ترجمه: زهره جنابي
جنگ جنگ نيست تا خبرنگاران نباشند. طبيعي است كه در كنار سربازان، خبرنگاران و عكاسان و گزارشگران پيش روي مي كنند، عقب مي نشينند، شاهد صحنه هاي فجيع هستند و گاه يكي بعد از ديگري در اثر بمب، مين يا با هدف گيري اشتباهي تك تيراندازان كشته مي شوند. اين داستان تكراري جنگ هاي ويتنام، كره، بوسني، جنگ اول خليج فارس و نيز جنگ كنوني دوم خليج فارس است.
۴ آوريل (۱۵ فروردين): مايكل كلي سردبير ارشد ماهنامه آتلانتيك و سردبير روزنامه واشنگتن پست در حالي كه لشكر سوم پياده نظام را همراهي مي كرد، كشته مي شود. وي اولين قرباني جنگ از ميان ۶۰۰ خبرنگار شركت كننده در برنامه جاي گيري پنتاگون است.
۲ آوريل (۱۳ فروردين): پس از آنكه رژيم عراق از فعاليت دو تن از خبرنگاران خبرگزاري الجزيره در عراق جلوگيري كرد، اين شبكه خبري ماهواره اي عرب زبان با قطع برنامه هاي خبر عادي خود، دستور وزارت اطلاعات عراق را به اطلاع همگان رسانيد. به «ديار - العماري» خبرنگار اين شبكه كه متولد عراق نيز است، گفته شده كه سريعا بغداد را ترك كند اما ديگر همكار وي «تايسر الوني» از ادامه فعاليت قدغن شده است. به گفته خبرگزاري الجزيره اين وزارتخانه هيچ دليل و مدركي براي اين اقدام خود نياورده است و در پايان آن را غيرمنصفانه و ناگهاني خواند.
در حال حاضر شش خبرنگار از اين خبرگزاري جنگ در عراق را پوشش مي دهند.
۲ آوريل (۱۳ فروردين): كاوه گلستان يكي از فيلمبرداران شبكه بي بي سي و از برندگان جايزه، هنگامي كه از عراق خبر تهيه مي كرد، هنگام خروج از اتومبيل خود، پاي خود را بر روي مين گذاشته و جان خود را از دست داد. كاوه گلستان كه ايراني است طي سه سال گذشته به عنوان خبرنگار آزاد با اين خبرگزاري همكاري مي كرده است. «استوارت هرگس» ديگر همكار وي كه از تهيه كنندگان بي بي سي است، از ناحيه هر دو پا مجروح شد كه با آمبولانس به بيمارستان نظامي آمريكا واقع در سليمانيه منتقل گرديد. «جيم مور» خبرنگار بي بي سي و مترجم محلي گروه كه آن ها را همراهي مي كرد، از اين حادثه جان سالم به در بردند.
۱ آوريل (۱۲ فروردين): مقامات عراقي، دو خبرنگار استراليايي را در خارج از شهر بصره دستگير كرده و سپس در اقامتگاهي در بغداد زنداني كردند. «پيتر ويلسون» خبرنگار يكي از روزنامه هاي استراليا و «جان فدر» عكاس اين روزنامه، در بصره مفقود شدند و حدود ۳۰ ساعت بعد ضمن تماس با روزنامه خود اعلان كردند كه در هتلي در بغداد در بازداشت به سر مي برند.
۱ آوريل (۱۲ فروردين): چهار خبرنگار از زنداني در عراق آزاد شدند.
مويسس سامان عكاس و خبرنگار ناپديد شده «نيوزدي»، متيو مك آلستر و مولي بينگهام و يوهان اسپانر دو عكاس آزاد، سه شنبه شب گذشته هنگامي كه از مرز عراق و اردن عبور مي كردند، ضمن تماس با خانواده و دوستان خود، آن ها را از سلامتي خود مطلع ساختند. صبح روز سه شنبه ۲۵ مارس، ماموران رژيم عراق اين ۴ تن را از هتل شان ربوده و در زنداني در بغداد تحت بازجويي قرار دادند. اين خبرنگاران گفته اند كه شرايط زندان بسيار سخت و ناگوار بوده، اما از نظر فيزيكي با آن ها بدرفتاري نشده و در حال حاضر از نظر سلامتي در شرايط خوبي به سر مي برند.

گابي رادو

فرد نراك

«فرد نراك» و «حسين عثمان» از خبرگزاري «آي ان تي» نيز از ۲۲ مارس گذشته ناپديد شده و هيچ خبري از آن ها در دست نيست.
۱ آوريل (۱۲ فروردين): به گزارش ديلي تلگراف چاپ سيدني، مقامات دولت عراق يك خبرنگار استراليايي را كه براي پوشش اخبار جنگ در عراق به اين كشور سفر كرده بود، اخراج كردند طبق اين گزارش به «يان مك فدران» گزارشگر گروه روزنامه هاي «نيوزليميتد» كه در برگيرنده «ديلي تلگراف» نيز هست، دستور داده شده كه هر چه سريع تر پايتخت عراق را ترك كند.
۳۱ مارس (۱۱ فروردين): اعضاي گروه خبري شبكه تلويزيوني «العربيه» صحيح و سالم در كويت پيدا شدند.
يكشنبه گذشته تلويزيون العربيه كه مركز آن در دوبي قرار دارد، اعلام كرد گروه سه نفري اعزامي اين شبكه شامل «واعل عداد» گزارشگر سوريه اي، «طلا مصري» فيلمبردار لبناني و «علي صفا» تكنسين لبناني كه از ۲۲ مارس در عراق ناپديد شده بودند، در سلامت كامل بوده و در حال حاضر در كويت به سر مي برند.
۳۰ مارس (۱۰ فروردين): خبرنگار كانال ۴ شبكه «گابي رادو» به قتل مي رسد.
جسد خبرنگار اخبار خارجي شبكه «گابي رادو» در پاركينگي مقابل هتل محل اقامت اين خبرنگار در شهر سليمانيه واقع در شمال عراق پيدا مي شود.
گفته مي شود كه وي از روي پشت بام هتل به زمين افتاده است و تاكنون هيچ ارتباطي ميان قتل وي و اقدام نظامي رژيم عراق به دست نيامده است.
۲۹ مارس (۹ فروردين): به گفته پائولو لپري، معاون ارشد وزارت خارجه ايتاليا، هفت خبرنگار ايتاليايي بازداشت شده توسط مقامات عراق در تاريخ ۲۸ مارس، اكنون صحيح و سالم در بغداد به سر مي برند. ماموران رژيم عراق، اين هفت نفر را در يك ايستگاه بازرسي در بصره بازداشت كردند. در حال حاضر اين هفت تن در هتل فلسطين بغداد به سر مي برند و به گفته منابع خبري، مقامات عراقي هنوز تصميمي درباره تمديد ويزاي اقامت اين هفت تن اتخاذ نكرده اند.

تري ليود

مويسس سامان

۲۹ مارس (۹ فروردين): شبكه ماهواره اي الجزيره قطر گزارش كرد، يكي از فيلمبرداران اين خبرگزاري كه از ۲۸ مارس يعني پس از آنكه زيرآتش نيروهاي انگليسي در بصره ناپديد شده بود، اكنون در سلامت كامل به سر مي برد. در آن زمان گروه فيلمبرداري وي در حال تهيه فيلم و گزارش از گلوله باران انبارهاي غذا توسط نيروهاي انگليسي در غرب بصره بودند كه اتومبيل بدون آرم آن ها از سوي توپخانه انگليسي مورد حمله قرار گرفت. تهيه كننده و دو راننده اين گروه صحيح و سالم به بصره بازگشتند، اما «اكيل عبدل امير» فيلمبردار گروه از ترس به اسارت در آمدن توسط نيروهاي عراقي يا انگليسي به يكي از مناطق اطراف بصره پناه برد.
۲۸ مارس (۸ فروردين): يونان براي خبرنگاران خود، بليت بازگشت به خانه ارسال مي كند. «كريستوس پروتو پاپاس» وزير اطلاعات يونان، هزينه بازگشت تمامي ۱۶ خبرنگار يوناني اعزامي به بغداد را پرداخت مي كند. وي در يك كنفرانس مطبوعاتي اعلان مي كند، «مي ترسيم اين افراد در عراق كشته شوند، آن ها شغل بسيار مهمي دارند، اما زندگي شان خيلي با ارزش تر است. » و در پايان دو بار تاكيد مي كند كه اين افراد «به خاطر امنيت و حفظ جان شان» بايستي اين كشور را ترك كنند.
۲۸ مارس (۸ فروردين): نيروهاي آمريكايي خبرنگاران را بازداشت مي كنند. يك خبرنگار پرتغالي با نام «لوئيس كاسترو» و دو خبرنگار اسرائيلي با نام هاي «دان سماما بوآز بيسموت، به اتهام جاسوسي توسط نيروهاي آمريكايي بازداشت و مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند.
۲۶ مارس (۶ فروردين): شبكه خبري العربيه نمي تواند با گروه خبري اين شبكه كه به عراق اعزام شده اند، تماس برقرار كند. اين گروه شامل يك خبرنگار سوري، يك فيلمبردار و يك مهندس لبناني است.
۲۶ مارس (۶ فروردين): به خبرنگاران هشدار داده مي شود كه آن ها نيز مورد هدف قرار خواهند گرفت. دولت استراليا به خبرنگاران اعزامي به شمال عراق هشدار مي دهد كه سريعا اين منطقه را ترك كنند. در اين بيانيه جديد گفته شده كه طبق اطلاعات به دست آمده، گروه هاي طرفدار صدام آماده اند كه تمام غربي هاي مقيم در شمال عراق از جمله نمايندگان رسانه ها را مورد هدف قرار دهند.
۲۵ مارس (۵ فروردين): علي مرتضوي خبرنگار ايراني كه براي شبكه ماهواره اي «ال بي سي» لبنان و روزنامه «الحيات» از جنگ آمريكا بر عليه عراق گزارش تهيه مي كرد، در جزيره استراتژيك «فاو» مفقود مي شود، احتمال مي رود كه وي دستگير شده باشد.
۲۴ مارس (۴ فروردين): يك خبرنگار و عكاس مجله نيوزويك، در مركز عراق به سختي از مرگ جان سالم به در مي برند. «اسكات جانسون»، و همكارش كه مستقل از نيروهاي نظامي فعاليت مي كردند در كمين نيروهاي عراقي گرفتار مي شوند. اين دو تن در بياباني نزديك نصيريه مخفي شده و قصد داشتند پيش از نيروهاي آمريكايي كه به سمت شمال عراق يعني بغداد پيشروي مي كردند، حركت كرده و مستقيما از خطوط مقدم جبهه گزارش تهيه كنند. اين خبرنگار تاييد مي كند كه قبلا از سوي نيروهاي نظامي به آن ها اخطار داده شده بود كه در مسير جاده نصيريه، شهري كه در غرب بصره واقع شده، حركت نكنند.
۲۴ مارس (۴ فروردين): «رابرت والدك» خبرنگار آزادي كه براي شبكه تجاري كرواتي، شبكه مستقل صربستان، شبكه مستقل بوسني و چند منبع خبري ديگر شبه جزيره بالكان فعاليت مي كرد، از عراق اخراج شد. پيش از اين وي در مصاحبه زنده اي با شبكه خبري سي ان ان (كه از هفته پيش در عراق ممنوع شده) شركت كرده بود.
۲۲ مارس (۲ فروردين): پاول موران، فيلمبردار شبكه اي بي سي استراليا كشته مي شود، اين خبرنگار ۳۹ ساله، بر اثر يك حمله انتحاري، در يك ايستگاه بازرسي در منطقه سعيد صديق كه در شمال عراق و در نزديكي مرز ايران قرار گرفته و تحت كنترل كردهاي اين كشور است، بلافاصله كشته مي شود. وي آخرين نفر از گروه خبرنگاراني بود كه توسط كردهاي مخالف رژيم ظرف ۲۴ ساعت گذشته از اين منطقه عبور داده مي شدند. اريك كمپبل ديگر خبرنگار استراليايي اي بي سي در اين حادثه زخمي مي شود.
۲۲ مارس (۲ فروردين): تري ليود خبرنگار آي تي ان كشته مي شود. اين گزارشگر شبكه خبري آي تي ان در حادثه اي در منطقه جنوب عراق جان خود را از دست مي دهد. در آن زمان گروه خبري آي تي ان زير آتش حملات نيروهاي ائتلافي در خارج از بصره، گرفتار شده بودند. آمبولانس هاي عراقي تعدادي از زخمي ها و كشته شدگان را از آن منطقه به بصره منتقل كردند و گفته مي شود، جسد تري ليود هم در ميان كشته شدگان بوده است. «دانيل دموستير» چهارمين عضو گروه نيز، در اين حادثه زخمي مي شود اما توانسته خود را به نيروهاي انگليسي و آمريكايي برساند. هنوز از دو عضو ديگر تيم فرد نراك فيلمبردار و حسين عثمان مترجم، اثري به دست نيامده است.

بلگراد افزايش حملات بر عليه خبرنگاران و عدم انجام اصلاحات در رسانه هاي صربستان كه از سوي دولت اين كشور و با آغاز رياست جمهوري پيشين «اسلوبودان ميلوشوويچ» شروع شده است، سبب نگراني گروه هاي مستقل و غيروابسته اين كشور شده و تهديدي براي آزادي مطبوعات در صربستان محسوب مي شود.
سردبيران و خبرنگاران شبكه اروپاي جنوب شرقي كه دفتر مركزي آن در وين قرار دارد، با ارسال نامه اي به مقامات محلي و دولت بلگراد، به حملات وارده بر عليه رسانه ها در پوزارواك (Pozarevac)، اعتراض كردند. پوزارواك كه در ۸۰ كيلومتري شرق بلگراد، زادگاه «ميلوشوويچ» واقع شده، نمادي از حاكميت ديكتاتوري اوست.
اين گروه كه تحت عنوان SEEMO ـ يا سازمان رسانه هاي اروپاي جنوب شرقي فعاليت كرده و از اعضاي انجمن بين المللي مطبوعات نيز است، اعلان كرد، كه از حملات وارده بر عليه گزارشگر معروف «پوزارواك» و نيز تهديدهاي صورت گرفته بر عليه يكي از ايستگاه هاي راديويي منطقه، بسيار نگران است. ماه گذشته، يكي از خبرنگاران سازمان مستقل خبرگزاري بتا (Beta)، هنگامي كه از حزب دموكرات به خاطر ممنوع ساختن حضور خبرنگاران در جلسات اين حزب انتقاد مي كرد، با توهين و سيلي يكي از نمايندگان مواجه شد.
اين گروه اضافه مي كند: طبق گزارش يكي از ايستگاه هاي راديويي منطقه؛ يكي از نمايندگان پارلمان صربستان مكررا و با اصرار از اين رسانه خواسته است كه سياست و شيوه ويراستاري خبر خود را تغيير دهد.
اين گروه، رونوشتي از نامه خود را نيز به خبرگزاري آسوشتيدپرس ارسال كرده و تاكيد كرده است كه خبرنگاران مي بايستي «بدون هرگونه مانع تراشي» فعاليت كنند. و از مسئولين نيز خواسته است كه ضمانت هاي لازم را به وجود آورند تا از اين پس خبرنگاران و رسانه ها بتوانند بدون هرگونه آزار و اذيت و طبق اصل آزادي مطبوعات به كار خود ادامه دهند. در عين حال، اتحاديه خبرنگاران غيروابسته صربستان، از پليس اين كشور خواسته است كه موردي را كه در آن يكي از گزارشگران روزنامه محلي به مرگ تهديد شده است، را مورد بررسي و تحقيق قرار دهد. اين خبرنگار، رسوايي يكي از اسقف هاي ارتدوكس صرب كه متهم به آزار و اذيت ۵ پسربچه بود را پوشش داده بود. سردبير و يكي از كاركنان اين روزنامه، نامه مذكور را از گروهي موسوم به «جبهه آزادي صربستان» دريافت كرده اند. در اين نامه، دو روزنامه نگار مذكور به مرگ تهديد شده اند. تهديدگنندگان گفته اند كه اين دو نفر و خانواده هاي شان به دليل بدنام كردن و بي آبرو كردن اسقف شهر، محكوم به مرگ بوده و در آينده اي نزديك به قتل خواهند رسيد. پس از بركناري ميلوشوويچ در سال ،۲۰۰۰ مطبوعات صربستان، كم كم آزادي خود را باز يافتند. اما از آن زمان تاكنون دولت جديد، قانون رسانه هاي اين كشور را اصلاح و بازبيني نكرده است. قانون جديدي كه از مدت ها پيش قول آن داده شده بود، هنوز در مرحله پيش نويس، باقي مانده است.
سردبير يكي از روزنامه هاي اين كشور مي گويد، پيش نويس اين قانون به مثابه «شيوه عملكرد جنايتكاران بر عليه خبرنگاران است. »
و يكي از كارشناسان برجسته حقوقي اين كشور مي افزايد: «اين لايحه همچون چراغ سبزي است براي تعقيب و پيگرد علني بر عليه خبرنگاران. »
ياهو نيوز

دانشمندان توانسته اند با انتقال ۶/۶ گيگابايت اطلاعات از فاصله ۱۰ هزار و ۹۸۶ كيلومتري يعني از «ساني ديل» در آمريكا تا آمستردام در هلند، ركورد جابه جايي اطلاعات در اينترنت را بشكنند.
انتقال اين اطلاعات از نظر حجم معادل دو فيلم بلند با كيفيت دي وي دي «DVD» بوده، و با سرعت ۹۲۳ مگابايت در ثانيه يعني ۳۵۰۰ برابر بيشتر از سرعت ارتباط هاي سريع خانگي يا (broadband) انجام پذيرفت. ارتباط سريع خانگي به نوبه خود ده برابر ارتباط معمولي به طريق «dial up» سرعت دارد.
«لس كوترل» از شركت خدمات رايانه اي «مركز شتاب دهنده خطي استانفورد» ضمن اشاره به كاربردهاي بالقوه اين سيستم، گفت كه به عنوان موارد استفاده مي توان به مواقعي اشاره كرد كه پزشكان از مكان هاي مختلف در مورد آنژيوگرافي عروق قلبي يك بيمار و راه هاي درمان وي به گفت وگو مي پردازند و يا در صورت بروز فاجعه اي، كارشناسان بخواهند كه در خصوص برنامه هاي كمك رساني به تبادل اطلاعات بپردازند. بديهي است استفاده از چنين سيستمي در اين مواقع تا چه اندازه سودمند خواهند بود.
در اين پروژه، اطلاعات از طريق شبكه دو اينترنت منتقل شد. اين شبكه توسط كنسرسيومي متشكل از ۲۰۰ دانشگاه كه با هم براي طراحي و اجراي اينترنت نسل آينده تلاش مي كنند، اداره مي شود.
اين مركز درصدد ايجاد ارتباط و خدمات رساني به موسسات تحقيقاتي و آموزشي، از طريق جابه جايي اطلاعات با سرعت بسيار زياد است، يعني سرعتي كه امكان انتقال صدها مگابايت اطلاعات را به صورت فوري امكان پذير سازد. يك استاد دانشگاه و از دست اندركاران اين پروژه گفت كه هم اكنون آزمايش هايي در مورد ذخيره اطلاعات در حد پتابايت (واحد اندازه گيري اطلاعات معادل يك ميليون گيگابايت) در دست انجام است و انتظار داريم كه اين ميزان تا دهه آينده ۱۰۰۰ برابر شود. در جريان تحقيقات اين شركت، مركز شتاب دهنده خطي استانفورد، بزرگ ترين پايگاه اطلاعاتي شناخته شده را كه هر روز معادل يك ترابايت (معادل ۱۰۰۰ گيگابايت) بر حجم آن افزوده مي شود تاسيس كرده است.
بي بي سي

در دهه ۱۹۵۰ عموما پژوهشگراني كه درباره خواب تحقيق مي كردند، بر اين باور بودند كه خواب هاي انسان به رنگ سياه و سفيد است. گرچه يافته هاي قبل و بعد از اين تحقيق گواهي بر اين موضوع بود كه گاهي اوقات خواب ها رنگي هستند. اريك شوآتيزگبل استاد فلسفه دانشگاه ريورسايد يوسي معتقد است دانش ما درباره چگونگي كاركرد مغز، بسيار كمتر از آن چيزي است كه تصور مي رود. به اعتقاد وي، آن افرادي كه در دهه هاي مياني قرن بيستم گزارش كرده بودند كه خواب هاي شبانه شان به رنگ سياه و سفيد است، ممكن است تحت تاثير تصاوير سياه و سفيد فيلم هاي سينمايي و تلويزيون آن زمان قرار گرفته باشند. «اگر عقايد و باورهاي كنوني ما درباره ويژگي هاي اساسي روياهاي شبانه، بر اثر تغييرات جديد تكنولوژي تغيير كند، پس به اين نتيجه خواهيم رسيد كه دانش كنوني ما درباره خواب هايمان بسيار كمتر از آن چيزي است كه تصور مي كنيم. »
وي براي اثبات تئوري خود به گزارش هايي استناد مي كند كه در آنها افراد در توضيح روياهاي خود، از رنگ هاي متفاوت صحبت كرده اند. «در تحقيقات متفاوتي كه درباره خواب تاكنون انجام شده از فرويد۱ و دكارت۲ گرفته تا تحقيقات جديد در سراسر آمريكا، به اين نتيجه رسيده ايم كه درك و شناخت بر اثر سرور زمان تغيير كرده است. تصور كنيد خواب هاي ما تغييري نكرده باشند، پس آيا اين مردم هستند كه درباره روياهاي خود جور ديگري فكر مي كنند. من شخصا به دانش انسان درباره تجربه خودآگاهي علاقه مندم و طرفدار اين نظريه هستم كه مي گويد: آن چنان كه تصور مي كنيم درباره رويدادهايي كه در درون مان اتفاق مي افتد چيزي نمي دانيم و علاقه مندي من تنها به خاطر نوع ديدگاه نيست، بلكه به خاطر طرفداري از تجربه شنيداري و ديداري انسان است. »
شوآيتز گبل معتقد است تصاويري كه در حوزه پيراموني بينايي ديده شوند اغلب غير واضح به نظر مي رسند، زيرا اطلاعات، زماني دقيقا به مغز خواهند رسيد كه مستقيما وارد آن شوند يعني از نقاطي دقيقا از خطوط روبه روي چشم وارد مغز گردند. همچنين تصور ما از محيط اطراف بر اثر انعكاس صدايي است كه به اجسام خورده و باز مي گردد. شبيه آن چيزي كه در خفاش وجود دارد و ظاهرا اين پديده در انسان بيشتر از آگاهي هاي معمولي در اين زمينه است. بايد توجه داشته باشيم شايد درست به تصوير نكشيدن روياها، ضرر و زياني نداشته باشد، اما به درستي شرح ندادن وقايع به عنوان شاهد در يك دادگاه يا محكمه قضايي يا حتي درست بيان نكردن احساسات در برابر همسر قطعا عواقب ناگواري را بر جاي خواهد گذاشت. شوآيتز گبل كه در سال ۱۹۹۶ مدرك Ph,d خود را از دانشگاه بركلي دريافت كرده است، مي گويد افراد بايد در مورد افكار و احساساتشان دقيق تر فكر كرده و درباره چيزهايي كه تصور مي كنند خوب مي دانند، احتياط بيشتري به خرج دهند.
دانشگاه كاليفرنيا ـ ريورسايد
پي نوشت:
۱ـ زيگموند فرويد = پژوهشگر اتريشي و بنيانگذار روانكاوي
۲ـ رنه دكارت = فيلسوف و رياضيدان فرانسوي

فدراسيون بين المللي خبرنگاران نيز به رسانه هاي معترض پيوست. آنها به خاطر «تبعيض ناعادلانه» و اعمال محدوديت هاي خاصي براي خبرنگاراني كه جنگ عراق را پوشش مي دادند، نيروهاي ائتلافي را محكوم كرده بودند. خبرنگاران اعزامي به جنوب عراق گفته اند، آن دسته از كاركنان رسانه ها و خبرنگاران كه به عنوان بخشي از گروه هاي خبرنگار اعزامي تحت حمايت نيروهاي نظامي به اين كشور اعزام شده بودند، به اجبار از اين كشور اخراج شده اند. «آيدان وايت» دبيركل اين فدراسيون مي گويد: «اين تبعيض نسبت به خبرنگاراني مستقل و آزاد آن هم در زماني كه جنگ شدت گرفته و خبرنگاران سخت در تلاشند كه ميليون ها نفر را از آخرين اخبار خطوط مقدم مطلع سازند، بسيار غيرمنصفانه است. »
اين فدراسيون معتقد است، كنترل بر روي رسانه ها غيرقابل قبول است. فدراسيون بين المللي خبرنگاران ضمن پيوستن به رسانه هاي معترض و اتحاديه هاي اروپايي خبرگزاري، اين اقدام نيروهاي نظامي آمريكا را شديدا محكوم مي كند، ظاهرا اين خبرنگاران قبلا در هيچ يك از واحدهاي نظامي ثبت نام نكرده بودند. فدراسيون از اين موضوع كه اخبار جنگ فقط توسط خبرنگاراني تهيه شود كه به يكي از كشورهاي ائتلافي تعلق داشته و يا از حاميان آنها باشند، ابراز نگراني مي كند. قطعا خبرنگاران هرگونه تلاش نظامي براي متوقف ساختن خبرنگاران را تحمل نكرده و احتمالا به راه حل هاي مخاطره آميز ديگري متوسل خواهند شد. دبيركل اين سازمان مي افزايد: «تاكنون تعدادي از خبرنگاران دچار حادثه شده اند و احتمالا خطرات بيشتري نيز در پيش روي آنهاست. تاكنون ۴ خبرنگار كشته و دوازده نفر زخمي و تعدادي نيز ناپديد شده اند. »