NGC 1427A
908 NGC
گروه علمي فرهنگي- تصاوير جديد تلسكوپ بسيار بزرگ رصدخانه جنوبي اروپا(VLT)دو كهكشان به خصوص را نشان مي دهد كه شكل عجيبشان، حكايت از برهمكنش هاي بي رحمانه ابرهاي عظيم گاز و ديگر كهكشان هاي اطراف دارد. اين تصاوير را ابزارهاي FORS1 و FORS2 در آرايه چهارگانه تلسكوپ بسيار بزرگ و با استفاده از سامانه اپتيك سازگار تهيه كرده اند. تصوير نخست، كهكشان NGC908 را نشان مي دهد كه از خميدگي يكي از بازوهاي مارپيچش رنج مي برد. اگر بازوهاي اين كهكشان را با هم مقايسه كنيد، متوجه مي شويد كه بازوي چپ به سمت بالا خم شده است.
تكه هاي آبي رنگي كه در سراسر اين بازو مي بينيد، خوشه هاي بسيار سنگيني از ستارگان جوان و تازه متولد شده را نشان مي دهد كه بسياري از آنها، تنها چند ميليون سال پس از تولدشان، سوخت هسته اي خود را تمام مي كنند و در انفجارهاي عظيم ابرنواختري نابود مي شوند. اخترشناسان تاكنون توانسته اند دو ابرنواختر را در اين كهكشان شناسايي كنند، يكي در سال ۱۹۹۴ و ديگري در ارديبهشت ماه امسال!
دانشمندان اين كهكشان را يك كهكشان شكوفنده ستارگان مي خوانند، زيرا آهنگ تولد ستارگان جديد در آن بسيار بسيار زياد است. ستاره شناسان حدس مي زنند برخوردي نزديك اين كهكشان با كهكشاني ديگر، بازوي زيبايش را خم كرده و موتور توليد انبوه ستارگان جوان را در آن روشن كرده است. به نوشته پارس اسكاي، ميليون ها سال است كه كهكشان ديگر صحنه را ترك كرده است و نمي توان آن را شناسايي كرد. كهكشان ۹۰۸ NGC شصت و پنج ميليون سال نوري از زمين فاصله دارد و پهنايش ۷۵هزار سال نوري است.
اما تصوير دوم، كهكشاني نامنظم را نشان مي دهد كه با سرعتي زياد به قلب يك توده غول پيكر از گازهاي ميان كهكشاني فرو رفته است.
ابرهاي ميان كهكشاني، اين كهكشان پيكان مانند را كه NGC 1427A نام دارد، در حالي تحت فشار قرار داده اند كه كهكشان كوچك در تلاش است با سرعت ۶۰۰ كيلومتر بر ثانيه از ميان اين توده عبور كند. اغتشاش هاي گرانشي اين تصادف خشونت بار تاكنون به تولد ستارگان بسياري منجر شده است.
كهكشان NGC 1427A تنها يك پنجم كهكشان راه شيري بزرگي دارد و پهنايش بيشتر از بيست هزار سال نوري نيست.
اين كهكشان با فاصله شصت ميليون سال نوري از زمين، در خوشه كهكشاني كوره (Fornax) قرار گرفته است و بسيار شبيه به ابر ماژلاني بزرگ است كه همانند يك قمر بر گرد كهكشان خودمان مي گردد. انتظار مي رود گرانش شديد كهكشان هاي خوشه كوره، اين كهكشان كوچك را در نهايت پاره پاره و اجرام آن را در فضاي ميان كهكشاني پخش كند.