مديركل حفاظت محيط زيست استان مركزي نسبت به تخريب تالاب ميقان در كوتاه مدت به دليل ناهماهنگ بودن ارگانهاي دولتي در اجراي طرحها به مسئولان هشدار داد.
عواملي مانند رها شدن پساب خروجي تصفيه خانه فاضلاب اراك، برداشت سولفات سديم از حوالي اين تالاب براي يكي از كارخانه هاي استان مركزي و اجراي طرحهاي آبخيزداري و كنترل آب در حوزه آبخيز تالاب، تعاملات و تعادل اكوسيستم در تالاب ميقان را با مشكلاتي جدي روبه رو كرده است.
دكتر محمد باقر صدوق در گفت وگو با ميراث خبر با اشاره به اينكه هم اكنون چندين عامل به طور همزمان در تخريب تالاب ميقان نقش دارند، گفت: «تالاب ميقان، تالابي با پيشينه دو هزار ساله است كه به دليل كهنسالي، زيستگاه پرندگان مهاجر بوده و تخريب آن علاوه بر پايان دادن به عمر اين گنجينه زيست محيطي، سبب تخريب يكي از مهمترين جاذبه هاي گردشگري استان مركزي مي شود» .
اين كارشناس خاطر نشان كرد: «آب اين تالاب در ساليان دراز توسط بارندگيها جمع شده و آلوده ساختن آن جنايتي در حق محيط زيست و اكوسيستم استان مركزي است» .
وي در ارتباط با ورود پسابها به تالاب گفت: «در حال حاضر حجم بالايي از فاضلاب خانگي، تجاري و صنعتي اراك وارد تصفيه خانه فاضلاب اراك واقع در حاشيه اين تالاب مي شود و از آنجا به محيط تالاب سرازير مي شود و با توجه به شرايط آب و هوايي كويري و تبخير شديد آب، غليظ شدن اين پساب در فصول گرم سال و گسترش آلودگي به سطح تالاب، مسأله زيست محيطي اين تالاب را در شرايطي بحراني قرار داده است» .
اين كارشناس افزود: «به منظور تعيين وضعيت پساب خروجي و مشخص كردن سريع بحث استفاده از پساب خروجي در مصارف كشاورزي و رفع مشكلات موجود اين تصفيه خانه، به شركت آب و فاضلاب استان مركزي اخطار داده شده است» .
دكتر صدوق با اشاره به طرحهاي آبخيزداري حوالي تالاب ميقان گفت: «سازمانهاي ذي ربط با امور آب و جهاد كشاورزي براي بهره برداريهاي كوتاه مدت، آبهاي ورودي به تالاب را كنترل كرده و بخشي از اين آبها را به مسيرهاي ديگري كنترل مي كنند كه اين امر نيز از ديگر مشكلات زيست محيطي تالاب ميقان به  شمار مي رود».
وي بيان كرد: «برداشت سولفات سديم از حوالي اين تالاب براي صنايع شيشه سازي و تهيه انواع پاك كننده ها نيز از ديگر عوامل تخريب تالاب است» .
مديركل حفاظت از محيط زيست استان مركزي جاده كشي هاي بي رويه را نيز از ديگر عوامل تخريبي اين تالاب ذكر كرد.
اين كارشناس محيط زيست گفت: «براي بهره برداري از منابع طبيعي كشورمان بايد تمامي عوامل سنجيده شده و طرحها با دقت و درايت كافي تدوين شود تا شاهد مشكلاتي اين چنيني نباشيم» .
وي اظهار داشت: «در صورتي كه هر چه سريع تر سازمانهاي ذي ربطي كه در به وجود آوردن مشكلات تالاب ميقان دست داشته اند با اداره حفاظت محيط زيست همكاري نكنند، اثري از تالاب ميقان كه يكي از ارزشمندترين نمونه هاي محيط زيستي و جاذبه  اكوتوريسمي كشورمان است، باقي نخواهد ماند» .
تالاب ميقان محل زندگي درناها است. درناها هر ساله گردشگران زيادي را به منطقه تالاب ميقان مي كشانند.

۳۵ سال از برگزاري اجلاس كنوانسيون تالاب ها (۲ فوريه ۱۹۷۱) در شهر رامسر مي گذرد. ايران نيز در همان روز بامعرفي۱۸ تالاب، نام خود را در فهرست اين كنوانسيون جهاني به ثبت رساند.
از آن تاريخ تا كنون بيش از ۱۴۰ كشور با معرفي ۱۵۵۸ تالاب به اين كنوانسيون ضمن تأكيد بر اهميت تالاب ها همواره در حفاظت از آنها كوشيده اند؛ اين در حالي است كه بنا بر هشدار بسياري از مسئولان، كارشناسان و دوستداران محيط زيست، تالاب هاي كشور ما يكي پس از ديگري در معرض نابودي قرار گرفته و مي گيرند.

نخستين ناوگان خودروهاي «ون غزال» ۲۸ فروردين ماه جاري به صورت آزمايشي كار جابجايي شهروندان تهراني را آغاز مي كنند.
به گزارش مهر، مديرعامل سازمان مديريت و نظارت بر تاكسيراني شهر تهران گفت: مسيرهاي حركت خودروهاي ون غزال از ترمينال شرق به ترمينال غرب و نيز از ميدان بهارستان به ميدان جمهوري خواهد بود.حسين تيموري خاطرنشان كرد: بيش از ۳۰ دستگاه خودرو ون در مسيرهاي تعيين شده به صورت آزمايشي فعاليت خود را در جابجايي مسافران آغاز خواهند كرد.وي همچنين اظهار كرد: خودروهاي ون كه از يك شركت خصوصي خريداري شده است، ظرفيت حمل ۱۲ نفر را دارد.تيموري تصريح كرد: در نظر داريم براي مسيرهاي حركت خودروهاي ون، خطوط ويژه  اي تعيين كنيم كه اين امر بعد از مراحل آزمايشي آن اعمال خواهد شد.
وي افزود: مشخصه اين خودروها ، رنگ سفيد آنها و برچسب هايي كه موقتا بر شيشه آنها براي شناسايي نصب شده است ، خواهد بود.

معاون عملياتي سازمان آتش نشاني تهران گفت: اين سازمان در حال خريد تعدادي دستگاه مدرن «زنده ياب» براي استفاده در عملياتهاي امدادي است.
پرويز رزميان فر در گفت وگو با مهر افزود: امروزه تمامي سازمانهاي آتش نشاني دنيا براي انجام عمليات هاي خود از دستگاههاي زنده ياب استفاده مي كنند كه دقت بسيار بالاتر و ضريب خطاي كمتري نسبت به سگ هاي تعليم ديده دارد.
وي گفت: در حال حاضر در صورت نياز مي توان از سگ هاي تعليم ديده جمعيت هلال احمر در انجام عملياتها استفاده كرد.
معاون عملياتي سازمان آتش نشاني تهران افزود: اين دستگاهها به شيوه هاي مختلفي كار مي كنند و مي توان از آنها در تشخيص بوي مواد مختلف ، گاز و جستجو در زير آوار استفاده كرده و با صرفه جويي در زمان ، جان بسياري را نجات داد.

محوطه اطراف «برج قربان» با اعتباري بالغ بر يك ميليارد و ۷۰۰ ميليون تومان از محل اعتبارات ملي و استاني سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري همدان، آزاد شد.به گزارش خبرگزاري ميراث فرهنگي و گردشگري ، معاونت حفظ و احياي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان همدان ضمن بيان اين مطلب گفت: برج قربان يكي از بناهاي تاريخي و از جمله جاذبه هاي تاريخي استان همدان است كه در داخل يك محوطه مسكوني قرار داشت و با توجه به اين كه اين بنا در سال ۵۴ با شماره ثبت ۱۰۷۸ در فهرست آثار ملي به ثبت رسيد، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري همدان تصميم به آزادسازي محوطه آن گرفت.
«توتونچي» افزود: سازمان كار آزادسازي اين محوطه را از سال ۷۰ آغاز كرده است. تاكنون ۱۰ منزل مسكوني كه در اطراف اين مجموعه بوده است را خريداري و تخريب كرده ايم و در ادامه اين روند، شهرداري همدان نيز يكي ديگر از خانه ها را خريداري كرده و تخريب آن خانه نيز صورت گرفته است.
همچنين «محمد رنجبران» ، مديركل روابط عمومي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري همدان در خصوص برنامه هاي آينده سازمان در ارتباط با برج قربان گفت: بعد از طي اين مراحل، در محوطه، فضاي سبز ايجاد مي شود و اين محوطه براي گردشگران داخلي و خارجي تبديل به يك مجموعه فرهنگي خواهد شد.

عضو شوراي عالي ميراث فرهنگي و گردشگري گفت : صنايع دستي و گردشگري لازم و ملزوم يكديگرند، بنابراين ادغام دو سازمان زمينه ساز ايجاد تحولي بزرگ در دو حوزه خواهد بود.
خسرو ايرانپور در گفت وگو با ايسنا تاكيد كرد : از گذشته هاي دور كه سازه هاي دست بشر در جوامع مختلف توزيع مي شد، زمينه انجام داد و ستدهاي بسياري را به دنبال داشت، چرا كه اكثر اين سازه ها براي ايجاد آسايش و راحتي در زندگي روزمره بسيار موثر بود،  بنابر اين بسياري از مردم براي دستيابي به اين سازه ها سفرهاي طولاني يا كوتاه مدتي را انجام مي دادند.
وي ادامه داد : امروزه با پيشرفت زندگي ماشيني صنايع دستي همواره به عنوان كالاي همراه مسافر و يا به عنوان يك كالاي تجاري مورد استفاده قرار مي گيرند. همين ويژگي براي تمامي كشورهاي داراي تمدن مانند ايران، چين، يونان و... به عنوان يك نماد ملي محسوب مي شود.

طرح تأسيس موزه هاي تخصصي، منطقه اي و محلي با همكاري معاونت فرهنگي و ارتباطات سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري و اداره كل موزه هاي اين سازمان به تصويب رسيد.
به گزارش خبرگزاري ميراث فرهنگي و گردشگري ، مديركل امور موزه ها ضمن بيان اين مطلب گفت: موزه هاي تخصصي، منطقه اي و محلي هركدام با برآورد اعتباري جداگانه تأسيس و يا در حال تأسيس هستند.
«مسعود نصرتي» ، خاطرنشان كرد: موزه هاي تخصصي با اعتبار ۱۰۰ ميليارد و ۸۰۰ ميليون تومان و موزه هاي منطقه اي هركدام با اعتبار حداقل ۶ ميليارد تومان تأسيس مي شوند.
وي در توضيح بيشتر اين مطلب گفت: موزه هاي تخصصي موزه هايي هستند كه به طور اخص براي يك موضوع يا يك شيء، با موضوعيت خاص ايجاد مي شوند، مانند موزه موسيقي در كرمان، موزه نجوم در مراغه يا موزه آبگينه و سفالينه.
وي در ادامه افزود: موزه هاي منطقه اي موزه هايي هستند كه از لحاظ مردم شناسي و باستان شناسي ويژگي مشترك دارند و هيچ گونه مرز سياسي بين آنها وجود ندارد و بيشتر تأكيد ما روي شرايط اقليمي، جغرافيايي، آداب و سنن و فرهنگ منطقه است.
مثلاً  موزه منطقه شمال ايران، موزه اي است كه تمام ويژگي هاي شاخص و مشترك منطقه شمال كشور در آن جاي مي گيرد.وي يادآور شد: بعضي از اين موزه ها در حال تأسيس هستند نظير موزه منطقه اي كوه سنگي در خراسان در فاز ۳ يا موزه خليج فارس كه در مرحله انتخاب مشاور است.
نصرتي در توضيح ضرورت ساخت موزه هاي محلي نيز گفت: با توجه به تنوع فرهنگي-اقليمي، تنوع اشيا و پتانسيل قوي اي كه در اين زمينه وجود دارد، سعي داريم در هر استان حدود ۵ تا ۶ موزه محلي تأسيس كنيم.

حفاظت و صيانت از محيط  زيست اعم از منابع طبيعي و انساني نقش به سزايي در فرآيند تحقق توسعه پايدار كشور دارد.
به گزارش خبرگزاري ميراث فرهنگي و گردشگري ، رئيس سازمان حفاظت محيط زيست در جمع خبرنگاران با بيان اين كه ساختار و الگوي مصرف در كشور بايد تغيير كند، گفت: با توجه به اين كه منابع سوخت فسيلي روزي به پايان مي رسند، بايد با مديريت درست و منطقي از هدر رفتن آن جلوگيري كرد.
دكتر فاطمه جوادي واعظي با بيان اين كه پايداري توسعه مستلزم گسستن پيوند تحولات اقتصادي و منابع پايان پذير انرژي است، افزود: براي حركت در مسير توسعه پايدار، بايد در مصرف منابع صرفه جويي و به صورت بهينه از منابع استفاده كنيم.
وي اظهار داشت: طي سال هاي اخير، سازمان حفاظت محيط زيست و سازمان بهينه سازي مصرف سوخت كشور اقدامات مؤثر و مفيدي در راستاي اطلاع رساني و حساس سازي جامعه به انجام رسانده اند و فعاليت هاي اجرايي متعددي نيز براي جايگزيني حامل هاي انرژي به منظور كاهش آلايندگي و بهينه سازي مصرف سوخت صورت گرفته است.
دكتر جوادي واعظي تصريح كرد: هدف اصلي اين تفاهمنامه، همكاري مشترك بين سازمان حفاظت محيط زيست و سازمان بهينه سازي مصرف سوخت كشور در راستاي اهداف برنامه چهارم توسعه در زمينه بهينه سازي مصرف سوخت به ويژه تصويب استاندارد و معيارهاي انرژي بري تجهيزات، سيستم ها و فرآيندهاي مصرف كننده فرآورده هاي نفتي و گاز طبيعي و ساير فعاليت هاي مرتبط با وظايف و مسئوليت هاي دو سازمان است.
وي در ادامه با بيان اين كه بايد نگرش كل جامعه نسبت به مصرف تغيير كند، گفت: بايد در جامعه اصلاح ساختار مصرف داشته باشيم.

روزنامه همشهري چهارشنبه ۱۶/۱/۱۳۸۵ خبري را به نقل از دكتر قاليباف شهردار تهران درج نمود مبني بر اين كه مديريت جديد شهر تهران توسعه فرهنگ دوچرخه سواري در ميان شهروندان تهراني را در دستور كار خود قرار داده و با جديت برنامه هايي را در اين راستا اجرا خواهد نمود.
مسلماً اين خبر براي آن دسته از شهروندان پايتخت كه مدت ها است در كمال مظلوميت خطرات و تهديدات دوچرخه سواري در يكي از آلوده ترين شهرهاي جهان را به جان خريده اند و كمابيش يا هر روز براي رفت و آمد خود از اين وسيله نقليه غيرآلاينده و همسو با محيط زيست استفاده مي كنند (و البته آنها كه آرزوي امكان اين امر را سالها است در دل مي پرورانند) بسيار مسرت بخش بود و نور اميدي در دل هاي مشتاق آنان روشن نمود.
چه بسا ارزش و اهميت اين خبر نزد علاقه منداني كه بارها براي جلب نظر و متقاعد نمودن مسئولان تلاش نموده اند صدها برابر بيشتر باشد. چرا كه در مقايسه با مديراني كه همواره در واكنش به موضوع گسترش فرهنگ دوچرخه سواري مقاومت نموده اند و يا با سرازير نمودن سيل موانع و مشكلات پيش رو حتي انديشه و زمينه سازي در اين جهت را نيز به زير سؤال برده اند، پديدار شدن مديراني معتقد به اين امر آن هم از جنس اجرايي مايه دلگرمي و اميد است. تشكيل كميته دوچرخه سواري همگاني نيز كه بارها و به صورت مستمر بر آن پافشاري شده بود، بارور شدن ديدگاهي غير از دغدغه مدال آوري و قهرماني را در فدراسيون دوچرخه سواري نويد مي دهد. بدون شك آنها كه دستي بر آتش دارند دكتر قاليباف و واعظ آشتياني را جزو سرمايه هاي اين امر محسوب نموده و تلاش هاي خود را براي نيل به اهداف مشترك مضاعف خواهند نمود.
با اين حال ذكر چند نكته در اين ميان لازم به ذكر مي رسد: علي رغم بار مثبت اين خبر و اطمينان از نيات مثبت مسئولان، متأسفانه عملكرد مديران قبلي باعث به وجود آمدن نگراني هايي شده كه بسيار به جا و منطقي مي نمايد. چرا كه در گذشته شاهد حيف و ميل شدن غيرقابل توجيه و البته بي پاسخ مبالغ هنگفتي بوده ايم كه هيچ حاصلي غير از پر پول شدن جيب دلالان و پيمانكاران نداشته و البته ، آن كه سرش بي كلاه مانده شهروندان بودند و از همه مغبون تر، آنها كه با تلاش فراوان سعي داشتند ذره ذره آبرويي براي اين مقوله مهيا كنند تا نظر مسئولان سخت گير را جلب نمايند. نقش آفرينان اين حركت اعم از تصميم گيران يا گروه هدف راكبان يك مركب هستند كه زيان هاي ناشي از عملكرد اشتباه هريك از آنها متناسب با ميزان تأثير گذاريشان مي تواند قابل اغماض يا به سختي قابل جبران باشد. از ياد نبريم فرهنگ استفاده از دوچرخه اگرچه در گذشته نه چندان دور در كشورمان رواج داشته اما بتدريج اين فرهنگ رو به افول گذاشت (در حالي كه در كشورهاي پيشرفته حفظ شد و همپاي فناوري هاي نو توسعه يافت) و اكنون رقيبان و شايد بتوان گفت دشمنان بسياري پيدا نموده است. لذا ايده احياء، حفظ و توسعه فرهنگ نوين استفاده از دوچرخه بسيار آسيب پذيرتر از ايده هاي غريبي مانند احداث منوريل است. از طرفي در زمينه گسترش فرهنگ دوچرخه سواري با تغيير باورها كه يك مقوله نرم افزاري است بيشتر مواجه خواهيم بود تا با عمليات عمراني كه از جنس سخت افزار است. براي مثال مقوله مترو تهران يك مشكل سخت افزاري بود يعني احداث آن اما هيچ گاه هيچكس در استفاده شهروندان از آن ترديدي نداشت و اكنون شاهد آن هستيم كه حتي با حداكثر ظرفيت نيز جوابگوي استقبال ساكنين پايتخت نيست. اما در مقوله استفاده از دوچرخه مشكل اصلي بودن يا نبودن مسير ويژه نيست بلكه اعتقاد به استفاده از دوچرخه به عنوان يك راه حل و ايجاد انگيزه كافي و پايدار در ميان شهروندان براي روي آوردن به استفاده از دوچرخه دست كم در مسيرهاي كوتاه است. به نظر مي رسد از آنجا كه شهرداري بيشتر خود را متولي ساخت و ساز شهر مي داند براي مثال با احداث پاركينگ و مسيرهاي ويژه دوچرخه قصد دارد به مقصود خود كه رونق دادن دوچرخه سواري در ميان شهروندان تهراني است نزديك شود. اما به يقين مي توان گفت اقدامات صرفاً سخت افزاري نه تنها هيچ نتيجه قابل اعتنا و پايداري را به همراه نخواهد داشت بلكه در صورت شكست با صرف هزينه هاي زياد يا به سرنوشت مسير ويژه دوچرخه در بلوار كشاورز و خيابان كارگر شمالي دچار مي شود (كه در مقاله هاي بعدي به بررسي آن خواهيم پرداخت) و يا در خوشبينانه ترين حالت مانند مسيرهاي با ارزش منطقه ۲۲ تهران به رغم زحمات كشيده شده بلا استفاده خواهد ماند.
لذا هرگونه صرف هزينه هاي گزاف و غيركارشناسي در بخش عمراني بدون در نظر گرفتن نيازهاي واقعي گروه هدف غير از افزودن به مشكلات دوچرخه سواران، ايجاد حساسيت منفي در ميان مردم و عقيم گذاشتن تلاش هاي ديگران حاصلي در پي نخواهد داشت. بهترين راه آنست كه با آنها كه موفقيت يا شكست برنامه هايمان در گرو مشاركت آنها خواهد بود به بررسي طرح هاي گذشته بپردازيم و از خود آنها بپرسيم كه نيازهاي واقعي شان چيست و اولويت هايشان كدام است؟
* دبير انجمن دوچرخه سواري پروانه سبز

گروه شهري:«بروز سيل و جاري شدن روان آب، فرسايش خاك و پر شدن تدريجي سدها از مهمترين عوارض تخريب مراتع در اراضي بالادست است.»
مهندس عسگر عليزاده، كارشناس ارشد مرتع داري و رئيس گروه مرتع داري دفتر فني مرتع سازمان جنگل ها و مراتع علت اصلي تخريب مراتع را افزايش جمعيت و توسعه شهرها، افزايش نياز به محصولات كشاورزي و ساخت و سازها عنوان مي كند و مي افزايد: مردمي كه به اقتصاد مرتع وابسته هستند و عرصه هاي طبيعي را مورد بهره برداري قرار مي دهند از طرق مختلف اين محيط ها را تخريب مي كنند.
در بسياري از عرصه هاي طبيعي همانند گذشته استفاده از سوخت هاي فسيلي رايج نيست و بالاجبار از بوته ها و گياهاني كه در اين اكوسيستم ها هستند براي گرم كردن يا پخت و پز و نيازهاي غذايي استفاده مي كنند.
مردم در اين محيط ها علاوه بر چرانيدن دام هايشان با بهره برداري از گياهان صنعتي و دارويي، به مراتع آسيب هاي جدي وارد مي كنند.
وي در ادامه مي افزايد: مراتع ما به سه دسته ييلاق، ميان بند و قشلاق تقسيم مي شوند. بر اين اساس دامداران يا بهره برداران از مرتع،  در هر يك از آنها براي مدتي از سال كه عمدتاً ۴ماه از سال مي شد اقامت داشتند. اما در اثر توسعه شهرها بسياري از مراتع ميان بند مورد ساخت و ساز و تبديل قرار گرفت، به طوري كه در بسياري از استان ها، ديگر مراتع ميان بند وجود ندارد و اين عامل باعث شد كه يك مدت از سال بهره برداران با مشكل مواجه شوند. متأسفانه در وضع فعلي انتظار بعضي ها اين است كه قسمتي از مشكلات به وجود آمده را مراتع قشلاق و ييلاق پاسخگو باشند كه اين امر با اصول مرتع داري هماهنگ نبوده و باعث تخريب مراتع مي شود.
همچنين عدم تعادل ميان علوفه اي كه عرصه هاي طبيعي توليد مي كنند و نيازي كه مردم به مراتع دارند از ديگر عوامل تخريب مراتع كشور است.
رئيس دفتر فني مرتع در ارتباط با ميزان مطلوب بهره برداري از مراتع در ايران مي افزايد: دفتر فني مرتع با كمك متخصصان علوم اجتماعي، اقتصادي و مرتع داري مراكز تحقيقاتي،مطالعاتي انجام داده است.
اين بررسي در ۳ استان مركزي، سمنان،  كهگيلويه و بويراحمد انجام شد و نتايج نشان داد كه در حال حاضر جمعيت دامي وابسته به مرتع به اندازه ۲برابر ظرفيت مراتع و از نظر جمعيت انساني ۷/۵برابر توان سرزمين، جمعيت انساني و دامي وابسته به مرتع هستند.
باوجود چنين شرايطي انتظار بهره برداري مطلوب از مراتع بدون حل مشكلات معيشتي و توسعه اي به منظور كاهش جمعيت  دامي و انساني و متناسب كردن آن با ظرفيت و توليد مراتع و توان سرزمين، غيرواقعي خواهد بود. به عبارت ديگر در شرايط فعلي ميانگين سهم هر خانوار بهره بردار مراتع كشور حدود ۹۰ هكتار مرتع با حدود ۸۵ واحد دامي است؛ در صورتي كه واحدهاي مطلوب و اقتصادي در مرتع، به طور ميانگين عبارتست از: ۵۵۰ هكتار مرتع با ۲۵۰ واحد دامي. بنابراين بين وضع موجود با وضع مطلوب بهره برداري فاصله زيادي وجود دارد. وي درباره تأثير تخريب مراتع كوهستاني بر محيط زيست مي گويد: مراتع به علت نقشي كه در توليد آب و حفظ خاك ايفا مي كنند، اهميت ويژه اي دارند. اين امر در مراتع كوهستاني به دليل اينكه در اراضي پرشيب قرار دارند كه عمق خاك و نفوذ پذيري آن كم است از اهميت بيشتري برخوردار است.
در اين مناطق اگر مراتع تخريب شوند و پوشش گياهي خود را از دست دهند، آب هاي حاصل از بارندگي به صورت روان آب در مدت كوتاهي حركت مي كند كه حاصل آن جابه جايي خاك است.
بنابراين افزايش پايداري محيط هاي كوهستاني براي حفظ زندگي و آرامش در پايين دست، يك امر الزامي است؛ براين اساس است كه ما هميشه ميزان بهره برداري در مراتع يا اكوسيستم هاي كوهستاني را كمتر در نظر مي گيريم.
مهندس عليزاده، تنها راه دستيابي به توسعه پايدار در امر مراتع را در برقراري تعادل بين جمعيت بهره بردار با توان سرزمين مي داند و مي گويد: بهره برداري بيش از توان اين اكوسيستم ها كه در مناطق نسبتاً خشك و شكننده واقع شده اند در درازمدت به نابودي و تخريب آنها مي انجامد.