جيم ويلسون
ترجمه: كيوان فيض اللهي
با گذشت سال ها از دوران جنگ سرد گرد و غبار پيري به مانند زيردريايي هاي هسته اي بر چهره جت هاي جنگنده نيز كه روزگاري نماد برتري بودند، نشسته است. سيستم هاي الكترونيكي هواپيماي
A-10 Thunderbolt كه به خاطر وجود موتور در دم هواپيما ظاهري بد قواره دارد، فاقد توان لازم جهت برخورداري از رادارهاي جديد و كامپيوترهاي مديريت جنگ است. هواي درياهاي شور عمر مفيد پوشش بدنه جت هاي نيروي دريايي را كاهش داده است. سربازان نيروي دريايي به شدت نگران تمام شدن هواپيماهاي جت Harrier هستند. با توجه به اين مشكلات، در ميان سران سازمان دفاعي آمريكا هيچ اختلاف نظري در مورد احتياج آنان به نسل جديدي از هواپيماهاي جنگي وجود ندارد. اما مشكل بودجه اي است كه بايد براي اين طرح در نظر گرفته شود. براي پيشي گرفتن از اتحاد جماهير شوروي سابق بايد هزينه هاي گزافي بابت هواپيماها پرداخت شود. به گفته مسئولان نيروي هوايي بهاي پرداخت شده براي هر كدام از اولين سري ده تايي از هواپيماهاي F-22 Raptor كه جديدترين جنگنده هاي طراحي شده در برابر تهديدهاي شوروي بود، ۶/۹۹ ميليون دلار است. پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي و سرد شدن جنگ سرد، پنتاگون تصميم گرفت تا علاوه بر توليد هواپيماهاي جديد، به دنبال روش هاي ارزان تري نيز باشد. به اين ترتيب نسل جديد هواپيماهاي جنگي آمريكا (JSF) موسوم به F-35 متولد شد. خانواده F-35 از سه هواپيما به نام هاي F-35C،
F-35Bو F-35A تشكيل شده است كه به لحاظ شكل و اندازه مشابه هستند و اساس موتور همگي آنها يكسان است. در حدود ۶۰ تا ۹۰ درصد از ويژگي هاي اين سه عضو از خانواده F-35 در همه آنها مشترك است. اما زيرپو اين سه قلوها سه مكانيزم متفاوت قرار گرفته است. F-35A در خدمت نيروي هوايي خواهد بود. اين هواپيما كه براي نشستن و برخاستن در فرودگاه هاي معمولي طراحي شده است مثل ساير اعضاي خانواده اش از نظر قدرت پرواز و جنگندگي هوايي شباهت زيادي به F-22Raptor دارد. نيروي هوايي در نظر دارد تا
F-35A را جانشين ناوگان از كار افتاده ضد تانك
A-10 و هواپيماي جنگنده F-16 كند. به گفته ادوارد آلدريج (E.Aldridge) معاون وزارت دفاع «تا سال ۲۰۲۵ تقريباً تمام ناوگان جنگنده هاي مخفي (ضدرادار) به F-35A مجهز مي شوند. » در جنگ هاي آينده
F-22Raptor و F-35A در تمام ماموريت ها با هم و به شكلي عمل مي كنند كه مكمل همديگر باشند. درواقع F-22 با ايجاد يك برتري هوايي در برابر دشمن و تشكيل يك واحد پشتيباني هوايي از حمله هاي F-35A به مواضع دشمن حمايت مي كند. در تصويرسازي طراحان جنگي، در خلال ساعات آغازين جنگ F-35A مي تواند با استفاده از سرعت ۲۵۰۰ كيلومتر بر ساعت و سيستم ضد رادار خود ۲۰۰۰ كيلوگرم بمب كه در درون بدنه اش حمل مي كند، روي اهدافي مثل مراكز كنترل و فرماندهي نيروهاي دشمن فرود آورد. اگر برنامه هاي اعلام شده از سوي نيروي هوايي عملي شود ۱۳۶۶ فروند هواپيماي F-35A توسط نيروي هوايي خريداري خواهد شد كه با در نظر گرفتن حداقل تجهيزات و در خوش بينانه ترين حالت هر كدام از آنها بيش از ۳۰ ميليون دلار مي ارزند. عضو ديگر خانواده يعني F-35A در خدمت ناوهاي هواپيمابر خواهد بود. در حالي كه شكل كلي، اندازه و پوشش ضدرادار آن با مدل F-35A يكسان است، بدنه و موتور آن طوري اصلاح شده تا قابليت برخاستن از مسافت هاي كوتاهتر و فرود عمود را داشته باشد. با ورود F-35Aبه عرشه ناوهاي جنگي، هواپيماهاي جت AV-8B Harrier را كه طرحي بريتانيايي دارند و به سرعت در حال فرسودگي هستند، بازنشسته مي كند. هواپيماهاي F-35B توسط بخش هاي دريايي و ناوهايي كه باند فرودگاه كوتاهي دارند در صحنه جنگ صف آرايي مي كنند.
نيروي دريايي اميدوار است تا سرانجام ۶۰۹ فروند F-35B را براي جانشيني مدل Harrier خريداري كند. آخرين عضو اين خانواده F-35C است كه تفاوت ظاهري بيشتري با سايرين دارد و توسط نيروي دريايي مورد بهره برداري قرار مي گيرد. درواقع در ساخت آن از همان موتور و بدنه مدل هاي قبلي استفاده شده است اما مساحت بال ها بيشتر و سطح كنترل كننده دم هواپيما بزرگتر است. در F-35C بدنه و بال ها تقويت شده اند تا شوك هاي ناشي از پرتاب موشك و فرودهاي سريع را به خوبي جذب كنند. با افزايش مساحت بال كه لبه حمله بزرگتري را به دنبال دارد،
F-35Cقادر است تا سوخت بيشتري براي ماموريت هاي طولاني حمل كند و همچنين ظرفيت حمل تجهيزات نظامي آن افزايش يافته است. نيروي دريايي در نظر دارد تا با خريد ۴۸۰ فروند F-35C آنها را جانشين ناوگان فرسوده هواپيماهاي Hornets كند.
F-35 محصول رقابتي است كه بين دو شركت بزرگ هواپيماسازي بوئينگ و لاكهيد مارتين بر سر بهترين طراحي درگرفته بود: X-32 از بوئينگ و X-35 از لاكهيد مارتين دو رقيب در اين مسابقه بودند كه هر كدام مي خواستند بهترين باشند. اما اين تنها يك روي سكه بود. درواقع پنتاگون با پروژه JSF خود علاوه بر يك هواپيماي قدرتمند به دنبال كنترل افزايش قيمت ها نيز بود. با توجه به اين استراتژي دو كارخانه تلاش كردند تا طراحي آنها تا حد ممكن عادي و به دور از هزينه زايي باشد. علاوه بر طراحي و ساخت هواپيما هر كدام از شركت ها بايد ثابت مي كردند كه طرح شان در عمل براي نيروهاي مسلح مقرون به صرفه تر از ديگري است. در پايان براي انتخاب يكي از اين دو، ۲۵۰ نفر از اعضاي وزارت دفاع مشغول ارزيابي اطلاعات شدند. جيمز راك ((J.Roche، معاون نيروي هوايي در اين باره مي گويد «هر دو پيشنهاد واقعا عالي بودند و پس از ارزيابي هاي بسيار دقيق مشخص شد كه تيم «لاكهيد مارتين برنده است و طرح آنها براي دولت به صرفه تر خواهد بود» لاكهيد مارتين در پيشنهاد خود دست چيني از تكنولوژي هاي قديمي و جديد را ارائه كرد. در F-35 ويژگي هايي مثل ضد رادار، رادار كوچك و پر قدرت و موتور آن با ايجاد اصلاحاتي برگرفته از هواپيماي
F-35 است كه آن هم توسط لاكهيد مارتين ساخته شده است. درواقع موتور F-35 نمونه اصلاح شده اي از موتور Prott Whitney است كه پيش از اين در هواپيماهاي F-116 و F-22 به كار رفته است. اگر پروژه F-35 به توليد انبوه برسد در هر سه مدل آن از موتور
F-120 استفاده مي شود كه ساخت آن به عهده كمپاني جنرال الكتريك است. بيشترين بازگشت به گذشته در مورد F-35 استفاده از سيستم برخاستن هواپيماي Harrier در مدل F-35B است. با تغييراتي كه به تازگي در هواپيماهاي Harrier رخ داده است و در نتيجه آن مسير گازهاي داغ خروجي از موتور، عمودي و به سمت پايين منحرف شده است اين هواپيما مي تواند به طور عمودي از زمين بلند شود. اما در هواپيما F-35B اين عمل به كمك يك پروانه صورت مي گيرد. برخاستن به كمك هواي خارج شده از پروانه كه به نسبت گازهاي خروجي خنك تر است مزيت هاي بيشتري دارد كه از جمله آنها مي توان به تنش حرارتي كمتر در موتور و ايجاد علائم مادون قرمز كمتر كه موشك هاي ضدهواپيماي نصب شده در زير بال هاي F-35B به آن حساس هستند، اشاره كرد. موشك هاي ضدهواپيما با استفاه از حسگرهاي حرارتي خود و از طريق حرارت موجود در اگزوز هواپيماهاي دشمن آنها را تعقيب مي كنند. اما در برابر اين امتيازها بايد طيف گسترده اي از ادوات مكانيكي به هواپيما افزوده شود. در واقع سيستم پرواز عمودي
F-35B از سه بخش تشكيل مي شود. بخش اول پروانه بالابر است كه براي معلق نگاه داشتن هواپيما به نيمي از نيروي موتور احتياج دارد و در موقع فرود نيروي لازم را از فشار هوايي كه از طريق دو دريچه موجود در زير كابين خلبان تامين مي شود. نيروي مورد نياز براي برخاستن هواپيما از يك توربين فشار ضعيف دو مرحله اي نصب شده در موتور كه توسط يك كلاچ به پروانه بالا بر متصل شده است تامين مي شود. پروانه بالابر نيز شامل دو توربين است كه خلاف جهت يكديگر مي چرخند و گنجايش توليد ۶۸ هزار نيوتون نيرو را دارد. تقريباً به همين ميزان نيرو از سوزاندن رو به پايين گازهاي داغ خروجي موتور از طريق يك نازل (وسيله اي لوله مانند براي شتاب دادن و هدايت سيالي كه با خروج از اين وسيله فشار آن كاهش مي يابد) سه ياتاقانه به دست مي آيد كه بخش دوم را تشكيل مي دهد و سرانجام در قسمت سوم دو نازل گردان كه در زير بال ها نصب شده اند وظيفه توازن هواپيما را به عهده دارند. وزارت دفاع ۹/۲۲ ميليارد دلار براي ساخت ۲۲ فروند F-35 در نظر گرفته است كه از اين تعداد سهم نيروي هوايي و ناوهاي هواپيمابر هر كدام ۵ فروند و نيروي دريايي ۴ فروند است. ۸ فروند هواپيماي باقي مانده پرواز نخواهند كرد و از آنها در برنامه هاي تحقيقاتي و آزمايشي مختلف استفاده مي شود. پنتاگون تخمين زده است كه نهايتاً به ۳۰۰۰ فروند F-35 نياز دارد كه هزينه نهايي آنها در حدود ۲۰۰ ميليارد دلار است. دولت انگلستان كه از آغاز طرح JSF در ميانه دهه ۱۹۹۰ در آن سهيم بود نسبت به خريداري هواپيماهايF-35B و F-35C ابراز علاقه كرده است. صرف نظر از موارد پيش بيني نشده اي مثل مشكلات فني، طبق برنامه تا سال ۲۰۱۰ هواپيماي F-35A جانشين هواپيماهاي F-16 و A-10 نيروي هوايي خواهد شد و تا سال آينده ناوهاي هواپيمابر و نيروي دريايي اولين ناوگان F-35B و F-35Cرا تحويل مي گيرند.
Popular Mechanics,May.2002

شايد بارها كنترل تلويزيون Remote) (Control را به دست گرفته باشيد بدون آنكه برايتان سوال پيش آمده باشد از اين كانال و آن كانال كردن و ور رفتن به صدا و رنگ و وضوح تصوير لذت برده باشيد و شايد هم كنجكاو شده ايد كه اين وسيله چگونه از راه دور به تلويزيون شما دستور مي دهد. وقتي شما دكمه اي را روي كنترل تلويزيون فشار مي دهيد سيگنال نوري ارسال مي شود كه از نوع اشعه مادون قرمز است، تلويزيون شما براي اين سيگنال ها گيرنده دارد.
اگر قاب اين كنترل ها را باز كنيد فقط يك مدار مشاهده مي كنيد كه روي آن قطعاتي سوار شده است كه جاي اتصال باطري هم دارد. اين مدار يكپارچه به تراشه هم معروف است و معمولاً روي برچسب آن «TA 11835 » مشاهده مي شود. اين تراشه در بسته اي به نام DIP قرار دارد كه مخفف Pin Dual inline18 Package است. سمت راست تراشه يك ديود، يك ترانزيستور (به رنگ سياه همراه با سه سيم رابط)، يك تشديدگر (Resonator به رنگ زرد)، دو مقاومت (به رنگ سبز) و يك خازن (به رنگ آبي تيره). بعد از محل اتصال باطري يك مقاومت (به رنگ سبز) و يك خازن نيز ديده مي شود. در مداري كه اجزاي آن نام برده شد وظيفه تراشه تشخيص دكمه فشرده شده است. اين تراشه هر فرمان را به صورت يك سلسله رمز شبيه به علائم مورس در مي آورد. به عبارت ساده تر هر يك از دكمه هاي روي كنترل مي تواند يك حالت از مدار را كامل كند اگر خوب به مدار دقت شود نقشه خاصي از مس روي يك صفحه فايبرگلاس است، با فشرده شدن هر دكمه و لاستيك قابل ارتجاع زير آن، صفحه اي فلزي را به بخشي از اين مدار مسي متصل مي كند، فشرده شدن هر دكمه حالت متفاوتي از دكمه ديگر ايجاد مي كند و هر حالت براي تراشه يك معني خاصي دارد. تراشه با تشخيص هر يك از اين اتصال ها پيام مخصوص به همان دكمه را به ترانزيستور منتقل مي كند تا تقويت شود. در انتهاي مدار يك ديود ساطع كننده نور مادون قرمز قرار دارد كه به
(Light Emitting Diode lED) معروف است.
نور مادون قرمز با چشمان غيرمسلح قابل رويت نيست اگر مي خواهيد اين نور را ببينيد از دوربين فيلمبرداري استفاده كنيد. كنترل تلويزيون را به سمت دوربين بگيريد و دكمه اي را فشار دهيد، در صفحه نمايش دوربين نوري قرمز را مشاهده خواهيد كرد. گيرنده مادون قرمز تلويزيون نيز اين نور قرمز را مي بيند. پس اساس كار كنترل تلويزيون از اين قرار است: دكمه اي كه روي كنترل فشرده مي شود يك حالت ويژه اي از مداد را كامل مي كند كه براي تراشه نصب شده روي اين مدار معني خاصي دارد. اين تراشه پيامي كه دريافت كرده به صورت يك سيگنال شبيه به مورس در مي آورد كه منحصر به همان دكمه اي است كه فشرده شده، ترانزيستور اين سيگنال را تقويت مي كند و اين سيگنال به شكل نور مادون قرمز با فركانس مخصوص فرستاده مي شود و از آن جايي كه اين فركانس منحصر به فرد است در گيرنده تلويزيون مداري را فعال مي كند كه عملكرد آن از قبل تعريف شده است. در واقع رسيدن اين سيگنال با فركانس مشخص، مدار معيني را در تراشه گيرنده تلويزيون فعال مي كند.
منبع: آسوشيتدپرس

تا امروز خط تلفن و فيبر نوري مسئول رساندن اطلاعات اعم از متن، عكس و تصاوير ويدئويي ـ از طريق اينترنت ـ به منازل بود اما نياز به سرعت بالا براي ديدن فيلم هاي ديجيتالي از طريق اينترنت و شركت جستن در بازي هاي كامپيوتري ـ كه كاربران از اقصي نقاط دنيا با يكديگر به رقابت مي پردازند و به Intractive معروف است ـ گوش كردن به راديوهاي اينترنتي ابتدا دانشمندان را به سمت برادبند (پهناي باند وسيع براي انتقال داده ها) سوق داد و اكنون امكان انتقال اطلاعات از طريق پريز برق ممكن شده است. به عبارت ساده تر ديگر لازم نيست كامپيوتر خود را به خط تلفن وصل كنيم و از شر سرعت هاي پايين ۸/،۲۸ ۳۳ و ۵۶ راحت شويم. چون انتقال اطلاعات از طريق خطوط برق ميسر شده است. متخصصان فن وعده داده اند تا پايان سال ميلادي اين فناوري اقتصادي خواهد شد و امكان استفاده از آن همگاني تر مي شود.
بيل بلر مدير اين پروژه در «مؤسسه تحقيقاتي نيروي برق» مي گويد اگر اين فناوري كارايي خود را به اثبات برساند به تجارتي بسيار عظيم تبديل خواهد شد.
مايكل پاول رئيس كميسيون ارتباطات فدرال ـ فرزند كالين پاول وزير خارجه آمريكا ـ بعد از بازديد از اين پروژه گفت موج جديدي از رونق برادبند در راه است. پاول براي امتحان اين طرح از منزلي در حومه واشنگتن بازديد كرد. رساندن اينترنت از راه خطوط برق به اين منزل بخشي از طرحي بود كه شركت «كارنت تكنولوژي» در شهر جرمن تاون اجرا كرد. اين شركت براي انجام اين طرح ارتباط تنگاتنگ با شركت الكتريكي «پوتوماك» برقراركرد تا از طريق خطوط برق به ۶۰ منزل در مريلند اينترنت با سرعت بالا به روش برادبند برساند. بخش ديگري از آزمايش در حومه سين سيناتي انجام شد، در شهر آلن تاول وظيفه اجراي اين طرح برعهده شركتي به نام PPL Grp بود و در شهر سنت لوئيس كمپاني آمرن Ameren عهده دار اين وظيفه شد. وصل شدن به اينترنت از راه برادبند صد بار سريع تر از وصل شدن از طريق خطوط تلفن معمولي (معروف به Dial-up) است و دامنه خدمات آن بسيار گسترده تر است. به ويژه كيفيت فيلم ها و كليپ هاي ويدئويي ديجيتالي از راه برادبند خيلي بالاتر است.
پاول كه از ديدن اين فناوري ذوق زده شده بود گفت كميسيون ارتباطات فدرال از مشاهده اين تكنيك به وجد آمده و در حال مطالعه براي وضع قوانين در مورد اين تكنولوژي جديد است. در حال حاضر براساس قوانين كنوني هيچ منعي براي اين فناوري وجود ندارد. فقط يك موضوع وجود دارد كه موجب نگراني شده و هنوز چاره اي براي آن انديشيده نشده است: تبادل اطلاعات از طريق خطوط برق موجب ساطع شدن سيگنال هايي در داخل و خارج از منزل مي شود كه ايجاد تداخل مي كند. روياي انتقال داده ها از طريق خطوط تلفن چندان تازه نيست و سال هاست كه فكر دانشمندان را به خود مشغول كرده است. به تدريج با پشتكار و تلاش موانع تحقق اين رويا از سر راه برداشته مي شود. علاوه بر مشكل تداخل موانعي است كه ترانسفورماتورهاي الكتريكي بر سر راه سيگنال هاي برادبند ايجاد مي كنند.
بيل بلر در مصاحبه با آسوشيتدپرس مي گويد: «خطوط تلفن هنوز ظرف مناسبي براي فرستادن سيگنال ها نيست و اين فناوري در حال آزمايش امتحان خود را با سربلندي پس نداده و هنوز هيچ فناوري اي جايگزين اتصال به اينترنت از طريق برادبند نشده است. شكي نيست كه بعد از برطرف شدن موانع تبديل به يك تجارت پرسود خواهد شد.»
«جي برن بام» مدير عامل شركت «كارنت تكنولوژي» نيز در مصاحبه با آسوشيتدپرس گفت شركت او تا پايان ميلادي، اينترنت از طريق خطوط تلفن را عرضه خواهد كرد اما در مورد اينكه چه كساني از اين خدمات بهره مند مي شوند اظهارنظر نكرد. كاربران با پرداخت ۳۰ دلار در ماه مي توانند ۲۴ ساعت به اينترنت وصل باشند كه سرعت آن چهار برابر اتصال به اينترنت از طريق خط تلفن عادي است. اگر كسي سرعت بالاتر لازم داشته باشد بايد هزينه سنگين تري را بپذيرد. صاحبان مودم كابلي و مشتركين خطوط تلفن ديجيتالي كه به DSL معروف است (مخفف Digital Subscriber Lines ماهانه ۵۰ دلار بابت اتصال به اينترنت مي پردازند.
نكته مهم اينجاست كه هر فناوري جديد به سخت افزارهاي خاص خود نياز دارد اما فناوري اتصال به اينترنت از راه خطوط برق نيازي به تغيير در ساختار خطوط برق و يا سيم كشي جديد نيست.
در مريلند آزمايشي انجام شد كه در آن كمپاني مسئول پروژه از خطوط فيبرنوري استفاده كرد كه سيگنال ها را به خطوط برق منتقل مي كرد و در مجاورت منازل، هنگام رسيدن به ترانسفورماتورها، ابزاري تعبيه شده بود كه نقش پل را بازي مي كرد. تا اين سيگنال ها از ترانسفورماتورها عبور نكنند.
تنها سخت افزاري كه لازم است كاربر خريداري كند مودمي است كه از يك طرف به كامپيوتر وصل است و از طرف ديگر به خطوط برق. در حال حاضر اين مودم ها به بازار عرضه شده اند و قيمت آن ۶۰ دلار است.
پاول در ديدار خود از منزلي كه در حال انجام آزمايش هاي مربوط به اين فناوري هستند تمام امكاناتي را كه از طريق اينترنت متصل به خط برق ممكن است، آزمود. از جمله: راديوي اينترنتي، كليپ ويدئويي ديجيتالي و بازي كامپيوتري اينترنتي. پاول كه خود را عاشق سينه چاك تكنولوژي معرفي مي كند با ديدن اين فناوري به قدري به وجد آمده بود كه نتوانست هيجان زدگي خود را مخفي كند و گفت چقدر حيف كه اين آزمايش ها نزديك منزل او طراحي نشده اند.

اژدهاي جنرال موتورز
موتور ۱۶ سيلندر V شكلي (V16) با حجم۶/۱۳ ليتر كه بالغ بر ۱۰۰۰ اسب بخار توان دارد و در ۸‎/۳ ثانيه از حال سكون به سرعت ۹۶ كيلومتر بر ساعت مي رسد. اما اين كاديلاك موسوم به XV16 در هر ۱۰۰ كيلومتر ۱۵ ليتر بنزين را مي بلعد. آيا چنين چيزي واقعي است؟ بله مطمئن باشيد. اين موتور غول آسا توسط جنرال موتورز براي مدل مفهومي يك ابراتومبيل فوق العاده مجلل موسوم به كاديلاك Sixteen ساخته شده است. مي توان گفت اين موتور يك شاهكار مهندسي است. با به كارگيري تكنولوژي جابه جايي براساس نياز يا همان خنثي سازي سيلندر جنرال موتورز، اين ابراتومبيل ۱۶ سيلندر مي تواند تحت بارهاي سبك تنها از چهار سيلندر، به هنگام گشت زني از ۸ و زماني كه نياز به بيشينه سرعت باشد از تمامي ۱۶ سيلندر خود استفاده كند. براساس شايعات اين موتور نسخه دو برابر شده اي از نسل بعدي شورولت كوروت V8 است.
سوپ اسپانيايي
پنجاه و دو ميليون ليتر آب شور تهيه كنيد و سپس ۴۵ هزار جانور آبزي به آن بيفزاييد. در واقع اين طرز تهيه Lصoceanografic، داغ ترين جاذبه توريستي اروپا والنسياي اسپانيا است كه در اختيار شما قرار گرفت. در بزرگ ترين آكواريوم اروپا در پانصد گونه جانور آبزي از ميگو، كوسه ها و شيرهاي دريايي گرفته تا پنگوئن ديده مي شود. مديران اين آكواريوم غول آسا براي سازگاري جانوران با چهره انسان هايي كه در ميان قلمرو آبي شان قدم مي زنند، به مدت سه ماه پس از افتتاح آكواريوم در دسامبر ۲۰۰۲ ورود مردم را قدغن كردند. پس از آن نيز تنها به گروه هاي كوچكي اجازه ورود دادند. انتظار مي رود با پايان يافتن سال ۲۰۰۳ اين آكواريوم سالانه پذيراي ۸/۱ ميليون بازديدكننده باشد.
ارتش سري
ارتش ايالات متحده در نظر دارد تا با استفاده از تكنولوژي هاي نوين از حضور ديده بان ها روي برجك تانك ها جلوگيري كند تا سربازانش در تيررس دشمن قرار نگيرند. در نفربر زرهي جديد ارتش آمريكا موسوم به استريكر M1126 از سلاح هاي كنترل از راه دور كانگزبرگ در بالاي نفربر استفاده شده است كه مي تواند مسلسل M2 با كاليبر ۵۰ يا نارنجك انداز ۴۰ ميلي متري MK19 را شليك كند. سيستم ديگري نيز موسوم به ايستگاه سلاح هاي كنترلي عادي، XM101، در حال آزمايش روي خودروي زرهي امنيتي M1117 است. اين سيستم علاوه بر شليك M2 و MK19 قادر است اسلحه خودكار۵۶/۵ميلي متري M249 را نيز به كار گيرد. در واقع حذف برجك هاي ديده باني روي خودروهاي نظامي علاوه بر ايمني بيشتر خدمه كاهش وزن اين خودروها را نيز در پي خواهد داشت.
علم، جنگ، امنيت
احتمالاً به زودي دانشمندان علم ژنتيك با شدت عمل امنيتي مشابه با آنچه كه از جنگ جهاني دوم گريبان گير فيزيكدانان هسته اي شد، مواجه مي شوند. در واقع اهميت موضوع در مورد همان روند چند صد ساله انتشار آزاد اطلاعات علمي است. در خلال نشست اخير آكادمي ملي علوم در واشنگتن، مقامات رسمي سازمان امنيت ملي آمريكا هشدار دادند كه انتشار نقشه هاي ژنتيكي مي تواند به تروريست ها در ساخت سلاح هاي بيولوژيكي كمك كند. يكي از مواردي كه اخيراً باعث نگراني شده است احتمال دست كاري كردن ژن ها به روش هاي مهندسي ژنتيك براي توليد نسلي از ويروس آبله مقاوم در برابر واكسن است.