هشدار
حمله به روياها
|
|
كودكان ما تجسم آرزوهاي ما هستند. فرزندان هر خانواده نهايت آرمان هايي هستند كه والدين خانواده در تصور خود مي انديشند. هر نسل كه نسل جديد را مي سازد و پرورش مي دهد مي خواهد آنها را با بهترين روش هاي ممكن و براساس عالي ترين مقاصد تحويل جامعه اي بدهد كه به آن علاقه مند است. علاقه به تربيت كودكان، علاقه و اميد به آينده جامعه اي است كه در آن زندگي مي كنيم. بر اين اساس تعليم و تربيت كليدي ترين و اصلي ترين سياست هر نظام براي رسيدن به آينده مطلوب و آرمان هاي ارزشمند هر جامعه به حساب مي آيد. به خاطر همين حساسيت هاست كه در خانواده و در شكل و سمت و سوي ارتباطات بين والدين نبض مهم ترين رويدادهاي آينده هر جامعه مي زند. با اين همه حساسيت آيا كودكانمان را بر اساس ضعف ها، كمبودها، تنگناها و محدوديت هاي فعلي تربيت مي كنيم يا بر اساس نيازهاي جامعه مطلوب و آرماني كه به خاطر آن زندگي مي كنيم؟ اين سؤال مهمي است كه بايد هر روز آن را پرسيد و هر روز به آن پاسخ داد. ما براي آينده جامعه اي معتقد، مومن، مستقل و با هويت كه ريشه هايش در سنت هاي ديني و فرهنگي جان مي گيرد و شاخ و برگش در آسمان علم و پيشرفت تنفس مي كند مي خواهيم و بر اين اساس سعي مي كنيم تا به فرزندانمان تا آن جا كه مي شود ياد بدهيم كه اين سرزمين نيازمند چه ارزش هايي هست تا بماند و ماندنش بهتر از گذشته باشد ولي آيا سعي ما كافي است؟ كودكان امروز ديگر كودكان دور كرسي بنشين و علاقه مند به هفت سنگ و پول توجيبي و ترسان از تشر پدر و اخم مادر نيستند. آنها فقط فرزند ويژگي هاي ژنتيكي والدين و محصور در حصار خانه ها نيستند. آنها برآيند پيچيده اي از دوران خود هستند؛دوران رسانه ها، دوران ديجيتال، دوران هجوم به ارزش ها، دوران حمله بي امان به سنت ها به بهانه هاي كوچك تجدد، دوران نياز به تجديدنظر در روش ها و افكار رسوبي شده به دلايل گوناگون، دوران تلويزيون، دوران حمله به روياها و كتابها و كلمه ها، دوران جنگ هاي بي دليل و سياستمداراني كه براي سلطه بر جهان خون مي ريزند. كودكان ما در چنين دوران پيچيده اي بايد به دنبال آرزوهاي ما بروند. آنها بايد بفهمند كه ما به چه خاطر بر اين آرمان ها پافشاري مي كنيم و چرا بايد محتوا و شكل روياهاي خودمان را حفظ كنيم براي چنين آرمان بلندي به كودكانمان چه مي دهيم آيا حد و حدود داده هاي ما به اندازه آرزوهاي مان هست؟اين سؤال را بايد هر روز پرسيد و هر روز به آن پاسخ داد.
در آن سوي دنيا، در كارخانه هاي روياسازي هاليوود هر روز نسخه جديدي براي كودكان جهان پيچيده مي شود. يك روز شرك، يك روز كمپاني هيولاها، يك روز نمو و حالا يك كوسه ماهي كه حاصل كمپاني دريم وركز است.
اين روزها كه فرهيختگان ما به مناسبت روزجهاني كودك و جشنواره فيلم كودك و نوجوان اصفهان دور هم جمع مي شوند بايد اين سؤال را مطرح كرد كه ما براساس آرزوها و آرمان هايمان چگونه مي توانيم در اين سيل طغيانگر يكسان سازي كه حتي به گوشه هاي كوچك ذهن كودكانمان هم رحم نمي كند روياهايي براي كودكانمان بسازيم كه فرداي امروز پشيمان نباشيم. والدين زندگي را به كودكان مي بخشند، از روياها دريغ نكنيم.
|