در تاريخ جوامع مختلف به ويژه ملت هاي بزرگ سرفصل هاي مهمي وجود دارد. يك پيروزي، يك شكست تلخ، و يا يك دستاورد عظيم فرهنگي، سياسي و علمي، اين وقايع مهم مي توانند سرنوشت جوامع را تغيير دهند و شرايط به گونه اي پيش برده شود كه آيندگان به گذشتگان خويش افتخار كنند و يا برعكس هرگاه يك شكست تلخ را به ياد مي آورند پيشينيان خود را نكوهش كنند و با حسرت به اگرهايي كه در گذشته باقي مي ماند بينديشند. اگر چنين... و اگر چنان شده بود اينك در كجا بوديم...
دستاوردهاي هر نسلي به ارث مي ماند و نسل هاي بعدي ناگزير حركت خويش را بر اساس آن بنا مي كنند.فناوري صلح آميز هسته اي كه اينك كشورمان در ارتباط با آن به دستاوردهاي قابل توجهي رسيده، يك دستاورد و ثروت ملي است كه به نسل كنوني و نسل هاي آينده تعلق دارد.دانشمنداني كه در آفرينش اين دستاورد نقش داشته اند، فرزندان اين مرز و بومند و هزينه دستيابي به آن نيز از بيت المال همين مردم هزينه شده است؛ و درنهايت آنچه بدان رسيده ايم موجب مباهات و افتخار براي ما در برابر جهان و همچنين در پيشگاه نسل هاي بعدي و فرزندانمان مي باشد. باتوجه به انتفاع عمومي از اين دستاورد و بهره مندي همگان از افتخارات مربوط به آن، طبيعي است كه بايد سازوكار مشاركت عمومي در حفظ و نگهداري و همچنين تلاش براي پيشبرد آن مهيا گردد.
***
از زمان صدور قطعنامه در اجلاس اخير شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي هسته اي، گفت وگو ميان انديشه هاي مختلف در داخل كشور آغاز شده است. فضاي تبليغي سنگين رسانه هاي غربي نيز مي كوشد تا واقعيت را وارونه جلوه دهد. از صاحبان قلم و كساني كه دستي در كار رسانه دارند انتظار مي رود كه به اين موضوع بيشتر بپردازند و با نوشته هاي خود زمينه لازم براي گفت وگوي سازنده را فراهم سازند، گفت وگويي كه مي تواند به باروري هرچه بيشتر انديشه ها و توانايي كشور در مقابل مهم ترين موضوع ملي تاريخ معاصر ايران _ پس از جنگ تحميلي _ كمك كند. ازاين رو بر خود لازم مي دانيم كه با پيگيري مستمر تحولات مربوط به انرژي هسته اي ديدگاه هاي خود را در اين باره  نيز بيان داريم.
***
برخلاف تصويري كه رسانه هاي غربي درمورد جهت گيري سياست جمهوري اسلامي ايران به راه انداخته اند، بايد گفت مسئولان ذيربط در كشور از هر فرصتي براي بيان آمادگي خود جهت گفت وگو و مذاكره و دستيابي به يك راه حل بهره مي گيرند. در اين راستا طبيعي است كه از هرگونه حركت آژانس بين المللي انرژي هسته اي و دبيركل آن در جهت انجام گفت وگوي جدي استقبال شود، مشروط به آن كه اراده اي براي تفاهم وجود داشته باشد. مسئولان كشور همچنين آمادگي خود را براي گفت وگو با همه كشورهاي دنيا ازجمله سه كشور اروپايي اعلام داشته اند، البته به استثناي آمريكا كه با توجه به تحولات اخير در فرصتي ديگر به آن پرداخته خواهد شد.با اين همه بايد تأكيد شود كه نه مسئولان كشور و نه ملت قهرمان ايران هيچ خوفي از احاله پرونده به شوراي امنيت سازمان ملل متحد ندارند، زيرا اولا معتقدند كه موضع آنها بر حقوق قانوني تمام كشورهاي مستقل امضاءكننده پيمان T.P.N مبتني است و ثانيا، بر اين باورند كه اراده ملي شكل گرفته در كشور براي پاسداري از حقوق به دست آمده ، آنان را در موقعيتي بسيار نيرومند و قوي قرار داده كه آنها را قادر به ايستادگي در برابر همه فشارها مي سازد. در اين ارتباط به طور طبيعي مردم انتظار دارند كه مسئولان كشورمان در فرصت كم باقي مانده اقدامات احتياطي لازم را عملي سازند تا در صورت احاله پرونده به شوراي امنيت، نسبت به برخي از پيامدها پيشگيري لازم به عمل آمده باشد. با اين همه هنوز راه براي تفاهم باز است مشروط بر آن كه طرف هاي غربي با واقع بيني به روند مذاكره بنگرند و خواسته هاي خود را تعديل كنند. بسيار روشن است كه مردم ايران حاضر نيستند تعليق مجدد پروژه F.C.U در اصفهان را بپذيرند. و همچنين اگر قرار باشد دور جديدي از مذاكره آغاز شود حتما بايد تفاوت ساختاري با روند پيشين آن داشته باشد كه متأسفانه با زورگويي كشورهاي اروپايي همراه بود.