گروه شهري - صرفاً به دليل مشكلات تنفسي ناشي از آلودگي  هوا، سالانه 100 هزار تهراني روانه بيمارستان مي شوند.
در حالي كه 10 سال پيش برآورد انجام شده توسط گروه بين المللي جايكا بيانگر ابتداي نيم درصد جمعيت شهر به بيماري هاي ناشي از آلودگي  هوا بود، ارزيابي هاي اخير شركت كنترل كيفيت هوا حكايت از افزايش اين مقدار به بيش از يك درصد دارد.
براساس اين گزارش درباره ميزان مرگ و مير ناشي از آلودگي هوا اتفاق نظر وجود ندارد و اين شمار در گزارش جايكا بين 7 تا 9 هزار نفر در سال، در گزارش چندي پيش شركت كنترل كيفيت هوا نزديك به 4 هزار نفر در سال و در گزارشي كه ديروز توسط ايسنا منتشر شد، بين يك تا 2 هزار نفر در سال اعلام شده است. البته منبع گزارش ايسنا فقط نقل قول دكتر ايرج خسرونيا متخصص داخلي است.
وي با اعلام اين كه در هواي آلوده مژك ها كه باعث جلوگيري از ورود عناصر زائد به ريه ها مي شوند، مسموم شده و ذرات معلق در هوا به راحتي وارد دستگاه تنفسي مي شوند، گفت: اين ذرات در لابه لاي ريه ها تجمع يافته در نتيجه اكسيژن رساني و تهويه دستگاه تنفسي دچار اختلال شده و دي اكسيد كربن جانشين اكسيژن در گلبول هاي قرمز مي شود.
وي افزود: به اين ترتيب به مغز، كليه و كبد به اندازه كافي اكسيژن نرسيده و شخص مبتلا در ابتدايي ترين مراحل دچار حالت تهوع، سرگيجه، ضعف عمومي و تپش قلب مي شود.
اين متخصص، تجمع اكسيژن رساني به مغز در اثر هواي آلوده را موجب از دست دادن قدرت تفكر نيز دانست و عنوان كرد: همچنين، تجمع بيش از حد سرب در بدن باعث ايجاد مشكلاتي براي سيستم عفوني، گلبول ها و سيستم عصبي مي شود.
دكتر خسرونيا 10 تا 15 درصد افراد را در معرض آلودگي هوا در فصول مذكور دانست و اعلام كرد: اغلب اين افراد به دليل كهولت يا بيماري دچار عوارض ناشي از آلودگي هوا مي شوند؛ ضمن آنكه 5 درصد آنها مجبور به مراجعه به پزشك شده و يك درصد در بيمارستان بستري مي شوند و از اين ميان يك تا 2 در هزار فرد مبتلا فوت مي كند.
موتورسيكلت ها 40 برابر اتوبوس ها
اما گزارش ديگري درباره منبع انتشار آلودگي در هواي تهران حكايت از آن دارد كه نقش موتورسيكلت ها در اين باره 40 برابر اتوبوس هاست.
سما به نقل از روابط عمومي معاونت حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران ديروز اعلام كرد كه ٍخودروهاي شخصي با 5/48 درصد، وانت بارها با 5/24 درصد و موتورسيكلت ها با 21 درصد به ترتيب بيشترين سهم را در آلودگي هواي تهران دارند.
در اين ميان، سهم تاكسي ها 5 درصد و اتوبوس هاي شركت واحد كمتر از نيم درصد و ساير وسايل نقليه از جمله ميني بوس ها، كاميون ها و اتوبوس ها مجموعاً نيم درصد است.
بر اساس اين گزارش كه از سوي شركت كنترل كيفيت هوا تهيه و تدوين شده از انواع منابع متحرك، خودروهاي سواري به تنهايي عامل توليد 50 درصد انتشار ذرات معلق بوده اند.
همچنين خودروهاي سواري با 5/49 درصد، وانت بارها با 14 درصد و ميني بوس ها و موتورسيكلت ها هريك با 5/9 درصد بيشترين سهم را در توليد ذرات معلق داشته اند.
پس از آن، اتوبوس هاي شركت واحد 5/8 درصد، كاميون ها 5 درصد، اتوبوس ها 3 درصد و تاكسي ها يك درصد در انتشار ذرات معلق سهيم بوده اند.
شايان ذكر است، بيش از 5000 دستگاه اتوبوس شركت واحد كه از نخستين ساعات بامداد تا آخرين ساعات شب در معابر شهري به جابه جايي بيش از 3 ميليون مسافر مي پردازند، درمجموع 44/0 درصد يعني كمتر از نيم درصد در آلودگي هواي تهران سهم دارند.

ايسنا: مديرعامل سازمان تاكسيراني شهر تهران از آغاز فعاليت 200 دستگاه تاكسي بخش خصوصي تحت نظارت اين سازمان خبر داد. حسين تيموري كرماني با اشاره به اين كه نرخ كرايه اين تاكسي ها طبق مصوبه شوراي شهر تهران و با استفاده از تاكسيمتر محاسبه مي شود، افزود: پنج شركت بخش خصوصي مسئوليت اداره تاكسي هاي بخش خصوصي را برعهده دارند كه اين شركتها نيز تحت نظارت سازمان تاكسيراني و با رعايت قوانين و مقررات فعاليت مي كنند.
شهروندان براي استفاده از اين تاكسي ها بايد با تلفن هاي چهارشماره اي 1814 و 1821 تماس گرفته تا تاكسي ها براي جابجايي آنها در محل مورد نظر حاضرشوند.

گروه شهري - تا پايان قرن جاري، كره زمين تا 6.4 درجه سانتيگراد گرم تر مي شود.
مؤسسه IPCC وابسته به سازمان ملل متحد در آخرين گزارش خود كه در پايگاه اينترنتي اين سازمان منتشر شده ضمن اعلام اين مطلب اضافه كرداز قرن نوزدهم تاكنون زمين در 11 سال اخير گرم ترين روزهاي خود را تجربه كرده است. اين گزارش توسط 400 شبيه سازي كامپيوتري در 6 مركز مختلف تغيير آب و هوايي تهيه شده است.
اين گزارش مي افزايد: دماي كره زمين تا پايان سال 2010 در خوش بينانه ترين شكل بين 1/1 تا 9/2 و در بدترين حالت بين 4/2 تا 4/6 درجه افزايش خواهد يافت. بنا بر اين گزارش، تا سال 2100 سطح آب درياها بين 18 تا 38 سانتيمتر و يا بين 26 تا 59 سانتيمتر افزايش خواهد يافت. براساس گزارش IPCC، در دو دهه آينده حرارت كره زمين هر سال 2/0 درجه افزايش مي يابد. اين در حالي است كه حتي اگر تمركز گازهاي گلخانه اي به سطح سال 2000 بازگردد باز هم زمين شاهد افزايش دما معادل 1/0 درجه در هر دهه خواهد بود.
با اطمينان مي توان گفت كه فعاليت هاي انساني از سال 1750 موجب تسريع فرايند افزايش دماي زمين شده است. از سال،۱۸۵۰ زماني كه افزايش گرماي زمين ثبت شده است، تا سال 2005 به طور متوسط دماي زمين۷۶‎/۰ درصد در سال افزايش يافته است.سازمان ملل در ابتداي سال گذشته ميلادي نيز با انتشار گزارشي اعلام كرده كره زمين وارد يك دوران جديد خشكسالي شده كه ممكن است سالها به طول انجاميده و شرايط زندگي در مناطق خشك را بسيار ناگوارتر كند.
گزارش مؤسسه IPCC تأييدي بر گزارش سال گذشته سازمان ملل بوده و نشان مي دهد كشورهاي خشك بايد جدي تر به آغاز دوران خشكسالي توجه كنند. چندي پيش در همين صفحه گزارشي چاپ شد با اين مضمون كه هشدار سازمان ملل در سازمان هاي مسئول ايراني چندان واكنشي برنيانگيخته و سال گذشته بين كشورهاي خشك جهان از اين جهت كشور ما استثناء بوده است.
شتاب در ذوب يخچال ها
گزارش ديگري حاكي است كه يخچال هاي طبيعي در كوهستان ها با سرعتي سه برابر دهه 1980 در حال ذوب شدن هستند. سازمان نظارت بر يخچالها، مستقر در سوئيس، كه به طور مستمر نمونه اي از 30 يخچال در سراسر جهان را مطالعه مي كند مي گويد اين شتاب ناشي از تغييرات آب و هوايي موسوم به گرمايش زمين است. در ميان پديده هاي مختلف محيط طبيعي سطح زمين، ذوب سريع يخچال ها احتمالا بيش از هر چيز ديگر افزايش دماي زمين را منعكس مي كنند. تازه ترين بررسي كه نتيجه آن اخيرا منتشر شده است نشانگر شتاب گرفتن روند كوچك شدن يخچالها است.
در سال 2005 ميلادي به طور متوسط 60 تا 70 سانتيمتر از قطر يخچال هاي موردمطالعه جهان كاسته شد كه نشانگر ذوبي سه برابر سريعتر در مقايسه با دهه 1980 است. به گفته ويلفريد هابرلي، مدير اين سازمان با توجه به اينكه قطر يخچالهاي كوهستاني معمولا تنها ده ها متر است، اين بدان معني است كه بسياري از آنها در صورت ادامه روند فعلي ظرف چندين دهه از ميان خواهند رفت. وي به بي بي سي گفت: مي توانيم بگوييم كه زمان هايي در دوره هاي گرمتر 10 هزار سال گذشته وجود داشته كه در جريان آنها يخچال ها با اندازه امروزي قابل قياس بودند.

يك دهم
هنوز زود است قضاوت كنيم اما كندي روند باعث شده تا معاون سازمان محيط زيست براي وزارت كشور آرزوي سربلندي كند؛ ماجرا به طرح خروج خودروهاي فرسوده برمي گردد. در حال حاضر 3 ماه از شروع طرح مي گذرد و تنها 25 هزار خودرو از رده خارج شده  است. اين در حالي است كه پيش بيني شده تا پايان امسال 250 هزار دستگاه خودروي فرسوده از رده خارج شود. حسن اصيليان مي گويد كه براي تحقق اهداف اين طرح بايد در ماههاي آخر همه شرايط، نظير پرداخت وام ها و خودروهاي جديد آماده و مهيا باشد. البته رئيس مركز شماره گذاري ناجا هم مي گويد كه روزانه 1600 گواهي اسقاط خودرو در پاركينگ هاي كشور صادر مي شود.
باز هم متكديان
بايد پذيرفت كه تعداد گدايان شهر تا حدود زيادي كم شده، اما اين حرفه آن قدر پردرآمد است كه شاغلان در آن را نمي توان به اين راحتي مجبور به رها كردن آن كرد. پنج شنبه گذشته مأموران نيروي انتظامي و شهرداري، 38 گداي ديگر را از سطح شهر جمع كردند و به مراكز بهزيستي و گرمخانه ها منتقل كردند.
جذابيت هاي محدوده طرح ترافيك
در حالي كه 90 هزار آرم ترافيك امسال صادر شده و 41 هزار تاكسي هم در اين محدوده امكان تردد دارند، روزانه 400 هزار خودرو در اين محدوده تردد مي كنند؛ يعني حدود 270 خودرو غيرقانوني وارد اين محدوده مي شوند.

مهدي كاظمي

ديروز به  مناسبت روز جهاني تالاب ها (دوم فوريه) شمار آن دسته از تالاب هاي ايران كه در فهرست مونترو قرار دارند، هفت پهناب از مجموع 22 تالاب معاهده رامسر اعلام شد، كه به نظر مي رسد واقع بينانه نباشد. فهرست مونترو آن دسته از تالاب هاي ثبت شده در معاهده رامسر را دربرمي گيرد كه با خطر نابودي روبه رو هستند و مرور شرايط ثبت يك تالاب در اين فهرست نشان مي دهد كه تقريباً تمامي تالاب هاي غيرساحلي و غيرمصنوعي كشور مي بايست در اين فهرست قرار گيرند. به جرأت مي توان گفت 20 سال گذشته بدترين دوره عمر تالاب هاي ايران بوده است و طي اين 20 سال، دست كم نيمي از تالاب هاي ايران يا به طور قطعي نابود شده اند يا با تغيير شرايط زيست بومي بخش عمده توان خود براي زادآوري زيستي را از دست داده اند. قهقراي تالاب هاي ايران 2 منشأ طبيعي و انساني دارد. عامل طبيعي خشكسالي فراگير و ويرانگر دهه 70 است كه به ويژه در استان هايي همچون فارس، كرمان، هرمزگان و سيستان و بلوچستان موجب شد اغلب تالاب ها در دوره اي يك تا سه ساله به طور كامل خشك شده و بخش عمده حيات گياهي و جانوري خود را از دست بدهند.
اما عامل انساني در نابودي تالاب هاي ايران نقشي فراگيرتر داشته است. تغيير نظام هيدروشناختي، عدم رعايت حق آب طبيعي تالاب ها، ورود فاضلاب و پساب هاي شهري، صنعتي و كشاورزي، رعايت نكردن حريم طبيعي، تخريب پوشش گياهي شكار و صيد غيرمجاز و اجراي طرح هاي عمراني فاقد ارزيابي زيست محيطي (براي مثال جاده ميان گذر درياچه اروميه) از جمله مسائلي به شمار مي آيند كه كمابيش اغلب تالاب هاي ايران با آنها روبه رو هستند.
سال گذشته در همين ايام شماري از كارشناسان محيط زيست با انتشار نامه اي سرگشاده، نسبت به احتمال نابودي قطعي بيش از 90 درصد تالاب هاي ايران طي 2 دهه آينده هشدار داده بودند. همان نامه را مي توان از نو منتشر كرد. هيچ كدام از مستندات تنظيم چنان نامه اي تغيير نكرده است. آن آدم ها همچنان همان حرف ها را مي زنند و تالاب ها هم همچنان به تدريج از طبيعت ايران پا ورمي چينند. آن نامه را مي توان همچنان هر سال در روز جهاني تالاب ها منتشر كرد؛ تا وقتي كه ديگر تالابي باقي نمانده باشد.