جمعه ۶ شهريور ۱۳۸۳ - سال يازدهم - شماره ۳۴۷۹
ورزش
Friday.htm

مقاله
رم دوباره...
شيرين نجوان
روزي امواج طرفداران متعصب و غيرقابل پيش بيني رم بودند كه فضاي پر التهاب استاديوم هاي ايتاليا را ملتهب تر مي كردند. در آن زمان آنها تنها تماشاگر نبودند بلكه همانند مهره هاي رم جنگجوهاي توفنده اي بودند؛ بي استدلال و بي منطق.
از آن روزها مدت زمان زيادي نمي گذرد، شايد در حد گذشت چند ماه اما با آمدن روزي ديگر گويا فاصله اي بيشتر ايجاد مي شود. فاصله اي كه همه هواداران رم را از هياهو، انرژي و در اوج بودن تيمشان جدا مي كند.
يكي از همان روزهاي شرارت وقتي رم و لاتزيو مقابل هم ايستادند همان طرفداران بودند كه استاديوم را به آتش كشيدند و با ادعاي كشته شدن يكي از هواداران آشوب برپا كردند. از چنين اتفاقاتي نيز كمتر از چند ماه مي گذرد. اما هنوز در خاطرها وجود دارد.
همه چيز براي آنها هماهنگ شده بود و بي فكر اقدامي صورت نمي گرفت. قطعاً بايد دستور هرگونه شرارتي از سوي رئيس گروه كه او نيز خود يكي از طرفداران متعصب بود صادر مي شد. از طرفي آنها تا حدي هماهنگ و پيوسته بودند كه به راحتي توسط روساي گروه هاي هواداران مختلف هدايت مي شدند. همه چيز روبه راه بود. شرارت هاي آنها بجا و رضايت از تيمشان نيز جدا.
آيا سپري شدن چندماه پيوسته تا اين حد تفاوت ايجاد مي كند؟! رم ديروز كه همه هوادارانش حتي تا حد خونريزي براي تيمشان قدم برمي داشتند، امروز متفرق و منزوي شده اند. قطعاً زمان آنقدر سريع و بي اعتنا مي گذرد كه فرصتي دوباره به شرايط ايجاد شده نمي دهد. بنابراين حتماً تماشاگران متعصب رم انگيزه اي براي صبر كردن و مرور آنچه گذشته است، نداشته اند كه صندلي هاي جايگاهشان زمان حضور تيم محبوبشان خالي مانده است.
خالي ماندن صندلي ها از كجا شروع شد؟ آنچه هميشه در ايتاليا رسم بوده است، حكمراني طرفداران بر تيم هاي مختلف بوده است. آنها مي خواستند كه تيم اين سيستم را داشته باشد، آنها مي خواستند آن بازيكن تعويض شود و دهها مورد ديگر و آنچه مبرهن است حمايت و دنبال كردن ـ گاهي اجباري ـ از سوي مقامات تيم ها بود...
هواداران مي خواستند كاپلو بماند، اما او رفت و با رفتنش هواداران نيز به نشانه اعتراض متفرق شدند. قطعاً در ميدان نبودن آنها نيز فشاري مضاعف بود براي تيمي كه تا وقتي به خاطر دارد، هميشه جمعيتي شرور و ملتهب برايش كف زده اند و براي گل زدنش انتظار كشيده اند.
بدين ترتيب رم محبوب تولدي نه چندان دلچسب را آغاز كرد.
وقتي چزاره پراندلي ـ سرمربي جديد رم ـ بر مسند كاپلو تكيه زد، دو دستگي بين هواداران نيز ايجاد شد. عده اي همچنان پيرو تعصب قبل بودند. آنها همان تيم گذشته را مي خواستند با رهبري كاپلو. اما گروهي ديگر نيز شرايط جديد يعني حضور پراندلي را پذيرفتند. به عقيده آنها پراندلي بهترين گزينه ممكن مي تواند باشد چرا كه با مهارتي ويژه ـ برحسب تجربيات گذشته ـ به خوبي مي توانست از پس بدهي هاي نجومي رم برآيد. پراندلي فصل گذشته رهبري تيم پارما را به عهده داشت و علي رغم تمام مشكلات توانست تيمي در سريA داشته باشد.
پراندلي براي به دست گرفتن تيم رم بي انگيزه نبود. او در مصاحبه اي اعلام كرد هواداران رم اشتياق من براي رهبري آنهاست. قطعاً آن روز پراندلي محبوب نمي دانست بحران جديدي آن هم از سوي طرفداران عجيب و غريب رم در پي خواهد داشت.
خوشبختانه از زمان سفر كاپلو و رها كردن تيمش تاكنون با وجود همه نابساماني ها رم سيري صعودي را سپري مي كند. با اين نابساماني ها نيز چيزي جز بحران مالي، وضعيت هواداران، تفرقه و ايده هاي متفاوت بازيكنان و حتي مديران در راس نيست.
پراندلي، سرمربي سرخ پوشان رم، ايده هاي بزرگي در سر دارد. با وجود حفظ ـ با اندكي تغيير ـ تركيب و نوع سيستم از زمان كاپلو، تغييرات كوچك اما اساسي وي قابل كتمان كردن نيست.
خريدهاي بجا و يا حتي سوژه هاي جديد و تلاش وي براي خريدشان را مي توان از جمله اقدامات اساسي وي دانست. او اخيراً اعلام كرده است كه پست هاي تيمش تقريباً با خريدهاي اخير به فرم ايده آل درآمده است اما نياز به مهاجمي قدر كاملاً مشخص است. سوژه اصلي و امروز وي كسي نيست جز ابراهيموويچ مهاجم آژاكس.
پراندلي در سر دارد هرطور كه شده پست مهاجم را كامل كند و چه بهتر كه بهترين گزينه وي ابراهيموويچ باشد.
پراندلي با آرامش خاطر عجيبي پيش مي رود. او نه ادعاي پيروزي هاي پي درپي كرده است و نه قهرماني؛ با اين كه تمام اين آرزوها را در سر دارد. وي اعلام كرده است قصد دارد رم را در فصل آتي به شرايط ايده آل برساند.
در جملات او اعتماد به نفس خاصي ديده مي شود. گويا وجود هيچ مشكلي در برابر فولادين بودن اراده اش راهي ندارد و اين براي همه رمي ها و همه هواداران سرخ پوش ها فرصتي استثنايي است.
بي شك تلاش هاي پراندلي براي هيچ ايتاليايي و يا گسترده تر براي هيچ طرفداري ـ حتي از سرتاسر جهان ـ قابل كتمان كردن نيست.
وقتي او آمد به رم لقب شكارگاه داده بودند چرا كه ستاره هاي كاپلو هر كدام مسحور و مغلوب رقم هاي پيشنهادي قراردادهايشان مي شدند اما حالا نه تنها اين جريان قطع شده است بلكه رمي ها به واسطه پراندلي روحيه اعتماد به نفس از دست رفته را باز يافته اند و خود به دنبال خريدهاي بزرگي چون جيلاردينو و زلاتان ابراهيموويچ هستند.
حالا پيشگويي ها آسان تر به دنبال هم حركت مي كنند. رم موفق خواهد شد. رم دوباره به اوج باز خواهد گشت. رم دوباره...
منبع: www.thestatesman.net

دوچرخه سواري المپيك
۱۸۵ هزارم ثانيه
005766.jpg
كريس هوي در دوچرخه سواري تايم تريل بسيار پرآوازه است. در ۱۹۹۲، نايب قهرمان مسابقات تيمي جهان و اروپا شد و يك سال بعد در المپيك همين عنوان را به دست آورد تا سرانجام در ۲۰۰۲ تمامي رقيبانش را كنار زد و در مسابقات يك كيلومتر تايم تريل تيمي و انفرادي جهان، به دو طلاي خوش نقش و نگار رسيد. حالا در المپيك آتن، هوي ۲۸ ساله، با برجاي گذاردن ركوردي جديد براي جهان، به مدال طلا مي رسد تا بريتانيا دومين جام زرينش در آتن را مديون دوچرخه سوار اسكاتلندي باشد.
او پس از گذشت يك دقيقه و ۷۱۱/۰ ثانيه از خط پايان عبور كرد تا ۱۸۵ هزارم ثانيه زودتر از آرناد تورنانت فرانسوي مسير را به پايان برده باشد و به دل انگيزترين طلاي دنيا درآويخته باشد. اشتفان نيمكه ژرمن تبار هم سوم شد.
پس از قهرماني جيسون كوالي در سيدني، اين دومين بار متوالي است كه يك بريتانيايي اين بازي ها را فتح مي كند. هوي پس از به دست آوردن جام قهرماني گفت: «باور نمي  كنم. مي دانستم كه در بهترين شرايط قرار دارم. بدنم آماده تر از هر زمان ديگري است اما اصلاً فكرش را هم نمي كردم كه بتوانم اينقدر سريع حركت كنم.
۱۰۰ سال هم تلاش مي كردم نمي توانستم اينقدر تند برانم.»
رقابت هاي امسال آتن در تمام رشته ها شاهد اوج گيري ورزشكاران بوده و دوچرخه سواري نيز از اين پديده بركنار نمانده. شين كلي (استراليا)، نيمكه و تورنانت، همگي ركورد كوالي در سيدني را شكسته و در چنين كشاكشي فشار روحي وارد بر هوي مرگبار بوده: «زمان تورنانت را نديدم اما مي دانستم نيمكه و كلي با چه زماني به خط پايان رسيده اند.
با وجود اين، فقط سعي مي كردم تمركزم را حفظ كنم و نگراني بابت ديگران نداشته باشم. تماشاگران هم فوق العاده بودند. صدايشان را مي شنيدم كه پشت سرم هنگامه اي به پا كرده بودند و در تمام مسير من را به جلو مي راندند.»
اما اين تمام جريان نيست. به انتظار آغاز مسابقه فينال المپيك نشستن، دغدغه جدال نهايي، دلشوره شكست و روياي پيروزي، همه مي توانند ذهن صيقل خورده يك قهرمان را به هم بريزند و موجبات شكست او را فراهم بياورند. ستاره اسكاتلندي هم كه حالا به يكي از پرافتخارترين دوچرخه سواران تاريخ تبديل شده، حتي در اوج شهرت و آمادگي، از اين جريان ذهني ويرانگر در امان نبوده؛ بيشتر از تمام عمرم، بيشتر از هر لحظه ديگري در عمرم دستپاچه و عصبي شده بودم. ديدن آن همه زمان هاي اندك و سرعت هاي وحشتناك باعث شده بود تمركز روي مسابقه خودم، خيلي خيلي سخت شود اما كاري بود كه بايد از عهده اش بر مي آمدم.»
تحمل چنين فشار روحي، هميشه هم امكان پذير نبوده هوي پارسال براي دفاع از مقام قهرماني اش در جهان در همين شرايط قرار گرفت اما نتوانست از پس فشار طاقت فرسايي كه بر او وارد مي شد برآيد و در اشتوتگارت حتي به مدال برنز هم نرسيد اما در آتن، ديگر خطاي گذشته را مرتكب نشد: «تجربه اشتوتگارت درس هاي زيادي برايم داشت من آخرين نفر بودم و در آستانه تلاشي قرار داشتم اما در نهايت، همه چيز به تمركزم روي مسابقه خودم باز مي گشت و بي توجهي به تمام آنچه پيش از من رخ داده بود و ركوردهايي كه سايران برجاي گذاشته بودند. تو فقط بايد سعي كني بهترين نمايش را ارايه كني و خب، اگر به اندازه كافي خوب عمل كرده باشي بايد نتيجه اش را هم با فراغ بال بپذيري يك شب ديگر هركسي مي توانست پيروز شود اما آن شب، شب من بود.»
هوي از كوالي هم كه ناخودآگاه به ياريش آمده، ياد مي كند: «جسيون مايه الهام  من شد. ديدم كه در سيدني چطور طلاي المپيك را برد. اين افق هاي تازه اي را پيش روي چشم هاي من باز كرد و فهميدم ما هم مي توانيم مدال طلا را به دست بياوريم. به كف آوردن مدال زرين المپيك پس از پيروزي جيسون در سيدني، رويايي بود كه براي من به واقعيت پيوست.»
جيسون كوالي در توصيف آنچه هم تيمي اش انجام داده، مي گويد: «باورنكردني بوده چه رقابتي! ركورد المپيك چهار بار شكست تاكريس قهرمان شد. آنچه او انجام داد اعتماد به نفس فوق العاده اي را در كالبد تيم دميد. تورنانت با سرعتي كم نظير مسير را پيمود و از خط پايان گذشت و من با خودم فكر كردم كريس چه كار دشواري در پيش دارد اما در اعماق وجودم، ايمان داشتم او مي تواند... و توانست» قهرمان سيدني رشته سخنانش را اين چنين پي مي گيرد: «اصولاً نمي توانستم زمان سايران را نگاه كنم. سرم را در ميان دستانم گرفته بودم و گاهي به زمين نگاه مي كردم و دوباره به زمين چشم مي دوختم. چهار سال پيش، بعد از موفقيت من در سيدني، مربي او را كنار كشيد و پرسيد كه مي خواهد چكار كند. كريس گفت دوست دارد در يك كيلومتر مبارزه كند... حالا چهار سال گذشته و او قهرمان المپيك است.»

خبر
دست از ركوردشكني برنمي دارم
حسين رضازاده قوي ترين مرد جهان، پس از كسب دومين مدال طلاي المپيك خود، با حضور در جمع نمايندگان رسانه هاي گروهي در سالن نيكاياي شهر آتن، گفت: آمده بودم تا در اين مسابقات بزرگ، به قولي كه داده بودم عمل كنم و دل مردم كشورم را شاد كنم. قوي ترين مرد جهان در ابتداي كنفرانس مطبوعاتي خود اظهار كرد: من مي دانستم پا به چه مسابقه اي مي گذارم و با آمادگي كامل و قدرت تمام، در آتن حضور يافتم. در حقيقت اين جا بازي هاي المپيك است و مدال طلاي المپيك براي هر كشوري ارزشمند است و از طرفي كسب اين مدال براي من و مردم كشورم بسيار با اهميت بود.
وي ادامه داد: طي ماههاي گذشته، تمرينات زيادي را براي قهرماني در المپيك انجام داده بودم و حتي مي توانستم به ركوردي بيشتر از آنچه كه در اين مسابقات ثبت  كردم، دست يابم. من بارها اين وزنه ها را در تمرينات بالاي سر برده بودم و توان شكستن ركورد جهان را حتي بيش از اين نيز داشتم. اما نكته اي كه براي من اهميت داشت، كسب مدال طلاي المپيك بود. رضازاده در پاسخ به سؤال يكي از خبرنگاران در مورد مسئله دوپينگ، خاطرنشان كرد: من بارها قهرمان جهان شده ام و بلند كردن اين وزنه ها براي من آسان است. احتياجي به استفاده از مواد نيروزا ندارم. قوي ترين مرد جهان در پايان، در مورد ركوردشكني آينده اش تصريح كرد: باز هم ركورد جهان را خواهم شكست و دست از ركوردشكني برنمي دارم. حريفانم بايد در مسابقات مختلف به فكر مدال هاي نقره و برنز باشند. در آينده نيز قبل از المپيك ۲۰۰۸ چين و يا در حين اين بازي ها، ركورد جهان را خواهم شكست.

بازتاب قهرماني رضازاده در خبرگزاري رويتر
خبرگزاري رويتر از آتن گزارش داد: حسين رضازاده «هركول ايراني» روز چهارشنبه با دفاع از مدال طلاي خود در المپيك در دسته فوق  سنگين وزن با يك نمايش قدرت حيرت آور، استيلاي خود را به عنوان قوي ترين مرد جهان حفظ كرد. اين مرد قوي ايراني كه قيافه بچگانه زيبايي دارد موجب سرگرمي جمعيت حاضر شد و رقباي خود را از طريق برداشتن ۲۱۰ كيلوگرم در حركت يك ضرب و بلند كردن ۵/۲۶۳ كيلوگرم وزنه در حركت دوضرب و به جاي گذاشتن يك ركورد ۵/۴۷۳ كيلوگرم در مجموع دو حركت و كسب مدال طلا به بازي گرفت. «ويكتور شرياتيز» از لتوني با ۱۷ كيلوگرم كمتر به كار خود پايان داد. ولي ۴۵۵ كيلوگرم وزنه اي كه وي در مجموع دو حركت زد براي كسب مدال نقره كافي بود و وليچكو چولاكف وزنه بردار بلغاري با ۱۵/۴۴۷ كيلوگرم به مدال برنز چنگ انداخت. تلاش روني ولر براي تبديل شدن به نخستين وزنه برداري كه در پنج المپيك برنده مدال طلا شده است ناكام ماند و اين وزنه بردار آلماني ۳۵ ساله در نخستين حركت خود براي برداشتن وزنه از زمين از ناحيه شانه راست آسيب ديد.

حاشيه مسابقه قوي ترين مرد جهان
در آخرين شب از مسابقات وزنه برداري بازي هاي المپيك آتن، تنها نام مقدس ايران در سالن نيكاياي اين شهر طنين انداز شد. در حالي كه در آخرين شب از رقابت هاي وزنه برداري المپيك آتن، حسين رضازاده قهرمان سنگين وزن كشورمان به روي صحنه مي رفت، ايرانيان مشتاق زيادي از اقصا نقاط جهان از ساعت ها قبل، سالن مسابقات را پر كرده بودند و حتي تعداد زيادي از آنها به علت عدم دستيابي به بليت مسابقه در پشت درهاي سالن باقي ماندند.
با وجود تعداد بالاي تماشاگران ايراني در سالن، تنها نام مقدس ايران طنين انداز سالن شده بود و پرچم جمهوري اسلامي ايران در سالن نيكايا برافراشته شد. همچنين مسئولان ورزشي كشور از جمله مهندس مهر عليزاده، مهندس هاشمي طبا و مسئولان سفارت جمهوري اسلامي ايران در آتن نيز در سالن حضور پيدا كردند. با توجه به اهميت مسابقات دسته فوق سنگين وزنه برداري كه طي آن عنوان قوي ترين مرد المپيك براي چهار سال تمديد مي شد، خوان آنتونيو سامارانش رئيس سابق كميته بين المللي المپيك (IOC) نيز در سالن حضور يافته بود. از نكات مهم اين رقابت، اهداي مدال هاي دسته ۱۰۵+ كيلوگرم وزنه برداري المپيك توسط مهندس مصطفي هاشمي طبا، رئيس كميته ملي المپيك كشورمان و عضو كميته بين المللي المپيك بود.

همه تحت الشعاع يك مدال
علي مرادي پس از كسب مدال طلاي المپيك آتن توسط حسين رضازاده گفت: اين مدال را به خانواده معظم شهدا، روح پرفتوح امام، تمام آزادگان، جانبازان سرافراز و رهبر معظم انقلاب تقديم مي كنيم. رئيس فدراسيون وزنه برداري اضافه كرد: مدال رضازاده از مهم ترين مدال هاي بازي هاي المپيك بود كه وي موفق به كسب آن شد و افتخاري را براي خود، وزنه برداري ايران و ورزش كشورمان به ارمغان آورد.
وي با بيان اين كه كسب دو مدال طلا براي يك ورزشكار ايراني در بازي هاي المپيك بي سابقه است، خاطرنشان كرد: رضازاده نخستين ورزشكار ايراني است كه به كسب دو مدال طلاي المپيك نايل شده و كسب اين مدال كل دهكده بازي هاي المپيك را تحت الشعاع خود قرار داده است.

مرادي صعود نكرد
سجاد مرادي دونده دو ۸۰۰ متر تيم ايران در رقابت هاي مقدماتي اين ماده كه چهارشنبه شب برگزار شد، از گروه خود صعود نكرد. مرادي كه در گروه ششم قرار داشت با كسب زمان يك دقيقه و ۴۹ ثانيه و ۴۹ صدم ثانيه در رده هفتم گروه خود قرار گرفت و از صعود به مرحله نهايي بازي هاي المپيك آتن بازماند. در رقابت هاي اين گروه دوندگاني از مراكش، اوكراين، آمريكا، روسيه، الجزاير، تركيه و ويتنام شركت داشتند. دوندگان مراكش و اوكراين از اين گروه به مرحله نهايي راه يافتند.

جايگاه چهل و پنجمي ايران
سرانجام كاروان ۲۸ نفري ورزشي كشورمان، پس از گذشت ۱۱ روز از بازي هاي المپيك با حذف بيش از نيمي از ورزشكاران اين تيم، به جدول رده بندي مدال ها راه يافت.
تا پايان يازدهمين روز از بازي هاي المپيك آتن تيم ايران با كسب يك مدال طلا در جايگاه ۴۵ جدول رده بندي قرار دارد. اين در حالي است كه در اين جدول تيم آمريكا با كسب ۲۵ مدال طلا، ۲۸ مدال نقره و ۲۲ مدال برنز در مكان نخست قرار دارد، چين با كسب ۲۴ مدال طلا، ۱۵ مدال نقره و ۱۲ مدال برنز جايگاه دوم را به خود اختصاص داده و تيم استراليا با كسب ۱۶ مدال طلا، ۱۰ مدال نقره، ۱۵ مدال برنز در جايگاه سوم جاي دارد.

برنامه يك روز تعطيلي
005763.jpg
حتماً تا حالا صبحانه تان را خورده ايد. لابد براي اين روز تعطيل قصد داريد برنامه ريزي كنيد. اگر هنوز شكست هاي كاروان ورزشي ايران در آتن برايتان زجرآور و ناراحت كننده نبوده، اگر با خودتان عهد نبسته ايد كه بازي هاي ملي پوشان ايراني را پيگيري نكنيد برنامه امروز و فرداي مسابقات را بهتر است بدانيد.
بازي هاي امروز
عقربه هاي ساعت كه ۱۱ را نشان دادند لحظات پرهيجان مسابقات كشتي آغاز شده است. بابك نورزاد در وزن ۵۵ كيلوگرم در اين ساعت بر روي تشك مي رود. عليرضا دبير در ۶۶ كيلوگرم، مجيد خدايي در وزن ۸۴ كيلوگرم و عليرضا رضايي در ۱۲۰ كيلوگرم در اين ساعت بر روي تشك مي روند. البته اين ساعت پايه است و قطعاً همه اينها ساعت ۱۱ صبح كشتي نمي گيرند ولي به هرحال فكر مي كنم بايد دو ساعتي حداقل پاي تلويزيون به ديدن كشتي مشغول باشيد.
اما ساعت ۴۵/۱۲ دقيقه  هادي ساعي كه در سيدني براي خودش كسي بود بايد مقابل حريفش  بايستد. حريفان هادي ساعي در وزن ۶۸ كيلوگرم سونگ  ميون سوب از كره جنوبي، شانن از چين تايپه، نيام الدين ياشايف از آذربايجان، يسپرروزن از دانمارك، كارلو مولفتاي ايتاليايي، تونگاي گاليسكاي از اتريش، كارلو ماسيمينو از استراليا و كارلوس برزيلي هستند.
بازي هاي فردا
اما باز هم در كشتي آزاد امروز ساعت ۱۱ سه كشتي گيرمان بر روي تشك مي روند مسعود مصطفي جوكار را كه هر وقت نام ببريم ياد بازي هاي آسيايي بوسان و مشكلي كه برايش پيش آمد مي افتيم. او در وزن ۶۰ كيلوگرم روي تشك مي رود.
مهدي حاجي زاده تقريباً تغيير چهره داده موهاي تراشيده و ريش او نمايانگر و متمايزكننده او با ديگر كشتي گيران خواهد بود. او حالا پس از غيبت در صحنه هاي اول كشتي دنيا قرار است ساعت ۱۱ صبح امروز در وزن ۷۴ كيلوگرم كشتي بگيرد. سايتي اف رقيب اصلي او در اين وزن است.
نماينده آخر كشتي ما، اميد قطعي براي دستيابي به يكي از سه مدال وزن ۹۶ كيلوگرم، عليرضا حيدري منتظر رقابت او باكورتانيد زه باشيد. مي گويند عليرضا حيدري آماده رقابت است. آخرين مسابقه ما ـ كاروان ورزشي ايران ـ در رشته تكواندو برگزار مي شود. ساعت ۴۵/۱۲ دقيقه يوسف كري تكواندو كار وزن ۸۰ كيلوگرم به رقابت با اولين حريفش خواهد پرداخت.
به نظر شما ما مدال جديدي از اين مسابقات كسب مي كنيم؟

نگاهي ديگر به آتن
در آتن بي ترديد هر آنچه وجود دارد تحقق مي يابد. اگر پنج دايره نمادين كنار هم جمع مي شوند تا بيانگر صلح باشند، اتفاقي جز نبردهايي با شكوه در محيطي آرام و بي جنجال نمي افتد. در اين جا نتيجه تمرين هاي سخت و طاقت فرسا در رقابت با خلاف هاي دوپينگ به راحتي مثبت مي شود و مهم تر از همه به راحتي مي توان همان را برداشت كه كاشته شده است.
رقابت ها همچنان پيش مي رود و در اين بين قهرمان ها يا عادلانه تر بگوييم تمام ورزشكاران با انگيزه ـ حتي در صورت عدم موفقيت ـ قابل ستايش هستند. فرقي نمي كند كه ورزشكار مدال به دست، يا قهرمان بر سكو ايستاده از كدام كشور و مليت باشد بلكه مهم اين جاست كه كسي از هر كجا توانسته به آنچه مي خواهد برسد.
وقتي وزنه اي به بالاي سر مي رود، وقتي ركوردي ثبت مي شود و زماني كه قدمي زودتر از سايران به خط پايان مي رسد و... در دل هر ورزش دوستي زمزمه هاي «فوق العاده بود» شنيده مي شود.
۱ - مايكل فلپس يكي از همان هايي است كه نامش را در تاريخ المپيك جاودانه كرد. او حالا هشتمين مدال را در رشته شنا از آن خود كرده است و ركورد جهاني نيز به نام اوست. اما نكته شگفت انگيزي در قهرماني فلپس وجود دارد كه بيشتر از هر مدالي قابل انديشه است.
«حريف هايم را مي شناسم و مي دانم كه براي غلبه بر آنها نياز به تواني ويژه دارم اما من به هر آنچه مي خواهم مي رسم.»
حالا فلپس به آنچه خواسته بود رسيده است. در اين اراده آهنين چه وجود دارد؟ تمرينات پي درپي و طاقت فرسا؟! مربي كارآزموده يا... فلپس مي گويد: «مي خواستم براي همه هوادارانم مدالي طلايي هديه ببرم.»
با وجود همه رقبا مايكل فلپس دوره نخست رقابت ها را به طرزي مطلوب آغاز كرد. وي توانست در سري مسابقات نخست ركورد جهاني ۴۰۰ متر مختلط انفرادي را بشكند و پس از پشت سر گذاشتن نبردهايي سخت تر هشتمين مدال طلا را از آن خود كند.
آخرين قهرماني او در فينال صدمتر پروانه بود. براي او كار سختي نبود تا در ۴ در ۱۰۰ متر نيز مدال طلا را به نام خود كند اما تصميم گرفت با كنار كشيدن خود جاي خود را به كراكر دهد تامدالي ديگر به نام كشورش ثبت شود. فلپس در رشته شنا نامي طلايي و مدال هاي طلايي را به نام خود تا هميشه حك كرد.
۲ - حضور زنان در المپيك ۲۰۰۴ با وجهه اي معتبرتر از قبل نمايان شد. معتبرتر از اين جهت كه نام آنها در اكثر رشته هاي ورزشي مطابق با مردان وجود دارد. اين حضور در برخي از رشته ها با توان بالا و نيرويي مضاعف تر از قبل دنبال مي شد. فوتبال زنان، تنيس، شنا، دووميداني و.. از رشته هاي برتر زنانه در آتن ۲۰۰۴ به حساب مي آيند. در اين بين در رشته تنيس به علت عدم حضور نامداران اين رشته همچون خواهران ويليامز احتمال كسب مدال وجود نداشت كه چنين نشد.
از بين رشته هاي ذكر شده ركورد جهاني براي رشته شناي زنان ثبت شد. مسابقات در نوع كرال ۵۰ متر برگزار شد و اين اينگه دي بروين نيز اين عنوان را كسب كرد. پشت سر گذاشتن بيست وچهار و پنجاه و هشت ثانيه و سپري كردن ۵۰ متر نشان دهنده عزمي جزم براي به دست گرفتن عنوان قهرماني مربوطه است.
تمامي رقابت هاي سپري شده فوتبال زنان نيز با تكنيك هاي متفاوت و چشمگير سپري شد حالا برنامه بازي ها مرحله يك چهارم نهايي را پشت سر گذاشته است و هواداران در انتظار برگزاري مرحله نيمه نهايي هستند. تيم هاي زنانه اي كه توانسته اند به اين مرحله راه پيدا كنند آمريكا، آلمان، سوئد و برزيل هستند.
۳ - رشته تنيس مردان يكي از رشته هايي بود كه تا اين مرحله از مسابقات ۲۰۰۴ آتن مي توان گفت كليشه پيش بيني ها را برهم زده است. وقتي مسابقه به ميانه هاي سه ساعت برگزاري اش رسيد همه نگاه ها از نيكولاس كيفر به ماسوازيشي دوخته شد. در همين زمان بود كه مدير برنامه ريزي كيفر فرياد زد «امكان ندارد.» اما همه چيز در آتن امكان تحقق دارد.
۴ - قهرمان هاي آتن فراوانند چه آنها كه مدال به گردن مي اندازند و تاج برگ هاي زيتون بر سر مي گذارند و چه آنهايي كه در سه جايگاه نفرات اول تا سوم جايي براي آنها وجود ندارد. اما گويا بطن همه پيروزي ها از نتيجه هاي ثبت شده با ارزش تر هستند. «هيچ رقيبي براي من مهم نيست.»، «من پيروز خواهم شد.»، «آرزوي من كسب مدال براي ميهنم بود.»، «من سال هاست كه با اين مدال زندگي مي كنم و آن را در دست دارم.» و...
منبع: Sports.Yahoo.com

قهرمان
005850.jpg

تقدير رهبر معظم انقلاب از پيروزي حسين رضازاده
بسم الله الرحمن الرحيم
حسين عزيز
از اين كه دهها ميليون ايراني را شاد كردي از تو متشكرم.
سيد علي خامنه اي
گريه كرديم. اما غمي در كار نبود، او خنديد و ما گريه كرديم. اما شكستي در ميان نبود. او قهرمان شد و ما گريه كرديم. او آسان تر از هميشه، مانند كودكي كه اسباب بازي هايش را به رقص درمي آورد با پولاد سرد سهمگين طرف شد و ما مي لرزيديم. او عجيب بود و ما عجيب تر. او پديده بود و ما متفاوت تر. او قوي بود، قوي ترين و ما دل نازك بوديم، دل نازك تر. رابطه ما و او رابطه غريبي از نوع ارتباط تعريف نشده اي است كه فقط خودمان
005847.jpg
005841.jpg
مي توانيم براي خودمان معنايش كنيم. آن  وقت كه او روي سكو رفت، آن زمان كه پرچم ايران به اهتزاز درآمد و وقتي كه نواي سرود ملي نواخته شد و صداي حزن انگيز موذن زاده كه در ميان سينه زنان اردبيلي مي خواند، پيچيد. ما شادترين مردمان جهان بوديم كه آرام مي گريستيم. خوشحال بوديم و مي گريستيم. آرام و بي صدا. شايد او توانسته بود با آن آرامش دريايي اش ما را براي يك لحظه از ۱۲ روز ناكامي دور كند. او توانسته بود ما را به اوج لحظه اي برساند كه باور كنيم روي اين زمين سهم قابل توجهي داريم. او توانست با حضور بزرگش همه غيبت هاي ما را پاك كند و اينها همه در يك لحظه، در يك آن به وقوع پيوست. آن لحظه نمناكي كه او بالاتر ايستاد. او بچه حسن آباد اردبيل. هشمهري موذن زاده شيواترين اذان جهان ما را به خودمان برگرداند. حالا در آن لحظه ما بزرگ بوديم و شاد. در آن لحظه كه مردم اردبيل خيابان ها را بند مي آوردند و نفس در نفس هم هلهله مي كردند. ما دست و پايمان را گم كرده بوديم. مثل خودش بچه شده بوديم. شادماني بي دليل چه لذتي دارد. در آن لحظه مي خواستيم ديده شويم. مي خواستيم باشيم. مي خواستيم بي هيچ دليلي همديگر را بغل كنيم. همديگر را ببوسيم. همديگر را ببخشيم.
او فقط قهرمان نشد. او براي يك لحظه قلب هاي پراكنده ما را در آن شب دور هم جمع كرد. دور يك پرچم سه رنگ و ما در آن لحظه گريه كرديم. او خنديد و ما گريه كرديم.
005838.jpg
005835.jpg

هيچ كس در دنيا نخواهد فهميد كه ما چگونه ايم. نه از آن گريه چيزي خواهد فهميد نه از آن قهرمان. همه از ركورد حرف مي زنند. از قهرماني. اما ما براي اين يك نمونه كوچك شادي رازهاي زيادي داريم، رازهايي كه فقط خودمان مي دانيم. رازي كه فرق ما با همه جهان است. آنها يا قهرمانند يا بازنده و ما معجوني هستيم كه فقط خودمان مزه اش را مي فهميم. ما ايراني هستيم. با قهرمان هايي شبيه خودمان . به يكباره و ناگهاني. غيرقابل پيش بيني و هميشه عجيب.
شب چهارم شهريور ۸۳ ايران خنديد و گريه كرد و حضور مردي تشنه از فرات چقدر نزديك بود.
پيام رئيس جمهوري به رضازاده
بسم الله الرحمن الرحيم
قهرمان دلاور ملي آقاي »حسين رضازاده« به نام ملت قهرمان و قدردان ايران، پيروزي گران سنگ شما را در عرصه المپيك صميمانه تبريك مي گوييم. كسب مقام نخست نه يك توفيق صرف ورزشي كه پاسخي شايسته به اميد مردم ما بود، برآوردن انتظار ملت بر شما مبارك باد.
سيد محمد خاتمي
رئيس جمهوري اسلامي ايران
تشكر متقابل رضازاده
005844.jpg

بسم ا... الرحمن الرحيم
رهبر معظم و فرزانه انقلاب اسلامي، حضرت آيت ا... العظمي خامنه اي، سلام فرزندان خود را از آتن، شهر المپيك، پذيرا باشيد. به طور يقين شاد كردن دل ملت با عزت و شرافتمند ايران افتخار بزرگي است كه در اين لحظات، نصيب ما شده است و ما از اين جهت شاد و خرسنديم كه توانسته ايم وظيفه خود را در جهت اعتلاي نام مقدس نظام جمهوري اسلامي ايران به خوبي انجام دهيم.
از طرف حسين رضازاده و فرزندان شما در خانواده وزنه برداري

|  هفته   |   جهان  |   پنجره  |   داستان  |   چهره ها  |   پرونده  |
|  سينما  |   ديدار  |   حوادث   |   ماشين   |   ورزش  |   هنر  |

|   صفحه اول   |   آرشيو   |   بازگشت   |