دوشنبه، 20 آذر برابر با 11دسامبر، روز تولد هاينريش هرمان رابرت كخ است.
۱۶۳سال پيش در چنين روزي، مشهورترين ميكروب شناس تاريخ بعد از لويي پاستور، به دنيا آمد.
پزشك  آلماني كه عامل بيماري اي را كشف كرد كه بعدها پادشاه بيماري ها نام گرفت و هنوز كه هنوز است پزشكان با آن دست و پنجه نرم مي كنند. 125 سال قبل، كخ، عامل بيماري سل را كشف كرد. او بيش از ?? سال در زمينه شناخت علت بيماري سل، مطالعه و تحقيق كرد و سرانجام موفق به كشف اين عامل شد؛ ميكروبي كه بعدها آن را به نام او، باسيل كخ، ناميدند.
سل، يك بيماري باستاني محسوب مي شود. عوارض اين بيماري در استخوانهاي موميايي شده مصري هم تشخيص داده شده اما تا اوايل قرن نوزدهم آن را با بيماريهاي مختلف اشتباه مي كردند. عده اي سل را بيماري واگيردار مي دانستند و عده اي ديگر آن را نوعي تومور بدخيم غير عفوني مي پنداشتند. تا اين كه بالاخره در سال 1882 عامل ايجاد آن، يك باكتري ميله اي شكل يا همان باسيل شناخته شد. با اين حال، هنوز هم شايعترين علت مرگ ناشي از عوامل عفوني در دنياست.
در هر ثانيه يك نفر به باسيل سل آلوده مي شود؛ در هر 4 ثانيه يك نفر به بيماري سل مبتلا مي شود و در هر ثانيه يك نفر در اثر ابتلا به سل مي ميرد. تخمين زده مي شود در حدود 2 ميليارد نفر در دنيا آلوده به مايكوباكتريوم توبركلوزيس يا همان باسيل كخ هستند و سالانه 10ميليون مورد جديد سل بروز مي كند. البته از اين 2ميليارد نفر فقط حدود 20 ميليون نفر به بيماري سل فعال مبتلا هستند.
مرگ و مير ناشي از سل، در بسياري از كشورهاي در حال توسعه يك چهارم از موارد مرگ هاي قابل پيشگيري را تشكيل مي دهد. 95درصد از موارد سل و 98درصد از مرگ هاي ناشي از سل در كشورهاي در حال توسعه رخ مي دهد.
بيماري سل داراي رتبه هفتم در بار جهاني بيماري ها محسوب مي شود و پيش بيني مي شود تا سال 2020 همچنان جايگاه كنوني خود را حفظ كند؛ البته اگر شرايط بدتر از اين نشود. سازمان بهداشت جهاني در سال 1991 سل را يك فوريت جهاني اعلام كرد، چراكه با پيدايش و انتشار باسيل هاي مقاوم به چند دارو، مجددا خطر تبديل بيماري سل به يك مرض غيرقابل علاج مطرح شد.
نوبل براي سل
رابرت كخ در سال۱۸۴۳ در هارتز متولد و تحصيلات خود را در گوتينگن آلمان ادامه داد. ظاهرش نشان نمي داد كه مرد دانشمندي باشد، به همين خاطر هم وقتي يك غيبگو پيش بيني كرد كه بعد از پاستور، بزرگترين دانشمند جهان خواهد شد، متعجب شد. اما اين پيش بيني زماني به حقيقت نزديك شد كه مرض سياه زخم در احشام وولشتين بيداد مي كرد و كخ از روي كنجكاوي خون حيوانات مبتلا را مورد آزمايش قرار داد و فهميد باسيل هايي در آن وجود دارد و به كمك همين باسيل ها سرم سياه زخم را تهيه كرد. اين براي اولين بار بود كه ميكرب يك بيماري را در خارج از بدن حيواني پرورش مي دادند و كخ تمام مراحل تكامل ميكرب را در زير ميكروسكوپ تعقيب كرد. كخ در سال۱۸۷۶ اثر خود را بنام در جستجوي علل سياه زخم منتشر كرد. اين اثر در نظر دانشمندان آن زمان اثر فوق العاده اي به حساب آمد و نام او در چهار گوشه جهان مشهور شد. از آن پس بود كه كخ تمام وقت خود را صرف ميكرب شناسي كرد.
كخ ابتدا كشف كرد كه چگونه مي توان با رنگ كردن ميكروبها آنها را در زير ميكروسكوپ مشاهده كرد و بعد نشان داد كه چگونه مي توان آنها را در داخل بعضي عصاره ها كشت داد. اين دو روش موجب گرديد كه وي در سال 1882 موفق به كشف ميكرب مرض سل گردد و دو سال بعد از آن تاريخ توانست ميكرب مرض وبا را جدا كند. كخ، در سال ???? جايزه نوبل را در زمينه فيزيولوژي دريافت كرد.
با اين حال، رابرت كخ كه به عنوان كاشف ميكروب سل كه خود جان ميليونها نفر را نجات داده بود، سرانجام پس از سفرهاي بسيار به بيماري سل مبتلا شد و در ?? مه ???? ميلادي در ?? سالگي درگذشت.
شناسنامه سل
اولين نكته درباره سل اين است كه بين بيماري سل و عفونت سلي بايد فرق گذاشت. عفونت سلي حالتي است كه با سيل هاي سل، بدون ايجاد علائم باليني و آزمايشگاهي در بدن شخص آلوده، حضور دارند و تنها باعث مثبت شدن تست توبركولين او مي شوند. در چنين مواردي باسيل ها معمولا در قلّه ريه ها، كليه ها، جسم مهره ها، استخوان ها و بعضي از عقده هاي لنفاوي، به حالت نهفته به سر مي برند. عفونت سلي، معمولا به خودي خود خطري ندارد ولي از آنجا كه در حدود 5 تا 15درصد موارد، در عرض 5 سال مي تواند به بيماري سل، تبديل شده و علائم و عوارض خطيري ايجاد كند بايد مورد توجه قرار گيرد. اما بيماري سل به حالتي اطلاق مي شود كه باسيل ها موجب گرفتاري يك يا چند عضو بدن شوند و باعث ايجاد تغييرات باليني، راديوگرافيك و باكتريولوژيك، شده باشند.
دوره نهفتگي سل در حدود 6-4 هفته است. عفونت اوليه سلي در 95 درصد موارد، فاقد علائم باليني است. در 5 درصد موارد هم در ارگان هاي مختلف بدن، به حالت نهفته در مي آيد تا نهايتا پس از مدتي مجددا فعال گردد.
بر اساس آمارهاي به جا مانده از دوران قبل از كشف داروهاي ضد سل، حدود 50درصد بيماران مبتلا به سل ريوي ثانويه، در عرض 2 سال جان خود را از دست مي دادند، 25درصد خود به خود بهبود مي يافت و 25درصد باقيمانده، سير مزمني را طي مي كردند و به مدت چندين سال باسيل ها را به طور متناوب در محيط اطراف خود، منتشر مي كردند. با كشف داروهاي موثر بر باسيل كخ، البته بيماري سل از حالت يك كابوس درآمد و به يك بيماري درمان پذير تبديل شد.
راه هاي بيمار شدن
براي انتقال سل 6 راه وجوددارد: از طريق هوا؛ از طريق وسايل و لوازم آلوده؛ از طريق دستگاه گوارش؛ از طريق پوست و مخاط؛ از طريق مقاربت؛ از طريق تماس با حيوانات و مصرف لبنيات. سل در درجه اول بوسيله ذرات مايع حاوي باسيل كخ، به ديگران منتقل مي شود. منشا اين باسيل ها معمولا دستگاه تنفس افرادي است كه مبتلا به سل بوده و در موقع صحبت كردن، عطسه كردن، خنديدن، سرفه كردن و خوانندگي، اين ذرات را در فضاي اطراف خود منتشر مي كنند. ولي وقتي اين ذرات به سطح زمين يا ساير سطوح فرود آيند عفونت زايي خود را از دست مي دهند و لذا بر خلاف تصور نيازي به ضد عفوني كردن البسه و ظروف غذا خوري مسلولين نيست.
عوامل موثر در انتقال باسيل كخ از طريق هوا
خطر انتقال بيماري از طريق هواي آلوده، خود تحت تاثير چند عامل است كه به بعضي از آن ها اشاره مي شود: الف) تعداد و غلظت باكتري هاي پراكنده شده در فضا، ب ) حالت فيزيكي ذرات، ج ) حجم و مقدار هواي حاوي باسيلي كه وارد دستگاه تنفس مي شود.) سن بيماران، ه ) مهمترين عامل خطر، مدت زماني است كه شخص سالم و بيمار، مشتركا حجم معيني از هوا را استنشاق مي نمايند. از اينها گذشته افراد مبتلا به سل آشكار، داراي قابليت انتقال و انتشار يكساني نيستند. مثلا كاركنان شيرخوارگاه ها، رانندگان وسائط نقليه مدارس و معلميني كه به سل مسري مبتلا هستند، به علت حساس تر بودن كودكاني كه با آن ها در تماس هستند.
در كشورهاي در حال پيشرفتي كه بيماري سل، از شيوع زيادي برخوردار است، اغلب بالغين در دوره كودكي، دچار عفونت سلي شده اند و لذا احتمال آلودگي مجدد آن ها در اثر تماس با افراد مسلول و به عبارت ديگر احتمال بروز سل اگزوژن، در آن ها بسيار كم است، ولي در مناطقي كه سل از شيوع بسيار كمي برخوردار است، بالغين تماس يافته نيز بايستي تحت مراقبت كامل قرار گيرند.
به طور كلي انتقال سل، معمولا از فردي به فرد ديگر و از طريق استنشاق ذرات قطره اي حاصل از افشانه هاي ترشحات ريوي افراد مبتلا صورت مي گيرد و مخزن اين گونه ذرات، اصولا بيماران بزرگسالي هستند كه مبتلا به سل ريوي حفره دار هستند. ضمناً مهمترين شاخص هاي آلوده كنندگي باسيل كخ، شامل تراكم باسيل در خلط، فاصله و مدت تماس با فرد مبتلا، فراواني سرفه و عادات شخصي نظير بلند صحبت كردن، خوانندگي و امثال اين ها و ميزان تهويه محل است و به همين دلايل، انتقال سل در منازلي بيشتر صورت مي گيرد كه تعداد افراد جمعيت خانواده، زياد باشد، تهويه به خوبي صورت نگيرد و عدّه زيادي كودك سالم و يك فرد بالغي كه خلط او شديدا مثبت است در آن مكان زندگي كنند.
بيماري نوپديد
اهميت سل در اين است كه در سال هاي اخير، در بعضي از كشورهاي جهان كه قبلا تحت كنترل در آمده بود مجددا طغيان نمود و به عنوان يك بيماري بازپديد مطرح شد. در بسياري از نقاط جهان هم انواع مقاوم به چند داروي سل به عنوان يك بيماري نوپديد ، به سرعت جايگزين انواع حساس به دارو شده و مشكلات بهداشتي و اقتصادي فراواني را به بار آورده است. حتي گفته مي شود از نوع درمان ناپذير و مقاوم به چند داروي آن به عنوان جنگ افزار بيولوژيك، استفاده شده است و يا با سوء استفاده از بيوتكنولوژي و مهندسي ژنتيك، انواع درمان پذير آن را به سويه هاي مقاوم به چند دارو تبديل كرده ا ند. حتي اگر اين موضوع كابوسي بيش نباشد واقعيت اين است كه بيماري سل كه زماني يك بيماري قابل پيشگيري، درمان پذير و كنترل شدني به حساب مي آمد در بسياري از نقاط جهان به يك بيماري درمان ناپذير و مقاوم به چند دارو و غيرقابل كنترل تبديل شده است.
بر اساس گزارش سال 2000 سازمان جهاني بهداشت، بيشترين موارد گزارش شده سل در سال 1998 مربوط به منطقه جنوب شرقي آسيا (36 درصد) و كمترين موارد، مربوط به منطقه شرق مديترانه (6درصد) بوده و علاوه بر آن 23 مورد از غرب منطقه اقيانوس آرام، 18 مورد از قاره آفريقا، 10 مورد از اروپا و 7 مورد از قاره آمريكا گزارش شده است. بر اساس همين گزارش، 22 كشور جهان جزو آلوده ترين كشورها تخمين زده شده اند و نيز در بين كشور هاي شرق مديترانه، جيبوتي، آلوده ترين كشور ذكر شده است. بد نيست بدانيد كه سل در كشورهاي صنعتي، عمدتا در بين افراد سالخورده يافت مي شود و معمولا ناشي از فعاليت مجدد عفونت هاي قديمي است و تنها عده كمي از آنان را بيماراني كه جديدا دچار عفونت سلي شده اند تشكيل مي دهند؛ در حالي كه در كشورهاي در حال توسعه، خطر بروز عفونت سلي در حد بالايي باقي مانده است و احتمال بروز آن در تمام سنين، وجود دارد. هرچند 3/1 ميليون مورد سل و۴۵۰ هزار مورد مرگ ناشي از آن در اين كشورها در كودكان كمتر از 15 ساله رخ داده ولي بيشترين ميزان بروز مرگ ناشي از بيماري در سنين توليد و فعاليت اقتصادي يعني 59-15 سالگي ايجاد مي شود و در نتيجه بيش از 80 خسارات ناشي از سل در كشورهاي در حال پيشرفت به اين گروه سني، تحميل مي گردد و در مجموع، بيماري سل عامل 26 مورد از مرگ هاي قابل پيشگيري را تشكيل مي دهد.
هرچند توجه به آمار ارائه شده در مورد ميزان بروز سل در افغانستان قضاوت در مورد آمار بقيه كشور هاي منطقه شرق مديترانه را نيز مشكل مي كند، ولي بر اساس اين آمار، آلوده ترين كشور منطقه، با ميزان بروز 7/596 مورد در هر يك صدهزار نفر جمعيت، كشور جيبوتي ذكر شده و كشور ايران با ميزان 9/17 مورد در هر صد هزار نفر، مقام هفدهم را در سال 1998 ميلادي، احراز كرده است.

در اين شكل كفي معمولي(A) و كفي طبي(B) كه مخصوص هر فرد طراحي مي شود نشان داده شده است
در شكل فوق نحوه توزيع فشارها در كف پا به دو روش مختلف نشان داده شده است. اين تصاوير مانند تصوير اشعه X و MRI به متخصصين و پزشكان در تشخيص بهتر مشكلات و نارسايي هاي پا و به متخصصين ارتز و روتز (ارتوپدي فني) به طراحي بهتر و دقيق تر كفي كمك مي نمايد


دكتر فرهاد طباطبايي قمشه
استاديار دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي
دانش و فناوري در حال گسترش و پيشرفت روز افزوني است و هر روز قله هاي جديدي فتح مي شود. گسترش علم در هر زمينه مي تواند به پيشرفت علوم در زمينه هاي ديگر كمك نمايد. يكي از شاخه هاي علوم مهندسي كه در سال هاي اخير پيشرفت هاي بسياري كرده است، دانش بيومكانيك است. در بيومكانيك به كمك ابزارهاي علم مكانيك سيستم هاي زيستي مورد بررسي و مطالعه قرار مي گيرند. هنر علم بيومكانيك اين است كه بتواند به پيشر فت ها و دستاوردها در علوم پزشكي و توانبخشي كمك نمايد. در اين مقاله به بخشي از اين دستاوردها در زمينه كفي هاي طبي اشاره مي شود.
اگر كفي طبي دقيقاً  بر اساس هندسه و توزيع فشارها در كف پاي يك شخص خاص طراحي شود، مي تواند از بسياري از دردهاي پا پيشگيري كند. كفي طبي كه به طور اصولي طراحي  شده باشد، مي تواند سهولت بيشتري را در راه رفتن به وجود آورد و نيروهاي وارد بر مفاصل زانو، ران و مچ پا را به شكل مناسبي تغيير دهد تا از واردشدن نيروهاي ضربه اي ناگهاني به مفاصل جلوگيري شود و همچنين نحوه اعمال نيروها به اين مفاصل به گونه اي باشد كه موجب آرتروز مفصل نشود يا حتي در مهاركردن استئوآرتريت يا حتي درمان نسبي آن نقش داشته باشد.
كفي طبي چيست؟
كفي طبي وسيله اي است كه براي حفظ سلامت پاها و راه رفتن و تنظيم فشارهاي وارده بر كف پا استفاده مي شود. با بررسي و اندازه گيري توزيع فشارهاي وارد بر كف پاي هر شخص متناسب با نياز او پستي و بلندي هايي روي كفي ايجاد مي شود تا فشارهاي وارد بر كف پا به طور مناسب تغيير كند.
توضيح اين كه توزيع فشارهاي وارد بر كف پا در بيشتر افراد جامعه دچار مشكل است. اين امر موجب مي شود افراد پس از طي مسافت كوتاهي، در عضلات ساق پا احساس ناراحتي كنند. همچنين در افراد ديابتي نياز به كفي براي جلوگيري از زخم كف پا، بيش از سايرين است.
كفي طبي چه مزايايي دارد؟
كفي طبي با اصلاح توزيع فشارهاي وارد بر كف پا در بسياري از موارد، در كاهش دردهاي زانو و كمر مؤثر است. در صورت استفاده از كفي مناسب، احتمال ايجاد زخم در پاي افراد ديابتي كاهش مي يابد. همچنين كساني كه دچار صافي كف پا هستند، با استفاده از كفي، ضمن كاهش مشكل خود در درازمدت با سهولت بيشتري راه مي روند. سنسورهاي كف پا كه ممكن است در افراد سالمند دچار زخم يا نقصان شده باشد را مي توان با استفاده از كفي طبي مخصوص، بيشتر تحريك كرده و با حفظ تعادل در آنها احتمال زمين خوردن ايشان را از بين برد.
كفي طبي چگونه ساخته مي شود؟
امروزه در بسياري از مراكز توانبخشي و كلينيك هاي ارتوپدي فني، با معاينه باليني و لمس كف پا، مشاهده چگونگي راه رفتن و ارزيابي كفي هاي مختلف و بر اساس تجربيات متخصص، كفي طبي براي افراد تهيه مي شود. اما در مراكز توانبخشي در كشورهاي پيشرفته، اطلاعات شخص با استفاده از دستگاه هاي اندازه گيري نيرو و فشار كف پا در حالت حركت و ايستاده دريافت و پردازش مي شود. اين اطلاعات پس از پردازش به صورت كمي و كيفي گزارش مي شود. نحوه توزيع فشارهاي كف پا با امكانات گرافيك به صورت نوار كف پا نشان داده مي شود. به كمك چنين اطلاعات كمي و كيفي، متخصصين با سهولت بيشتري مي توانند نسبت به تجويز دقيق تر كفي اقدام نمايند.
دستگاه هاي اندازه گير فشار كف پا كه امروزه وجود دارند به 2 روش كار مي كنند.
اكثر اين دستگاه ها از يك صفحه بزرگ پر از سنسور تشكيل شده اند كه به صورت تصادفي در مسير حركت بيمار قرار داده مي شوند و بيمار بايستي چند مرتبه مسير را طي كند تا به طور اتفاقي از روي plate رد شود. ايراد اين روش اين است كه صفحه اندازه گيري(كه در ابعاد نيم متر مربع است) بايد كاملاً از ديد آزمايش شونده پنهان باشد زيرا اگر شخص آن را تشخيص دهد، مسير حركت خود را بر طبق آن تنظيم مي كند و داده به دست آمده، اطلاع دقيقي از توزيع فشار در كف پا به ما نمي دهد. همچنين به دليل وجود تعداد بسيار زياد سنسور، قيمت اين گونه دستگاه ها بسيار بالاست.
روش ديگر هم، دستگاه هايي هستند كه به صورت كفي در داخل كفش بيمار قرار داده مي شوند. بيمار، مسير مورد نظر را طي مي كند و اطلاعات، از طريق كابل رابط به رايانه انتقال مي يابد. دستگاه اندازه گيري كه به شكل يك كفي معمولي است، درون كفش قرار مي گيرد و مي تواند توزيع فشارهاي وارد بر پا را درون كفش نشان دهد. كل اطلاعات فشارهاي وارد بر پا در هنگام راه رفتن شخص براي هر مدت كه لازم باشد، قابل اندازه گيري است. اين دستگاه ها مي تواند هنگام حركت شخص از روي سطوح شيبدار و ناهموار و همچنين حركت روي پله نيز مورد استفاده قرار بگيرند. اين دستگاه چون تنش ها و تغيير شكل هاي زيادي را تحمل مي  كند، به نسبت دستگاه هاي صفحه اي، عمر مفيد كمتري دارد.

آسپيرين به پروستات
كمك مي كند
گروه سلامت- هر روز بيشتر از قبل بايد به جادوي اين داروي ساده و دم دستي، اما شفابخش ايمان بياوريم. بي بي سي گزارش كرده  كه اطلاعات جديدي درباره آثار مفيد آسپيرين بر روي پروستات در نشريه اپيدميولوژي آمريكا چاپ شده است.
تحقيقات پزشكان مايوكلينيك مينه سوتا، نشان مي دهد آسپيرين مي تواند حجيم شدن خوش خيم پروستات را كنترل كند؛ بيماري اي كه اغلب در آقايان مسن به وجود مي آيد و باعث مشكلات ادراري در آنها مي شود. طوري كه نيمي از مردان بعد از سن هفتاد سالگي به آن دچار مي شوند. اين محققان مي گويند آسپيرين هم مي تواند از بروز اين بيماري پيشگيري كند و هم اين كه جلوي پيشرفت و بدتر شدن آن را بگيرد.
البته اين دارو ممكن است هميشه هم شفابخش نباشد. از آنجا كه مصرف آسپيرين مي تواند عوارض جانبي گوناگون و خطرناكي به دنبال داشته  باشد، پزشكان درباره مصرف خودسرانه آن هشدارهاي جدي مي دهند. از مهم ترين اين عوارض مي توان خون ريزي معده، اشكال در انعقاد خون و نيز عود و تشديد حمله آسم را در افراد مستعد نام برد.
پيش از اين نقش آسپيرين در كنترل نسبي سرطان پروستات و نيز پيشگيري از بروز تنگي در عروق تغذيه كننده قلب شناخته شده بود.
اسفناج بخوريد
سرطان نگيريد
استراليايي ها بيشتر از بقيه مردم جهان در معرض خطر سرطان پوست هستند، به همين دليل محققان اين كشور هر جور خوردني و پوشيدني را امتحان مي كنند تا ببينند كدامشان مي تواند از اين سرطان جلوگيري كند. به تازگي اين محققان گفته اند سبزيجات سبز و برگ دار مانند اسفناج مي تواند در پيشگيري از ابتلا به سرطان پوست مؤثر باشد.
خبرگزاري يونايتدپرس از موسسه تحقيقات پزشكي كوينزلند گزارش داده  است كه، اين مؤسسه هزار نفر را به مدت يازده سال از لحاظ رژيم غذايي و ميزان و نوع سبزيجاتي كه مصرف مي كردند، بررسي كرده است. نتايج اين مطالعه نشان داد كه مصرف دست كم سه وعده سبزيجات برگ دار در هفته خطر ابتلا به سرطان پوست را تا ??درصد كاهش مي دهد.
اين يافته ها بر اهميت پيروي از يك رژيم غذايي سالم، البته در كنار تدابير پيشگيرانه معمول مانند گذاشتن كلاه، آفتاب گير و لباس هاي محافظتي تاكيد مي كند، چرا كه همه اينها باهم مي تواند دفاع پوست را در برابر آسيب نور خورشيد افزايش  دهد.
تخمك هاي معيوب چگونه از بين مي روند
بدن خودش مثل يك غربال يا الك عمل مي كند. تخمك هايي را كه مشكل ژنتيكي دارند پيدا مي كند و از بين مي برد و آنها را كه سالم اند، نگه  مي دارد. به اين ترتيب اكثر فرزندان حاصل اين تخمك ها، سالم خواهند بود. اين را البته دانشمندان مي دانستند، اما يافته جديد آنها اين است كه اين غربال گري چطور اتفاق مي افتد. دانشمندان پروتئيني را كشف كرده اند كه مي تواند آسيب هاي دي.ان.آ را در تخمك هاي در حال رشد تشخيص دهد. اين پروتئين p63 نام دارد. قبل از اين محققان فهميده بودند كه يك پروتئين ديگر به نام p53 مي تواند دستور مرگ سلول هاي سرطاني شده را صادر كند، كار اين پروتئين تازه  كشف شده هم شبيه به قبلي است، با اين تفاوت كه تخمك هايي را كه نقص ژنتيكي دارند، پيدا مي كند و آنها را از رده خارج مي كند. چيزي مشابه روند كنترل كيفيت در خطوط توليدي كارخانه ها.
به گزارش پايگاه اينترنتي بي.بي.سي، محققان براي آسيب زدن به دي.ان.آ، سلول هاي تخمك  موش را در معرض پرتو قرار دادند. بعد از آن مشاهده كردند سلول هايي كه p63 نداشتند، زنده ماندند اما سلول هايي كه فاقد p53 بودند ولي به ميزان هاي عادي p63 توليد مي كردند، از بين رفتند. گروه تحقيقاتي دانشكده پزشكي  هاروارد معتقد است كه شناخت اين روند مي تواند كمك كند كه بهتر بفهميم چطور از بين تخمك هاي زيادي كه توليد مي شوند، فقط تعداد محدودي اجازه باروري پيدا مي كنند. به اين ترتيب مي توان علت از بين رفتن هاي نابجاي تخمك ها را هم فهميد، اتفاقي كه باعث نابارور شدن فرد مي شود. بنابراين مي توان اميدوار بود كه كشف اين پروتئين پيشرفت هايي در درمان ناباروري زنان به وجود آورد.
اين مطالعه در مجله نيچر منتشر شده است.

دكتر سيد محمد ابوترابي- اگر بخواهيم دو بيماري پرسر و صدا و شايع در آفريقا نام ببريم، حتما يكي ايدز است و ديگري مالاريا. اين كه چرا دو بيماري بسيار خطرناك در يك منطقه جهان شايع است سوالي است كه شايد به ذهن بسياري خطور نكرده بود. اما اين دقيقا سوالي است كه دانشمندان دانشگاه واشنگتون را جذب كرده و باعث شده تا به سراغ پاسخ آن بگردند؛ دانشمنداني كه بالاخره توانستند يكي از رازهاي بزرگ بين اين دو بيماري را كشف كنند. رازي كه مي گويد، مالاريا به شيوع ايدز كمك مي كند.
يك رابطه شوم
نتايج تحقيقات اخير اين دانشمندان در شهر كيسوموي كنيا نشان داده است كه ميان شيوع دو بيماري بسيار رايج در آفريقا يعني ايدز و مالاريا ارتباطي وجود دارد.
بر اساس نتايج اين تحقيقات، وقتي فرد آلوده به ويروس اچ آي وي مورد حمله پشه ناقل مالاريا قرار گرفته و به بيماري مالاريا مبتلا مي شود، دچار تغييراتي در سيستم ايمني بدنش مي شود كه ميزان ويروس اچ آي وي در بدن وي و به تبع آن خطر انتقال اين ويروس نيز افزايش مي يابد.
به اين ترتيب احتمال بيشتري وجود دارد كه چنين بيماري، شريك جنسي خود را به ويروس اچ  آي وي آلوده كند.
در عين حال، افراد آلوده به ويروس اچ آي وي نيز به دليل ضعف ايمني كه جزئي از بيماري ايدز است، بيشتر مستعد ابتلا به مالاريا هستند. دكتر لايت ابو رادد، استاد دانشگاه واشنگتن و سرپرست اين تحقيق، در اين باره مي گويد: ضعف ايمني ناشي از ابتلا به بيماري مالاريا ممكن است 6 تا 8 هفته طول بكشد.
ولي اين زمان بسيار طولاني تر از مدتي است كه طول مي كشد تا در منطقه زير صحراي آفريقا فرد مبتلا به مالاريا بهبود يابد.
به عبارتي، در اين منطقه كه يك فرد ممكن است در يك سال يك يا 2 بار دچار مالاريا شود، بيمار بهبود يافته از بيماري مالاريا، زودتر از زماني كه بدنش بتواند قدرت مقابله با ميكروب ها را داشته باشد، فعاليت جنسي را شروع مي كند.
دانشمندان مي گويند ارتباط دو بيماري با هم، باعث شيوع گسترده هر دوي آنها در ميان مردم منطقه جنوب صحراي آفريقا مي شود.
پيش از اين هم دانشمندان به ارتباط شوم بين مالاريا و ايدز شك داشتند ولي اين اولين بار است كه اين ارتباط به روش رياضي و با كمك نمودارهاي دقيق آماري به اثبات مي رسد.
دكتر آنتوني فوسي، رئيس انستيتو ملي سلامت آمريكا و يكي از ويراستاران كتاب طب داخلي هاريسون، در اين باره مي گويد: نتايج اين تحقيق خيلي مهم است. چون نشان مي دهد، ما بايد در حالي كه اقدامات جدي براي مبارزه با ايدز در جهان انجام مي دهيم، براي مبارزه با مالاريا هم تلاش كنيم تا بتوانيم بر ايدز و مالاريا با هم پيروز شويم.
دانشمنداني كه درباره علل شيوع سريع ايدز در اين شهر تحقيق مي كردند، وقتي متوجه شدند رفتارهاي پر خطر جنسي به خودي خود توضيح دهنده نرخ بالاي انتقال اين بيماري نيست، به وجود ارتباط ميان ايدز و بيماري مالاريا مشكوك شدند و در پي كشف تاثير آنها بر هم برآمدند.
به گفته آنها، رشد 5 درصدي موارد آلودگي به ويروس اچ آي وي در شهر كيسومو در كنيا را مي توان به مالاريا نسبت داد و 10 درصد از موارد ابتلا به مالاريا را مي توان ناشي از آلودگي به ويروس اچ آي وي خواند.
دو بيماري همكار
بر اساس گزارش اخير سازمان ملل متحد، از ابتداي سال 2006 تا كنون، 9/2 ميليون نفر در جهان، بر اثر ابتلا به بيماري ايدز، جان خود را از دست داده اند و 3/4 ميليون نفر به ويروس عامل بيماري ايدز يا همان اچ آي وي آلوده شده اند.
به اين ترتيب، اچ آي وي هر 8 ثانيه يك نفر را در جهان به كام مرگ مي كشد. بيماري ايدز از زمان كشف آن در سال 1981 تا كنون، حدود 25ميليون نفر را كشته و حدود 65 ميليون نفر را گرفتار كرده است.
گزارش ايدز امسال كه گزارش مشترك اداره ايدز سازمان ملل و سازمان جهاني بهداشت است، نشان مي دهد كه باز هم مثل سال هاي قبل، بيشتر مبتلايان به ايدز و افراد آلوده به ويروس اين بيماري در منطقه زير صحراي آفريقا زندگي مي كنند؛ جايي كه مالاريا هم از شيوع زيادي برخوردار است.
مالاريا سالانه حدود نيم ميليارد نفر را در جهان گرفتار تب و لرزهاي دوره اي خود مي كند و بيش از يك ميليون نفر را به كام مرگ مي فرستد. در حالي كه بيشتر اين بيماران و قربانيان را كودكان و نوجوانان آفريقايي تشكيل مي دهند.