نگاه
شهرداري ها و نقش مشاركت بخش خصوصي
|
|
عكس: گلناز بهشتي
گروه ورزش- ليلا آقايي كارشناس ارشد تربيت بدني درباره نقش شهرداري ها در نحوه مشاركت بخش خصوصي ورزشي به عنوان يك نهاد نيمه دولتي مي گويد: براساس بند 21ماده 55 قانون شهرداري، احداث ورزشگاه ها يكي از وظايف شهرداري ها به شمار مي رود، اما به موجب قانون تأسيس سازمان تربيت بدني در خرداد ماه 1350 مسئوليت و سرپرستي اصلي ورزش كشور بر عهده اين سازمان نهاده شده است، اما همين قانون وظيفه ساخت و اداره و نگهداري ورزشگاه ها را در انحصار سازمان تربيت بدني به عنوان دولت نمي داند و لذا وظايف قانون شهرداري در اين زمينه به قوت خود باقي است.
وي مي گويد: شهرداري به عنوان يك نهاد خدماتي با شناخت و آگاهي دقيق از تأثير ورزش و ساخت ورزشگاه هاي مجهز، مي تواند در توسعه فضاهاي ورزشي بسيار مؤثر عمل كند و در سالهاي اخير به ويژه شهرداري تهران در اين زمينه حركت هاي نويني را آغاز كرده كه نمونه آن توسعه و گسترش ورزش در محلات است.وي مي گويد: شهرداري در اين زمينه مي تواند افزون بر زمين هايي كه داراي كاربري ورزشي هستند با شناسايي زمين هايي كه محل تجمع نخاله هاي ساختماني و زايدات زباله است اين نوع فضاها را از بلاتكليفي و يا بي مالكي رهانده و ضمن جلوگيري از آلودگي محيط زيست، آنها را در جهت توسعه فضاهاي ورزشي شهري به كار گيرد و به سازمان هاي ذي ربط نيز معرفي كند. بر اين اساس شهرداري به عنوان يك نهاد نيمه دولتي با برنامه ريزي و سياستگذاري مي تواند نظارت دقيق و صميمي بر عملكرد بخش خصوصي داشته باشد و هدايت اين برنامه را بر عهده گيرد.
هر چند كه متأسفانه در كشور ما همكاري هاي بين بخشي و يا موازي خود به عنوان مانعي بر سر راه خصوصي سازي معرفي شده است!
اماكن ورزشي خصوصي در مناطق 22گانه تهران
بر طبق آخرين آمارگيري، سرانه فضاي ورزشي در شهر تهران 50 سانتي متر براي هر نفر است كه بسيار پايين تر از استانداردهاي بين المللي است. براي شناسايي كمبودها و نيازهاي موجود، مي توان از همكاري بين بخشي با ادارات كل تربيت بدني استاني بهره گرفت.
بنابر يك آمار، تعداد اماكن ورزشي خصوصي در مناطق 20گانه تهران در سال 1372، 109 مكان بوده كه اين رقم در سال 1378 به 377 مكان افزايش يافته است. از اين تعداد 52 مكان در حوزه شميران، 149 مكان در حوزه شمال غرب، 101مكان در حوزه شمال شرق، 30 مكان در حوزه جنوب غرب و 40 مكان در حوزه جنوب شرق و 5 مكان در حوزه شهرري قرار داشته است.آمار سال 1378 بيانگر اين نكته مهم است كه منطقه چهار شهر تهران بالاترين ميزان اماكن ورزشي و منطقه 16 كمترين مكان را به خود اختصاص داده اند.
همچنين از 377 مكان ورزشي خصوصي 97 مكان مختص مردان و 51 مكان ويژه بانوان و 229 مكان هم مشترك بوده است. اين آمارها با توجه به رشد جمعيت شهر تهران در سالهاي اخير حاكي از بنيه ضعيف بدنه بخش خصوصي در ورزش اين كلانشهر است.
با نگاهي به وضعيت ساخت و سازها در شهر تهران مشاهده مي شود كه ساخت اماكن ورزشي بسيار كُند و آهسته تر از ساير كاربري ها است.
البته بايد اين آمار را از حركت تازه و سريع شهرداري تهران كه در سال اخير قول افتتاح پانصد مكان ورزشي و زمين چمن را به تهراني ها داده است، جدا كرد.
هر چند بسياري از پيشكسوتان ورزش و كارشناسان، اين كار را لازم عنوان كرده اند اما آن را اولين گام مي دانند كه نيازمند برنامه ريزي جامع براي آن است.
|