شماره‌ 2132‏‎ ‎‏‏،‏‎1 JUN 2000 خرداد 1379 ، ‏‎ پنجشنبه‌ 12‏‎
Front Page
Editorial
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Free Tribune
Business
Stocks
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page


هزاره‌ها‏‎ تكرار‏‎
شتابان‌‏‎ و‏‎ آمد‏‎ بيرون‌‏‎ حرا‏‎ غار‏‎ از‏‎ مكه‌‏‎ امين‌‏‎ كه‌‏‎ زمان‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎
تا‏‎ شد ، ‏‎ سرازير‏‎ بشريت‌‏‎ رميده‌‏‎ و‏‎ خسبيده‌‏‎ ارواح‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ كوه‌‏‎ از‏‎
از‏‎ دست‌‏‎ اميد‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ و‏‎ رستگاري‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ دغدغه‌‏‎ هنوز‏‎ كه‌‏‎ اينك‌‏‎
هزاره‌ها‏‎ بلندي‌‏‎ به‌‏‎ گامهايي‌‏‎ برنداشته‌ ، ‏‎ آدميان‌‏‎ روان‌‏‎
و‏‎ شده‌‏‎ فشرده‌‏‎ درهم‌‏‎ تاريخ‌‏‎ گويي‌‏‎ روزها‏‎ اين‌‏‎است‌‏‎ شده‌‏‎ برداشته‌‏‎
كرده‌‏‎ تجلي‌‏‎ معدود‏‎ ايامي‌‏‎ عصاره‌‏‎ در‏‎ توفاني‌‏‎ هزاره‌‏‎ نيم‌‏‎ و‏‎ يك‌‏‎
و‏‎ مي‌گذرد‏‎ هم‌‏‎ پي‌‏‎ از‏‎ زنده‌اي‌‏‎ تصويرهاي‌‏‎ باري‌ ، ‏‎.‎است‌‏‎
صحيفه‌‏‎ بر‏‎ ابدي‌‏‎ داستاني‌‏‎ گويي‌‏‎ ;برمي‌آشوبد‏‎ را‏‎ انديشه‌ها‏‎
را‏‎ خلوت‌گزيدگان‌‏‎ چند‏‎ هر‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ ثبت‌‏‎ باز‏‎ و‏‎ ثبت‌‏‎ ضميرها‏‎
دريا‏‎ عظمت‌‏‎ ساحل‌ ، ‏‎ خموشيهاي‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ نيست‌ ، ‏‎ حاجت‌‏‎ تماشا‏‎ به‌‏‎
باشكوه‌‏‎ مغرب‏‎ تا‏‎ طلوع‌ ، ‏‎ هنگامه‌‏‎ از‏‎است‌‏‎ نمايان‌‏‎ بيشتر‏‎
:خروشان‌‏‎ آبهاي‌‏‎ اقصاي‌‏‎ در‏‎ خورشيد‏‎
تازيان‌ ، ‏‎ كويري‌‏‎ شبه‌جزيره‌‏‎ درشتناك‌‏‎ اعماق‌‏‎ در‏‎:‎يكم‌‏‎ تصوير‏‎
در‏‎.‎مي‌زند‏‎ پيوند‏‎ آسمان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ زمين‌‏‎ سترگ‌ ، ‏‎ مردي‌‏‎ نرم‌‏‎ صداي‌‏‎
است‌ ، ‏‎ زمين‌‏‎ جغرافياي‌‏‎ خالي‌‏‎ برزخ‌‏‎ از‏‎ نمادي‌‏‎ گويي‌‏‎ كه‌‏‎ برهوت‌‏‎ آن‌‏‎
بالهاي‌‏‎ بر‏‎ الهي‌ ، ‏‎ وحي‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ رانده‌‏‎ سخن‌‏‎ ملكوت‌‏‎ ارض‌‏‎ از‏‎
كوهسار‏‎ و‏‎ كوه‌‏‎ سر‏‎ بر‏‎ رنگ‌ ، ‏‎ هفت‌‏‎ پرنيان‌‏‎ چون‌‏‎ فرشته‌اي‌‏‎ و‏‎ عزيز‏‎
آرامش‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ پيامبر‏‎.‎مي‌افكند‏‎ سايه‌ها‏‎ انسانها‏‎ حيات‌‏‎
در‏‎ را‏‎ ايمان‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ انوار‏‎ ابدي‌ ، ‏‎ لبخند‏‎ و‏‎ لايزال‌‏‎
جهل‌‏‎ و‏‎ بدويت‌‏‎ روزگار‏‎ دوزخي‌ترين‌‏‎ و‏‎ زمين‌‏‎ نقطه‌‏‎ برزخي‌ترين‌‏‎
سحر‏‎ مي‌گويند‏‎ ابتدا‏‎فرومي‌خواند‏‎ آدميان‌‏‎ گوش‌‏‎ به‌‏‎ انسانها‏‎
بي‌همتاي‌‏‎ ذات‌‏‎ عظيم‌ ، ‏‎ انفجاري‌‏‎ در‏‎ حقيقت‌‏‎ بزودي‌‏‎ اما‏‎ مي‌داند ، ‏‎
جاهلي‌‏‎ ارواح‌‏‎ اقصاي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌سازد‏‎ درخشان‌‏‎ همگان‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ خود‏‎
وحي‌‏‎ سروش‌‏‎ و‏‎ خداوند‏‎ كلام‌‏‎ جز‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ درمي‌يابند‏‎ همگان‌‏‎ نيز‏‎
از‏‎ پس‌‏‎ مدينه‌‏‎ اينك‌‏‎.‎است‌‏‎ نساخته‌‏‎ جاري‌‏‎ نازنينش‌‏‎ زبان‌‏‎ بر‏‎ را‏‎
هيچكس‌‏‎ ;دوخته‌‏‎ چشم‌‏‎ پيامبر‏‎ عمر‏‎ زمستان‌‏‎ و‏‎ خزان‌‏‎ به‌‏‎ بهار ، ‏‎ ‎‏‏23‏‎
آن‌‏‎.‎كرد‏‎ باور‏‎ مي‌توان‌‏‎ چگونه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ گفتن‌‏‎ سخن‌‏‎ ياراي‌‏‎ را‏‎
و‏‎ دلها‏‎ اطمينان‌بخش‌‏‎ قلبها ، ‏‎ مهربان‌‏‎ آن‌‏‎ بي‌همتا ، ‏‎ پيامبر‏‎
خواهد‏‎ هميشه‌‏‎ براي‌‏‎ چشم‌‏‎ اسلامي‌ ، ‏‎ بزرگ‌‏‎ مدينه‌‏‎ مدني‌‏‎ نظم‌‏‎ ناظم‌‏‎
همواره‌‏‎ را‏‎ امت‌‏‎ مبهم‌‏‎ و‏‎ محو‏‎ آينده‌‏‎ نگرانش‌ ، ‏‎ ديدگان‌‏‎ و‏‎ بست‌‏‎
فرموده‌‏‎ هجرت‌‏‎ خاك‌‏‎ سرزمين‌‏‎ از‏‎ پيامبر‏‎ آيا‏‎.‎كرد‏‎ خواهد‏‎ دنبال‌‏‎
لبها‏‎ بر‏‎ آيه‌اي‌‏‎ ناگاه‌‏‎ به‌‏‎ اما‏‎ نمي‌كرد‏‎ باور‏‎ كسي‌‏‎..‎است‌‏‎
و‏‎ كرده‌‏‎ نازل‌‏‎ ديرباوران‌‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎ خداوند‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ جاري‌‏‎
و‏‎.‎.‎. انابشرمثلكم‌‏‎:‎كن‌‏‎ اعلام‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ فرموده‌‏‎ را‏‎ پيامبر‏‎
صحه‌اي‌‏‎ افلاكي‌‏‎ ابرمرد‏‎ آن‌‏‎ خاكي‌‏‎ وجهه‌‏‎ بر‏‎ ديگر‏‎ زماني‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎
...رجالكم‌‏‎ من‌‏‎ ابااحد‏‎ ومامحمد‏‎:كه‌‏‎ بود‏‎ نهاده‌‏‎ ديگر‏‎
دست‌‏‎ به‌‏‎ اعصار‏‎ مرد‏‎ بزرگترين‌‏‎ شهادت‌‏‎ داستان‌‏‎ هنوز‏‎:‎دوم‌‏‎ تصوير‏‎
كوفه‌‏‎ مسجد‏‎ محراب‏‎ در‏‎ روزگار‏‎ موجود‏‎ ابله‌ترين‌‏‎ و‏‎ شقي‌ترين‌‏‎
را‏‎ نوع‌‏‎ همان‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ خبري‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ نشده‌‏‎ زدوده‌‏‎ خاطره‌ها‏‎ از‏‎
مسافري‌‏‎.‎مي‌كردند‏‎ تكرار‏‎ پريشان‌‏‎ امت‌‏‎ و‏‎ درمانده‌‏‎ مسلمانان‌‏‎
و‏‎ اصفهان‌‏‎ ري‌‏‎ و‏‎ همدان‌‏‎ به‌‏‎ عراق‌‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بازگشته‌‏‎ حج‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎
به‌‏‎ مردم‌‏‎ شبيه‌ترين‌‏‎ غم‌انگيز‏‎ داستان‌‏‎ بود ، ‏‎ گذركرده‌‏‎ توس‌‏‎
منزل‌‏‎ را‏‎ (ع‌‏‎)‎مجتبي‌‏‎ حسن‌‏‎ امام‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(س‌‏‎)فاطمه‌‏‎ عزيز‏‎ پسر‏‎ پيامبر ، ‏‎
بدان‌‏‎ ناباوري‌‏‎ با‏‎ مردمان‌‏‎ جا‏‎ همه‌‏‎.‎مي‌كرد‏‎ نقل‌‏‎ منزل‌‏‎ به‌‏‎
پسر‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ باور‏‎ مي‌توان‌‏‎ چگونه‌‏‎.‎مي‌نگريستند‏‎ روايت‌‏‎
و‏‎ خورد‏‎ زخم‌‏‎ خويش‌‏‎ سپاهيان‌‏‎ و‏‎ ياران‌‏‎ از‏‎ اينگونه‌‏‎ (‎س‌‏‎)‎فاطمه‌‏‎
براي‌‏‎ تا‏‎ وانهادند‏‎ امويان‌‏‎ مسلخ‌‏‎ در‏‎ را‏‎ او‏‎ چگونه‌‏‎.‎ماند‏‎ تنها‏‎
و‏‎ ديانت‌‏‎ بزرگ‌‏‎ دشمن‌‏‎ با‏‎ را‏‎ صلحنامه‌اي‌‏‎ مسلمين‌ ، ‏‎ دماء‏‎ حفظ‏‎
در‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ باور‏‎ مي‌توان‌‏‎ چگونه‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ امضاء‏‎ حقيقت‌‏‎
به‌‏‎ شفقت‌‏‎ بازگرداندن‌‏‎ و‏‎ عقلها‏‎ آگاهانيدن‌‏‎ براي‌‏‎ تلاش‌‏‎ بحبوحه‌‏‎
زبون‌ ، ‏‎ فريفته‌و‏‎ ناهمسري‌‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ دلها ، ‏‎ به‌‏‎ ايمان‌‏‎ و‏‎ قلبها‏‎
!باشد؟‏‎ زهرنوشيده‌‏‎ جام‌‏‎
و‏‎ تاريخ‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ ميهمان‌‏‎ عزيزترين‌‏‎:‎سوم‌‏‎ تصوير‏‎
.مي‌آيد‏‎ نيشابور‏‎ به‌‏‎ رجاوند ، ‏‎ و‏‎ سرزمين‌‏‎ اين‌‏‎ بزرگ‌‏‎ جغرافياي‌‏‎
شوكت‌‏‎ و‏‎ افكنده‌ ، ‏‎ حكومت‌‏‎ رحل‌‏‎ خراسان‌‏‎ در‏‎ هارون‌الرشيد‏‎ پسر‏‎
دل‌‏‎ سترگ‌ ، ‏‎ سرزمين‌‏‎ اين‌‏‎ مردمان‌‏‎ اما‏‎ مي‌كشد ، ‏‎ رخ‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎
گره‌‏‎ بيت‌‏‎ اهل‌‏‎ ولايت‌‏‎ به‌‏‎ ايشان‌‏‎ محبت‌‏‎بسته‌اند‏‎ ديگري‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎
طنين‌‏‎ جانها‏‎ در‏‎ موسي‌الرضا‏‎ بن‌‏‎ علي‌‏‎ رساي‌‏‎ صداي‌‏‎بس‌‏‎ و‏‎ خورده‌‏‎
كشيده‌‏‎ بيرون‌‏‎ سيمين‌‏‎ جوهردانهاي‌‏‎ از‏‎ زرين‌‏‎ قلمهاي‌‏‎.‎مي‌افكند‏‎
:مي‌كنند‏‎ ثبت‌‏‎ را‏‎ عشق‌‏‎ روايت‌‏‎ عالم‌ ، ‏‎ جريده‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎
امن‌‏‎ حصني‌ ، ‏‎ دخل‌‏‎ فمن‌‏‎ حصني‌ ، ‏‎ لااله‌الاالله‌‏‎ كلمه‌‏‎"
ديري‌‏‎.‎"شروطها‏‎ من‌‏‎ انا‏‎.‎.‎ شروطها‏‎ و‏‎ بشرطها‏‎ عذابي‌ ، ‏‎ من‌‏‎
آشكار‏‎ مامونيان‌‏‎ ناايمن‌‏‎ زهرنوشان‌‏‎ در‏‎ خدعه‌‏‎ رنگ‌‏‎ كه‌‏‎ نمي‌گذرد‏‎
بزرگ‌‏‎ نياكان‌‏‎ همچون‌‏‎ (ع‌‏‎)‎موسي‌الرضا‏‎ بن‌‏‎ علي‌‏‎ امام‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎
خويش‌‏‎ آهوانه‌‏‎ چشمان‌‏‎ و‏‎ وامي‌نهد‏‎ فرزند‏‎ به‌‏‎ را‏‎ امامت‌‏‎ خويش‌ ، ‏‎
ايران‌‏‎ و‏‎ خراسان‌‏‎ شيعيان‌‏‎ غربت‌‏‎ و‏‎ اندوه‌‏‎ رغم‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
.فرومي‌بندد‏‎
از‏‎ تفتيده‌تر‏‎ خردادي‌‏‎ نيمه‌‏‎ در 1342 ، ‏‎ تهران‌‏‎:چهارم‌‏‎ تصوير‏‎
و‏‎ است‌‏‎ سياه‌پوش‌‏‎ شهر‏‎.سرمي‌گذراند‏‎ از‏‎ را‏‎ مرداد‏‎ نيمه‌‏‎
را‏‎ خميني‌‏‎ امام‌‏‎ نهضت‌‏‎ داستان‌‏‎ سوگواران‌ ، ‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ سوگواران‌‏‎
و‏‎ ورامين‌‏‎ شهيدان‌‏‎ روايت‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ مي‌گويند‏‎ باز‏‎ يكديگر‏‎ به‌‏‎
اختر‏‎ آن‌‏‎ نگران‌‏‎ همگان‌‏‎.‎.. را‏‎ ظلم‌‏‎ سياهچالهاي‌‏‎ زندانيان‌‏‎
به‌‏‎ منضم‌‏‎ نيز‏‎ امام‌‏‎ تبعيد‏‎ خبر‏‎.زعامت‌اند‏‎ و‏‎ مرجعيت‌‏‎ تابناك‌‏‎
حتي‌‏‎ كه‌‏‎ آنگاه‌‏‎ تا‏‎ مي‌شود‏‎ بازگفته‌‏‎ مردمان‌‏‎ افواه‌‏‎ در‏‎ قيام‌‏‎
ستمشاهي‌‏‎ نظام‌‏‎ ظلم‌‏‎ و‏‎ خدعه‌‏‎ بر‏‎ نيز‏‎ انسانها‏‎ ديريابترين‌‏‎
.نمي‌دهند‏‎ راه‌‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ ترديدي‌‏‎
پر‏‎ سال‌‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ گذر‏‎ و‏‎ مقدس‌ ، ‏‎ دفاع‌‏‎ پايان‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎:پنجم‌‏‎ تصوير‏‎
خرداد‏‎.‎مي‌شويم‌‏‎ نزديك‌‏‎ خرداد‏‎ پانزدهم‌‏‎ يادمان‌‏‎ به‌‏‎ هياهو ، ‏‎
امام‌‏‎ و‏‎ خرداد‏‎ نيمه‌‏‎ زعيم‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌رسد‏‎ خبر‏‎ ناگاه‌‏‎ به‌‏‎ ‎‏‏1368‏‎
آسمان‌ ، ‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ رو‏‎ شيفتگان‌‏‎ دستهاي‌‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ بيمار‏‎ انقلاب‏‎
اين‌‏‎ مقصد‏‎ الهي‌ ، ‏‎ حكمت‌‏‎ اما‏‎ مي‌كنند ، ‏‎ خدا‏‎ درگاه‌‏‎ از‏‎ شفا‏‎ طلب‏‎
در‏‎ سياهپوشان‌‏‎ انفجار‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ تعيين‌‏‎ را‏‎ عزيز‏‎ مسافر‏‎
خرداد‏‎ چهاردهم‌‏‎ روزهاي‌‏‎ سراسر‏‎ سوگوار ، ‏‎ ايران‌‏‎ و‏‎ غمزده‌‏‎ تهران‌‏‎
كه‌‏‎ سرزمين‌‏‎ اين‌‏‎ بزرگمرد‏‎ رحلت‌‏‎.‎مي‌نوردد‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ و‏‎
بزرگترين‌‏‎ با‏‎ بود ، ‏‎ (ص‌‏‎)‎محمدي‌‏‎ پرصلابت‌‏‎ و‏‎ ژرف‌‏‎ آيين‌‏‎ احياگر‏‎
.مي‌شود‏‎ آغاز‏‎ تاريخ‌‏‎ عزاداري‌‏‎ كاروان‌‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ تاريخ‌ ، ‏‎ تصويرهاي‌‏‎ سوگ‌ ، ‏‎ پي‌‏‎ از‏‎ سوگ‌‏‎ و‏‎ درد‏‎ پي‌‏‎ از‏‎ درد‏‎
و‏‎ قلبها‏‎ در‏‎ آنها‏‎ پيوستگي‌‏‎ اما‏‎ فرامي‌رود ، ‏‎ ديگري‌‏‎ پي‌‏‎
.بود‏‎ خواهد‏‎ جاري‌‏‎ همواره‌‏‎ عاشق‌‏‎ و‏‎ پراميد‏‎ اما‏‎ سوخته‌‏‎ سينه‌هاي‌‏‎
اين‌‏‎ خود‏‎ ورق‌‏‎ بر‏‎ خرداد ، ‏‎ ميانه‌‏‎ روزهاي‌‏‎ فشرده‌‏‎ تاريخ‌‏‎
شهادت‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(ص‌‏‎)پيامبر‏‎ رحلت‌‏‎:است‌‏‎ كرده‌‏‎ ثبت‌‏‎ را‏‎ بزرگ‌‏‎ تسليتهاي‌‏‎
امام‌‏‎ درگذشت‌‏‎ سالگرد‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎ع‌‏‎)‎رضا‏‎ امام‌‏‎ و‏‎ (ع‌‏‎)‎مجتبي‌‏‎ حسن‌‏‎ امام‌‏‎
.باد‏‎ تسليت‌‏‎ خرداد 42‏‎ شهداي‌ 15‏‎ يادمان‌‏‎ و‏‎ (ره‌‏‎)‎راحل‌‏‎


Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.