلوغي كدام سالمند مي تواند از اين امكانات رايگان استفاده كنند؟ يا سينماهايي كه براي سالمندان همراه با كارت منزلت رايگان هستند آنقدر كم است كه اين پدربزرگ ها و مادربزرگ ها تنها براي رسيدن به سينماي مورد نظر بايد بيش از هزارتومان خرج كنند. آنها از شهردار شهرشان يك كلينيك پزشكي رايگان خواستند تا مجبور نباشند با اين حقوق بازنشستگي تمام درآمد خود را صرف دوا و درمان كنند.
وقتي آقاي جهان ديده و همسرش كه نماينده سالمندان بودند اين درخواست ها را به شهردار ابراز مي كردند سالمندان حاضر در سالن برايشان دست مي زدند و با اين حركت اين خواسته را تأييد مي كردند.
وقتي شهردار قصد داشت سالن را ترك كند مجري برنامه دوباره از او پرسيد كه آيا خواسته سالمندان شهر را برآورده خواهد كرد يا نه؟و دكتر قاليباف با حركت سر جواب مثبت را به سالمندان داد.
شهردار در جمع خبرنگاران گفت كه گسترش فرهنگ قدرداني از سالمندان يكي از موضوعاتي است كه شهرداري در پي اجراي آن است و اين وظيفه اي است بر عهده تمام مردم.او گفت كه تردد ناتوانان و سالمندان يكي از موضوعاتي است كه بايد مورد توجه قرار دهيم كه در دستور كار شهرداري ها هم هست، گسترش پله هاي برقي نيز در دستور كار شوراي شهر است.
شهردار تهران مدعي بود كه سالمندان را خوب درك مي كند چرا كه دوران راهنمايي تا دبيرستان خود را در خانه مادربزرگش زندگي كرده كه يكي از بهترين دوران زندگي اش بوده.
دكتر قاليباف در جواب به سئوال خبرنگار همشهري كه پرسيد با روند پيشروي امكانات در شهر فكر مي كنيد وقتي شما سالمند شديد شهر چگونه خواهد بود، گفت: خوشحال شدم كه در اين جشنواره حاضر شدم ، چون به ما يادآوري كرد كه بيشتر بايد سالمندان شهرمان باشيم.
دكتر عسگري، رئيس سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران نيز در جواب همين سئوال بعد از كمي فكر گفت: اميدوارم در آن زمان به ما اجازه نفس كشيدن داده شود.
در حال حاضر ۲۵ كانون جهان ديده در سطح شهر تهران وجود دارد كه به گفته خانم شاهرخي رئيس فرهنگسراي سالمند عمده مشكلات آنها كمبود فضا و مكان براي خدمات رساني به سالمندان است.
در اين جشنواره از دبيران اين كانون ها همچنين از خانواده هايي كه در كنار خود از سالمندانشان نگهداري و پرستاري مي كنند تجليل شد.
اينجا گنجينه اي بوده از انسان هايي كه از گذشته هاي دور برايمان به يادگار مانده بودند و نمي شد قيمتي بر آنها گذشت؛ بزرگاني كه يك خنده كوچكشان به يك دنيا مي ارزيد.
|
