شايد يكي از پركاربردترين آموزه هاي كلاسيك در مديريت شهري اطلاق عنوان «مديريت دائمي بحران» به اين شاخه از دانش مديريت باشد. آموزه اي كه به ويژه بر مصداق تام آن در كلانشهرها تأكيد مي شود. از آنجا كه حوزه خدمات شهري، اساسا حوزه اصطكاك دائم مابين انسان و محيط، انسان و تكنيك، شهروندان و دولت، مجريان و متقاضيان خدمات، مردم و مقررات، عرف و مقررات و نيز عرصه چالش دائم مابين توقعات و محدوديت هاست؛ هم بدين رو يك مدير شهري فراتر از آنچه كه براي توازن درآمد و هزينه و يا تداوم طرح ها و برنامه هاي درازمدت انجام مي دهد، مي بايست تدبير و توان كافي براي حل مسائل نو شونده و مكرر روزمره داشته باشد. موضوع اعتراض صنفي شماري از كاركنان شركت واحد اتوبوسراني و نحوه تعامل مديريت شهري تهران با آن كه طي هفته گذشته به صورت گسترده توجه رسانه هاي جمعي را برانگيخت، مي تواند برمبناي آنچه كه گفته شد، نمايه اي بسيار قابل تأمل باشد. در اين باره نكات زير بايسته توجه هستند:
۱- هيچكس شك ندارد كه سيماي عمومي تهران زيبنده ميليون ها شهروند ساكن آن نيست و با وجود همه تلاش هاي انجام شده، اين شهر از بسياري دشواري هاي طاقت فرسا رنج مي برد. اما بايد توجه داشت كه بخش عمده اي از مشكلات ناشي از ساختار نابسامان اين شهر بوده و نه در كوتاه مدت قابل حل است و نه حل همه آنها از عهده مديريت شهري برمي آيد. شايان ذكر است كه از مجموع ۲۶ حوزه ناظر بر ساماندهي فضاي شهري در ايران شهرداري قانونا متولي و عهده دار فقط يكي از آنها، يعني خدمات شهري است و مابقي مابين سازمان ها و نهادهايي تقسيم شده است كه اساسا مديريت كلان شهري با آنها هيچ تعاملي ندارد.
۲- همه نهادهايي كه درگير خدمات رساني مستمر روزمره هستند، اغلب براي تجديد ساختار با دشواري هاي گوناگون روبه رو مي شوند. ازجمله مي توان به شركت واحد اتوبوسراني تهران اشاره كرد كه به واقع نزديك به چند دهه است كه ساختار آن چندان اصلاحي پيدا نكرده است و فشار دائم بر ناوگان حمل و نقل عمومي شهر كه ناشي از نياز دائم، روزمره و فزاينده شهروندان به اين بخش است،  تاكنون مجالي براي نوسازي و روزآمد نمودن اين سامانه عظيم خدمات رساني ايجادنكرده است. موضوع تجديد ساختار و نوسازي شركت واحد اتوبوسراني، برمبناي اقتضائات روز، البته مي بايست مورد توجه مديريت شهري تهران و حمايت گسترده دولت قرار گيرد.
۳- شيوه برخورد با نهادهاي مسئول با موضوع اعتراض كاركنان شركت واحد نشان داد كه مسئولان جمهوري اسلامي از ثبات و اقتدار كافي براي حل اينگونه چالش هاي صنفي كه در تمام كلانشهرهاي جهان مكررا قابل مشاهده است برخوردار بوده و از سوي ديگر مديران مرتبط از تدبر بسنده براي ممانعت از بروز شيوه هاي تنش آفرين و هزينه زا در اين گونه موارد بي بهره نيستند.
البته به شرط آن كه نگاه به يك اعتراض صنفي، نگاهي انساني و مسئولانه و از سر اعتماد به قاطبه شهروندان شريف و زحمتكش باشد.
۴- شكيبايي و تدبير خردمندانه اعضاي شوراي شهر تهران در اين باره بسيار شايان تقدير است. اعضاي شورا خوشبختانه در تمامي روزهاي گذشته ضمن توجه لازم به مشكلات و مسائل كاركنان شريف شركت واحد، مديران شهرداري را براي برخورد مدبرانه با موضوع مورد حمايت قرار داده و در مسئله واگذاري اختيارات مجمع عمومي شركت واحد به شهرداري نيز بر ويژگي عمده اين دوره شورا كه گريز از سياسي كاري و قدرت طلبي و اصرار بر خدمت رساني به شهروندان بوده، تأكيد كردند.
۵- تجربه مثبت برخورد فروتنانه شهردار با معترضين نيز مي تواند در مسائل مشابه مورد توجه قرار گيرد.
شهردار با چند بار حضور در ميان معترضين و چندين ساعت گفتگو با آنها و پذيرش قصور شهرداري در بهسازي شرايط معيشتي كاركنان خود و ارائه طرحي شفاف براي حل موضوع، كه هم برآورنده خواست معترضين بوده و هم مغاير با اقتضائات قانوني نباشد مسئله اي را كه مي توانست به يك تنش پرهزينه تبديل شود به نقطه تدبير و گشايش رساند.
۶- و در نهايت، نكته اي كه هرگز نبايد مديران نظام جمهوري اسلامي از خاطر ببرند: شرط اخلاص در خدمتگزاري، فروتني در برابر مردم است، تجربه مثبت ماجراي مذكور اميدواريم تذكري رسا براي همه خدمتگزاران نظام باشد.