بنابر يك تحقيق جديد علمي منتشرشده، هم اكنون به علت رشد جمعيت و تقاضاهاي افزايش يافته در سرتاسر جهان، مردم با كمبود ذخاير آب شيرين روبرو هستند و اين ذخاير در معرض تهديد آلودگي هاي بيشتري قرار دارد.
اگر از يك سو، افزايش تقاضا براي ذخاير محدود آب شيرين را و از سوي ديگر آلودگي بيش از پيش اين ذخاير را درنظر بگيريم، پي مي بريم كه كشورهاي متعددي با اين مشكل بغرنج مواجه هستند.
به منظور جلوگيري از بحران، مردم بايد در مصرف آب صرفه جويي كرده و آن را كمتر آلوده كنند و همچنين ذخيره و تقاضا را كنترل و ميزان رشد جمعيت را كاهش دهند.
بنابه اين تحقيق، اين وضعيت در كشورهاي در حال توسعه حادتر است و در حالي كه رقابت بين مصارف صنعتي، شهري و كشاورزي براي آب در حال افزايش است، هرساله از ۸۰ ميليون تن، حدود ۹۵درصد زادبوم به دنيا افزوده شده است.
دان هيزيچسن، مشاور فني تامين بودجه جمعيت ملل متحد و نويسنده پيشگام گزارش «راه حلهايي براي كمبود آب جهان »مي گويد: آب شيرين مايعي است كه توسعه را گريسكاري و راه اندازي مي كند.
وي مي افزايد: در چندين كشور در حال توسعه، كمبود آب توانسته بهسازي كيفيت زندگي آتي مردم را محدود كند. در اكثر اين كشورها، رشد جمعيت زياد است كه همزمان با آن، براي توليد غذاي كافي، داشتن بهداشت و سلامت بهتر فردي و براي تامين نيازهاي صنايع و شهرهاي در حال توسعه، مصرف سرانه افزايش خواهد يافت.
در ضمن، مقدار آب شيرين موجود در ۲۰۰۰ سال پيش كه جمعيت، ۳درصد ميزان فعلي خود بوده است، ديگر وجود ندارد.
طبق اين گزارش، در حال حاضر تقريبا نيمي از يك ميليارد تن ساكن سي و يك كشور در همه جاي دنيا و بيشتر در خاورميانه و افريقا، با كمبود آب روبرو هستند. اين بررسي هشدار مي دهد كه تا سال ۲۰۲۵ اين تعداد تا ۵ برابر افزايش خواهد يافت و به ۸/۲ ميليارد تن، ۳۵درصد كل جمعيت پيش بيني شده جهان از هشت ميليارد تن خواهد رسيد.
اين بررسي پيش بيني مي كند كه در سال ۲۰۲۵، ۱۷ كشور ديگر از جمله اتيوپي، هند، كنيا، نيجريه و پرو در تنگنا خواهند بود و در فهرست كشورهايي قرار خواهند گرفت كه به احتمال زياد با كمبود آب مواجه هستند و انتظار مي رود كه چين و پاكستان هم با چنين بحراني روبرو شوند. گذشته از تاثير رشد جمعيت، در نتيجه توسعه صنعتي، اتكا افزون به كشاورزي آبي، گرايش بيش از معمول به زندگي شهري و بالارفتن معيارهاي زندگي، تقاضا براي آب شيرين افزايش يافته است و در قرن حاضر، پس روي هاي آب، بيش از ۶برابر افزايش داشته در حالي كه جمعيت جهان ۳برابر شده است.
از سال ۱۹۴۰، مصرف سالانه آب جهان در مقايسه با رشد ۵/۱ تا ۲ درصدي سالانه جمعيت، به طور متوسط ۵/۲ تا ۳درصد افزايش يافته است و در دهه گذشته، پس روي هاي آب در كشورهاي در حال توسعه، ۴ تا ۸درصد در سال افزايش داشته است.
اين افزايش مصرف، زنگ خطري بوده براي محققاني كه همچنين هشدار مي دهند كه به علت آلودگي بيش از پيش منابع آب شيرين، ذخيره آب شيرين موجود به سرعت در حال پس روي است.
بنابه اين گزارش، در برخي كشورها، درياچه ها و رودخانه ها كلكسيون ناخوشايندي از ضايعات مي باشند.
اين ضايعات شامل مي شوند بر: هرزآب تصفيه نشده يا ناتمام تصفيه شده شهري، فاضلابهاي سمي صنعتي و مواد شيميايي زيان بخشي كه در اثر فعاليتهاي كشاورزي توسط آبهاي سطحي و زيرزميني حل، شسته و به زمين فرورفته اند.
به عنوان مثال به نقل از پژوهشگران هاپكينز، تمام ۱۴ رودخانه اصلي هند به شدت آلوده شده اند و ماهيگيري در بيش از سه چهارم از ۵۰ هزار كيلومتر رودخانه هاي اصلي چين، حمايت نشده است. (فعاليتهاي) كشاورزي بزرگترين آلوده كننده محيط زيست است كه سابقه آلوده كنندگي آن از صنايع و شهرنشيني بيشتر است.
منبع: دفتر محيط زيست سازمان ملل
ترجمه :فهيمه بيداديان

گروه شهري: هواداران محيط زيست روسيه جنگ سختي را براي حفظ طبيعت در خطر افتاده كشور وسيع خود در پيش دارند؛ زيرا با برخوردهاي شديد ادارات امنيتي روبه رو مي باشند.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از شهر ايركوتسك روسيه و به نقل از ايوان بلوكوف، رئيس شعبه روسي صلح سبز مستقر در لندن: «سال هاي اخير كاهش يكنواخت آگاهي زيست محيطي ملت روسيه را دربر داشته است.»
بلوكوف افزود: «نگراني براي محيط زيست، درواقع، از زماني كه در سال ۲۰۰۰، ولاديمير پوتين به رياست جمهوري انتخاب شد كاهش يافته است.»
وي اضافه كرد: «مقام ها و نظام حقوقي بزهكاري زيست محيطي را تخلفي جزيي مي دانند و حتي توجه كمتري به محيط زيست دارند.»
طي ۳ سال گذشته، سابقه زيست محيطي كشور روسيه بسيار غم انگيز بوده است. در سال ۲۰۰۰، پوتين كميته دولتي محيط زيست را منحل كرد، و قدرت آن را به وزارت منابع طبيعي انتقال داد.
مبارزان سبز روسيه مي گويند اين وزارتخانه علاقه بيشتري به بازاريابي و فروش منابع طبيعي كشور نشان داده تا حفاظت از محيط زيست آن.
و در سال ۲۰۰۱، پارلمان روسيه قانوني بحث بر انگيز را تصويب كرد كه اجازه مي دهد ضايعات هسته اي خارجي وارد كشور شده و فرآوري گردد. اين كار هم به رغم اعتراض هاي شديد هواداران محيط زيست صورت گرفت.
با آغاز سال هاي ۱۹۹۰، شمار فزاينده اي از فعالان سبز متهم به جاسوسي براي كشورهاي خارجي شدند.
در سال ۱۹۹۶، الكساندر نيكيتين، يك افسر پيشين نيروي دريايي از سوي اداره امنيت روسيه دستگير شد. وي متهم به خيانت و جاسوسي شد و ۱۰ ماه به خاطر شركت در گزارش گروه زيست محيطي «بلونا» راجع به آلودگي هسته اي در شبه جزيره «كولا»، كه پايگاه اصلي ناوگان زيردريايي هاي هسته اي روسيه است، در بازداشت بود.
سرانجام پس از يك فرآيند چهارساله قضائي، نيكيتين در سال ۲۰۰۰ از تمام اتهامات خود از سوي ديوان عالي روسيه تبرئه شد. در سال ۱۹۹۷، گريگوري پاسكو، يك گزارشگر روزنامه ناوگان اقيانوس آرام روسيه از سوي اداره امنيت اين كشور دستگير شد زيرا فيلم تخليه ضايعات هسته اي نيروي دريايي روسيه را به يك كانال تلويزيون ژاپن ارائه داد. در سال ۲۰۰۱، وي به ۴ سال زندان در اردوگاه كار اجباري به خاطر جاسوسي محكوم شد. اتهامي كه وي هميشه انكار نموده است. اما ژانويه (دي ماه) گذشته پس از گذراندن دوسوم دوره حبس خود آزاد شد.
منابع خارجي - ترجمه :سعيد علوي نائيني

هزاران ژاپني، دوشنبه پيش، خيابانهاي داغ توكيو را همچون يك سنت بسيار قديمي آب پاشي كردند تا ببينند اين كار شهر مدرن توكيو را با دماهايي كه به خاطر ترافيك و دستگاه هاي تهويه مطبوع بالا رفته مي تواند خنك كند يا نه.
به گزارش خبرگزاري رويتر از توكيو، حدود ۲۲۶۶۰ فعال محيط زيست و اهالي اين پايتخت در آئين «اوچي ميزو» در ۵ نقطه شهر بين ساعت ۱۲ تا يك بعد از ظهر روزي كه دماي اين شهر به ۳۵ درجه سانتي گراد رسيده بود، خيابان هاي توكيو را آبپاشي كردند.
يك مقام ژاپني از اجلاس جهاني آب، كه سرپرستي اين حركت جمعي را برعهده داشت، گفت: «ما مي خواستيم بدانيم آئين اوچي ميزو تا چه اندازه در برابر «اثر جزيره گرمايي» مؤثر واقع مي شود.» و اضافه كرد: ما از ساكنان توكيو خواستيم از آب بازيافت شده حمامها يا آب باران استفاده كنند.
ساكنان توكيوي دوران فئوداليسم به عنوان يك آيين باغها و خيابانها را با ملاقه آب پاشي مي كردند تا با ايجاد رطوبت از شدت گرما بكاهند.
بسياري از ژاپني ها هنوز اين سنت را ادامه مي دهند، اما اخيراً با تلاش گروه هاي زيست محيطي و تشكل هاي مردمي، اين آيين ديرپا بار ديگر براي مقابله با گرماي طاقت فرسا به اجرا درآمد.
اطلاعات اوليه نشان داده است كه تحت تأثير اين آبپاشي جمعي دماهاي ۴ نقطه شهر به طور ميانگين ۸/۰ درجه سانتي گراد كاهش داشت. نقطه پنجم كه دانش آموزان آن تلاش تمام عيار در آئين اوچي ميزو بكار بردند، كاهشي معادل يك درجه سانتي گراد حاصل شد.