تصوير بالايي، منظره اي است كه تلسكوپ اسپيتزر در محدوده فروسرخ تهيه كرده است. ابعاد اين تصوير 50 در 100 ميليون سال نوري است تصوير پايين، ماحصل حذف تمام كهكشان ها و ستاره ها از تصوير است
به وضوح مي بينيد زمينه آسمان خالي نيست و آثاري از نور نخستين اجرام عالم به چشم مي خورد
اسپيتزر، تصوير ستارگان بزرگ و داغي را گرفته است:نخستين اجرامي
كه در عالم شكل گرفتند
گروه دانش و فناوري ـ ذوالفقار دانشي: تلسكوپ فضايي اسپيتزر موفق شده است نخستين اجرام عالم را به تصوير بكشد. اگر اين تصاوير از سوي مراجع علمي تأييد شوند، آنگاه بشر توانسته است به جهان قبل از سيزده ميليارد سال پيش دست پيدا كند، دوراني كه جهان پس از ميليون ها سال تاريكي ناشي از مهبانگ روشن شد.
پرتوهايي كه اسپيتزر توانسته شكار كند، احتمالا مربوط به نخستين ستارگاني است كه در جهان متولد شده اند، شايد هم مربوط به گازهاي بسيار داغي است كه به دور نخستين سياه چاله هاي عالم گردش مي كردند و در آن فرو مي ريختند. پژوهشگران مركز پرواز هاي فضايي گدارد. در ناسا كه اين تصاوير اسپيتزر را تحليل كرده اند، اين رصد را به ديدن درخشندگي يك شهر دوردست در شبانگاهان و از درون يك هواپيما تشبيه كرده اند. منبع نور به قدري دوردست و نور به قدري ضعيف است كه نمي توان چيزي را تفكيك كرد. الكساندر كاشلينسكي، رهبر اين گروه تحقيقاتي مي گويد: حدس مي زنيم در اين تصوير مجموع نور ميليون ها جسم كيهاني را ديده ايم كه نخستين اجرام شكل گرفته در عالم بودند. البته اين اجسام مدت ها پيش از بين رفته اند، شايد چندين ميليارد سال پيش، ولي نور تابيده شده از آن ها هنوز هم در جهان سير مي كند.
بهترين نظريات ارايه شده از سوي دانشمندان مي گويد فضا، زمان و ماده 13 ميليارد و 700 ميليون سال پيش با مهبانگ به وجود آمد. پس از آن، دويست ميليون سال سپري شد تا نور نخستين ستارگان به فضا راه بيابد و به اصطلاح جهان روشن شود. تصوير جديد اسپيتزر، نتيجه ده ساعت خيره ماندن چشمان فرو سرخ اسپيتزر به نقطه اي در صورت فلكي اژدها بود. اجرامي كه اين نور را ميليارد ها سال پيش از خود ساطع كرده اند، به قدري سريع از ما دور مي شدند كه نور فرابنفش آن ها تحت تأثير انتقال به سرخ شديد قرار گرفته و در نتيجه تنها در محدوده فروسرخ و امواج راديويي طيف امواج الكترومغناطيسي مي توان آن ها را آشكار كرد. به گفته دانشمندان اين نور از سوي ستارگان نسل سوم تابيده شده است، ستارگاني بسيار بزرگ و داغ كه فقط از هيدروژن تشكيل شده بودند و نخستين اجـرا مي بودند كه در عالم شكل گرفتند. اين ستارگان بيش از يك صد برابر خورشيد خودمان سنگيني داشتند و بسيار درخشان، داغ و كوتاه عمر بودند، به طوري كه فقط چند ميليون سال مي درخشيدند (خورشيد ما كه يك ستاره نسل اول است، بيش از ده ميليارد سال عمر خواهد داشت).
جالب است بدانيد اين تصوير به همين سادگي تهيه نشده است. بين زمين و آن اجرام بسيار دوردست، بسياري از اجرام شناخته شده وجود داشت، مانند ستارگان كهكشان خودمان و انبوه كهكشان هاي ديگر. پژوهشگران مركز فضايي گدارد تمام اين اجرام شناخته شده را از تصوير حذف كردند و در نهايت، با تصويري روبه رو شدند كه عاري از هر گونه ستاره يا كهكشان شناخته شده بود، ولي هنوز آثاري از نور فروسرخ را در خود نشان مي داد، به خصوص چندين حباب غول پيكر كه به نظر مي رسد مربوط به نور نخستين ستارگان تشكيل شده در عالم است.
اين يافته ها با مشاهدات فضاپيماهاي قبلي ناسا كه در مورد تابش زمينه كيهاني تحقيق مي كردند، همخواني دارد. آخرين اين ماهواره ها، WMAP بود كه سن عالم را 7/13 ميليارد سال محاسبه كرد (با خطاي دويست ميليون سال) و مي توان تخمين زد نخستين ستارگان بين دويست تا چهارصد ميليون سال پس از مهبانگ به وجود آمده اند.
منبع: SpaceFlightNow.com