بازتاب فراخوان كاريكاتور روزنامه همشهري در رسانه هاي بين المللي و موضعگيري سريع آمريكا و صهيونيسم جهاني در مقابل آن چنان گسترده بود كه بسياري از هموطنان ما را شگفت زده كرد.
روزنامه همشهري در روزهاي پاياني هفته گذشته طي يك فراخوان ساده از هنرمندان آزاد و متعهد جهان خواست در صورتي كه آزادي بيان مورد ادعاي غرب صحت دارد در موضوعاتي مانند «هولوكاست» هم كاريكاتورهاي خود را ارايه كنند.
سردبير روزنامه در «ستون آخر» به طور مختصر به اين فراخوان اشاره كرد و در صفحه سوم روزنامه طرح اوليه موضوع بيان گرديد. سپس طي يادداشت كوتاهي اعلام شد كه متن كامل فراخوان در روز دوشنبه ۲۴/۱۱/ ۸۴ به چاپ خواهد رسيد. همين فراخوان ساده و كوتاه بدون آنكه در هيچ رسانه ديگري اعلام شود يا جزئيات مسابقه مطرح گردد چنين بازتاب گسترده بين المللي پيدا كرد و حتي كاخ سفيد را به موضعگيري واداشت. نخستين پرسشي كه با اين انعكاس گسترده مطرح شد اين بود كه: «راستي اين مسابقه هنري چقدر اهميت داشته كه سردمداران نظام سلطه را با آن همه ادعاي قدرت و هياهوي نظم نوين جهاني به وحشت انداخته و نگران كرده است؟»
كساني كه تاثير و نقش آفريني رسانه ها و زبان هنر در معادلات و مناسبات اجتماعي و سياسي را به درستي درنيافته اند حق دارند از اين انعكاس وسيع تعجب كنند. اما آنان كه ماهيت و جايگاه پوشالي ابرقدرت نماهاي امروز جهان را خوب شناخته اند درمي يابند چرا سران نظام سلطه از يك فراخوان ساده كاريكاتور به هراس افتاده اند.
واقعيت اين است كه اين مسابقه كاريكاتور در نگاه اول همپاي موضعگيري هاي سياسي و رفتارهاي ديپلماتيك نيست اما وقتي دقت كنيد صداي كودك خردسالي را از اين فراخوان خواهيد شنيد كه فارغ از هيمنه و جبروت پوشالي پادشاه مدعي به پشتوانه صداقت و سلامت كودكانه هنر متعهد و پرسشگر انگشت اشاره برآورده و برهنگي پادشاه را فرياد كرده است، آنچه در هياهو و ازدحام، ناگهان سكوت و ترديد و پرسش مي آفريند همان اشاره كودكانه است كه از صداقت و سادگي برمي خيزد.
«كاريكاتور» به عنوان شاخه اي از درخت برومند و سايه گستر هنر از اين روست كه چنين قدرتي مي يابد و سردمداران نظام سلطه را به نگراني و اضطراب مي افكند. هم از اين روست كه صهيونيسم جنايت پيشه پيش از ترور بسياري از رهبران سياسي و نظامي مبارز فلسطين دست به قتل هنرمند متعهد فلسطين «ناجي العلي» مي زند و امروز از عزم يكپارچه كاريكاتوريست هاي مسلمان و هنرمندان آزاد غيرمسلمان براي ارايه آثار هنري خود به خشم آمده است.
آيا چند خط بي رمق و ساده بر روي كاغذي سپيد اينگونه سزاوار خشم و انزجار دشمن شده است؟ نه، آنچه دشمن از آن مي هراسد قدم گذاشتن هنر در ميدان پرسش آفريني است. آنچه فراخوان كاريكاتور همشهري درپي آن بود طرح اين نكته است كه: «راستي اگر آزادي بيان غربي راست باشد، بسياري پرسش ها بدون پاسخ مانده كه پاسخ مي طلبد.»