|
جايزه براي ۷ تن از فعالان بين المللي محيط زيست
|
|
|
ترجمه: سعيد علوي نائيني
دو مادربزرگ آمريكايي و استراليايي كه شاهد نابودي خانواده هايشان به خاطر خسارات زيست محيطي بودند، يكي از ميدانهاي زغالسنگ ويرجيناي غربي و ديگري به اصطلاح از «پشت بته» هاي استراليا در ميان كساني بودند كه هفته پيش، بزرگداشت آنها با اهداي مهمترين جايزه مردمي فعالان زيست محيطي به آنان برگزار شد.
«جوليا باندز» و «آيلين واني وينگ فيلد» و ۵ تن ديگر از برندگان جايزه زيست محيطي گولدمن از ويرجينياي غربي، استراليا، پرو، نيجريه و فيليپين به سان فرانسيسكو آمدند و هر يك ۱۲۵ هزار دلار و يك تنديس به خاطر بزرگداشت كارشان دريافت نمودند.
به گزارش خبرگزاري آسوشيتدپرس از سان فرانسيسكو، باندز گفت: «در تمام عمرم اطراف معادن زغالسنگ بوده ام».
پدر، پدربزرگ و يك نسل پيش از او همه معدنكاراني در وست ويرجينيا بوده اند. اما برداشتن و استخراج معدن از قله كوهها يك ديوانگي زيست محيطي بيش نيست.
آنان درختها را قطع مي كنند، سبزه زارها راتخريب مي نمايند سپس قله كوهها را با ديناميت منفجر مي كنند به طوري كه بتوانند رگه هاي زغالسنگ درون آن را استخراج نمايند.
وقتي كارشان تمام شد. آن جا مانند منطقه جنگي است.
وي گفت: «روزي كه سيلي واقعي به صورتم خورد هنگامي بود كه نوه من در جويباري ايستاده بود كه ۶ نسل پيش از من از آن لذت برده بودند و دست كوچكش پر از ماهيهاي مرده بود و ماهيان مرده ديگر در اطرافش شناور بودند و مي پرسيد: چرا اين ماهيها اينطور شده اند؟»
از آن پس، باندز وارد جنگ با پنجمين شركت بزرگ توليد زغالسنگ آمريكا به نام «مسي انرژي» شد.
وي اين شركت را متهم به تخريب مارفورك و ساير شهرهاي كوههاي آپالاش كرد.
باندز گفت: «تغييرات به سختي و كندي پديد مي آيد، اما مردم ما دارند بيدار مي شوند.»
حتي مخالفان وي، حالت وقف اين زن را به آرمانش مي ستايند. «بيل رايني»، رئيس انجمن زغالسنگ وست ويرجينيا، كه بزرگترين مدافع شركتهاي معدنكاري است، گفت: «من يكي از ستايشگران احساسات وي هستم.»
مانند باندز، وينگ فيلد، كه يك مادربزرگ از طايفه كوته قامتان صحراي استرالياست، جنگ خود را وقتي آغاز كرد كه تأثير تخريب زيست محيطي تهديدكننده آينده وي و خانواده اش را مشاهد ه كرد.
وينگ فيلد گفت: «مبارزه من بسيار طولاني بوده است.»
وي با اثرات و عواقب ۱۲ آزمايش هسته اي دولت استراليا كه در صحراي جنوب استراليا بين سالهاي ۱۹۵۳ و ۱۹۶۳ انجام شد، زندگي مي كند.
يكي از نوه هاي ذكور وينگ فيلد سرطان مغز دارد، بقيه آنها از آسم و معلوليتهاي مادرزادي رنج مي برند.
پس از انفجارهاي اتمي، به گفته وينگ فيلد:« مردم مي مردند، بيمار مي شدند و برگ درختان فرو مي ريخت.»
بنابراين وقتي دولت فدرال استراليا برنامه هاي خود را براي دفن ضايعات هسته اي از سيدني در سرزمين اجدادي آنها اعلام كرد، وينگ فيلد و آيلين كامپاكوتا براون كه در گرفتن جايزه شريك وي است، تصميم گرفتند بجنگند.
اوديگا اوديگا، از نيجريه، به خاطر مبارزه وي با چوب بري صنعتي كه اكثر جنگلهاي استوايي كشورش را ويران نموده بزرگ داشته شد.اوديگا گفت: «جنگلهايي كه به عنوان يك كودك مي شناختم از بين رفته است.»
چيزي كه باقي مانده، پناهگاه بزرگترين شمار جمعيت پستانداران در جهان است. برآورد شده، ۲۰درصد پروانه هاي جهان هم در اين جنگل وجود دارند.
فعاليت هاي اوديگا وي را به عنوان آماج تير مخالفانش از بقيه جدا كرد. وي پنهان شد و از جوامع جنگلهاي پرباران ديدار نمود. اوديگا به مردم آموخت كه راههاي ديگري به جز بريدن جنگلهاي نيجريه هم براي گذران زندگي وجود دارد. سرانجام دولت مردم سالار اين كشور به وي اجازه داد تا يك نقش عمومي به خود بگيرد و بازي كند.
فون هرناندز، از فيلي پين، جايزه گولد من را به خاطر نقش وي در مبارزه براي ممنوعيت سوزاندن زباله دريافت كرد.
اين عمل كه بسيار آلاينده است ديوكسين هايي توليد مي كند كه در هورمونها اختلال ايجاد مي نمايند، و فلزات سنگيني مانند سرب، آرسنيك و كادميوم را آزاد كرده و وارد هوا مي سازد.
هرناندز گفت: «ما بايد از تخريب مواد دوري كرده و به بازيافت آنها و كمپوست سازي بپردازيم. اين كار براي اقتصاد محيط زيست وجوامع بشري خوب است.»
هنگامي كه دولت اسپانيا يك برنامه بحث برانگيز را براي سد بندي و انحراف رود «ايبرو» كه يكي از واپسين رودهاي با جريان آزاد است، اعلام كرد، از پدرو آرويو- آگودو كه يك استاد فيزيك و اقتصاد بود خواسته شد اين طرح را ارزشيابي كند و تأثير آن را روي محيط زيست بررسي نمايد. اين كار چيزي بود كه وي را به طور خستگي ناپذير بر آن داشت بر ضد اين طرح «خارج از دور» و ناپايدار كه قرار بود دهها هزار نفر را جابه جا كند برخيزد و بسيج شود.
آرويو- آگودو گفت: «فكرها تغيير مي كند. ما چند رودخانه ديگر بيشتر برايمان نمانده است. آنها حالا ميراث پدران ماست و نه كانالهايي براي گذشتن آب.»
|
