سه شنبه ۳ آذر ۱۳۸۳ - سال دوازدهم - شماره ۳۵۶۳ - Nov 23, 2004
شرم الشيخ يا نجف و فلوجه
همه كشورهايي كه در كنفرانس شرم الشيخ حضور يافته و در كنفرانس مربوط به آينده عراق شركت كرده اند، اينگونه مي نمايانند كه راه حل سياسي را براي حل بحران عراق برگزيده اند، ولي آيا اين همه حقيقت است؟
مي توان گفت، هنوز منازعه بر سر نظام جديد بين الملل فرايند خود را طي نكرده و مرحله بحران را سپري ننموده است. هنوز آمريكا حتي در مرحله حرف نيز نقش ديگر بازيگران عرصه بين المللي را نپذيرفته است تا چه رسد به آن كه در عمل آنها را به رسميت بشناسد و به نقش ايشان در اداره جهان و نظام جديد بين الملل تن در دهد ؛ هرچند كه سهمشان اندك باشد . متقابلاً اين بازيگران مهم جهاني نيز هنوز به اين مرحله نرسيده اند كه بازي را پايان يافته تلقي كنند و ضرورت تسليم در برابر آمريكا را بپذيرند. حداقل اين است كه آنها مي توانند با كمك به طولاني تر شدن بحران عراق، آمريكا را مجبور به اعطاي امتيازات بيشتر نمايند. اين امتيازات نه فقط در صحنه عراق، بلكه بايد در ديگر عرصه هاي مورد منازعه در نظام بين الملل صورت پذيرد. به همين دليل است كه هيچ يك از اين كشورها نپذيرفته اند نيروي نظامي خود را به عراق اعزام دارند. آنها ميل دارند كه آمريكا همچنان به تنهايي و حداكثر با همراهي انگلستان بار سنگين برقراري امنيت در عراق را بر دوش كشد و هزينه هاي قابل توجه آن را بپردازد. آنان كه عراق را مي شناسند نيك مي دانند كه كنترل اوضاع در آن حداقل در ميان مدت دست نايافتني است. لذا با استمرار وضع آشوب زده در عراق، دولت آمريكا با تحمل فشارهاي ناشي از آن رفته رفته مجبور مي شود امتيازات بيشتري را به طرفهاي مختلف منطقه اي و بين المللي پيشنهاد كند.
بر اين باوريم كه شرم الشيخ يك ايستگاه در مسير بسيار طولاني و پر افت و خيز بحران عراق خواهد بود؛ و چون هنوز فرايند لازم براي شكل گيري يك اراده جدي جهاني و منطقه اي براي حل مشكلات عراقي طي نشده ، اين اجلاس صرفاً فرصتي خواهد بود تا همه طرفها با نمايي صلح طلب در آن ظاهر شوند و بالاخره در بيانيه پاياني بر سر جملات تكراري توافق كنند؛ نظير تأكيد بر: حاكميت ملي عراق، احترام به استقلال سياسي و تماميت ارضي آن و التزام به اصل عدم مداخله در امور داخلي عراق. اما اين اجلاس آغازي براي پايان بحران نخواهد بود. به ويژه آن كه مردم عراق به عنوان اصلي ترين عاملي كه آينده عراق را رقم مي زند در آن حضور ندارد. به جز كردهاي عراق كه مي توان هوشيار زيباري وزير خارجه كنوني عراق را نماينده آنان دانست، هر دو طائفه اصلي يعني اعراب شيعه و اعراب سني در اين نشست نماينده اي ندارند. از اين رو مصوبات اجلاس براي آنان تعهدآور نخواهد بود.
سرنوشت عراق در گستره جغرافيايي آن و در شهرهاي فلوجه و نجف رقم مي خورد نه در شرم الشيخ.

يادداشت
اجتماعي
ادب و هنر
اقتصادي
دانش انفورماتيك
بـورس
حوادث
خارجي
سياسي
داخلي
شهري
ورزش
صفحه آخر
همشهري ضميمه
همشهري ايرانشهر
|  اجتماعي   |   ادب و هنر   |   اقتصادي   |   دانش انفورماتيك   |   بـورس   |   حوادث   |   خارجي   |   سياسي   |  
|  داخلي   |   شهري   |   ورزش   |   يادداشت   |   صفحه آخر   |  
|   صفحه اول   |   آرشيو   |   شناسنامه   |   چاپ صفحه   |