اثرات سيگار كشيدن در محيط هاي كاري
سيگار كشيدن مهمترين عامل بسياري از بيماري هاست كه متأسفانه مصرف آن در جوامع كارگري و كشورهاي جهان سوم رو به افزايش است.سيگار باعث بسياري از بيماري ها مانند بيماري هاي عروق قلبي، بيماري هاي مزمن انسدادي ريه، عروق محيطي، شوك، انواع سرطان ها، زخم معده، مشكلات توليد مثل، پوكي استخوان، آب مرواريد چشم و سوختگي مي شود و اثرات ناشي از استعمال سيگار در همكاران غيرسيگاري در معرض دود سيگار(پديده سيگار كشيدن غيرفعال) از ديگر عوارض مضر سيگار در محيط كار است.
سه استراتژي براي كنترل سيگار در محيط كار:
۱ - توسعه برنامه تشويق كاركنان به ترك سيگار: با ايجاد امكان مشاوره پزشكي، فعاليت هاي آموزشي و توصيه مكرر براي ترك سيگار در محيط كار، مي توان پاداش هاي مالي يا رفاهي را براي ترك سيگار كاركنان در نظر گرفت كه به هر حال انجام اين برنامه نيازمند همكاري مديريت واحد يا سازمان است.
۲ - محدود كردن و ممنوعيت سيگار در محيط كار: اين برنامه باعث مصرف كمتر سيگار در روز و افزايش احتمال قطع سيگار مي شود.
۳ - استخدام نكردن افراد سيگاري.

در ايران سالانه بالغ بر 5هزار و۸۴۰ ميليارد تومان صرف معضلات ناشي از مصرف سيگار مي شود. همچنين بررسي ها نشان مي دهد كه از هر دانش آموز 13تا 15ساله در جهان، يكي از آنها توتون مصرف مي كند.
سازمان بهداشت جهاني شعار امسال را توتون، در هر نوع و شكلي مرگبار است انتخاب كرده است. شايد بهتر باشد بدانيم بيش از 500ميليون كودك در جهان در معرض دود سيگار تحميلي هستند.
رئيس سازمان جهاني بهداشت در اين باره مي گويد: به رغم تمام تلاش هاي صورت گرفته تعداد مرگ هاي ناشي از سيگار در 20 سال آينده دو برابر خواهد شد و بيشتر آنها در كشورهاي در حال توسعه خواهد بود. براساس آخرين گزارش ها ايرانيان سالانه مبلغ 1460 ميليارد تومان بابت خريد و مصرف سيگار هزينه مي كنند و دولت سالانه سه برابر اين رقم براي درمان عوارض سيگار هزينه مي كند و در كل سيگار 5840 ميليارد تومان از سرمايه هاي كشور را دود مي كند.
تحقيقات نشان مي دهد كساني كه روزانه يك نخ سيگار مي كشند، احتمال سيگاري شدنشان در سه سال آينده افزايش مي يابد. دخانيات چهارمين عامل بيماري زا در سراسر جهان است و با فقر رابطه مستقيم دارد. مطالعات نشان مي دهد كه در خانواده هاي فقير و كم درآمد كه سيگار مصرف مي  كنند، 10درصد از مخارج خانوار صرف دود كردن دخانيات مي شود.
دكتر محمدرضا مسجدي مدير جمعيت مبارزه با استعمال دخانيات مي گويد: از مجموع 54ميليارد نخ سيگاري كه سالانه در كشور مصرف مي شود، 30 ميليارد نخ را سيستم دولتي به جامعه تزريق مي كند و مابقي قاچاق است و از 30 ميليارد نخ سيگار دولتي هم 18 ميليارد نخ آن توليد داخل است و 12ميليارد نخ را كمپاني هاي طرف قرارداد با شركت هاي دخانيات بين مردم توزيع مي كنند.
به گفته وي سيگار سرمنشاء اعتياد به بسياري از مواد افيوني است و به عنوان عامل 12درصد كل مرگ هاي جهان شناخته شده است.
مدير جمعيت مبارزه با استعمال دخانيات با بيان اينكه مصرف دخانيات علاوه بر اعتياد رواني، اعتياد جسماني نيز ايجاد مي كند، گفت: براساس معيارهاي تشخيصي سازمان بهداشت جهاني نيز سيگار در رديف مواد اعتيادآور محسوب مي شود و در ورودي اعتياد و چراغ سبزي براي ساير اعتياد ها است.
اگرچه منع اجتماعي مصرف سيگار در ميان مواد اعتياد آوري مثل هروئين، ترياك، حشيش و مشروبات الكلي كمتر است و به راحتي در اختيار مردم قرار مي گيرد، اما بررسي ها نشان مي دهد كه مصرف سيگار از بارزترين علل مرگ و مير ناشي از سرطان، بيماري هاي عفوني، ناباروري و سكته در سراسر جهان است. دكتر ايرج شهرزادي، متخصص قلب و عروق در اين باره مي گويد: در دود سيگار متجاوز از 4هزار نوع ماده سمي وجود دارد كه تعدادي از آنها سرطان زا هستند. سيگار نيز عامل مهم سرطان ريه بوده و يكي از عوامل بروز شمار زيادي از سرطان ها نيز به شمار مي رود.
وي با اشاره به اينكه از هر هزار نفر كه به علت سرطان ريه فوت مي كنند، بيش از 900 نفر آنها سيگار مي كشند، گفت: مصرف هر نخ سيگار بيش از پنج دقيقه از عمر انسان مي كاهد. همچنين استعمال سيگار باعث گرفتگي عروق قلب، افزايش فشار خون و افزايش انعقاد خون شده و روي دستگاه گوارش اثر گذاشته و با كاهش جريان خون سبب ايجاد زخم معده و اثني عشر مي شود.
با وجود اينكه شيوع سرطان ريه به طور كلي در مردان بيشتر ديده مي شود، ولي طبق آمار خطر ابتلا به اين سرطان در زنان سيگاري نسبت به مردان سيگاري بيشتر است زيرا سيگار روي سلول هاي زنان سيگاري به دليل وجود هورمون هاي جنسي زنانه تغييرات خطرناكي ايجاد مي كند.
نقش دخانيات در ايجاد ناباروري و اختلالات جسمي در نوزادان را نيز نمي توان ناديده گرفت. تحقيقات نشان داده اند كه نيكوتين ماده اي است سمي كه روي ارگانيسم مادر و در نتيجه جنين اثر نامطلوب دارد. حركات قلب جنين پس از كشيدن سيگار توسط مادر به علت كم شدن اكسيژن خون شدت يافته و باعث فشار روي قلب مي شود. اگر كشيدن سيگار مرتباً ادامه يابد باعث بزرگي قلب جنين و اختلال در اعصاب تنظيم كننده جريان قلب مي شود. اين نكته نيز مسلم است كه خانم هاي سيگاري تقريباً هميشه بچه هاي خود را زودتر از موعد به دنيا مي آورند و عقب ماندگي در كودكاني كه زودتر به دنيا مي آيند، بيشتر است.
دكتر ابوالقاسم مهري نژاد عضو هيأت علمي دانشگاه الزهرا(س) مي گويد: استفاده از دخانيات در دوران بارداري باعث كم شدن وزن نوزاد و حتي سقط جنين مي شود. مادراني كه پس از تولد كودك سيگار مي كشند نيز باعث استنشاق دود توسط كودك مي شوند و اين كودكان استعداد زيادي براي ابتلا به سينه پهلو، برونشيت و آسم دارند. احتمال ابتلاي فرزندان مادران سيگاري به آسم دوبرابر مادراني است كه در دوران بارداري سيگار نمي كشند و به همين جهت احتياج به داروهاي ضد آسم و بيماري هاي ريوي در اين كودكان زياد است.
با توجه به افزايش قابل توجه سيگاري ها و از آنجا كه در تمام مناطق دنيا سن استفاده از دخانيات كاهش چشمگيري يافته (به خصوص در ميان دختران) و اين از نظر محققان بسيار نگران كننده است، لزوم تهيه و اجراي برنامه هاي مؤثر كنترل سيگار با توجه و نگاه ويژه به جوانان اهميت بيشتري مي يابد.

رئيس انجمن دندانپزشكي ايران با انتقاد از نامناسب بودن كيفيت برخي كالاهاي مصرفي گفت: اين امر درمان هاي ناموفق دندانپزشكي را طي سال هاي اخير افزايش داده است.دكتر علي يزداني كه درآستانه برپايي چهل و ششمين كنگره علمي سالانه انجمن دندانپزشكي ايران كه 13 تا 16 تير ماه امسال در محل اجلاس سران كشورهاي اسلامي برپا مي شود، سخن مي گفت، با اعلام اين خبر افزود: متاسفانه بيشتر اين كالاهاي مصرفي دندانپزشكي مانند آمالگام (ماده پركننده دندان) و برخي كامپوزيت ها، بدون نظارت مقام هاي بهداشتي و به طور قاچاق به كشور وارد مي شود كه همين امر سبب سرازير شدن محصولات با قيمت نازل در بازار شده و برخي دندانپزشكان را به طرف خريد اين كالاها و مواد سوق مي دهد.وي با اشاره به اينكه گران بودن مواد اوليه دندانپزشكي يكي از عوامل افزايش هزينه هاي دندانپزشكي است، يادآور شد: بسياري از افراد بي توجه به كيفيت نامناسب مواد مصرفي به سوي درمان هاي ارزان قيمت رفته كه به دليل درمان با كيفيت نامناسب، نه تنها مشكلشان حل نمي شود، بلكه ظرف مدت كوتاهي به مشكلات آنان نيز افزوده خواهد شد.

بي بي سي: تحقيقات تائيد كرده است كه گوش كردن به موسيقي مي تواند به طور چشمگيري تاثير مثبت بر نگرش ما در مورد درد جسماني داشته باشد.محققان آمريكايي براي انجام اين تحقيق، تاثير موسيقي بر شصت بيمار را كه براي ساليان متمادي درد مستمر داشته اند، مورد بررسي قرار داده اند.آن دسته از بيماران كه طي اين آزمايش به موسيقي گوش داده بودند به محققان گفتند كه ميزان دردشان بالغ بر 21 درصد و افسردگي آنها كه ناشي از درد دائمي بوده تا 25 درصد كاهش داشته است.اين تحقيق كه نتيجه آن در مجله علمي پرستاري پيشرفته منتشر شده است همچنين نشان مي دهد كه موسيقي به بيماران كمك مي كند كمتر احساس ناتواني و معلوليت جسماني كنند.بيماراني كه در اين تحقيق مشاركت داشته اند از بين مراجعين به كلينيك هاي امراض مفصلي انتخاب شده بودند. آنها به طور ميانگين حدود هفت سال به بيماري هايي مانند استئو آرتريت (التهاب مفاصل)، جا به جايي مهره هاي ستون فقرات و آرتريت روماتوئيد مبتلا بوده اند.بيشتر آنها حداقل در يك ناحيه از بدن خود به طور مستمر از اين گونه دردها رنج مي برده اند. داوطلبين مشاركت در اين تحقيق به دو گروه تفكيك شدند.
يك گروه براي يك هفته هر روز به مدت يك ساعت به موسيقي گوش داد؛ اما گروه باقيمانده به موسيقي گوش نكرد.در ميان گروهي كه موسيقي گوش دادند نيمي اجازه داشتند كه نوع موسيقي را خودشان انتخاب كنند؛ بقيه بايد از فهرست موسيقي آرام بخشي كه براي آنها در نظر گرفته شده بود، انتخاب مي كردند.دكتر ساندرا سيدلكي، از بنياد پزشكي كليولند آمريكا، گفت كه نتايج آماري به دست آمده از دو گروهي كه روزانه به موسيقي گوش كرده اند، نشان داده است كه موسيقي تاثير چشمگيري در كاهش درد، افسردگي، علائم معلوليت و همچنين افزايش حس توانايي در ميان آنها داشته است.
خانم سيدلكي گفت: نوع موسيقي كه اين دو گروه گوش داده اند تفاوت چنداني در ميزان تاثير مثبتي كه اين آزمايش بر كاهش درد داوطلبين داشته، ايجاد نكرده است. دردهاي بي خطر همچنان يكي از مشكلات اساسي بيماران مفصلي و استخواني است كه مصرف داروها اثر كمي در تخفيف آن داشته است. پس هر تدبيري كه بتواند به كاهش درد كمك كند مورد استقبال بيماران قرار مي گيرد. تحقيقات قبلي در اين زمينه كه نتيجه آن در همين مجله علمي منتشر شده بود نشان داد كه گوش كردن به موسيقي ملايم به مدت 45 دقيقه در شب، كيفيت خواب را بهبود مي بخشد.

نهم خرداد سالروز تولد جوليوس اكسلرود بيوشيميدان آمريكايي و يكي از برندگان جايزه نوبل پزشكي و فيزيولوژي سال 1970 ميلادي و از كاشفان داروهاي ضدافسردگي است. او همچنين برنده جايزه اسكار به خاطر بررسي ارتباط بين سلول ها و تأثيراتشان در رفتارهاست. تحقيقات اين دانشمند بزرگ توانست داروهاي جديد ضدافسردگي را ارائه كند.
اختلال افسردگي با غمگيني، كم شدن علاقه به فعاليت ها و كاهش انرژي مشخص مي شود. از دست رفتن اعتماد به نفس، احساس گناه، تفكرات مرگ و خودكشي، كاهش تمركز و اختلال در خواب و اشتها، از علائم اين بيماري هستند. داروهاي ضدافسردگي اثربخشي خود را براي طيف كاملي از شدت هاي مختلف حملات افسردگي ماژور نشان داده اند. براي دوره هاي خفيف افسردگي ميزان كلي پاسخ به درمان حدود 70درصد است.داروهاي جديدتر ضدافسردگي درمان مؤثري براي حملات شديد افسردگي هستند و اثرات ناخواسته آنها كمتر است. امروزه انواع مختلفي از داروهاي ضدافسردگي ساخته شده است كه عبارتند از: داروهاي ضدافسردگي سه حلقه اي
(آمي تريپ تيلين)، مهاركننده هاي بازجذب سروتونين(دي سيپرامين)، مهاركننده هاي مونوآمينواكسيد
(ايمي پرامين) و ساير گروه هاي دارويي (نوروتريپ تيلين).عوارض جانبي اين گروه هاي دارويي شامل خشكي دهان،  تاري ديد، يبوست، مشكلات ادراري، آب سياه چشم و...هستند. البته گروه جديدي از داروها نيز وجود دارند كه عوارض جانبي شان از داروهاي سه حلقه اي ذكرشده كمتر است.
علاوه بر كشف داروهاي افسردگي، اكسلرود به تشخيص تأثير استامينوفن در كاهش درد، كمك شاياني كرده بود.