ميزان رشد جمعيت جوان جهان از سال ۱۹۸۵ ميلادي ۴/۱۹ درصد از كل جمعيت جهان بوده كه پيش بيني مي شود اين ميزان تا سال ۲۰۲۵ به رقم ۴/۱۵ درصد از كل جمعيت جهان برسد
مينا شهني
مدرسه رفتن يك مصيبت است و مدرسه نرفتن هزار مصيبت. امروز فردا يا چند روز ديگر امتحان همه بچه هايي كه مدرسه مي روند تمام مي شود و اين تازه آغاز ماجراي غم انگيز تابستان است. چند ميليون آدم از هفت تا هفده سال بلاتكليف مي مانند با حداقل ۹۰ روز زندگي پيش رو كه هركدام از بزرگترهاي خانواده و فاميل و همسايه يك نسخه برايش مي پيچند. اوقات فراغت شروع شده و تكاپوي نه چندان جدي خانواده ها را فرا گرفته است. دخالت و تصميم گيري خانواده كه كمتر اطلاعات دقيقي از اوقات فراغت دارد تازه اول ماجراي غم انگيز يك تابستان است.

خانواده و اوقات فراغت
نتايج يك تحقيق از ديدگاه خانواده ايراني درباره اوقات فراغت نشانه هاي اسف باري دارد.
اين تحقيق مي گويد: ۴۰ درصد خانواده ها «گردش و تفريح» را مناسب ترين راه براي پر كردن اوقات فراغت مي دانند. اين ۴۰ درصد مسافرت به قصد تفريح يا زيارت و ديدن فاميل و ميهماني را بهترين كار براي گذراندن اوقات فراغت قلمداد مي كنند. و نكته جالب اينجاست كه ادامه تحصيل و «رفتن به كتابخانه» تنها با ۳ درصد و ۴ درصد كمترين طرفدار را براي اوقات فراغت به خود اختصاص مي دهد. به نظر مي رسد كه اوقات فراغت نزد مردم كشورمان وقتي است براي هدر دادن يا براي باري به هر جهت پر كردن تا بگذرد و با گذرش از چنگال يك وقت مرده رها شوند. در حالي كه گذران فراغت نزد مردم با گذراندن وقت به ساده ترين يا تكراري ترين شكل ممكن هم رديف است، تلقي دنياي امروز از اوقات فراغت بيانگر نگاه پراهميتي است كه به آن دادند. برنامه ريزي براي اوقات فراغت سالانه ميلياردها دلار و هزاران ساعت كار تحقيقاتي و ميليون ها نفر ـ ساعت كار را به خود اختصاص مي دهد. با توجه به فرآيند سرعت در تحولات روزانه زندگي زمان بيش از پيش داراي اهميت مي شود و برنامه ريزي براي آن نيز نزد غالب كشورهاي توسعه يافته يا در حال توسعه روزبه روز پررنگ تر شده و بررسي موشكافانه اي روي آن انجام مي شود.
خستگي زندگي ماشيني، مهاجرت از شهرهاي كوچك به شهرهاي بزرگ و از روستا به شهر عدم آشنايي و قرابت با زندگي هاي جديد از جمله مسائلي است كه علاوه بر دانش آموزان ساير شهروندان با آن دست و پنجه نرم مي كنند. اين مشكلات رفته رفته در روح جامعه مي خلد و مردمي بيمارگونه را بر جاي مي گذارد. بازسازي رواني شهروندان در اوقات فراغت به بالا رفتن بهره وري نيروي انساني در كار و زندگي منجر مي شود. در واقع امروز در جوامع مدرن طراحي فراغت براي شهروندان آنچنان از درجه مهم و پراعتباري برخوردار است كه چگونگي استفاده از اوقات فراغت يكي از شاخص هاي توسعه يافتگي محسوب مي شود.
اين شاخص توسعه يافتگي يعني استفاده بهينه از اوقات فراغت تنها در بحبوحه شروع تابستان سر زبان ها مي افتد و در ذهن ها جا باز مي كند. هر سال فصل حرف زدن از اوقات فراغت تقريباً از اوايل خرداد در كشور ما شروع مي شود و با پايان تابستان متوقف مي شود تا سال بعد همان موقع.
اين زمان درست وقتي است كه امتحانات دانش آموزان در پايان سال تحصيلي انجام مي شود و در واقع يك سال تحصيلي را پشت سر مي گذارند و درست همان وقت خانواده ها به فكر مي افتند كه براي پر كردن روزهاي طولاني تابستان «كاسه چه كنم» دست بگيرند و «دوره بگردند» شايد راه حل مناسبي بيابند و از شر عبارت «حوصله ام سر رفت» فرزندانشان رها شوند. فكرش را بكنيد كه فرزند شما كه چندان هم كوچك نيست از صبح تا شب بيخ گوش شما «زر بزند»، كه با اين همه وقت چه كار كند يا از همه بدتر اينكه بخواهد وقتش را صرف كارهايي بكند كه شما خوشتان نمي آيد؛ يا با كساني رفت وآمد و معاشرت كند كه به نظر شما پسنديده نيستند؛ آن وقت شما هم از ترس هم شده دست و پايتان را جمع مي كنيد تا شايد چاره اي بينديشيد. اما در سطح كلان تر برنامه ريزي براي اوقات فراغت و به ويژه براي تابستان دانش آموزان نيازمند ژرف نگري بيشتري است.

جوانان جهان
مركز اطلاع رساني سازمان ملل متحد سال گذشته اعلام كرد جمعيت جوانان بين ۱۵ تا۲۴ سال در جهان به يك ميليارد نفر رسيده است. بر اساس اين گزارش ۱۸ درصد از كل جمعيت جهان را جوانان تشكيل مي دهند.
از اين تعداد ۵۲۵ ميليون جوان پسر يا مرد و ۵۰۰ ميليون نفر جوان دختر يا زن هستند. ميزان رشد جمعيت جوان جهان از سال ۱۹۸۵ ميلادي كه ۴/۱۹ درصد از كل جمعيت جهان بوده است كه در اين گزارش پيش بيني شده اين ميزان تا سال ۲۰۲۵ به رقم ۴/۱۵ درصد از كل جمعيت جهان يعني يك ميليارد و ۲۲۲ ميليون نفر كاهش پيدا مي كند. براساس اين گزارش ۸۵ درصد از جوانان جهان در كشورهاي در حال توسعه زندگي مي كنند و نيز ۶۰ درصد آنها آسيايي هستند.
سازمان ملل ۱۰ اولويت را براي بهبود وضعيت جوانان در نظر گرفته است كه اين ۱۰ اولويت عبارتند از: آموزش و پرورش، اشتغال، مبارزه با فقر و گرسنگي، بهداشت، محيط زيست، جلوگيري از مواد مخدر، مبارزه با جرايم جوانان، فعاليت هاي اوقات فراغت، مسائل مربوط به دختران و زنان جوان و مشاركت كامل جوانان در زندگي اجتماعي و تصميم گيري ها.
بهينه سازي اوقات فراغت نوجوانان و جوانان از جمله مواردي است كه مي توان شيوع جرم را در جامعه به طور محسوس كاهش دهد.

تابستان فصل سرگرداني
در صورت نبود برنامه ريزي مناسب، تابستان براي بسياري از دانش آموزان چيزي جز يك «فصل سرگرداني» نخواهد بود. بيشتر دانش آموزان با شروع فصل تابستان از كمبود امكانات فرهنگي گله دارند.
يكي ديگر از والدين مي گويد: از اينكه با تعطيل شدن مدارس فرزندانم مجبورند وقت خود را در كوچه و خيابان سپري كنند بسيار نگرانم. » در اين ميان يك كارشناس امور فرهنگي و تربيتي مي گويد: «چگونگي گذراندن اوقات فراغت براي دانش آموزان در فصل تابستان عاملي براي جلوگيري از كجروي هاي اجتماعي است. »
اين كارشناس مي افزايد: «معمولاً در فصل تابستان توسط ادارات و سازمان ها اعتبارات زيادي براي پر كردن اوقات فراغت دانش آموزان هزينه مي شود، اما بهره وري لازم را ندارد. »

سازمان ملي جوانان
يكي از سازمان هايي كه همواره سعي كرده برنامه ريزي مناسبي براي جوانان در سطح كشور ارائه دهد سازمان ملي جوانان بوده است. چندي پيش مشاور رئيس جمهور و رئيس سازمان ملي جوانان، خواستار توجه جدي به جوانان در برنامه چهارم توسعه كشور شد. مرتضي ميرباقري تأكيد كرد كه تاكنون نيازها و عرصه هاي مورد توجه جوانان مورد غفلت برنامه ريزان و بودجه ريزان قرار گرفته است.
وي بودجه سازمان ملي جوانان را حدود يكصد ميليارد ريال ذكر كرد و گفت: «اين بودجه بايد در اختيار بيش از ۱۰ دستگاه دولتي و يكصد تشكل غيردولتي قرار گيرد تا براي ۲۸ استان كشور هزينه شود. »
مير باقري عمده فعاليت هاي سال ۱۳۸۲ سازمان ملي جوانان را افزايش ظرفيت فراغتي در سطحي استان هاي كشور، به صحنه آوردن تشكل ها و استفاده از توان تشكيلاتي آنها در اجراي برنامه هاي سازمان و توسعه فضاهاي كالبدي جوانان مانند اردوگاه و مراكز فرهنگي اجتماعي عنوان كرد. در همين راستا نماينده سازمان ملي جوانان در استان تهران سهم اعتبارات اوقات فراغت اين استان را در سال جاري بيشتر از ساير استان ها ذكر كرد.
رضا محبوبي سهم اعتبارات اوقات فراغت سازمان ملي جوانان استان تهران را دو ميليارد ريال بر شمرد و خاطر نشان كرد كه اين اعتبارات براي توسعه فعاليت هاي تابستاني، نسبت به استان هاي ديگر در سال جاري افزايش داشته است. او تعداد دانش آموزان مقطع ابتدايي، راهنمايي و دبيرستان در سطح استان تهران را در حدود يك ميليون و ۳۵۴ هزار دانش آموز ذكر كرد و گفت: «معادل دو ميليارد ريال نيز توسط سازمان هاي ديگر از جمله سازمان تربيت بدني، وزارت ارشاد، وزارت علوم و آموزش و پرورش در راستاي انجام فعاليت هاي تابستاني به اين سازمان اختصاص يافته است. »
هدف اصلي سازمان ملي جوانان در مقوله اوقات فراغت، افزايش تعداد جوانان و نوجوانان در انجام فعاليت هاي تابستاني است. در گزارشي كه سازمان ملي جوانان ارائه كرده؛ آمده است: در سال گذشته بيش از هشت ميليون نفر از نوجوانان و جوانان كشور تحت پوشش برنامه هاي فراغتي دستگاه هاي اجرايي قرار گرفته اند و تعداد كل برنامه هاي به اجرا در آمده براي نوجوانان و جوانان ۲۶۰ هزار مورد بوده است، كه هر يك از اين برنامه ها و فعاليت ها به طور متوسط به مدت ۳۵ ساعت اجرا شده است. اين برنامه ها شامل برنامه هاي فرهنگي، هنري، ديني و قرآني، علمي، اردويي، گردشگري و. . . بوده است كه جمعاً ۳۱۲ ميليون نفر ساعت را پوشش داده اند كه سهم جوانان در اين حجم معادل ۰۰۰/۲۰۰/۱۸ هزار نفر روز بوده است.

و بالاخره
گذراندن مطلوب زمان اوقات فراغت جوانان يكي از عوامل موثر در نشاط و شادابي آنان است و سرمايه گذاري صحيح در اين امر مي تواند مكمل تعاملات اجتماعي جوانان شود اما نبود يك برنامه جامع و هدف دار اوقات فراغت جوانان را به يك تهديد اجتماعي تبديل كرده است.
هر سرمايه گذاري در جهت بهينه سازي اوقات فراغت، كاهش هزينه هاي سنگين مقابله، مفاسد و آسيب هاي اجتماعي را به دنبال خواهد داشت و موجب اطمينان خاطر و رفع نگراني از خانواده ها و اجتماع مي شود. با اين همه تاكنون برنامه مدون و هدف داري از سوي مسئولان براي پركردن اوقات فراغت قشر جوان و به ويژه دانش آموزان ارائه نشده است. برنامه اي كه آسودگي خاطري هر چند نسبي براي خانواده ها و فرزندانشان به همراه داشته باشد. امسال هم فصل حرف زدن و نظردادن درباره اوقات فراغت از اوايل خرداد شروع شده و احتمالاً تا اواخر تابستان ادامه دارد و باز تا سال بعد و تابستاني ديگر و شروع نگراني ها به فراموشي سپرده خواهد شد. اين فراموشي تاوان سنگيني دارد.
هنوز روزهاي طولاني طولاني طولاني تابستان در راهند و ما منتظر نق زدن هاي دانش آموزان و كسالت و افسردگي شان هستيم اين بيماري اي است كه هر سال گريبان دانش آموزان را در چنگ مي فشارد. مگر همه ما زماني دانش آموز نبوديم.

يزد يا ايساتيس
سرزمين يزد، صاحب يكي از شكوهمندترين و درخشان ترين ميراث هاي فرهنگ و تمدن كهن ادوار مختلف تاريخي ايران است. تاريخ سكونت انسان در اين خطه، از هزاره سوم پيش از ميلاد فراتر رفته است، به طوري كه در عهد پيشداديان طايفه هاي در حال كوچ از بلخ به پارس، اين سرزمين را يزدان ناميدند و از آن زمان به بعد، يزد محل عبادت شد. از مهم ترين مراكز اسكان اوليه در اين سرزمين به مهرپادين (مهريز) فهرشان، پهره، فهوچ، خورميش، ارد (اردكان)، شواز، قلاع موبدان (ميبد)، طرنج، عقدا و اشكدز مي توان اشاره كرد. شهر يزد به عنوان محلي پاك و مقدس در راس همه اين آبادي ها قرار داشته است.
يزد به معناي پاك و مقدس و يزدگرد به معني داده خدايي است، شهر يزد نيز به مفهوم شهر خدا و سرزمين مقدس است. در دوره اسلامي، شهر يزد را دارالعباده مي ناميدند. اهميت ديني شهر يزد تا پيش از اسلام به حدي بود كه از اطراف و اكناف به ويژه در ايام بهار براي عبادت به اين مكان سفر مي كردند. يزد نگين كوير است و اولين بار نام آن را در كنار (چيترتخمه) يكي از همرزمان داريوش آورده شد. مورخان يوناني، شهر كهن و باستاني يزد را (ايساتيس) مي خواندند. بعدها بر ويرانه هاي ايساتيس، «كثه» به وجود آمد. اين شهر، هسته اوليه شهر كنوني و مركز حكومتي و اقتصادي در قرون اسلامي بوده است. جغرافيدانان بعد از اسلام، نام يزد را همراه نام «كثه» ذكر كرده اند. ابتدا ولايت يزد جزو «كوره اصطخر» (استخر) مربوط به ايالت پارس بوده و بزرگ ترين ناحيه اين كوره به حساب مي آمده است.

بازارهاي قديمي
در يزد دو نوع بازار سرپوشيده است كه براساس اصول معماري و شهرسازي سنتي شكل گرفته است.
بازار يزد: اين مجموعه كه ستون فقرات شهر قديمي يزد را تشكيل مي دهد، در دوران پهلوي با احداث خيابان قيام فعلي، به دو نيم شد و برخي فضاهاي اصلي آن، مانند بازار ارسي دوزها، بازار محمدعلي خان و بازار پنجعلي تخريب شد.
قديمي ترين بازار يزد؛ بازار حاجي قنبر است كه از قرن نهم هجري به يادگار مانده و جزيي از مجموعه فرهنگي ـ تاريخي اميد چخماق است. در قرن سيزدهم هجري بر سردر اين بازار تكيه اي زيبا و بلند به شيوه ديگر تكيه ها و حسينيه هاي يزد ساخته شد كه يكي از معرفه هاي شهر يزد است. عمده تزئين هاي آن از كاشي معقلي است.

آسياب ها
معمولاً در كنار آبادي ها بر سر راه قنات، هر جا كه پستي و بلندي اجازه مي داده از انرژي ارزان آب براي چرخش سنگ آسياب استفاده مي شده است. عمده ترين قسمت آسياب، تنوره آن است كه به صورت مخروطي ناقص و وارونه طراحي و ساخته شده است. به گونه اي كه آب ذخيره شده در آن از روزني كوچك با فشار، پره هاي سنگ آسياب را به حركت در مي آورد. از ميان آسياب هاي معروف استان مي توان به مجموعه آسياب هاي سنگ سياه، كچلگ، ده آباد، بيده، باغستان، اميري و بفروئيد (در ميبد)، مزوار، مهريز، تفت، اسلاميه، فراشاه و اشكدز اشاره كرد.

بادگيرها
يكي از شاخص ترين نشانه هايي كه منظره عمومي شهر يزد را از ديگر شهرهاي كشور متمايز مي سازد وجود بادگيرهاي متنوع است.
بيشتر بادگيرها به فضاهاي مسكوني قديمي تعلق دارند. از طرفي بر فراز محراب برخي مساجد مانند مسجد ريگ، مسجد ملا اسماعيل و مسجد حاج محمد حسين اردكان نيز بادگيرهايي به زيبايي تعبيه شده است. در مسجد حاج محمد محمدحسين جريان هوا به كانال هايي در كف مسجد هدايت مي شود كه در نوع خود بي نظير است. غالب آب انبارهاي درون شهري داراي بادگير هستند كه تعداد آنها بين يك تا شش بادگير متغير است و به عنوان وسيله اي براي تهويه و خنك كردن آب از آنها استفاده مي شده است. يك نوع بادگير بي مانند ديگر نيز در مويز يزد وجود دارد كه به فضاي عمومي بازارچه ارتباط دارد.

ساباط ها
يكي از ويژگي هاي بارز محل هاي قديمي يزد و اكثر شهرهاي كويري ايران، كوچه ها و گذر سرپوشيده آن هستند كه به آن ها «ساباط» گفته مي شود. هدف از طراحي ساباط ها اين بوده است كه انسان گرمازده كوير را دمي در زير سايه خود از تابش خورشيد در امان دارد. نحوه استقرار ساباط ها به گونه اي است كه آدمي در مسير خود در يك توالي مناسب در فضاي سايه دار قرار مي گيرد. در خيلي از ساباط ها، ورودي چند خانه يكي است. اين يگانگي از نظر افزايش حسن همسايگي و همبستگي محله اي حائز اهميت است.

پيشگيري از سقط جنين
روزنامه اينديپندنت نوشت: از طريق رديابي جنين هايي كه در برابر سقط مقاومند، مي توان اميد تازه اي به درمان زنان نازا بخشيد.
به نوشته دانيل ديميتريو در روزنامه اينديپندنت زناني كه پس از ۳۵ سالگي تحت درمان اي. وي. اف قرار مي گرفتند گاهي با سقط جنين مواجه مي شدند ولي با روش جديد كه هر نابهنجاري در تك تك سلول هاي جنين قابل رديابي است مي توان از سقط جنين در سنين بالا پيشگيري كرد. در اين روش سلول هاي جنسي جنين بررسي مي شود لذا علاوه بر پيشگيري از سقط جنين، جنين هاي داراي عارضه سندرم داون نيز قابل شناسايي هستند. در همين حال به نوشته اليور رايت در روزنامه تايمز ۶۶ درصد از موارد درمان از طريق روش اي. وي. اف به نتيجه نمي رسد و از هر ده درمان موفق يكي به چند قلوزايي منجر مي شود.

سوپ ژاپني و كاهش سرطان
بررسي هاي محققان ژاپني كه نتايج آن روز چهارشنبه انتشار يافت، نشان داد زنان ژاپني كه در روز سه بار سوپ ميزو ـ نوعي سوپ سنتي ژاپني تهيه شده از سويا و مشتقات آن ـ مصرف مي كنند خطر مبتلا شدن خود به سرطان سينه را به نصف كاهش مي دهند و به گزارش خبرگزاري فرانسه از توكيو محققان ژاپني عضو موسسه ملي سرطان شناسي كه مقر آن در آمريكاست، اعلام كردند خوردن سوپ ميزو به علت دارا بودن ماده ايزوفلانون در كاهش خطر ابتلا به سرطان سينه نقش دارد.
سوپ قهوه اي رنگ ميزو از سوياي پخته شده با بخار و نمك و ساير مواد مخمر تهيه مي شود و مي توان آن را به صورت سوپ يا به همراه ماهي مصرف كرد.
محققان ژاپني به رياست شوچيرو سوگان از مركز ملي سرطان شناسي تاثير مصرف غذاهاي حاوي سويا مثل سوپ ميزو و توفو و پنير سويا را بين سال هاي ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ بر روي ۲۱ هزار و ۸۵۲ زن ژاپني ۴۰ تا ۵۹ ساله مطالعه كردند. اين بررسي نشان داد ميزان ابتلا به سرطان در بين زناني كه حداقل سه فنجان سوپ ميزو در روز مصرف مي كردند نصف كساني بود كه روزي يك فنجان از اين سوپ را مصرف مي كردند.
اين محققان تاكيد كردند بررسي هاي صورت گرفته تاكنون به طور قطع ثابت نكرده است كه ساير غذاهاي تهيه شده از سويا نيز در كاهش خطر ابتلا به سرطان سينه نقش دارند.

كودكان كيوي نخورند
يك تحقيق جديد نشان داده است، كودكاني كه كيوي مي خورند ممكن است واكنش هاي حساسيتي شديدي نشان دهند و در اثر خوردن كيوي بي حال و حتي نقش بر زمين شوند.
به نوشته والري اليوت در روزنامه تايمز كودكان به ويژه آنهايي كه كمتر از پنج سال دارند ممكن است در اثر خوردن اين ميوه بيشتر حساسيت نشان دهند. در پژوهش ياد شده كه در آن ۳۰۰ نفر شركت داشتند و ۸۰ نفر از آنان كودك بودند مشخص شد دوسوم كودكاني كه براي اولين بار كيوي مي خورند بيمار شدند. در بين افرادي كه كيوي خوردند، دو نوزاد چهارماهه و يك كودك يك ساله بودند كه حالشان به اندازه اي بد شد كه به بيمارستان منتقل شدند.
واكنش هايي كه در اثر خوردن كيوي مشاهده شد، سوزش و خارش در ناحيه دهان و گلو و تورم زبان بودند. چهل و يك نفر از اعضاي گروه مورد پژوهش كه چهل درصدشان كمتر از پنج سال سن داشتند، تنفسي همراه با خس خس داشتند و بي حال شده بودند.
گرچه تمام پژوهشگران بر اثرات موثر كيوي در سلامت انسان ها تاكيد مي كنند، خوردن كيوي در برخي از افراد ممكن است باعث بروز واكنش هاي حساسيتي ناگواري شود لذا والدين بايد در اين مورد هوشيار باشند.

مترجم: مسعود رجبي
در طول صد سال گذشته زنان عراق براي كسب حقوق برابر مبارزه كرده اند. آنها در اين مبارزه موفقيت هايي كسب كردند. در پارلمان عراق در دوره هاي اخير زنان صاحب بيست درصد كرسي ها بودند؛ بيشتر از ميزان حضور زنان آمريكا در كنگره كه به چهارده درصد مي رسد و بسيار بالاتر از متوسط سه و نيم درصدي حضور زنان در مجالس كشورهاي عربي، زنان عراق از حق راي، رانندگي، كار و تعليم بهره مند بوده و حق داشته اند آن گونه كه دوست دارند پوشش خود را انتخاب كنند. حتي يك بار آنها در پي كسب دستمزد و مشاغل همسان با مردان عراقي برآمدند. آنها همچنين از حق مرخصي پنج ساله پس از زايمان برخوردار شدند؛ مزيتي كه تنها زنان آمريكايي مي توانند فكر آن را در سر بپرورانند.
اما در ماه گذشته شش زن عراقي كه در خصوص حقوق شان در عراق پس از جنگ نگران بودند با وزير خارجه آمريكا كالين پاول ديدار كردند. آنها در اين ديدار سعي كردند نگراني هاي خود را در خصوص دو تهديد در شرف وقوع ـ كه حقوق برابرشان با مردان را در معرض خطر قرار مي داد ـ با وزير خارجه در ميان گذارند. آنها همچنين در خصوص استقرار يك دموكراسي واقعي در خاورميانه نظرات خود را بازگو كردند.
اولين نگراني اين زنان آن بود كه زنان در فرايندهاي بازسازي عراق پس از جنگ حذف شده و ناديده گرفته شوند. به نظر آنها حتي هم اكنون به نظر مي رسد كه صداي زنان در فرايندهاي بازسازي عراق به گوش كسي نمي رسد و كسي به خواسته هاي آنها توجهي نمي كند. شوراي بازسازي عراق كه قاعدتاً طبق صلاحديد دولت هاي آمريكا و انگليس تشكيل شده است از ميان اعضاي سي نفره خود تنها پنج عضو زن دارد. در يكي از نشست هايي كه اخيراً در ناصريه برگزار شد تنها چهار نفر از هشتاد نماينده شركت كننده زن بودند. علاوه بر اين از ميان سيزده نفر متخصص امور حقوقي كه به دعوت وزارت دادگستري آمريكا گردهم آمده اند تا در خصوص بازسازي نظام از هم گسيخته قضايي عراق همكاري كنند هيچ كدام زن نيستند.
زنان نيازمند آن هستند كه به طور قاطع و تعيين كننده در بازسازي عراق شركت كنند و براي تضمين اين امر نسبت حضور زنان بايد بالا باشد. حداقل ۳۰ درصد دست اندركاران چه در سطوح محلي و چه در سطوح ملي بايد از ميان زنان باشند تا حضور آنها تاثيرگذار باشد. حضور تعداد كمي از زنان در اداره امور مسئله اي را حل نخواهد كرد. همان طور كه تاريخ نشان داده است حضور زنان در مراحل اوليه امور موفقيت آنها را در هر گونه تصميم گيري نهايي بالا مي برد. به طور مثال در ايرلند شمالي و آفريقاي جنوبي حضور زنان پشت ميز مذاكرات در مراحل اوليه موجب شد كه آنها به حقوق برابر دست يابند و در تصميم گيري ها به طور قاطع تاثيرگذار باشند. در صورتي كه حقوق بين الملل در عراق پس از جنگ وزنه قابل توجهي باشد ذكر اين نكته اهميت دارد كه شوراي امنيت سازمان ملل متحد در قطعنامه شماره ۱۳۲۵ خود تصريح مي كند كه زنان در عراق پس از بحران مشاركت تعيين كننده اي خواهند داشت. تهديد دومي كه حقوق زنان را در معرض خطر قرار مي دهد عبارت است از افراط گرايي. تظاهرات هاي عظيمي كه توسط برخي گروه هاي شيعي بلافاصله پس از پايان جنگ در عراق به راه افتاد اين پرسش ها را مطرح كرد كه در صورت به دست گرفتن قدرت توسط گروه هاي افراطي تكليف حقوق زنان و نقش آنها در جامعه چه خواهد شد. در گذشته برخي رهبران ديني خواهان اعمال محدوديت و پوشيدن برقع توسط زنان ـ كه سر تا پاي آنها را بپوشاند ـ شده بودند. افغانستان زمان طالبان خاطره كوتاهي از اين مسائل به ذهن دارد. در صورت موفقيت افراطيون در به دست گرفتن قدرت زنان از بسياري از حقوق خود محروم خواهند شد و اميدي براي يك دموكراسي شكوفا باقي نخواهد ماند. به هر حال با توجه كردن به زنان و محروم نكردن آنان از مشاركت در اداره امور خطر افراط گرايي نيز كاسته خواهد شد. زنان مي توانند در مبارزه عليه يك حكومت اصول گرا كمك كنند. همان گونه كه در ايران زنان و جوانان نقش عمده اي را در روي كار آمدن يك دولت ميانه رو ايفا كردند.
همچنين آمريكا مي تواند بخشي از اعتبار دو و نيم ميليارد دلاري را كه براي بازسازي عراق اختصاص داده شده است براي نيرومندتر كردن جايگاه زنان در جامعه عراق مصرف كند. اين اعتبارات مي تواند در جهت آموزش به زنان، سازماندهي سياسي و. . . صرف شود و تامين اعتبار براي سرمايه گذاران زن، اقتصاد را نيز فعال خواهد كرد.
نهايت آنكه مردم عراق بايد در خصوص سرنوشت خودشان تصميم بگيرند. زنان عراقي در طول دهه هاي گذشته از آزادي و برابري حقوق بيشتري نسبت به ساير همسايه هاي عرب خود برخوردار بودند. از اين رو بسيار عجيب خواهد بود كه در اين زمان سرنوشت ساز آنها حقوق خود را ترقي نداده و از آن محافظت ننمايند.
منبع: كريستين ساينس مانيتور