سياست  سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري يك رويكرد غيرتخصصي است.
محمدحسن كرماني، رئيس هيأت مديره انجمن صنفي دفاتر خدمات مسافرت هوايي و جهانگردي ايران با بيان اين مطلب به همشهري گفت: نگراني اين است كه نتيجه كار سازمان ميراث فرهنگي در اعمال حاكميت خود بخش خصوصي گردشگري را كه 50 سال سابقه فعاليت دارد و بيش از دو هزار مدير عضو آن هستند، از هم بپاشند.
وي افزود: اخيراً  سازمان نغمه اتحاديه درست كردن براي آژانس هاي مسافرتي را ساز كرده است. بايد پرسيد اگر اتحاديه مربوط به بخش خصوصي است، به سازمان چه ارتباطي دارد كه در آن دخالت كند. از سوي ديگر اين اقدام سازمان غيرقانوني است. چون براساس تبصره ماده 2 قانون نظام صنفي مصوب 24/2/82 صنوفي كه قانون خاص دارند از شمول قانون مذكور مستثني شده اند و قانون خاص دفاتر خدمات مسافرتي و جهانگردي عبارت است از قانون توسعه صنعت ايرانگردي و جهانگردي مصوب سال 1370 و اصلاحات بعدي و در نهايت تصويب نامه شماره 14404 /ت‎/۲۳۲۰۳ مورخ 5/4/1380 هيأت وزيران كه صراحتاً  با برخي از موارد توافق نامه سازمان براي تشكيل اتحاديه از جمله تأييد اساسنامه توسط سازمان ميراث فرهنگي پيش از ثبت در وزارت بازرگاني و اختيار عزل هيأت مديره اتحاديه از هيأت عالي نظارت مغايرت دارد. انجمن مصمم است در صورت پافشاري سازمان براي عملي ساختن اين امر غيرقانوني به مراجع قانوني كشور از جمله كميسيون اصل 90 مجلس شوراي اسلامي و محاكم دادگستري شكايت كند.
كرماني گفت: سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري به جاي اجراي وظايف اصلي خود وارد مقوله هايي شده كه به آن ارتباطي ندارد. براي نمونه بايد گفت اين سازمان كه به عنوان متولي امور جهانگردي كشور، بايد تأسيسات بين راهي را تجهيز كند و با ارائه تسهيلات مناسب، بخش خصوصي را براي فعاليت ياري كند، به فكر ايجاد اتحاديه براي تأسيسات بين راهي افتاده است. بايد پرسيد مشكل جاده هاي ايران و رفع كمبودهاي كمي و كيفي تأسيسات بين راهي اولويت دارد يا اتحاديه درست كردن براي آنان.
رئيس انجمن دفاتر خدمات مسافرتي ايران اظهار داشت: سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري علي رغم مفاد اصل 44 قانون اساسي در حوزه اقتصادي وارد شده و به بهانه تشكيل يك شركت به نام شركت توسعه گردشگري ايران در كار برگزاري نمايشگاه هاي جهانگردي دخالت كرده است. بايد گفت وقتي 73 درصد سهام شركت توسعه گردشگري متعلق به سازمان ميراث فرهنگي است و 2درصد سهام آن نيز به بانك صنعت و معدن تعلق دارد، چگونه يك شركت با 75 درصد سهام دولتي، يك شركت خصوصي وانمود مي شود و اين شركت وارد معاملات مي شود، در حوزه اقتصاد دخالت مي كند، اطلاعيه مي دهد، پول مي دهد و پول مي گيرد و با شركت هاي جهانگردي كشورهاي جهان تفاهم نامه و قرارداد امضا مي  كند. وقتي عوامل شركت توسعه گردشگري در نمايشگاه هاي بين المللي مستقر مي شوند، چه كالايي دارند كه به مشتريان عرضه كنند.
وي افزود: سازمان كه در يك سال گذشته در 8، 9 نمايشگاه شركت كرده چه نتيجه اي به دست آورده است. بهتر است گزارش بدهند در نمايشگاه هاي چين، مسكو، لندن،  ژاپن، مالزي، هند، دبي و سوريه چه گذشته است. ما اعتقاد داريم اين نمايشگاه ها فاقد مديريت بوده است. يك كارمند دولت كه در غرفه نمايشگاه ايستاده است، بايد به مراجعان درباره تور، بليت هواپيما، حمل و نقل يا لوازم صنعتي اطلاعات تخصصي بدهد كه او فاقد اين اطلاعات است. سازمان چگونه مي تواند در مورد خريد و فروش و عقد قرارداد صنفي و تجاري وارد مذاكره شود . سازمان به جاي دخالت در اجراي نمايشگاه ها بايد امكان موفقيت بخش خصوصي را فراهم كند. بهتر است سازمان اعلام كند در يك سال گذشته در كجاي دنيا حضور تبليغاتي داشته است.
سازمان بايد از انجام وظيفه اصلي خود كه سياستگذاري و حمايت از بخش خصوصي است، منحرف نشود. در شرايط فعلي كه كشور ما در مسائل جهاني وضعيت خاصي دارد و صنعت گردشگري هم در چالش قرار گرفته، سازمان ميراث فرهنگي براي حفاظت و صيانت از منافع ملي مشاركت بخش خصوصي را بپذيرد و در راه جبران خسارت هاي اقتصادي اين صنف گام بردارد و از محل بودجه هايي كه در اختيار دارد و از محل ذخيره ارزي به ياري اعضاي صنف بيايد تا از اين بحران خارج شويم.
رئيس هيأت مديره انجمن آژانس هاي مسافرتي گفت: سازمان بايد به جاي دامن زدن به مسائل غيرضروري و اختلاف برانگيز با تدوين استراتژي صحيح به امكان حل مشكل صنعت جهانگردي اقدام كند. اكنون 2027 آژانس مسافرتي در كشور وجود دارد. با توجه به ظرفيت هاي صنعت گردشگري كشورمان به نظر مي رسد بايد صدور مجوز جديد متوقف شود و در مورد آژانس هاي موجود بازنگري به عمل آيد و با اعمال سياست هاي منطقي از ورشكستگي اعضاي اين صنف جلوگيري شود. سازمان بايد دفاتر جهانگردي را در كشورهاي جهان راه اندازي كند، بخش خصوصي را معرفي و حمايت كند. با بهره گيري از رسانه هاي بين المللي جاذبه هاي تاريخي، فرهنگي و واقعيت هاي اجتماعي كشور ما را به مردم جهان بشناساند.
در حال حاضر سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري لازم است با سازمان هاي آب، برق و گاز و شهرداري و وزارت امور اقتصادي و دارايي وارد مذاكره شود تا تلاشگران صنعت گردشگري در مورد پرداخت هاي خود از تسهيلات لازم برخوردار شوند و هزينه هاي دفاتر خود را تا حدي كاهش دهند. به هر حال تأمين زندگي و معاش خانواده هاي 2027 آژانس و ده ها و صدها پرسنل شاغل در اين رشته كار سختي است. مسلماً  با اختصاص يارانه هايي، صنف از فلج شدن رهايي مي يابد و با افق هاي جديد و روزنه هاي اميدبخش قادر خواهد بود. درشكوفا شدن صنعت گردشگري و ايجاد اشتغال هر چه بيشتر گام هاي مؤثرتري بردارد. كرماني خاطرنشان ساخت: اين انجمن صنفي با نيم قرن سابقه و تجربه هاي ارزشمند و دارا بودن تخصص هاي لازم آماده است براي حل مشكل صنعت گردشگري كشور با مقامات سازمان رودررو به گفت وگو بنشيند.

گروه علمي فرهنگي- شوراي عالي انقلاب فرهنگي در آخرين جلسه خود كه به رياست دكتر احمدي نژاد تشكيل شد، اساسنامه بنياد علمي و فرهنگي استاد شهيد مطهري، آيين نامه جايزه ادبي جلال آل احمد و ماده واحده تاسيس موزه تئاتر ايران را به تصويب رساند.
به گزارش اداره كل روابط عمومي دبيرخانه شوراي عالي انقلاب فرهنگي، براساس مصوبه شورا در ارديبهشت ماه سال جاري، اساسنامه بنياد علمي و فرهنگي شهيد مطهري در دبيرخانه شوراي عالي بررسي و براي تصويب به شورا ارايه شد.
پژوهش در آثار شهيد مطهري و بزرگداشت مقام و شخصيت علمي و فرهنگي ايشان، ايجاد بانك اطلاعاتي و پايگاه اطلاع رساني، زمينه سازي براي تربيت متفكران اسلامي به منظور بسط انديشه هاي استاد و همكاري با مراكز و نهادهاي داخلي و خارجي و حمايت از پايان نامه هاي تحصيلي و ديگر فعاليت هاي پژوهشي در زمينه مطهري شناسي از وظايف بنياد علمي و فرهنگي شهيد مطهري است. شوراي عالي انقلاب فرهنگي در ادامه بررسي اين اساسنامه، ارگان بنياد، تركيب اعضاي هيات امناء و هيات مديره و وظايف و اختيارات آنان را مشخص و ساير بندهاي اساسنامه را تصويب كرد.
براساس اساسنامه بنياد شهيد مطهري، وزراي فرهنگي و ارشاد اسلامي، آموزش و پرورش و علوم، تحقيقات و فناوري، روساي سازمان هاي صداوسيما، تبليغات اسلامي و فرهنگ و ارتباطات اسلامي، روساي نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه ها، فرهنگستان علوم و دانشگاه تهران و مدير حوزه علميه قم، اعضاي حقوقي و دو نفر از صاحبنظران برجسته كشور به همراه دو نفر از اعضاي خانواده شهيد مطهري اعضاي حقيقي هيات امناي اين بنياد را تشكيل مي دهند.
براساس اين گزارش در ادامه جلسه، اعضاي شوراي عالي انقلاب فرهنگي به بحث درباره آيين نامه جايزه ادبي جلال آل احمد پرداختند و ضمن تصويب تركيب اعضاي هيات امنا و هيات علمي ستاد اهداي جايزه ادبي جلال آل احمد و وظايف آنان، به پيشنهاد شوراي هنر، معاونت فرهنگي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي را مجري اين آيين نامه تعيين كردند. همچنين با تصويب شوراي عالي انقلاب فرهنگي به منظور تحقق اهداف فرهنگي و هنري جمهوري اسلامي ايران در راستاي پاسداري از آثار گذشتگان در زمينه هنرهاي نمايشي و حمايت معنوي از كارشناسان و پژوهشگران عرصه نمايش و با عنايت به اهميت اعتلاي هنرهاي ملي و محلي بومي، موزه تئاتر ايران زيرنظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي تاسيس مي شود. به موجب اين مصوبه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي موظف شد تنظيم و تصويب اساسنامه اين موزه را در دستور كار خود قرار دهد. همچنين دكتر محسن قمي به مدت دو سال ديگر به عنوان نماينده شورا در هيات نظارت بر مطبوعات انتخاب شد.

هر چند تاكنون در صفحات فرهنگي همشهري، به آداب و رسوم، آئين ها و رسم هاي مناطق گوناگون ايران، به ويژه در ايام و مناسبت هاي خاص پرداخته ايم، ولي كمتر ديده شده است كه به صورت تخصصي و ريز وارد مصداق هاي فرهنگي و نيز فرهنگ عامه شويم.
آنچه در پي مي آيد، نوشته اي است از خانم سكينه موسوي كه به جهت واكاوي يكي از نمادهاي فرهنگ ايراني، آن را براي چاپ در اين صفحه برگزيده ايم.
بي شك صفحه فرهنگ و آموزش، در روزهاي يكشنبه و چهارشنبه كه به موضوعات فرهنگ عمومي، ميراث فرهنگي، گردشگري و آيين ها و آداب  فرهنگي مي پردازد، پذيراي مطالب مشابه خواهد بود.
نمك خوردن و نمكدان شكستن؛ اين اصطلاح مثلي به صورت هاي نمك نشناسي و نمك به حرام و... از ديرباز در شعر و نثر ايراني به كار برده شده است.
خوان به يغما برده آن ناخوانده مهمان مي رود
اين نمك نشناس بشكسته نمكدان مي رود
(شهريار، 297/1)
گل افشاندن غبار انگيختن چه
نمك خوردن، نمكدان ريختن چه؟
(نظامي، نقل از لغتنامه دهخدا)
در همه جاي دنيا رسم بر اين است كه محصولات صنعتي مرغوب را به نام بزرگان كشورها نامگذاري مي كنند. از آن جمله، سماورهاي مشهور نيكلاي است كه به نام امپراتور تزاري روسيه- قبل از انقلاب لنين- نامگذاري شده بود و نامگذاري بناهاي مشهور و تاريخي هم از آداب مردم كشورهاي جهان است كه در ايران خودمان نيز از اين بناها فراوان داريم كه به عنوان نمونه از مسجد گوهرشاد در مشهد مقدس و مسجد سپهسالار(مطهري امروز) در تهران و پل  الله وردي خان در اصفهان مي توان ياد كرد.
تاريخ اساطيري ما هم از اين قاعده مستثنا نبوده است و به موجب مندرجات شاهنامه كشف و اختراع خيلي از چيزها را به پادشاهان اساطيري خود نسبت داده ايم.
اصولاً با آغاز دوران تاريخ، اسطوره ها از بين نمي روند و در باورهاي عامه مردم و ذهنيات آنها به حيات خود ادامه مي دهد و گاهي هم به عنوان اصلي از معتقدات ديني درمي آيند. از آن جمله كشف نمك توسط كيومرث پيشدادي است:
اندر جهان نخستين چيزي كه اهورا مزدا آفريد، مردي بود و گاوي(1) و آن مرد را گيومرث خوانند و معني گيومرث زنده گوياي ميرا (2) است و پس از آن او را گرشاه خواندندي . (تاريخ بلعمي، ص 8)
صادق هدايت مي نويسد: نمك قابل ستايش و احترام است. در نزد عوام كسي كه نان و نمك كسي را بخورد، رهين منت او خواهد بود و كسي كه بر خلاف آن رفتار كند، نمك به حرام است و نمك ناشناس ناميده مي شود .
دست بي نمك، دست بي خير و بركت است و در اصطلاح هر چه نمك نشناس بي مزه است. مثل صورت بي نمك. همچنين مقدسين به نمك قسم مي خورند و نفرين مي كنند. چنانچه مي گويند: نمكم بگيردت. يا نمكم بزندت.(2)
مي گويند گيومرث يا يكي از پادشاهان قديم ايران نمك را پيدا كرد. به اين ترتيب كه در بيابان به جاي ظرف، گوشت شكار را روي تخته سنگي برايش آوردند. وقتي چشيد، آن را خوشمزه تر از معمول يافت و پي برد كه آن سنگ از نمك بوده كه خوراك را روي آن گذاشته بودند و از آن زمان، نمك در خوراك ها مرسوم مي شود. اين پيشامد را گمان كرده اند كه خدا فراهم كرده تا بنده هايش استعمال نمك را فراگيرند.
در بين عياران قديم (جوانمردان = فتيان) رسم بر اين بود كه وقتي مي خواستند جوانمرد جديدي را در گروه خود بپذيرند، علاوه بر مراسم گوناگوني كه مي بايست اجرا شود، عياران پيشكسوت انگشت  سبابه را با آب دهان خود تر كرده و به نمكدان مي زدند و آن مقدار نمكي كه به انگشت مي چسبيد، به دهان عيار جديد مي بردند و او آن را مي مكيد و مي خورد و از آن لحظه نمك پرورده مي شد.
آخرين حرف اينكه: پهلوانان هم وقتي مي خواهند قسم بخورند، مي گويند: به اين نمك مرتضي علي سوگند كه اشاره به همان حساب ابجدي نام مبارك حضرت علي است.
پانوشت ها:
۱ - نخستين گاو آفريده شده از اعتقادات ميترائيسم است كه قبل از ظهور زرتشت در ايران و روم رايج بود و در موزه  واتيكان هنوز هم تنديس ميترا در حال كشتن گاو، نخستين موجود، است.
۲ - ريشه نام گيومرث(Gayya-Maresa) است كه معني تخمه ميرا است. پارسيان او را گل شاه گويند. زيرا او را نخستين بشر آدم تصور مي كنند و خود واژه آدم در تورات به معني گل و خاك است. نگاه كنيد به: قاموس كتاب مقدس ذيل كلمه آدم .
اين شخص را نمك پرورده گويند و فرهنگ فارسي عاميانه ذيل همان ماده مي نويسد: نمك پرورده كه نان و نمك كسي را خورده يا پرورش يافته روابط شده مي گويند. و لذا خود را مديون و مرهون او بداند (بيشتر براي بيان تعارف و سپاسگزاري به كار برند): حاج آقا ما نمك پرورده ايم. اگر جسارتي كردم من را ببخشيد. (اين شكسته ها۵۵،) آقا ما نمك پرورده ايم هر چه باشد، شما ارباب ماييد. حاضريم غلامي شما را بكنيم. (تشريفات، 110) [ابوالحسن نجفي، 1421]
۳ - نخست آزاده رامين خورد سوگند
به يزداني كه گيتي را خداوند
به ماه روشن و تابنده خورشيد
به فرخ مشتري و پاك ناهيد
نه نان و به نمك به دين يزدان
به روشن آتش و جان سخن داد
(شعر از ويس و رامين فخر الدين اسعد گرگاني است. از حاشيه كتاب صادق هدايت ص 97 نقل شد)
منابع:
ديوان استاد شهريار.
لغتنامه دهخدا.
فرهنگ عامه ايران از صادق هدايت.
فرهنگ عاميانه- از ابوالحسن نجفي.

گروه علمي فرهنگي- همايش فرهنگي- گردشگري خليج فارس از سوي جهاد دانشگاهي، مركز علمي و فرهنگي دانشجويان دانشگاه علم و فرهنگ و سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري در دانشگاه علم و فرهنگ برگزار شد.
به گزارش خبرنگار همشهري، در اين همايش پس از گزارش دبيرخانه مقاله آقايان مسلم خسروي زارگز، سيدمحسن علوي پور و يحيي ميرشكاران با عنوان جايگاه تنگه هرمز در خليج فارس و مقاله دكتر فيروز مهجور با عنوان كاروانسراهاي گونه كرانه پست خليج فارس و مقاله تحريف نام خليج فارس و تبعات سياسي و امنيتي آن از دكتر بهروز اژدري و خانم پروانه عزيزي قرائت شد. سپس محمدرضا شهركي مقاله اي با عنوان بررسي قابليت ها و محدوديت هاي توسعه گردشگري در سواحل استان سيستان و بلوچستان خواند و دكتر يوسف زين العابدين مقاله اي باعنوان بررسي مرزهاي دريايي حوزه ژئوپولتيك خليج فارس ارائه كرد و سيدمحي الدين جعفري باعنوان بندر سيراف دهكده گردشگري مقاله خود را قرائت كرد.
پس از سخنراني دكتر طه هاشمي معاون سازمان ميراث فرهنگي و رئيس پژوهشگاه، دكتر قرخلو رئيس دانشگاه علم و فرهنگ و دكتر عبدالحميد احمدي معاون جهاد دانشگاهي دكتر ايرج افشار سيستاني محقق و پژوهشگر و رئيس هيأت داوران همايش، بيانيه هيأت داوران را قرائت كرد.
در بخش هايي از اين اطلاعيه چنين آمده است: خليج فارس، از ديرباز، دروازه اصلي ورود و خروج فرهنگ، تمدن، اقتصاد و سياست ايران بوده و بالندگي دولت مركزي ايران، همواره به حضور توانمند سياسي در خليج فارس، وابسته بوده است. اين گذرگاه بزرگ تاريخي، فرهنگي و سياسي، امروزه در جهان، از اهميت ويژه اي برخوردار است و جايگاه چالش اصلي ايران، با قدرت هاي استعماري شده است. جنبش ارزشمند جهاد دانشگاهي و مركز گردشگري علمي- فرهنگي دانشجويان ايران، كه با ديدگاه فرهنگي، وارد عرصه گردشگري دانشجويان شده و درصدد افزايش توليدات علمي، براي گسترش گردشگري اين منطقه، با هدف حفظ برتري تاريخي و هستي ايران، در خليج فارس بوده؛ گامي نو، ارزشمند و شايسته انديشيدن است.
همچنين در اين بيانيه گفته شده است: امروزه بدنه گردشگري كشور در عرصه تصميم گيري و اجرا، از نبود تئوري هاي علمي و دانشگاهي رنج مي برد و قادر نيست بنيان هاي گسترش گردشگري كشور را برپايه ريشه هاي علمي و بازرگاني جهاني گردشگري و نيروهاي توانمند، تعريف و پيشنهاد كند.
كميته داوران و هيأت ارزيابي، ضمن قدرداني از مسئولان برگزاركننده همايش، به خاطر ايده نو، نگهداشتن مناطق سياسي و نام هاي جغرافيايي و تاريخي با گسترش گردشگري كشور و دانشجويان شركت كننده به خاطر احساس مسئوليت، همراهي و همدلي آنان، موردهاي زير را، به منظور هرچه پربارتركردن توليدات علمي آينده و توجه پژوهندگان، موارد زير را اعلام مي دارد:
- توجه به بازدارنده ها و تنگناهاي صنعت گردشگري ايران، در سطح ملي و جهاني.
- شناسايي سرچشمه هاي گردشگري كشور، و ارائه راهكارهاي اجرايي، براي بهره گيري و بهره برداري از اين سرچشمه ها.
- توجه به بررسي هاي موردي جهاني، براي پژوهش ها و فراهم آوردن گفتارها.
- دسته بندي مناسب جستارها و ارائه راهكارها و ايده هاي مناسب، در تمامي محورها.
- پرهيز از شعارزدگي، در ارائه راهكارها و پرهيز از كناره پردازي هاي غيرريشه اي و نقل قول هاي پژوهشگران ديگر، بدون تحليل و نتيجه گيري درست
- بررسي و نقد ساختار و تشكيلات سازماني كشور، براي گسترش صنعت گردشگري.
- بررسي نقش بخش هاي خصوصي و غيردولتي، در گسترش صنعت گردشگري كشور و ارائه راهكار، براي حضور هر چه بيشتر، در اين حوزه.
- خودداري از ارائه گفت وگوهاي تئوريك و توصيفي صرف، در كارهاي علمي و پژوهشي.