شماره‌ 2720‏‎ ‎‏‏،‏‎ May.12, 2002 ارديبهشت‌ 1381 ، ‏‎ يكشنبه‌ 22‏‎
Front Page
Internal Politics
International
Across Iran
Economy
Oil
Banking and Stocks
Water and Agriculture
Industry and Trade
Thought
Metropolitan
Life
Metropolis
Business
Sports
World Sports
Science/Culture
Policy Globe
Art World
Sport World
Culture World
Internal Politics
Life World
Economy World
Last Page
اسلامي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ در‏‎ نوآوري‌‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎


- غرب‏‎ و‏‎ شرق‌‏‎ در‏‎ اسلامي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ مكتب‏‎ دو‏‎ ;"اصفهان‌‏‎ و‏‎ قرطبه‌‏‎" همايش‌‏‎ برپايي‌‏‎ انگيزه‌‏‎ به‌‏‎
بخش‌‏‎ واپسين‌‏‎

:اشاره‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ شرق‌‏‎ و‏‎ غرب‏‎ در‏‎ اسلامي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ مكتب‏‎ دو‏‎ ;اصفهان‌‏‎ قرطبه‌‏‎ همايش‌‏‎ گزارش‌‏‎ بخش‌‏‎ نخستين‌‏‎ در‏‎
روزهاي‌‏‎
در‏‎ دنيا‏‎ مختلف‌‏‎ كشورهاي‌‏‎ از‏‎ سخنراناني‌‏‎ شد ، ‏‎ برگزار‏‎ اصفهان‌‏‎ در‏‎ جاري‌‏‎ ماه‌‏‎ ‎‏‏79ارديبهشت‌‏‎
سخنرانان‌‏‎.‎كردند‏‎ بيان‌‏‎ را‏‎ مطالبي‌‏‎ اسلام‌‏‎ جهان‌‏‎ غرب‏‎ و‏‎ شرق‌‏‎ در‏‎ فلسفه‌‏‎ نقش‌‏‎ و‏‎ تحولات‌‏‎ باب‏‎
جهان‌‏‎ غرب‏‎ فلسفي‌‏‎ مكتب‏‎ نماينده‌‏‎ مهمترين‌‏‎ كه‌‏‎ رشد‏‎ ابن‌‏‎ فلسفه‌‏‎ به‌‏‎ بيشتر‏‎ پيشين‌‏‎ بخش‌‏‎ در‏‎
جهان‌‏‎ شرق‌‏‎ فيلسوفان‌‏‎ با‏‎ وي‌‏‎ مقايسه‌‏‎ به‌‏‎ آنگاه‌‏‎ و‏‎ داشتند‏‎ اشاره‌‏‎ مي‌آمد ، ‏‎ شمار‏‎ به‌‏‎ اسلام‌‏‎
.پرداختند‏‎.‎.‎.و‏‎ ملاصدرا‏‎ و‏‎ ميرداماد‏‎ ابن‌سينا ، ‏‎ يعني‌‏‎ اسلام‌‏‎
شما‏‎ گرامي‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ سخنراني‌ها‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ برخي‌‏‎ چكيده‌‏‎ گزارش‌‏‎ بخش‌‏‎ واپسين‌‏‎ در‏‎ اينك‌‏‎
.مي‌رسد‏‎ خوانندگان‌‏‎
انديشه‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ گروه‌‏‎
اسلام‌‏‎ جهان‌‏‎ غرب‏‎ و‏‎ شرق‌‏‎ در‏‎ كلامي‌‏‎ چالشهاي‌‏‎
موضوع‌‏‎ بررسي‌‏‎ به‌‏‎ بودكه‌‏‎ سوئيس‌‏‎ كشور‏‎ لندلت‌از‏‎ هرمان‌‏‎ دكتر‏‎ سخنرانان‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ يكي‌‏‎
خلق‌در‏‎ درباره‌‏‎ ميرداماد‏‎ و‏‎ رشد‏‎ ابن‌‏‎:شرق‌‏‎ و‏‎ غرب‏‎ كلامي‌در‏‎ چالش‌‏‎ به‌‏‎ فلسفي‌‏‎ پاسخ‌هاي‌‏‎"
:گفت‌‏‎ و‏‎ پرداخت‌‏‎"عدم‌‏‎
نباشد ، ‏‎ هيچ‌‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ مقدم‌‏‎ خلقتي‌كه‌‏‎ يا‏‎ عدم‌ ، ‏‎ از‏‎ خلق‌‏‎ عقيده‌‏‎ به‌‏‎ اعتقاد‏‎ اقتضاي‌كلامي‌‏‎"
است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ هميشگي‌‏‎ مي‌كنند ، مساله‌اي‌‏‎ زندگي‌‏‎ موحدانه‌‏‎ زمينه‌اي‌‏‎ در‏‎ فيلسوفاني‌كه‌‏‎ براي‌‏‎
تهافت‌‏‎" فيلسوفان‌در‏‎ غزالي‌با‏‎ چالش‌قديمي‌‏‎ در‏‎ سادگي‌‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ كه‌‏‎ همچنان‌‏‎
در‏‎ وي‌ ، ‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ مطرح‌‏‎ ابن‌رشد‏‎ را‏‎ چالش‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ مشهود‏‎ پاسخ‌‏‎ يك‌‏‎.‎ديد‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ "الفلاسفه‌‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ پذيرفته‌‏‎ را‏‎ ذاتي‌‏‎ عليت‌‏‎ خصوص‌‏‎ در‏‎ ابن‌سينا‏‎ عقيده‌‏‎ از‏‎ غزالي‌‏‎ انتقاد‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎
بر‏‎ مبني‌‏‎ شده‌‏‎ ارسطويي‌‏‎ عقيده‌‏‎ با‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ مي‌كوشد‏‎ مي‌داند ، ‏‎ ناكافي‌‏‎ تبيين‌خلقت‌‏‎ براي‌‏‎
را‏‎ عقيده‌‏‎ اين‌‏‎ وي‌‏‎.‎كند‏‎ كرده‌ ، جايگزين‌‏‎ ايجاد‏‎ غيرمتحرك‌‏‎ محركي‌‏‎ الي‌الابد‏‎ كه‌‏‎ حركتي‌‏‎
و‏‎ فيلسوفان‌‏‎ را‏‎ مساله‌‏‎ اين‌‏‎ سر‏‎ مناقشه‌بر‏‎ و‏‎ بحث‌‏‎ حال‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.است‌‏‎ ناميده‌‏‎ "دائم‌‏‎ حدوث‌‏‎"
".دادند‏‎ ادامه‌‏‎ سده‌ها‏‎ (دواني‌‏‎ نمونه‌ ، ‏‎ براي‌‏‎) اسلامي‌‏‎ شرق‌‏‎ متكلمان‌در‏‎
فلسفي‌‏‎ عقيده‌‏‎ ميرداماد‏‎ ابن‌رشد ، ‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ سال‌‏‎ چهارصد‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎":افزود‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎
از‏‎ دوباره‌‏‎ شروع‌‏‎ با‏‎ ميرداماد‏‎.‎است‌‏‎ معروف‌‏‎ "دهري‌‏‎ حدوث‌‏‎" به‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ مطرح‌‏‎ را‏‎ جديدي‌‏‎
واقعيتي‌‏‎ عدم‌‏‎ از‏‎ خلق‌‏‎ كه‌‏‎ كند‏‎ ثابت‌‏‎ مي‌كوشد‏‎ اشراقي‌ ، ‏‎ شيوه‌‏‎ به‌‏‎ وي‌‏‎ تفسير‏‎ و‏‎ ابن‌سينا‏‎
دخالت‌‏‎ را‏‎ "زماني‌‏‎ سبق‌‏‎" تصور‏‎ حال‌‏‎ اين‌‏‎ منطقي‌ ، با‏‎ علي‌‏‎ صرفا‏‎ مساله‌‏‎ نه‌‏‎ راستين‌است‌‏‎
"موهوم‌‏‎ زمان‌‏‎" درباره‌‏‎ فرضي‌‏‎ كلامي‌‏‎ عقيده‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ وي‌‏‎ صريح‌‏‎ رد‏‎ وجود ، ‏‎ اين‌‏‎ با‏‎.نمي‌دهد‏‎
و‏‎ بحث‌‏‎ كلي‌ ، ‏‎ به‌طور‏‎ واسطه‌‏‎ جهان‌‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ وي‌‏‎ انكار‏‎ علاوه‌‏‎ به‌‏‎ مخلوق‌ ، ‏‎ و‏‎ ميان‌خالق‌‏‎
".است‌‏‎ برانگيخته‌‏‎ را‏‎ فراواني‌‏‎ مناقشه‌‏‎
اسلامي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ آبشخورهاي‌‏‎
:(خوارزم‌‏‎)‎ بيرون‌‏‎ تا‏‎ اصفهان‌‏‎ از‏‎ " موضوع‌‏‎ با‏‎ نيز‏‎ كاوياني‌‏‎ شيوا‏‎ منصوره‌‏‎ خانم‌‏‎
:گفت‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ ايراد‏‎ را‏‎ سخناني‌‏‎ "وجود‏‎ وحدت‌‏‎ و‏‎ طبيعي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ وبيروني‌ ، ‏‎ ميرفندرسكي‌‏‎
و‏‎ اصفهان‌‏‎ در‏‎ خود‏‎ عصر‏‎ يگانه‌‏‎ دانشمند‏‎ و‏‎ فيلسوف‌‏‎ تنها‏‎ نه‌‏‎ بيروني‌‏‎ همچون‌‏‎ ميرفندرسكي‌ ، ‏‎"
و‏‎ نقادانه‌‏‎ آموزش‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ بي‌همتا‏‎ استادي‌‏‎ درمقام‌‏‎ بود ، بلكه‌‏‎ اصفهان‌‏‎ سرآمدمكتب‏‎
چيرگي‌‏‎ ابن‌سينا ، با‏‎ او ، ‏‎ وپيرو‏‎ ارسطو‏‎ (فلسفه‌‏‎)‎ متافيزيك‌‏‎ و‏‎ (‎طبيعت‌‏‎) فيزيك‌‏‎ آفريننده‌‏‎
همه‌‏‎ با‏‎ ميرفندرسكي‌‏‎ اما‏‎ اوست‌ ، ‏‎ از‏‎ شناخته‌تر‏‎ بسيار‏‎ بيروني‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎.مي‌پرداخت‌‏‎
در‏‎ اصفهان‌و‏‎ كلمه‌در‏‎ مفهوم‌دقيق‌‏‎ به‌‏‎ فلسفه‌‏‎ زنده‌سازي‌‏‎ باز‏‎ به‌‏‎ ماندن‌‏‎ كم‌شناخته‌‏‎
چيره‌شدن‌‏‎ با‏‎ قرن‌ها‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ يوناني‌‏‎ و‏‎ هندي‌‏‎ -ايراني‌‏‎ فلسفه‌‏‎ ديگر‏‎ بار‏‎ او‏‎;پرداخت‌‏‎ ايران‌‏‎
طوسي‌‏‎ بيروني‌ ، ‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ بود ، ‏‎ گراييده‌‏‎ زوال‌‏‎ ايراني‌به‌‏‎ انديشه‌‏‎ بر‏‎ زهد‏‎ و‏‎ الهيات‌‏‎ و‏‎ كلام‌‏‎
".كرد‏‎ شكوفا‏‎ سهروردي‌‏‎ بويژه‌‏‎ و‏‎
جنبه‌‏‎":‎گفت‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ اشاره‌‏‎ ميرفندرسكي‌‏‎ و‏‎ بيروني‌‏‎ انديشه‌‏‎ مشترك‌‏‎ دوجنبه‌‏‎ به‌‏‎ پايان‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎
دو‏‎ هر‏‎ و‏‎ بود‏‎ طبيعت‌‏‎ فيلسوف‌ ، ‏‎ دو‏‎ هر‏‎ انديشه‌‏‎ بن‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ دوآن‌‏‎ اين‌‏‎ اول‌اشتراك‌‏‎
پيش‌از‏‎ تا‏‎ فيلسوفان‌يونان‌‏‎ نخستين‌‏‎ و‏‎ هندي‌‏‎ -‎ايراني‌‏‎ طبيعي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ نگرش‌‏‎ از‏‎ برخوردار‏‎
و‏‎ است‌‏‎ معقول‌‏‎ -عقل‌‏‎ -‎عاقل‌‏‎ اتحاد‏‎ يا‏‎ فلسفي‌‏‎ وجود‏‎ وحدت‌‏‎ مساله‌‏‎ دوم‌ ، ‏‎ جنبه‌‏‎.‎بودند‏‎ سقراط‏‎
همه‌‏‎ مي‌سازد ، با‏‎ فيلسوفان‌متشخص‌‏‎ به‌ديگر‏‎ سهروردي‌نسبت‌‏‎ همچون‌‏‎ را‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ آنچه‌‏‎
اسلامي‌‏‎ دوره‌‏‎ ايراني‌‏‎ درفلسفه‌‏‎ رايج‌‏‎ وجود‏‎ اصالت‌‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎ تعالي‌جستن‌‏‎ ماهيت‌ ، ‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎
و‏‎ دهري‌‏‎ و‏‎ سو‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ باستان‌‏‎ شرق‌‏‎ و‏‎ غرب‏‎ اگزيستانس‌‏‎ فيلسوفان‌‏‎ حلقه‌‏‎ به‌‏‎ آمدن‌‏‎ در‏‎ و‏‎
".است‌‏‎ ديگر‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ يوناني‌‏‎ و‏‎ هندي‌‏‎ -‎ايراني‌‏‎ منش‌‏‎ به‌‏‎ بودن‌‏‎ طبيعت‌گرا‏‎
ملاصدرا‏‎ و‏‎ رشد‏‎ ابن‌‏‎
"نو‏‎ علم‌‏‎":‎آن‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ و‏‎ ملاصدرا‏‎ رشدتا‏‎ ابن‌‏‎ از‏‎" موضوع‌‏‎ با‏‎ آمريكا‏‎ از‏‎ موريس‌‏‎ جيمز‏‎ دكتر‏‎
رودررويي‌‏‎ اگر‏‎":گفت‌‏‎ دراين‌باره‌‏‎ وي‌‏‎.‎بود‏‎ بعدي‌‏‎ سخنران‌‏‎"ادراك‌‏‎ چالش‌هاي‌‏‎ و‏‎ معنويت‌‏‎
در‏‎ ابن‌عربي‌ ، ‏‎ و‏‎ رشد‏‎ ابن‌‏‎ دوازدهم‌ ، ‏‎ قرن‌‏‎ برجسته‌قرطبه‌اي‌‏‎ دانشمند‏‎ دو‏‎ شگفت‌انگيز‏‎
به‌‏‎ هم‌‏‎ كربن‌‏‎ هانري‌‏‎ كه‌‏‎ همانگونه‌‏‎ شرق‌ ، ‏‎ و‏‎ غرب‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ فلسفه‌‏‎ پسيني‌‏‎ سير‏‎ از‏‎ نمادي‌‏‎ واقع‌‏‎
ديگر‏‎ و‏‎ زمان‌‏‎ اختلاف‌‏‎ موارد‏‎ چون‌‏‎ حكمي‌‏‎ صورت‌‏‎ اين‌‏‎ باشد ، در‏‎ بود ، ‏‎ كرده‌‏‎ مطرح‌‏‎ خاص‌‏‎ شيوه‌اي‌‏‎
از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اهميتي‌‏‎ اصالت‌و‏‎ و‏‎ معيار‏‎ بيانگر‏‎ خود‏‎ نوبه‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ نوزدهم‌‏‎ خردگرايان‌قرن‌‏‎
راستي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ چه‌‏‎ آن‌‏‎ زيرا‏‎.مي‌شد‏‎ القا‏‎ مساله‌ ، ‏‎ در‏‎ درگير‏‎ موجود‏‎ جريان‌هاي‌‏‎ بيرون‌‏‎
در‏‎ سنت‌ها‏‎ و‏‎ متن‌ها‏‎ وراي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ فلسفي‌خودآگاه‌‏‎ مدرسه‌هاي‌‏‎ از‏‎ مي‌تواند‏‎ تاريخ‌نگار‏‎
روشنفكري‌پس‌‏‎ هسته‌هاي‌‏‎ غربتا‏‎ لاتين‌‏‎ سنت‌‏‎ از‏‎ بعدي‌ ، ‏‎ قرن‌‏‎ چهار‏‎ طول‌تقريباتمامي‌‏‎
شده‌‏‎ مدرسي‌تر‏‎ تفسيرهاي‌‏‎ با‏‎ بيشترجريان‌هاي‌رايج‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ دريابد ، ‏‎ شرق‌ ، ‏‎ مغول‌‏‎ از‏‎
".مستقل‌ابن‌سيناست‌‏‎ كلامي‌‏‎ شدت‌‏‎ به‌‏‎ فلسفه‌‏‎ و‏‎ منطق‌‏‎
تاثيرگذاري‌‏‎ بعد‏‎ روش‌هاي‌‏‎ و‏‎ راه‌‏‎ آن‌‏‎ علم‌ ، ‏‎ تاريخ‌نگاران‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎
رنسانس‌اروپايي‌‏‎ در‏‎ جامعه‌‏‎ طبيعت‌و‏‎ تجربي‌‏‎ مطالعه‌‏‎ معطوف‌به‌‏‎ كه‌‏‎ برجسته‌كرده‌اند‏‎ را‏‎
قرار‏‎ مدنظر‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ فرافلسفي‌گوناگون‌‏‎ گرايش‌هاي‌‏‎ مسائل‌و‏‎ زيادي‌مديون‌‏‎ حد‏‎ تا‏‎ و‏‎
:داشت‌‏‎ اظهار‏‎ و‏‎ داد‏‎
ايران‌‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ پسيني‌‏‎ فلسفه‌‏‎ دگرگوني‌هاي‌‏‎ درباره‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎ مورد‏‎ همين‌‏‎ بي‌شك‌‏‎"
.يافت‌‏‎ گسترش‌‏‎ و‏‎ آغاز‏‎ ملاصدرا‏‎ و‏‎ سهروردي‌‏‎ چون‌‏‎ كليدي‌‏‎ خلاق‌‏‎ چهره‌‏‎ دو‏‎ وسيله‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ بازگفت‌‏‎
معنوي‌‏‎ پژوهش‌‏‎:پژوهش‌‏‎ ناشدني‌‏‎ جدا‏‎ بعدهاي‌‏‎ به‌‏‎ مشترك‌‏‎ تعهد‏‎ يك‌‏‎ پيشگام‌‏‎ انديشمند‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎
".داشتند‏‎ آن‌ ، ‏‎ نتايج‌‏‎ جمعي‌‏‎ ضرورتا‏‎ و‏‎ عملي‌‏‎ تحقق‌‏‎ يا‏‎ انساني‌‏‎ ادراك‌‏‎ ديگري‌ ، ‏‎ و‏‎ مستقل‌‏‎
قلمرو‏‎ هر‏‎ در‏‎ آن‌ ، عملا‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ عصري‌‏‎ در‏‎":‎گفت‌‏‎ پايان‌‏‎ در‏‎ اكسترلندن‌‏‎ دانشگاه‌‏‎ استاد‏‎
اين‌‏‎ نوشته‌هاي‌‏‎ مي‌گشت‌ ، ‏‎ پديدار‏‎ آشكار‏‎ طور‏‎ به‌‏‎ يگانه‌اي‌‏‎ جهاني‌‏‎ تمدن‌‏‎ انسان‌‏‎ زندگي‌‏‎
مثابه‌‏‎ به‌‏‎ صرفا‏‎ كه‌‏‎ بخواند‏‎ فرا‏‎ فلسفه‌‏‎ از‏‎ مفهومي‌‏‎ به‌‏‎ مارا‏‎ مي‌تواند‏‎ هم‌‏‎ هنوز‏‎ فيلسوفان‌‏‎
نظمي‌‏‎ چند‏‎ عملي‌‏‎ چالش‌خواهي‌‏‎ همچون‌‏‎ بلكه‌‏‎ نباشد ، ‏‎ فلسفي‌‏‎ يا‏‎ كلامي‌‏‎ تجريدات‌‏‎ نظري‌‏‎ تمرين‌‏‎
بنيادين‌‏‎ معنوي‌‏‎ بعدهاي‌‏‎ واقعي‌‏‎ پديدارشناسي‌‏‎ همسازي‌‏‎ و‏‎ كشف‌‏‎ براي‌‏‎ پيشرو‏‎ و‏‎ جمعي‌‏‎ پيوسته‌ ، ‏‎
".باشد‏‎ ويژگي‌هايش‌‏‎ و‏‎ گستردگي‌‏‎ تمامي‌‏‎ در‏‎ انسان‌‏‎ هستي‌‏‎
اسلامي‌‏‎ فلسفه‌‏‎ در‏‎ مكان‌‏‎
.بود‏‎ "فلسفي‌‏‎ مكانت‌‏‎ و‏‎ مكان‌‏‎" موضوع‌‏‎ با‏‎ ديباج‌‏‎ موسي‌‏‎ سيد‏‎ دكتر‏‎ همايش‌‏‎ اين‌‏‎ سخنران‌‏‎ ديگر‏‎
امري‌‏‎ مكان‌‏‎":‎گفت‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ اشاره‌‏‎ "هستي‌‏‎ بداهت‌‏‎ چونان‌‏‎ مكان‌‏‎ بداهت‌‏‎" مساله‌‏‎ به‌‏‎ آغاز‏‎ در‏‎ وي‌‏‎
بداهت‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ مكان‌‏‎ مفهوم‌‏‎ بودن‌‏‎ بديهي‌‏‎ خود‏‎ بلكه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بديهي‌‏‎ هستي‌‏‎ از‏‎ كمتر‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ بديهي‌‏‎
هل‌‏‎" پرسش‌‏‎ به‌‏‎ آنها‏‎ مكان‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ مكاني‌‏‎ اشياء‏‎ هستي‌‏‎ اينكه‌‏‎ نخست‌‏‎ دليل‌‏‎.‎مي‌نمايد‏‎ هستي‌‏‎
كه‌‏‎ آن‌گونه‌‏‎ فلسفي‌‏‎ دانش‌هاي‌‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎.‎است‌‏‎ آمده‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ حكماي‌‏‎ اصطلاح‌‏‎ به‌‏‎ "بسيط؟‏‎
مكان‌‏‎ اصل‌‏‎ و‏‎ مكان‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ تشكيك‌هايي‌‏‎ و‏‎ ترديدها‏‎ از‏‎ كمتر‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ فلسفه‌‏‎ تاريخ‌‏‎
"هست‌؟‏‎ الف‌‏‎ شي‌ء‏‎ آيا‏‎" مطلب‏‎ همچون‌‏‎ فلسفي‌‏‎ پرسش‌هاي‌‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ بازمي‌گردد ، بهره‌مند‏‎
شي‌ء‏‎ آيا‏‎" "مكاني‌‏‎ هل‌‏‎" فيلسوفان‌‏‎ اصطلاح‌‏‎ به‌‏‎ يا‏‎ فلسفي‌‏‎ مكاني‌‏‎ پرسش‌هاي‌‏‎ از‏‎ بيشتر‏‎ بسيار‏‎
".است‌‏‎ آمده‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ تر‏‎ معقول‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ واقع‌‏‎ موردتوجه‌‏‎ "هست‌؟‏‎ مكان‌‏‎ در‏‎ الف‌‏‎
اظهار‏‎ و‏‎ پرداخته‌‏‎ هستي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ با‏‎ مكان‌‏‎ مفهوم‌‏‎ مقايسه‌‏‎ به‌‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎ فلسفه‌‏‎ نامه‌‏‎ سردبير‏‎
نمي‌كند ، مكان‌‏‎ عرضه‌‏‎ مفهوم‌‏‎ نحو‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ هيچ‌گاه‌‏‎ كه‌‏‎ هستي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ برخلاف‌‏‎":‎داشت‌‏‎
هيچ‌‏‎ مصداق‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ مفهوم‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ مي‌باشد‏‎ مفهوم‌‏‎ روشن‌ترين‌‏‎ و‏‎ متمايزترين‌‏‎ داراي‌‏‎
.يافت‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ مكان‌‏‎ مفهوم‌‏‎ همچون‌‏‎ مقتضي‌‏‎ كلي‌‏‎ و‏‎ عام‌‏‎ مفهوم‌‏‎ هيچ‌‏‎برنمي‌تابد‏‎ را‏‎ رخنه‌اي‌‏‎
مي‌كند ، ‏‎ عرضه‌‏‎ وجود‏‎ آن‌‏‎ يا‏‎ وجود‏‎ اين‌‏‎ بسان‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ هستي‌‏‎ مفهوم‌‏‎ برخلاف‌‏‎ حقيقت‌‏‎ در‏‎
مكان‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مكان‌‏‎ با‏‎نمي‌كند‏‎ عرضه‌‏‎ مكاني‌‏‎ شي‌ء‏‎ ياآن‌‏‎ مكاني‌‏‎ شي‌ء‏‎ اين‌‏‎ بسان‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ مكان‌‏‎
اشيا‏‎ بي‌‏‎ و‏‎ مكاني‌‏‎ اشياي‌‏‎ با‏‎ واسطه‌اي‌‏‎ هيچ‌‏‎ بدون‌‏‎ مكان‌‏‎ و‏‎ مي‌يابيم‌‏‎ را‏‎ مكاني‌‏‎ اكوان‌‏‎ اشيا ، ‏‎
آن‌‏‎.‎بيشتر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ شهود‏‎ مكان‌‏‎.بيشتر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مشاهده‌‏‎ مكان‌‏‎.مي‌شود‏‎ دريافت‌‏‎ يكباره‌‏‎ به‌‏‎
".است‌‏‎ مشاهده‌‏‎ و‏‎ شهود‏‎
فرهنگي‌‏‎ ميان‌‏‎ فلسفه‌هاي‌‏‎
ميان‌‏‎ فلسفه‌‏‎ پارادايم‌هاي‌‏‎" موضوع‌‏‎ با‏‎ وي‌‏‎.‎بود‏‎ بعدي‌‏‎ سخنران‌‏‎ اتريش‌‏‎ از‏‎ اورسلاباتز‏‎ خانم‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ جديدي‌‏‎ نسبتا‏‎ مفهوم‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ ميان‌‏‎ فلسفه‌‏‎":‎كرد‏‎ آغاز‏‎ چنين‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ سخن‌‏‎ "فرهنگي‌‏‎
تكوين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ توجه‌‏‎ واقعيت‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ "بودن‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ ميان‌‏‎".‎است‌‏‎ شده‌‏‎ وضع‌‏‎ دهه‌ 90‏‎ در‏‎
به‌‏‎ بلكه‌‏‎ فرهنگ‌ها ، ‏‎ همزيستي‌‏‎ معني‌‏‎ به‌‏‎ صرفا‏‎ نه‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ تكثر‏‎ به‌‏‎ گرايش‌‏‎ سازي‌ ، ‏‎ جهاني‌‏‎
به‌‏‎ روشنگري‌‏‎ عصر‏‎ از‏‎ اروپايي‌‏‎ ديدگاه‌‏‎ فلسفه‌ ، ‏‎ درخصوص‌‏‎.‎فرهنگ‌هاست‌‏‎ متقابل‌‏‎ ارتباط‏‎ معني‌‏‎
فلسفه‌‏‎ تاريخ‌‏‎ اينكه‌‏‎ آن‌ ، با‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ حالي‌كه‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ انكار‏‎ را‏‎ مفهوم‌‏‎ آن‌‏‎ بعد ، ‏‎
را‏‎ فلسفه‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ محدود‏‎ مي‌شناخت‌ ، ديدگاه‌‏‎ را‏‎ يوناني‌‏‎ فلسفه‌‏‎ از‏‎ غير‏‎ ديگر‏‎ فلسفي‌‏‎ سنت‌هاي‌‏‎
".مي‌كردند‏‎ تلقي‌‏‎ هلني‌‏‎ شده‌‏‎ آرماني‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ مطلق‌‏‎ ملك‌‏‎
وجود‏‎ فرهنگها‏‎ ميان‌‏‎ مقايسه‌‏‎ براي‌‏‎ معياري‌‏‎ چه‌‏‎ كه‌‏‎ سوال‌‏‎ اين‌‏‎ طرح‌‏‎ با‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎ باتز‏‎ خانم‌‏‎
باشد ، ‏‎ جهت‌دار‏‎ فرهنگي‌‏‎ لحاظ‏‎ از‏‎ ضابطه‌اي‌‏‎ هر‏‎ مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ همان‌طور‏‎":‎گفت‌‏‎ دارد؟‏‎
نيز‏‎ هرمنوتيك‌‏‎ البته‌‏‎باشد‏‎ هرمنوتيكي‌‏‎ رهيافت‌‏‎ مناسب ، ‏‎ رهيافت‌‏‎ مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
گفت‌وگو‏‎ خاص‌‏‎ ديالكتيك‌‏‎ مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ بنابراين‌‏‎ داراست‌ ، ‏‎ را‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ پيش‌فرضهاي‌‏‎
بنابراين‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ تفاوت‌‏‎ گوناگون‌‏‎ فرهنگهاي‌‏‎ در‏‎ فلسفه‌‏‎ جايگاه‌‏‎ علاوه‌ ، ‏‎ به‌‏‎.‎باشد‏‎ مناسب‏‎
را‏‎ گوناگون‌‏‎ جهان‌هاي‌‏‎ زيست‌‏‎ بايد‏‎ فرهنگي‌‏‎ ميان‌‏‎ فلسفه‌‏‎ بر‏‎ هرمنوتيك‌‏‎ به‌‏‎ معطوف‌‏‎ ديدگاه‌‏‎
جهان‌‏‎ در‏‎ فلسفه‌‏‎ مانند‏‎ اصطلاحي‌‏‎ هيچ‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ ملحوظ‏‎ را‏‎ واقعيت‌‏‎ اين‌‏‎ همچنين‌‏‎ ;كند‏‎ لحاظ‏‎
".ندارد‏‎ وجود‏‎ فرهنگي‌‏‎
پاسخي‌‏‎ ;اشراقي‌‏‎ سياسي‌‏‎ آيين‌‏‎" عنوان‌‏‎ با‏‎ بعدي‌‏‎ سخنراني‌‏‎ در‏‎ زنجاني‌‏‎ كريمي‌‏‎ محمد‏‎ دكتر‏‎
تهافت‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎ پاسخ‌‏‎ و‏‎ غزالي‌‏‎ با‏‎ سهروردي‌‏‎ رويارويي‌‏‎ مسئله‌‏‎":‎گفت‌‏‎ "غزالي‌‏‎ به‌‏‎ گنوستيك‌‏‎
گرفته‌‏‎ قرار‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ كمتر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نكته‌اي‌‏‎ محمد ، ‏‎ امام‌‏‎ علوم‌الدين‌‏‎ احياء‏‎ و‏‎ الفلاسفه‌‏‎
فلسفي‌‏‎ نامه‌‏‎ پاسخ‌‏‎ تنها‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ اندلسي‌‏‎ رشد‏‎ ابن‌‏‎ الفلاسفه‌‏‎ تهافت‌‏‎ معمولا‏‎ و‏‎
اين‌‏‎ در‏‎.گرفته‌اند‏‎ نظر‏‎ در‏‎ غزالي‌‏‎ "الفلاسفه‌‏‎ تهافت‌‏‎" به‌‏‎ اسلام‌‏‎ جهان‌‏‎ غرب‏‎ در‏‎ مسلمان‌‏‎
عليرغم‌‏‎ و‏‎ جيلي‌‏‎ مجدالدين‌‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ غزالي‌‏‎ مكتب‏‎ در‏‎ شاگردي‌اش‌‏‎ زعم‌‏‎ به‌‏‎ سهروردي‌‏‎ ميان‌‏‎
تاليفات‌‏‎ در‏‎ جسته‌ام‌ ، ‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ تا‏‎ كم‌‏‎ دست‌‏‎ غزالي‌ ، ‏‎ محمد‏‎ آثارامام‌‏‎ در‏‎ ژرف‌نگري‌‏‎
".نمي‌كند‏‎ ياد‏‎ آشكارا‏‎ او‏‎ آثار‏‎ از‏‎ و‏‎ نمي‌برد‏‎ نام‌‏‎ صراحت‌‏‎ به‌‏‎ غزالي‌‏‎ از‏‎ مانده‌اش‌‏‎ برجاي‌‏‎
به‌‏‎ نسبت‌‏‎ اسلام‌‏‎ جهان‌‏‎ شرق‌‏‎ راواكنش‌‏‎ وي‌‏‎ فلسفي‌‏‎ مكتب‏‎ و‏‎ سهروردي‌‏‎ حضور‏‎ و‏‎ ظهور‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎
دارد‏‎ جدي‌‏‎ حضوري‌‏‎ سهروردي‌‏‎ آثار‏‎ درتمام‌‏‎ واكنش‌‏‎ اين‌‏‎":‎گفت‌‏‎ و‏‎ دانسته‌‏‎ غزالي‌‏‎ خردسوز‏‎ آراي‌‏‎
.برشمرد‏‎ غزالي‌‏‎ به‌‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎ اشراق‌‏‎ شيخ‌‏‎ ادعانامه‌هاي‌‏‎ را‏‎ آثار‏‎ اين‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ تا‏‎
حكمت‌‏‎ تداوم‌‏‎ چگونگي‌‏‎ درباره‌‏‎ سهروردي‌‏‎ بجاي‌‏‎ تامل‌‏‎ و‏‎ درنگ‌‏‎ از‏‎ برآمده‌‏‎ كه‌‏‎ ادعانامه‌هايي‌‏‎
فلسفي‌‏‎ آراي‌‏‎ و‏‎ انديشه‌ها‏‎ تاريخ‌‏‎ بازسازي‌‏‎ بر‏‎ مبتني‌‏‎ كه‌‏‎ اسلامي‌‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ باستاني‌‏‎
تجديد‏‎ به‌‏‎ "الحكماء‏‎ اعتقاد‏‎ في‌‏‎" چون‌‏‎ آثاري‌‏‎ نگارش‌‏‎ با‏‎ سهروردي‌‏‎ درواقع‌‏‎.‎است‌‏‎ خود‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎
و‏‎ تاريخ‌‏‎ مختصات‌‏‎ وراي‌‏‎ از‏‎ باطني‌‏‎ ايران‌‏‎ بقاي‌‏‎ راز‏‎ كه‌‏‎ مي‌پردازد‏‎ فلسفه‌اي‌‏‎ تذكر‏‎ و‏‎
باستان‌‏‎ عهد‏‎ از‏‎ سهروردي‌ ، ‏‎ زعم‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ فلسفه‌اي‌‏‎.است‌‏‎ نهفته‌‏‎ تداومش‌‏‎ در‏‎ ظاهري‌ ، ‏‎ جغرافياي‌‏‎
او‏‎ و‏‎ نيامده‌‏‎ وارد‏‎ خللي‌‏‎ هايش‌‏‎ آموزه‌‏‎ استوار‏‎ بنيان‌‏‎ اسلامي‌ ، در‏‎ دوران‌‏‎ تا‏‎ ايران‌‏‎ تمدن‌‏‎
و‏‎ مبادي‌‏‎ در‏‎ تفكر‏‎ و‏‎ تامل‌‏‎ براي‌‏‎ دستاوردهايش‌ ، ‏‎ مهم‌ترين‌‏‎ كردن‌‏‎ برجسته‌‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ مي‌كوشد‏‎
كه‌‏‎ تكيه‌گاهي‌‏‎ ;دهد‏‎ به‌دست‌‏‎ مطمئن‌‏‎ تكيه‌گاهي‌‏‎ اسلامي‌‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ تمدن‌‏‎ اين‌‏‎ وجودي‌‏‎ لوازم‌‏‎
ايراني‌‏‎ تفكر‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ فهلويون‌‏‎ آموزه‌هاي‌‏‎ فلسفي‌‏‎ جوهر‏‎ وحدت‌‏‎ مي‌دهد‏‎ امكان‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎
كند‏‎ متزلزل‌‏‎ را‏‎ دين‌‏‎ ظواهر‏‎ بر‏‎ گرفته‌‏‎ بنياد‏‎ خلافت‌‏‎ پايه‌هاي‌‏‎ سويي‌‏‎ از‏‎ اسلامي‌ ، ‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎
".برنمايد‏‎ را‏‎ حكمت‌‏‎ بااهل‌‏‎ غزالي‌‏‎ ستيز‏‎ بي‌بنيادي‌‏‎ ديگر‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ و‏‎
اسلام‌‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ تكفير‏‎
كار‏‎ به‌‏‎ ارديبهشت‌‏‎ نهم‌‏‎ دوشنبه‌‏‎ روز‏‎ عصر‏‎ روز‏‎ سه‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ اصفهان‌‏‎ و‏‎ قرطبه‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ همايش‌‏‎
ضرورت‌‏‎ مهاجراني‌‏‎ عطاءالله‌‏‎ دكتر‏‎ همايش‌‏‎ اين‌‏‎ اختتاميه‌‏‎ مراسم‌‏‎ در‏‎داد‏‎ پايان‌‏‎ خود‏‎
موضوع‌‏‎ به‌‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ داد‏‎ قرار‏‎ تاكيد‏‎ مورد‏‎ را‏‎ شكل‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ همايش‌هايي‌‏‎ سالانه‌‏‎ برگزاري‌‏‎
هميشه‌‏‎ اسلامي‌‏‎ تفكر‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ تكفير‏‎":‎گفت‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ اشاره‌‏‎ اسلامي‌‏‎ تفكر‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ تكفير‏‎
در‏‎ همچنان‌‏‎ پرسش‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ گوناگون‌‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ اسلامي‌‏‎ انديشمندان‌‏‎ و‏‎ متفكران‌‏‎ دامنگير‏‎
فارابي‌‏‎ و‏‎ سهروردي‌‏‎ عين‌القضات‌ ، ‏‎ ابن‌رشد ، ‏‎ مانند‏‎ انديشمنداني‌‏‎ چرا‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ وجود‏‎ اذهان‌‏‎
متفكران‌‏‎ دامنگير‏‎ هم‌‏‎ حاضر‏‎ عصر‏‎ تا‏‎ معضل‌‏‎ اين‌‏‎.رفته‌اند‏‎ انزوا‏‎ گوشه‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ تكفير‏‎
در‏‎ را‏‎ خود‏‎ فلسفي‌‏‎ تفكرات‌‏‎ سالها‏‎ طباطبايي‌‏‎ علامه‌‏‎ چون‌‏‎ متفكري‌‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ تا‏‎ بوده‌‏‎ اسلامي‌‏‎
".كرد‏‎ عرضه‌‏‎ پنهان‌‏‎
درحوزه‌‏‎ تكفير‏‎ چرا‏‎ كه‌‏‎ پرسش‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ پاسخ‌‏‎":گفت‌‏‎ تمدنها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ مركز‏‎ رئيس‌‏‎
به‌‏‎ مي‌تواند‏‎ است‌؟‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎ همواره‌‏‎ يكديگر‏‎ عليه‌‏‎ متفكران‌‏‎ تكفير‏‎ و‏‎ اسلامي‌‏‎ تفكر‏‎
در‏‎ را‏‎ مهم‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ و‏‎ بكند‏‎ شاياني‌‏‎ كمك‌‏‎ اسلامي‌‏‎ فكري‌‏‎ فضاي‌‏‎ در‏‎ ابهامات‌‏‎ شدن‌‏‎ برطرف‌‏‎
".داد‏‎ انجام‌‏‎ همايش‌هايي‌‏‎ چنين‌‏‎
تاريخ‌ ، ‏‎ پژوهشگر‏‎ مورخ‌ ، ‏‎ هنرفر ، ‏‎ لطف‌الله‌‏‎ دكتر‏‎ علمي‌‏‎ خدمات‌‏‎ از‏‎ مراسم‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ همچنين‌‏‎
.شد‏‎ تقدير‏‎ سپاس‌‏‎ لوح‌‏‎ اعطاي‌‏‎ با‏‎ اصفهان‌‏‎ تاريخي‌‏‎ خطه‌‏‎ پيشينه‌‏‎ و‏‎ اسلام‌شناس‌‏‎
اكرمي‌‏‎ الميرا‏‎


Copyright 1996-2002 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.