قناعت پيشگي هميشه هم خوب نيست!
چگونه مي شود جشن سينماي ايران را بهتر و باشكوه تر برگزار كرد؟ به اعتقاد كرم پور، با يك هيأت رئيسه آكادمي مستقل از هيأت مديره خانه سينما، مي توان به دستاوردهاي بهتري رسيد؛ هيأت رئيسه اي كه به صورت كاملا دموكراتيك با رجوع به آراي اعضاي داوري خانه سينما انتخاب شوند و تحت تاثير القائات و سفارش هاي پيراموني نباشند. مي شود راهكاري را جست وجو كرد تا كساني كه خودشان در عرصه رقابت حضور دارند، به صورت توأمان در جايگاه داوري قرار نگيرند، چنان كه در سال هاي گذشته بسياري از برگزيدگان جشن سينماي ايران، خود داور جشن بودند. درست يا غلط، خيلي ها روند انتخاب نامزدها و برگزيدگان را بيشتر، حاصل روابط ميان اهالي سينما مي دانند و اين از اعتبار جشني كه متعلق به تمام سينماي ايران است مي كاهد. اگر قرار باشد جشن جامعه اصناف سينماي ايران در تصميم گيري هاي كلان متاثر از قدرت هاي بيرون خانه سينما باشد و در سطوح پايين تصميم گيري، درگير باندبازي شود، اين رويداد سينمايي به تدريج تتمِّه اعتبارش را هم از كف مي دهد.
جشن سينماي ايران اگر واقعا قرار است اسكار ي براي اهالي سينما باشد، بايد متوليانش در خيلي چيزها تجديد نظر كنند. در شرايط فعلي هم البته وجود اين جشن براي سينماي ايران مغتنم است ولي با قناعت به داشته ها، نه تنها نمي توان گامي به پيش برداشت كه همان دستاوردهاي موجود هم شايد از دست برود.
گروه ادب و هنر- امشب دهمين دوره جشن خانه سينما در تالار وحدت برگزار مي شود؛ جشني كه برخلاف جشنواره فجر، سويه دولتي ندارد و توسط تشكل هاي صنفي خانه سينما برگزار مي شود. اين جشن را خود اهالي سينما برگزار مي كنند؛ چيزي نزديك به مراسم اسكار و جالب اينكه جشن سينماي ايران هم مثل اسكار، اعضاي آكادمي دارد.هرچند همواره به شيوه برگزاري و گزينش برندگان تنديس انتقاداتي وارد بوده است، چنان كه عده اي معتقدند جشن سينماي ايران چنان كه بايد مستقل نيست و همواره تحت تأثير مديريت دولتي قرار دارد. گرچه برخي از صميميت حاكم بر جشن سينماي ايران به مثابه يك امتياز و ويژگي در مقابل جشنواره فجر كه حالتي رسمي و دولتي دارد، ياد مي كنند.
* * *
ارزيابي شتابزده
تجربه 9 دوره برگزاري جشن سينماي ايران با تمام فراز و نشيب هايي كه به همراه داشته، اين امكان را به اهالي سينما و كارشناسان مي دهد كه به ارزيابي اين جشن بپردازند. مهدي كرم پور- كارگردان- كه خود امسال با فيلم چه كسي امير را كشت؟ در جشن حاضر است، سال ها در برگزاري اين مراسم همكاري داشته است. سازنده فيلم  ها و تيزرهاي جشن سينماي ايران در سال هاي گذشته، در اين باره مي گويد: اين جشن در محيط دوستانه اي برگزار مي شود. در جشن سينماي ايران اهالي سينما حضور پررنگي دارند، منتها ايراد كار به تغيير مداوم سياستگذاري ها باز مي گردد. من از دوره دوم جشن، در برگزاري مراسم و ساخت تيزر براي بزرگداشت بزرگان سينما همكاري تنگاتنگي با خانه سينما داشتم و به همين خاطر اشراف نسبي به اتفاقاتي كه در حين برگزاري جشن مي افتد، دارم.
كرم پور معتقد است فقدان سياست  كاري واحد و تغييرات پي در پي در شيوه برگزاري، بزرگترين مشكل جشن سينماي ايران است. او مي گويد: هر هيأت مديره اي مي تواند قوانين جشن را عوض كند. در واقع جشن خانه سينما، ابزاري شده براي اعمال سليقه هيأت مديره ها كه گاهي اوقات هيأت مديره كاملاً  تحت تأثير معاونت سينمايي قرار داشته است. تغييرات مداوم در شيوه برگزاري جشن، گاهي اوقات حتي اهالي سينما را هم كه برگزاركننده اين مراسم هستند گيج مي كند. هيچ رويداد سينمايي در دنيا وجود ندارد كه هر سال با يك شيوه تازه برگزار شود.
كرم پور البته، بودن جشن سينماي ايران را بهتر از نبودنش مي داند. او مي گويد: وجود جشن سينماي ايران با تمام نواقص و ايرادهايي كه به آن وارد است، به هر حال به سود سينماست. چه از نظر جو صميمانه حاكم بر جشن و چه از نظر داوري هاي تخصصي، جشن سينماي ايران بهتر از جشنواره فجر است.
سعيد قطبي زاده- منتقد- نيز به حال و هواي صميمي جشن خانه سينما اشاره مي كند و مي افزايد: هر سال كيفيت برگزاري جشن خانه سينما بهتر مي شود. اگر چه اهميت جوايزي كه در اين جشن اهدا مي شود هنوز به اندازه جشنواره فجر نيست، اما در عوض جشن سينما، برخلاف جشنواره فجر ماهيت دولتي ندارد و صنفي بودنش مي تواند اعتبار ويژه اي به آن ببخشد.
داوري بر مبناي تخصص يا رفاقت؟
يكي از چالش  برانگيزترين مسائل در جشن سينماي ايران شيوه  داوري بوده است. در حالي كه خود اهالي سينما به داوري در رشته هاي مختلف مي پردازند و با توجه به تعدد داوران انتظار مي رود، كمتر شاهد داوري سليقه اي باشيم، ولي در سال هاي گذشته شاهد اتفاقات عجيب و غريبي در خصوص برندگان و نامزدهاي دريافت تنديس بوده ايم.
اميرپوريا- منتقد- درباره داوري ها مي گويد: داوري تخصصي بايد عادلانه باشد، نه اينكه در آن اصل برابري رعايت شود. در داوري عدالت به معني مساوات نيست.
سعيد قطبي زاده با اشاره به اين نكته كه الگوي داوري در جشن خانه سينما، آكادمي اسكار است، مي گويد: تعدد داوران اعضاي پرشمار اصناف سينمايي، يك امتياز به شمار مي آيد. اگر اعضاي اضافي كه براي داوري انتخاب مي شوند طبق يك معيار درست گزينش شده باشند، آن وقت مي توان گفت قضاوت نهايي، تخصصي تر و عادلانه تر است.
البته با توجه به تعداد نسبتاً  زياد داوران، بحث سليقه هاي شخصي در اين نوع داوري كمتر نمود پيدا مي كند.
كرم پور در اين باره مي گويد: هر سال شيوه داوري جشن خانه سينما دچار تغييراتي مي شود. اين ضعف جشن سينماي ايران است كه تا اين حد نحوه داوري اش با تغيير و فراز و نشيب همراه است. هر چند من اصولاً  با اين نكته كه شيوه داوري در هر جشنواره اي مي تواند عادلانه باشد، مشكل دارم. هيچ شيوه داوري در خصوص آثار هنري كامل نيست. چون عرصه هنر، مثل مسابقات ورزشي نيست كه بتوان با نمره و امتياز كسي را برنده آن دانست. در هر شيوه داوري به هر حال نوعي سليقه شخصي به چشم مي خورد.
يك تهيه كننده هم با اشاره به اينكه گاهي اوقات در شيوه داوري ها نوعي نان قرض دادن به يكديگر، مشهود است، مي گويد: در كشور، تجربه انجام فعاليت هاي صنفي خيلي زياد نيست. ما بايد سال ها تمرين كنيم تا بياموزيم. اين درست است كه در داوري ها بعضي  وقت ها رابطه  جاي ضابطه را مي گيرد، ولي در مجموع شيوه داوري جشن سينماي ايران سالم تر از ديگر جشنواره هاي سينمايي ماست. هر چند مي توان با تدبير داوري ها را بي حرف و حديث تر از شرايط فعلي كرد.
رويدادي صنفي يا دولتي؟
جشن سينماي ايران توسط جامعه اصناف خانه سينما برگزار مي شود. بنابراين، اين جشن به لحاظ ماهيت كاملاً  صنفي است، ولي عده اي معتقدند كه دست كم در برخي از ادوار برگزاري جشن، سايه دولت بر اين رويداد صنفي سنگيني كرده است.شبنم زين العابدين- منتقد- در اين خصوص به هيأت مؤسس خانه سينما اشاره مي كند و اينكه اصلاً  خود خانه سينما توسط دولتمردان تأسيس شده است. او مي گويد: شاكله خانه سينما توسط فخرالدين انوار (معاونت وقت سينمايي)، سيدمحمد بهشتي (مدير عامل وقت بنياد سينمايي فارابي) و محمدمهدي حيدريان (مديركل وقت اداره نظارت و ارزشيابي) شكل گرفت. در واقع خانه سينما از همان ابتدا توسط دولت به وجود آمد. خانه سينما نه توسط اصناف كه به وسيله سه مدير وقت دولتي پايه گذاري شد. با اين پيشينه، بديهي است كه عملكردش تحت تأثير مديريت دولتي باشد.
او مي افزايد: طبيعي است كه جشن خانه سينما رويكردي دولتي داشته باشد. وقتي بودجه مان را از دولت مي گيريم پس نمي توانيم مستقل از آن عمل كنيم. در حالي كه صنوف بايد كاملاً  مستقل از دولت باشند.  
قطبي زاده در اين خصوص مي گويد: جامعه اصناف سينماي ايران، در مجموع يك تشكل دولتي است و زير نظر وزارت ارشاد فعاليت مي كند. ميانجي گري معاونت سينمايي در بحران هاي اخير خانه سينما نشان داد كه جامعه اصناف سينمايي، هنوز به بلوغ نرسيده است. حالا گاهي اوقات دولت نقش حمايتي دارد، مثل همين بحران اخير خانه سينما و اقدامش در جهت منافع سينماي ايران و گاهي وقت ها هم پيش آمده كه دخالت دولت حمايتي نبوده و پيامدهاي منفي را به همراه داشته است.اين يك تعريف كلي است كه مي توان مصداق هايش را در جشن خانه سينما هم جست وجو كرد. امير پوريا ، دريافت بودجه از دولت را نشانه دولتي بودن خانه سينما نمي داند.
او مي گويد: نمي شود گفت چون دولت به خانه سينما بودجه مي دهد، پس جشن خانه سينما دولتي است. يكي از دلايل مطرح شدن بحث  دولتي بودن جشن خانه سينما، اين است كه پارسال به فيلم خيلي دور، خيلي نزديك توجه زيادي شد. فيلمي كه تهيه كننده دولتي داشت و برگزيده جشنواره فجر كه توسط دولت برگزار  شد، بود.
در حالي كه معيار قضاوت، ساختار و تكنيك است و فيلمي كه از اين لحاظ نسبت به بقيه فيلم ها متمايز و برتر است، بايد برگزيده شود و اصلاً  فرقي نمي كند كه تهيه كننده اين فيلم دولت است يا بخش خصوصي؛ معيار قضاوت خود سينماست نه حواشي آن.

همكاري خاطره انگيز
با شكيبايي
محمدرضا فروتن كه چند وقتي است گزيده كار شده، اين روزها بار ديگر همكاري با پوراحمد را تجربه مي كند. او مي گويد: اين روزها مشغول بازي در فيلم سينمايي "اتوبوس شب" به كارگرداني كيومرث پوراحمد هستم. او از اينكه در اين فيلم در كنار خسرو شكيبايي به ايفاي نقش مي پردازد خوشحال است و مي گويد: در "اتوبوس شب" براي اولين بار، افتخار بازي در كنار خسرو شكيبايي را دارم كه از اين لحاظ بازي در اين فيلم برايم تجربه اي ارزشمند است. ژفروتن مي گويد: "اتوبوس شب" پس از تماشاخانه كه يكي از اپيزودهاي سريال تلويزيوني "سرنخ"بود، شب يلدا" و "نوك برج" چهارمين همكاري من با "كيومرث پوراحمد" به شمار مي رود و مثل سه همكاري قبلي، برايم شيرين و خاطره انگيز است و اميدوارم حاصل كار نيز مثل كارهاي قبلي ام قابل قبول باشد و مورد توجه قرار گيرد.ژ
فيلم" وقتي همه خواب بودند"به كارگرداني فريدون حسن پور،" خاك سرد" به كارگرداني رضا سبحاني،" رقص با رويا"به كارگرداني محمود كلاري كه سالهاست اكران نشده! از جمله فيلم هايي است كه آماده نمايش دارم. او كه پيش از اين حضور در صحنه تئاتر راهم تجربه كرده فعلا قصد بازگشت به اين عرصه را ندارد و مي گويد: فعلا} به شكل قطعي پيشنهاد كار تئاتر ندارم و مشخص هم نيست كه چه زماني، بتوانم كار تئاتر انجام بدهم.

اتوبوس شب
همچنان در راه
كيومرث پور احمدژ فيلم "اتوبوس شب" را بر اساس فيلمنامه اي مشترك با حسن شكاري و بر مبناي يك قصه واقعي مي سازد كه "حبيب احمدزاده"، آن را از زبان خودش به عنوان يك نوجوان آباداني حاضر در جنگ تحميلي نوشته است.ژ
كيومرث پوراحمدمي گويد: اين فيلم با مضمون جنگ و دفاع مقدس ساخته مي شود و نخستين فيلم من است كه به دفاع مقدس مي پردازد. فيلمنامه اتوبوس شب را به همراه حسن شكاري بر اساس قصه كوتاهي از حبيب احمدزاده نوشتيم.
تاكنون سي درصد از فيلمبرداري "اتوبوس شب" انجام شده است و فيلم، حدود يك ماه و نيم ديگر كار دارد.
خسرو شكيبايي، محمدرضا فروتن، مهرداد صديقيان، احمد كاوري، كورش سليماني و امير زند از جمله بازيگران اصلي فيلم هستند كه لوكيشن آن در آبادان و تهران(شهرك سينمايي دفاع مقدس) است.
"پوراحمد" درباره بازي بازيگرانش گفت: با "محمدرضا فروتن" و "خسرو شكيبايي" همكاري هاي تازه اي را پشت سر مي گذاريم. درباره اين دو، بايد بگويم، آنها در كل با همديگر دوست هستند و رابطه خوبي دارند، همچنين با مهرداد صديقيان 18 ساله كه "اتوبوس شب" دومين كارش است اما رابطه خوب فروتن و شكيبايي با هم، تاثير خوبي روي كار گذاشته است.ژ
در فيلم تازه پور احمد بازيگر زن حضور ندارد. پوراحمد مي گويد: فضاي كار چنين ايجاب مي كرد. من تنها در يك بخش كوتاه فيلم، از زن استفاده كرده ام. زني كه در مسير اتوبوس از يك مبدا به يك مقصد مي رود و...ژگفتني است فيلمبرداري فيلم را مهدي جعفري و مديريت توليد آن راسعيد سعدي عهده دار است، ضمن اين كه تهيه كننده "اتوبوس شب" مهدي همايون فر است.
پوراحمد در مورد نام فيلم گفت: بعيد مي دانم نام فيلم تغيير پيدا كند. اگر در اين مدت اسم خوبي به ذهنمان رسيد و از آن به شكل گروهي، خوشمان آمد، شايد نام فيلم را تغيير دهيم.

گروه ادب و هنر- سال ها پيش در خانه سينما مراسم بزرگداشتي براي چهار فيلمبردار قديمي سينما برگزار شد. مراسمي كه با نمايش فيلم هاي شاخص اين فيلمبرداران همراه بود. شب اول يكي از فيلم هاي مهم و جريان ساز سينماي ايران به نمايش درآمد و سپس از فيلمبردار آن فيلم تقدير به عمل آمد. فيلمبرداري كه البته به گونه اي صحبت كرد كه گويا نقشي فراتر از فيلمبرداري در فيلم فوق الذكر داشته است. شب بعد بزرگداشت نعمت حقيقي بود.
فيلم داش آكل به نمايش درآمد و بعد ناصر تقوايي در كنار حقيقي قرار گرفت. تقوايي در همان ابتدا به حاضران گفت كه انتظار نداشته باشند، حقيقي صحبت خاصي در خصوص كارهايش كند. او از شخصيت فروتن و آرام حقيقي گفت. وقتي يكي از حضار از حقيقي خواست تا خاطره اي از دوران همكاري اش با كيميايي بگويد، حقيقي گفت: نكته خاصي براي گفتن ندارم؛ خب سر صحنه مي آمديم، آقاي كيميايي صحنه را آماده مي كرد و بعد طبق دكوپاژ، اندازه نما و جاي دوربين تعيين مي شد. آقاي كيميايي فرمان حركت مي داد و صحنه را مي گرفتيم.
اين تمام صحبتي بود كه حقيقي آن شب درباره يك سلسله همكاري درخشان با كيميايي روايت كرد. حالا قرار است امشب در جشن سينماي ايران از حقيقي ستايش به عمل آيد. گفتن اينكه حقيقي چقدر فيلمبردار برجسته اي بوده براي علاقه مندان پيگير سينماي ايران نكته اي بديهي است. او يكي از كساني است كه باعث شد تا فيلمبرداري در سينماي ايران به عنوان هنر شناخته شود. او از اولين فيلمبرداراني بود كه به نورپردازي و قاب بندي اهميت داد. فيلمبرداري سياه و سفيد حقيقي، بديلي ندارد و به حق بهترين فيلمبرداري است كه در سينماي ايران با نگاتيو سياه و سفيد كار كرده است. در فيلمبرداري رنگي هم تصاوير او در غزل ، يك اتفاق در سينماي دهه پنجاه به شمار مي آمد.
او در سال هاي پس از انقلاب بيشتر با فيلمسازان نسل انقلاب كار كرد و تجربيات گرانقدرش را در اختيار جوان ها گذاشت. در اين ميان همكاري مداومش با بهروز افخمي، بخصوص در فيلم هاي عروس ، جهان پهلوان تختي و شوكران بيشتر در خاطره ها مانده است.
او كه متولد۱۳۱۸ در تهران است، فعاليت هنري خود را از سال 1337 به عنوان دستيار فيلمبردار با فيلم جنوب شهر به كارگرداني فرخ غفاري آغاز كرد. چندي بعد به عكاسي پرداخت و با تأسيس تلويزيون ملي به آنجا رفت و فيلم هاي مستند و كوتاه زيادي را فيلمبرداري كرد. حقيقي يكي از فيلمبرداران خانه خدا ساخته جلال مقدم نيز بود.
در ابتداي دهه پنجاه، حقيقي از تلويزيون بيرون آمد و به سينما رفت. ابتدا چشمه را براي آربي آوانسيان فيلمبرداري كرد و بعد در داش آكل براي اولين بار پشت دوربين فيلمي از مسعود كيميايي ايستاد. كسي كه دوست دوران نوجواني حقيقي بود.
داش آكل جايزه بهترين فيلمبردار سال را براي حقيقي به ارمغان آورد. در خاك  و گوزن ها جلوه اي ديگر از توانايي هاي حقيقي را به نمايش درآورد. هماهنگي و همخواني سليقه حقيقي و كيميايي به تصاويري ماندگار منجر شد كه هنوز هم تلألؤ و درخشش خود را حفظ كرده است. او كه در دهه پنجاه با فيلمسازان متفاوت آن سال ها در تشكيل كانون سينماگران پيشرو همكاري كرده بود، در سال هاي پس از انقلاب با فيلمبرداري اسكوپ عروس سطح فيلمبرداري در سينماي ايران را ارتقا بخشيد. جهان پهلوان تختي و شوكران   از آخرين كارهاي به ياد ماندني حقيقي هستند. فيلمبرداري كه سالهاست ديگر كار نمي كند، ولي هنر فيلمبرداري در سينماي ايران براي هميشه مديون تلاش خلاقانه اوست.

Defjam:Take over
سيستم: PSP
سبك: مبارزه اي
در ادامه روند ساخت بازي هاي قوي براي PSP به تازگي نسخه اي از بازي Defjam براي اين كنسول عرضه شده است. اين بازي در واقع نسخه جديد و اصلاح شده اي از نسخه Fight for Y است كه اصلاحاتي روي آن اعمال شده تا مناسب كنسول PSP شود.
داستان بازي عوض شده و روايت آن هم از طريق عكس هاي شبه كميكي است كه در طول بازي با زيرنويس نمايش داده مي شوند. اما نكات جالب زيادي به مبارزات افزوده شده است، از جمله افزوده شدن فنون بدل يا گرفتن ها و ضربه زدن ها در حين دويدن از جمله تغييرات بارز بازي است.
مبارزات در كل نسبت به نسخه FFY ساده تر شده اند ضمن اينكه براي ناك اوت كردن حريف مي توان از حركت جديد پريدن روي حريف هم استفاده كرد كه خيلي كار را راحت كرده است. دموهاي قبل از شروع مسابقه با نسخه  قبلي كمي متفاوت هستند و در واقع تنها دموهاي بازي به شمار مي آيند.

Xeosaga III
سيستم: PSP
سبك: Tur based RPG
نقطه قوت تمامي عنوان هايRPG ، خط داستاني قوي آنهاست. نسخه سومXeosaga هم مثل قسمت هاي قبل پيرو همين قاعده است. داستان خوب و پيچيده، پر از شخصيت هاي گوناگون با تاريخچه اي نسبتاً  كامل در مورد هر يك و گرافيكي پر از جزئيات و تقريباً  بي نقص. در Xeosaga III شما وارد داستاني پرافت و خيز و زيبا مي شويد كه در آينده اتفاق مي افتد؛ آينده اي پر از ربات هاي جنگي و تجهيزات پيشرفته.
سبك مبارزات به صورت نوبتي است. در اين حالت معمولاً  از پا در آوردن غول هاي جان سخت بازي كاري طاقت فرسا و وقت گير است چرا كه براي كشتن هر غول، زمان زيادي را بايد صرف درمان زخم ها و احياي جان از دست رفته بكنيد. براي كساني كه براي اولين بار نسخه اي از اين سري را بازي مي كنند، كنترل در حين مبارزات در ابتدا كمي دشوار به نظر مي رسد اما با كمي تمرين مي توان به خوبي بر آن مسلط شد.

Lord of the Rigs
سيستم: PS2
سبك: اكشن
سوم شخص


ماجراي ارباب حلقه ها روي كنسول PS2 انصافاً  يكي از زيباترين و به يادماندني ترين بازي هاست. دومين نسخه ارباب حلقه ها با عنوان فيلم آن يعني Two Towers ماجراي ياران حلقه را از ميانه هاي داستان قسمت اول تا انتهاي نبرد آيزنگارد در قسمت دوم دنبال مي كند.
بازي به لحاظ سبكي بنيانگذار سبكي است كه بعدها در قسمت سوم، كامل شده آن را ديديم. حتي شيوه روايت داستان بازي و ورود به مراحل هم مثل قسمت سوم، كار شده (البته اين بازي زودتر از قسمت سوم كار شده است). در قسمت دوم هيجان نبردها مثل سومين قسمت داغ و عالي طراحي شده و كنترل هم به همان سبك و سياق است. جزئيات گرافيكي مناظر به حق خوب طراحي شده و در كل شاهد يك ارباب حلقه هاي تمام و كمال اكشن با داستان عالي آن هستيم.