قبلاً در مقاله اي كه روز پنج شنبه 16 آذر 85 در صفحه 17 و با عنوان ظاهراً اينشتين درست مي گفت ، به چاپ رسيد گفتيم  كه در مورد دو مسأله اساسي پيش روي كيهان شناسي، يعني ماده تاريك و انرژي تاريك بيشتر صحبت خواهيم كرد. در اين جا قصد داريم درباره اين مفاهيم توضيحات بيشتري ارائه دهيم.
تئور نسبيت خاص و عام اينشتين نظريه هايي هستند كه اكثر مردم اسمش را شنيده اند و مي دانند كه اين نظريه ها توانسته انقلاب هاي بزرگ در جهان دانش به وجود آورد. اما نظريه ها نسبيت (خاص و عام) بر رو اصول موضوعه كاملاً مطلق (ثابت بودن سرعت نور و يك بودن قوانين فيزيك در همه دستگاه ها لخت برا نسبت خاص و هم ارز جرم لخت و جرم گرانش برا نسبيت عام) بنا نهاده شده اند.

مكانيك كلاسيك را نيوتن در اواخر قرن هفدهم بنيان گذاري كرد. غير از قوانين سه گانه حركت، نيوتن قانون جهاني گرانش را هم كشف كرد. او همه اينها را در كتاب معروفش اصول توضيح داد. طبق قانون گرانش نيوتن، نيروي جاذبه گرانشي بين دو جسم، با جرم آن دو جسم نسبت مستقيم و با فاصله بين آنها نسبت عكس مجذور دارد. در قرن هجدهم با كارهاي اويلر، لاگرانژ، هميلتون و ... مكانيك كلاسيك به اوج قدرت خود رسيد. كشف سياره اورانوس از روي اختلالات مدار سياره كيوان و كشف سياره نپتون از روي اختلالات مدار سياره اورانوس، نشان دهنده توانايي مكانيك نيوتني بود. اين موفقيت ها باعث شده بود كه اشكالات اساسي مكانيك كلاسيك پنهان بماند.
اواخر قرن نوزدهم بود كه با پيشرفت در مهندسي و اپتيك (نورشناسي) و ساخت دستگاه هاي دقيق، آزمايش هايي انجام شد كه اختلافات كوچكي با نظريه مكانيك كلاسيك نشان مي داد. در بين فيزيك دانان نظري هم بعضي از مفاهيم مكانيك كلاسيك مثل فضا و زمان مطلق هميشه محل ترديد بود. حتي خود نيوتن هم به مفهوم فضاي مطلق مشكوك بود. اما در اواخر قرن نوزدهم كه اين اختلافات كوچك پيدا شد، فضا براي تفكر و بازتعريف مفاهيم مكانيك كلاسيك باز شده بود. در اين بين دانشمنداني مثل لورنس، فيتزجرالد و پوانكاره كارهاي پيشگامانه اي انجام دادند. اما كار نهايي را آلبرت اينشتين انجام داد. حاصل 5 سال كار پژوهشي او در مقاله اي كه در سال 1905 در مجله آلماني آنالن در فيزيك كه از معتبرترين مجله هاي علمي زمان بود، به جهان علم عرضه شد. اينشتين در مقاله اي با عنوان الكتروديناميك اجسام متحرك نظريه نسبيت خاص را تشريح كرد. در اين مقاله بود كه او نظرات علم درباره مفاهيم فضا و زمان را عوض كرد. خودش مي گويد كه كلي در مورد آن فكر كردم تا اين كه فهميدم اشكال كار كجاست: زمان . الان صحبت كردن در مورد اين كارهاي پيشروانه اينشتين ساده است. ولي آن موقع قدرت بي نظير مكانيك كلاسيك از يك طرف و يهودي بودن اينشتين از طرف ديگر باعث شده بود كه جبهه گيري هايي عليه نظريه نسبيت خاص گرفته  شود. كار به جايي رسيد كه حتي در سال 1921 كه قرار بود اينشتين در حضور پادشاه سوئد نطق جايزه نوبل اش را ايراد كند، به او تذكر دادند كه در مورد نسبيت صحبت نكند و تنها به كشف ديگر و مهمش توضيح اثر فوتوالكتريك بپردازد.
پس از تدوين نسبيت خاص، لازم بود كه اين نظريه به دستگاه ها شتاب دار هم تعميم يابد. ده سال كار مداوم اينشتين باعث بنيان نهادن نظريه اي نوين برا گرانش يعن نسبيت عام در سال 1916 شد. توضيح اختلال در مدار تير كه گرانش نيوتن نمي توانست توضيح اش دهد، توسط اينشتين در همان اوايل تدوين نسبيت عام (چرخش حضيض بيضي مدار تير به مدار ?? ثانيه قوس در سال) باعث مقبوليت نسبيت عام شد. يك ديگر از پيشگوي ها نسبيت عام در سال ???? اين بود كه مسير نور موقع گذشتن از كنار اجسام سنگين منحرف م شود. سر آرتور ادينگتون در رصد يك خورشيدگرفتگ در سال ???? اين پديده را آزمايش كرد و به اعتبار نسبيت عام افزود. جالب اين كه ادينگتون انگليسي بود و اينشتين آلماني و دوكشور در آن زمان درگير جنگ با هم بودند. پس از آن دوران، نسبيت عام وارد يك ركود نسب شد. رياضيات غامض و پيچيده كه برا خيل از فيزيك دانان هم ساده نبود از يك طرف و نبودن تكنولوژ لازم برا انجام آزمايش اثرات نسبيت عام در نزديك زمين، (به دليل كوچك بودن اجرام مثل زمين يا ماه) باعث شده بود كه هم از لحاظ نظر و هم تجرب پيشرفت چندان در نسبيت عام به وجود نيايد. از دهه 1920 تا 1960 جز چند كار برجسته توسط فيزيك داناني مثل فريدمن، رابرتسون، گاموف و ... عملاً كار چنداني در اين زمينه انجام نشد تا اين كه در دهه ???? با آغاز رقابت فضايي آمريكا و شوروي پس از پرتاب ماهواره اسپوتنيك توسط روس ها، دوباره پژوهش هاي نظري و عملي در نسبيت عام آغاز شد. جنگ ها و به خصوص جنگ سرد بيشترين كمك را به پيشرفت فيزيك كرده اند! از آن زمان تاكنون پژوهش روي گرانش و نسبيت عام هميشه در كانون توجه دانشمندان فيزيك قرار داشته  است. در اين بين گاهي آزمايش ها يا نظرياتي مطرح مي شدند كه يا درصدد نقض نسبيت عام برمي آمدند يا اين كه بديلي براي آن به شمار مي آمدند. اما نسبيت عام از همه آزمايش ها سربلند بيرون آمد و هيچ نظريه اي تا به امروز نتوانسته  است به قدرت نسبيت عام، پديده هاي گرانشي را شرح دهد يا توجيه كند.
انفجار بزرگ
نظريه نسبيت عام براي توجيه پديده هاي گرانشي از معادله اينشتين استفاده مي كند. در يك طرف اين معادله، جرم و انرژي هستند و در طرف ديگر آن خميدگي فضا- زمان قرار دارد. يعني ماده و انرژي هستند كه شكل خميدگي فضا و زمان را مشخص مي كنند. اينشتين برپايه پيش فرض هاي ذهني خودش انتظار داشت كه معادله اي كه شكل دنيا را توجيه مي كند، معادله اي ايستا باشد. چون او فكر مي كرد كه جهان بي نهايت است و آغاز و پايان ندارد و ايستاست. براي همين به طور دستي، يك جمله به معادله اش اضافه كرد. اين جمله را جمله كيهان شناسي مي گويند. چون تنها براساس عقايد كيهان شناسانه آلبرت اينشتين بود كه اين جمله به معادله اضافه شده بود. ولي ادوين هابل با تلسكوپ كشف كرد كه جهان در حال انبساط است وديدگاه اينشتين زير سئوال رفت! اينشتين بعداً گفت كه اين كار بزرگ ترين اشتباه عمرم بود. فريدمن، فيزيك دان روسي نشان داد كه مدل هايي كه در آنها جهان در حال انبساط باشد هم در معادله اينشتين صدق مي كند. به هركدام از اين مدل ها يك حل معادله اينشتين مي گويند.
اگر جهان در حال انبساط باشد پس بايد اين انبساط از يك نقطه آغاز شده باشد. اگر به زمان گذشته بازگرديم، به جايي مي رسيم كه همه جرم دنيا در يك نقطه متمركز شده اند و شروع به انبساط كرده اند. جرج گاموف، فيزيكدان اصالتاً روسي، پيش بيني كرد كه اگر چنين انفجاري رخ داده باشد، بايد آثار اين انفجار در همه جهات به طور متقارن پراكنده شده باشد. پس بايد بتوان آثار آن را همين الان هم روي زمين مشاهده كرد. گاموف پيش بيني كرد كه بايد آثار انفجار بزرگ، با تابشي با طول موج حدوداً 4 كلوين ديده شود. در سال 1965، دو مهندس جوان آزمايشگاه تلفن بل به اسم پنزياس و ويلسون كه آنتني ساخته بودند در حال رديابي امواج الكترومغناطيسي، تابشي را در طول موج 7/2 كلوين كشف كردند. آنها اول خيال كردند كه علامتي از موجودات فضايي كشف كرده اند! اما بعد كه مشخص شد كه اين تابش در تمام جهات و با شدتي تقريباً ثابت در حال ساطع شدن است، معلوم شد كه اين همان تابشي است كه گاموف پيش بيني كرده بود. به اين ترتيب عملاً نظريه انفجار بزرگ و انبساط عالم تاييد شد.
ماده تاريك
به اين ترتيب، حل هاي گوناگوني در معادله اينشتين صدق مي كند. يكي از اين حل ها، حل شوارتزشيلد است. حل شوارتزشيلد توجيه كننده حركت اجسام به دور يك جرم مركزي است. مثلاً براي چرخش زمين به دور خورشيد از حل شوارتزشيلد معادله اينشتين استفاده مي شود. جوابي كه براي مسير حركت زمين به دور خورشيد از اين روش به دست مي آيد عملاً با جوابي كه از معادله نيوتن مي آيد، يكي است. چون كه جرم خورشيد آن قدر كم است كه جواب نيوتني هم كافي است. براي همين بود كه سال ها معادله گرانش نيوتن قادر بود كه همه برهمكنش هاي گرانشي را توضيح دهد. اما وقتي جرم به اندازه كافي زياد مي شود ديگر معادله نيوتن نمي تواند حركت را توجيه كند. مثلاً براي حركت خورشيد به دور مركز كهكشان راه شيري، ديگر بايد از معادله اينشتين استفاده كرد.
اما نكته اين جاست كه وقتي سرعت حركت يك جسم مثلاً يك كهكشان به دور حركت مركز يك خوشه كهكشاني را اندازه مي گيرند، عددي كه به دست مي آيد، خيلي بيشتر از آن است كه جرم آن خوشه كهكشاني بتواند چنين سرعتي را تأمين كند. پس بايد ماده اي وجود داشته باشد كه تأمين كننده اين سرعت است ولي ما قادر به آشكارسازي اين ماده نيستيم. براي همين به آن ماده تاريك مي گويند. هنوز هيچ كانديد خوبي براي ماده تاريك پيشنهاد نشده و اين پديده توجيه درست و درماني ندارد و يكي از موارد حل نشده نسبيت عام است.
انرژي تاريك
معادله اينشتين مدل جهان را هم توجيه مي كند. حلي كه مدل جهان را با استفاده از معادله اينشتين بيان مي كند، حل فريدمن - رابرتسون واكر مي گويند كه انبساط جهان را توجيه مي كند. نسبيت عام خيلي چيزها را در مورد مدل انبساط جهان و انفجار بزرگ توانسته بود به خوبي بيان كند. مدل اين طور بود: جهان حدود 14 ميليارد سال پيش با يك انفجار بزرگ اوليه آغاز شده بود. در آن زمان تمام محتويات عالم در يك نقطه بي نهايت كوچك و بي نهايت چگال متمركز بود. اين تراكم فضا-زمان را چنان خميده بود كه تمام آن در همان نقطه متمركز بود. سپس انفجار بزرگ روي داد و محتويات عالم همراه خود فضا-زمان از هم جدا شدند. در ابتدا فقط تابش بود سپس ذرات شكل گرفتند و درحدود 300 هزار سال پس از انفجار بزرگ، اتم ها شكل گرفتند و به قول فيزيك دانان جهان شفاف شد. هرچه زمان گذشت جهان سردتر شد و ساختارهاي بزرگ تري مثل ستاره ها و كهكشان ها شكل گرفتند. جاذبه گرانشي بين اجرام آنها را در كنار هم نگه داشت.
جهان هنوز هم به انبساط و سرد شدن ادامه مي دهد. الان دماي متوسط جهان 7/2 كلوين يعني برابر همان تابشي است كه پنزياس و ويلسون كشف كرده بودند. با توجه به نيروي گرانش بين اجرام، براي آينده جهان سه حالت قابل توجه بود:
۱ - جاذبه باعث مي شود كه سرانجام روند انبساط جهان متوقف شده و يك انقباض آغاز شود و دوباره همه محتويات عالم در  هم  بريزند و عين انفجار بزرگ، ماده دوباره در يك نقطه متمركز شود.
۲ - مقدار ماده موجود در جهان آن قدر باشد كه جاذبه براي متوقف كردن انبساط عالم كافي نباشد و انبساط جهان تا ابد ادامه پيدا كند اما اين انبساط كند شونده باشد.
۳ - مقدار ماده به حدي باشد كه سرعت انبساط در زمان بي نهايت دقيقاً برابر صفر شود.
اما در اواخر قرن بيستم بود كه كيهان شناسان با واقعه اي حيرت آور روبه رو شدند. اندازه گيري ها نشان داد كه جهان به هيچ كدام از اين راه ها نمي رود و راه چهارمي را برگزيده است، انبساط تند شونده !
اين حالت تنها زماني پيش مي آيد كه نيرويي بيشتر از جاذبه و در خلاف جهت آن در جهان وجود داشته باشد. اما منشا اين نيروي اسرارآميز چيست؟ هنوز هيچ كس نمي داند. براي همين به آن انرژي تاريك مي گويند.
انرژي تاريك يك چيزي حدود 75 درصد محتويات عالم را تشكيل داده و ماده تاريك هم حدوداً 20 درصد عالم را و آن قسمت از ماده و انرژي را كه بشر شناخته و در مدل استاندارد ذرات بنيادي آن را توضيح داده، همه اش 5 درصد عالم است. ماهيت ماده تاريك و انرژي تاريك هنوزدو راز بزرگ و فاش نشده فيزيك هستند.

پس از نمايش جذاب برادران رايت- با هواپيماي بسيار ساده اي كه ساخته بودند و كمتر از يك دقيقه پرواز كرد- براي عموم در ايالات متحده و اروپا در سال ۱۹۰۸ انقلابي واقعي در توسعه هوانوردي به وجود آمد. در نتيجه اين توسعه سريع مي بايست به وسيله تحقيقات جديد در آيروديناميك، جلوبرنده، سازه و كنترل پروازي تغذيه مي شد. در آن زمان تحقيق در هوانوردي بعضي وقت ها بسيار پرهزينه بود، ولي هميشه طالب ذكاوت هوشمندان بود و معمولاً نياز به تجهيزات آزمايشگاهي ويژه اي داشت. يك چنين تحقيقاتي در خيلي از موارد، بيشتر از حد منابع مالي بود و براي صنعت خصوصي، غيرمعمول به نظر مي رسيد؛ از اين رو تحقيقات بنيادين مورد نياز براي باروركردن و پيمودن راه توسعه هوانوردي در قرن بيستم بايد به وسيله دولت ها به  وجود مي آمد.
در اوايل قرن بيستم، دولت بريتانيا مدرسه اي را براي پرواز با بالون و كايت نظامي براي پرواز در فارن بارو انگلستان ترتيب داد. تا سال،۱۹۱۰ كارخانه سلطنتي هواپيمايي در فارن بارو كار خود را شروع كرده بود. اولين طراح هواپيما و خلبان آزمايشي اين كارخانه جفري دي هاوي لند معروف بود. اين اولين تجهيزات دولتي هوانوردي در تاريخ بود و در ادامه عمليات به سرعت توسط مؤسسه سلطنتي هواپيمايي (RAE) تكامل پيدا كرد كه امروزه هم هنوز در حال انجام تحقيقات هوانوردي براي دولت بريتانيا است. در ايالات متحده آمريكا، توسعه هواپيما و همچنين تحقيقات هوانوردي بعد از سال۱۹۱۰ سست و كمرنگ شد. در خلال دهه بعد، ايالات متحده به طور عجيبي از اروپا در هوانوردي عقب افتاد. اين موضوع موجب شد كه دولت ايالات متحده يك مكانيزم براي بيرون آمدن خود از دوران تاريكي هوانوردي به وجود آورد. در سوم مارس،۱۹۱۵ دستور براي ايجاد كميته ملي مشورتي هوانوردي (ACA) ابلاغ شد و بودجه اوليه اي به ميزان 5هزار دلار براي مدت 5سال(البته هر سال 5هزار دلار) به آن اختصاص داده شد. اين كميته در ابتدا از 12عضو برجسته بامعلومات و متخصص در زمينه هوانوردي تشكيل شد. در ميان اعضاي قراردادي در سال،۱۹۱۵ پرفسور جوزف اس.آميز از دانشگاه جان هاپكينز (كه بعد ها رئيس دانشگاه جان هاپكينز شد) و پرفسور ويليام اف.دوراند از دانشگاه استانفورد بودند كه هر دو آنها تأثير بسزايي بر تحقيق هوانوردي در نيمه اول پرواز با نيروي محركه داشتند. اين كميته مشورتي (ناكا) در اصل قرار بود جلسه سالانه اي در واشنگتن دي.سي در روزهاي سه شنبه سومين هفته اكتبر هر سال داشته باشد و جلسات مخصوص هم به وسيله رئيس كميته برگزار شود.
هدف اين جلسه براي مشاوره دادن به دولت در زمينه تحقيق و توسعه هوانوردي و به وجود آوردن اتحاد در زمينه چنين فعاليت هايي در ايالات متحده بود. اين كميته به سرعت متوجه شد كه يك گروه مشورتي 12نفري براي حيات بخشيدن به هوانوردي ايالات متحده كافي نيست. بينش آنها از نامه اي كه به اولين گزارش سالانه ناكا در سال۱۹۱۵ ارائه كردند مشخص است. متن كوتاهي از اين نامه بدين صورت است:
مشكلات علمي فراواني در زمان فعلي در هوانوردي وجود دارد كه شكل آنها بيش از حد نامعلوم است كه بتوان براي آنها راه حلي در نظر گرفت. نظر كميته اين است كه يكي از اولين و مهم ترين گام ها كه بايد در ارتباط با فعاليت كميته برداشته شود اين است كه وسائل ميدان پرواز همراه با هواپيماها و تجهيزات مناسب آزمايش براي مشخص كردن نيروهاي اعمال شده بر روي يك هواپيما با اندازه واقعي در شرايط پروازي تحت كنترل و آزاد، آماده شود و در انتها تخمين هاي ارائه شده، توسعه كارمندان فني را با تجهيزات مناسب براي اجراي آزمايشات با اندازه هاي واقعي در نظر مي گيرد. مشهود است كه در نهايت يك آزمايشگاه با تجهيزات كافي براي حل مشكلاتي كه به وجود خواهند آمد مناسب خواهد بود اما از آنجا  كه اين تجهيزات مثل آزمايشگاه كه در اين زمان به جا گذاشته شود ممكن است براي نيازهاي آينده مناسب نباشد، لذا بر اين باوريم كه يك چنين تهيه و تداركي، بايد نتيجه توسعه تدريجي باشد. بنابراين اولين كار اين كميته مشورتي، درخواست تجهيزات دولتي براي تحقيق و توسعه هوانوردي بود. ابرهاي جنگ در اروپا- جنگ جهاني اول از يك سال قبل شروع شده بود- توصيه هاي آنها را ضروري تر جلوه داد. در سال۱۹۱۷ وقتي ايالات متحده وارد جنگ شد، صحبت هاي كميته، يكي پس از ديگري عملي شد.
سومين گزارش سالانه ناكا چنين شروع مي شود: براي انجام كارهاي علمي سطح بالا و تحقيقات ويژه درنظرگرفته شده در دستور كار كميته و اين كه فرض بر مهم تربودن آنها از شروع جنگ گذاشته شود و براي اين كه تجهيزات هم اكنون موجود نيستند (يا فقط در حد كمي موجود است) كميته قراردادي را براي يك آزمايشگاه تحقيقاتي منعقد كرده است كه روي ايستگاه آزمايشي سپاه سيگنال، زمين لانگلي، هامپتون، ويرجينيا ساخته شود. گزارش به توضيح يك ساختمان دو طبقه براي آزمايشگاه با آزمايشگاه هاي فيزيك، شيمي و تست هاي سازه اي ادامه مي دهد. قرارداد ساختمان 80900 دلار بود و ساخت آن از سال۱۹۱۷ شروع شد. دو تونل باد و يك جا براي تست موتور در آينده نزديك در نظر گرفته شده بود. انتخاب سايت در 4مايلي شمال هامپتون ويرجينيا بر اساس شرايط كلي سلامتي و مشكلات دسترسي به واشنگتن و مراكز صنعتي بزرگتر در شرق، محافظت از حمله دريايي، شرايط آب وهوايي و هزينه سايت بود.
از اين رو آزمايشگاه تحقيق هوانوردي به يادبود لانگلي به وجود آمد و قرار بود كه تنها آزمايشگاه ناكا و تنها آزمايشگاه هوانوردي آمريكا براي 20سال آينده باقي بماند. آزمايشگاه را به نام ساموئل پيتر پانت لانگلي نامگذاري كردند كه بنيان گذار تونل باد و تحقيقات پروازي بود. قابل توجه است كه تحقيق در زمينه ايرفويل و بال در لانگلي، در خلال دهه هاي 1920 و 1930 انجام گرفت. با كاري كه در آزمايشگاه لانگلي شد، ايالات متحده، رهبري توسعه هوانوردي را به عهده گرفت. بر بالاي فهرست موفقيت ها و همراه با تست هاي مرتب ايرفويل ها، توسعه پوشش موتور ناكا بود؛ يك پوشش آيروديناميك (براي كاهش پسا يا Drag) در اطراف موتورهاي پيستوني ساخته شده بود كه به صورت اعجاب انگيزي پساي آيروديناميك اين موتورهاي پيستوني را كاهش مي داد. در سال ۱۹۳۶ دكتر جرج لوئيس كه در آن موقع رئيس تحقيقات هوانوردي ناكا بود، از آزمايشگاه هاي اروپايي ديدن كرد. او متوجه شد كه رهبري ناكا در تحقيقات هوانوردي به زودي در حال محوشدن است؛ به ويژه با وجود پيشرفت هايي كه آلمان در اين زمينه به دست آورده بود. وقتي جنگ جهاني دوم نزديك شد، ناكا به صورت ضروري راه اندازي دو آزمايشگاه جديد را تشخيص داد؛ يك آزمايشگاه پيشرفته آيروديناميك براي تحقيق در مورد مسائل پروازي با سرعت هاي بالا(حتي مافوق صوت) و يك آزمايشگاه تست موتور. اين نيازها در نهايت منجر به ساخت آزمايشگاه هوانوردي آميز در زمين مافت نزديك چشم انداز كوه كاليفرنيا(در سال 1939 تصويب شد) و آزمايشگاه تحقيق موتور لوئيس در كلولند اوهايو (در سال۱۹۴۱) شد.
همراه با آزمايشگاه لانگلي، اين دو آزمايشگاه جديد ناكا هم دوباره ايالات متحده را در تحقيقات و توسعه هوانوردي در دهه هاي۴۰ و 50 ميلادي پيشگام كرد.
طلوع عصر فضا در 4اكتبر۱۹۵۷ وقتي كه روسيه اسپتنيك I را به فضا پرتاب كرد و اولين ماهواره مصنوعي به دور زمين گشت، به وقوع پيوست. ايالات متحده آمريكا تا حدودي نسبت به غرور فني خود دچار ضعف شده و به سرعت به طرف رقابت در فضا حركت كرد. در 29جولاي ،۱۹۵۸ به وسيله دستور ديگري از كنگره، مؤسسه ملي هوانوردي و فضانوردي (ASA) به وجود آمد. در اين زمان، عمر ناكا به پايان رسيد و برنامه ها، افراد و تجهيزات آن سريع به ناسا انتقال داده شد. به هر حال، ناسا سازمان بزرگتري نسبت به ناكا بود و پروژه هاي بسياري از نيروي هوايي، دريايي و ارتش در مورد فضا را به خود اختصاص داده بود. در فاصله دو سال پس از به وجود آمدن آن، ناسا براي ساخت چهار تأسيسات جديد ديگر كه مورد تصويب قرار گرفت اقدام كرد؛ تجهيزات موجود ارتش در هانتس ويل آلاباما (نام جديد آن مركز پرواز فضايي جورج سي.مارشال است)، مركز فضايي گودارد در گرين بلت مريلند، مركز فضانوردي با حمل انسان(كه اسم فعلي آن مركز فضانوردي جانسون است) در هوتسون تگزاس و مركز عملكردهاي پرتاب(كه اسم فعلي آن جان اف.كندي است) در كيپ كاناورال فلوريدا.
اين مراكز همراه با مركزهاي موجود مثل لانگلي، آميز و لوئيس، ستون فقرات ناسا را تشكيل مي دادند؛ از اين رو متخصصان هوانوردي ناكا كه بذرهاي ناسا را تشكيل مي دادند، در زمان كوتاهي بعد از آن، يكي از مهم ترين نيروها در فناوري فضايي شدند. اين مراكز قوي تر و پيشرفته تر شدند به طوري  كه امروزه، تيترهاي اول خبرهاي مربوط به صنعت هوافضا به ناسا اختصاص دارد و دامنه تحقيقات و مطالعات آن، با بودجه هاي شگفت آوري پيش مي رود و شايد دور از واقعيت نباشد كه بگوييم زندگي آينده انسان و مسافرت هاي فضايي و استقرار در كرات ديگر در دست ناسا است و همواره بالاتر از رقباي خود ايستاده است.

دوازدهمين همايش و نمايشگاه بين المللي مصالح ساختماني و معماري چين
۱ - تاريخ برگزاري: 13-10 مه 2007
۲ - مكان برگزاري: چين‎/ پكن
۳ - مسئولان برگزاري: انجمن صنعت، ساختمان و مصالح ساختماني چين؛ مركز توليد و كنترل مصالح ساختماني چين؛ دانشكده مهندسي معماري پكن
۴ - پست الكترونيكي:
Jiagdegkuoo@163.com
۵ - صفحه الكترونيكي:
http://chiabuildig.org
۶ - نيم نگاه: دوازدهمين همايش بين المللي چين با هدف بحث و تبادل نظر درباره نكاتي چون، بررسي كيفيت مصالح ساختماني و يافته هاي جديد در اين بخش، مصالح ساختماني مورد استفاده در زيرسازي ساختمان ها، كامپوزيت ها و كاربرد آن در ساختمان، چوب و مصالح سبك و تأثير آن در كاهش اثرات نامطلوب ناشي از تخريب به ويژه در اثر زلزله، شيمي مصالح ساختماني، آب و هوا و استفاده از مصالح، مصالح مورد استفاده در ساخت درها، پنجره ها و...، پلاستيك و كاربردهاي متنوع آن در طراحي داخلي و بناي اصلي ساختمان ها، سيستم هاي گرمايشي و سرمايشي ساختمان ها، لوله كشي گاز، آب، فاضلاب و... و استفاده از مصالح مناسب، استفاده از تجهيزات پيشرفته اعم از سيستم اطفا حريق، قطع گاز و برق هوشمند،  اتصال هوشمند به مركز امدادرساني و...، طراحي داخلي ساختمان، حفظ امنيت ساختمان ها با استفاده از تجهيزات پيشرفته و هوشمند، آشپزخانه و تجهيزات و امكانات لازم اين بخش، سرويس بهداشتي و حمام و ارتقا كيفيت اين بخش ها با استفاده از مصالح و طراحي برتر جايگزيني مصالح ويژه ساخت بناها در مناطق زلزله خيز به جاي مصالح سنگين و  آسيب رسان و... برگزار مي شود.اين نشست با نمايشگاهي از جديدترين دستاوردهاي صنعت ساختمان، معماري، مصالح ساختماني و... همراه است. زبان همايش انگليسي است.
پنجمين همايش بين المللي ساليانه
هنر و انسان
۱ - زمان برگزاري: 15-12 ژانويه 2007
۲ - مكان برگزاري: آمريكا‎/ هونولولو
۳ - مسئولان برگزاري: مركز تحقيقاتي آسياي پاسفيك دانشگاه پكنيگ، دانشگاه لوييس ويل بخش تحقيقات هنر و ادبيات
۴ - پست الكترونيكي:
humaities@hichumaities.org
۵ - صفحه الكترونيكي:
http://www.hichumaities.org/idex.htm
۵ - نيم نگاه: موسيقي، شعر، ادبيات، تئاتر و سينما و... نه تنها هيچ گاه از انسان جدا نبوده اند، بلكه انسان همواره براي رهايي از اضطراب هاي دروني خود از آنها كمك گرفته است. اين نشست با هدف بحث و تبادل نظر درباره نكاتي چون، بوم شناسي و هنربومي، هنر مدرن و جايگاه آن در زندگي بشر امروز، معماري جلوه اي از خلاقيت بشر، بررسي تاريخ هنر از گذشته تا امروز، حركات موزون شيوه اي جهت تخليه اضطراب هاي دروني، هنر قدما و مفاهيم آن، فلكلورها و جايگاه آنها در رشد فرهنگي جوامع، فلكلورها و انتقال مفاهيم انساني، زبان و ارتباط اقوام، موسيقي، موسيقي سنتي و مدرن، موسيقي آييني، فلسفه و هنر و... برگزار خواهد شد.
مهتاب خسروشاهي

گروه علمي فرهنگي- كليه مولكول هايي كه تاكنون در فضا كشف شده بودند، خنثي و يا با بار مثبت بوده اند. اما اخترشناسان به تازگي براي نخستين بار، يون هايي را يافته اند كه بار منفي دارند.
اخترشناسان با بهره گيري از تلسكوپ
Robert C. Byrd Gree Bak به آشكارسازي اين مولكول ها از سيگنال هاي راديويي پرداختند. ماهيت اين سيگنال ها هنوز هم در پرده اي از ابهام قرار دارد. در حالي  كه تاكنون 130 مولكول خنثي و 14 يون مثبت در فضا شناسايي شده، اين براي نخستين بار است كه يون منفي (آنيون) كشف مي شود.
به گزارش پارس اسكاي، مايكل مك كارتي اخترشناس مركز اختر فيزيك هاوارد- اسميت سونيان در اين باره مي گويد: همانند يك ببر سفيد، ما هم اكنون با گونه اي بسيار نادر در فضا روبه رو هستيم.
اخترشناسان اميدوارند با بررسي ساختارهاي شيميايي فضاي بين ستاره اي براي اين پرسش كه چگونه زمين اين عناصر بنيادين را به ساختارهاي شيميايي ضروري براي حيات تبديل نموده است؟ پاسخي قانع كننده بيابند. دانشمندان با اين تحقيقات مي توانند نسبت به ساختار و ماهيت شيميايي فضاي بين ستاره اي و متعاقب آن از زادگاه سيارات، درك بهتري به دست آورند.
در اين تحقيق مك كارتي با همكاري كارل گاتليب، هارشل گوبتا از دانشگاه ايالتي تگزاس و پاتريك تاديوس، آنيون مولكولي تحت عنوان C6H- را كشف كردند.
اين يون، زنجيري  از شش اتم كربن و يك اتم هيدرون است كه با پيوند خطي به يكديگر متصل شده اند و در انتهاي آن يك الكترون اضافي وجود دارد. شايد اندازه نسبتا بزرگ اين مولكول ها در مقايسه با مولكول هاي خنثي و يا با بار مثبت باعث افزايش پايداري آنها در محيط خشن و ناملايم كيهاني شده است. چنين ساختارهايي در فضا به ندرت يافت مي شوند چون پرتوهاي فرابنفشي كه از ستارگان گسيل مي شود در برخورد با اين مولكول ها الكترون اضافي را به راحتي از يون جدا مي كنند.
اين تيم تحقيقاتي، نخست با اجراي يك سري آزمايش ها، فركانس هاي راديويي مورد نياز را تعيين كردند. سپس با استفاده از تلسكوپ موسسه ملي دانش ها، به جستجوي C6H- در اجرام آسماني پرداختند.
مشخصا آنها نقطه اي را انتخاب كردند كه در تحقيقات پيشين امواج راديويي ناشناس با فركانس هاي منظم از آن دريافت شده بود. سرانجام C6H- را در دو نقطه متفاوت يافتند؛ در اطراف پوسته گازي يك غول سرخ به نام IRC +10216 در صورت فلكي اسد و ديگري سحابي سرد مولكولي تحت عنوان TMC-1 در صورت فلكي ثور. وجود آنيون در اين نواحي گوياي اين حقيقت بود كه پروسه شيميايي كه C6H- را شكل مي دهد، در همه جا وجود دارد. علاوه بر اين، آنيون هاي مولكولي بيشتري در آينده يافت خواهند شد.

گروه علمي فرهنگي - مهارتهاي مطالعه را روشها و راهبردهايي توصيف كرده اند كه به يادگيري كمك مي كند.
از آنجايي كه يادگيري يك تجربه شخصي تلقي مي شود،  ممكن است شخصي تمام عمر خود را صرف يادگيري كند، بدون آن كه بداند چگونه يادمي گيرد و چگونه مي تواند آن را بهبود بخشد.
دانش آموزان معمولا زماني از مهارتهاي مطالعه آگاه مي  شوند كه عادات مطالعه مانع تحقق توان بالقوه آنان مي شود،  با شخصيتشان جور در نمي آيد يا باعث مي شود پيش از امتحان،  فشار روحي زيادي داشته باشند. از جمله موضوعاتي كه در اين زمينه بررسي مي شود،  مي توان از اين موارد نام برد: حفظ تعادل بين كار و ساير فعاليتها،  كاهش فشار روحي، يادداشت برداري، بهبود تمركز حواس وآمادگي براي امتحان.
كتاب نردبان موفقيت: روشهاي صحيح مطالعه نوشته اكبر حسامي از زاويه اي به مهارتهاي مطالعه مي پردازد كه براي دانش آموزان دوره راهنمايي سودمند است.
وي در پيش گفتار كتاب مي نويسد: دانش آموزاني كه از دبستان وارد دوره  راهنمايي مي شوند ، بايد تغييرات زيادي را نسبت به گذشته در خود ايجاد كنند. تغيير كلاس،  افزايش كتاب هاي درسي،  افزايش تعداد معلمان،  يادگيري مطالب همه  درسها و ... ممكن است در ابتدا براي نوجوانان سنگين و دشوار باشد.
مطالب كتاب در سه فصل كلي با عنوان عوامل موثر بر مطالعه ، روش هاي مطالعه و يادگيري  و چگونه امتحان بدهيم؟ عرضه شده است. هر فصل نيز داراي عناوين فرعي متعددي است كه مطالب را به زبان ساده اي توضيح مي دهد. چاپ اول اين كتاب را نشر جمال قم با شمارگان 5000 نسخه و قيمت 900 تومان روانه بازار كرده است.