ترجمه: عليرضا عبادتي
جست وجو در اينترنت بايد مثل موج سواري نرم و سريع باشد اما اين روزها مانند طي كردن يك مسير پر از چاله و مانع است. هر صفحه اينترنتي را كه باز مي كنيد علاوه بر وجود حجم زيادي از آگهي هاي بازرگاني روي صفحه انواعي از آگهي هاي بازرگاني مثل قارچ سبز مي شوند و در پنجره هايي جداگانه به كاربر تحميل مي شوند. در اصطلاح انگليسي به آن pop Up ad مي گويند. pop - Up پيش از اين كه وارد اصطلاحات كامپيوتري و اينترنتي شود در مورد كتاب هاي كودكانه اي به كار مي رفت كه تصاوير برجسته داشت. اما در اصطلاح كامپيوتري و اينترنتي به آن آگهي هايي اطلاق مي شود كه در پنجره هايي جداگانه و بدون اراده يا خواست كاربر سر بر مي آورند و علاوه بر مزاحمت، انگل وار، بخشي از انرژي كاربر و تجهيزات را هدر مي دهند. به هر حال رد و بدل شدن اطلاعات از طريق باندي صورت مي گيرد كه گنجايش خاصي دارد و هر چه آگهي هاي ناخواسته بيشتر باشد پهناي بيشتري از اين باند اشغال مي شود. چون تقريباً هيچ كس از اين نوع تبليغ خوشش نمي آيد حداقل كاري كه كاربر مي كند اين است كه بدون خواندن، اين پنجره ها را مي بندد. اگر كاربر قدري بيشتر به مسايل فني آشنا باشد از نرم افزارهايي استفاده مي كند كه مانع باز شدن چنين پنجره هايي مي شوند.
آمريكا آن لاين به عنوان بزرگ ترين ارائه كننده خدمات اينترنتي در آمريكا كه بيش از ۳۵ ميليون مشترك دارد نرم افزاري طراحي كرده و در اختيار مشتركان خود قرار داده است كه آنها بعد از نصب اين نرم افزار از شر اين پنجره هاي قارچ گونه نجات پيدا مي كنند، البته اين نرم افزار ها جلوي آگهي هاي بازرگاني خود آمريكا آن لاين را حذف نمي كنند!
خوشبختانه اين نوع آگهي بازرگاني ناشيانه و تنفرانگيز، حيات چندان درازي نخواهد داشت و دير يا زود جاي خود را به انواعي از آگهي هاي بازرگاني خواهد داد كه نه تنها جنبه مزاحمت آن كاهش يافته بلكه هوشمندانه تر خواهد بود. متخصصان طراحي آگهي هاي بازرگاني به اين حقيقت اذعان دارند كه كاربران به خوبي عادت كرده اند جست و جوي خود را با بي توجهي كامل نسبت به آگهي هاي بازرگاني انجام دهند به عبارت ساده تر كاربران موقع كار در اينترنت عادت كرده اند به آگهي هاي بازرگاني نگاه نكنند و توجه كامل خود را فقط به مطالب مورد علاقه شان معطوف كنند. نوع جديد آگهي تبليغاتي اينترنتي كه بسيار هوشمندانه طراحي شده است يك متن بسيار ساده است و احتياجي به طراحي پيچيده متخصصان طراح آگهي هاي بازرگاني ندارد و پيش بيني مي شود كه سال آينده ۲ ميليارد دلار سود ايجاد كند. تحليل گران اين رشته تخصصي معتقدند تا سال ۲۰۰۶ اين حوزه از اقتصاد درآمدي معادل ۶ ميليارد دلار براي فعالان اين حوزه به بار مي آورد. طراح اصلي اين نوع آگهي بازرگاني پايگاه اينترنتي Overture است. اما برنده اصلي اين نوع تبليغات بازرگاني پايگاه اينترنتي محبوب يعني google است. از اين جهت براي اين نوع آگهي بازرگاني صفت هوشمندانه به كار برده شده است كه از يك اصل ساده اما زيركانه استفاده مي كند: براساس كلمات كليدي كه كاربران به جست وجو مي پردازند فهرستي از مشخصات و آدرس هايي در اختيار كاربر قرار مي گيرد كه بابت معرفي شدن به آن پايگاه اينترنتي پول پرداخته اند. يعني پايگاه اينترنتي مثل گوگل و اورچر به كاربران آدرس ها و آگهي هاي بازرگاني پيشنهاد مي كند كه به جست و جوي آنها بسيار نزديك است. چه بسا كاربر با مراجعه به اين آدرس ها دقيقا به آنچه مي خواسته برسد. به اين ترتيب هر سه پاي قضيه استفاده مي برند. كاربري كه دنبال بهترين پاسخ به سوال است، پايگاه اينترنتي كه توانسته است بهترين پاسخ را براي كاربر خود فراهم كند (و از اين راه پولي به دست آورد) و همچنين كسي كه بابت معرفي شدن در پايگاه اينترنتي مذكور پول پرداخت كرده به هدف يعني جلب مشتري دست يافته است. نام هاي گوناگوني بر اين روش تبليغ گذاشته اند از جمله Search-related به معني آگهي بازرگاني مرتبط با جست و جوي كاربر و pay-per-performance به معني پرداخت براساس عملكرد، به عبارت ساده تر پايگاه اينترنتي تبليغ كننده به ازاي هر مشتري كه به تبليغ كننده مراجعه كند پول دريافت مي كند و چون معمولاً تبليغ ها براساس جست و جوي كاربران صورت مي گيرد هوشمندانه و كارآمد خواهد بود. جالب اينجا است كه محل قرار گرفتن اين تبليغات مرتبط با جست وجوي درست در همان مكاني است كه ساير آگهي هاي بازرگاني قرار دارند (بالا سمت راست) اما كاربر در حالت عادي سعي مي كند به آگهي بازرگاني (كه هر چه پر زرق و برق تر باشد چندش آورتر است) بي توجه بماند اما در شرايطي كه آگهي بازرگاني به صورت چند جمله ساده و بي پيرايه و مرتبط با موضوع جست و جوي كاربر است و در وي رغبت ايجاد مي كند كه نگاهي هم به آن تبليغ مرتبط با جست وجو بيندازد. تبليغ كنندگان فقط وقتي پول مي پردازند كه كاربر روي تبليغ آنها كليك كند. هر چه تبليغ كننده پول بيشتري بپردازد در اولويت بندي ارائه تبليغ ارجحيت دارد. بالاترين قيمت پيشنهادي تاكنون ۵/۲ دلار به ازاي هر كليك كاربر براي كلمه اي مثل «the economist » بوده است. براي آگهي هاي بازرگاني اي كه براي جست وجو كلمه journalism به خورد كاربر داده مي شود به ازاي هر كليك كاربر ۳۰ سنت به پايگاه اينترنتي تعلق مي گيرد. زماني كه overture اولين بار از اين ايده استفاده كرد اكثر تحليل گران دنياي فناوري پيش بيني كردند كه اين هم مانند ساير ايده ها محكوم به فنا است. اما اين پايگاه اينترنتي كه كار خود را در سال ۱۹۹۹ با آدرس goto.com آغاز كرده بود به زودي رنگ موفقيت را ديد، امسال عايدي فصل بهار آن در مقايسه با بهار سال گذشته ۵۶ درصد افزايش نشان داده است (۲۲۵ ميليون دلار عايدي بهار سال ۲۰۰۳).
«گري اشتاين» تحليل گر موسسه تحقيقاتي جوپيتر مي گويد دليل موفقيت اورچر، علي رغم ركود در بازار فناوري هاي كامپيوتري و اينترنتي، اين حقيقت است كه تبليغ كنندگان ديگر حاضر نيستند پول اضافي بابت طراحي و به كارگيري «بنرهاي تبليغاتي» صرف كنند كه كاربران به راحتي به آن بي توجهي مي كنند. هر چه مي گذرد سفارش دهندگان آگهي هاي بازرگاني هوشيارتر مي شوند و به دنبال راه هايي مي گردند كه با هزينه كمتر بهره وري و كارآمدي بيشتر داشته باشند. آنها نيز به آگهي هايي روي آورده اند كه دو خصوصيت بسيار مهم دارند، ناخواسته و تحميلي نيستند، به موضوع مورد علاقه و مسايل مورد جست و جوي كاربر مرتبط هستند.
تفاوت گوگل با اورچر در نحوه ارتباط برقرار كردن ميان جست و جوي كاربر و تبليغ بازرگاني است. اورچر براساس مزايده در ميان سفارش دهندگان آگهي بازرگاني عمل مي كند اما گوگل آگهي هاي بازرگاني را براساس ميزان محبوبيت آن مرتب مي كند. تعيين ميزان محبوبيت يك آگهي براساس ميزان مراجعه (تعداد كليك هاي) كاربران است. به اين ترتيب هر چه سفارش دهندگان آگهي هاي بازرگاني بتوانند مرتبط با علاقه كاربران تبليغ كنند در اولويت بالاتري قرار گرفته زودتر از ساير پاسخ ها به نمايش در مي آيند. اورچر از گوگل شكايت كرده است. به زعم اورچر، پايگاه اينترنتي محبوب گوگل، تقليد از آن شركت حق انحصاري آنها را نقض كرده است، گو اينكه تفاوت هاي ماهوي ميان اين دو پايگاه وجود دارد. از نكات جالب اين نحوه تبليغ اين است كه سفارش دهندگان تبليغ از ميزان پيشنهادي ساير سفارش دهندگان اطلاعي ندارند و كافي است مبلغ پيشنهادي آنها يك سنت بيشتر از رقيب باشد تا در اولويت بندي مقام بالاتري را كسب كند. در حال حاضر سفارش دهندگان آگهي بازرگاني به گوگل از مرز ۱۰۰ هزار شركت گذشته اند در حالي كه اين رقم براي اورچر از ۸۸ هزار تجاوز نكرده است. از زماني كه گوگل پا به اين عرصه گذاشته ارزش سهام شركت اورچر از ۴۲ دلار به ۱۵ تنزل كرده است.
در هر حال در اين رقابت برد با پايگاه اينترنتي اي است كه محتويات تبليغ ها و آگهي هاي بازرگاني علاوه بر ارتباط با كلمه كليدي كاربر، با محتواي چيزي كه كاربر به دنبال آن است همخواني داشته باشد. براي اين كار نرم افزارها روز به روز پيچيده تر مي شوند از جمله كارهايي كه اين نرم افزارها انجام مي دهند اين است كه همه يك متن را از لحاظ كلمات كليدي بررسي مي كنند و آن را با كلمه كليدي كه كاربر به دنبال آن است مقايسه مي كند. اين بار در اين زمينه گوگل پيشتاز است و اورچر در اين مسير عقب مانده است. گوگل به قدري به اين موضوع اهميت داده است كه دو پروژه با نام هاي Applied Semantics «معني شناسي كاربردي» و pyra labs «آزمايشگاه هاي پيرا» را راه اندازي كرده است. پروژه اول، نرم افزار مخصوص يافتن ارتباط محتوايي است و پروژه دوم در مورد وبلاگ هاست. احتمالاً اورچر از گوگل تقليد خواهد كرد، چند ماه پيش هم اورچر پايگاه اينترنتي آلتاويستا را خريداري كرد در هر حال در سايه تلاش اين غول اينترنتي روز به روز محتواي آگهي هاي بازرگاني با خواست و نياز كاربران همخواني بيشتري پيدا مي كند.
منبع: اكونوميست

هنوز خانم ها هداياي پرزرق وبرق را دوست دارند و لزومي ندارد اين هداياي پرزرق وبرق حتماً جواهرات باشند. شايد هنوز مهم ترين هدايايي كه براي زنان خريداري مي شود گل، ادكلن، كارت پستال باشد اما اگر از خودشان بپرسيد، دوربين ديجيتال، گوشي تلفن و منشي ديجيتالي شخصي (Personal digital assistant) را ترجيح مي دهند. از نظر آنها عاقبت گل و كارت پستال، سطل زباله دان است اما يك دوربين ديجيتالي يا گوشي همراهي كه عكس ديجيتالي مي گيرد، احساسي را برمي انگيزد كه دائمي تر است و آثار آن طولاني تر باقي مي ماند. حتي به جرات مي توان گفت اين روزها ارزش گجت ها بيشتر از جواهرات است. انجمن مصرف كنندگان وسايل الكترونيكي خانگي تحقيقاتي را به عمل آورده اند تا وضعيت بازار را بهتر بشناسند. در اين تحقيقات ۶۴ درصد از خانم ها دوربين ديجيتالي را به گوشواره الماس نيم قيراطي ترجيح مي دهند. خانم ها كه تا ديروز با وحشت و بيم به ابزار تكنولوژي نگاه مي كردند اكنون استقبال بيشتري نسبت به وسايل برقي، الكترونيكي و كامپيوتري نشان مي دهند. در گذشته فقط از آقايان انتظار مي رفت كه به همه پيچيدگي هاي وسايل الكترونيكي آشنا باشند. اما در سال هاي اخير توجه زنان به وسايلي نظير دي وي دي پلي ير و پي دي اي (منشي ديجيتالي شخصي) بيشتر شده است. روز مادر و كريسمس هر سال فروش ابزار تكنولوژي افزايش تصاعدي پيدا مي كند. براساس آمار «بنياد ملي خرده فروشان» امسال نسبت به سال گذشته گرايش به سمت هديه هاي غيرمتعارف ۲۱ درصد افزايش يافته و اكثر آنها به جاي لباس، ادكلن، جواهرات و گل به خريد ابزارهاي الكترونيكي روي آورده اند. «فرانك سادوسكي» معاون فروش پايگاه اينترنتي آمازون از رشد تصاعدي حوزه ابزارهاي فناوري و الكترونيكي در روزهاي پيش از «روز مادر» ابراز شگفتي كرده و مي گويد: «زنان و مادران امروزي بيش از پيش به مزايا و منفعت هاي محصولات حوزه فناوري پي برده اند.» مخصوصاً كه قيمت ها در اين زمينه روز به روز بهتر مي شود. به عنوان مثال يك دوربين ديجيتالي خوب كه چند سال پيش تا ۵۰۰ دلار قيمت داشت اكنون به حدود ۳۰۰ دلار رسيده است. به علاوه طراحان روز به روز كارايي اين ابزار را بالا مي برند. ضمن آنكه به اين نكته اهميت خاصي مي دهند كه طرز استفاده از آن خيلي پيچيده نباشد كه مردم از پيچيدگي آن به وحشت بيفتند و از آن استقبال نكنند. زنان اصولاً نسبت به مردان اهميت بيشتري به مفيد بودن و كارآمد بودن اين ابزار مي دهند. سادوسكي مي گويد: «سازندگان به اين نكته اساسي پي برده اند كه براي جلب توجه زنان بايد استفاده از اين ابزار بي نهايت ساده باشد و حتماً گرهي از مشكلات بگشايد.» دوربين هاي ديجيتالي از اين جهت توجه همگان را به خود جلب كرده است كه ديگر نيازي به خريداري كردن فيلم عكاسي نيست و امكان آرشيو كردن و آلبوم درست كردن از عكس هاي خانوادگي در كامپيوتر فراهم شده و نرم افزارهاي بسيار خوب و جالب هم براي تهيه آلبوم از عكس ها طراحي شده است. در تحقيق جالبي كه سيركت سيتي در ماه آوريل امسال به انجام رسانده، مشخص شده است كه ۶۰ درصد عكس هاي خانوادگي را مادرها، ۳۲ درصد آن را پدرها و ۸ درصد باقيمانده را فرزندان مي گيرند. اين تحقيقات در سطح ملي انجام شده است.
هنگامي كه به پايگاه اينترنتي سيركت سيتي مراجعه مي كنيد، در صفحه اصلي آن جايي به اقلامي اشاره كرده است كه با خريد آن مي توانيد موجب لبخند [خوشحالي] مادران شويد. از جمله اين اقلام دوربين ديجيتالي كداك ۱/۳ است كه همراه با چاپگر ۳۲۹ دلار قيمت دارد. براساس آمار و ارقام اين پايگاه اينترنتي ۲۵ درصد هداياي روز مادر و كريسمس را محصولات ديجيتالي نظير دوربين، كمكوردر و نرم افزارهاي مخصوص ويرايش عكس تشكيل مي دهند. سادوسكي از آمازون مي گويد: «محبوب ترين هديه روز مادر در ميان سفارش هايي كه از طريق اين پايگاه اينترنتي مخصوص خرده فروشي و حراج خريداري مي شود، دوربين ديجيتالي است. اگر چه قيمت يك دوربين ديجيتالي از چند شاخه گل گران تر است اما اگر شام شب را به خريد گل اضافه كنيد در آن صورت دوربين ديجيتالي چندان گران نخواهد بود. يك آمار جالب ديگر هم نشان مي دهد كه آمريكايي ها به طور متوسط ۱۰۰ دلار در سال به هديه روز مادر اختصاص مي دهند (سه سال پيش اين رقم ۹۰/۴۹ دلار بود). مردان ۹۸/۱۱۳ دلار براي هديه زن و مادر اختصاص مي دهند، در حالي كه زنان ۶۹/۸۱ دلار براي روز مادر در نظر مي گيرند.
منبع: ام اس ان بي سي

در محفل ورزش دوستان بحث روز اين است كه آيا اينكا سورنتسام مي تواند در تورنمنت پي جي اي با مردان رقابت كند يا نه، اما در محفل دوستداران حوزه فناوري بحث داغ روز اين است كه آيا اين ركود خفقان آور دنياي فناوري اطلاعات (كه همه با آي تي مي شناسند) به سرنوشت تجارت هاي ديگري نظير خميردندان، الكتريسته و نقاشي دچار شده است؟ از نظر بعضي از تحليلگران دنياي فناوري اطلاعات متاسفانه اين اتفاق افتاده است. اما ظواهر امر نشان مي دهد كه دو كمپاني «آي بي ام و دل» از رموز و اسراري باخبرند كه ساير غول هاي حوزه فناوري از آن بي خبرند. براي همين در كمپاني فوق انگار نه انگار كه در اين حوزه ركود به وجود آمده و حركتي مشاهده نمي شود. چون دل و آي بي ام در سال ۲۰۰۳ هنوز هم بخش مهمي از زندگي انسان ها را تشكيل مي دهند و هنوز مثل رژيم غذايي دكتر آتكين و فيلم هاي سينمايي موزيكال از اهميت و ارزش آنها كاسته نشده است. تحليلگران وال استريت (قلب بازار بورس نيويورك) به خصوص استيو ميلونويچ از موسسه مريل لينچ معتقدند كه آي بي ام و دل در دو طرف طيف قرار دارند هنوز براي گران ترين و بهترين پروژه ها به آي بي ام مراجعه مي شود و براي تهيه ارزان ترين محصول هم هيچ مرجعي نمي تواند در برابر «دل» قد علم كند. شركت هاي بزرگي مثل هولت پكارد، سان مايكروسيستم و گيت وي هر فصل نسبت به فصول گذشته ضرر و زيان بيشتري را گزارش مي كنند. كوين رولينز رئيس و مديرعامل «دل» مي گويد: «اگر بپرسيد چه كسي پول در مي آورد، جواب دو كلمه است، دل و آي بي ام.» اما هنوز كسي دليل اين حقيقت را توضيح نداده است. ممكن است تئوري نيكولاس كار Nicholas Carr كه در مجله ماه مه Harvard Business Review به چاپ رسيد، درست باشد. عنوان مقاله «نيكولاس كار» خيلي جالب است: «فناوري اطلاعات اصلاً اهميتي ندارد IT Doesnصt Matter» اگر چه او دقيقاً به دليل موفقيت دل و آي بي ام اشاره نكرده است، اما استدلال وي در اين زمينه كاربرد دارد. براي درك استدلال او مي توانيد مثال زير را در نظر بگيريد:
فناوري اطلاعات را ماشين آخرين مدل و شركت هاي فناوري را نوجوانان در نظر بگيريد. آن قديم ها تعداد نوجواناني كه ماشين آخرين مدل داشتند بسيار محدود بود. اما آنهايي كه داشتند راحت تر مي توانستند دوست پيدا كنند (مخصوصاً در ميان جنس مخالف) و بيشتر به مهماني ها دعوت مي شدند. در يك كلام داشتن ماشين يك مزيت بود، حتي يك قارقارك هم مزيت محسوب مي شد، اما اين روزها نوجواني نيست كه خودش يا پدرش ماشين نداشته باشد. براي همين داشتن ماشين ديگر يك مزيت محسوب نمي شود. اگر مثلاً بچه پولدار باشيد و پدرتان از عهده خريد يك لگزوس (خودروي باكلاس تويوتا) برآيد شايد نسبت به سايرين وضعتان كمي بهتر باشد. اما واقعيت اين است كه در موقعيت كنوني ديگر «داشتن ماشين آخرين مدل اصلاً اهميتي ندارد» [اين جمله را با تيتر مقاله نيكولاس كار مقايسه كنيد]. اما اين روزها فناوري هاي بسيار عظيم بسيار ارزان و به وفور به دست مي آيند. بنابراين فناوري اطلاعات مهم نيست، چون نه تنها مزيت محسوب نمي شود بلكه لازمه كار است. اين روزها اگر شركتي نياز به خدمات ارزان و با كيفيت داشته باشد چه شركتي بهتر از «دل»؟! چه كسي حرف اول را در اين زمينه مي زند؟ معلوم است «دل». شايد بگوييد فناوري اطلاعات اين فرق بزرگ را دارد كه جهش هاي آن نسبت به ساير محصولات تصاعدي تر است.
اما چه كسي مي تواند از عهده جهش هاي تكنولوژي بهتر از آي بي ام برآيد. مزيت آي بي ام در آزمايشگاه هاي فوق تخصصي و علمي آن است كه سالانه ميليون ها دلار در آن صرف تحقيقات مي شود. در واقع آي بي ام پيشگام و طلايه دار جهش هاي فن آوري است. و آن را مديون تحقيقات هنگفت است و دل هم از قافله عقب نمي ماند، چون هيچ شركتي نمي تواند با كيفيت دل و با قيمت نازل آن شركت فناوري هاي جديد را به صورت همگاني عرضه كند. غول هايي مثل هولت پكارد و سان مايكروسيستم هم نمي توانند در كيفيت و قيمت با «دل» رقابت كنند. در واقع غول هاي فناوري ميان آي بي ام و «دل» له مي شوند يكي به خاطر تحقيقات هنگفت نظير ندارد و ديگري در عرضه ارزان رودست ندارد. بنابراين فناوري اطلاعات بسيار مهم است، اما به تنهايي مزيت محسوب نمي شود.
منبع: يواس آ تودي

وقتي كه مطلبي را روي صفحه كاغذ يا صفحه نمايش كامپيوتر مشاهده مي كنيد فقط با دو بعد طول و عرض سروكار داريد، اما حتماً برايتان سوال پيش آمده است كه چگونه در صفحه نمايش تلويزيون يا كامپيوتر فيلم هايي مثل داستان اسباب بازي [Toy Story] و بازي كامپيوتري مانند مهاجم معبد TombRaider سه بعدي به نظر مي آيند. در واقع فناوري هاي كنوني از خطاي باصره استفاده مي كنند و تصاوير گرافيكي دوبعدي را در سه بعد به خورد بيننده مي دهند.
براساس تعريف هر تصويري كه علاوه بر طول و عرض عمق هم داشته باشد، سه بعدي است، اما تصاويري كه فقط طول و عرض دارند دوبعدي هستند. سه بعدي جلوه دادن تصاوير دوبعدي كار تازه و جديدي نيست، هزاران سال است كه نقاشان از تكنيك هاي خاصي براي فريب قوه بينايي استفاده كرده اند. معمولاً متخصصان اين فن با افزودن عناصر به تصوير دوبعدي، جلوه سه بعدي مي بخشند. ساده ترين مثال اين فن تصوير زير است. نحوه قرار گرفتن اين دو مثلث در سمت راست سه بعد ايجاد كرده است.
اما براي ايجاد تصاوير سه بعدي متحرك مانند بازي هاي كامپيوتري سه بعدي پيچيدگي هاي خاصي وجود دارد كه عملاً بدون نرم افزارهاي مخصوص تقريباً غيرممكن است. براي ايجاد اين تصاوير سه بعدي سه گام اصلي وجود دارد:
۱ـ خلق يك دنياي سه بعدي مجازي.
۲ـ تعيين اين كه كدام بخش از اين دنيا قرار است روي صفحه نمايش ظاهر شود.
۳ـ تعيين اين كه هر پيكسل روي صفحه چگونه باشد كه تصوير كلي تا حد ممكن حقيقي به نظر برسد.
در گام اول بايد اين حقيقت درك شود كه بايد بين دنياي سه بعدي مجازي و تصويري از آن تفاوت قائل شد، اين حقيقت در مورد دنياي واقعي هم صادق است. در تصوير زير، دست انسان را در نظر بگيريد، خصوصيات دست نه تنها نحوه حركت را تعيين مي كند، بلكه تعيين كننده ظاهر قابل مشاهده آن است. مثلاً مفاصل هر انگشت به سمت كف دست خم هستند نه به سمت پشت دست. اما لزوماً خصوصيات تصاوير مجازي برگرفته از خصوصيات دنياي واقعي نيست و چون در طبيعت وجود ندارند، خصوصيات و نحوه رفتار آنها توسط نرم افزارهايي تعيين مي شود كه برنامه نويسان طراحي كرده اند، به اصطلاح اين خصوصيات ساختگي Synthetic هستند. گام دوم در درك اين پديده اين است كه وقتي دنياي سه بعدي مجازي خلق مي شود، هر لحظه اي كه تصوير روي صفحه نمايش نشان داده مي شود با لحظه بعد كاملاً متفاوت است و براساس زاويه ديد شما در دنياي مجازي تغييراتي (توسط نرم افزار) ايجاد مي شود كه رابطه منطقي ميان دو تصوير متوالي را ايجاد مي كند. بنابراين عده زيادي از طراحان و گرافيست ها تلاش مي كنند كه در هر تصوير همه جوانب را بسنجند. به عنوان مثال وقتي به يك شي از زواياي مختلف نگاه مي كنيد اگر فاصله آن شي تغيير نكند در تمامي تصاوير از زواياي مختلف، ارتفاع ثابت باقي مي ماند، اما طول و عرض به تناسب دنياي اطراف آن شي تغيير مي كنند. هر حركت بعدي چنان حساب شده طراحي مي شود كه هر بيننده اي را متقاعد مي كند كه در آن دنياي مجازي جز اين امكان ندارد. گام سوم هم به همان اندازه گام هاي اول و دوم نياز به نرم افزارهاي پيچيده دارد و براي واقعي جلوه دادن تصاوير روي صفحه نمايش چند عامل بايد به دقت تحت كنترل قرار بگيرند: اشكال (Shapes)، بافت سطح (Surface textures)، نورپردازي، پرسپكتيو، عمق و Antialiasing.
هر صفحه متشكل از انواعي از اشكال است كه از خطوط صاف و محدب تشكيل شده اند. ساده ترين اشكال دايره، مربع، مستطيل هستند و مثلث ها بيشترين اشكال موجود در يك صحنه را تشكيل مي دهند، تصاوير طبيعت تركيب پيچيده اي از اشكال هستند. وقتي هزاران شكل در كنار هم قرار مي گيرند، چارچوبي تحت عنوان Wireframe ايجاد مي كنند. اين Wireframeها بايد درون بافتي مسطح قرار بگيرند كه به آن (Surface texture) مي گويند. با تشكيل اين سطوح نياز به نورپردازي مناسب است. وقتي به پيچيدگي كار پي خواهيد برد كه در نظر بگيريد منابع نور در اطراف اشيا متعدد هستند و شدت و ضعف نور آنها بر اشياي اطرافشان تاثير دارد. منظور از پرسپكتيو هم اين است كه دوري و نزديكي اشيا در اندازه آنها تاثير دارد. هر چه شي اي دورتر باشد، در تصوير به نظر كوچك تر مي آيد. در هر حال تشكيل تصاوير سه بعدي و نمايش آن در صفحه نمايش هاي دوبعدي از پيچيدگي هاي خاصي برخوردار است. تشريح آن در يك مقاله كوتاه ميسر نيست.

جريمه يا تكنولوژي
در آينده تكنولوژي اتومبيل هاي مان را خواهد راند و ديگر خبري از جاده هاي شلوغ و تصادف نخواهد بود. تكنولوژي تراكم ترافيك هاي بي پايان را به خاطرات خواهد سپرد. در واقع اين ديدگاه يان پيرسون، آينده گراي بريتانيايي است. وي معتقد است تكنولوژي بهتر و موثرتر از جريمه هاي راهنمايي و رانندگي مي تواند بحران اخير ترافيك بريتانيا را حل كند. به گفته وي «تنها راه حل واقعي پيچيدگي ترافيك جلوگيري از راندن اتومبيل هاي» دست افراد است. البته منظور من اين نيست كه نبايد از اتومبيل استفاده كرد اما بايد توسط كامپيوتر رانده شود نه انسان. سيستم هاي ترافيكي مورد نظر جناب پيرسون به اتومبيل ها اجازه مي دهد تا در فواصل چند سانتي متري از هم و با سرعت زياد حركت كنند و در نتيجه استفاده از زمان واكنش ميكرو ثانيه اي كامپيوتر، اتومبيل ها به آساني مي توانند به ترافيك شناور ملحق شوند. به گفته پيرسون «شايد با استفاده از اين تكنولوژي ديگر نتوانيم هيجان رانندگي با يك اتومبيل پرقدرت در جاده اي خالي را تجربه كنيم اما بايد به اين نكته هم توجه كرد كه با رشد فزاينده ترافيك چنين هيجاني به ندرت دست يافتني است. سيستم هاي گذشته ناوبري ترافيك اين امكان را فراهم مي كنند تا بتوان از شلوغي گريخت. در واقع اين سيستم ها مسيرهايي را در اختيار راننده قرار مي دهند كه با ترافيك مواجه نمي شود. اگر چه آنها عملكرد خوبي دارند اما تعداد كمي از رانندگان به چنين سيستمي مجهز هستند. به هر حال نتيجه همه گير شدن اين نوع سيستم هاي ناوبري براي غلبه بر ترافيك تنها ايجاد ازدحام در مسيرهاي فرعي است. روش ديگري كه پيش از اين نيز مورد آزمايش قرار گرفت مجهز كردن اتومبيل ها به سيستم هاي كنترل موتور است كه با استفاده از گيرنده ماهواره جي پي اس داخل اتومبيل، به محدوديت هاي محلي سرعت مرتبط مي شود. به گفته پيرسون، اگر اين سيستم در آزمايش ها سربلند باشد احتمالاً تا سال ۲۰۱۰ شاهد نصب آن در تمام اتومبيل هاي جديد خواهيم بود. در واقع پس از آن ديگر از رانندگي با سرعت زياد خبري نخواهد بود. علاوه بر اين، اتصال هاي پهن باند فعلي نيز مي توانند نقشي در كاهش بار ترافيك جاده ها ايفا كنند. برخورداري از يك سرويس سريع اينترنت يعني جلوگيري از تجمع بسياري از آن هايي كه كار در خانه را ترجيح مي دهند. در جاده ها همچنين اينترنت مي تواند به طور شبانه روزي جديدترين اطلاعات ناوگان حمل و نقل عمومي را كه يكي ديگر از جانشين هاي جاده هاي مسدود شده است را در اختيار افراد قرار دهد.

جاسوس، از هاليوود تا سيا
هميشه در فيلم جاسوس ها و عوامل اطلاعاتي افرادي مجهز به وسايل و تجهيزات فوق مدرن و پيشرفته هستند، جيمزباند را به خاطر بياوريد، اما رونوشت زندگي حقيقي شان تفاوت بسياري با اين قبيل فيلمنامه ها دارد. مطالعاتي كه به تازگي علني شده است نشان مي دهد سازمان سيا زماني كه اقدام به استفاده از تكنولوژي در انجام كارهايش كرده پنج سال از دنيا عقب بود. در واقع كارمندان هيات مديره جاسوسي سيا به ندرت از اينترنت استفاده مي كردند و همچنان براي فهرست كردن اطلاعات همان بانك هاي اطلاعاتي انعطاف ناپذير قديمي را به كار مي گرفتند. در واقع از هيچ كدام از ابزارهاي نرم افزاري متداول در دنياي تجارت خبري نبود. در اين گزارش آمده است كه سيا به تكنولوژي كامپيوتر به ديد يك «لولوخورخوره» نگاه مي كرد تا يك دوست. نويسنده اين گزارش، يكي از كارمندان پيشين سيا، نگاهي اجمالي و جالب به زندگي كاري كارشناسانه سيا انداخته است. برخلاف ديدگاه هاليوودي از كارهاي جاسوسي، در اين گزارش آمده است كه بيشتر كارمندان از نرم افزارهاي تقريباً معمولي استفاده مي كنند. در عوض روي هر ميز كار دو خط تلفن و دو كامپيوتر ديده مي شود كه يكي از آنها به سيستم هاي محرمانه متصل است و ديگري براي گشت زدن در اينترنت و ارسال نامه هاي الكترونيكي غيرمحرمانه در نظر گرفته شده است. اگر استفاده از امتيازهاي يك تكنولوژي يا تكنيك خاص ارزشمند است اما بايد ريسك هاي همراه با آن را نيز پذيرفت. به هر حال سيا ترجيح مي دهد از تمامي خطرات دوري كند. در طول ساليان، اين ديدگاه باعث شده تا تقريباً تمامي كارشناسان استفاده از تكنولوژي را كاري پر مخاطره بدانند. به گفته بروس بركوويچ، نويسنده اين گزارش «تكنولوژي به يك لولو خورخوره تبديل شد.»
بركوويچ مي نويسد: نتيجه اين است كه سيا در استفاده از تكنولوژي براي كمك به پرسنل خود در سازماندهي اطلاعات، همكاري، تقسيم اطلاعات مهم و تشخيص روش هاي كليدي سال ها عقب است.