جمعه ۲۱ آذر ۱۳۸۲ - سال يازدهم - شماره ۳۲۵۱
ني ني مال من نيست!
006114.jpg

اولين بار كه پسر سه ساله ام، برادر نوزادش را ملاقات كرد، تنها نگرانيم اين بود كه پسر كوچولويم، وقتي برادرش او را بغل مي كند، گريه كند. هر روز كه از بارداري من مي گذشت، پسرم گوشش را روي شكم من مي گذاشت و براي عضو جديد خانواده اسم هاي مختلفي پيدا مي كرد. او خودش را به كودكاني كه در پارك مي ديديم، معرفي مي كرد و به همه آنها مي گفت كه چند ماه ديگر صاحب خواهر يا برادري خواهد شد. اما همه چيز با تولد بچه به يكباره خراب شد.به جاي نوزاد، اين پسر بزرگم بود كه هنگام در آغوش گرفتن برادرش به گريه درآمد. به نظر متخصصان اين مسئله كاملاً طبيعي است. بچه هاي كوچك احساسات پيچيده اي نسبت به خواهر يا برادر تازه متولد شده شان دارند. آنها دقيقاً نمي دانند كه با اين احساسات چه بكنند. البته اين والدين هستند كه مي توانند با واكنش هاي مناسب و به موقع تمام ترديدها را در ذهن كودك از بين ببرند و حسادت او را به حداقل برسانند.در واقع رفتار والدين صددرصد تعيين كننده است. يعني اگر شما كودكتان را از قبل و به گونه اي مناسب براي ورود تازه وارد آماده كنيد و پس از تولد نوزاد رفتار درست و معقولي با هر دو داشته باشيد، مي توانيد خيلي راحت تر از آنچه كه فكر مي كنيد، به مقصود خود برسيد.
006122.jpg

قبل از تولد نوزاد كودك را آماده كنيد
شما بايد قبل از تولد نوزاد كودكتان را آماده كنيد. نكته مهم اينجا است كه نبايد از همان ابتداي بارداري موضوع بچه  را به كودك بگوييد چون كودك شما صبر و تحمل انتظار نه ماهه را ندارد. براي يك كودك سه يا چهار ساله، دو يا سه ماه انتظار كافي است، يعني درست همان زماني كه بارداري شما كاملاً نمايان مي شود. براي كودكتان كتاب هايي بخوانيد كه او را براي ورود نوزاد جديد آماده مي كند. از كودكتان بخواهيد كه هديه اي مناسب براي نوزاد انتخاب كند يا ميان اسباب  بازي هايش جست وجو كند و ببيند كدام اسباب  بازي براي نوزاد مناسب تر است. او را به يكي از ملاقات هاي ماهانه پزشكتان ببريد تا او هم بتواند با دستگاه به صداي قلب گوش كند. به كودكتان بگوييد كه شما فكر مي كنيد كه او خواهر يا برادر فوق العاده اي مي شود. به او بگوييد كه بايد به نوزاد تمام چيزهايي كه بلد است، بياموزد.
تغييرات لازم را از دو يا سه ماه قبل از تولد انجام دهيد. اگر قرار است تخت نوزاد را در اتاق فرزند اولتان بگذاريد اين كار را از چند ماه قبل انجام دهيد تا كودك به حضور نوزاد تا حدودي عادت كند. اگر كودك به شما مي گويد كه نمي خواهد خواهر يا برادر تازه اي داشته باشد، به او بگوييد كه احساسش كاملاً طبيعي است و او را درك مي كنيد اما به محض تولد نوزاد همه چيز تغيير مي كند.

واكنش كودك نسبت به نوزاد تازه متولد شده
فرزند اولتان ممكن است نسبت به نوزاد جديد هيچ هيجاني نداشته باشد و از خودش هيچ شور و ذوقي نشان ندهد، اما نگران نباشيد، بيشتر كودكان بزرگ تر نسبت به نوزاد تازه متولد شده بي اعتنا هستند. البته تا وقتي كه نوزاد قادر باشد با حركاتش ديگران را نسبت به خودش جلب كند. شايد هم رفتار كودك شما برعكس باشد يعني كودك نسبت به نوزاد، كارهايش و واكنش هاي ديگران خوشحال و راضي به نظر بيايد. به هر حال نكات زير را هميشه به خاطر داشته باشيد:
از او بخواهيد به شما كمك كند
وقتي به كودك مسئوليتي واگذار مي كنيد يا از او كمك مي خواهيد، او احساس مي كند كه شما براي او اهميت قايل هستيد و مي فهمد كه او هم مي تواند كارهاي زيادي انجام دهد. در اين صورت تمام تمركزش بر روي كار و مسئوليتي كه به او واگذار شده معطوف مي شود و افكار منفي او نسبت به نوزاد جديد به تدريج از بين مي رود.
از دوران كودكيش با او صحبت كنيد
006098.jpg

با او از دوران نوزاديش صحبت كنيد. به او بگوييد كه در كودكي چه چيزهايي باعث گريه و خنده او مي شد، چه اسباب  بازي هايي را بيشتر دوست داشت و از چه كاري لذت مي برد. از رفتارهاي خوبش در آن دوران با او صحبت كنيد. در اين صورت او كنجكاو خواهد بود كه آيا نوزاد جديد همان كارها را انجام مي دهد و درواقع جا پاي او خواهد گذاشت يا خير.
به حرف هايش گوش دهيد
از او بپرسيد كه چه لباسي تن نوزاد بكنيم، بهتر است. يا چه كار كنيم تا بچه گريه نكند. فرزند بزرگ تر شما كنجكاو خواهد بود كه نظر و عقيده اش را با شما در ميان بگذارد و لذت مي برد، زماني كه مي بيند شما به حرف ها و نظرات او اهميت مي دهيد.
ناز و نوازش نوزاد را به حداقل برسانيد
هركسي كه بچه اي در خانه دارد و يا براي بار اول نوزادي را مي بيند، ناخودآگاه به ناز و نوازش او مي پردازد، اما بايد مراقب باشيد. شما بايد اين ناز و نوازش ها را به حداقل برسانيد. دست كم در حضور كودك ديگر اين كار را نكنيد. اگر هر كسي به نوزادتان توجه زيادي بكند، كودك بزرگ تر شما فكر مي كند كه به او كم توجهي شده است. بايد اين موضوع را در بدو ورود مهمانان به آنها تذكر بدهيد و نگذاريد كودك بزرگ تر شما احساس تنهايي و حسادت بكند.
كودك را به داشتن رفتاري خوب
با نوزاد تشويق كنيد
هر زماني كه فرزند بزرگ تر شما به طرف كودك مي آيد تا او را نوازش كند و با او بازي كند خودتان را از اين كار او خوشحال و مغرور نشان بدهيد. اين مسئله او را ترغيب مي كند كه اين كار را تكرار كند.
كودكان بزرگ تر راجع به نوزاد جديد
چه فكر مي كنند
006100.jpg

بچه هاي دوساله يا كوچك تر: اين كودكان چندان با واژه حسادت آشنايي ندارند. آنها با خوشحالي حضور نوزاد را مي پذيرند و سعي مي كنند حركات شما را تقليد كنند. احتمالاً يك عروسك برمي دارند و مهارت هاي بچه  داري را با شما تمرين مي كنند. حتي ممكن است كودك از شما تقاضا كند كه نوزاد را در آغوش بگيرد. درست است كه او به تنهايي قادر به اين كار نيست اما به خاطر داشته باشيد كه او مي تواند زيرنظر و كنترل شما اين كار را انجام بدهد. به او اجازه دهيد كه جغجغه نوزاد را برايش تكان بدهد و به روش خودش او را سرگرم كند.
بچه هاي سه ساله: آنها به راحتي مي توانند نوزاد را بغل كنند. اگر هم مايل به انجام اين كار نيستند، شما آنها را تشويق كنيد. در اين سن كودك تفاوت ميان نوزاد و عروسك را به خوبي درك مي كند. از او بخواهيد هنگام خواب نوزاد به همراه شما كنار تخت او بنشيند و برايش لالايي يا شعر بخواند. او حتي مي تواند در حمام كردن نوزاد به شما كمك كند.
بچه هاي ۴ ساله: آنها حس همكاري را به تدريج مي آموزند و حس همدردي و دلسوزي را درك مي كنند. اين بچه ها توانايي نگهداري و سرگرم كردن نوزاد را دارند. كودكان در اين سن و سال مي توانند كمك زيادي به پدر و مادر بكنند. والدين بايد با نشان دادن رفتار و واكنش مناسب و از بين بردن تمام ابهامات آزاردهنده در ذهن كودك بزرگ تر، آنها را در نگهداري از نوزاد سهيم كنند.
كودكان ۵ ساله و بزرگ تر: بايد بدانيد كه حس حسادت در اين كودكان قوي تر است، پس هرگز فكر نكنيد چون فرزند اول شما بزرگ شده است، ديگر حسادت نمي كند. بنابراين همان راهكارها را به كار بگيريد و نگذاريد حس حسادت در كودك شما تقويت شود. به او بگوييد كه بدون او نمي توانيد از عهده تمام كارهاي نوزادتان برآييد و اين مسئله را پيش دوستان و آشنايان به كرات مطرح كنيد. از او بخواهيد يكي از كتاب هايش را براي برادر يا خواهر كوچك ترش بخواند يا عكس هايش را به او نشان بدهد. به او بگوييد كه مي تواند زيرنظر شما لباس نوزاد يا حتي جاي او را عوض كند.
حفظ امنيت نوزادان
006110.jpg

فرزند شما در هر سني كه باشد بايد يك سري محدوديت ها را نسبت به نوزاد رعايت كند. به او بگوييد كه نوزاد چقدر ناتوان و آسيب پذير است. به او مرتباً تذكر بدهيد كه بايد چقدر آرام با او رفتار كند. به چه جاهايي نبايد دست بزند و مراقب كودكان ديگر و رفتارشان با نوزاد باشد. كودك سه يا چهارساله براي فهم خيلي چيزها كوچك است، او نمي داند كه خوردن شكلات يا آبنبات نوزاد را مثل او خوشحال نمي كند. شما بايد تمام نكات ايمني را به كودكتان تذكر دهيد. به او بگوييد كه غذاي نوزاد فقط شير است. بايد براي كودكتان روشن كنيد كه چه چيز براي خواهر يا برادر كوچك ترش خوب و چه چيز بد است.
وقتي كه نوزاد را به خانه مي آوريد نكات زير را حتماً به فرزندان بزرگ تر يادآوري كنيد:
۱) هرگز بدون كمك بزرگ تر كودك را در آغوش نگيرد يا تغيير جا ندهد.
۲) قبل از دادن هر اسباب بازي به نوزاد از پدرو مادر سؤال كند.
۳) قبل از بازي با نوزاد دستانش را حتماً بشويد.
۴) به نوزاد هيچ غذايي ندهد و هيچ چيز به دهان نوزاد نگذارد.
۵) هيچ چيز روي صورت نوزاد نگذارد.
۶) در هنگام خواب روي نوزاد را با پتو نپوشاند، حتي اگر فكر مي كند كه بچه سردش است در آن صورت بايد پدر و مادر را خبر كند.
به خاطر داشته باشيد كودكان زير هشت سال حتماً بايد نشسته بچه را بغل كنند. براي انجام اين كار كودك بزرگ تر بايد روي يك راحتي بنشيند و اطرافش را با بالش و كوسن پر كنيد سپس كودك را به بغل او بدهيد. به او تذكر دهيد كه شكم كودك را زياد فشار ندهد. اگر كودك نتوانست كارش را به درستي انجام دهد، عصباني نشويد فقط شيوه درست بغل كردن را به او گوشزد كنيد. او با در آغوش گرفتن برادر يا خواهر كوچك ترش خواهد فهميد كه چقدر ناتوان و آسيب پذير است و در آينده بيشتر مراقب او خواهد بود.
واكنش هاي احتمالي فرزند بزرگ تر
اگر كودك شما مثل يك بچه كوچك رفتار كرد، متعجب نشويد. حتي اگر كودك ۶ ساله شما چهار دست و پا راه رفت يا با شيشه شير برادر يا خواهر كوچك ترش شير خورد، نگران نشويد. اين كارها فقط براي جلب توجه شماست. حتي ممكن است كودك بخواهد از سينه شما شير بخورد. بهترين راه اين است كه صبور باشيد و به او بفهمانيد كه چقدر به او توجه داريد و به او اهميت مي دهيد.
مهم نيست كه شما چند بار به كودكتان تذكر داده باشيد كه با نوزاد آرام برخورد كند. او به هرحال كار خودش را مي كند او دوست دارد ببيند كه تا چه اندازه مي تواند كودك را محكم در آغوش بگيرد كه كودك گريه نكند. راه درست را به او نشان بدهيد و هرگز او را از انجام آن كار منع نكنيد. او با تمام اين كارها فقط به دنبال جلب توجه شماست. اما اين وظيفه شماست كه به او بفهمانيد اين راه براي جلب نظر شما راه درستي نيست.
ممكن است حتي كودك از شما بخواهد كه نوزاد را به همان جايي كه از آن آمده است، برگردانيد. سعي كنيد او را درك كنيد چون اين يك مرحله گذراست و او به زودي درمي يابد كه زندگي بدون برادر يا خواهر جديد چقدر سخت و غيرممكن خواهد بود.

چرا بچه ها مقاومت مي كنند
006118.jpg

هر كودك براي اين كه بر چالش هاي منحصر به فرد خود غلبه كند، به مهر و عشق و حمايت والدين خود نيازمند است. وظيفه ما به عنوان پدر و مادر، حمايت از فرزندانمان به گونه اي است كه آنها قوي تر و سالم تر شوند. اگر در كارشان دخالت كنيم و مانع تلاش آنها بشويم، فرزندانمان را تضعيف مي كنيم و اگر از آنها حمايت نكنيم و بيش از حد سخت گيري كنيم، آنها را از رشد و تعالي كه به آن نياز دارند، محروم مي كنيم. كودكان به تنهايي نمي توانند از پس همه مشكلات خود برآيند و همه مهارت هاي لازم براي زندگي موفقيت آميز را كسب كنند.
در تربيت صحيح، ما مي توانيم با رفتار درست خود پيام هاي مثبت و موثري را به فرزندانمان منتقل كنيم؛ مثلاً بايد به آنها خاطرنشان سازيم كه هيچ اشكالي ندارد اگر او كاملاً  مانند بچه هاي ديگر نباشد. مثلاً طرز يادگيري بچه ها متفاوت و بسيار مهم است كه پدر و مادر به اين نكات توجه كنند. در غير اين صورت، ممكن است در مقام مقايسه فرزندانشان برآيند كه مي تواند براي كودكان بسيار ناراحت كننده و تضعيف كننده باشد.
در خصوص يادگيري مهارت ها معمولاً با سه گونه كودك روبه رو هستيم: كودكاني كه به سرعت مطالب را فرامي گيرند، كودكاني كه به تدريج و مستمر مي آموزند و كودكاني كه زياد قدرت فراگيري خوبي ندارند. بدين ترتيب والدين بايد با توجه به جنسيت و استعداد فرزندانشان به آنها توجه كنند. اگر پدر و مادرها به نيازهاي متفاوت فرزندان خود توجه كنند، فرزندان بهتري تربيت مي كنند. همه كودكان حق دارند اشتباه كنند و اين كاملاً طبيعي است و مي توان انتظار آن را داشت. اشتباه كردن بدين معنا نيست كه اشكالي در فرزند شما وجود دارد، مگر اين كه والدين به گونه اي واكنش نشان دهند كه بچه ها حق اشتباه كردن ندارند. اشتباه كردن كاملاً  طبيعي است و بچه ها با توجه به الگوهاي خود در زندگي اين را مي آموزند. پدر و مادر مي توانند با نشان دادن پايبندي خود به اين اصل، اين مهم را به فرزندانشان آموزش دهند. در واقع كودكان نه با نطق و سخنراني، بلكه با ديدن الگوها مطالب را مي آموزند و بدين گونه رفتار مسئولانه را بهتر فرامي گيرند.
احساسات منفي از قبيل خشم، اندوه، هراس، خجالت و حسادت طبيعي نيستند، اما بخش مهمي از مراحل رشد به حساب مي آيند و بايد بروز داده شوند. پدر و مادر بايد فرصت مناسبي در اختيار فرزندانشان قرار دهند تا بتوانند احساسات منفي خود را بروز دهند، اما داشتن احساسات منفي گرچه هميشه قابل قبول است، طرز ابراز آن و اين كه اين احساسات در چه زمان و مكاني ابراز شوند، هميشه مناسب و بجا نيستند. براي مثال بدخلقي كردن بخشي از جريان رشد كودكان است، اما آنها بايد زمان و مكان مناسب آن را بياموزند. مهارت هاي ارتباطي جديدي بايد فراگرفته و اعمال شوند تا بچه ها بهتر بتوانند از احساس خود آگاه گردند؛ در غير اين صورت، از كنترل خارج مي شوند و در برابر اقتدار و اختيار پدر و مادر مقاومت مي كنند.
مقاومت كودكان اگر به درستي از سوي والدين حمايت شود، به تدريج به آنها امكان مي دهد كه از دنياي احساسات درون، آرزوها، خواسته ها و نيازهاي خود آگاه شوند و در نتيجه به افراد بااراده اي تبديل شوند.
006108.jpg

وقتي كودكان در برابر پدر و مادرشان مقاومت مي كنند، اغلب دليلش آن است كه خواسته ديگري دارند و فرض آنها براين است كه اگر پدر و مادر آنان را درك كنند، از خواسته شان حمايت مي كنند. اغلب اوقات به عنوان پدر و مادر فكر مي كنيد كه «فرزند من چه خواسته و آرزويي دارد؟» و سپس اقدامي براي حمايت از كودك انجام مي دهيد. هنگامي كه كودكان احساس كنند مورد مهر و محبت و حمايت پدر و مادر قرار دارند، فرض را براين مي گذارند كه اگر خواسته آنها را بشنويد براي رفع آن اقدام مي كنيد. گاه مقاومت آنها صرفاً اعلام نياز براي برقراري ارتباط و نشانه آن است كه آنها چيز ديگري را ترجيح مي دهند و خواسته ديگري دارند.
وقتي شما مقاومت فرزند خود را درك مي كنيد، بلافاصله مقاومت او را به حداقل مي رسانيد و هنگامي كه كودكان اين پيام را دريافت مي كنند، ميزان مقاومتشان كاهش مي يابد. در واقع، تنها درك كردن فرزندانمان كافي نيست، بلكه بايد به آنها نشان دهيم كه از خواسته آنها آگاه هستيم. وقتي بچه ها مقاومت مي كنند، علتش اين است كه آنها گمان مي كنند پدر و مادرشان از خواسته يا نيازشان بي اطلاع هستند.
با آن كه با تهديد كردن مي توان كودك را آرام كرد و در وقت صرفه جويي كرد، در بلندمدت مقاومت فرزند ما به مراتب بيشتر مي شود. وقتي به كودكان فرصت مقاومت ندهيم، ناراحتي آنها انباشته مي شود و درست در همان زمان كه پدر و مادر در بدترين شرايط قرار دارند، خشم خود را بروز مي دهند، پس بهتر است وقت بيشتري بگذاريد، به خواسته هاي آنها توجه كنيد و آنان را مطمئن سازيد كه متوجه خواسته هايشان هستيد.
اگر هرگز براي گوش دادن به حرف هاي فرزندانتان فرصت نداشته باشيد، در اين صورت آنچه را لازم دارند، به آنها نمي دهيد. پيشگيري به مراتب از درمان مهم تر است. گوش فرادادن به فرزندانتان به مراتب مهم تر از اين است كه سر وقت به محل قرارتان برسيد.
هنگامي كه براي فرزندانتان وقت مي گذاريد، آنها خود به خود براي همكاري با شما تشويق مي شوند. همكاري يعني آن كه شما و فرزندانتان هر دو از خود مايه بگذاريد. فرزندانتان را درك كنيد تا آنها بيشتر به حرف هاي شما گوش دهند و همكاري كنند.

مكث
يك مشكل شايع در كودكان
006116.jpg

پس ريزي معده - مري (كه چند هفته بعد از تولد رخ مي دهد) يكي از مشكلات شايع در سال اول تولد است و بدين گونه است كه محتواي معده كودك به داخل مري پس زده مي شود. زيرا ماهيچه ورودي معده ضعيف است. در بيشتر موارد پس ريزي معده - مري مشكلي موقتي است.
علايم:
- استفراغ مداوم كه ممكن است خوني باشد.
- پس زدن شير خورده شده از دهان كه ممكن است به طور مداوم از دهان بيرون بريزد.
- بروز سرفه در صورتي كه شير يا غذاي خورده شده به داخل ريه برود.
- گريه و بدخلقي.
- اضافه نكردن وزن در صورتي كه پس ريزي طولاني مدت و شديد باشد.
آنچه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه اگر پس ريزي كودك شما آغشته به خون است فوراً با پزشك تماس بگيريد.
درمان: تغيير وضعيت بدن كودك هنگام خواب ممكن است به كاهش پس ريزي كمك كند. اگر سن كودك مناسب باشد، بايد مدت زمان نشستن او در صندلي بچه (روروك يا كالسكه) را افزايش دهيد. اگر علايم پس ريزي شديد است غليظ كردن شير كودك با پودر «دانه خرنوب» يا آرد ذرت ممكن است مفيد واقع شود.
اگر كودك شروع به خوردن غذاهاي جامد كرده است بايد مقدار مايعات را در برنامه غذايي او كاهش دهيد و غذاهاي جامد بيشتري را اضافه كنيد و از دادن هرگونه نوشيدني به كودك بدون همراهي غذاي جامد بپرهيزيد.
اگر پس ريزي در مدت شش هفته بهتر نشد، پزشك به احتمال دارويي را براي كمك به پيشگيري از مشكل با افزايش فعاليت عضلاني مري تجويز خواهد كرد.
بيشتر كودكان تا رسيدن به يك سال از اين عارضه خلاصي مي يابند، هرچند درماني براي آن انجام نشود.
006112.jpg

صرع كودكان با پروتئين كاهش مي يابد
تحقيقات  جديد نشان  مي دهد كه  رژيم  غذايي  سرشار از پروتئين  موسوم  به  رژيم  غذايي  دكتر «اتكين» موجب  كاهش  حملات  صرع  در كودكان  مبتلا به  اين  بيماري  مي شود.
دكتر اريك  كوساف  از مركز كودكان  بيمارستان  جان  هاپكينز در بالتيمور گفت : از ميان  شش  كودك  و نوجواني  كه  حداقل  چهار ماه  تحت  رژيم  اتكين  بودند، حملات  صرع  در سه  تن  به كلي  از بين  رفته  است  و بعد از گذشت  دو سال  هنوز حمله اي  در آنها مشاهده  نشده  است .
دكتر كوساف  افزود: رژيم  دكتر اتكين  نوع  آسان تر رژيمي  است  كه  پزشكان  براي  كنترل  حملات  صرعي  كودكان ، استفاده  مي كنند.
در اين  رژيم  موسوم  به  «رژيم  كيتوژنيك » كودكان  مبتلا به  صرع  مجبور به  مصرف  ميزان  زيادي  چربي  و مقدار بسيار قليلي  مواد نشاسته اي  و پروتئين  هستند تا در بدن  آنها فرآيند شيميايي  موسوم  به  «كيتوسيس»  رخ  دهد.
پروسه  كيتوسيس  زماني  بروز مي كند كه  بدن  انسان  به  دنبال  فقدان  منبع  عمده  كسب  انرژي  يعني  كربوهيدرات ها (مواد شكردار و نشاسته اي) از چربي  موجود در بدن  به  عنوان  سوخت  (كالري) استفاده  مي كند و به  دلايل  نامعلوم  اين  فرآيند باعث  جلوگيري  يا كاهش  حملات  صرعي  مي شود.
به  گفته  كوساف  در رژيم  دكتر اتكين  نيز به  دليل  فقدان  مواد قندي  و نشاسته اي  فرآيند كيتوسيس  رخ  داده  و بدن  براي  تامين  سوخت  خود به  چربي  موجود در بدن  متكي  مي شود.
وي  گفت : از بين  شش  كودك  شركت كننده  در اين  تحقيق  كه  تحت  رژيم  اتكين  بودند بدن  پنج كودك  بعد از چند روز از شروع  رژيم  اتكين  شروع  به  توليد مولكول هاي  كتونز كرد.
به  گفته  دكتر كوساف  كودكان  مبتلا به  صرع  مي توانند به  جاي  رژيم  غذايي  كيتوژنيك  كه  رعايت  آن  بسيار مشكل  است، رژيم  غذايي  اتكين  را كه  آسان تر است  دنبال  كنند. وي  هشدار داد كه  كودكان  مبتلا به  صرع  بايد حتماً با اجازه  پزشك  خود و نظارت  والدين  و كارشناسان  تغذيه  رژيم  اتكين  را دنبال  كنند و كودكاني  كه  علاوه  بر صرع  از مشكلات  جسمي  ديگر نظير نارسايي  كليه ، بيماري هاي  ناشي  از سوخت  و ساز و نارسايي  ليپيدي  رنج  مي برند، نبايد رژيم  اتكين  را دنبال  كنند.
لازم  به  ذكر است  كه  در رژيم  اتكين  هيچ  محدوديتي  در ميزان  مصرف  سبزي هاي  غير نشاسته اي  و گوشت  (انواع  مختلف  آن ) و چربي  وجود ندارد، اما در عوض  پيروان  اين  رژيم  غذايي  فقط  مي توانند روزانه  به  ميزان  ۲۰ گرم  از مواد غذايي  داراي  كربوهيدرات  (مواد غذايي  قندي  و نشاسته اي ) استفاده  كنند.

كودك
ادبيات
ايران
تكنيك
داستان
رسانه
زمين
شهر
علم
ورزش
هنر
صفحه آخر
|  ادبيات  |  ايران  |  تكنيك  |  داستان  |  رسانه  |  زمين  |  شهر  |  علم  |
|  كودك  |  ورزش  |  هنر  |  صفحه آخر  |
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   شناسنامه   |   چاپ صفحه   |