ز يست شناس دانشگاه راترجرز از موش هاي دستكاري شده آزمايشگاه ژنتيك مي گويد
اين موش ها از گربه نمي ترسند
موش هاي معمولي از شنيدن صداي شوك الكتريكي فلج مي شونداما با دستكاري ژنتيكي كاملا نسبت به اين صداها بي اعتنا مي شوند
|
|
گروه دانش و فناوري ـ مريم جعفراقدمي: يافته هاي جديد مهندسي ژنتيك نشان داده است دستكاري يك نوع پروتئين، ترس را در موش ها از بين مي برد. موش هاي دستكاري شده رفتارهاي صبورانه اي دارند و پژوهشگران اميدوارند با كمك اين يافته هاي جديد، بتوانند داروهاي بهتري براي درمان اضطراب و اختلالات رواني پيدا كنند. قبل از اين مي دانستند كه واكنش هاي همراه با ترس در موش ها و انسان مربوط به بخشي از مغز به نام آميگوالاست. دستكاري آميگوالا روش معمول براي نترس كردن موش ها بود. اما آسيب هاي مغزي در اين روش به قدري شديد بود كه نمي توانستند عامل اصلي كنترل ترس را پيدا كنند.
اما حالا گلب شامياتسكي و همكارانش در دانشگاه راترجرز نيوجرسي، روش جديدي براي ساختن موش هاي نترس پيدا كرده اند. اين كار را با دستكاري يك ژن خاص به نام استاتمين انجام مي دهند. استاتمين پروتئيني توليد مي كند كه در ارتباط سلول هاي عصبي با يكديگر نقش مهمي دارد.
اين موش ها برخلاف موش هاي معمولي به شوك هاي الكتريكي اعتنا نمــي كننــــد. همچنين خيلي زود صداهاي مرتبط با اين شوك ها را از حافظه شان حذف مي كنند. در حالي كه موش هاي معمولي با شنيدن اين صداها از ترس فلج مي شوند، موش هاي نترس فعاليت معمول خود را با شادي بيشتري ادامه مي دهند. موش هاي دستكاري شده در محيط اطراف خود به دنبال فضاهاي باز مي گردند، كاري كه موش هاي معمولي از آن پرهيز مي كنند. موش ها معمولا در كنار ديوارها حركت مي كنند و از رفتن به فضاهاي باز مي ترسند. البته اين ترس باعث امنيت و بقاي آن ها مي شود. با مقايسه اين رفتارها در موش هاي معمولي و جهش يافته سؤال مهمي مطرح مي شود. آيا موش هاي دستكاري شده به جاي اين كه شجاع شوند، احمق شده اند؟ تيم تحقيقاتي دانشگاه راترجرز مي گويد نه، زيرا جانوران جهش يافته و معمولي در تست حافظه نتايج يكساني نشان داده اند. تست هايي مثل پيدا كردن جاي سطوح خشك در يك مارپيچ خيس كه براي سنجش حافظه طراحي شده بود. نتايج اين تحقيق در نشريه سل منتشر شده است و شاميا تسكي و همكارانش سؤال هاي جديدي را مطرح كرده اند. آن ها حدس مي زنند با يافتن عواملي كه ترس را كنترل مي كنند، مي توانند بنيان هاي شكل گيري حافظه را پيدا كنند. چنين حسي از آن جا مي آيد كه مي دانند پروتئين استاتمين مولكول هاي تقويت كننده ساختار سلول هاي عصبي را گسترش مي دهد. سلول هاي عصبي يا همان نورون ها بدون ساختارهاي تقويتي در ارتباط با يكديگر مشكل پيدا مي كنند. اين اختلال بر روي شكل گيري حافظه در اين بخش از مغز تأثير مي گذارد. به همين دليل است كه دستكاري در ژن استاتمين با مختل كردن حافظه مربوط به ترس، باعث بي توجهي موش به صداهاي ترسناك مي شود.
چشم انداز آينده اين تحقيقات كمك به داروسازان در طراحي داروهايي بهتر براي درمان اختلالات رواني است.
منبع: Nature.com
|