* چرا بايد اين قدر ساده باشم كه چنين حرفي بزنم؟!
- هميشه شكست مي خورم. من هيچ وقت نمي توانم به آنچه كه مي خواهم برسم...
- من هميشه از نظر احساسي شكست مي خورم...
- هيچ كس  مرا دوست ندارد. من آدمي دوست داشتني نيستم...
شما چقدر در روز به قضاوت در مورد خودتان مي پردازيد؟ آيا تا به حال به اين موضوع فكر كرده ايد كه هر روز چند بار خودتان را بد، نالايق، نادان و... خطاب مي كنيد؟ آيا هرگز به اين موضوع پي برده ايد كه با اين كار چه لطمه اي به احساسات خود مي زنيد و اين سرزنش ها چه عواقب ناگواري براي تان به بار مي آورد؟
در موردخود قضاوت كردن يكي از مشكلات رايج افراد است كه احساساتي نظير ترس، عصبانيت، اضطراب و افسردگي را در پي دارد. گاهي اوقات بسياري از مردم، علت اصلي چنين احساساتي را عوامل خارجي مي دانند و متوجه اين موضوع نيستند كه ريشه اين عواطف دردناك، همان خود قضاوت كردن هاي روزمره شان است. در واقع تمامي اين باورها ناشي از افكار خود انسان هاست كه با قضاوت كردن و سرزنش اعمال و رفتارشان به آن دامن مي زنند. اغلب اگر از فرد مضطربي علت اصلي تشويش و نگراني اش را بپرسيد، به عنوان مسائلي كه به تازگي برايش روي داده است مي پردازد و دليل آن را اتفاق يا شخصي كه با آن روبه رو بوده است مي داند، در حالي كه اگر بخواهيم در سطوحي عميق تر به احساسات اين فرد رجوع كنيم، مي بينيم كه اصلاً اينگونه نيست. اين خود قضاوت كردن و افكار دروني شخص است كه منجر به اضطراب و تشويش دروني وي شده است. هيچ چيزي نمي تواند باعث عصبانيت يا افسردگي شخص شود مگر اينكه پيش از آن، او با قضاوت هايي كه از خود داشته، زمينه چنين احساساتي را فراهم كرده باشد. در واقع هر اضطراب و ناهنجاري دروني، زاييده تفكرات و نظريات خاصي است كه از خود قضاوت كردن هاي شخص نشأت مي گيرد.
گاهي اوقات خود قضاوت كردن و سرزنش اعمال و رفتار خود، تبديل به اعتياد مي شود. اگر اعتياد را رفتاري تدافعي از سوي شخص براي مقابله با رنجي كه با آن رودرروست در نظر بگيريم، در اين صورت بايد براي درمان خود قضاوت كردن افراد به دنبال آن رنجش دروني بود كه آنها با پناه بردن به سرزنش خويش سعي در رفع و تقابل با آن دارند. معمولاً خود قضاوت كردن اشخاص پيامد ترس از عدم پذيرش يا شكست در برهه اي خاص از زمان است. باورهاي نادرستي مانند اگر من هم اكنون به قضاوت و سرزنش خودم بپردازم، ديگران را از اين كار باز مي دارم و ديگر چيزي براي سرزنش من باقي نمي ماند يا من با انتقاد و قضاوت خودم اين انگيزه را پيدا مي كنم تا تمامي كارهايم را بدون شكست و با موفقيت انجام دهم. به اين صورت هم من احساس آرامش مي كنم و هم ديگران مرا بهتر مي پذيرند... .
اما همان گونه كه يك كودك دبستاني تكاليف خود را با تشويق، بسيار بهتر از زمان تنبيه و سرزنش انجام مي دهد، بزرگسالان نيز با انتقاد و سرزنش نمي توانند رويكرد مثبتي داشته باشند. قضاوت ها فقط فرد را از قبول مسئوليت هاي تازه باز مي دارد و مانعي بزرگ براي آنها تلقي مي شود. در واقع قضاوت نه تنها انگيزه لازم را به فرد نمي دهد بلكه وي را تبديل به شخصي منفعل مي كند كه از انجام هر نوع حركتي عاجز است.راه حل مناسب براي مقابله با چنين رويكردي آن است كه ما با احساساتي نظير ترس، عصبانيت، اضطراب و... آشنا شويم و در پي علل اصلي آنها در درون خود باشيم. در اين مرحله بايد به خودتان بگوييد: چه چيزي به خودت گفتي كه باعث بروز چنين احساسي شدي؟ . هنگامي كه شما به اين قضاوت هايي كه درباره عواطفتان داريد آگاه باشيد، در مرحله بعد از خودتان مي پرسيد: آيا واقعاً اين صحبت هايي كه با خودم داشتم درست بود؟! . اگر صددرصد مطمئن نيستيد كه باورهايتان در رابطه با خودتان حقيقت داشته اند، با رجوع به خود دروني به قدرت عقلاني بالاتري كه در نهادتان جاي دارد به سؤالي اساسي تر خواهيد رسيد. پس چه چيزي درباره من حقيقت دارد؟ . در اين حالت شما پذيراي قبول حقيقت هستيد و درمي يابيد كه هرآنچه تا به حال درباره خودتان باورداشته ايد و قضاوت مي كرديد بسيار متفاوت بوده است. به عنوان مثال در جواب اين قضاوت كه چرا من اين قدر ساده هستم كه اين حرف را زدم؟ مي توانيد بگوييد كه همه ما در همه حال دچار اشتباه مي شويم. اشتباه، بخشي از طبيعت انسان هاست و خطاها به معناي حماقت افراد نيست .
هنگامي كه بتوانيد به حقايق درون تان از اين زاويه بنگريد با خود مهربان تر خواهيد بود و به جاي احساس عصبانيت و تشويش، وجودتان سرشار از عشق و محبت مي گردد.براي رهايي از هر اعتيادي چالش هاي فراواني در پيش رو خواهد بود كه اعتياد به خود قضاوت كردن نيز از اين امر مستثني نيست. پس سعي كنيد براي نجات از اين اعتياد، با وجودتان مهربان تر باشيد؛ هر چند كه رهايي از دام قضاوت هاي دروني بسيار مشكل است و نياز به تمرين هاي معنوي بسيار دارد اما حاصل كار، آنچنان با ارزش است كه تمامي جنبه هاي زندگي را تحت تأثير خود خواهد داشت.

گاردين-صدف كوهكن: پزشكان در بريتانيا در حال آماده شدن براي اولين پيوند كامل صورت هستند كه طي آن عمل پيوند صورت، روي چهار بيمار انجام مي گيرد. انتظار مي رود كميته اخلاقي بيمارستان آزاد سلطنتي در هامستيد در شمال لندن، مجوز لازم براي عمل هاي پيوند صورت را در اين هفته صادر كند.پيتر باتلر- يكي از متخصصان جراحي پلاستيك در اين بيمارستان- 14سال گذشته را صرف تحقيق در رابطه با امكان انجام پيوند صورت كرده است. وي مي گويد: در عمل پيوند پوست چهره، ابتدا هشت رگ كه خون مورد نياز صورت را تأمين مي كنند، از بدن فرد اهداكننده جدا شده و پوست صورت وي به صورت كامل برداشته مي شود. در همين حال گروه ديگري از پزشكان، صورت فرد دريافت كننده پوست را آماده كرده و آن را با صورت اهداكننده مطابقت مي دهند. پس از اتمام اين مراحل، جراحان در عملي كه بين 10 تا 12 ساعت طول مي كشد، پوست صورت را پيوند مي زنند. فرد دريافت كننده پيوند صورت پس از آن تا مدتي طولاني بايد از دارو استفاده كند تا بدنش پوست جديد را پس نزند.بررسي ها نشان مي دهد كه اين جراحي، منافع رواني فراواني براي افرادي دارد كه به علت سوانح يا سوختگي ها، صورتشان، حالت طبيعي خود را از دست داده است.
استفاده بيشتر پزشكان از كامپيوتر
همشهري آنلاين: نتايج يك بررسي جديد در آمريكا نشان مي دهد كه پزشكان آمريكايي به طور فزاينده اي از كامپيوتر براي كسب اطلاعات درباره بيمارانشان استفاده مي كنند اما هنوز بيش از نيمي از آنها داراي بايگاني ديجيتال از سوابق بيمارانشان نيستند يا توانايي نوشتن نسخه به صورت الكترونيكي را ندارند. به گزارش رويترز، بررسي مركز مطالعه تغيير نظام هاي بهداشتي در سال گذشته بيانگر دسترسي 22 درصد پزشكان به ابزارهاي نسخه نويسي الكترونيكي بود در حالي كه اين رقم در سال 2001 تنها 11 درصد بود.بررسي اخير نشان مي دهد كه حدود نيمي از پزشكان مي توانند از كامپيوتر براي دستيابي به يادداشت هايشان در مورد بيماران استفاده كنند يا به تبادل اطلاعات با ساير پزشكان بپردازند. اين ارقام در چهار سال پيش به ترتيب 37 و 41 درصد بود.ماري ريد يك، از محققان دخيل در اين بررسي مي گويد: عليرغم ميزان رشد قابل ملاحظه در اين حوزه، هنوز بسياري از پزشكان به تكنولوژي اطلاعات طبابت دسترسي ندارند. در مجموع نسبت به سال هاي قبل درصد بالاتري از پزشكان گفته اند كه مي توانند از اين تكنولوژي براي يافتن درمان هاي توصيه شده و داروهاي تجويز شده به بيمارانشان استفاده كنند و اطلاعاتشان را با ديگر پزشكان مبادله كنند.

مطالعاتي كه بر روي تصاوير مغزي افرادي در گروه سني 12 تا 79 سال به عمل آمده، نشان مي دهد كه بهتر شدن وضعيت ثبات عاطفي و احساسي افراد حتي در هفتمين دهه زندگي شان همچنان ادامه دارد.در واقع اين پژوهش جديد نمايانگر آن است كه بر خلاف عقيده غالب مردم مبني بر كاهش شادكامي در اثر افزايش سن، ما با سالمندتر شدن شادتر مي شويم.اين تحقيقات همچنين نشان مي دهد كه افراد سالخورده در مقايسه با نوجوانان كمتر عصبي هستند.
دكتر هيتپونويسي از دانشكده پزشكي ميشيگان مي گويد: عقيده غالبي كه از پيري به عنوان دوره حزن آور در زندگي ياد مي كند، نادرست است... در دوره سالمندي، هنوز اوقات خوش بسياري در پيش رو داريد .همچنين تحقيقي كه توسط پژوهشگران در دانشگاه سيدني صورت گرفته مؤيد اين مطلب است كه فعاليت مغز با افزايش سن، كاهش نمي يابد.در اين بررسي از 242 مرد و زن سالم خواسته شد كه پرسشنامه هايي را در ارتباط با سلامت احساسي و عاطفي پر كنند. از پاسخ به اين پرسشنامه دريافت مي شد كه گروه سني 12 تا 19 سال از نظر احساسي بيشتر از ساير گروه هاي سني، دچار هيجان و اضطراب هستند و در اين ميان گروه سني 50 تا 79 سال گروهي بودند كه كمتر از ديگران دچار هيجان و اضطراب شده بودند.نظريه هاي مختلفي در مورد اينكه چرا با افزايش سن، افراد شادتر مي شوند وجود دارد، از جمله اينكه شايد در سن بالاتر، افراد كمتر به موفقيت توجه دارند و روابط شخصي و لذت بردن از زندگي برايشان مهمتر مي شود و در حفظ خلق و خوي شادشان هم بهتر عمل مي كنند.دكتر سيمون سورگولادز از دانشگاه لندن مي گويد كه اين يافته ها يعني كنترل بر احساسات منفي در افراد سالخورده تر، داراي يك ويژگي انقلابي است. وي مي افزايد كه در طول مدت مديد تكامل، مغز بشر توانسته است در حالي كه پير مي شود، براي ايجاد توازن در برابر از دست دادن ها و نيز به خاطر سلامت رواني، موضوعات مثبت را آسان تر انتخاب و ثبت كند.
تاثير ريبوفلاوين در پيشگيري
از سر درد ميگرن
ايلنا: به نوشته يك مطالعه، مصرف ريبوفلاوين در افراد مبتلا به ميگرن به نحو محسوسي موجب كاهش تعداد و شدت حملات ميگرن مي شود.
در اين مطالعه نتيجه گيري شده است كه با توجه به ضرورت درمان پيشگيري كننده در بيماران مبتلا به ميگرن با فركانس حملات بالا كه به درمان هاي معمول از قبيل داروهاي بتابلوكر يا مسدودكننده كانال كلسيم و داروهاي ضد صرع پاسخ رضايت بخش نداده اند از ويتامين بي دو با توجه به نداشتن عوارض جانبي براي مدت محدود كمتر از شش ماه مي توان استفاده كرد.