پيش از بكام ستاره هاي ديگري هم بودند كه ليگ پرتحرك و هيجان انگيز انگلستان را به مقصد باشگاه هاي ديگر اروپايي ترك كردند در بين اين ستاره ها برخي وانستند روند موفقيت را ادامه دهند و در عوض بعضي ديگر از ستاره ها هم پا به دوران نزول گذاشتند
حسام راهبر
اين روزها بيشترين حجم اخباري كه از منچستر به گوش مي رسد در مورد انتقال ديويد بكام ستاره بي چون و چراي انگلستان به باشگاه هاي ايتاليايي يا اسپانيايي است. بكام در صورت انجام گرفتن انتقال اولين بازيكن انگليسي نخواهد بود كه به ليگ هاي ديگر اروپايي نقل مكان كرده.پيش از او ستاره هاي ديگري هم بودند كه ليگ پرتحرك و هيجان انگيز انگلستان را به مقصد باشگاه هاي ديگر اروپايي ترك كردند. در بين اين ستاره ها برخي توانستند روند موفقيت را ادامه دهند و در عوض بعضي ديگر از ستاره ها هم پا به دوران نزول گذاشتند. بد نيست اشاره اي به ستاره هاي بريتانيايي موفق و ناكام داشته باشيم و البته گروه سومي كه روزهاي بالا و پايين داشته اند.
۱ـ ادامه موفقيت
• ديويد پلات
آن هايي كه بازي هاي زيباي انگلستان در جام جهاني ۱۹۹۰ را به ياد دارند، حتماً چهره ديويد پلات با آن چشم هاي آبي را به خاطر دارند. كسي كه در آخرين دقيقه (۱۱۹) بازي مرحله يك هشتم نهايي با تك گل بسيار زيبايي بلژيك سرسخت را كشت. پلات پس از جام جهاني با مبلغ ۲۲ ميليون پوند به تيم باري در سري A پيوست. او در باري و سپس در سامپدوريا و يوونتوس همچنان همان بازيكن پرتلاش و پرتحرك بود با آن لبخندهاي جالب پس از هر گل. پلات در آخرين ايستگاه مجدداً به انگلستان و آرسنال پيوست.
|
|
استان كاليموربا لباس وستهام در آخرين روزهايي كه در اوج به سر مي برد
|
|
|
• كوين كيگان
رفتن كيگان به آلمان غربي و هامبورگ در سال ،۱۹۶۶ غم بزرگي را براي هواداران متعصب ليورپول به همراه داشت.اما كيگان با انرژي و انگيزه فراوان به هامبورگ كمك كرد تا اين باشگاه حيات دوباره اي پيدا كند. اتفاقاً در همين هامبورگ بود كه كيگان دو بار به عنوان بازيكن برتر سال اروپا انتخاب شد.
• روي ويلكينز
ويلكينز از جمله بازيكناني بود كه با خروج از انگلستان بيشتر به چشم آمد. او در نيمه دهه هشتاد با قراردادي معادل ۵/۱ ميليون پوند به آ. ث. ميلان پيوست. سه سال بازي كردن در ميلان همواره براي او لذتبخش بود. بعد از ميلان به پاري سن ژرمن پيوست و در سال هاي پاياني بازي نيز مجدداً به بريتانيا بازگشت و به تيم رنجرز اسكاتلند پيوست.
• ليام برادي
اين ايرلندي گريز پا هم از كساني بود كه در ايتاليا به روزهاي اوج فوتبالش رسيد. در سال هاي ابتدايي دهه هشتاد برادي به عنوان تنها خارجي تيم يوونتوس هواداران زيادي در تورين داشت. در سال ۱۹۸۱ او بيشترين گل در يك فصل را در تمام عمرش به ثمر رساند. به خصوص آخرين گل برادي از اهميت ويژه اي برخوردار بود چون قهرماني را نصيب يووه كرد. برادي در سال ۸۲ يعني همان سالي كه پلاتيني با يووه قرارداد بست به سامپدوريا ملحق شد. بعد از سامپدوريا هم نوبت به باشگاه هاي اينتر و آسكوني رسيد تا برادي براي آنها بازي كند.
• گريم سونس
گريم سونس از اسطوره هاي ليورپول به شمار مي رود. اين اسكاتلندي كه در زمان كاپيتاني سه بار ليورپول را به قهرماني اروپا رساند در سال ۱۹۸۵ به سامپدوريا پيوست و دو فصل عالي را در آنجا سپري كرد. او در كنار ترور فرانسيس به عنوان بازيكنان خارجي سامپدوريا مربع بسيار پرقدرتي را به همراه روبرتو مانچيني و جيانلوكا ديالي ساخته بودند. سونس با سامپدوريا به مقام قهرماني ايتاليا نيز رسيد.
• جان چارلز
شايد با ديدن نام اين بازيكن مجبور شويد به حافظه تان فشار بياوريد. اگر سن شما بيش از شصت سال باشد شايد نام او را به خاطر بياوريد. به هر حال جان چارلز اولين صادرات چشمگير بريتانيا به ايتاليا بود. اين بازيكن ولزي در سال ۱۹۵۶ به يووه پيوست و خيلي زود به يكي از اسطوره هاي تورين تبديل شد. جان چارلز ۹۳ گل در ۱۵۵ بازي براي يووه به ثمر رساند و با اين تيم سه بار به قهرماني سري A دست پيدا كرد.
• گري لينه كر
آقاي گل جام جهاني ۱۹۸۶ گل هاي زيادي براي هر تيمي كه در آن بازي كرده به ثمر رسانده است. بعد از جام جهاني ۸۶ لينه كربه بارسا به ورزشگاه غول آساي نوكمپ آمد، در حالي كه كاتالان ها از استخدام اين بازيكن بسيار مغرور و خوشحال بودند. لينه كر در بارسلونا روزهاي خوبي را پشت سر گذاشت و در ۹۹ بازي ۴۴ گل به ثمر رساند تا با بارسلونا قهرمان ليگ اسپانيا و جام برندگان جام اروپا شود. لينه كر در سال هاي پاياني بازي اش به ژاپن و ناگويا گرامپوس ايت پيوست.
• استيو آرچي بالد
يكي ديگر از اسكاتلندي هاي با استعداد كه در دهه هشتاد ستاره بزرگي بود، آرچي بالد در سال ۱۹۸۴ به اسپانيا و بارسلونا رفت و در اولين فصل قهرماني اسپانيا را به دست آورد.او به همراه بارسلونا در سال ۱۹۸۵ به فينال جام باشگاه هاي آسيا رسيد اما بارسلونا مغلوب تيم استوا بخارست روماني شد. شهرت آرچي بالد تا به امروز هم باقي مانده و اسكاتلندي ها او را از اسطوره هاي فوتبال خود مي شمارند.
• ترور فرانسيس
اولين بازيكن بريتانيايي كه توانست با مبلغي بالاتر از يك ميليون پوند به باشگاه هاي خارجي بپيوندد. او يك دوره لذت بخش و با نشاط را با سامپدوريا گذراند و فرصت بازي در كنار گريم سونس را نيز به دست آورد. بعد از موفقيت هاي دلچسب با سامپدوريا به آتلانتاي برگامو پيوست.
۲ - از دست رفته ها
در كنار بازيكناني كه روزهاي موفقي را در خارج از جزيره بريتانيا گذراندند كساني هم بودند كه تنها افتخارشان پوشيدن پيراهن تيم هاي غيرانگليسي بود.
• يان راش
بي شك يكي از دلايل حتمي موفقيت ليورپول در نيمه دوم دهه هشتاد حضور يك مهاجم بي بديل به نام يان راش در تركيب قرمزها بود. يان راش با گل هاي بي شماري كه به ثمر رساند مبدل به يكي از بازيكنان افسانه اي ليورپول شد. باز هم ايتاليا و باز هم يوونتوس به صرافت استفاده از او افتاد تا اينكه در سال ۱۹۸۶ يان راش ولزي به استخدام اين باشگاه درآمد. اما بدترين روزها در انتظار گلزن بزرگ ليورپول بود. او در فصل ۸ ـ ۱۹۸۶ تنها هفت گل به ثمر رساند و مجبور شد به سرعت به خانه بازگردد. دليل اصلي ناكامي هاي او خو نگرفتن با زندگي ايتاليايي بود. راش هنگام بازگشت به انگلستان گفت: «آنجا يك كشور خارجي بود. »
• لوتر بليست
اين يكي هم در اوايل دهه هشتاد از تيم واتفورد به ايتاليا رفت. در آن زمان بازي مأيوس كننده بليست باعث شد تا مديران ميلان پس از يكسال او را به تيم قبلي اش بازگردانند. چند سال بعد كه جان بارنز تلاش كرد از واتفورد به ايتاليا برود متوجه شد همين مسير را هموطنش يعني لوتر طي كرده است.
|
|
گريم سونس با پيراهن ليورپول افتخارات زيادي به دست آورد اما در يوونتوس به هيچ وجه موفق نبود
|
|
|
• استان كالي مور
اعجوبه تيم استون ويلا خيلي زود از نظرها محو شد. كالي مور به خاطر درگيري هاي پي درپي با مربيان انگليسي ابتدا به ليورپول و بعد به وستهام رفت اما نقطه پايان عمر فوتبال او وقتي رسيد كه در سال ۲۰۰۱ به تيم رئال اويدو پيوست. با اينكه هنوز سن و سال كالي مور بالا نرفته بود به خاطر ضعف عمومي در بازي اش زودتر از موعد خود را بازنشسته كرد.
• جيمي گريوز
تا پيش از پايان جام جهاني ۱۹۸۶ جيمي گريوز بهترين گلزن تيم ملي انگلستان بود. پس از آن، لينه كر توانست با ركورد او برابري كند، اما نتوانست از آن پيشي بگيرد. به هر حال جيمي گريوز همواره به عنوان يك مهاجم خطرناك در دهه شصت مورد احترام انگليسي ها بود. اما او كه با تيم چلسي به اوج رسيد در آث ميلان ايتاليا تا حد يك بازيكن درجه سوم نزول كرد. جالب اينجاست كه گريوز در ده بازي ۹ گل براي ميلان به ثمر رساند اما به دليل كنار نيامدن با خصايل ايتاليايي پس از چهار ماه مجدداً به انگلستان و تيم تاتنهام بازگشت.
• دنيس لاو
وقتي دنيس لاو با يك رقم نجومي منچسترسيتي را به سمت تورينو ترك كرد، كمتر كسي فكر مي كرد كه چنين عاقبتي در انتظار او باشد. دنيس لاو آنقدر ضعيف ظاهر شد كه خود باشگاه او را در ليست فروش قرار داد. او مجدداً به منچسترسيتي و بعد به يونايتد بازگشت.
۳ ـ معلق بين خوب و بد
جام جهاني ۱۹۹۰ بيش از همه براي پل گاسكوين بازيكن پرقدرت و البته شوخ و شنگ تاتنهام اعتبار به همراه آورد. او پس از كسب مقام چهارمي انگلستان در ليست خريد بسياري از باشگاه هاي معتبر اروپايي قرار گرفت و در نهايت باشگاه تازه به اوج رسيده لاتزيو بود كه اورا به استخدام خود درآورد. ورود گاسكوين به رم با استقبال باشكوهي از هواداران لاتزيو همراه شد اما مصدوميت ناغافل گازا روياي مديران لاتزيو را به كابوس مبدل ساخت. اين مصدوميت هاي طولاني از نظر روحي هم ضربه سختي به گاسكوين نيمه ديوانه زد تا اينكه از فرط مصرف مشروبات الكلي تبديل به يك فرد دائم الخمر شد. بعد از سه سال گاسكوين به رنجرز رفت و سال ها در آنجا ماند اما ديگر گازاي ۱۹۹۰ تكرار نشد. گاسكوين پس از سال ها بازي كردن در رنجرز در يك تصميم عجيب ناگهان به سمت شرق دور و كشور چين رفت تا روزهاي پاياني دوران بازيگري اش را در ليگ چين سپري كند. البته چيني ها هم از او استقبال كردند اما پس از مدتي دريافتند كه گازا ممكن است حتي در اندازه يك بازيكن عادي چيني هم نباشد.
• استيو مك منمن
ستاره سال هاي گذشته ليورپول به عنوان يك الماس بي نظير به مادريد رفت و حتي دو بار جام قهرمانان اروپا را نيز فتح كرد، اما استيو مك منمن با وجود تمام لياقت هايش بيشتر در سكوي ذخيره ها نشست و به همين دليل نتوانست ارتباط موثري با هواداران مادريدي برقرار كند. مك منمن به خصوص در دو فصل اخير كمتر در تركيب اصلي قرار گرفت اما بي ترديد در همين تعداد بازي اندك نيز از عهده انجام وظايفش برآمد. به نظر مي آيد حوادث و اتفاقات بزرگي پيرامون استيو را احاطه كرده است.
• مارك هيوز
مربي فعلي تيم ملي ولز يكي از بااستعدادترين گلزنان تيم منچستريونايتد بود. اما هيوز در يك دوره از دوران بازيگري اش به شدت نزول كرد، آن هم دوراني بود كه به همراه تري ونبلز به بارسلونا رفت. هواداران بارسلونا به هيچ وجه هنرنمايي او را در بارسا نديدند و فشار آنها باعث شد تا هيوز به صورت قرضي به بايرن مونيخ بپيوندد. اما بايرن هم نتوانست از او يك گلزن بسازد. پس از مدتي هيوز مجدداً به منچستر بازگشت و يك دوره فوق العاده را در يونايتد سپري كرد.
• پل اينس
هافبك سيه چرده و كارآمد منچستر يونايتد پس از يك دوره موفق به اينترميلان پيوست اما هيچ وقت به اندازه زماني كه در منچستر موثر بود در ميلان موفق نشد. اگرچه پل اينس از نظر اجراي بازي قدرتي مشابهت هايي با ايتاليايي ها داشت اما در مجموع نتوانست مهره كليدي ميلان باشد. به همين دليل اينس مجدداً به انگلستان بازگشت تا دو فصل را براي ليورپول بازي كند.
• دس واكر
انتقال دس واكر در سال ۱۹۹۳ يكي از نقل و انتقالات بحث انگيز انگلستان بود. واكر با مبلغ ۵/۱ ميليون پوند به سامپدوريا پيوست اما پس از يك فصل اقامت در ايتاليا مجدداً به انگلستان بازگشت تا در شفيلد ونزدي بازي كند.